Kort bezoek aan Abchasia en Georgia

 

 

Inleiding

Het was al een tijdje mijn wens om Abchasia en Zuid Ossetië te bezoeken.  Uit de informatie die ik op internet vond las ik verontrustende berichten. Ik wou tevens een kort bezoek brengen aan Zuid Ossetië maar kreeg geen antwoord uit Tskinvali.  Volgende keer wil ik tevens Arsakh Republic (Nagorno Karabach) bezoeken.  Ik heb nu reeds drie maal Georgië bezocht maar het blijft een prachtig land.       

 

Tijdstip

Wij waren er van 16 tot en met 24 mei 2017.    

 

Reisweg

Van Tbilisi namen wij een busje naar Zugdidi waar we een nacht logeerden.  Dan met een busje naar de grens van Abchazië en verder naar Sukhumi van waar we een daguitstap maakten naar het Ritsa Meer en Novi Afon.  Daarna terug naar Zugdidi en busje naar Mestia.  Vervolgens busje uit Mestia naar Tbilisi.   

 

Inreisformaliteiten

Geen visum nodig voor Georgië als inwoner van de EU.  Enkel reispas tonen bij aankomst.

  

REISVERSLAG

 

 

Maandag 15 mei 2017

We vlogen vlot met een morgenvlucht met Air Ukraine naar Kiev waar we ons ontbijt namen.  In de winkels staat alles geprijsd in euro en wij kunnen vlot alles in euro betalen.    Na een paar uurtjes wachten mochten we dan doorvliegen naar Tbiisi.  Op de luchthaven van Tbilisi ontmoetten wij Sandra Roelofs, de echtgenote van de voormalig president Shakashvili.  Zij vraagt ons in welk hotel wij zitten en zal ons later haar boek laten bezorgen.  We halen elk 500 GEL uit de automaat op de luchthaven.  Aan de luchthaven betalen we 30 lari GEL voor een taxi die ons naar ons hotel brengt.  Later zou blijken dat het ook voor 20 kan. 

Overnachting

Omdat wij ’s nachts landen in Tbilisi boek ik  een verblijf in Tbilisi via hostelworld.com  Ik kies voor Marco Polo Hostel op Rustaveli Avenue 38-2, centraal gelegen. De receptie is de ganse dag open en ze zijn vriendelijk.  We krijgen een klein kamertje maar het kan ons niet deren; we slapen uitstekend.   Het kamertje kijkt uit op een gezellige binnenkoer met gebouwen met erkers in Georgische stijl.  Ik had deze kamer geboekt voor 20 $ en rekende af in GEL.

 

 

Dinsdag 16 mei 2017

Na ons ontbijt met een Portugees koppel lopen wij in tien minuten naar het vlakbij gelegen metrostation en namen de metro naar Dedube, 1,5 GEL  en toen we daar uitstapten stond reeds een busje voor Zugdidi voor onze neus, 12 GEL, vijf uren rijden. Ergens halverwege kregen we bij een winkeltje/restaurant tien minuten rust.  We rijden nu door een groene vlakte naar de kust.  Aangekomen in Zugdidi zoeken we in de plensregen ons hotelletje maar ze hebben geen restaurant zoals vermeld in Bradt.  Er zijn niet veel restaurantjes in Zugdidi maar na lang zoeken vinden we er toch eentje.  De kelnerin luisterde niet wat we bestelden en slaagde er in verkeerde menu’s te serveren, wat mijn medereizigster goedkeurde.  Naast ons zaten enkele zakenmensen met ontelbare bordjes op hun tafel en met evenveel flessen wodka. 

Overnachten

Samegreba Hotel, Kostava Street 54, Zugdidi.  Tel. (415) 25 07 45, email XXIsaukune@gmail.com   We betaalden 60 GEL voor een kamer met goede bedden met badkamer maar zonder ontbijt.  We gaven het politiek getinte boek van Sandra in bewaring vooraleer de grens met ABH over te steken. 

 

           

Woensdag 17 mei 2017

De douche is goed.  Iets verderop in de straat konden we ontbijten, 9,20 GEL voor twee en lekker.  Daarna liepen we driehonderd meter over de brug en links vonden we een deeltaxi (marchrutka) die ons voor 1 GEL naar de grens bracht.  De rit van 11 km duurde zowat twintig minuten.   De Georgische politie/immigratie heeft ons reispas gekopieerd  en ik moest mijn ABH uitnodiging tonen, geen bagagecontrole en alles verliep vrij vlot, geen vragen.  Enkele EU-waarnemers spraken ons aan en vroegen of we de nodige documenten hadden voor ABH.  Ze hadden blijkbaar niet veel te doen want weinig Europeanen komen hier over de grens.  

