Georgië 2015

TWEEDE REIS NAAR GEORGIE – 2015

 

 

 

VOORBEREIDING

 

Planning

We zouden een reis maken naar Iran en hebben dat vrij laat beslist.  Mijn Nederlands reismaatje kon vlug een visum krijgen maar ik niet in Brussel. Dus vlug de planning veranderd in een combinatiereis  naar de Kaukasus.  We zouden starten in Georgië en over land met openbaar vervoer naar Azerbeidjan trekken, terugkomen naar Georgië, vervolgens Armenië bezoeken en terug vliegen uit Tbilisi naar Amsterdam.   Het land (president Aliev) probeert in de kijker te lopen met zijn gewonnen Eurovisie Zangwedstrijd in 2012 en nu met de First European Games in 2015.  Dank zij grote voorraden olie kunnen ze die prestigeprojecten bekostigen.  

 

Visum

We wilden de drie Kaukasus-landen bezoeken: bij het binnenkomen van Azerbeidjan mag er geen stempel in je reispas staan van Armenië, je komt er niet in.  Toen we later bij het binnenkomen van Armenië een stempel van Azerbeidjan in onze reispas hadden werd er aanvankelijk geaarzeld of we er in mochten, onze documenten werden doorgegeven aan de chef en er werd een kopie van genomen en uiteindelijk na een half uur spanning mochten we binnen in Bavra, Armenië.   In Georgië en Armenië kan men zonder visum en kosten binnen met reispas.  

 

We hadden onze intrek genomen in Rock & Roll Hotel in Tbilisi  1, Qumsiashvili Street, tel. 995 – 597 04 88 77, hostelrocknroll@gmail.com) en van daar is het maar een half uurtje lopen naar de Azeri ambassade (Kipchidze Street 2, tel. (995)- 32 225 26 39, azembassy@internet.ge)   Bij de ingang van de ambassade stond er een man, een reisagent, die ons aansprak ( Visa Arrange Travel Agency, Gorgasali Street 3, tel. 322 72 11 12, info.visaarrange@gmail.com) .  Wij zijn meegegaan naar zijn kantoortje er recht tegenover.  Hij nam kopie van onze reispassen, nam een reservekopie ervan voor ons, vulde de documenten in, wij gingen ermee naar de ambassade er tegenover, we keerden terug naar het kantoortje en betaalden elk 75 GEL voor zijn werk. Met een klaarstaande taxi gingen we naar de International Bank of Azerbaijan-Georgia, 10 GEL, met de referenties die we op de ambassade gekregen hadden betaalden we hier 95 GEL ieder (35 EUR) en met de taxi reden we terug naar de ambassade waar we het ontvangstbewijs overhandigden. Volgende week mochten we ons visum ophalen, na 3 of 5 dagen, was niet duidelijk. Het reiskantoortje zei ons na 5 dagen.  In afwachting zouden wij vijf dagen naar de wijnstreek Kachetië reizen.  Ophalen visum moet persoonlijk gebeuren, je kunt het niet meenemen voor je reismaatje.  Na vijf dagen moesten ze het visum nog regelen maar dat werd dan meteen gereed gemaakt achter een scherm, dus ruim half uurtje wachten alhoewel het niet zo druk was. Opgelet: indien je meer dan tien dagen in AZ blijft moet je je registreren op een regionaal migratiekantoor ( Baku 012-5980974, Shaki 024-2450849 enz. of via email op qeydiyyat@migrtion.gov.az 

Een e-visa regelen lijkt mij tijdrovend: http://www.evisa.mfa.gov.az/

 

Ambassade van de republiek Azerbeidjan

Molièrelaan 164

1050 Brussel

Tel. 02/345 26 60

http://www.azembassy.be/ 

 

 

Geldzaken

In Tbilisi en de grotere steden zijn er voldoende ATM  maar in de kleinere dorpen zijn er helemaal geen ATM of banken.  Ik kon pinnen met mijn Maestrocard aan een koers van 1 EUR = 2,60 GEL.

 

 

Vlucht

Na wat zoekwerk op internet kwam mijn reismaatje er achter dat KLM een goedkope vlucht aanbood.  Voor een vlucht heen en terug Amsterdam – Tbilisi betaalde ik 280 € alles inbegrepen.  Het was wel starten en terugkomen in Amsterdam maar mijn reismaatje woont daar, dus geen probleem.  We vlogen met Alitalia van Amsterdam met een tussenstop in Rome en het toestel zat maar halfvol.    

 

 

Reisweg

We vliegen op Tbilisi met Alitalia op 07/05/2015 en daarna verkennen we met openbaar vervoer de regio Kakheti in Georgië in afwachting op ons visum voor Azerbeidjan. Nadat we Azerbeijan bezocht hebben bezoeken wij Shatili en Mestia die elk in een andere vallei liggen.  Daarna reizen we naar de zuidkant en bezoeken Armenië, dan komen we terug via David Garedj en zo gaan we door naar Tbilisi waar we een vlucht terug naar Amsterdam hebben.  

 

 

Informatie

www.georgia.travel

www.apa.gov.ge

 

 

 

REISVERSLAG

 

 

Dinsdag – 05/05/2015

Reisweg:  Trein naar Amsterdam.  

