Algerije

ALGERIJE 2019

 

 

1. VOORBEREIDING

 

1. Planning

 

Het was al lang onze droom om een trekking te maken in de woestijn van Algerije.  Na enig zoekwerk besloten we een trekking te boeken in het Tassili N’Ajjer Nationaal Park, een waar openluchtmuseum met veel rotstekeningen en een wondermooi landschap.  We boekten bij Tamera uit Lyon : www.tamera.fr en betaalden 1.510 euro per persoon voor 15 dagen.  We kozen voor de optie “Randonnée au coeur de Tadrart la Rouge” en het viel heel goed mee.   We waren maar met vier deelnemers omdat een derde koppel had afgehaakt.  De voorbereiding en informatie van Tamera verliep uitstekend.  Ter plaatse in Djanet werden we opgewacht op de luchthaven door mensen van Tadrart Travel Djanet  tadrartvoyages@gmail.com die ons een onvergetelijke reis bezorgden en goede gidsen hebben.  

 

2. Visum

 

Op 12 maart gaan we naar het consulaat van Algerije, Marsveldplaats 2 in 1050 Brussel.  Het consulaat is maar open op dinsdag en vrijdag service.visa@consulatalgerie.be We hebben nauwkeurig alle documenten ingevuld en de nodige copies afgegeven en toch zijn er opmerkingen maar we kunnen de bediende overtuigen.  Voor iedere dag moet men een hotelreservatie kunnen voorleggen en we zeggen haar dat we in alle vrijheid willen rondreizen maar toch dringt ze aan.  Na ruim twee weken belde ze mij op dat we toch een visum kregen, ook voor het noorden en zonder hotelreserveringen.  Ze zei ons ook dat Algerije gevaarlijk was en dat we zeker moesten vliegen van Constantine naar Algiers. Ik mocht over drie weken, op zes april onze visa afhalen.  Toen ik er was die dag waren onze visa niet gereed.  Ik mocht ‘s anderendaags terugkomen.  Bij een derde bezoek waren onze visa eindelijk gereed.   

 

Consulaat van Algerije

Marsveldplein 2

1050 Brussel

Tel. 02/502 19 51

Email: service.visa@consulatalgerie.be

https://www.consulatalgerie.be/visa-touristique/

  

 

3. Geldzaken

 

Op de luchthaven kon ik bij een winkelier euro’s wisselen aan een koers van 200 dinar.  Wij hadden voldoende cash euro’s op zak die we telkens omwisselden.  Onze Belgische banken rekenen 5 € aan als je met een Visa- of Masterkaart geld uit de ATM haalt + nog eens kosten voor de lokale bank wat makkelijk totaal tien euro kan kosten.

 

  

4. Vluchten

 

Met www.tuyfly.be kan men goedkoop vliegen van Charleroi naar verscheidene bestemmingen in Algerije.  Voor een enkele vlucht van Charleroi naar Constantine betaalde ik 98 euro pp.  Ze namen hier mijn verrekijker in beslag.  We verkennen de regio en gaan dan per trein naar Algiers.  Van Algiers vliegen we naar Djanet, vlucht geregeld door Tamera.  Terug in Algiers vliegen we naar Mauritanië h/t en daarna met openbaar vervoer naar Oran van waar we terugvliegen naar Charleroi voor 88 euro pp met Tuy.   

 

 

5. Reisweg

 

Aangekomen in Constantine maken we met openbaar vervoer een dagtrip naar Djemila en Timgad, twee mooie tempelsites van de Romeinen. De derde dag bezoeken we Annaba.  Daarna gaan we per trein naar Algiers met pannes onderweg.  Laat in de avond hebben we een vlucht naar Djanet waar we worden opgewacht door onze gids.  We trekken meteen voor twee weken de woestijn in.  Op 30 maart terug aangekomen in Algiers en de bekende kasbah verkend en ‘s avonds doorgevlogen naar Nouackchott en een weekje Mauritanië verkend.  Op 6 maart teruggevlogen naar Algiers. Na een nachtvlucht meteen in een busje gestapt en naar Oran gereden.  Van Oran teruggevlogen naar Charleroi.  

