MALI 2016

VOORBEREIDING

1. Inentingen

Begin januari zou ik een reis maken naar Kongo en omliggende landen maar ik stelde vast dat ik in het regenseizoen zou belanden dus stelde ik dat uit naar mei en besloot ik ten noorden van de evenaar te gaan reizen waar het nu wel droog seizoen is.

Omdat sommige medicatie al een paar weken op voorhand moeten beginnen, zoek ik op de officiële site van www.itg.be wat nodig is. Vervolgens maak ik een afspraak met een Reiskliniek op www.vacciweb.be

Gebeld met de reiskliniek Sint Jan in Brugge 050/452310 en mijn nummer van de gele kaart opgegeven en ze keken op hun computer en wisten perfect wanneer ik wat gekregen had. Alles is nog in orde. De ebola-epidemie is net vrij verklaard.

2. Visum

Een handige site om te zien of men een visum nodig heeft is :
www.vab.be/visum
www.visahq.be

Ik heb vijf visa nodig en om dan van het ene consulaat naar het andere te gaan zag ik niet zitten. Aanvragen moeten over het algemeen ’s morgens afgegeven worden, een paar dagen wachten en het dan meestal in de namiddag afhalen en dan op een andere dag ’s morgens naar de tweede ambassade gaan, aanvraag afgeven enz. , heel veel heen en weer lopen en veel tijd verspelen. Daarom opteer ik om de vijf visa aan te vragen via een gespecialiseerde service; er zijn er enkele naar keuze :

www.visumcentrale.be info@visumcentrale.be : als lid van VAB 13 € vermindering op handelingskosten
www.visumonline.be info@visum.be
www.visumbalie.be visum@visumbalie.be

Enkel van www.asx.be krijg ik antwoord, geen korting als VAB-lid. Voor het regelen van het visum van Mali rekenen ze 91,66 € kosten en voor Guinee en Sierra Leone nog telkens eens hetzelfde bedrag en voor Liberia 109,99 €. Voor Ivoorkust kunnen ze geen visum bezorgen. Dus totaal kosten : 384,97 € voor vier visa.

Belangrijk om weten is vanaf wanneer je een visum kunt aanvragen en ook wanneer je het uiterlijk moet gebruiken (het land moet betreden).

Ambassades

Adresgegevens van ambassades in België te vinden op www.belgische-ambassade.com : er staan 182 ambassades op de lijst. Volgende landen hebben echter wel een ambassade in Brussel : Timor Leste, Tonga, N. Korea en Vaticaan. Slechts vier landen hebben geen ambassade maar wel een consulaat in Brussel : Kiribati, Palau, Marshall, Micronesia en Nauru. Daarmee zijn alle onafhankelijke staten ter wereld aanwezig in Brussel.
Mails naar de ambassades worden meestal niet beantwoord; bellen is beter.

Mali

Molièrelaan 487 – 1050 Brussel
Tel. : 02/345 74 32
Single toeristisch visum kost 50 €, kan zelfde dag bekomen worden mits toeslag van 20 €.
Hotelreservatie of LOI : niet nodig
Kopie vluchtschema : niet nodig
Grens met Guinee is open.

Ik was op 08/01/16 in de voormiddag op de ambassade om mijn aanvraag in tweevoud in te dienen met twee foto’s. Ik had het adres opgegeven van www.papillonreizen.com , een Nederlandse die een reisbureau heeft in Segou, Dogon-regio. De dame van het consulaat vroeg naar het telefoonnummer ervan, had ik niet bij (het adres en de site stond op mijn aanvraag) maar na een beetje praten kwam het goed. Ik had nog geen vliegticket en moest persé een datum opgeven (30/01/16). Ik mocht reeds om 13 uur mijn visum afhalen mits 20 € extra. Met dit visum moet ik maximum 30 dagen later het land in komen, dus eind februari.

