Zuid-afrika 2013
ZUID AFRIKA MET HUURWAGEN
VOORBEREIDING
Reisperiode
29/09 – 14/11/2013 waarvan de periode van 22/10 tot en met 05/11 in Namibië en Botswana,
Bij de grens Botswana/Zuid-Afrika in Mac Carthy zijn we naar Kaapstad gereden.
Ticket
Na wat zoekwerk op internet blijkt Emirates de goedkoopste vlucht aan te bieden naar Kaapstad met tussenstop in Dubai. Het ticket kost totaal 905 € en biedt goede vertrek- en aankomsttijden.
Reisgidsen
Lonely Planet van Zuid Afrika . Vooral de kaartjes waren goed.
Kaart
Ik heb een kaart van de toeristische dienst meegenomen.
Betalen
Geld uit automaten gehaald met Visa kaart in de steden.
Toen ik Botswana buiten was kon ik aan de grens ZAR/BW mijn BWP niet omwisselen. Na de grens in Hotazel, een welvarende diamantmijnstad met enkele banken lukte het ook niet. Tenslotte verder op in centrum van Kuruman bij Standard Bank kon ik wel mijn BWP omwisselen in ZAR.
Nuttige websites
REISVERSLAG
Dag 1 – 29/09/2013
Reisweg: Vlucht met Emirates van Amsterdam naar Dubai
Van Amsterdam naar Dubai is het 5.500 km en vijf en een half uur vliegen. Om 15.30 uur opgestegen en daar midden in de nacht aangekomen. Het was daar nog actief in de luchthaven, alle winkels en cafetaria waren open. Dubai is een grote luchthaven.
Dag 2 – 30/09/2013
Reisweg : Vlucht van Dubai naar Kaapstad. Tocht naar Table Mountain National Park (Kaap de Goede Hoop) en terug tot Simonstown : 104 km
De vlucht Dubai – Kaapstad is ongeveer 7.500 km en duurt negen uur. In Kaapstad gaat de afhandeling vlug, bagage, immigratie, douane.
Ik had een wagen, Nissan X-Trail gehuurd bij Budget. Hij heeft de look van een 4X4 maar is in feite maar een 2X4. Het is een sterke wagen met goede wendbaarheid en met verhoogd onderstel. Hij biedt veel ruimte en comfort. Ik was er zeer tevreden over en zou die absoluut opnieuw huren. Kan ik aanraden. Kost bovendien maar de helft van een 4X4. Ik heb wel een full CDW afgesloten. Ik heb 27.236 ZAR ( 2.105 €) betaald voor 45 dagen. Na de formaliteiten zijn we om 13.30 vertrokken richting Kaap de Goede Hoop. Bij de ingang van Table Mountain National Park moesten we 90 ZAR/pp betalen. Het www.tmnp.co.za is prachtig. ER stonden veel bussen met Chinese toeristen. De luie toeristen gaan met de kabelbaan omhoog; wij liepen 200 meter via trappen en prachtige panorama’s naar de vuurtoren, het uiterste punt. Daarna zijn we naar Cape Mc Clear gereden die het echte meest zuidelijkste punt van Afrika is. Veel mooie bloemen, marmotten en enkele springbokjes gezien op de kale stenen vlakte.
’s Avonds hebben we gegeten bij Black Marlin, Main Road, Millers Point, Simon’s Town, tel. 021 786 1621, www.blackmarlin.co.za Te grote porties en lekker.