 

6. Info

 

 

www.petitfute.com : Veel algemene informatie en niet zo veel praktische info

www.bradtguides.com : Iets uitgebreider dan Petit Futé.  We namen beide gidsen mee.

www.lonelyplanet.com : gids uit 2007 meegedaan.

www.airbnb.com : hier kon ik een goedkope kamer vinden in Constantine.

www.tuyfly.be : goedkope vluchten naar verscheidene bestemmingen in Algerije. 

www.airalgerie.dz : nationale luchtvaartmaatschappij

 

 

1. REISVERSLAG

 

 

Maandag – 11/03/2019

 

Reisweg: Brussel – Constantine

 

We moeten reeds om vier uur opstaan, een vriend brengt ons naar de luchthaven van Charleroi waar we om acht uur opstijgen met een vlucht van www.tuyfly.be De vlucht duurt slechts twee uren en om tien uur landen we al in Constantine.  Opmerkelijk dat er geen toeristen aan boord zitten op zo een korte afstand van ons land.  Bij immigratie verloopt alles vlot maar de douane neemt mijn verrekijker in beslag voor dertig dagen.  Wij komen niet terug naar deze luchthaven maar gelukkig is er een Belgische dame met Algerijnse roots die onze verrekijker terug naar België wil nemen.  Er is geen tijdsverschil met Brussel.  Ik wissel euro’s aan een koers van 200 DZD.  Voor 700 nemen wij een taxi naar onze gereserveerde airbnb.  Malika, onze gastvrouw zou ons opwachten op de luchthaven maar we hebben haar niet gezien.  Geen thee bij aankomst.  De foto’s op airbnb kloppen niet met wat we hier zien en het is een klein kamertje met apart te delen badkamertje.  We gaan met de tram het centrum verkennen.  We zien  nog veel hoge witte koloniale huizen en er is geen nieuwbouw te bespeuren.  We lopen over gezellige pleintjes en langs de buitenkant van de stad met zicht op de wijde vlakte en de diepe ravijn.  We lopen over de merkwaardige Sidi M’Cid metalen hangbrug waar personenwagens over rijden.  We lopen vervolgens langs de Avenue de la Belgique naar de Mellah Slimane brug met kapotte lift en veel trappen.  We lopen over de Place du 1 Novembre om er in een bar koffie met lekker gebak te proeven die een Algerijn spontaan voor ons had betaald.  Een andere Algerijn wou ons ook op koffie trakteren.  Heel vriendelijke mensen die Algerijnen.  Na 17 uur werd het wat koud, 10 graden en grijs.  

 

 

Dinsdag – 12/03/2019

 

Reisweg : Dagtrip naar Djemila 

 

Na een eenvoudig ontbijt gaan wij naar een nabijgelegen busstation waar wij de bus naar El Eulma nemen, 240 DZD.  Het busje stopt veel en gaat traag vooruit.  In El Eulma stappen we over op een ander busje die ons afzet aan de ingang van de site van de Romeinse ruïnes in Djemila. De ingang kost 100 DZD, geen toeristenprijzen.  Djemila ligt op een kale Kabylische heuvel omzoomd met groen en bezaaide korenvelden.  Het is zeer groot en nog goed bewaard.  Er lopen geen toeristen, enkel een handvol Algerijnen.  Plots ontmoeten we Nils, een Duits globetrotter met zijn chauffeur.  Djemila (Cuicul bij de Romeinen) is een van de mooiste Romeinse sites en is erkend als Unesco site.  Alhoewel ik geen historicus ben kan ik toch iedereen aanraden deze prachtige site te bezoeken.    Er is ook een interessant klein museum bij de site.  Na het bezoek drinken we wat op een terrasje en plots vertrekt er een busje, leeg.  We mogen mee tot El Eulma, gratis en de chauffeur nodigt ons bij hem thuis uit om er te eten en te blijven overnachten.  Na 16 uur was er geen bus meer terug naar Constantine en we nemen een gedeelde taxi voor 300 pp.  Ik mocht niet naast een dame zitten en ze zette zich tussen mijn vriendin en mij.  Na een uur kwamen we aan in Constantine.  