 

Ik neem de trein naar Amsterdam en die kost 37,40 euro.  Ik logeer bij mijn reismaatje.   

 

 

Woensdag – 06/05/2015

Reisweg:  Vlucht naar Tbilisi.

 

Met de trein gaan we van Amsterdam Centraal naar de luchthaven in Schiphol.  We hebben een vlucht geboekt bij Alitalia met een tussenstop in Rome. Om 16.30 uur komen we aan in Tbilisi.  We kunnen vlot GEL uit de automaat halen op de luchthaven van Tbilisi.  1 € = 2,60 GEL.  Een taxi brengt ons naar het vooraf geboekt verblijf en kost 30 GEL.  

 

Overnachting:

Rock n Roll Hostel, Tbilisi hostelrocknroll@gmail.com We betalen 70 GEL voor een dubbelkamer zonder ontbijt.  We gaven de taxichauffeur 30 GEL zoals afgesproken op de luchthaven maar hij wou 35 en hij kwam zelfs op onze deur bonken om meer te eisen.  

 

 

Donderdag 07/05/2015

Reisweg: we blijven in Tbilisi en verkennen de stad.   

 

We hebben lang geslapen en zijn goed uitgerust.  Daarna zijn we de stad in gelopen en hebben een khasjapuri gegeten met een kop koffie voor samen 10 GEL.  De ambassade van Azerbeidjan is een half uur wandelen van ons hotel.  Bij de ingang van het consulaat staat een reisagent die ons aansprak en we gaan samen naar zijn kantoor vlakbij.  Hij vulde onze aanvraag in, maakte de nodige kopies en daarmee gingen we naar het consulaat er rechtover en we kwamen terug op zijn kantoor en betaalden 75 GEL pp voor zijn diensten: Visa Arrange Travel Agency, tel? (995)322721112 info.visaarrange@gmail.com  Met de gegevens van het consulaat namen we een taxi naar de Bank Int. AZ-GEO waar we 95 GEL pp betaalden en keerden terug naar het consulaat.  We gaven het betalingsbewijs af en volgende week mochten we ons visum voor Azerbeidjan komen afhalen.  ‘s Avonds was er vuurwerk in Tbilisi bij de burcht en het was mooi.   

 

 Overnachting:

 Rocknroll in Tbilisi.

 

 

Vrijdag 08/05/2015

Reisweg:  Naar Signaghi.

 

Michel, de eigenaar van ons hotel, brengt ons voor 5 GEL naar het busstation waar we elk 6 GEL betalen voor een marchrutka naar Signaghi die er anderhalf uur zal over doen.  We werden op het dorpsplein in Signaghi afgezet en David van Family House wachtte ons op.  Michel van Rocknroll in Tbilisi had hem opgebeld en voor ons gereserveerd. Na het inchecken strekken we onze benen en verkennen we het prachtig dorp.  Bij de ingangspoort nemen we een foto van de oude stadspoort en de muur.    Daarna lopen we door naar het Bodbe klooster buiten het centrum en na een uur lopen krijgen we een mooi panorama te zien van het dorp op een heuvel gelegen en de besneeuwde Kaukasusbergen in de verte.  www.advantour.com/georgia/bodbe  Toen we terugliepen zagen we mensen bij een camping in aanbouw onder een afdakje zitten te genieten van eten en drinken en ze nodigden ons uit. De tamada (gastheer) bracht menige toast uit. Intussen had een hond ons wandelplan gestolen.  Guram had ons vol trots zijn volle wijnkelder getoond waar grote vaten zelfgemaakte wijn in quevry’s zit.    Op ons terrasje genoten we van zijn lekkere Georgische wijn en van de hoge besneeuwde bergen.  We namen ons avondmaal in ons guesthouse en het was rijkelijk en lekker.  Op tafel stond een grote kan huiswijn en een fles cacha van 45° en er werden verscheidene bordjes aangebracht.     

Overnachting:

Family Hotel in Sighnaghi bij David Zandarashvili, mob. (995)558 00 03 53 Samen met zijn vader houdt hij een guesthouse open waar de Georgische gastvrijheid nog hoog in het vaandel staat.  We betalen 60 GEL voor een dubbelkamer met douche en het is heel netjes.  Vriendelijke mensen en een AANRADER.  We kunnen meteen lunchen en krijgen tientallen bordjes met allerlei schotels aangeboden.  davidzandarashvili@yahoo.com  is de zoon.    

 

 

Zaterdag 09/05/2015

Reisweg:  We blijven in Signaghi.   

 

We hadden gisteren teveel gedronken en mijn reismaatje blijft thuis.  Het regent maar ik ga toch een wandeling maken in het centrum.  Bij het avondmaal zaten vier Poolse dames die morgen een uitstap hadden gepland en vervoer hadden geregeld voor 100 GEL.  Wij mogen mee.  

Overnachting :

Nog een nachtje in Family House in Signaghi.  

     

 

Zondag 10/05/2015

Reisweg:  Gurjaani, Kindzmarauli winery, Mukuzani winery, Nekresi, Gremi, Kakheti, Alaverdi.