Bevoegde Belgische ambassade in Ouagadougou
Avenue Professeur Joseph Ki Zerbo, 994
Ouagadougou
Burkina Faso
Ambassadeur Philip Heuts
+226 25 312 164
+226 25 304 060
+226 25 312 165
+226 25 310 660
+226 70 200 804 Noodnummer buiten de openingsuren
ouagadougou@diplobel.fed.be
http://diplomatie.belgium.be/burkina_faso

Bureau Ontwikkelingssamenwerking Bamako
Rue 247 Porte 209 – Quartier Hippodrome
Bamako
Mali
BP E1633
Vertegenwoordiger Peter D’Huys
+223 202 196 22
+223 202 112 79 Ontwikkelingssamenwerking
bamako.coop@diplobel.fed.be
http://diplomatie.belgium.be/mali

Ereconsulaat Bamako
Quartier de Niaréla, Rue 422 – Immeuble SODIES (entre l’Hotel Le Campagnard et la direction de Nestlé)
Bamako
Mali
BP 187
+223 202 251 44
+223 667 507 80 Noodnummer
+223 202 239 75
+223 202 298 81
consubel.bko@esf.travel
julian@oxfordh.com

3. Geldzaken

Cash mee te nemen : euro’s of dollars of van elk wat.
Op www.mastercard.com kan men bekijken waar men geld aan de automaten kan afhalen. In Mali zijn er 54 in Bamako en twee in Mopti. (Later op reis zou ik wel beperkt automaten vinden) Ik neem steeds bankkaarten mee van verschillende banken en dan nog Maestro (niet in ieder land bruikbaar), Mastercard en Visa zodat ik nooit zonder bruikbare kaarten kom te zitten. Visa-kaart bruikbaar ?
Dus cash meenemen, vooral USD en wat EUR.
Op www.landencompas.nl/elektriciteit kan men zien welk soort stekker in een bepaald land kan worden gebruikt, welke verloopstekker men moet meenemen.

4. Vlucht

Enkele luchtvaartmaatschappijen die vliegen vanuit Brussel naar zowel Mali als uit Liberia :

www.brusselsairlines.be (vliegt niet op Bamako)
www.royalairmaroc.com/nl
www.airfrance.be
www.turkishairlines.com

Nadat ik mijn visum voor Liberia heb ontvangen op 18 januari beslis ik om ’s anderendaags mijn vliegticket te kopen bij Joker in Brugge. De beste deal ligt bij Air Maroc, vertrek en aankomst in Brussel met tussenstop in Casablanca. Het uur van vertrek en aankomst zijn schappelijk. Ik kom aan in Bamako op 30 januari om 1 uur in de morgen, moet dus hotel en vervoer per mail regelen. Ergens midden in de nacht vertrek ik op 25 februari uit Monrovia, moet dus in de namiddag wat proberen te slapen. Het ticket kost totaal 806 euro.

5. Reisweg

Ik vlieg op Bamako en verken met openbaar vervoer de regio Dogon, kom terug naar Bamako en ga met openbaar vervoer naar Guinée, Conakry en van daaruit naar Freetown, Sierra Leone en vervolgens naar Monrovia, Liberia van waar ik terugvlieg naar Brussel.

6. Informatie

www.books.google.be : veel info over gidsen LP
www.plaatsenzoeker.nl : om een plaats, stad of dorp te vinden op kaart, overal.

In Mali
www.officetourismemali.com : officiële toeristische website
www.festival-au-desert.org : Festival au désert, touaregfestival
www.tourisme-segou.com : veel hotels etc.

7. Reisgidsen en kaarten

Mali : Petit Futé als reisgids: www.petitfute.com en toeristische kaart uit 2005

Guinee : Petit Fute en kopie kaart van Wegwijzer

Sierra Leone : Kopies genomen van www.bradtguides bij Wegwijzer

Liberia : Kopies genomen van LP, West-Afrika bij Wegwijzer. Er bestaat geen specifieke reisgids over het land. Heb in Monrovia gekeken naar informatie en zelfs op Micat (Ministerie van Toerisme) hebben ze niets in aanbod.

B – REISVERSLAG

Dinsdag – 15/03/2016

Reisweg: Vlucht met Air Maroc van Brussel via Casablanca naar Bamako.

Dagverloop: Mijn treinticket van Brugge naar de luchthaven kost 6 € + 5,10 € bovenop voor de Diabolo toeslag. Beide vluchten verlopen goed en tijdig. De vlucht Brussel – Casablanca duurt 3.30 uur en deze van Casablanca naar Bamako ongeveer even lang. Wachttijd tussen de twee vluchten bedraagt ongeveer drie uren. Spijtig dat SN Brussels Airlines niet op Bamako vliegt, daarom vlieg ik met Air Maroc.