 

 

Woensdag  13/03/2019

 

Reisweg: Dagtrip naar de Romeinse ruïnes in Timgad

 

We begeven ons naar de bus opstapplaats van SNTV, Stade 17 Juin en nemen om acht uur de bus naar Batna, 300 DZD pp. Hier nemen we een bus naar Timgad en komen er aan tegen de middag; het is een heel eind van Constantine maar doenbaar omdat we vroeg vertrokken zijn. Deze Romeinse site is ook uitgestrekt maar we hebben steeds zicht op de stad en appartementsgebouwen op de achtergrond wat niet zo is in Djemila. Timgad was een kazernestad met veel lage muurtjes en rechte straten.  Er is een theater, bibliotheek, capitool, triomfboog en markt. Een bewaker toont ons het Byzantijns kasteel dat later werd gebouwd.  Hij verdient 100 euro per maand.  Tot slot nog prachtige mozaïken gezien in het museum.  De ingang voor de site is 100 en nog eens 100 voor het museum.  In het stadje zagen wij een Belgische auto van een voetbaltrainer die ons meenam naar een restaurant en zelfs de rekening betaalde.  We konden eventueel blijven slapen.  Nog eens geen bus meer terug na 16 uur, dus een gedeelde taxi genomen maar wel heel lang moeten wachten tot hij vol was.  We waren om 20 uur terug thuis.  

 

 

Donderdag  14/03/2019

 

Reisweg: Daguitstap naar Annaba

 

In het SNTV station nemen we een bus naar Annaba, de rit duurt twee uren en kost 500 DZD pp.  In Annaba gaan we te voet naar het nabijgelegen Hippo Regius.  We hebben de site niet bezocht omdat het ons niets bijzonders leek.  We bezochten wel het museum waar enkele mooie mozaïken te bezichtigen waren.  Daarna zijn we naar de Basilica St Augustin gewandeld, ongeveer een kilometer verder.  De basiliek ligt op een heuvel van waar we een zicht hebben op de stad.  Een pater uit Nigeria leidde ons rond.  Hij vertelde ons dat er weinig christenen zijn en dat sommigen niet naar de basiliek durven komen en geheime missen houden.  De basiliek mag de klok niet luiden! Daarna zijn we naar het centrum gelopen, ongeveer drie kilometer. Nog veel hoge witte koloniale gebouwen in het centrum.  We zijn naar de vissershaven gelopen en hebben lekkere vis gegeten in La Gronière.  Er staan enkele visverkopers die veel soorten verse vis aanbieden.  Op de Place  Novembre zijn er veel terrasjes en het is een gezellig plein.  Bij de Gare Routière moeten we een half uur wachten tot de deeltaxi vol is.  Naast mij zat een Algerijn die in Mons woont, wat gepraat en nadien trakteerde hij op een thee en belde zijn vriend op die ons naar ons logement bracht.  We hebben onze was laten doen door Malika.  Zij leeft alleen met haar dochter en twee schreiende kinderen in een piepklein slecht geïsoleerd kamertje naast ons.  

 

 

Vrijdag 15/03/2019

 

Reisweg : Daguitstap naar Tiddis

 