 

 

Zaterdag 20 mei 2017

De ABH grenscontrole verliep bijzonder vlot : hij kopieerde onze reispas, keek op zijn computerscherm en hield ons visum in.  We mochten het niet meenemen als souvenir maar ik had er al een foto van.   Geen paardenkar deze  keer, dus liepen we over de brug langs het monument met het geplooid geweer op GEO gebied, een teken van vrede.  Aan de kant van GEO hebben we ons niet gemeld bij de politie, tenslotte zijn we Georgië niet uit geweest volgens hen.  Ik betaalde 1 GEL voor het busje naar het centrum van Zugdidi, 12 km.  Een half uur nadat we aan de grens met ABH aankwamen waren we al in Zugdidi.  We hebben in Hotel Samegreba onze spullen opgehaald en lekker gegeten in het restaurant er naast: ze verkopen allerhande lekkere dingen uit schepbakken en het wordt gewogen  Er is ook lekkere koffie en broodjes, soep en veel meer, kortom een aanrader voor weinig geld. Rechts over de brug liepen we naar de standplaats van de busjes naar Mestia waar we lang moesten wachten tot die vol was.  Deze rit van vier en een half uur kost slechts 10 GEL.  Na twee uren rijden stopten we bij een wegrestaurant/winkel voor een pauze.  De betonweg was tamelijk goed en liep door een groen berglandschap met slechts weinig dorpjes.  Tegen 19.30 uur kwamen we aan in Mestia.

Overnachtng

Ik was drie jaar geleden ook al in Mestia in Nino Ratiani’s Guesthouse, 1 Jondo Khaptani Street.  El. 995 599 18 35 55 ninoratiani@gmail.com Het is vijf minuten van het centrum en iedereen kent haar.  Als wij er aankomen zit aan groep kinderen muziek te maken op het terras.  Morgen is er een folklorefestival en ze zijn aan het oefenen.  Wij krijgen een klein gezellig kamertje, het laatste dat beschikbaar is.  Nino geeft ons een elektrisch vuurtje want het is wat koud.  We hebben geen eigen badkamer maar die op de gang is heel netjes.  Overnachten kost 25 GEL/pp.  Uitgebreid ontbijt en avondmaal kosten elk 10 GEL.  De maaltijden zijn voortreffelijk en ruim voldoende, teveel zelfs.  Dit adres is een absolute aanrader in Mestia. 

 

 

Zondag 21 mei 2017

Het ontbijt bij Nino is uitstekend en kost slechts 10 GEL.  Het regent hard en van Nino krijgen we een regenscherm mee.  We stappen het toeristenbureau binnen waar ze mooie folders en kaarten hebben van alle streken van Georgië. Van uit het dorpsplein vertrekken enkele bewegwijzerde wandelpaden. We bezoeken de Sint George kerk op een heuvel gelegen waar een kerkdienst plaats vindt.   Beide musea zijn gesloten.   We vernemen dat er op de middag een kinderkoor zou optreden op het dorpsplein.  Wij lezen wat in de eetzaal/zitplaats van Nino.  Er is geen middagmaal beschikbaar en we gaan naar het nabijgelegen centrum iets eten.  In Georgië zijn de maaltijden altijd lekker.  Het optreden wordt uitgesteld en we verkennen het hoger gelegen Mestia.  Overal om ons heen staan er tientallen eeuwenoude hoge verdedigingstorens, typisch in Svanetië.  Bij een  toren hoort een boerderij.  De smalle stenen straatjes  lopen kronkelend omhoog, doorkijkjes op ervan, ruime houten balkons op het eerste verdiep van de huizen, erven met stenen muren omgeven, veel koeienstront in de straatjes.  In dit decor worden overal gasthuizen ingericht alsof ze een invasie van toeristen verwachten.  Veel gasthuizen hebben geen gasten, misschien later op het jaar meer.  Van op dit hoger gelegen deel is het zicht op het lager gelegen dorpscenter prachtig vooral met de besneeuwde bergen op de achtergrond.   Tegen vijf uur stopt het met regenen en begint het folklorefestival, gratis.  De dorpsbewoners en enkele toeristen staan urenlang vol bewondering de groepen zangers, dansers en musici te bekijken en hen aan te moedigen.  Groepjes jongens in aloude militaire Svanetie-kostuums en dolk aan hun broeksriem  poseren heel graag.  Meisjes poseren in de oude traditionele boerenkostuums.  Er komen veel groepen op het podium in allerlei kleurige Svanetische klederdracht.  Van de liederen begrijp ik niets maar de sfeervolle goed uitgevoerde dansen bekoren wij volledig.  Na twee uren spetterend spektakel is het gedaan.  De hemel is intussen opgeklaard en de hoge besneeuwde bergen onthullen hun toppen, adembenemend mooi.  Terug in ons gasthuis genieten we van een uitstekend en overvloedig avondmaal bij Nino.  Een groep jongeren die deze namiddag hadden opgetreden zitten ook in ons gasthuis en vergasten ons nog lang op mooie liederen uit Georgië en Svanetië.  Een dagje om nooit te vergeten. 

