Ethiopië 2017
Ethiopie waar reizigers bedrogen worden
Voorbereiding
- Informatie
Ethiopië
Er bestaan talrijke touroperators in Ethiopië maar doorgaans zijn hun reisprograma’s te duur en komen ze hun afspraken niet na. De reiziger krijgt niet wat was overeen gekomen.
- Visum
Als Belg kan men bij aankomst op de luchthaven in Addis een visum voor een maand krijgen. Meer info op het consulaat :
Ambassade van Ethiopië, Tervurenlaan 64, 1040 Brussel – tel. 02/771 32 94
info@ethiopianembassy.be Consular & visa services: mon-fri 9-13 hrs and after appointment
A visa valid for 3 months cost 54 € and a multiple cost 63 €. Passport must be valid for 6 months.
- Vlucht
www.ethiopianairlines.com heeft een groot netwerk in de regio en bovendien bekom je nog mijlen.
We vertrekken op 09/09/2017 en komen terug op 06/10/2017 met een extra tussenvlucht heen en terug naar Khartoem en dat zou 780 € kosten. Met Egypt Air zou ons dat 720 € kosten.
Uiteindelijk boeken wij de vlucht heen en terug op dezelfde data maar vliegen pas op 06/10/2017 terug uit Khartoem naar Addis met een mooie aansluiting naar Brussel. We mogen ieder 2 X 23 kg bagage meenemen. De totaalprijs is nu 740 €. We krijgen meteen ons elektronisch ticket mee. Goede service bij Joker in Brugge : brugge@joker.be tel. 050/34 78 81
Ik heb al een paar keer met Ethiopian Airlines gevlogen en was er telkens tevreden over en er is voldoende beenruimte en de catering is behoorlijk aan boord.
Reisverslag
10/09/2017
We zijn deze morgen om zes uur aangekomen in Addis met Ethiopian Airways. Wij hebben het douanedocument niet afgegeven want die was er nog niet. Na het inscannen van onze reispas krijgen we een stempel in ons paspoort en kunnen we gaan; we hadden reeds ons visum in Brussel gehaald. Bij een wissel op de luchthaven krijgen we voor 100 $ 2.332 ETB. Een taxi naar het door ons verkoren Pension Linda kost 100 ETB maar het was in verbouwing, de chauffeur vroeg na en heeft ons dan afgezet bij het MZ Guesthouse aan 390 ETB met badkamer maar zonder ontbijt. We hebben dan een paar uren gerust en zijn dan naar het Meskel plein gelopen. Bij de ingang van de markt zijn we grondig gefouilleerd. Stel eens voor dat wij dat hier zouden doen in België, we worden direct uitgescholden voor racisten. Er waren verkoopstandjes en vooral verkoop van bier en tej of honingdrank. We hebben dat geprobeerd en het schijnt 40° te bevatten. We hebben ook injera gegeten maar het vlees was nogal taai. Gelukkig was de koffie en gebak erna beter. We maken kennis met een jong Ethiopisch koppel, Ezri en Magnes, ze nodigen ons uit voor morgen want dan is het hier nieuwjaar. Er is geen bijzondere ambiance op oudejaarsavond zoals wij dat kennen.
11/09/2017
Het is rustig in Addis op deze nieuwjaarsdag, veel winkels zijn gesloten maar een bakkerij op het rondpunt is open en we kunnen er ontbijten. Om 9.30 uur wachtte Ezra ons op in ons hotel en met zijn auto zijn we naar zijn appartement gereden. We maakten kennis van zijn partner Magnes en hun baby van negen maanden oud. We dronken tej en kregen iets speciaals te eten. Natuurlijk bereidde Magnes ons koffie zoals dat enkel in Ethiopië gebruikelijk is. Ezri bracht ons terug naar ons hotel en gezien er op deze nieuwjaarsdag niets te beleven valt en het regent bleven we lekker binnen. In ons hotel viel de elektriciteit uit en dus deed de boiler het ook niet, dus een koude douche erbij. Ook geen wifi in dit MZ Guesthouse.