Woensdag 16/03/2016

Reisweg : Bamako

Dagverloop : Aangekomen om 01.30 uur. Iemand zou mij opwachten op de luchthaven en mij naar een hotel brengen maar die man was er niet: dit is Afrika. Een jongeman beloofde mij te helpen en weldra stonden ze met zes rond mij. De jongeman zou mijn taxi betalen want hij kende mijn contactpersoon André en hij zou die som van hem terugkrijgen. Samen met nog een man van de “Veiligheid” reden we naar een hotel. De man van de “veiligheid” eiste 20 € maar ik weigerde want had hem niet gevraagd. Zelfs op mijn hotelkamer stonden nog vier jongens te zeuren. Ik zei tegen de man van de receptie dat ik geen CFA had en dat ik die morgen zou halen bij de bank en duwde vervolgens de deur dicht. Het was intussen drie uur en ik was doodmoe. Naast het hotel kon ik geld uit de muur halen en dus mijn overnachting betalen. Hamza, de “helper” kwam plots te voorschijn en stond er op om mee te rijden naar het centrum. Ik ben naar de Mission Catholique gereden om daar te overnachten en daarna zijn we naar het Centre de Jeunesse gereden om er iets te eten in de schaduw van enkele bomen in de tuin. Dan heeft Hamza mij een Dogon dorp getoond, een gemeenschap van Dogon mensen die naast een vuilnisbelt wonen. Er is hier niets te zien. Terug in de missie stelde Hamza voor mijn gids te zijn. We bespraken het reisplan en hij suggereerde dat het totaal duizend euro zou gaan kosten. Dan gaf hij 500.000 CFA op voor een trip van zeven dagen maar ik realiseerde mij dat dit 762 € is. Dan stelde ik hem voor dat ik alle kosten zou betalen en dat hij 25.000 CFA per dag zou krijgen (38 €) voor zijn hulp, hij weigerde. Ik stelde hem dan voor dat ik hem 200.000 CFA zou geven en dat hij alle kosten moest betalen waarmee hij plots wel instemde. Ik maakte een soort akkoord op papier wat hij tekende. Hij vroeg al dadelijk een voorschot van 50.000 CFA. Daarna gaan we lekker eten bij Amandine, Avenue de l’OUA waar veel expats zitten. Dan zijn we naar het ticket kantoor van www.africa-tours-trans.com gereden en Hamza vroeg mij te wachten honderd meter voor het kantoor. Dat vond ik nogal verdacht en ik liep hem achterna maar ging niet mee tot bij het loket want hij kon een betere prijs bedingen zei hij. Ik had hem 20.000 CFA gegeven want de bus kost 10.000 pp zei hij. Op het ticket stond aanvankelijk 3.500 en het was overschreven met 10.000 Ik had aan een reiziger gevraagd hoeveel een ticket naar Ségou kost en hij zei mij 3.500 CFA Dus ik wist reeds dat Hamza een graantje zou meepikken maar in hoeverre zou ik dat toestaan? Een busticket van Bamako naar Dakar, Lomé, Cotonou of Conakry kost 30.000 en naar Ouagadougou 17.000 CFA.

Overnachting:

Hotel Wassulu, Route Aéroport, Place Sogolon, Bamako
Tel. (223) 228 73 73/228 74 74
wassulu@cefib.com
Ik betaalde 36.000 CFA voor een propere kamer met airco en badkamer maar zonder ontbijt. Het hotel ligt dicht bij de luchthaven en goed gelegen voor een eerste of laatste nacht.

Overnachting:

Mission Catholique, Bamako Coura (Foyer d’Acceuil des Soeurs)

Donderdag 17/03/2016

Reisweg: Bus Bamako naar Ségou

Dagverloop : Mijn wekker gezet op vier uur want we moesten om vijf uur bij de bus zijn omdat de bus om zes uur vertrekt. Ik was al om tien na vier buiten bij de poort aan het wachten maar hij daagde niet op. Ik had al besloten dat ik om vijf uur zelf een taxi zou nemen maar plots om vijf uur daagde hij op met een taxi. Het was al druk bij het busstation. De bus vertrok tijdig om zes uur. Het was een goede asfaltweg naar Ségou en onderweg passeerden we enkele controleposten. Na een rit van drie en een half uur kwamen we aan in Ségou. Een tijdje het stadje verkend en op het terras van Vue de l’Esplanade gezeten aan de boorden van de Niger, mooie zonsondergang en op achtergrond enkele schuiten op de rivier. Een reisagent kwam langs en vroeg 50.000 CFA (76 €) voor een tochtje van twee uren met een platte schuit op de Niger. Dat heb ik afgewezen want het is veel te veel. Daarna zijn we iets gaan eten in een eenvoudig restaurant La Pailotte.