Overnachten
Oatlands Holiday Resort, Froggy Pond, Main Road, Simon’s Town 7975, Cape Town
http://www.oatlands.co.za/ oatlands@netactive.co.za
400 ZAR, nette huisjes met badkamer, vriendelijke uitbaters. Aanrader
Dag 3 – 01/10/2013
Reisweg : Simon’s Town, Fish Hoek, Muizenberg, , M3, M5, en N7 noordwaarts naar Namibië, Piketberg, Citrusdal tot Trawal : 384 km
We hebben geen pinguïns gezien op Boulders Beach rechtover ons logement. Terug dezelfde weg gereden en ergens in Muizenberg de M5 gevolgd de ring rond Kaapstad en vervolgens de M7 genomen richting noord. De M7 is een lange monotone asfaltweg en er is niets te zien, weinig dorpen, geen winkels, geen wegrestaurants of tankstations. Om te tanken moet men de hoofdweg verlaten en het centrum opzoeken van een zeldzaam dorp onderweg. Er zijn veel wegenwerken aan de gang op de M7, een tweevaksbaan die naar Namibië loopt. Het is een goed idee niet in het donker te rijden en tegen 18 uur in het logement te zijn. In Trawal zijn we naar de Spaar (niet Spar)-winkel geweest, weinig aanbod. Er zijn maar twee logeermogelijkheden hier, een B&B en een camping.
Overnachten
Trawal B&B, tel. 083 646 7952 in het kleine dorpje Trawal op N7
200 ZAR/pp voor een nette kamer met badkamer en ontbijt, Philip is een vriendelijke eigenaar. Van een heel lekker avondmaal genoten aan 40 ZAR/pp. Aanrader !!!
Dag 4 – 02/10/2013
Reisweg: Op N7: Vanrhynsdorp, Springbok tot Noordoewer (Namibië, grens ZA-NAM) : 446 km
Namaqualand is een eindeloze droge vlakte maar wel heel mooi als de miljoenen bloemen in bloei staan : http://www.discoverthecape.com/namaqualand/flower-route.html De bloemen waren bijna uitgebloeid; het bloeiseizoen situeert zich rond augustus – september.
In een warenhuis in Springbok zien wij het bordje staan “ jammer ons is ’n rukkie toe” waarmee zij bedoelen “wij hebben pauze”. Tussen Springbok en de grens met Namibië zijn er wat meer heuvels. De brede Oranjerivier bepaalt de grens. De grensformaliteiten in Zuid-Afrika verlopen vlot maar aan de kant van Namibië zit er een dikke onvriendelijke kakmadam bij het immigratiekantoor. We tonen ons doorgangsbewijs van de wagen (letter of authority) waarmee we Namibië binnen mogen en betalen vervolgens een cross border charge permit van 220 ZAR waarvoor we een kwijting ontvangen. We krijgen een stempel in ons paspoort en we kunnen verder. Hat was niet druk aan deze hoofdgrenspost. Op onze teller staan inmiddels 900 km van Kaapstad luchthaven met een ommetje naar Kaap de Goede Hoop.
Voor wat voorafging, zie mijn reisverslag over Botswana
Dag 39 – 06/11/2013
Reisweg : 22,5 km tot aan de grens Mac Carthy’s Rest (Botswana). Verder in ZA naar Hotazel en Kuruman : 217 km
Aan de grens stond onze teller op 27.193 km, waarvan 3.481 km in Botswana. Aan de grenspost ging het vlot aan de kant van Botswana. Bij de Zuid-Afrikanen zagen wij niemand op de parking staan, we waren er alleen zowel voor uit als voor in. We moesten zoeken waar we een ambtenaar konden vinden die onze formaliteiten wilde vervullen; we hebben verscheidene burelen bezocht tot eindelijk de bevoegde ambtenaar te voorschijn kwam. Van een douanierster moesten we onze koffer tonen en deels uitladen maar ja dan had ze ook iets gedaan vandaag. We rijden op een moeilijke vervelende stoffige gravelweg waar weinig te beleven valt tenzij een paar bruine heuvels bij Blyvooruitsig, eigenlijk maar één boerderij in een uiterst droge omgeving. Na 138 km komen wij op een asfaltweg bij Black Rock Manganese Mines. Tot Hotazel zien we af en toe een veeboerderij (geiten, runderen), soms is het tevens Guesthouse. We doen er drie uur over tot Hotazel, 154 km en kruisen slechts drie tegenliggers. Hotazel is een mijnwerkersstadje met woonwijken voor de arbeiders; er zijn een paar winkels met weinig aanbod. Na Hotazel is het veel drukker en er rijden voornamelijk reuze ertsvrachtwagens op de weg. Er loopt ook een spoorweg naast de baan die ook het erts vervoert. Tot Kuruman was er normaal verkeer. Kuruman in een behoorlijke stad (na wat wij zagen in Botswana) met druk doorgangsverkeer, vnl. in de Hoof(d)straat. Langs de straat hangt ergens een bord dat ons waarschuwt voor zakkenrollers, dieven en kleine criminaliteit. Een onveiligheidsgevoel hadden wij totaal niet in Namibië en Botswana. Wij zijn bij Capella op het terras iets gaan eten, mooi terras en lekker maar spijtig dat het op straat zo druk was. In Kuruman konden wij om de hoek bij Standard Bank onze BWP (Botswaanse pula) omwisselen voor ZAR mits een commissie. We hebben The Eye of Kuruman bezocht, een stadspark met een bron, visvijver met karpers maar het viel tegen.
