Puglia
EEN WEEKJE PUGLIA 2018
VOORBEREIDING
Planning
Ik had reeds dikwijls naar de kaart van Italië zitten kijken en die hak van het land intrigeerde mij. Het is een onbekende en verre regio van Italië. Bovendien lijkt het uit folders en internet wel een mooie streek te zijn, zo verschillend van ons Vlaanderen. Een relatief korte en goedkope vlucht en een week een auto huren om de streek te verkennen leek mij wel wat.
Visum
Makkelijke bestemming en geen extra papieren nodig, onze Belgische ID is voldoende.
Geldzaken
ATM staan er voldoende in de regio en het blijft euro. Bovendien kan ik in winkels en restaurants met de gewone bankkaart betalen zoals thuis.
Vlucht
Bij Selectair in Maldegem boekte ik een vlucht met TUI voor 330 euro heen en terug van Brussel naar Brindisi. De uren waren goed. Ik reserveerde tevens een huurwagen Fiat Panda voor 244 euro van 05-12/05/2018.
Informatie
REISVERSLAG
Zaterdag 05/05/2018
Reisweg: Vlucht van Brussel naar Brindisi en met huurwagen naar Lecce.
Met de auto naar station Brugge gereden en hem laten staan op de parking bij het station, kost 3,50 euro per dag. Dan met de trein naar de luchthaven gespoord. Onze vlucht vertrekt om 13.45 uur en komt aan om 16.30 uur. Op de luchthaven halen we onze wagen op en rijden de stad uit. Gelukkig heb ik een navigator in optie genomen want Brindisi is een uitgestrekte stad. Veertig km verder kom ik bij Lecce maar het hotel La Terasse waar we willen overnachten is gesloten. Na wat zoekwerk en navragen vinden we een ander hotel.
Overnachten
Het is bijna donker als we na lang zoeken terecht komen in Grand Hotel Tiziano, Viale Porta D’Europa, tel. 0832 272111 in Lecce. Het is groot, stijlloos en onpersoonlijk. We hadden liever in een gezellige B&B overnacht. Ze hielden mijn ID in voor registratie, terug gekregen na betaling. Rechtover was er een drukke pizzazaak voor ons laat avondmaal. Ik betaal 79 euro met mijn gewone bankkaart. Het buffetontbijt was in orde. www.grandhoteltiziano.it
Zondag 06/05/2018
Reisweg: Kustweg naar Otranto, Santa Cesarea, Leuca, Gallipoli.
Van uit Lecce volg ik de kustweg waar veel oude verdedigingstorens staan. We stoppen bij de Torre dell’ Orso. Otranto is een oude en gezellige toeristische stad met nauwe straatjes en witte huizen. Bij het haventje staat een kasteel bij de waterkant en een mooi park. Het is leuk slenteren door de smalle straatjes en pleintjes, kinderen spelen op straat en de was hangt hoog boven ons. Aan restaurantjes en terrasjes geen gebrek en evenmin aan ijs, het lekker Italiaans gelato. Verder bij Santa Cesarea staat nog een oude toren bij de zee. We volgen nu een heel mooie kustweg. Bij Specchia Grande staat nog een ruïne van een verdedigingstoren aan een mooie strand, veel natuur hier, weinig mensen op het strand. Daarna rij ik door naar Santa Maria di Leuca, de uiterste zuidelijke kaap op de laars van Italië. Er staat een groot heiligdom met een standbeeld van paus Pio en buiten op een groot plein staan zuilen en een uitzichtpunt over de zee. Het is een soort bedevaartsoord. Nu rij ik over de hoofdweg S 274 naar Gallipoli, ongeveer 50 km.
