Oekraïne 2009
De Oekrainse Karpaten, onbekend Europa
VOORBEREIDING
Reisperiode:
26 mei – 12 juni 2009
Niet te missen
www.lvivske.com de brouwerij
www.dublin.com.ua de Ierse pub
www.karpaty.info restaurant met volksdansen
www.skansen.lviv.ua openluchtmuseum buiten de stad
Kaarten
- Heb gebruik gemaakt van een Hongaarse kaart van topograf.hu een kaart op
1/1 100 000 met Engelse benaming van de plaatsen
- Daarnaast gebruikte ik veel een kaart van ukrmap.com.ua een kaart van het door ons bereisde West-Oekraïne op 1/500.000 in het cyrillisch.
- Ik had ook een toeristische kaart op 1.1.250.000 van gans UA maar dat is te oppervlakkig. Ook van ukrmap.com.ua
- Een toeristische kaart van Transcapathia met aanduiding van bezienswaardigheden en op de rugzijde accommodatie mogelijkheden gebruikte ik maar weinig. tourinfo.org.ua
- Stadskaart Lviv van de toeristische dienst map.inlviv.com
Reisgidsen
- Ukraine travel guide van Bradt : geeft een ander kijk dan LP, misschien informatiever.
- Lonely Planet : goede info, vooral bruikbare kleine regiokaartjes.
- Trans-Carpathians region tourist guide book. Ter plaatse gekocht, Engelstalig. Bevat veel info over bezienswaardigheden en logementen. Een uitgave uit de reeks “Welcome to Ukraine” academpress.kiev.ua
Websites
www.derev.org.ua : info over houten kerken in het land
Toeristenkantoren
Reisagentschappen
www.lviv-inturtrans.com.ua met hen kun je met de bus van/naar Antwerpen.
www.karpaty-tour.com is een reisagent in Ivano Frankivsk
www.tourism-carpathian.com.ua idem
www.nadia.if.ua : hotelletje in Ivano Frankivsk
www.auscoprut.if.ua idem
Er geraken
Vliegen
Met Wizzair vanuit Charleroi gevlogen voor 45 € alles in naar Boekarest.
Bij het Oekraïense www.flyuia.com kost het 437 €.
Over land
www.lviv-inturtrans.com.ua met hen kun je met de bus van/naar Antwerpen.
Op http://romaniatourism.com/schedule-of-trains-to-romania vond ik alle info over treinen in Roemenië.
Info over bus Lviv > Boekarest : gtt@mail.lviv.ua en elpida@mail.lviv.ua
Autohuur
www.sixt.ua , tel. In Lviv 237.1817
Avis, tel. 220.1838
Europcar, tel. 294.8995
www.hertz.ua , tel. 297.0052 in Lviv : wij waren er tevreden over
www.budget.ua tel. 242.0779 in lviv
REISVERSLAG
Dag 1 – 26/05/2009
In Suceava, Roemenië, konden wij in het treinstation geen ticket naar Chernivtsi kopen. Een treinreis van daar moet 48 uren op voorhand gereserveerd worden. Niemand daar in het treinstation spreekt Engels of Duits en kan info geven. Aangezien ik geen Roemeens spreek, begin ik in het Russisch en ze halen er een derde dame bij die mij wel goed kan helpen. Zij gaat met ons mee naar de stationschef die ons probleem uitlegt aan de treinconductrice want de wekelijkse trein naar Chernivtsi staat al klaar. We mogen op de trein en er zijn nog voldoende plaatsen vrij. De wagonverantwoordelijke vraagt ons te betalen in $ of in € maar ik heb nog voldoende RON over en sta daar weigerachtig tegenover. Maar de dame is onvermurwbaar en nors (nog een ware communiste) en gebiedt ons de trein te verlaten. Ik haal toch 30 € tevoorschijn maar kan geen ticket krijgen, kan dus onze betaling niet bewijzen en wij moeten de grens over. Nadat zij onze euro’s heeft ontvangen wordt ze ineens vriendelijker. De vensters van de wagons zijn altijd dicht vergrendeld en het is zo warm maar wij mogen zelfs verhuizen. Na veertig minuten waren wij aan de grens met Oekraïne. De controle van de Roemeense douane uit de EU gaat heel vlot; er wordt niets nagezien. Iets verderop aan de Oekraïense immigratie onze reispassen afgegeven. We moesten een verklaring invullen en ze vroegen wat we in UA komen doen, “toerisme” natuurlijk. En dan beginnen ze aan de ombouw van het treinonderstel want het spoor in RO is smaller dan in de rest van EU en ook UA. Het hele treinstel gaat op zware hydraulische krikken twee meter hoog boven de grond en daar hangen wij ongeveer twee uren want de spoorwegarbeiders moeten andere onderstellen plaatsen met behulp van zware loopkatten en kranen. Dat is een unieke ervaring. Nadien kregen wij onze reispassen terug. Aangekomen in Chernivtsi om 18.16 uur konden wij geen tickets voor Lviv kopen, moesten wachten tot twintig minuten voor vertrek en zien of er nog vrije plaatsen beschikbaar waren. Gelukkig hielp ons een Bulgaarse medereiziger en plots kon het wel. Ik betaalde 132 UAH voor twee personen naar Lviv wat neerkomt op één euro/100 km trein. De afstand naar Lviv is 604 km. In het stations winkeltje nog wat eten en drinken gekocht voor de nachttrein. We vertrekken stipt om 20.32 uur en zullen “s anderendaags om 08.00 uur aankomen. We kunnen gelukkig onderaan slapen want dan liggen wij op onze bagage in de bak waarop wij slapen. Eenmaal vertrokken bereiden wij ons avondmaal, zeg maar picknicken op de trein. We drinken een flesje uitstekende Cricova, wijn uit Moldova en nadat wij onze lakens hebben gekregen gaan wij braafjes slapen.
Wissel
In het station van Chernivtsi kon ik geld uit de ATM halen. De koers bij afrekening nadien zou 9.40 UAH voor één euro bedragen.
Dag 2 – 27/05/2009
Ik heb goed geslapen op de trein. Ons logement ligt in het hart van de stad op Rynok Square (Marktplein) en met tram nr. 1 komen wij er vlot vanaf het treinstation voor slechts één UAH. Ana, het meisje van dienst op ons logement spreekt vlot Engels en is vriendelijk en helpt ons bij het zoeken naar een huurwagen bij Hertz. Ze maakt de nodige afspraken via haar GSM. Lviv is een heel mooie stad en we maken een eerste wandeling in de omgeving. Op het toeristenbureau dat om de hoek ligt koop ik een landkaart van Oekraïne en enkele zichtkaarten. Lemberg Tour is een touroperator gelegen op Rynok Square 2 in UA 79008 Lviv, tel/fax (8)032-297 53 59 www.tourinfo.lviv.ua lemberg-tour@ukr.net . Enkele musea liggen op een boogscheut. Naast ons logement ligt de Italian Yard, a historical place, the most romantic place in Lviv op nr. 6 Rynok Square. In een gezellige kroeg/restaurant op Virmenska nr. 20 nemen wij een lekkere goulashsoep. Wij bezoeken tevens de Armeense kathedraal uit de 14° eeuw, een van de oudste gebouwen in Lviv. Mooie maar eerder sobere taferelen binnen maar de sfeer doet het. Daarna wil ik de brouwerij van Lviv bezoeken op Boulevard Kleparivska 18, tel. (032)294 80 65 www.lvivske.com De vrouwelijke gids die geen Engels sprak bekeek ons niet eens en gaf uitleg aan twee Oekraïnse bezoeksters. Onder de items hing uitleg in het Engels en daarmee moesten wij het doen. Wij kregen tenslotte ieder twee biertjes. Daarna hebben we nog wat op de markt gelopen en naar fruit uitgekeken. Lviv is een heel mooie oude stad te vergelijken met Praag voor het werd gerestaureerd. Opgelet de restaurants geven geen eten meer na 21 uur, dat hebben wij vandaag ondervonden. We vonden toch nog iets in een kelderrestaurant maar het was ondermaats; “bruin bier” was Leffe. In het originele en gezellige kelderrestaurant waar mijn reismaatje mij wou verrassen was het volzet. Het begon lichtjes te regenen, een aanzet voor vier volle dagen regen.