Overnachten
Gemeentecamping, Voortrekkersstraat, Kuruman (RV Park) 155 ZAR betaald. Er stonden enkele “vaste klanten” met een caravan en zwarte werkers (van de ertsmijn) uit andere uithoeken van ZA en er was een jeugdgroep. Het sanitair is o.k.
Dag 40 – 07/11/2013
Reisweg : Op asfaltweg > Kathu, Olifantshoek, 7 km na Olifantshoek links gravelweg > Witsand : 192 km
Om 9.30 uur vertrokken we en op de N14 reed ik richting Upington. In Kathu staat een grote ijzerertsmijn, de straten zijn bruin gekleurd van het ijzerertspoeder. Zwaar verkeer en veel tegenliggers. In Olifantshoek is er geen Spar, wel een klein warenhuis; we hebben onze voorraad gekocht en getankt. Er stond in het dorp een Ivoor Gastehuis naast de kerk en een prachtig paars bloeiende jacaranda. Er staat een standbeeld van een olifant. Ongeveer 7 km voorbij dit klein stadje namen wij links een behoorlijke gravelweg 70 km naar Witsand. De gravel veranderde soms in los zand maar het bleef goed berijdbaar. Soms reden wij voorbij een eenzame boerderij die logies aanbood. Bij zo een boerderij zagen we zelfs een zebrapad waar bijna nooit een voetganger komt. In hun tuin stond het karkas van een oldtimer met bloemen in de motorkap. We maakten een wandeling, de 3,2 km lange Botaniese roete, en nadien liepen we bij de hoge duinen, prachtig. Er stond een bord : “moet nie rommel strooi nie”. Nadien hebben we rondgelopen bij “Brulsand”
Overnachten
Witsand Nature Reserve , tel. (27) 53 313 1061
We betaalden 220 ZAR voor de camping, afgebakende genummerde verzorgde zones en we stonden onder een grote boom, zitbank en tafel erbij en braaiplaats. Degelijk, netjes, ordentelijk, blanke receptie. Fietsenverhuur, de wandelroute was niet goed aangegeven. Zeer beperkte keuze in hun winkel (voldoende voorraad meebrengen). Geen bar of restaurant. Receptie open van 08.00 tot 18.00 uur. Het was ’s nachts onder de 10° C dus koud. Opgelet voor apen want ze stalen onze bananen; auto steeds dicht houden. Veel sterren en halve maan, muisstil midden de natuur.