12/09/2017
Geen ontbijt vandaag. Met de eerste taxi begeven we ons naar het Meskel Plein waar we vernemen dat er vandaag geen bus vertrekt. We kunnen wel al een ticket voor morgen kopen. We reden dan met een taxi naar de ambassade van Somaliland ( tel. +251 (0) 116 635 921 ) en waren reeds op het consulaat om tien uur en het was open. We konden een visum krijgen om één uur aan 100 $. Dat is wel vlug en handig maar nogal duur en we konden na 13 uur niet meer vertrekken met een minibus. Met een taxi reden we naar het Kofti busstation, ver weg, 250 ETB. Het was nogal hectisch bij het groot minibusstation en een bagagejongen werd agressief en de chauffeur ook. De chauffeur zei ons 2 X 150 en passagiers verbeterden 2 X 35 + 30 voor bagage = 100 ETB. Hij sloeg mijn bril van mijn neus. Waarom moet een reiziger altijd zoveel meer betalen dan een lokale bewoner, dat is toch bij ons ook niet zo ? Eindelijk met een tweede busje vertrokken die vroeg 2 X 100 en vijftig meter verder al 2 X 200; we zijn er snel uit gesprongen, bedriegers. Daarna met een derde busje aan normale prijzen vertrokken. In Shoa was er een stop om vlug iets te eten. In Nazret moesten we een andere bus naar Dire Dawa nemen, 250 ETB pp. Maar in Bereko stopte het busje plots en we kregen eerlijk 200 ETB terug, we konden niet verder naar Harar. We vroegen meermaals naar de reden waarom het busje plots ergens halfweg stopte. Van medereizigers vernamen we dat er etnische onlusten waren in de regio Harar tussen de Oromo en de moslim Somali’s. We hadden geen andere keuze dan onze intrek te nemen in het Solomon Abebe hotel in Bereko. De kamer was in orde maar de receptionist wou ons geen ontvangstbewijs voor 150 ETB schrijven waarna hij arrogant en onbeschoft werd. We kregen maar één handdoek en slechts tien blaadjes wc papier. We konden de slechte ervaring wegspoelen met een glas bier van de tap aan 11 ETB, kost in Addis driemaal zoveel. Ons avondeten kostte 165; hij vroeg eerst 202 en had zich “misrekend”. We zitten in een rustig stadje maar verderop is dat niet het geval. We moeten morgen terug van waar we gekomen zijn.
13/09/2017
We ontbeten rechtover ons hotelletje want we gunden het ons hotel niet, waren gisteren te arrogant. Daarna zaten we in een verkeerde bus en waren we bijna vertrokken. Tweehonderd meter verder was een minibusstation en we stapten er heen en we werden naar een busje verwezen, gingen zitten en wachtten op vertrek. We moesten vier maal van busje veranderen in Bereko. Eindelijk vertrek naar Awash, 60 ETB pp; een bedrieger had ons eerder 100 gevraagd. Dat zijn zo van die bedriegers (touts) die bij de bussen rondhangen, dus steeds aan de chauffeur betalen en aan niemand anders. Aangekomen in Awash hebben we geluncht. Daarna hebben we autostop gedaan richting Djibouti. Maar enkele jongens die er rondhingen deden vervelend en spraken de chauffeurs aan en wilden ons een dubbel tarief aanrekenen. Maar op een gegeven moment was ik vlugger dan die jongens en kon ik eerst een chauffeur aanspreken en na een uur konden we vertrekken met een Djiboutese containertruck die leeg was. Er gaan iedere dag drieduizend containers van/naar Addis – Djibouti. Onze vriendelijke Djiboutese chauffeur sprak wat frans en reed traag, maar 60 km/uur want onderweg zagen we ontelbare vrachtwagenwrakken liggen langs de bochtige wegen met veel kuilen. We reden lang door een dor landschap met lavastenen. Niet ver van de grens stoppen we bij een truckparking. Er zitten enkele bewapende mannen bij een vuurtje thee te drinken. Onze chauffeur betaalt hen en we kunnen rustig slapen zegt hij. In de cabine is het echt te heet en dus gaan we op het platform van de camion slapen en we krijgen van de chauffeur matrasjes en een slaapzak. We slapen onder de blote hemel met duizend sterretjes, wat is dat zalig, zal ik nooit vergeten. Spijtig dat sommige chauffeurs hun airco laten draaien om koel te kunnen slapen. Tegen een uur of twee begon het te bliksemen en dat was best wel mooi maar het begon ook nog te regenen en we zijn dan maar twee uren doorgereden en dan hebben we nog geprobeerd nog wat te slapen in de cabine.