Accommodatie
Wij zijn gelogeerd op Rynok Square 5 in het Central Square Hostel, tel. (38)067-404 7748 of (38)032-254 6169 www.cshostel@gmail.com www.cshostel.com De uitbaatster Caterina is een geldwolf en die zie je niet. De bewaakster Ana of Constantin zijn heel vriendelijk. Wij betalen 25 € voor twee, kamer van 4 bedden (waren er alleen), badkamer en toilet op de gang. Centraal gelegen. Wifi zone.
Dag 3 – 28/05/2009
Wij zijn al vroeg opgestaan want om negen uur komt een vertegenwoordigster van Hertz om het papierwerk te doen. Ze spreekt uiteraard geen woord Engels. Constantin, de bewaker van het hostel, is zo vriendelijk als tolk te fungeren. Ik teken de papieren maar de betaling met mijn Visakaart lukt niet want de muren van dit oude pand zijn te dik. Op straat lukt dat wel. De bediende van het verhuurbedrijf brengt ons buiten de stad en gaat terug met de tram. De brede hoofdweg op de E471 tot Struj is behoorlijk maar wanneer wij een zijweg nemen naar Drohovich is dat al een stuk minder. Wij vinden echter geen vier houten kerken zoals vermeld in onze gids. Op het centrale plein nemen wij een volledig middagmaal voor 70 UAH voor twee personen. Nog wat rondgewandeld maar niets bijzonders te zien in dit centrum. Truskavetch is een kuuroord, er staan enkele dure hotels en er lopen wat wandelaars rond. Wij hebben de bron met het heilzame water niet gevonden. Verder niets bijzonders te zien hier, een beetje mondain en toeristisch. Tussen Borislav en Turka is de weg bijzonder slecht, soms geen asfalt en gravel en vooral veel gaten links en rechts waardoor ik veel moet slalommen. Maar het landschap is prachtig groen met berghellingen en veel typische houten boerderijtjes, koewachters, paarden grazen op een bergweide, hooioppers, veelkleurige huisjes met moestuintjes en fruitbomen. Er zijn geen benzinestations te bespeuren en af en toe zien we een armzalig dorpswinkeltje.
Accommodatie
Bij een dienstenstation in Turka tonen wij de brief die Constantin voor ons in het Oekraïns heeft geschreven waarin wij logement vragen. De man belt iemand op en de eigenaar staat ons op te wachten langs de weg iets verderop. Het is een ruime moderne woning verscholen tussen andere woningen. Wij betalen 150 UAH voor slapen, ontbijt en tweemaal een ruim avondmaal : veel soep, vlees, friet, groenten, huisgemaakte wodka, bier, fruitsap. Ze zijn hier heel vriendelijk en de ruime kamer en badkamer zijn heel netjes. Een aanrader. De eigenaar noemt Sholik Igor Antonovich, bul. Sandirska 20 in Turka. Tel. (8)-666-361799
Dag 4 – 29/05/2009
In het dorp Turka staan volgens LP twee houten kerkjes. Ze staan ver uit het centrum, vroegen ernaar aan inwoners en plots ging een man mee met ons; hij woonde er dichtbij. Het goot water toen wij eraan kwamen. Het zijn twee kleine versleten en verwaarloosde oude houten kerkjes zoals er veel staan in de Karpaten. Maar ze hebben hun charme. Wij rijden nu langs een behoorlijk geasfalteerde baan langs een unieke panoramaweg in de omgeving van het drielandenpunt UA-PL-SK. Plots midden de natuur komen wij aan de ingang van het Uzhansky National Nature Park www.unpp.com.ua unpp@ukrpost.ua Het is een nieuw N.P. uit 1999 van 39.159 hectaren en erkend door de Unesco. Het is nog één van de enige echt wilde natuurparken in Europa. Aan de ingang staan grote infoborden, picknickplaatsen, banken en trekkershutjes. Wij zijn zowat de enigen die het park inrijden (is in feite een gewone, rustige doorgangsweg naar Uzhgorod). De politie die niks te doen heeft controleert grondig onze persoonlijke documenten en deze van de huurwagen. Na ongeveer acht kilometer bemerken wij links langs de weg in Velyky Berezny het bureel van het nationale park en wij stoppen even. Er staan een paar didactische borden en materiaal. Folders kan ik niet meenemen want wat er ligt hebben ze slechts éénmaal. De parkwachters zijn vriendelijk. Er wordt een natuurfilm opgezet. Een kilometer verderop staat naast de weg een mooi houten kerkje, symbool van het N.P. Spijtig dat het gesloten is. In Kostreno bemerken wij een houten restaurant-minihotel en nuttigen in een mooi decor ons middagmaal : Verchovishkij Dvir (Deur), tel. 8031-3537225 Na een half uur waren ze nog niet aan ons hoofdgerecht begonnen waardoor we zijn opgestapt. Intussen was het weer opgeklaard en de weg beter berijdbaar. Aangekomen in Uzhgorod bezoeken wij eerst de Grieks katholieke kathedraal. Iets verder ligt het openluchtmuseum. Het is niet groot maar levert toch wel mooie foto’s op van oude houten boerderijtjes, een kerkje en andere gebouwen. Er naast bezoeken wij het kasteel en dat is wel tamelijk groot, verscheidene verdiepingen hoog.
Accommodatie
Wij wilden buiten de stad Ushgorod overnachten maar vonden niets en zijn dan doorgereden tot Mukacheve en daar gezocht in de omgeving van het kasteel (zamok). LP beschrijft hotel Palanok als uitstekend. De administrateur (vr.) toonde mij een ruime propere kamer met badkamer. Eerst vroeg ze 250 + ontbijt bovenop, dan kreeg ik de kamer voor 250 incl. ontbijt en vervolgens 200 UAH ontbijt in. Bij het avondeten hadden ze de wijn te duur aangerekend en dat beloofde niet veel goeds. Bij afrekening van de kamer ’s morgens was de administrateur niet aanwezig (zondag) en de eigenaar vroeg mij 200 + ontbijt erbij betalen. Ik weigerde het ontbijt te nemen bij die bedrieger, legde 150 UAH op tafel en ging door. Ze veranderen hier van mening en prijs en weten niets van elkaar af, geven geen info aan mekaar door of proberen toeristen in de zak te zetten. In het vervolg ga ik afspreken en direct betalen en betalingsbewijs eisen.