 

Onze uitstap begint om negen uur en in de ruime wagen zijn nog twee rijen zetels achter de bestuurder.  Onze eerste stop is bij het klooster Gurjaani dat gratis toegankelijk is.  Onze tweede stop is in Kvareli bij de bekende wijnkelder Kindzmarauli waar we een gidsbeurt krijgen in het Engels.  Er liggen grote vaten “kvevri” genaamd te rijpen, veel eiken vaten en ook tanks.  We hebben vijf soorten wijn geproefd  en ik kocht in de winkel een fles van het huis.  Onze derde stop was bij het Nekresi klooster dat hoog op een heuvel staat waar we genieten van een prachtig panorama.  Mooi kerkje en gebouwen er omheen.  Onze vierde stop hebben we  in Gremi waar binnen in het klooster oude muurfresco’s te bewonderen zijn.   Onze vijfde stop is in Alaverdi bij de weg in de vlakte.  Het is een heel grote kerk met bijna geen fresco’s.  Rechtover het klooster is een ambachtelijke bakker brood aan het bakken in een groot aarden vat.  Het was een regenachtige dag en er hangt mist over de hoge bergen.   

Overnachting:

Onze derde en laatste nacht in Family Hotel in Signaghi.  Na het avondmaal hebben we afgerekend : 3 x 60 voor onze kamer, 6 X 15 voor avondmaal en 6 X 5 voor ontbijt.

 

 

Maandag 11/05/2015

Reisweg:  Shuamta Dzveli, Shuamta Akhali, Okalto, Tsinghali, Telavi.  

 

Guram bracht ons naar het busstation.  Een busrit naar Telavi kost 5 GEL pp en duurt ongeveer twee uren. Aangekomen in Telavi hebben we een half uur naar ons guesthouse gelopen.  Svetlana, de gastvrouw, belde een taxi op voor een uitstap van een halve dag.  Wij gingen iets eten er naast bij Bravo en gingen dan op daguitstap.  Onze  eerste stop was bij Shuamta Dzveli, drie heel oude kerkjes uit de 5°, 6° en 7° eeuw, donker.  De originele oude fresco’s werden door de Russen, de communisten weg gekrabt, zonde is dat !  Daarna reden we naar Shuamta Akhali, het nieuwe Shuamta maar toch nog uit de 15 eeuw.  Dit nonnenklooster mochten we niet fotograferen, de toegangspoort was gesloten.  Onze derde stop was in Ikalto waar een kerk en een klooster staat en een faculteit uit de 11 eeuw.  Her en der liggen aarden wijnkruiken op het terrein, de “kveri’s”.  Ik herkende meteen de schutting waar ik in 1999 ook al eens was. Toen ik dat vertelde aan enkele mannen die er zaten kreeg ik een glas wijn aangeboden.  Binnen in is het sober en er hangen enkele schilderijen aan de muur.  Daarna hebben we rond gewandeld in het park van Tsinandali en dan het kasteel bezocht, Batonis Tsikhe, in Telavi.  De chauffeur kreeg 30 GEL.  In een nabijgelegen restaurant hebben we een lekker diner genomen en inclusief een fles wijn kostte het 35 GEL.           

Overnachting:

Tushisvili Guesthouse, Telavi.  60 GEL incl. Ontbijt. Oud huis met plankenvloer, badkamer op de gang.  Niet zo goed als in Signaghi.  

 

 

Dinsdag 12/05/2015

Reisweg:  Naar Tbilisi. 

 

Het ontbijt was niet zo lekker als in Signaghi en Tatiana was ook niet zo vriendelijk.  We zijn dan ver te voet met rugzak naar het huis van Guram Arsenashvili gestapt en moesten het soms navragen.  Ik had die vriendelijke man ontmoet in Ikalto in 1999 en wou hem nog eens zien maar hij was verhuisd naar Tbilisi.  We betaalden 10 GEL pp voor vervoer naar Tbilisi, anderhalf uur rijden door onbewoond groen berglandschap.  De chauffeur zette ons af bij het Ilani metrostation van waar we de metro namen naar een plein van waar we nog ver moesten stappen naar het consulaat van Azerbeidjan.  Mijn reismaatje bleef in een café zitten en ik ging alleen naar het consulaat en moest er een half uur wachten maar terug bij mijn reismaatje zei ik haar dat ze persoonlijk haar visum moest afhalen.  We namen een taxi naar Mtsketa en na wat onderhandelen kon het van 35 naar 20 GEL voor een rit van veertig minuten.  Ik zocht het guesthouse Nana maar vond het niet en we hebben dus iets anders gevonden op deze regenachtige dag. Vlakbij hebben we ons avondmaal genomen en goed gegeten.    

Overnachten:

Hotel Tamarindi in Mtsketa www.hoteltamarindi.com rechtover de kathedraal. We kregen een kleine kamer met badkamer en chauffage wat nodig was.  We betaalden 50 GEL inclusief ontbijt.  Er is een mooi dakterras met zicht direct op de kathedraal.  Het ontbijt is lekker. Alles is netjes.  De eigenaar biedt uitstappen aan.  

 

 

Woensdag 13/05/2015

Reisweg:  Mtsketa, Tbilisi.