Overnachten
In Leuca had een Hollander ons verteld dat hij in een gezellig hotel in Gallipoli had geslapen en het had gereserveerd op booking.com voor 62 euro. Dus reed ik er heen. Ze hadden drie types kamers aan 50, 55 en 60 euro. We namen die van 60 met zicht op het vissershaventje, wat is het hier mooi. Ik mocht mits aandringen voor de deur op de gehandicaptenplaats staan en hebben onze kaart voor gelegd. Een parking verderop kost een halve euro per uur. Vriendelijke mensen en goed ontbijt. Hotel Il Pescatore, Riviera Cristoforo Colombo 39 in Gallipoli, tel. 0833 263656 www.alpescatoregallipoli.it Lekker avondmaal iets verderop op een terras aan zee bij La Risacca. Mooie wandeling bij het haventje en langs de kades bij de zee.
Twee maanden na onze reis werd er door het autoverhuurbedrijf plots 65 euro van mijn rekening af geboekt. Nagevraagd bij het hotel wat het probleem was bleek het om een boete te gaan. Contact genomen met het verhuurbedrijf schreven ze mij dat het “admistratiekosten” waren vanwege een boete. Van de politie in Gallipoli kreeg ik een ellenlang epistel in het Italiaans. Heel veel mails geschreven maar kreeg die “kosten” niet terug, ook niet als ik schreef dat ik helemaal geen boete had ontvangen. Van het reisbureau Selectair in Maldegem waar ik had gehuurd evenmin enige hulp. Ik bleef maar aandringen bij het verhuurbedrijf Sicily by Car maar zonder gevolg. Pas een jaar later kreeg ik uiteindelijk mijn geld terug. Waarschijnlijk proberen ze bij ieder huurder die truc toe te passen want dat is zuiver winst.
SUNNY CARS = HOLLANDERS = BEDRIEGERS
NOOIT EEN AUTO HUREN BIJ SICILY BY CAR = OPLICHTERS !!!
Maandag 07/05/2018
Reisweg : Taranto, Martina Franca, Locorotondo, Albarello.
Na een lekker ontbijt vertrekken we richting Taranto. Maar het is tegen de middag als we er aankomen, er lijkt ons weinig te bekijken in deze grote stad en we rijden door naar Martina Franca. We lopen een tijdje rond in het historisch centrum bij de Arco Sant’Antonio en de basiliek en op de Palazzo Ducale; er heerst een gezellige drukte. Iets verderop ligt Locorotondo eveneens een wit stadje waarvan de straatjes spiraalvormig naar het hoogste punt oplopen van waar men een prachtig zicht heeft op een vallei met veel wijngaarden : www.borghitalia.it Dertien km verder ligt Albarobello een heel bekende plaats met zijn typische ronde woningen, de witte trulli. Het Unesco stadje is heel toeristisch, bezoekers uit de hele wereld lopen hier rond. Er zijn twee wijken met conisch wit beschilderde typische huisjes met veel bloemen en smalle straatjes te zien, iets speciaals, zeker de moeite waard om te bezoeken. Veel souvenirwinkeltjes, geen hotels in deze wijken. Het informatiekantoor was reeds om 15 uur dicht, kon dus niet navragen waar we konden slapen. Alle hotels waren vol in dit stadje, dus ervan weggereden richting Locorotondo. Plots zag ik een bord staan met verwijzing naar B&B Greenpark maar het was gesloten of failliet. Na wat ronddolen richting Noci zag ik plots een B&B.
Overnachten
Bij Red Rose B&B, Strada Prima Badessa, Martina Franca, tel. (39) 3245 970369 www.redrosebb.com We betaalden 50 euro, rustig gelegen en goed uitzicht op een vallei en landelijk midden de natuur. Er is een zwemkom bij en alles is netjes. ‘s Avonds op hun aanraden gegeten op het nabijgelegen Azienda Agricola dei Trulli bij de camping Bosco Selva, tel. 338 1563772 Ze bereiden typisch eten uit de streek, lekker en niet duur.
Dinsdag 08/05/2018
Reisweg Locorotondo, Cisternino, Ostuni, Alberobello, Martina Franca.