Dag 5 – 30/05/2009
Aan de voet van het kasteel bij de bus parking betaal ik 57 UAH voor twee ontbijten waar wij lang op moesten wachten maar het was lekker. Velen gaan te voet omhoog. Ik rij omhoog langs het smalle kasseibaantje; er is een parking boven. Voor 8 UAH ieder mogen wij in het kasteel, twee verdiepingen, binnenkoer en met bovenloop en vele kamers die wapens, klederen, oude foto’s, meubels, schilderijen en opgezette vogels tentoonstellen. In de kelder is een folterkamer. Bij een van de vele winkeltjes koop ik een toeristische kaart van de Westelijke Karpaten. Rond één uur verlaten wij het kasteel. Op de hoofdweg staan verscheidene dienstenstations; een liter benzine kost 6,18 UAH. Bij Khust nemen wij een middagmaal in een wegrestaurant , wij zijn alleen en moeten lang wachten in de opgesmukte trouwzaal. Na Khust verlaten wij de hoofdweg want een bordje wijst het klooster van Borodino aan maar het is een nieuwbouwklooster. In Davinovo staat een oude houten kerk helemaal vervallen met mos op het dak. Het is gesloten. In Nuk Apscha staat nog eens een vervallen houten kerk 400 meter van de hoofdweg. Wij rijden een heel eind langs de Tisa, de grensrivier met Roemenië. Het landschap en de bergen op Roemeens grondgebied zijn heel mooi, spijtig dat het zoveel regent.
Accommodatie
In Medvidj, 20 km voor Rakhiv kunnen wij een kamer zonder ontbijt krijgen voor 100 UAH In een bar-motel Olekssandrit iets verderop gebruiken wij een rijk avondmaal met aperitief Becharovka en cognac na voor 116 UAH; we zitten in een aparte VIP room.
Dag 6 – 31/05/2009
Het regent terug als we ’s morgens vertrekken. Weldra zien wij een bord die een oud klooster aanduidt en wij rijden even van de hoofdweg af langs een slecht wegje. Na vijf minuten komen wij aan het houten kerkje. De dienst is juist afgelopen en wij mogen er in want meestal zijn die kerkjes gesloten. De pastoor, of hoe noemt die bij de orthodoxen, Pavel Semenjuk, laat ons binnenkomen en wij mogen alles fotograferen. Heel intiem zo’n klein oud houten kerkje uit 1750 en originele schilderijen en iconen. Wij krijgen nog de zegen van de pastoor en zijn telefoonnummer en email adres. Het landschap langs de Tisa langs de Roemeense grens in het N.P. is gewoon prachtig. Bij Dilove bemerken wij enkele toeristenbussen bij een grote parking met de onafscheidelijke verkoopstandjes. Wij bevinden ons bij “het middelpunt van Europa”. Iedereen wil bij het monument poseren en er een foto van nemen. Wat ons meest interesseert is het typische in blokhut gebouwd restaurant. Binnen is het een waar museum: er staan allerlei oude voorwerpen uit de streek tentoon. Iedereen neem er veel foto’s van. Er staan gezellige houten banken en het eten is typisch West Karpatisch (Zakarpatya). Het is allemaal heel goedkoop en lekker. In Rachiv is niets bijzonders te zien en wij rijden door. Er is niet veel verkeer. Na de middag schijnt de zon voor de rest van de dag. De hoge pieken van de Karpaten tonen zich van hun beste kant, vooral de besneeuwde Hoverla. Na een koffiestop bij Tatariv nemen wij een van de mooiste wegen uit de streek richting Verchovina. Voorbij Vorochta nemen wij een kleine slechte weg naar de skiliften van Zaroslyak. Wij betalen een kleine bijdrage om dit N.P. te mogen bezoeken en de wacht noteert onze nummerplaat om ons bij terugkeer terug te schrappen van de lijst. Het is echt laveren aan beide kanten van het wegeltje en alle aandacht is vereist om de kuilen te ontwijken. Na een half uurtje komen wij aan bij een parking en wij wandelen wat rond en maken heel mooie foto’s van drie besneeuwde bergen : de Hoverla, Pip Ivan en Turkul. De natuur is hier op zijn best. Ik had graag een flinke wandeling gemaakt maar het is al laat en wij moeten terug richting Verchovina.
Accommodatie
In hotel Pihy in Tatariv vroeg men 250 UAH zonder ontbijt : www.pigy.if.ua
In Vorochta staat langs de weg een toeristencomplex van houten blokhutten met restaurant, speeltuin, paardrijden, squadrijden, wandelingen, terras enz. maar de kamer ruikt een beetje muf en bevalt mij niet. Kost 200 UAH voor een kamer, badkamer zonder ontbijt : www.kermanych.com.ua of www.nezabarom.com.ua
Een agro-toeristische boerderij op een berghelling is helaas bezet, spijtig want het is hier zo schitterend. De broer van de boer brengt ons 12 km verder naar Verchovina maar het enge kamertje heeft een reukje en oogt niet zo fris en hij vraagt bovendien 250 UAH. Onderweg had ik “kamers te huur” gezien en wij gaan erheen. De vriendelijke Luda vraagt dezelfde prijs maar het is heel wat frisser. Avondeten en ontbijt inbegrepen, badkamer op de gang. Er is zelfs sauna. Mooi zicht op de bergen van op het terras voor de deur. Het adres is :
Krasna Chata, zowat 8 km buiten Verchovina, richting Vorochta. Tel. 3(0342)775287 of 38(097)5664886 www.krasna-hata.if.ua Ik kan het adresje wel aanraden.
Andere logiesmogelijkheden in de regio :
Hotel Zaroslyak, tel. 8-034-344.1592, 20 km van Vorokhta, 10$ voor een kamer
www.karpaty.info : homestays, hotels, guesthouses, B&B
www.mriya.nezabarom.com.ua is een B&B : 10-20$
www.bukovel.com info over een kuuroord
www.sheshory.org is een dorpsinfo
lileja@gmail.com een BB in Tatariv
www.pilgrim.lviv.ua homestay
www.skiukraine.info : voor een skivakantie in de Karpaten
www.ski.lviv.ua info over ski
ska@hotmail.com een BB in Kolomya
onthecorner.bb@gmail.com beste BB in UA ?