Overnachting:

Soleil de Minuit, Quartier Commercial, Ségou
Tel. (+223) 21 32 15 05/ 76 14 04 32/ 66 81 06 45/75 11 68 83/ 66 52 62 28
Kamer was aanvaardbaar maar geen stromend water overdag. Geen ontbijt beschikbaar in het hok. De Niger stroomt honderd meter verderop.
Dit hotel ligt rechtover Hotel Djoliba, tel. 21321572/659 of 70055505
www.hotel-djoliba-segou.com Een dubbelkamer kost 26000 en een enkel 23.000 CF en ontbijt (2500 of 4500) is niet inbegrepen. Momenteel zitten er geen toeristen; die zijn nergens te bespeuren.

Vrijdag 18/03/2016

Reisweg: Bus naar Djenné.

Dagverloop : We hadden gisteren een busticket gekocht voor de rit naar Djenné, 3.000 CFA/pp en dit is wel de echte prijs. De bus vertrekt om acht uur maar het zou uiteindelijk 09.15 uur worden en de rit duurt 5-6 uren. Bij vertrek werd meteen ons ticket omgeruild voor een andere maatschappij: een versleten bus, geen airco, ramen konden niet dicht en een warme wind joeg naar binnen en bovendien stopte die bus echt heel veel. Om 14.30 uur aangekomen op het Carrefour bij Djenné. Bij het binnenkomen van Djenné stond er wegpolitie voor controle. Daar stonden we dan; geen verkeer of bus naar Djenné. Dan maar met ons twee en koffer op één taxi-brommer, 25 km ver over een hobbelige slechte weg. Vier km voor Djenné moesten we op een platte overzet, een schuit, met brommer en al over een rivier. Hamza vroeg nu al de derde keer op drie dagen een voorschot van 50.000 CFA. Badou, een vriend van hem vroeg 10.000 CFA voor een gidsbeurt te voet door Djenné. Voor een gift mochten we in en op de moskee: mooi zicht van op het dak over de binnenkoer en de oude stad met zijn kronkelende steegjes en straatjes vol animo. We mochten ook een kijkje nemen in de vele kamers van de grote moskee. De moddermuren moeten ieder jaar worden vernieuwd na het regenseizoen en dat is nogal wat gemeenschapswerk. Djenné is een oude stad met in heel het centrum huizen in banco stijl, gedroogde modder. Verder veel vuil op straat: plastiekzakken, rommel, open riolen enz. Badou was duidelijk niet tevreden dat ik geen maskers bij hem thuis kocht; ik had maar een kleine koffer en was aan het begin van mijn reis. Een bordje Afrikaans gegeten op de markt rechtover de oude moskee. Kinderen met honger graaiden onze borden met overschot gretig weg. Nog een biertje gedronken aan de oever van de vuile stinkende Bani rivier. Er zijn geen toeristen te bespeuren; gisteren er één gezien in Ségou met gids op een terras aan de Niger. Alle hotels zijn leeg.

Overnachting :

Auberge Le Maafir, Djenné
Tel. +223 – 21 42 05 41 of 76 11 11 04
Email : sinintadiawoye@Yahoo.fr

20.000 en 15.000 CFA gegeven voor twee kamertjes, een soort stal met ventilator. Prijs/kwaliteit niet in overeenstemming ofwel had Hamza mij in de zak gezet. Ontbijt : twee stukken Frans brood, omelet en zakje Nescafé.