Met een traag busje reden we naar Jijel waar we ons laten afzetten aan de weg naar Tiddis.  We doen autostop en krijgen bijna direct een lift voor de 7 km naar de site.  Tiddis ligt verloren in een groene omgeving op een heuvelkam, zicht op een dal, laag gebergte  en velden.  Wat een mooie locatie hier.  We lopen door de oude straatjes en onder een poort/boog.  Er staan nog veel huizen deels overeind en ieder huis heeft een waterreservoir.  Afgezien van een paar Algerijnen lopen we hier alleen.  We lopen zigzaggend door de straatjes en klauteren tot het hoogste punt waar drie grote gemeenschappelijke reservoirs liggen en van waar we een prachtig zicht hebben op de omgeving.  Beneden ontmoeten we een Amerikaan met chauffeur en hij biedt ons een lift aan.  Er is intussen polite aangekomen om hem te bewaken en na een tijdje moeten wij weg, gevolgd door de politie omwille van zijn veiligheid.  In het restaurant Platanes hebben we lekker gegeten, tajine à la Constantinoise. Daarna te voet naar het station gelopen: er is morgen een trein naar Algiers om 06.40 uur.  We zaten in de zon op een terras terwijl er een vreedzaam protest voorbij loopt met veel getoeter en vlaggen.  De oude president Boureflika is half dood in Zwitserland en kan het land niet meer besturen: ze willen vernieuwing.  

 

 

Zaterdag 16/03/2019

 

Reisweg : Met de trein naar Algiers en vlucht naar Djanet 

 

We waren al heel vroeg wakker en begaven ons naar het treinstation.  Het treinticket kost 985 DZD pp en de trein vertrekt om 06.40 uur en is stipt.  Er zitten echter maar weinig passagiers in de trein.  De verwarming doet het niet en het is koud.  Geen aanbod van eten of drinken.  We rijden door een groen bergachtig landschap van Kabylië met veel tarwevelden.  Na drie uren stopt de trein plots ergens in de velden na een tunnel, wel in een mooie omgeving.  We staan twee uren stil en gelukkig krijgen we eten en drinken van Algerijnse medereizigers.  Er komt een locomotief uit Bordj.  Maar in Beni staan we weerom een uur stil: de loco moet diesel tanken en we krijgen nogmaals een nieuwe loco. Doordat ons schema overhoop ligt moeten we regelmatig stoppen om andere treinen voorrang te geven.  We zouden om 13.30 uur aankomen in Algiers en dan nog de kasbah bezoeken maar dat kan niet doorgaan en in El Harrash stappen we uit en in de kantine betaalt een onbekende man onze drankjes.  We nemen een taxi naar de luchthaven 14 km verder, 600 DZD.  De bouw van de grootste moskee van Afrika is bijna voltooid met een vierkante minaret van 265 meter hoog.   Het is niet druk op de domestic luchthaven en we kunnen vlug inchecken.  Een oude dame uit Constantine geeft ons haar nummer en nodigt ons uit bij haar thuis. De vlucht gaat eerst naar Tammanrasset en vliegt vervolgens met een uur vertraging naar Djanet.  Oud toestel van Air Algerie met kapotte bekleding.  

 

 

Zondag 17/03 tot zaterdg 30/03/2019

 

Reisweg : Trekking in de woestijn van de Tadrart

 

Op 17/03 rond middernacht vertrokken uit Algiers met een versleten toestel van Air Algerie en aangekomen in Djanet om 02.15 uur.  Tegen drie uur waren we eindelijk in onze hut en konden wat slapen tot acht uur.  Bij ons ontbijt vernemen wij dat we met een groep van vier personen zijn, een andere groep voor Essendilène is met tien.  Er zijn veel bungalows in het campement maar weinig volk.  Na een kick-off meeting en wat getreuzel vertrekken we tegen 11.30 uur en al na een uur rijden stoppen we voor onze lunch.  Daarna rijden we nog een half uur verder en bevinden ons op slechts 80 km van de Libische grens.  In Tin Elkoum rijden we bij en gedenkteken het nationaal park van Tassili N’ajjer binnen waar we twee weken zullen rondtrekken.  We zijn op weg met twee jeeps en vijf Algerijnen met materiaal en proviand.   