14/09/2017
In een wegrestaurant hadden we een vroeg ontbijt: injera, beetje vlees en koffie. Dan ging onze chauffeur bidden in een klein moskeetje. Om 10.30 uur stonden we reeds in de file aan de grens van Djibouti. Na ongeveer anderhalf uur kregen we onze stempel uit Ethiopië. Twee km verder bevindt zich de grens van Djibouti en hier moesten we nog eens een uur aanschuiven bij immigratie maar het ging vlot. Onze chauffeur wou nu graag zijn 2.000 ETB voor onze rit naar Djibouti en dus gingen we geld wisselen in een wisselkantoor wat nog eens 45 minuten duurde. De rest van onze reis staat op het verslag van Djibouti. En als we terugkomen volgt dit :
17/09/2017
We zijn gisterenavond met een busje uit Djibouti-stad vertrokken en waren deze morgen aan de grens. Bij immigratie Djibouti verliep het vlot en eveneens aan de Ethiopische kant. Geld gewisseld en overschot eten van gisteren opgegeten. Men vroeg ons 1.000 ETB pp voor vervoer met een 4X4 naar Longya maar met een busje was het veel goedkoper. Aangekomen in Longya wilden diezelfde jongeren ons duizend ETB aansmeren voor vervoer naar Dessie maar we deden autostop en met een Ethiopische truck kregen we een gratis lift naar Mille waar er een controle van de douane was, lang wachten. We hebben lang langs de file van trucks gelopen in de zengende zon. Een tuktuk genomen maar die had geen ervaring en reed op twee andere tuktuks in waarbij ik mijn ellenboog bezeerde. Ik heb die idioot verwenst en hem niets betaald. Bij de douanepost een tweede lift gekregen van een trucker tot het kruispunt Addis-Dessie. Hier “hielp” de politie ons en voor 120 ETB pp mochten we mee met een snel busje naar Komboltcha. Om tien uur ‘s avonds aangekomen in ons hotel Sunny Side Hotel in Kombolcha. De eigenaar vroeg 1.200 ETB maar wou ons verschalken met een ongunstige koers. Het was duur maar er was hier niets anders. Veel gebreken op onze kamer die “perfect” zou zijn. Iets gegeten en een fris tapbiertje genomen en tegen elf uur zijn we doodmoe gaan slapen.
18/09/2017
Er was een ontbijtbuffet in het Sunny Side Hotel in Kombolcha. Het busstation is niet ver maakte men ons wijs maar het was toch wel een km ver in de zon lopen. We mochten vooraan in het busje zitten voor 30 ETB pp naar Dessie, maximum twee uren rijden. In Woldia echter moesten we een ander busje nemen, 70 ETB; ik gaf 200 maar kreeg geen zestig terug. Vera leende haar hoofddoekje aan een man die voor ons zat en verkouden was maar in Gashena stapte hij uit en verdween plots en gaf het sjaaltje niet terug. Het was reeds 18 uur in Gashena en het werd donker en er is hier niets. We wachtten op de weg naar Lalibela om eventueel nog vervoer te vinden. Lalibela is nog 60 km en we zouden wachten tot 20 uur en dan in een “hoteletje” (hok) de nacht doorbrengen. Plots kwam er een Ethiopische man aan die een vriendin heeft in Antwerpen en hij hielp ons: het enige voertuig die we in twee uren die richting zagen rijden stopte, een kleine vrachtwagen die ons wilde meenemen voor 400 ETB. We zaten drie lange uren krampachtig in een te kleine cabine en de rit ging over heel slechte weg Tegen 23 uur kwamen we aan in Lalibela en checkten we in in het Lalibela Hotel www.lalibelahotels.com We betaalden 25 $ inclusief ontbijt. Iets verderop gingen we nog een biertje drinken in een café waar enkele dronken tuktuk chauffeurs zaten. We konden ergens eten afhalen en eindelijk tegen middernacht konden we heel moe gaan slapen.