 

 

Maandag 22 mei 2017

Nog maar eens een uitgebreid en lekker ontbijt bij Nino Ratziani’s Guesthouse.  Rekening vlug vereffend en om acht uur kwam ons gereserveerd busje voor een rit naar Tbilisi ons al ophalen.  Het was een zonnige en heldere  dag vandaag.  De besneeuwde bergen in de verte liggen er sprookjesachtig bij met op de voorgrond veel groen en soms een dorpje.  Ik ben zo enthousiast en neem te veel foto’s.  Bij een wegrestaurantje, annex winkel stoppen we voor een korte pauze.  Langs de weg loopt zowaar een familie harige varkens: vader, moeder en drie kleintjes die ijverig hun kostje samenscharrelen.  Doordat het almaar door bergaf gaat uit Mestia komen we al vlug aan in Zugdidi.  We rijden nu door een vlakte naar Tbilisi.  De hoofdweg is in heel goede staat, soms asfalt, soms beton en uiteindelijk een stuk heuse autostrade waar ze nog aan het uitbreiden zijn.  Na acht uren vlot rijden komen we aan in Tbilisi en worden we afgezet aan het Samgori metrostation.  Onze buschauffeur zei ons dat we voor 4 GEL een taxi konden nemen naar ons hotelletje op Rustaveli maar de gretige taxichauffeurs vroegen mij op zijn minst tien en eentje zelfs twintig.  Toen deed onze chauffeur een voorbijrijdende taxi stoppen en verzekerde mij dat die het voor vier zou doen.  Aangekomen bij Marco Polo Guesthouse vertelden ze ons dat ze vol zaten.  Gelukkig was er op dezelfde binnenplaats een ander hostel, Bon Voyage en die hadden wel nog plaats.  Nadien hebben we onze benen gestrekt en Rustaveli afgelopen en St George’s kerk bezocht en voorbij de grote synagoge gelopen.  Rustaveli is waarschijnlijk de voornaamste laan in het centrum van Tbilisi.  Tenslotte een lekkere maaltijdsoep en een karaf Georgische wijn gedronken op een terrasje op nummer 50. 

Overnachting

Gezien het Marco Polo Guesthouse volzet was trokken we in bij Bon Voyage op dezelfde binnenkoer, Rustaveli 38.  Tel. 995 5583 19292, email bonvoyagetbs@gmail.com Het kraaknet gezellig kamertje nr 1 met twee bedjes en een badkamer kost 70 GEL, zonder ontbijt.  Voor onze kamer bevindt zich een terras met tafel en stoelen en met zicht op de binnenkoer.   Het hotelletje is pas dit weekend geopend en we zijn de eerste gasten op kamer 1.  Alles is netjes geverfd en de lakens en badkamer zijn onberispelijk.  In veel sterrenhotels is het niet beter.  Op de receptie zijn ze vriendelijk en hebben een doorlopende dienst.  Ik kan dit adres met nadruk aanbevelen.  Wij blijven twee nachten.

 

 