 

We hebben in het centrum van Mtsketa rond gelopen en hebben geen trip naar Jvari kasteel en kerk op een heuveltop gemaakt omdat het teveel regende.  De kathedraal is heel oud en mooi van binnen versierd met originele eeuwenoude fresco’s.  De wat donkere mystieke kathedraal is een must-see en de moeite waard.  We kregen nog gratis koffie met koekjes in Mirandi en zijn daarna naar de bushalte gelopen en met een Duits koppel een taxi gedeeld voor 20 GEL naar Tbilisi, Rustaveli metro en verder naar Central Bus Station gereden met een oplaadkaart van de metro.  Dan hebben we wat informatie gezocht en uiteindelijk een marschutka gevonden die ons voor 10 GEL naar Krasnij Most bij de grens van Azerbeidjan wou brengen.   Hij bracht ons naar een hotelletje dat over de grensrivier hangt.  

Overnachting:

Hotel Mira, Krasnij Most vlak bij de grens met Azerbeidjan met zicht uit onze kamer over de rivier naar AZ.  Het was koud op de kamer maar ze zetten een airco met warme lucht erbij.  We betaalden 50 GEL voor een smalle kamer met badkamer.  We namen er ons avondmaal: 30 GEL voor lekkere vis met een halve liter wijn.  

 

  

Zaterdag 23/05/2015

Reisweg:  Lagodekhi (grens Azerbeidjan).

 

De grensformaliteiten Azerbeidjan-Georgië verlopen vlot.  We kunnen onze rest van AZM omwisselen in GEL.  Het is een kleine grenspost en er is geen bus naar Lagodekhi, dus nemen we een taxi voor 2 X 4 GEL.  Onmiddellijk vallen de vele vervallen huizen en vergane hotels en een theater uit het Sovjet tijdperk op.  Tijdens een verkenning van het dorp wilden we het toeristenbureau bezoeken en we vragen het aan een oude man die op een bankje zat, Zoran was zijn naam.  Hij verkoopt ons een fles eigengemaakte huiswijn en toont ons zijn indrukwekkende wijnkelder en zijn timmeratelier en ook zijn vele bijenkasten.  Hij biedt ons gratis iets te eten aan en toont ons met trots zijn tuin.       

Overnachten:

Hotel Lagodekhi, 50 GEL direct betaald, inclusief ontbijt, nette kamer. Beneden is er een feestzaal, een beetje vergane glorie.  Veel is vervallen in dit dorp.  

 

 

Zondag 24/05/2015

Reisweg:  Lagodekhi.

 

We hebben deze morgen nog een dagje bijbesteld en mogen morgenvroeg betalen van de hotelbaas. We lopen ongeveer twee km verderop en in de straat naar het www.nationalparks.ge/en/site/lagodekhinp  Lagodekhi National Park staan wel tien hotels.  Bij de ingang nemen we geen gids want de wandelwegen zijn aangegeven.  We mogen er gratis in.  We lopen de 10 km naar de waterval maar het pad was geblokkeerd en een oversteek door de snelstromende rivier is niet mogelijk.  Terug gekeerd en op een ander pad gelopen en onze lunch op een boomstam bij het bergriviertje genomen, zicht op de besneeuwde bergen en overal bos.  Een verloren hond liep de ganse tijd met ons mee.  In het bezoekcentrum hebben we dan nog naar een film van de natuur in het park gekeken.  We werden uitgenodigd bij Hotel Bio Yard, 167 Vashlovani Street, tel. (995)293945 info@bioyard.gol.ge en men toonde ons de tuin, de raskippen, konijnen en de paviljoenen.  Daarna werden we uitgenodigd bij een groepje vrienden om iets lekkers te eten en lekkere witte huisgemaakte wijn uit vaatjes te proeven.  De gastheer, tamada, toastte voortdurend telkens op een andere gelegenheid, vriendschap, vrede enz. We dronken uit de typische horens vele uren lang en ik werd dronken.  We zijn toen naar ons hotel gestapt..      

Overnachting

Tweede nacht in Hotel Lagodekhi.   

 

 

Maandag 25/05/2015

Reisweg : telavi, Lechuri, Alvani, Akhmeta, Tiameti.

 

In de feestzaal waar gisterenavond twee feestjes waren stond alles nog overhoop op de tafels en er was niemand te bespeuren.  We hebben dan maar brood en kaas van de tafels genomen en op onze kamer opgegeten, het zou anders toch worden weggegooid.  Daarna wilden we vertrekken maar er was nog steeds niemand en dus zijn we vertrokken zonder betalen.  Een busje naar Telavi kost 4 GEL pp en naar Lechuri kost het 5 GEL.  Maar we konden niet verder want de Albano bergpas was gesloten, teveel sneeuw op 2.926 meter hoogte.  Dan maar terug naar Plaveli en busje naar Alvani genomen en een ander busje naar Akhmeta en dan nog een busje naar Tianeta.  De weg van Akhmeta naar Tianeta was in heel slechte staat: putten, slecht asfalt en het ging erg traag, gelukkig bijna geen tegenliggers.  Mooi landschap, besneeuwde bergen in de verte, ongeveer twee uren in het laatste busje gezeten.  Regelmatig zien we herders met schapen of koeien langs de weg want er is veel grasland en geen huizen of dorpen.  Bij aankomst in Tianeta ging er geen busje naar Zinvali, enkel vanaf zeven uur en dan om het uur tot 14 uur.  Autostop lukte niet en dus maar nagevraagd of we ergens in dit klein dorp konden slapen.  