19/07/2017
We hadden goed geslapen en het ontbijt was lekker. Met een tuktuk reden we naar het Lalibela Tourist Office en moesten 50 $ betalen voor een bezoekerspas. Veel te duur voor wat het maar is maar ja Lalibela is door Unesco erkend. De Noordwest groep van de uitgehouwen kerken is niet zo heel groot maar wel indrukwekkend. Toen we er waren zagen we bijna geen toeristen behalve de broer van een vriend en zijn partner. Er staan in de groep 2 grotere en 4 kleinere uitgehouwen rotskerken. Binnen zitten priesters-bewakers die gewillig uitleg geven en zich laten fotograferen voor een fooi. Geen beschilderingen binnen en eerder sober, wel enkele beelden van Maria. Buiten heeft Unesco afdaken gemonteerd boven de kerkdaken om ze te beschermen tegen insijpelend regenwater en daardoor zijn de foto’s niet optimaal. Een beschrijving van al die kerken staat in alle gidsen.
https://whc.unesco.org/en/list/18/gallery
www.unesco.nl/nl/erfgoed/uit-de-rots-gehuwen-kerken-lalibela
In de omgeving van Saint Georges is de natuur weelderig groen waardoor men er mooie foto’s kan nemen. We zijn met een tuktuk naar het alleenstaand S. Georges gereden, is eveneens uit de rots gehouwen en van bovenaf in kruisvorm, binnen klein en niets bijzonders. We zijn dan nadien met een tuktuk naar groep 2 en 4 gereden waar het een doolhof was maar priesters wezen ons de weg. Deze groep ligt dicht bij ons Lalibela Hotel. ‘s Avonds geroosterd lamsvlees gegeten.
20/09/2017
De hotelmanager had ons reeds heel vroeg gewekt en ging samen met ons naar het busstation met een tuktuk. Om 6.15 uur zijn we vertrokken met een directe bus naar Bahir Dar waar we om 14.15 uur aankwamen, een rit van acht uren. We betaalden voor de bus elk 150 ETB. Op de middag hadden we een pauze van een half uur. We zijn ingecheckt in Dib Anbessa Hotel, tel. 0582201436 en we betaalden 450 ETB of 20 $ per nacht inclusief ontbijt. Desert Lodge Restaurant is duur, sjiek en ver weg. We hebben geluncht in eigen hotel. Naast ons hotel bevindt zich het Classic Restaurant waar ze goed bier van Saint George op de tap hebben. Het bekend Ghion Hotel was gesloten, definitief ?
21/09/2017
Ontbijt in ons hotel, typische hotelkost. Met een busje begaven we ons naar Tis Issat, Blue Nile Falls. Op het busstation in Bahir Dar wemelt het van touts, klantenlokkers, die heel agressief zijn, ik moest ze zelfs van mij afduwen. Men mag niet zeggen waarheen men gaat want dan krijgen ze een extra commissie die de toerist bovenop betaalt. Ze staan te luistervinken en zeggen het door. We sprongen vlug in een bus zonder iets te zeggen: de rit van 32 km kost 15 ETB, anders misschien 50. Het is een uur rijden en onderweg zien we regelmatig koffie die ligt te drogen aan de langs de weg. We maken kennis met vier studenten uit Addis en samen gaan we de Blue Nile Falls bezoeken. We nemen samen een gids voor de tocht bij de watervallen 250 ETB (in mijn LP van 2006 was het nog 30). De ingang bij de watervallen kost 50 ETB. Bij het Portugees bruggetje uit de 17 eeuw lopen ezels met zakken op hun rug en vrouwen met bussels brandhout, het is hier prachtig bij deze boogbrug. De omgeving in heel mooi en groen en we zien uit op drie watervallen tegelijk vanaf het hoogste punt. Mooie foto’s in een wijds berglandschap. De wandeling is landelijk, heel mooi en het is een aanrader. We lopen over een hangbrug naar de Blue Nile Camping maar er is niemand. We maakten een boottocht naar het ticket office, 20 ETB. Net op tijd voor ons busje terug, een uur naar Bahir Dar. Daarna onze tweede uitstap vandaag : we nemen een tuktuk naar de “haven” We moesten onderhandelen voor een boottocht (50 ETB pp) naar het eiland in het Tanameer en het klooster Debre Maryam. Na 45 minuten en toen het bootje compleet vol was konden we vertrekken, een half uurtje varen. Langs de oevers vlogen gele wevervogels aan en af naar hun merkwaardige nestjes hangend aan een lage boomtak boven het water. We hadden al teveel tijd verspeeld met wachten zodat we nu slechts 15 minuten tijd kregen om het prachtig klooster Debre Maryam te bezoeken. En van de kade is het nog vijf minuten lopen zodat we het klooster maar vijf minuten hebben gezien. Enkel toeristen moeten hier 100 ETB ingang betalen maar enkele Ethiopiërs namen het voor ons op en we mochten gratis door. Maar tot onze grote ergernis was het klooster gesloten. Het begon donker te worden toen we terug vertrokken met het bootje en onderweg begon het te bliksemen, te donderen en hevig te regenen en we moesten wel een uur schuilen op een eilandje in het meer. De jonge schipper bleek niet bekwaam genoeg om bij onweer over het ruige Tana meer te varen en er kwam een ervaren schipper aan. Het ware beter geweest hier twee dagen te nemen : 1. uitstap naar de Blue Nile Falls en 2. uitstap naar Debre Maryam en het Tana meer.