www.kolomya.com is hotel
www.tur.kosiv.info hotel in Kosiv
skala2002@ukr.net Vasyl is gids en verhuurt ook kamers
www.nad-cheremoshem.nezabarom.com.ua is een BB
www.forza.org.ua een project van CH en UA in Rakhiv
www.rakhiv-tour.info is een reisagent in Rakhiv
http://cbr.nature.org.ua is een reservaat, 5 km van Rakhiv
raho_lovagja@freemail.hu een BB 10$
stepchuk_serg@mail.ru tel. 8-098-976.0211 gids
www.city.cv.ua toeristenkantoor in Chernivtsi
www.kalina.cv.ua Russische markt in Chernivtsi
www.hihostel.com.ua een backpackers hostel waar ze veel info hebben, vriendelijk
www.turkul.com een hiking club
www.intur-zak.com hotelletje
www.regabus.cz Busrit uit Praag naar Lviv
www.autolux.ua : busrit Praag > Kiev
www.zamokpalanok.mk.uz.ua kasteel in Mukachevo
www.intourist.mukachevo.net toeristenkantoor in Mukachevo
Dag 7 – 01/06/2009
In Krivorivnja zagen wij mooie publiciteitsborden van een “Sadiba U Marii” (een sadiba is iets als een koliba, typisch hotelletje) tel. 80-967-146825 maar er hing een muffe geur in huis en de borden waren mooier dan het logement. In Verchovina was het Hutsulmuseum gesloten op maandag. Hutsul is de typische houtsnijkunst en bouwstijl in deze uithoek in de bergen van Oekraïne. Op het dorpsplein was er een schoolfeest en kinderen in traditionele schoolkledij dansten en zongen tot genoegen van hun ouders en omstaanders. De zon scheen en we wilden een stuk natuur en de bergen zien. Dus begonnen we een lus via Rivnja naar Kuti. De natuur op onze weg was wel heel mooi maar de weg was in erbarmelijke staat maar we reden door want ‘het zou wel beter worden’. Daarna reden we langs een mooi riviertje maar op verscheidene plaatsen waren baggerwerken aan de gang met het eraan verbonden werfverkeer die de weg kapot reed. Het werden 38 lange ellendige kilometers. Eenmaal in Kuti werd de toestand van de weg beter. In Kosiv wat rondgelopen en gerust maar er was niets bijzonders te zien. In een internetcafé met wel vijftig computers zat het vol met schoolkinderen die spelletjes speelden maar wij konden toch een post bekomen om onze post na te kijken. Een uur internet kost 3 UAH. Een postzegel voor een kaartje naar België kost 5,75 UAH. Tenslotte hebben we iets gegeten en gedronken en zijn doorgereden langs een goede weg naar Verochta, ons startpunt. In Javoriv stopten wij aan een typische “koliba”, dit is een houten blokhut waar een restaurant/bar wordt uitgebaat. Buiten zag het eruit als een eenvoudige hut maar binnen was het mooi versierd en gezellig. In een koliba kan men steeds streekgerechten eten van de kaart of iets drinken. Aan de uitbater vroegen wij of we hier ergens konden slapen en hij belde iemand op.
Accommodatie
Ik was heel moe van het rijden op een bar slechte weg en wou niet meer verder.
In Javoriv had de uitbater van de koliba Fjodor Struk opgebeld die ons opwachtte langs de weg. Hij reed mee naar zijn huis langs een smal stenig slecht bochtig maar rustig straatje. De kamer was niet zo netjes als bij Luda; het waren gewone boeren en het was kil in huis. Hij vroeg echter 40 € maar wij protesteerden en dan vroeg hij 350 UAH wat nog veel teveel was voor wat hij aanbood. Tenslotte vroeg hij wat wij wilden geven en ik bood hem 200 UAH aan wat meer dan genoeg was : avondmaal, slapen, ontbijt voor twee. Badkamer op de gang. Het avondmaal duurde een eeuwigheid maar was in orde. De hartelijkheid die ons op andere plaatsen te beurt viel was hier niet aanwezig. Wij waren doodmoe en vielen als een blok in slaap.
Dag 8 – 02/06/2009
In Krivorivnja bezochten wij het kleine Hutsul museum en moesten slechts één hrivna betalen en er zaten wel drie bedienden. Het is gewijd aan de schrijver Ivan Frankiv die veel schreef over de Hutsul cultuur van herders en houtbewerkers uit deze bergstreek. Aan hem is de naam van de grotere stad Ivan Frankivsk opgedragen. Voor een pakketje van tien zichtkaarten betaalde ik slechts tien UAH. In Verchovina mochten wij gratis in het streekmuseum. Dan zijn wij doorgereden via Vorochta, Tatariv naar Yaremtche door een prachtig (berg)landschap. Daarna werd de weg rechter en beter door vlakker landschap. In Vorochta staat op een kleine heuvel naast de hoofdbaan een authentiek oud houten kerkje omringd door wilde bloemen en een schutting. Zeker een stop waard. Ernaast staat een (goud)blinkende kitscherige nieuwe houten kerk. Het charmante houten kerkje wordt niet meer gebruikt. In Yaremtche staat nogmaals een houten kerk maar wegens de regen rijden wij door en besluiten wij te gaan eten in wat onze reisgids Bradt ons ten zeerste aanraadt : Hutsulschyna, aan de brug, Bul. Datchna 2, tel. 38-03434-22378 chazer69@ukr.net Het regent nog steeds hard en wij bekijken de omgeving niet, vlug naar binnen. Een kelner zegt ons iets in het Oekraïens en ik reageer in het Russisch maar die taal kan/wil hij niet spreken maar er schijnt een groep te hebben gereserveerd en plots kunnen ze wel vlug opdienen want wij worden gevraagd vlug te eten. Het interieur is heel mooi en ik loop wat rond in de verschillende opgesmukte zalen. Voor twee lekkere hutsul maaltijden (Kris liet haar soep staan, was ziek) betaalden wij 190 UAH, 18 € en dat is veel te veel: PEPERDUUR. In Ivan Frankivsk heb ik een uurtje door het mooi gerestaureerd centrum en de marktplaats gelopen en heb enkele kerken bezocht. Mijn reismaatje was moe en bleef in de wagen. Overal in de steden moet men parkeergeld betalen maar dat is niet veel. Het marktgebeuren was gedaan want iedereen was aan het inpakken in de gietende regen. Straten en pleinen stonden blank want de riolen konden het water niet aan. Net buiten Ivan Frankivsk konden wij slapen voor 150 UAH maar zonder ontbijt zodat wij doorreden richting Kolomya.
Accommodatie
Een heel eind, 40 km, op de baan van Ivan Frankivsk naar Kolomya, voorbij het dorp Otinya, bemerken wij plots ergens te lande een groot en mooi aangelegd houten hotelcomplex, KRAI NEBA , tel. (0342)57 00 00 www.kraineba.com info@kraineba.com Maar niemand spreekt er Engels of Duits, in het beste geval Russisch. Ik bestel een kamer met ontbijt voor 12 uren voor 190 UAH. Voor 24 uren kost die kamer 280 UAH en ’s anderendaags ’s morgens zijn wij toch weg. Ik betaal met mijn Visakaart. De kamer en badkamer zien er heel verzorgd uit, ook het restaurant en de terrassen buiten, kindertuin, alles ziet er heel netjes uit. Kris is ziek en ik vraag aan de receptie een waterkoker (samovar) want zij wil bouillon maken op de kamer. De norse receptioniste weigert. Maar de bediening begrijpt niet goed Russisch en komt aandraven met thee; ik stuur ze terug en maak er een tekening bij. Niemand in zo’n groot hotel spreekt hier maar één woord Engels want ze zijn te dom. Ik wou een douche nemen maar er kwam enkel vuil bruin water uit de kraan met bovendien weinig druk. Ik in een Russische colére naar de receptie en geschreeuwd dat dit niet kon en erger was dan in Afrika. Ik eiste een compensatie. In de bar ging ik een halve liter Hoegaarden drinken en betaalde 30 UAH, drie euro. Nadien zijn nog een paar gasten aangekomen en werd uiteindelijk ook op hun klachten de waterleiding nagekeken en… het werkte dan toch. Ik sliep al toen er op de deur werd geklopt en ze boden ons vanwege de directie verscheidene taartjes en thee aan. ’s Morgens kregen wij een rijk ontbijt (compensatie ?). Er is een mooi kraaknet en sjiek restaurant maar het personeel is werkloos. Teveel aanbod van dergelijke rest/hotels in UA en te weinig bezetting van zakenmensen. Toeristen zijn heel zeldzaam en blijven vanwege de taal hangen in Kiev of Lviv.