We waren de enige gasten en er was een klein ontbijtbuffet wat voldoende was. Het was prachtig zonnig weer en we reden langs rustige landelijke wegen tussen de olijfgaarden met klaprozen ertussen, gewoon subliem. Her en der stonden er leegstaande trulli. We hebben een uurtje in het stadje Cisternino rond gelopen, veel steegjes met witte huisjes met veel bloemen, gewoon top. Daarna zijn we langs een mooie landelijke weg naar Ostuni gereden, de witte stad. Alle huizen zijn witgekalkt. We lopen naar het historisch centrum in een labyrint van smalle trapstraatjes en veelkleurig bebloemde huizen die zich omheen de kathedraal nestelen. Er staan veel kerken en statige middeleeuwse woningen. We rijden terug over landelijke wegen naar Cisternino en Locorotondo tussen olijfgaarden gespekt met klaprozen, wat is dat schitterend. We stoppen nog kort in Alberobello want de hemel wordt boos op ons en wordt pikzwart. We hebben terug ons avondeten genomen in de Azienda Agricola dei Trulli. Van een Frans echtpaar die ik dit restaurant aanprees kregen wij een traktatie: een fles wijn en limoncello à volonté van de eigenaar en nog een bord kersen achteraf.
Overnachten
Tweede nacht in B&B Red Rose in Martina Franca.
Woensdag 09/05/2018
Reisweg : Putignano, Turi, Adelfia, Barletta, Manfredonia, N.P. Gargano, Vieste, Pechici.
Na ons ontbijt rijden we flink door naar Putignano, Turi, Adelfia, stukje autostrade om Bari te ontwijken en verder langs de kust naar Bisceglie, Trani, Andra, Barletta en Margerita. Hier bezoeken we kort de talrijke zoutpannen langs de kust, er is ook groenteteelt tot Manfredonia. Nu komen we aan bij het N.P. Gargano, beboste heuvels en heel bochtige wegen langs de prachtige kust. En zo rijden we nog lang tot in Vieste dat we kort bezoeken en waar we een late lunch nemen. Het is hier prachtig maar tevens ook heel druk, veel hotels, restaurants, terrassen. We nemen een weg door het rustig binnenland en komen uit bij Peschici dat kenmerkend is voor zijn trabucchi, overhangende vissersplatforms waar men vist met een kruisnet. Er is steeds een bar/restaurant bij waar men bij zonsondergang heerlijk kan eten bij een grandioze zonsondergang zoals bij Mimi www.altrabucco.it Ik heb er heel mooie foto’s genomen en de eigenaar gaf mij het adres van onze volgende overnachtingsplaats. Sfeervol bij zonsondergang, niet te missen. Bij donker varen de vissersboten uit in de verte.
Overnachten
We belandden bij Villa Passiaturo in Pechici en betalen 60 euro, 50 als we twee nachten blijven. www.villapassiaturo.it
Donderdag 10/05/2018
Reisweg : Monte Sant’Angelo, Trani.
Het ontbijt was in orde; we waren alleen in Passiaturo. We reden westwaarts langs de kustweg op en neer, mooi panorama op het stadje. Daarna hebben we lang door het bos van het nationaal park Gargano gereden, er waren geen dorpen, soms een herder met zijn kudde schapen of geiten. Het was een bochtige en bergachtige weg, soms met een open plek en weiden. Op de top stopten we bij een eenzame herberg om er wat te drinken. Daarna zakten we af naar het dorp Sant’Angelo waar we wat hebben rond gekeken bij het kasteel en in de oude trappenstraatjes. Ik hou van die kleine winkeltjes met ambachtelijke producten. Verder naar de kust afgezakt en langs de kustweg naar Trani gereden. Veel campings en camperplaatsen maar alles langs de kust is privé en het is moeilijk om het strand te bereiken. In Trani hebben we lang gezocht naar een kamer, alles is bezet langs de kust. Na twee uren zoeken vinden we een kleine kamer. We verkennen het stadje: mooi haventje, pittoreske straatjes, glad gelopen straatstenen, jachthaventje en vissersboten, kortom als een zichtkaart. Aan de kade verkopen de vissers ‘s avonds hun verse vis onder de straatverlichting, heel sfeervol. Kon geen geld uit ATM halen aan de drukbezochte kade, wel in het centrum. Stapels huisvuil op hopen in de straat. Toeristenkantoor reeds om 14 uur gesloten, schandalig. Lekkere vis gegeten in een restaurantje aan de kade.