Zaterdag 19/03/2016

Reisweg: Mopti, Bandiagara

Dagverloop : Na het ontbijt in Djenné zijn we met een versleten busje naar de Carrefour, de hoofdweg Bamako-Gao gereden. Onderweg in het busje zat een groep marktvrouwen die hun gedroogde vis al opaten. Hamza zat met mijn koffer op het dak. Op het kruispunt hebben we twee lange uren gewacht op een busje richting Mopti. Op deze hoofdweg is er echt heel weinig verkeer. In Sévaré zijn we net voor de registratie van de politie uitgestapt en met een doodversleten stationwagen naar Mopti gereden. In Mopti hebben we op een terras met zicht op de Niger iets gegeten. Er varen veel pinassen met vracht op de Niger voorbij. Twee grote pinassen voor toeristen liggen er werkloos bij want er zijn geen toeristen te bespeuren. Iemand vroeg 10.000 CFA voor een tochtje van een uur op de Niger. Ik was van plan het te doen maar het was mij te heet. Ik drink bijna nooit water en hier bij temperaturen van boven 45° C drink ik makkelijk twee grote flessen water per dag. De bankkaart van mijn gids deed het niet in Mopti. Bij nader inzien was het niet eens zijn kaart maar die van een juffrouw uit Strasbourg en was ze al drie jaar vervallen. Bedenkelijk natuurlijk. Gelukkig doet mijn bankkaart het wel. Daarna rijden we met zes passagiers in een versleten Peugeot naar Bandiagara. Onderweg mooi landschap, bomen en ergens marktdag in een dorpje.

Overnachting:

We stopten bij hotel-camping Setimbe in Bandiagara. Omdat het ons niet helemaal beviel gingen we naar Kansai aan de Niger: muziek, bier, dans waar ze 22.000 CFA vroegen voor een kleine kamer, badkamer en wc buiten maar weldra konden we die krijgen voor 15.000 maar de uitbater was niet vriendelijk zodat we terug gingen naar Setimbe. We kregen elk een aparte kamer met badkamer en ontbijt voor 15.000 CFA totaal. Daarna maakten we een akkoord met een taxi-brommer voor 10.000/dag voor ons twee achterop een brommer. Voor het avondmaal vroeg de eigenaar 7.500 maar was tevreden met 5.000 De eigenaar vroeg 20.000 voorschot om voor ons een busticket te kopen voor over twee dagen maar dat deed ik niet, had er een beetje genoeg van om voorschotten te geven. Mijn gids was plots verdwenen, op bezoek bij een vriend bleek. Ik ging vroeg slapen. Onder de matras lagen dikke stokken wat niet goed aanvoelde voor mijn rug, dan maar schuin gelegen.

Zondag 20/03/2016

Reisweg: Naar het dorp Telly in Dogongebied

Dagverloop : Het ontbijt in Satimba was erg karig. Met de brommer rijden we langs een zandweg langs stille typische dorpjes zoals vb. Djiguibombo die op een heuvel ligt. Langs de Bani rivier rijden we langs groene veldjes ui en andere groenten, de rest is half woestijn maar daarom niet minder mooi. Typisch aan de Dogon dorpjes zijn de vierkante voorraadhutten met gierst op kleine rommelige erfjes met geiten en ezels en smalle steegjes ertussen. De meeste Dogon zijn gematigde moslims en soms staat er een enkel schamel kerkje want de Dogon waren oorspronkelijk christenen die de bergen van Dogon zijn ingevlucht wegens hun geloof. Het Dogon gebied werd vroeger druk bereisd maar ik heb in dit prachtig gebied niemand gezien, geen enkele blanke toerist. Na een tocht achterop een brommer kwamen we na twee uren rijden door een prachtig landschap aan in het dorpje Tely. Het is een mooi typisch Dogondorp met een lange rij vierkante oude onbewoonde huizen op de rotswand geplakt. Bij aankomst kregen we meteen een bittere muntthee aangeboden die sierlijk na veel heen en weer overgieten om de smaak te verbeteren werd aangeboden. De thee werd bereid op een houtskoolvuurtje. Ik ben er niet heen gewandeld want het was werkelijk te heet maar ik heb het voortdurend bewonderd van op het dakterras van mijn verblijf in het dorp en van hier heb ik prachtige foto’s gemaakt. Ik heb dan ook lang gerust op het dak onder een afdakje bedekt met sorgho stengels. In de namiddag zijn we naar Bankass gereden waar eigenlijk niets te zien was en waar we bij een vriend van Hamza een biertje hebben gedronken. De rit terug loopt over het dor plateau waar af en toe nog een boom overeind staat; de rest is gekapt voor brandhout. Zo werken ze de verwoestijning in de hand. We waren net op tijd terug om van op het dakterras de zonsondergang te bewonderen, een mooie goudgele rozerode hemel die zijn zwakke schijn op de rotswand weerspiegelt. Het avondeten was lekker: couscous, saus en geitenvlees.