Dag 9 – 03/06/2009
In Kolomya bezoeken wij het Museu Pisanka, het ei museum, ingang 8 UAH/pp. Het is niet groot maar wel de moeite waard en uniek. Enkele kunstenaars stellen hun kleurige en rijk beschilderde verzameling eieren tentoon. Er zitten echt juweeltjes tussen. Nog in Kolomya bezoeken wij het Museum van Hutsul Volkskunst in het centrum op Boul. Teatralna 25; tel./fax (03433)2-39 12 Het is tamelijk ruim met themazalen over houtsnijwerk, klederdracht, schilderijen, meubels, oude gebruiksvoorwerpen en werktuigen. Lokale kunstenaars stellen ook tentoon. Het was leerrijk. Beneden aan de ingang is ook een winkeltje, ticketkantoor. In winkels kan men goedkoop grenen zitbanken en tafels kopen. Na het nuttigen van twee fruitsappen op een terras (8UAH), rijden wij door naar Sheshery maar de watervalletjes van amper twee meter hoog stellen niets voor. Wij zijn door Kosiv gereden richting Snjatin; onderweg was het weinig boeiend en geen restaurants of hotelletjes gezien want het is een tweederangs baan en wordt niet druk bereden.
Accommodatie
Chernivtsi is een grotere stad en ik wou hier logeren. Bij het binnenkomen van het stadje vonden wij eerst een bordeel met de echte veren in de bedden en ze vroegen nog 150 UAH. Dan een vuil motel aan 120 UAH. Dan konden wij overnachten in het nieuwe Hotel Rio, Boul. Sjevschenka 153, in Mamaivtsi tel. 80997397300. Het ligt aan een belangrijke rotonde, grote wegen naar Ternopil (NIET Chernobil ) en Chernivtsi. Ze vroegen 120 UAH enkel voor slapen; de kamer was proper en ook de badkamer. Alles uitleggen in het Russisch. Beneden was een winkeltje waar wij het nodige konden kopen, o.a. wijn! Een fles Oekraïense wijn van de Krim kost 20-25 UAH, een halve liter Oekraïens bier 5-6 UAH en Hoegaarden of Stella 10 UAH of 1 €. In hetzelfde gebouw was een restaurantje waar wij konden eten. Maar het duurde een uur om twee eieren te koken en die waren eigenlijk maar één minuut gekookt, dus papperig. Kris wou absoluut eieren eten omdat ze ziek was. Gekookt ei = jijitse varieni en dat kennen ze niet, wel omelet. Leg het maar uit hé. Ondertussen hadden wij bijna de hele fles wijn uit het winkeltje op. Het is hier normaal dat je een fles wijn meebrengt in een restaurant en die opdrinkt mits je er eet.
Dag 10 – 04/06/2009
Chernivtsi bezocht en bijna alle kerken gezien. De meest opvallende kerk is die van St. Nilolai op Ruska 35, de “dronken kerk” maar dat is slechts optisch bedrog als je naar de gedraaide blauwe zijtorentjes kijkt die scheef lijken en dreigen te vallen. Die kerk heeft vijf schitterende koepels. Op de marktplaats staan vele kleurige art-nouveau gebouwen in allerlei pastelkleuren. Er staan veel mooie huizen in het centrum, de moeite waard. Daarna rijden wij naar de Kalynivsky Rynok, een heel grote openbare buitenmarkt die dagelijks vijftigduizend bezoekers krijgt. Er zijn ook enkele winkelgalerijen, overdekte markten en honderden stalletjes die letterlijk van alles verkopen. Als je aan een taxichauffeur vraagt naar “rinok” dan begrijpen ze dat wel. Dan bezoeken wij een klein openluchtmuseum buiten de stad, niet heel groot maar het levert mooie foto’s op.
In Khotyn hebben wij het indrukwekkende fort bezocht langs de Dnjepr met zicht op de vlakte van Podilya. Maar binnenin het fort was alles gesloten omdat het in restauratie is, restauratie die niet behoorlijk is uitgevoerd. Onderweg naar Kamyanjets podilskij geen hotelletjes gezien.
Accommodatie
In de omgeving van Kamyanets Podilskij hebben wij enkele motels bezocht. De meesten waren groezelige rendez-vous plaatsen waar ze 200 UAH voor vroegen zonder ontbijt. Wij informeerden ook bij www.sadyba.km.ua maar dat was te duur en kleine kamertjes.
Tenslotte kwamen wij aan bij Kcenia, tel. 8 067 3828524 Bul. Zjvanetsjkje Sjosje 3 ksenia@kp.km.ua of Xenia@ukrpost.ua Ze vroegen eerst 400 zonder ontbijt en toonden ons en luxe kamer maar ik vroeg een goedkopere versie en dreigde weg te gaan en plots kregen wij een andere kamer, nauwelijks iets kleiner en voor 250 UAH zonder ontbijt. De kamer en badkamer waren niet zo mooi als het er van buiten uitzag. Het bed heeft een harde matras wat goed is voor de rug. Aan de receptie sprak men goed Engels maar ze wilde aanvankelijk geen kwitantie geven (morgen want de directeur was er niet om te tekenen) maar ik zei haar dat voor mij haar handtekening voor ontvangst ook goed was en nam de rekening uit haar handen. Wij hadden maar één dekbed i.p.v. twee. Avondmaal en ontbijt op de kamer genomen uit onze eigen voorraad. Kregen warm water van receptie om koffie/thee zelf te maken.
Dag 11 – 05/06/2009
Deze morgen stellen wij vast dat wij slechts achthonderd meter van het kasteel slapen en daarom is het hier zo duur. Vandaag hebben wij bijna de ganse dag in Kamyanets Podilskij verbleven Het fort is werkelijk indrukwekkend, groot en met mooie panorama’s van op de vestingmuren. Wij nemen veel tijd om het te bewonderen. Een deel staat in de steigers omwille van restauratie waardoor sommige delen afgesloten zijn. Het oude stadsdeel ligt op een schiereiland en is ommuurd en staat op een heuvel omringd door de Smotrych rivier die slechts met één brug toegankelijk is. Het is aangenaam om in het oude stadsdeel rond te slenteren en de vele kerken, steegjes en stadpoorten te bewonderen. In het gemeentehuis bezochten wij een numismatisch museum annex folterkamer beneden, niet veel bijzonders. De kvas en het tapbier in de kelderbar onder het gemeentehuis waren beter. In een klein straatje in restaurant “Kosor” (Kocop in het Russisch) lekker gegeten voor een klein prijsje. Boven de ingang hangt de boeg van een schip en binnen is het heel klein maar gezellig en de bediening verloopt vlot omdat de eigenaresse zelf opdient. Mob. 8(097)9424885 www.podolie.com
Buiten de oude stad zagen wij tegenover het fort op een heuvel een mooie blauwe kerk met vele kleurige koepels liggen. Kris wou er heen maar dat ging via smalle en slechte wegjes omhoog door bosjes en N.P. maar na enkele keren navragen en veel geduld en tijd kwam ik toch terecht. Konden moeilijk foto’s nemen van dichtbij. Ik moest 18 km omrijden om van hier op de weg naar Ternopil te geraken terwijl er dicht bij het oude kasteel elektrisch bediende politiepaaltjes de doorgang verhinderden. Je zou ze toch verwensen die smeerlappen van politie; ze doen niets goed en deugen nergens voor tenzij om de burgers te pesten. Bovendien staan nergens wegwijzers of soms wijst men de verkeerde weg. Wij rijden lange tijd op een rustige hoofdbaan naar Sativ maar bespeuren nergens een hotelletje.