 Overnachting :

Men verwees ons naar Café Vanessa, Ul. Rustaveli 2A.  60 GEL betaald voor een kamer in privéhuis van het café iets verderop: badkamer, terras en ontbijt inbegrepen. Er was geen andere keuze dan ons avondmaal hier te nemen na een wandeling in een slecht onderhouden park.  

 

 

Dinsdag 26/05/2015

Reisweg: Zinvali, kruispunt weg naar Shatili, Chargali, Korsha.

 

Vandaag Onafhankelijkheidsdag voor Georgië.  Om 7.30 uur opgestaan en een half uurtje later waren we reeds aan het ontbijten en moesten we van moeder 10 GEL extra betalen voor ons ontbijt alhoewel de zoon had gezegd dat het inclusief was.  De marschrutka naar Zinvali gaat over een erg slechte weg met wegenwerken.  We zijn te ver gereden en hadden bij de stop/pauze moeten afstappen; wij hebben het niet gevraagd en de chauffeur had het niet aangegeven. Ergens op de weg naar Tbilisi afgestapt en terug een busje genomen tot aan het kruispunt op de weg naar Shatili die vanaf hier precies honderd km ver is.  Een koppel geeft ons een lift naar de bushalte waar we 40 minuten hebben gewacht op een busje naar Chargali.  Er is bijna geen verkeer en we hebben bij de hangbrug anderhalf uur gewacht op vervoer en plots stopte er een 4 X 4 met een Italiaans koppel toeristen die ons meenamen naar Korsha waar ze gereserveerd hadden.   

Overnachten

Korsha Guesthouse, een klein gehucht op weg naar Shatili.  Er is maar één guesthouse.  2 X 40 GEL betaald voor overnachting, avondmaal en ontbijt.  We kregen bij ons avondmaal veel wijn en chacha.  Het is hier rustig en nog zeer landelijk.  Er staat nogal wat kunstig houtsnijwerk binnen.  Het guesthouse is een houten huis.  

 

 

Woensdag 27/05/2015

Reisweg : Dagtocht naar Shatili

 

Marina, de gastvrouw heeft voor ons een chauffeur geregeld om een dagtocht te maken naar Shatili, 200 GEL.  We zijn gestart om negen uur en om 18.30 uur waren we terug.  Van uit het guesthouse was er een oud mannetje meegereden die iets verderop uitstapte en hinkend verdween op een pad.  Micha noemt hij en hij kreeg te eten in het guesthouse en woont alleen en afgelegen.  De chauffeur reed rustig en stopte telkens we het vroegen.  Een eindje buiten het dorp liggen de ruïnes van een treintunnel en een hotel gebouwd door de Sovjets dat nu vergane glorie is.  We rijden langs een snelstromend bergriviertje met veel groen.  Het landschap is desolaat en heel groen, weiden en bosjes met in de verte besneeuwde bergen van de hoge Kaukasus. Her en der liep er een herder met schapen of enkele koeien op de bergweiden. We bereiken Biso dat bestaat uit amper een paar verspreide huizen.  Sommige huizen zijn onbewoond want het kan hier koud zijn in de winter. We stoppen soms bij een middeleeuwse vervallen vierkante verdedigingstoren waarvan er heel veel staan.  Ze dienden als verdediging tegen de Russische invallen.  De weg bleef maar klimmen tot op de 2.650 meter hoge bergpas Datvisjvori waar nog twee meters sneeuw lag. Deze pas gaat open in mei.  Daarna zakten we langzaam af naar Shatili. We hebben vier uren gereden.  Als we in Shatili aankomen vallen onmiddellijk de vele wachttorens op die meestal strategisch hoog op een rots zijn gebouwd met zicht op de weg en het dorp.  Onze chauffeur neemt een pauze en wij gaan het oude dorp bezoeken met zijn vele hoge wachttorens die bestaan uit vier verdiepingen waarvan het woongedeelte zich boven bevond.  Veel torens zijn vervallen of deels ingestort maar er is een erkenning van Unesco en dan zouden die gerestaureerd kunnen worden.  Dus nu is het nog origineel. Er woont niemand meer in het oude dorp dat bestaat uit versterkte woningen in verval en smalle voetpaadjes.  We lopen voorbij een vervallen molen en er staat zelfs één guesthouse, de rest is onbewoond.  We lopen naar een sober kerkje op een heuvel waarvan de klok buiten apart staat en waar we lunchen in de zon.   Er is wel een nieuw dorp verderop waar er intussen verscheidene guesthouses zijn.

Meer info over de streek :

www.apa.gov.ge 

www.khvaramze.ge 

www.shatilitour.ge 

www.adventure-center.ge    

Tegen drie uur vertrekken we van dit uniek stuk werelderfgoed dat nog bijna origineel is.  We rijden door de majestueuze hoge Kaukasus met nog besneeuwde toppen in mei.  Onderweg kruisen we vier motards met tent, een Duitse vader en zoon en twee Nieuw-Zeelanders die hun moto hebben overgevlogen uit NZ.  We kregen een goed avondmaal in gezelschap van twee reizigers.   

Overnachten  

Korsha Guesthouse bij Marina, tel. 995 599 74 11 99 of 595 50 31 34

 

 

Donderdag 28/05/2015

Reisweg  Ananuri, Tbilisi.