Overnachten
Bij www.fabrispalace.it kleine kamer en 60 euro betaald, karig ontbijt.
Vrijdag 11/05/2018
Reisweg: Bisceglie, Polignano, Monopoli.
We kregen een klein ontbijt op onze kamer. We reden rustig weg op de autostrade richting Bari. In Bisceglie gaan we het stadje, het Centro Storico, bezoeken, het heeft een mooi haventje met vissersboten en we wandelen bij de kades, weinig toeristen, enkele terrasjes, rustiger dan in Trani. Daarna rijden we verder maar blijven op de autostrade zodat we Bari vermijden. In Polignano a Mare gaan we er af en bezoeken het prachtig centrum. De huizen staan op een rotsrichel en hangen als het ware bijna in zee. Hier zijn dan wel veel toeristen. Het is een heel mooi stadje met enge steegjes met trapstraatjes, mooie uitkijkjes en panorama’s van op de uitstekende rotsen. En witte huizen en veel terrasjes boven de zee. In ristorante La Balconata eet ik een slaatje waar ik later heel ziek van zal worden. Veel bebloemde witte huizen, pleintjes, kerken en trappen. Er staat een standbeeld van Domenico Modugno, de zanger van het liedje “volare volare”. Het is echt een prachtig stadje. Iets verderop ligt het plaatsje Monopoli weer zo een mooi kustdorp. We lopen rond in de smalle straatjes en ik koop goede originele olijfolie in een klein winkeltje. Overal staan of hangen bloemen bij de witte huizen en snuif je de zuiderse mentaliteit. Een liter wijn uit het vat kost 1.90 euro. Typisch toeristisch stadje uit Puglia.
Overnachting:
La Perla Nera, Via Salustio 21, 70043 Monopoli (BA) We betalen 50 euro. Het is officieel geen hotel of B&B, eerder privaat. Mits 17 trappen komen wij op het eerste verdiep met uitzicht op een klein pleintje, geen zicht op zee, klein balkon, zonder ontbijt. Vriendelijke eigenaar van My House : tommybarnaba@libero.it Ik krijg van hem gratis een liter wijn en twee flessen water.
Zaterdag 12/05/2018
Reisweg: Naar luchthaven van Brindisi en vlucht naar Brussel.
Deze morgen Monopoli verkend want het is maar één uur rijden naar de luchthaven. Tegen half twee vertrokken maar kon nergens brandstof kopen langs de autostrade want ik moest mijn tank terug vullen vooraleer de wagen af te geven. Toen ik eindelijk een pomp vond wou niemand mij helpen met uitleg hoe ik moet tanken, nochtans ik spreek Italiaans. Verderop van de autostrade af gereden naar “servici” en een man tankte mij handmatig, was duur. Dan twintig km voor de luchthaven waren er plots wel veel tankstations. Ik had teveel tijd verloren en zat op druk. Mijn auto afgeven, ging vlot en we waren net op tijd in de luchthaven. Er stonden heel veel passagiers voor ons. De vlucht had een uur vertraging. We hadden een tussenstop in Lamezia (Rome ?) en dan was het nog ruim twee uren vliegen naar Brussel. We landden om 22.30 uur in Brussel, wij konden nog net onze laatste trein halen naar Brugge. Ik had acht dagen op de parking in Brugge gestaan en dat kost 8 X 3.50 = 28 euro. Gelukkig dat ik nog mijn auto ter beschikking had op dat laat uur.