Overnachting:

Auberge-restaurant Village de Telly, eigenaar Oumar Guindo, tel. 79 37 18 63
We hebben op een matras op het dak geslapen want het blijft zelfs ’s nachts nog warm. De wc is een hok met een pot zonder deksel geen papier en omgeven met rauwe scheve muren. Douches zonder water, gewoon varkenshokken de naam van herberg onwaardig. Voor een maaltijd betaalde ik 2.500 en 10.000 voor beiden om op dak te mogen slapen op een matrasje. Normaal mag dat 2.000/pp kosten. Ik heb onrustig geslapen; ezels balkten en mensen praatten luid op de koer. Na ongeveer twee uren viel ik in slaap. Daarna stak een flinke wind op met veel zand en stof om ons heen.

Maandag 21/03/2016

Reisweg : Terug naar Bandiagara

Dagverloop: Ontbijt met zakje Nescafé. Hamza ontbeet niet of had al ontbeten maar rookte veel dure sigaretten Dunhill. Het was een mooie zonsopgang van op het dak van ons verblijf. Daarna kregen we een muntthee aangeboden en hebben we nog een uurtje in het dorp gelopen en heb ik veel mooie foto’s kunnen nemen. Ik had kolanoten gekocht in Mopti en in ruil voor een mooie foto van die persoon bood ik die aan als fooi en dat werd gewaardeerd. Ik kreeg een tueareg sjerp om me heen om mij te beschermen tegen zon en stof. En daarna zijn we met de brommer doorgereden naar Bandiagara met de gehuurde brommer van een vriend van Hamza. Maar de ketting zat los en gleed door zodat de versnelling het niet goed deed en helemaal niet bergop, dan moesten we lopen. De streek is hier heel mooi, beetje bergachtig en beneden een riviertje met groene veldjes. In Djiguibombo half uurtje gestopt en de ketting laten aanspannen. Na dit prachtig typisch Dogondorp ging het meestal bergaf door een dor maar mooi landschap. Onderweg, niet ver van de grens met Burkina Faso stonden drie zwaarbewapende legertrucks op uitkijk naar mogelijke bandieten of IS strijders. Aan de rand van Bandiagara thee gedronken om het stof door te spoelen en ik dan nog eens anderhalve liter fris water gedronken want ik was dorstig. In Tely was er geen flessenwater. In Setimba had Hamza een discussie met de eigenaar omdat hij de bustickets van Mopti naar Bamako niet bij de degelijke Africa Tours Trans had besteld maar bij Bani. De eigenaar zei dat Bani goede airco had maar ik zou later ervaren dat de airco er uit was gesloopt en we achter gesloten glas zouden zitten, snikheet en nog eens in een rammelkar ook. De eigenaar had 20.000 voorschot gekregen maar had 15.000 betaald waardoor wij een slechte bus hadden en hij 5.000 winst kon opstrijken. De eigenaar wou al een voorschot om te tanken want hij zou ons naar Mopti brengen, maar ik weigerde dat : ik wou eerst de tickets ontvangen. Ik had genoeg van al die discussies en liep alleen naar Hotel Falaise maar al spoedig werd ik door Hamza achterna gelopen want hij liet mij geen minuut alleen. Goed gegeten en een fris biertje gedronken en kennis gemaakt met een Belgisch koppel dat hier ontwikkelingshulp aanbiedt. Daarna op mijn bed gelegen en liggen nadenken hoe ik van Hamza af kon raken. Tegen tien uur klopte hij op mijn deur, er was iets ernstigs gebeurd. Er was een bomaanslag in Hotel Kansai Nord-Sud in Bamako. Ik wou daar mijn eerste nacht doorbrengen !