 

Twee Duitsers in het guesthouse wilden ons meenemen naar Barishova om er te gaan tanken maar dat is slechts 6 km verder en niet echt een oplossing.  Er is bijna geen verkeer richting Ananuri, wel iets meer verkeer naar Shatili.  We zijn naar het bushokje gelopen aan de overkant bij het winkeltje maar er gaan geen bussen naar Ananuri.  Gelukkig stopte na een half uur een stel Slovaken die ons een lift gaven naar Ananuri.  De rit duurde toch nog wel drie uren.  Het versterkte groot klooster is Unesco erkend en een icoon voor Georgië, een must-see en terecht.  We bezoeken het klooster dat aan de oevers van een stuwdam ligt, uitvoerig.  Op het kruispunt van de weg naar Tbilisi en die naar Kazbegi is het prachtig maar er is ook meer verkeer naar Vladikavkaz, Rusland.  In Ananuri namen we een busje naar Kazbegi, 10 GEL, een uur rijden.  Toen we in Kazbegi uitstapten stond er een dame te wachten die ons overtuigde om mee te gaan met haar wagen naar haar huis op een bergflank 300 meter buiten het centrum.  We hadden er een mooi zicht op de 5.047 meter hoge besneeuwde Kazbegi berg, prachtig.  De zon scheen en heerlijk was dat.  Daarna liepen we naar het dorp en hebben we in een café gezeten want het begon inmiddels te regenen. Er staat een standbeeld van de dichter Kazbeg en het regionaal museum staat er naast.  Kazbegi is een beetje een toeristisch dorp op 15 km van de Russische grens.  

Overnachten      

Bij Ira en Dato in Stefantsminda (Kazbegi) iraguesthouse@gmail.com We hadden een plushen dubbelbed en badkamer in de gang.  Ira was heel vriendelijk en we kregen meteen koffie en koekjes.  Ze vroeg aanvankelijk 40 voor een full board maar ik kon afdingen naar 25 GEL pp voor slapen en ontbijt en dat voor twee dagen.  

 

 

Vrijdag 29/05/2015

Reisweg : Verkenning van de omgeving bij Cminda Sameba.

 

Ik kan maximum 300 GEL uit de automaat halen.  Na ons ontbijt lopen we bergop, soms over steile afkortingen, 450 meter hoger op en ik had het moeilijk.  Veel toeristen met jeeps of 4X4 razen ons voorbij op de landweg vol met putten en zigzaggend naar de het klooster op de top.  Aanvankelijk liepen we door het dorpje Gargeto dat we verkend hebben. Sommige huizen zijn nog bewoond en andere zijn reeds ingestort maar het heeft wel charme.  Gasleidingen met meters buiten op straat lopen door veel leidingen en slordig afgewerkt boven ons hoofd, een methode uit het Sovjet verleden. We lopen door bosjes en bloemen op onze weg en aangekomen op de top is het winderig en er staan geen bomen als beschutting.  Na twee en een half uur wandelen komen we aan bij het klooster Cminda Sameba, een wandeling van ruim 6 km.  In het kerkje mogen we geen foto’s nemen.  De iconen zijn heel mooi.  Je hoeft geen kunstkenner te zijn om deze oude Georgische bouwstijl te smaken.  Het panorama van deze heuveltop is schitterend, prachtig zicht op het dorp en de hoge Kaukasus met de berg Kazbeg als koning.  

Overnachten

Tweede nacht bij Ira in Kazbegi

 

 

Zaterdag 30/05/2015

Reisweg : Gori, Uplisiche, Alteni Sioni, Siona.

 

We zijn om acht uur opgestaan, douche en ontbijt en onze rekening betaald.  Ira sprak wat te lang tegen een man in de keuken maar wij moesten dringend ons busje halen om negen uur.  Zij verloor teveel tijd en belde uiteindelijk een bevriend guesthouse in Gori en gaf mij vlug het adres.  We hadden nog net vijf minuten tijd om in te pakken.  Intussen stond er een ophaalbusje klaar naar het centrum waar we direct konden overstappen in een busje naar de autostrade 10 GEL pp, kruising weg naar Gori ongeveer 50 km verder.  We hebben dan autostop gedaan en twee jongemannen namen ons mee naar het centrum.  Na het inchecken in ons hotel hebben we een taxi genomen voor een halve dag naar de grottenstad Upchiliche waar de chauffeur een uur wachtte.  Het hele complex is interessant om er in rond te lopen en te zien hoe mensen toen leefden.  Daarna zijn we naar Alteni Sioni gereden waar binnen in de kerk alles in de stelling stond.  Toch een mooie omgeving.  Daarna stelde onze chauffeur voor (oud) Sioni te bezoeken waar geen toeristen waren en niets bijzonders te zien is; het is wel een soort bedevaartsoord, mooi zicht van op de top.  We betaalden de chauffeur 55 GEL voor zijn werk.  Daarna hebben we het centrum van Gori bezocht waar nog een Stalin museum is, zijn standbeeld is weg sedert 2010.  We zagen een groot regeringsgebouw (van Stalin ?) en zijn trein.  Op het terras van Sportcafé hebben we ons avondmaal genomen waar een biertje van een halve liter slechts 2 GEL kost. Ernaast was er een trouwpartij met sjiek geklede Georgiërs.     