Accommodatie
Uiteindelijk bij een wat groter wegdorp, Tsjemerivtsi, zie ik plots een hotelletje, Bladelis op Boul. Tolstovo 2. Ik stop want er is anders niets. Voor 120 UAH krijgen wij een kleine kamer met badkamer waarvan het water op de vloer blijft staan bij gebrek aan een goede afloop. Vaak wordt geknoeid bij de bouw van hotelletjes en huizen, er komen maar weinig vaklui aan te pas. Het ontbijt is niet inbegrepen. De luxekamer kost 200 maar we bedanken. Wij kunnen het avondmaal hier nemen, 65 UAH voor beiden. De uitbaatster is vriendelijk. Bij afrekening geeft ze mij twee copies van haar uitbatingsvergunning en BTW administratie en ik moet ze nemen. Ik begrijp het niet. Het is een hotel, sauna en bar. ’s Avonds komen enkele mannen een sauna nemen; de sauna is heel populair zelfs in de kleinste dorpen. Het is een klein dorp, je kunt het niet mislopen. Tel. 2-01-12 of 8-067-3813114
Dag 12 – 06/06/2009
Wij rijden verder door het N.P. Podilsky Tovtry, een rustige streek met uitgestrekte velden en grote bossen in de verte. In het Medobory N.P. bemerken wij soms randen met kalkrotsen en nog meer bossen met af en toe een klein dorpje. In Sataniv nemen wij een middagmaal in een zeldzaam wegrestaurantje. Medobory is een eenzame streek waar voorheen grote staatsboerderijen waren.
Ternopil = corrupte politie
In Ternopil is niets te zien en wij rijden door. Aan een dienstenstation, links van de weg moet ik bijtanken. Het is hier druk en aan een rondpunt gelegen. Bij het verlaten van het station ben ik over een dubbele doorlopen lijn gereden daar ik zo druk bezig was met het verkeer gade te slaan om te kunnen wegrijden. Iets verderop tussen de struiken verborgen hield de politie mij tegen. Geen ontkomen aan en ik moet mijn papieren en internationaal rijbewijs afgeven. Aanvankelijk moet ik 350, dan 300 en uiteindelijk 255 UAH betalen. Ik heb dat geld op zak en kan het betalen maar ze weigeren. Ik moet naar de bank en het overschrijven op een bepaalde rekening en vervolgens de kwitantie aan hen voorleggen waarna ik mijn documenten terug zou krijgen. Maar het is zaterdagnamiddag en de banken zijn gesloten en zonder papieren mag ik niet verder rijden, dus zit ik hier muurvast tot maandagmorgen. Ik zie een koppel aan de bank lopen en toon hen het document van de politie en zijn verontwaardigd. Zij rijden met mij mee tot aan de politiecontrole die verdwenen is. Ze gaan met mij mee naar het kantoor van de wegenpolitie en discussiëren lang met de politie. Aangezien ik Russisch begrijp spreekt de politie en het koppel stilletjes onder elkaar en de dame raadt mij aan 200 UAH af te geven aan de dikke politieman. De dikke zou het P.V? verscheuren. Ik vraag maar krijg geen kwitantie en zeg aan de politieman dat ik in Brussel op de Europese Unie werk en dat als ik een probleem zou krijgen de politie van Ternopil problemen zou krijgen. Ik ga weg en wij praten nog wat na in onze auto toen plots die dikke politieman mijn 200 UAH terug komt geven.
In Vyshnivets staan vier hoektorens van een burcht vlak naast de weg. In Kremenets staat op een kalkrots een oude ruïne met prachtig panorama op de stad en omgeving. Er omheen staan veel sparrenbossen en er lopen veel wandelaars.
Accommodatie
Het is zaterdagavond en druk in Kremenets. Hotel Jana, Dubjenska 47 is volzet. In Hotel Edem krijgen wij een kleine vuile kamer aangeboden. Dan rijden wij een paar km terug naar Gostinitsa Dvir, Herberg de Deur, waar wij voor 120 UAH een kleine kamer met badkamer krijgen: proper, smal bed en tv, knus. Tel. 8-035-46-24778 er is een bewaakte parking met omheining bij. Een paar camionchauffeurs komen hier om rustig te kunnen slapen. In het restaurant beneden eten wij rijkelijk met zelfs vier wodka’s, wijn, koffie, … voor omgerekend tien euro voor twee personen.
Dag 13 – 07/06/2009
Na ons ontbijt rijden wij door naar Pochaiv door groen heuvellandschap. Hier en daar staan braakliggende gronden in een zee van wilde bloemen, zoals klaprozen en margrieten met bossen in de achtergrond. Van verre schitteren de gouden koepels in de zon. Aan het bekende bedevaartsoord en kloostercomplex is het bijzonder druk. Wij hebben geluk want het is Pinksteren vandaag en een speciale dag hier. Van heinde en verre zijn de mensen naar hier gekomen. Het kloostercomplex is gratis toegankelijk natuurlijk. Vrouwen moeten een lange rok dragen (te huur) en een hoofddoekje en schouders moeten bedekt zijn. Wat is dan het verschil met het hoofddoekje in de islam ? De politie ziet erop toe. We mogen overal foto’s nemen. De voornaamste iconen bevinden zich in de ruime kelderkerk, muren, plafonds het is overal prachtig beschilderd met religieuze taferelen. De grond is bezaaid met een soort heilige planten. Denk maar aan palmtakken bij ons. De klokken luiden voortdurend en in alle kerken wordt mis gehouden op deze heilige dag. Er wordt offerbrood verkocht, kaarsen en de souvenirwinkel doet gouden zaken. Wat een geluk dat we dit hier mochten meemaken op Pinksteren.
Op de hoofdweg Lviv-Kiev rusten we bij een wegrestaurant op de E40 en vragen twee grote sjasliks en een frisdrank, kost ons 60 UAH, wat smaakt dat lekker. De E40 die in Oostende start eindigt ergens in de steppen van Kazachstan maar hier is het niet meer dan een drukke brede baan met twee rijvakken waar ook paard en kar op rijden, fietsers, voetgangers enz.