Een zonsondergang in de woestijn kan mooi zijn.  We slapen voor onze eerste keer onder de sterren maar in een tentje want buiten kan het fris zijn.  De matrasjes waarop we slapen zijn nogal dun.  Met onze gids Driss wandelen we dagelijks enkele uren tot onze lange middagrust want dan wordt het te warm.  Daarna nog een paar uren tot het nachtbivak.  Het eten is eenvoudig maar voldoende; er is thee maar geen frisdrank of bier.  We krijgen genoeg water in onze fles gevuld.  Het landschap is wondermooi, we lopen door oueds (droge rivierbeddingen) en eigenaardig gevormde rotsmassieven.  Regelmatig toont de gids ons prehistorische rotstekeningen.  Moeilijk te geloven dat hier ooit olifanten, giraffen en koeien rond liepen in deze desolate droge woestijn.  Op onze middagrust verpozen we regelmatig in de schaduw van een overhangende rots.  Af en toe staat er een eenzame acacia en wat verschraalde planten die herleven bij een zeldzame regenbui. Het heeft vorige maand veel geregend.  Behalve tanden poetsen kunnen we ons maar zelden een beetje wassen verscholen achter een rots.  ‘s Avonds bakt Driss soms een brood in het zand, hij verzamelt ook steeds hout voor ons kampvuur.  Het is romantisch bij het kampvuur onder de sterrenhemel in een woestijn waar geen lichtpollutie is.  ‘s Nachts waait het soms hevig.  We gaan steeds vroeg slapen.  Na een tiental dagen komen enkele mannen van het Nationaal Park ons bezoeken en later rijdt een groepje jeeps langs ons voorbij.  Er zitten veel vliegen in de woestijn.  In de namiddag is het soms heel warm zodat een lange rust nodig is.  Deze woestijn is zo prachtig, steeds afwisselende landschappen en andere grillige rotsformaties, droge rivierbeddingen en veel prehistorische rotstekeningen.  Nog de bekende tekening “La vache qui pleure” bezocht.   De laatste dag komen we terug op het asfalt, de weg uit Libië.  Verderop stoppen we op het kruispunt van de A3, één weg loopt naar Libië en de andere naar Niger.  Algiers is 2.148 km ver weg.  We zagen wel honderd vrachtwagens met wooncontainers richting Libische grens rijden:  ze gaan een kazerne inrichten bij de grens zei men ons.   Nog gemeenschappelijk avondmaal/feestmaal gekregen en kort na middernacht naar Algiers gevlogen.     

 

 

Zaterdag 30/03/2019

 

Reisweg : Verkenning kasbah  van Algiers

 

We nemen van de luchthaven een taxi naar de Place des Martyrs waar we de grote hoge witte koloniale huizen bewonderen.  Er staat opmerkelijk veel politie op het plein.  De mensen zijn vriendelijk.  We hebben enkele uren door de smalle steegjes, trappenstraatjes en pleintjes van de kasbah gelopen en voelden ons geenszins onveilig zoals vermeld staat in Lonely Planet.  De vriendelijke Algerijnen vroegen ons meestal van waar we kwamen of wensten ons welkom.  Iedereen wou op de foto met ons en we kregen soms een stuk fruit.  Bij het haventje namen we een late lunch in een visrestaurant.  Met een taxi ging het naar de luchthaven voor onze vlucht naar Mauritanië.

 

 

Zondag 07/04/2019

 

Reisweg :  Vlucht uit Nouackchott, trein naar Oran, vlucht naar Brussel

 

Gisteren morgen heel vroeg aangekomen uit Nouackchott, Mauritanië.  Met taxi in 20 minuten naar busstation voor Oran gereden, 150 DZD. We betaalden 830 DZD pp voor onze busrit van Algiers naar Oran, vertrek 05.30 en aankomst om 14.30 uur.  Na de nachtvlucht en de lange busrit gerust in ons hotelletje Privilege in Oran.  

Vandaag met een taxi naar het paleis van de bey, verwaarloosd paleis met nog veel opknapwerk in de planning.  Mooi zicht op de stad en de haven en hogerop gelegen kerk en citadel met mooi panorama.  Een kapper bood ons spontaan couscous aan.  Op een terrasje een bordje geroosterde sardines gegeten, heerlijk.  Ons hotel belde een taxi om naar de luchthaven te rijden.  Vlotte incheck in kleine vertrekhal, water in rugzak was geen probleem.  Vertrokken met een half uurtje vertraging doch tijdig aangekomen in Charleroi.