Overnachten  

Hotel Georgia in Gori.  We betaalden 70 GEL voor een dubbelkamer met badkamer, geen ontbijt.  Ze waren traag bij de receptie.  

 

 

Zondag 31/05/2015

Reisweg  : Kutaisi, Zugdidi, Mestia.

 

Om 7.30 uur opgestaan, geen ontbijt.  Te voet 200 meter naar het Stalin Plein en 5 GEL betaald voor een taxi naar de “autostrade” op weg naar Kutaisi.  Er stonden nog twee dames op vervoer te wachten en na een half uur wachten kwam er een taxi voorbij die ons voor 20 GEL pp in drie uren naar Zugdidi bracht.  In Zugdidi hebben we geluncht en hebben daarna een marchrutka naar Mestia genomen dat om 13 uur zou vertrekken maar was pas na 45 minuten vol, drie uur rijden.  We reden op een heel goede  betonweg en het ging steeds maar hoger door bochtige bergwegen en door groene heuvels en langs kleine dorpjes met zicht op de besneeuwde Kaukasus.  Deze weg is een aanrader.  Ergens hebben we pauze bij een klein wegcafé naast een snelstromend bergriviertje.  Het was een prachtige rit.  Na het inchecken verkennen we het dorp waar talrijke wachttorens staan die goed zijn hersteld.  Er lopen toeristen rond maar niet heel veel.  Er is hier zoveel te zien en ik neem veel foto’s van de wachttorens met op de achtergrond de hoge Kaukasus.  In het centrum is een groep folkloredansers aan het oefenen, morgen is er een festival.  

Overnachten 

Nino Ratiani’s Guesthouse in Mestia, tel. (995)599183555 of 790183555   ninoratiani@gmail.com   Ik ben hier voor de tweede keer en het bevalt mij nog steeds, niet duur, vriendelijk en centraal gelegen.  Bovendien kan men er een daguitstap of vervoer regelen, Nino is hulpvaardig. We betaalden 40 GEL pp inclusief rijk avondmaal en ontbijt. Proper, gemeenschappelijke badkamer en grote slaapkamer.  Aanrader.

 

 

Maandag 01/06/2015  

Reisweg :    Uitstap naar Ushguli.

 

Na ons ontbijt moesten we veranderen van kamer want andere gasten hadden onze kamer geboekt via booking.com We kregen een nieuwe kamer met badkamer en voor dezelfde prijs.  Het ontbijt is lekker en er is ruim voldoende. Gisterenavond had ik rond gevraagd of er iemand mee wou gaan naar Ushguli met een deeltaxi.  Nino belde een chauffeur, zou normaal 200 kosten zei ze maar het kan voor 180.  Ze belde deze morgen een andere taxi die het uiteindelijk voor 150 GEL wou doen.  We vertrokken om negen uur en zouden om 17 uur terugkomen.  Het was een heel mooie uitstap, veel groen en besneeuwde bergen op de achtergrond en piepkleine dorpjes met veel wachttorens, smalle straatjes en oude huizen en overal koeien of soms paarden op straat. In Bagresi stoppen we en kunnen we in een wachttoren klimmen.  Hier vervoeren ze in de winter nog zaken met een slede, makkelijker dan een kruiwagen. In het dorpje Khe staat een heel oud klein kerkje met middeleeuwse fresco’s.  Ushguli is een heel mooi dorp en veel wachttorens die telkens bij een boerderij horen.  Er zijn een tiental guesthouses en wij hebben er eentje in renovatie bezocht: ze zullen veertien kamers hebben, tapbier en een terras met mooi uitzicht.  We bezoeken het Chazgashi Guesthouse en drinken een thee.  Een boer ploegt zijn akker met een ossenspan.  Ik kon veel mooie foto’s nemen in het fotogenieke dorp.  We reden er heen in drie uur met de nodige fotostops, bleven er twee uren en reden in twee uren terug.  Terug in ons hostel bij Nino was er nu een grote groep toeristen aangekomen.  

Overnachten  : bij Nino Ratiani in Mestia.

 

 

Dinsdag 02/06/2015

Reisweg : Wandelen in Mestia.

 

Na ons uitgebreid ontbijt zijn we naar de gletscher gewandeld in plaats van steil omhoog naar het kruis te lopen. Afstand : 3,6 km langs de hoofdweg tot de luchthaven en dan een gatenweg met enkele huisjes en veel stof van voorbijrijdende auto’s en vrachtwagens tot de baggerwerken/grindwinning in de rivier.  Verder een landweg met veel bloemen langs een riviertje gevolgd.  Na 9,5 km lag er een hangbrug over de rivier en links boven bevond zich een hut van militairen die ons in de gaten hielden.  Vanaf hier is het nog anderhalf km steil naar de gletcher maar dat hebben we niet gedaan, hebben geluncht en zijn terug gegaan.  We waren er eerst alleen maar toen kwamen er meer wandelaars en toeristen.  Nadat we ongeveer twee km terug gewandeld waren kregen we een lift naar het centrum van Mestia.  We dronken een biertje op het terras van Nino en voor ons avondmaal kochten we een fles lekkere Georgische wijn in een winkeltje voor 6 GEL.  We hebben nog nagenoten op het terras van Nino.