Bij Olesko ligt een bekend kasteel op een heuvel maar het is vandaag gesloten en toch staat er veel volk te wachten aan de ingang. Na lang wachten laat een politieman (pestman) ons toch binnen. Wij wandelen er even rond want kunnen niet naar binnen. In Pidhirsty zien we nog een kasteel op een heuvel maar we rijden door op de E40. Normaal zou de reis er over een half uur in Lviv moeten opzitten maar we hebben nog enkele dagen over omdat we vlugger zijn doorgereden wegens slecht weer in het begin. We beslissen om het mooiste deel in de Karpaten terug te bezoeken. Bij Busk, dertig km voor Lviv, sla ik af op een binnenweg in de hoop zo vlug in Ivano Frankivsk terecht te komen. De 54 km naar Rohatyn duren een eeuwigheid want de weg is in slechte toestand, soms geen asfalt en veel gaten maar de rust en natuur vergoeden veel. Een kvas in een dorpje kost slechts 2 UAH en is verfrissend. Een vriendelijke man geeft ons een stuk chocolade en ik trakteer hem met een wodka, bij ons een dubbele maar kost hier slechts 4 UAH. Alhoewel ons niemand in het dorp kent groeten ze ons allemaal en eentje komt iedereen een hand geven en ons ook. Wat is het leven toch goed op het onbedorven platteland. Hier te lande in de kleine dorpjes heb je nog de combinatie winkel + café. Na rohatyn verbetert het wegdek.
Accommodatie
Het is al laat en ik ben behoorlijk moe van de rit van 289 km over deels heel slechte weg. Aan de rand van de stad Ivano Frankivsk bemerk ik motel Lelets en informeer aan de receptie op de eerste verdieping. Ik betaal 200 UAH voor een ruime nette kamer met badkamer en jacuzzi maar zonder ontbijt. Het bed is heerlijk en ook de douche.
Lelets, Ugriniv, Bul. Galitska 22A, Ivano Frankivsk, tel. 8(0342)583781. Naast het hotel is een kolyba, een gezellige houten hut (restaurant). Er is een verjaardagfeestje en life streekmuziek en dans, erg gezellig. Wij drinken drie wodka’s met sap en eten lekker voor totaal 11 euro.
Dag 14 – 08/06/2009
’s Morgens konden wij bij de receptie een echte koffie van gemalen koffiebonen drinken i.p.v. de gebruikelijke oploskoffie. Daarna hebben wij wat rondgelopen op de markt van Ivan Frankivsk. In een kelderrestaurant een lichte lunch genomen en daarna enkele mooie kerken bezocht en in de wandelzone gelopen bij zonnig weer. Veel terrasjes gezien met o.a. reuzenparasols van Stella Artois want ze hebben hier een brouwerij.
Op een mooi terras op de markt gaan zitten en in gesprek gekomen met een Oekraïense dame wiens Engelse echtgenoot in Engeland was overleden op 26/5, hij was op 21/5 naar Engeland gegaan. De begrafenis was voorzien op 15/6 en ze had vandaag nog steeds geen visum om de begrafenis van haar man bij te wonen. Een schande van de Engelse ambassade in Kiev !!! Het was een vriendelijke dame die uiteraard vlot Engels sprak en ons begeleidde tot buiten de stad waarna zij de tram terug nam.
In een gespecialiseerd bedrijf in Vorokhta informeerde ik naar de kostprijs van een blokhut, een datcha. Het kost ongeveer 350 $/m2. Op de weg van Yaremtche naar Tatariv had ik een mooie cadiba (blokhut) gezien waar men kon slapen maar we hebben een afspraak bij Luda.
Accommodatie
Twee uren terug gereden naar Luda. Het was verder dan wij dachten. Het avondmaal bestond enkel uit een bord polenta, een bord sla en thee, geen vlees of groenten en dat viel tegen. Wij beslisten om hier enkel één nacht te blijven i.p.v. twee nachten zoals gepland. Driehonderd meter verderop in een restaurant/winkel konden wij niets te eten krijgen want er was er een feestje. Mits aandringen kon ik wat eten en drinken kopen die we daarna consumeerden op onze kamer.
Dag 15 – 09/06/2009
Wij zouden het vandaag wat rustiger aan doen en het nabije Yaremtche bezoeken. Onderweg genieten wij van de mooie natuur en de bergen want nu schijnt de zon. Bij een koliba (houten hut) drinken wij iets op het terras en gaan dan naar de waterval van Yaremtche waar het nogal druk is. Wij stellen vast dat het restaurant Hutsulchyna naast de waterval ligt en die hadden wij niet gezien op 2 juni omdat het teveel regende. Op een souvenirmarktje bij het complex zie ik plots een oude Belgische munt van vijf frank uit 1868 van koning Leopold II. De verkoper vraagt er 250 UAH voor, 25 euro, maar ik weet niet of het om een originele munt gaat, was toch wel mooi. Bij het treinstation bestellen wij ons op een druk terras twee glazen wijn maar het is porto. Een groep scouts vertrok per trein en een andere groep met tenten en loopstokken komt aan. Iets verderop stoppen wij aan een verrotte skibaan maar ernaast ligt en een die allicht nog in orde is, toch voor de normen hier. Ik zou er niet op gaan. Wij staan voor een gesloten spoorovergang, moeten wachten maar de spoorbediende laat ons toch door. Een computerfout bij de spoorwegen of grote nalatigheid van veiligheid ?
In mijn reisgids van Bradt, blz. 180, lees ik dat er een wandeling is uitgestippeld (wit+groen) waarvan de grootste lus vijf km is, een makkelijke wandeling. Het begint al met flink wat lastig klimwerk. Links en rechts van ons sparren en dennen en weldra staan wij aan een rotswand met mooi uitzicht op de omgeving en verderop komen wij bij grote rotsblokken en kloven waar Ivan Dovbusha, een soort Robin Hood zich verstopte. Wij zien enkel nog een groep schoolkinderen en hun leraar voor ons en wij volgen hen en dachten dat die wel vlug naar het eindpunt zouden gaan maar dat was niet het geval en wij moeten steeds maar klimmen over slechte boswegen, er komt geen eind aan. Eindelijk op de top een ruime picknickplaats en heel mooi uitzicht. De leraar wou ons 5 km door het bos naar een grote baan doen lopen maar ik drong aan op een kortere weg naar de bewoonde wereld en dat was slechts anderhalve km langs een bar slecht pad en holle wegen met grote stenen waar een squad zich vast reed. Eindelijk zag ik onder ons een bergdorpje en langzaam kwamen wij op de grote baan, gelukkig want het was bijna donker. Wij kregen een lift tot aan onze startplaats. Wij waren allebei doodmoe; de tocht was zeker 15 km en met heel veel klimwerk. We hadden ons schijnbaar vergist.
Accommodatie
In Mikulitchin op de baan Yaremche – Vorochta had ik al de nieuwe en goed verzorgde Sadiba Kalina gezien, Bul. Groesjefskovo 150, tel. 380(97)380 66 68 Het is een grote houten villa, type blokhut. De gastvrouw bood ons eerst een kamer aan op de achterkant voor 300 en ik vroeg en kreeg een goedkopere aan 200 UAH met zicht op de straatkant (bergen). De kamer was echt heel netjes, goed ingericht en zeer ruim met badkamer en balkon. De dame vroeg of wij niet-rokers waren, wat logisch is want het is hier allemaal in hout gebouwd. Geen ontbijt hier maar dat kan wel in de koliba er vlak naast, Koliba Borotische, waar wij heel lekker hebben gegeten: sjaslik, stoofpotje, tweemaal salade, vier grote wodka en liter fruitsap voor 15 €.