Dinsdag 23 mei 2017

Bij Marco Polo serveren ze geen ontbijt maar we moeten er naast in een aangename barkelder.  Het Vrijheidsplein met zijn vergulde obelisk ligt vlakbij.  We volgen links Leselidze straat in Oud Tbilisi.  Hier lopen wel wat meer toeristen en stikt het van winkeltjes, cafés restaurants, terrasjes, souvenirwinkels,  en reisagenten die daguitstappen naar alle uithoeken van Georgië aanbieden aan spotprijzen.  Het snuift nog de oude sfeer uit van weleer: typische Georgische huizen met erkers en balkons en alles ademt nog een gemoedelijkheid uit.  Maar hoelang nog ? Ik wil graag nog eens de kathedraal van Mtsketa bezoeken iets ten noorden van Tbilisi.  Een taxichauffeur vraagt 20 GEL om ons er te brengen maar een rit met de metro naar Dedube station kost 1 GEL en van daar een busje naar Mtsketa kost ook 1 GEL. De kathedraal Sveti Tskhoveli is duizend jaar geleden gebouwd en het oude kerkje uit de zesde eeuw en preekstoel zit er in gebouwd. Voor de tweede keer vergaap ik mij aan de buitengewone middeleeuwse kerkkunst: overal originele fresco’s, vergulde iconen, mooie oude kandelaars en prachtig meubilair.  Mijn woorden schieten te kort; het is een must see.  De kathedraal is omringd met een oude dikke muur.  In een portaal staat een kunstenaar met wijn te schilderen, ongelofelijk.  Op het terras boven Hotel Tamarindi nog genoten van een koffie en we zitten op de eerste rij met zicht op de kathedraal en heel Mtsketa.  Het is ook een hotel : www.hotel.tamarindi.com Op het plein voor de kathedraal biedt een chauffeur ons een ritje aan naar de hoog boven Mtsketi gelegen Jvari kerk, heen en terug en een half uur wachten kost 15 GEL.  Het oude kerkje is niet zo groot maar het uitzicht hierboven is gewoon prachtig.  In een toeristenstraatje laten we ons verleiden om iets te eten.  Drie jaar geleden was het hier bijlange nog zo druk niet. Met een busje zijn we terug naar het Vrijheidsplein gereden en ontmoeten we twee jonge Witrussen die ons op de juiste plaats doen uitstappen.  We verkennen Leselidze en Chardin straat met zijn vele winkeltjes, restaurants en veel meer en belanden weldra in de verkeersvrije binnenstraatjes.  We bezoeken de Sioni kathedraal en lopen verder door de stemmige Chardin straat naar het Maidan plein.  We lopen de statige  karavanserai binnen waar enkele kunstenaars tentoonstellen.  We lopen voorbij de moderne Peace Bridge, stoppen bij de Metekhi kerk, bewonderen het Narikala fort maar bij tijdsgebrek kunnen we de kabellift naar boven niet nemen.  We bezoeken vervolgens de Turkse baden en lopen voorbij de kleurrijke moskee langs een rivier.  Restaurant Gorgasali biedt ons een menu aan begeleid door Georgische life muziek.  Het is hier echt prachtig, vooral de steile straatjes met typische oude huizen en doorkijk op het Narikala fort.  Van al die mooie indrukken hebben we honger gekregen en we lopen vlug door Chardin street en Bamba Row naar Irakli street, zeg maar de Beenhouwersstraat in Brussel.  We verkiezen café Kala en hier hebben we heel lekker gegeten. Het lekker voorgerecht was bijna een maaltijd op zich en het hoofdgerecht mocht er ook zijn.  Neem daarbij nog een Georgisch slaatje en wijn en we waren voldaan.  Het heeft ons 75 GEL gekost, 28 euro voor twee wat naar Georgische normen heel veel geld is maar voor ons slechts veertien euro per persoon.  

 

 

Woensdag 24 mei 2017

We zijn om 3.30 uur in de morgen opgestaan en de taxi die ze gisteren bij de receptie besteld hadden is er al om vier uur en we betalen netjes de afgesproken 20 GEL naar de luchthaven.  Onze vlucht vertrekt om 06.15 met Air Ukraine en drie uren later landen we voor een tussenstop van twee uren in Kiev.  Omdat er geen eten in onze vlucht is inbegrepen ontbijten we op de luchthaven van Kiev aan een gematigde prijs.  Daarna vliegen we nog eens drie uren naar Brussel.       

                        

Enkele beschouwingen

Georgië is een bijzonder mooi land, zowel wat natuur als cultuur betreft.  De keuken is heel lekker en gevarieerd.  Men maakte er reeds wijn vijfduizend jaar geleden waardoor het mogelijks het oudste wijnland ter wereld is.  Het openbaar vervoer is spotgoedkoop.  Een maaltijd is eveneens heel goedkoop en dan nog eens lekker ook.  Ik was er reeds in 1999 en toen was er bijna niets, geen reisgidsen, hotels of restaurants en ik moest toen geregeld bij particulieren overnachten.  Georgiërs zijn een heel vriendelijk en een uiterst gastvrij volk.  Ik was er nogmaals in 2015 en kon toen wel Svanetië bezoeken, een openbaring in de bergen.  Nu, in 2017  kon ik vaststellen dat het toerisme goed in de lift zit.  Ik ga er zeker nog eens terug want het is mijn uitverkoren bestemming.