Overnachten:

Hotel-Camping Setimbe, Bandiagara. De streek heeft betere tijden meegemaakt en er zijn geen toeristen meer en de uitzonderingen (ik) die er komen worden belazerd. Ik besefte het niet toen maar de streek werd onveilig gemaakt door IS rebellen vandaar de zware militaire controles.
www.hotelsatimbe.com amadoutinouologuem@yahoo.fr

Betere optie : Hotel La Falaise, tel. (223) 21 44 21 28 / 76 01 53 35
Email : contact@hotel.lafalaise.mali.com
www.hotel.lafalaise.mali.com of www.hotel-la-falaise.net
Email : papanapo37@yahoo.fr of socfalaise@yahoo.fr

Dinsdag 22/03/2016

Reisweg: Terug naar Bamako

Dagverloop : Tegen middernacht vertrokken met de auto van de hotelbaas Setimbe naar busstation Sévaré. Een uur later waren we er al in het holst van de nacht. De man vroeg mij 20.000 ( 30 €) voor zijn vervoer, 2 X 65 km. Dat we daar nog vier uren moesten wachten en een slechte bus zouden hebben kon hem niet deren, de oplichter. We vertrokken tegen vijf uur in de morgen. Met ramen die niet open konden was het er om te stikken in deze gammele bus. Ik heb veel geslapen want was suf en moe. Tegen 16 uur kwamen we eindelijk aan in Bamako. Direct een taxi genomen naar Mission Catholique en Hamsa kwam mee binnen in de missie wat niet mocht van de zuster. Hij zeurde dat hij niets had verdiend, wat niet waar is want hij had regelmatig door bedrog geld achter gehouden. Ik wou hem zelfs nog 30 € extra geven maar hij weigerde dat: negers zijn veeleisend. Zuster Jeanne sprak met hem en hij werd een beetje agressief en zij wou de politie bellen waarna hij dan toch het geld aannam en dan zonder groet er vandoor ging. Hij had op de bus de ganse rit bijna niets gezegd en wou mij een ticket kopen en meegaan tot de grens van Guinee morgen om zeven uur. Maar ik wou van dat ventje af en vertrouwde hem niet meer. De zuster raadde mij haar neef Alexander aan die mij naar de grens zou brengen voor 60 €; het is 120 km enkel. Daarna ben ik met een bewaker van de missie iets gaan eten in de buurt. Wij wandelden voorbij een winkeltje en plots zag ik Brussel op tv: er was een aanslag op de luchthaven en in de metro met 34 doden en wel tweehonderd gewonden. Met veel afschuw heb ik wel een uur het nieuws gevolgd. De Malinezen lachten mij uit en zeiden dat we dat uitschot meteen moesten doodschieten; Europa is veel te zacht met dat gespuis. Ik had nog 6.000 CFA over, negen euro. Eindelijk weg uit Mali en af van de “faux guide” Hamsa.

Overnachting : Een paar uren geslapen in de Mission Catholique in Bamako. Adres: Paroisse Catholique, B.P. 298, Bamako. De zusters zijn hulpvaardig en het slaapzaaltje is in orde, badkamer ernaast. Het is heel goedkoop, 4.000 CFA ( 6 €) in de slaapzaal . Geen ontbijt maar in de omgeving is er wel wat.

Woensdag 23/03/2016

Reisweg : Bamako, grens Guinee Kourémalé, Siguiri, N 30 via Dinguiraye, Dabola, Mamou, N 5 Dalaba, Labé.

Dagverloop : Om 05.30 uur opgestaan en om zes uur vertrokken in de missie met Alexander met een goede Peugeot, 120 km naar de grens met Guinee. Na tien minuten stoppen we aan een supermarkt en eten iets. Er is nog niet veel verkeer op de hoofdweg. Links en rechts van de weg ziet het er al wat groener uit en door rotspartijen wat gevarieerder. Na drie uren rijden bereiken we de grens. Alexander hielp mij bij de grens: de stempel uit Mali ging vlot en ik kon vlot voorbij de douane. Ik heb 50 euro gewisseld en kreeg hiervoor 465.000 GNF, Guinese franken. Vijfhonderd meter verder controle immigratie, douane en politie. De drugspolitie deed vervelend en ik moest alles in detail tonen. Die dikke lafaard deed vervelend en vertelde mij dat ik geen pillen voor diarree, pijnstillers enz. mocht over de grens brengen zonder voorschrift en ik moest een “boete” betalen, 100 $. Ik zei dat ik geen USD bij had en liet mijn chauffeur tegen hem praten en hield mij afzijdig tot ik plots stilletjes tegen de chauffeur voorstelde hem 20 € aan te bieden wat die dikke corrupte politieman aanvaardde.