Dag 41 – 08/11/2013
Reisweg : Richting Grootfontein, dan > Upington, Akamas, Augrabies Falls : 310 km
Het was 10° C deze morgen om zeven uur en pal voor onze tent stond een springbokje te grazen, prachtig om te ontwaken. We stonden alleen op de camping, er waren nog twee huisjes verhuurd. Het personeel ledigt de vuilbakken en poetst de sanitaire blokken. We begeven ons richting Groblershoop en iets verder rijden wij over de brede Oranje rivier. Vervolgens rijden wij door het Oranje dal met veel groene wijngaarden middenin een wit kaal landschap. Regelmatig passeren wij een wijngaard/boerderij en twaalf km voor Upington stoppen wij bij wijngaard Bezalel www.bezalel.co.za en laten ons verleiden tot wijn proeven door de zoon. Ze hebben een goed aanbod zelfs van dadellikeur en fijne cognac en natuurlijk goede huiswijnen. We kopen enkele flesjes die we nadien uitproberen. Bezalel heeft een prachtige tuin en een terras met bar waar men kan eten en drinken, men kan er ook overnachten. In Upington, een grote stad met veel winkels, vinden we geen groenten in aanbod, er zijn wel enkele bottle stores met dronken mensen aan de deur. Als we Upington binnenkwamen zijn we over een brug over de Oranje gereden en aan de oevers stonden grote mooie villa’s. Een beenhouwerij noemt ludiek “Opi Draai Slaghuis”. We hebben boodschappen gedaan, getankt en geld opgenomen in de grote stad. Druk verkeer op de hoofdweg naar Springbok. Bij Akamas verlaten wij de hoofdweg en rijden 30 km over asfalt naar Augrabies Falls. Na aankomst in het NRW park zijn we gaan kijken naar de watervallen uitgesleten in een dal tussen grote rotsblokken. De rondgang is goed uitgebouwd op een houten looppad en de omgeving is mooi, spijtig van de horden vervelende vliegjes. www.sanparks.org/parks/augrabies
Overnachten
Augrabies Falls National Park, tel. (27) 54 452 9200 We moesten 485 ZAR betalen en kreeg geen detail ervan. Nadien heb ik nagevraagd en het tarief ontvangen maar de rekening klopte nog niet. Nochtans vroeg de receptie wel heel veel details van ons. We moesten op zand kamperen en niet op het gras, foei. Zij hebben een winkel, infokantoor en een bar/restaurant. Het sanitair wordt niet gepoetst. Er vliegen heel veel kleine vliegjes, een ware plaag.
Dag 42 – 09/11/2013
Reisweg : Kakamas, Keimoes : 82 km
’s Morgens vroeg lopen apen en bavianen rond onze tent. Er staat ergens een bord dat we moeten oppassen voor “bobbejane”, dit zijn bavianen. Nadien bewandelen wij in de omgeving een uitgestippeld wandelpad, het Dassie trail 5,2 km, (een dassie is een soort marmot of das) door een mooi landschap en aan het eind moeten wij over een houten brugje stappen. We hebben drie uren gewandeld, op de Maanberg geklommen (panorama op de omgeving) en over grote rotsblokken in de rivier geklauterd. Na de wandeling, bij het verlaten van het park staan voorbij de poort enkele kokerbomen, heel licht van structuur, bijna sponsen. Bij Akamas konden wij een kortere weg nemen naar Calvinia maar die is uitsluitend te doen met een 4X4. Dus dan maar de geasfalteerde weg genomen uit Keimoes, getankt en bij Bray’s supermarkt mochten wij nog binnen voor aankopen, is normaal op zaterdagmiddag dicht, overal in ZA. We zijn gestopt bij de nieuwe brug in Keimoes omdat de Oranje hier zo prachtig door het landschap stroomt. De Oranje heeft hier drie zijarmen. Aan de oever ligt www.ikaia.co.za maar ze hebben maar vier campingplaatsen, mooi gelegen op de oever van de Oranje Rivier maar ze zijn volzet. We wilden doorrijden naar Kenhardt maar er zouden daar geen overnachtingsmogelijkheden bestaan. We werden door Ikaia doorverwezen naar de Ou Skool, 2 km verder.