22/09/2017
We kregen deze morgen bij ons ontbijt een advocado juice, zo lekker! We dachten dat we in de voormiddag naar Zege Peninsula konden gaan en in de namiddag verder konden naar Gondor. De busrit van het station Bahir Dar naar Zege kost 15 ETB en de rit duurt anderhalf uur, 25 km over slechte weg door vlak groen landschap, soms een doorkijkje op het Tana meer. Vanaf Zege dorp was het ongeveer drie km wandelen naar Ura Kidane. Onderweg ligt injera te drogen voor de deur en verderop staat een slanke minaret. Het is een rustige en prachtige wandeling langs het meer en er zijn bijna geen toeristen hier. In Ura Kidane was een mis van drie uren aan de gang en we mochten er van de bewakers niet in want wij waren niet koptisch gedoopt. Spijtig want het is een klooster uit de 14 eeuw. We liepen verder langs een pad met tientallen stalletjes. Vera is dan nog naar een andere kerk gelopen met een gids en daarna zijn we teruggekeerd langs Ura Kidane en waren net op tijd terug in het dorp om de bus terug naar Bahir Dar te nemen. Aan de pier mochten we mee met een boot toeristen voor 350 ETD, de Ethiopische afzetter. Ik heb vandaag geen kerk van binnen gezien maar Vera was tevreden van haar bezoek aan de kerk. Ik bestelde een ananas fruitsap maar het was slecht en ik gaf het terug maar moest het toch betalen. Ons avondmaal kostte 118 ETB. We hebben nog een lekker biertje van de tap gedronken naast ins hotel in het Classic Restaurant.
23/09/2017
Na ons ontbijt afgerekend en te voet naar het busstation gelopen. Twee jongens scholden mij erg uit. We namen de bus naar Gondor, 100 ETB en vertrokken om 10.30 uur en kwamen er aan om 13.30 uur. Aanvankelijk reden we langs het Tana meer en daarna langs immens grote rijstvelden en verder door de bergen en steeds over een uitstekende weg zonder gaten. We checkten in in het Hotel Belegez, tel. 0581114356 en betaalden 172 ETB (vroeg aanvankelijk 287) voor een nacht en kregen een klein kamertje met gebrekkige badkamer en sanitair (sas gaat niet, kan water er naast, geen water in de lavabo). Het is wel dicht bij het kasteel. Het bekend restaurant 4 Sisters is op loopafstand. Gezien de eigenaar ervaarde dat ik goed kon afdingen bekende hij dat 287 een toeristenprijs is en 172 een lokale prijs. We betaalden er 253 ETB voor een late maar lekkere lunch. We liepen vervolgens rond het kasteel, verder weg is er niets meer te zien. Gondor is een kleine stad. In het stadspark zit een groepje vriendelijke studenten. Op een terrasje kost een lekkere advocado juice 20 ETB, onze favoriet. Een man bij de poort bood ons een halve dagtour naar de Siemen bergen aan voor 35 $. We konden er twee uren wandelen. Het plafond in de 4 Sisters is mooi evenals het interieur. Nog een potje tej gedronken en vroeg gaan slapen.