Op de site www.yaremcha.com.ua staat veel informatie over deze en andere logiesmogelijkheden in de streek, helaas in het Russisch.
Dag 16 – 10/06/2009
Na ons ontbijt in koliba Borotische naast ons logement verkennen wij de directe omgeving : er staan een paar houten totempalen en in houtsnijwerk vervaardigde oude houten rusthutten. Wij wandelen dan langs het riviertje waar talrijke picknicktafels staan en barbecue tafels. Picknicken doen ze wel graag in Oekraïne en Rusland. Het is hier heel mooi : een snelstromend klein bergriviertje en groene bergen. Na Yaremche wordt het vlakker en de wegen beter maar het verkeer drukker. Vanaf Striy komen wij op de M06, of de E50, een (autostrade) hoofdweg waarvan de laatste dertig km voor Lviv volledig gatenvrij is. We maken nog eens gebruik van één van de vele wegrestaurants waar wij rook zien want dat is waar men lekkere sjasliks kan eten. Nu moet ik vlug naar het centrum van Lviv rijden want voor 18 uur moet ik de huurwagen inleveren. Centrum staat nog wel aangegeven maar Rynok Square, Marktplein niet en dat is een zoekwerk in de drukke stad. Uiteindelijk vind ik een parkeerplaats dicht bij ons logement die wij twee weken ervoor geboekt hadden. Constantin, een student die vlot Engels spreekt en de hostel bewaakt, helpt ons bij het papierwerk van het verhuurbedrijf Hertz want zij spreken enkel Russisch. Daarna gaan wij met hem eten in Poezata Sjata waar men een dienblad neemt en eten bestelt uit keuzebakken achter de toonbank, betalen aan de kassa.
Accommodatie
Bij aankomst in het Central Square Hostel waar wij bij ons vertrek twee weken geleden onze laatste twee nachten hadden geboekt vertelde Constantin ons dat de eigenares onze boekingen had geschrapt. Zij is op huwelijksreis, heeft geen info gegeven aan haar vervangers maar de hele hostel geboekt aan een groep. Constantin was zo vriendelijk ons een ander hostel te zoeken en onze spullen mee te helpen verhuizen.
Central Square Hostel
5, Rynok Square
79008 Lviv
Tel. 38-067-404.7748
De eigenares Catherine is niet te vertrouwen en een boeking is niet zeker. Kiest voor een groep en het geld i.p.v. voor individuele reizigers. = AFRADER !!!
Wij overnachten in The Kosmonaut Hostel
Sichovykh Striltsiv 8/5
79000 Lviv
Tel. +38 (032)260.1602 of +38(093)655.4219
zeer vriendelijk en AANRADER
Andere mogelijkheden :
www.leocityhostel.com Konopnytskoi Str. 15, App. 7, 3° verd., tel. (+38 032)276.1307
lviv_backpackers@yahoo.com tel. (+38 032)237.2053
Hotel Perlyna, 38 Puluya street, tel. (+38)032-263.0585
Hostel Knyazhy, tel. (+32 032)263.1214 kniajy@ukrtel.net
www.hihostels.com.ua info@hohostels.com.ua
www.lemberghostel.net23.net lemberghostel@gmail.com
www.vintagehotel.com.ua verhuurt appartementen in Lviv
Dag 17 – 11/06/2009
Wij hebben geen huurwagen meer en verkennen het oude centrum want er is heel veel te zien, kerken, pleintjes, typische straatjes, terrasjes. Wij bezoeken de souvenirmarkt en kopen nog wat spullen om mee te nemen. Op de markt eten wij een halve gegrilde kip en twee frisdranken voor nauwelijks vier euro. Kersen kosten hier anderhalve euro per kilo. Constantin belde ons op en we bezochten nog enkele onbekende hoekjes in de stad. In de vooravond hebben wij iets gedronken op het gezellig en trendy dakterras van Poperednij Rachoenok waar aan de voordeur een schrijver aan een lessenaar zit en waar velen ernaast gaan zitten om er een foto van te nemen. Het interieur is heel knus en gezellig. Voor het avondeten wou Chris mij verrassen met een etentje in KRIIVKA, Boul. Plosja Rynok 14, op het centrale marktplein. De portier met machinegeweer over de schouder (voor de grap) vergast je met een borrel en daar hoort een foto bij natuurlijk. Ze dienen er worst op van een halve meter. We nemen een wodka als aperitief en een biertje tijdens het eten: de rekening valt goed mee. Constantin wordt tijdens het eten opgebeld en moet weg want de lang verwachte groep is dan toch aangekomen. Kriivka is een oude kelder, met veel antiek en smaak ingericht waar enkel pro-Oekraïners binnen mogen omdat het ooit een verzetshaard (partizanen) was tegen de Russische overheersing. Na het eten kwam een klein groepje (viool, accordeon, slaginstrument) in typische nationale klederdracht in ons gezellig zaaltje en de zangeres zong volksliederen uit volle borst soms begeleid door de klanten die meezongen. Op enkele tafels stonden kunstige flessen bier van twee liter. Er werd lange tijd gezonden en het was heel gezellig en aangenaam; het beviel mij enorm. Een perfecte afsluiter voor onze laatste avond.
Dag 18 – 12/06/2009 : onze laatste dag
Op ons gemak nog wat door het centrum gelopen, o.a. de Armeense kerk bezocht met mooi interieur en fresco’s. We gaan terug eten aan de ingang van de markt : gegrilde kip, ze wegen het : 800 gr. voor ons twee, met de hand te eten en twee frisdranken : 45 UAH, iets meer dan vier euro. In een winkeltje koop ik een fles goede wodka voor 28 UAH. Wodka is hier spotgoedkoop. Terug naar onze hotel; de receptie belt voor ons een taxi en we betalen 32 UAH van het centrum naar de luchthaven. 35-40 is het maximum voor dit traject. De vertrekhal is rechts van de hoofdingang en we moeten een half uur in een klein lokaal wachten op onze beurt. De controle gaat heel vlot in deze kleine luchthaven. Inchecken bagage, geen probleem met gewicht en dan scannen handbagage en wij zelf. Vlot mijn stempel gekregen van immigratie. Alles gaat hier veel vlotter dan in pakweg Brussel. We zitten twee uren in een kleine wachtzaal, drank mochten we niet meenemen en er hier kopen kan ook niet. Spijtig dat we geen fruit meenamen. Dit alles is de schuld van één moslim terrorist. De vlucht met Wizzair duurt twee uren tot Dortmund. Spijtig dat ze niet verder vliegen tot Charleroi. Toen wij aankwamen in de bagagehal lagen onze koffers al op de band, zo vlug. Vlugge scanning van onze paspoorten door de politie en in een half uurtje staan wij reeds buiten de luchthaven. Buiten is een bushalte voor “Hauptbahnhof” maar dat is wel een half uur rijden en daardoor mis ik mijn trein van 19.18 uur. Dan maar de stoptrein naar Aken en overstappen en om 23.45 uur aangekomen in Luik. Maar hier zit ik vast. Mijn volgende trein naar Brugge vertrekt morgenvroeg om 04.43 uur. Ik ga iets eten in een frituur en kom terug naar de wachtzaal waar ik alleen de korte nacht doorbreng op metalen zitbanken. Het leven van een reiziger kan soms hard zijn.
12/07/2009
Erik Trenson