Overnachten
Ou Skool Guest House, Keimoes tel 054 464 0125 www.ouskoolguesthouse.co.za
Vriendelijke uitbaters, kleine winkel, kamperen op gras, drankje aan tafels onder galerij dadelpalmen midden in de wijngaarden, veel oude boeken, prachtige tuin, verhuren ook kamers, Toilet met douche en zitbad voor de camping! Er is een restaurant en bar aanwezig. Heel netjes : AANRADER
Dag 43 – 10/11/2013
Reisweg : Kenhardt, Brandvlei, Calvinia : 363 km
Bij de farms en op de “weiden” staan regelmatig windmolens die het water oppompen. Naar Kenhardt is het 70 km saaie weg op een kaarsrechte asfaltweg. In Kenhardt zijn er enkele guesthouses, B&B en een camping; de uitbaatster van de Ou Skool had ons gezegd dat er niets was in Kenhardt. Na Kenhardt rijden wij voorbij een klein nationaal park met kokerbomen, Quiver Tree Forest. Ergens onderweg in het desolate landschap lunchen wij op een rustplaats, weinig verkeer en desolaat, geen wild. Brandvlei is veel kleiner dan Kenhardt; we nemen een koffie en rusten wat. Ongeveer veertig km voor Calvinia verandert het landschap; we zien nu scherpe bergtoppen en grote brede tafelbergen, een mooi landschap maar nog steeds dor. In Calvinia is het heel rustig, bijna doods op deze zondag. Zouden hier calvinisten wonen? Er staan enkele oude koloniale huizen in het centrum. Wij rijden wat rondjes en kunnen enkel een verlaten caravanpark vinden maar er zijn verscheidene (15?) B&B in het centrum. Uiteindelijk vinden we de camping die we zoeken maar de eigenares is er niet. We vinden geen terras of café. Bier verkopen is wettelijk verboden op zondag. Winkels zijn op zaterdag- en zondagmorgen open maar in de namiddag gesloten. Dan maar cola en brood gekocht bij een tankstation. Bij Klipwerf wachten we op de eigenares en omdat we zo lang moeten wachten openen we een fles wijn en zitten op een muurtje.
Overnachten
Klipwerf Camp Rest, Paul Krugerstraat 16, Calvinia 160 ZAR betaald en op gras gekampeerd. Geen bar/restaurant, Sanitair is o.k., klein, niet veel bijzonders.
Dag 44 – 11/11/2013
Reisweg : Vanrhynsdorp, R7 > Clanwilliam, afslag Algeria > Cederberg : 244 km
Op de N14 naar Vanrhynsdorp waren er veel wegenwerken aan de gang en hun vlaggenzwaaiers die ons duidelijk maken dat we vaart moeten minderen en ons al dan niet doen stoppen met hun bordjes ry/go of stop. Ongeveer dertig km voor Vanrhynsdorp moeten wij over nog hogere bergenrotsformaties en tafelbergen en tenslotte zakken wij af van het hoogplateau over de 820 meter hoge Vanrhynsdorp Pass in veel bochten naar de wijde uitgestrekte vlakte. Dan volgt een lang recht stuk met veel snelheidscamera’s. In Springbok komen wij op de N7 naar Kaapstad/Namibië die we al kennen van de heenweg. Heel veel korenvelden langs de weg. In Clanwilliam konden we tanken. Voorbij de indrukwekkende Piekenierskloof nemen wij in Citrusdal de afslag naar Algeria over een slechte bochtige maar prachtige smalle weg naar Cederberg. Prachtige panorama’s van op de hoge weg op Algeria en omgeving in het dal. In de wegbermen staan veel paarse bloemen. We zijn gestopt bij de boerderij-camping Jamaka
Overnachting
Jamaka, tel. (27) 27 482 2805 Cederberg 160 ZAR betaald en gekampeerd langs het klaterend bergriviertje Rondegat tussen bomen. De eigenaar, een Duitser, was druk bezig met zijn werkvolk en liet ons staan zonder iets te zeggen. Er is geen bar of restaurant en we moesten maar uit de rivier drinken zei de eigenaar. Geen wc-papier, eenvoudig sanitair.
Dag 45 – 12/11/2013
Reisweg : N7 > Garreesburg en verder naar Riebeek, Wellington, Paarl en Stellenbosch : 235 km
Op de N7 naar Garreesburg zien we veel graanvelden en bergen in de verte. Bij Riebeek begint de wijnbouw. We rusten onder eucalyptusbomen bij Wellington. In de omgeving van Paarl staan veel wijngaarden en mooie huizen en er is nu behoorlijk wat verkeer. Stellenbosch is gewoon prachtig, veel historische oude Kaaps-Nederlandse huizen in hun typische bouwstijl. Op de toeristische dienst, op een boogscheut van de Stumble Inn gelegen, kregen we veel info en een stadsplan. Mijn knie doet al een paar dagen erg veel pijn en ik kan er niet van genieten. We halen alles uit de wagen en gaan dan naar de carwash om de hoek en we laten onze zeer vuile wagen grondig poetsen want morgen moeten we hem inleveren. Het heeft anderhalf uur geduurd en kostte 120 ZAR. Het werk binnen en buiten was bijzonder goed gedaan, super.