24/09/2017
We zijn al vroeg wakker want vandaag maken we onze eco trip naar Wumania Eco Resort. We ontbijten rechtover ons hotel in Master Chef. Een Engels meisje die mee zou gaan is ziek. In de straat wordt siergras verkocht dat men in huis op de grond uitstrooit. We rijden ongeveer een half uurtje door een berglandschap doorspekt met prachtige bloementapijten. We wandelen op eeuwenoude dorpspaadjes en wriemelen ons tussen veedrijvers en zwaar beladen vrouwen naar een panoramapunt waar het uitzicht enig mooi is: overal bloementapijten, veel groen, bergen en diepe ravijnen. We wandelen met een gids, een lokale gids en een scout met een geweer. We zijn dan nog naar een tweede panoramapunt gelopen en hebben er dertig minuten gerust. Op deze rotsen zitten tientallen apen, heel apart en we kunnen ze tamelijk dicht benaderen om foto’s te nemen onder het waakzaak oog van onze scout. Het berglandschap is werkelijk overweldigend. Terug bij onze wagen vroeg onze gids een tip voor de lokale gids en nadien nog voor zichzelf en de honderd birr die ik hem had geleend kreeg ik met tegenzin terug. Hij was ook voortdurend aan het zeuren om SDG (Soedanese ponden) te wisselen aan 10 SDG voor één euro. Ik kende op dat moment niet de koers en had er geen vertrouwen in. Nadien nagekeken en 1 euro = 60 SDG en de oude ponden zijn waardeloos. Men wordt voortdurend bedrogen in Ethiopië. Gelukkig dat ik er niet in trapte. Terug in Gondor lunchten we bij Master Chef, 140 ETB. In de namiddag gingen we het kasteel bezoeken, 200 ETB pp. Het kasteel is niet heel groot maar wel imposant. We konden niet naar binnen maar wel op de binnenplaatsen lopen. Er waren huwelijksfeestje. Er zat een groepje meisjesstudenten die heel vriendelijk waren. We hebben leuke foto’s bij het kasteel genomen. Ons avondeten in de 4 Sisters genomen, het zat er bomvol met toeristen.
25/09/2017
Onze wekker liep af om vijf uur en zonder ontbijt noch hulp van de hoteleigenaar die ons beloofde te informeren naar de vertrekuren van de bus liepen we naar de busstandplaats. Een jongen vroeg ons “where you go” en wees ons de bus naar Matemma aan. We betaalden 100 ETB zoals de andere passagiers, dat konden we zien. Het minibusje vertrok om zes uur stipt en we kwamen aan bij de Soedanese grens om tien uur. We hadden door een groen berglandschap gereden met veel dorpjes. Vanaf de terminal namen we een tuktuk naar het Ethiopisch immigratiekantoor, een km verder, 50 ETB, de bedrieger. De formaliteiten bij immigratie verliepen vlot en we kregen een stempel UIT.
Van ons hotelletje in Gondor was het vijf minuten lopen naar de bus zei ons gisterenavond de manager maar hier vertrok niets. Een busje bracht ons gratis naar de echte vertrekplaats en om zes uur stipt vertrokken we naar Matemma, de grens met Soedan. De rit kost 100 ETB wat correct is. Gisterenavond wou de jongen aan de balie US dollar omwisselen naar Soedanese pond aan 10 en het moest 21 zijn. Blij dat we die bedriegers in Ethiopië kwijt zijn. We reden door een prachtig groen landschap met veel bloemen, bergen en veel dorpjes op onze weg. Tegen tien uur kwamen we aan bij de grens in Matemma. Met een tuktuk reden we van de busstop naar het immigratiekantoor en die Ethiopische bedrieger vroeg 50 ETB, teveel in verhouding met ons bus ticket. Bij het omwisselen van onze ETB naar Soedanese pond kregen we omgerekend twintig euro tekort van die ETHIOPISCHE BEDRIEGERS.
06/10/2017
Vlucht ET 347 van Khartoum naar Addis, vertrek 18.45, aankomst 20.35
Vlucht ET 724 van Khartoum naar Brussel, vertrek 23.55, aankomst in Brussel op 07/10/2017 om 08.00 uur.