Overnachten
Stumble Inn, Stellenbosch, tel. (27) 21 887 4049 stumble@iafrica.com www.stumbleinnbackpacklers.co.za We betaalden 100 ZAR en mochten op gras in de tuin staan, slechts 4 tenten kunnen er op. Echte backpackersfeer. Er is een bar en restaurants iets verderop in centrum van het historisch Stellenbosch. Bij de receptie liggen veel infoblaadjes van andere goedkope logeermogelijkheden. Er is een toffe sfeer. In de gemeenschappelijke keuken mochten we zelf iets gereed maken. Dit is een ideale plaats om de laatste/eerste nacht te verblijven want het is niet ver van de luchthaven.
Dag 46 – 13/11/2013
Reisweg : Via False Bay op autostrade naar luchthaven : 46 km
Met moeite en veel pijn in de knie ben ik uit de tent gekropen. Ik heb twee pijnstillers genomen en gewacht op hun werking. Ik kon met moeite een douche nemen want ik kan mijn knie niet plooien en aankleden is erg moeilijk. We hadden al grotendeels gisteren onze koffers gepakt. Vandaag betrokken hemel, regenwolken en wind bij 20° C. We konden koffie maken in de gemeenschappelijke keuken. Het is maar veertig minuten op de N2 via Somerset naar de luchthaven en het staat goed aangegeven. Nog eens volgetankt zoals het hoort. Bij Budget werd onze kilometerstand ingescand en moesten wij onze sleutel afgeven. Totaal 10.955 km gereden in de drie landen, waarvan 2566 in Zuid-Afrika, 4908 in Namibië en 3.481 in Botswana. De schade aan onze wagen werd genoteerd en later zou dat van mijn borg worden afgenomen. Gelukkig had ik een full CDR afgesloten. Op de luchthaven hebben wij nog lang buiten in de zon zitten wachten want thuis was het al erg koud. Mijn koffer woog 29,9 km en mocht 30 kg wegen. De tent moest worden afgegeven bij de dienst oversize. Ik had extra beenruimte gevraagd, van de hostess mochten we op een ideale plaats zitten maar die lange Hollander claimde halsstarrig zijn plaats en had geen begrip dat ik veel pijn had, dus moest ik terug verhuizen naar een gewone plaats waar ik veel afgezien gedurende de tien uren durende vlucht naar Dubai. Die Hollanders zijn toch onmensen !!!
Overnachten
Op het vliegtuig van Emirates
Dag 47 – 14/11/2013
Reisweg : Vlucht Kaapstad via Dubai naar Amsterdam, trein > Antwerpen en vervolgens naar Brugge.
In Dubai zag de hostess dat ik niet van het vliegtuig zou raken en met een lift, samen met twee andere passagiers, werd ik aan de grond gezet en verder vervoerd met een rolstoel en een golfwagen waarmee ik de hele luchthaven heb gezien. Gans die tijd hield mijn begeleider mijn instapkaart bij en kon ik bevoorrecht overal vlot door. Ik had nogal wat pijn en heb nog eens een paar pijnstillers genomen. Op de vlucht naar Amsterdam kreeg ik een goede plaats waar ik mijn been goed kon strekken. Bij onze landing in Amsterdam was het 8° C en we komen van 38° C, een heel groot verschil. In AMS werd ik met een rolwagen afgezet aan het loket van het treinstation, de rest via Antwerpen moest ik mij zelf maar beredderen op één been en met een koffer van dertig kilo. Uiteindelijk ben ik opgelucht thuisgekomen.