 

 

Woensdag 03/06/2015

Reisweg  : Naar Tbilisi

 

We zijn om zeven uur opgestaan en hebben onze rekening betaald.  Nino had intussen een busje besteld voor 30 GEL pp en om acht uur konden we opstappen.  Afscheid genomen van Clemente, een vriendelijke Italiaan met mobilhome. Onderweg ging de chauffeur uitgebreid ontbijten terwijl zijn klanten wachtten.  Om 11.30 uur kwamen we aan in Zugdidi en we mochten de ganse tijd in het busje zitten wachten tot het vol kwam te zitten.  In de namiddag nog eens gepauzeerd voor een half uur.  Om 15 uur uitgestapt in Khasuri en  een taxi wou ons voor 40 GEL naar Akhaliste brengen.  Er zijn geen busjes richting Borjomi zeiden ze.  Tenslotte met een busje naar Atskuri gereden en in het centrum afgestapt.  Tien minuten gelopen naar ons verblijf buiten de dorpskern.  Het regende bij aankomst en we konden in een prieeltje zitten samen met een Brits koppel en met een glas wijn.   

Overnachten

Nick & George Guesthouse, Atskuro 0802, Akhaltsikhe, tel (995) 555 259 355 www.nickandgeorge.com  de gastvrouw, een vriendelijke advocate, spreekt goed Engels en is vriendelijk.  We betalen 50 GEL pp voor verblijf, avondeten met wijn  en ontbijt en zitten in een mooi prieeltje in een rijke tuin vol groenten en fruit.  

 

 

Donderdag 04/06/2015

Reisweg  : Varzia, Tmogi, Khettvisi, Atskuri.

 

Rustig ontbijt bij mama Maya die ons haar tuin toonde.  Om tien uur vertrekken we met de Mercedes van zoon George die voetbalt in Duitsland. Aan een treinovergang is nog een bemande slagboom.  Er is en goede rustige asfaltweg tot Varzia waar we tegen de middag aankomen en twee uren lang de grotten bezoeken, ingang 3 GEL.  Het was een grote grottenstad met veel “kerken” , woningen en zalen in de rotsen uitgehouwen.  In de kerk zijn veel mooie oude fresco’s te zien.  Veel mooie foto’s genomen boven de rivier.  Varzia is prachtig.  We rijden door Tmogi en stoppen bij de ruïnes van het Khertvisi kasteel dat niet toeristisch is maar toch een verkenning waard is.  We rijden nu naar Akhaltsikhe waar we een late lunch nemen.  Het Rabati kasteel is over gerestaureerd en doet wat kitscherig aan.  In Atskuri bezoeken we de burchruïne waar gelukkig geen toeristen zijn en we verkennen het.  Een huis staat half ingestort en het heeft iets van een kunstwerk.  Een vriendengroep die op een bank zit groet ons, vriendelijke mensen die Georgiërs.  Op de brug lopen een grote groep koeien maar er is toch geen verkeer.  Het avondmaal met wijn erbij bij Maya is lekker en overvloedig.  

Overnachten

Bij Nick en George.  We worden goed verzorgd door moeder Maya.  Een goed adresje.

 

 

Vrijdag 05/06/2015

Reisweg  : naar de grens van Armenië.

 

Om 6.45 uur opgestaan, douche en ontbijt.  We krijgen nog een lunchpakket mee: khatchapuri.  We betalen 200 GEL voor twee nachten met avondmaal en ontbijt en 100 GEL voor de dagtocht van gisteren en nog eens 20 GEL om ons naar het busstation in Akhaltsikhe te brengen acht km verder.  We werden afgezet bij het busje naar Ninotsminda, twee uren rijden, kost 7 GEL pp.  Het laatste uur reden we over een hoogplateau met  veel weiden en akkers met aardappelen, een arme regio.  In Ninocminda hebben we bijna een uur gewacht op vervoer.  Geen busjes en een zeldzame taxi vroeg zelfs 16 GEL maar we vonden er een voor 10 GEL die ons naar de grens bij Zdanovi bracht waar men een gigantisch grenskantoor aan het bouwen is terwijl er geen verkeer of degelijke weg is.  Heel weinig grensverkeer, geen trucks.  We kregen vlot onze stempel UIT.  

 

 

Zondag 13/06/2015

Reisweg : Naar Tbilisi

 

We hebben gisteren de grens met Armenië overgestoken.  Na ons ontbijt nemen we een busje naar Marneuli en daarna een ander busje voor een half uur naar Tbilisi waar we in het busstation een busje namen naar Sagarejo, 3 GEL, een uur rijden.  In Sagarejo namen we een taxi naar David Garedj, 50 GEL en hij zal er een uur wachten en ons terugbrengen.  Er lopen veel luidruchtige kinderen.  Een pater liet ons door zodat we een wandeling naar de beschilderde rotsen konden maken.  We lopen steil omhoog op een pad en achter de heuvelkam staan twee soldaten want we staan hier op een boogscheut van de grens met Azerbeidjan.  De soldaten vragen onze nationaliteit en we mogen doorlopen.  Van boven hebben we een wijds panorama op de vlakte in AZ.  Er zijn veel beschilderde grotten of holen in de rotswand te zien.  Hier ligt niet enkel de grens tussen twee landen maar ook die van het christendom en de islam.  David Garedj ligt beschermd achter een hoge rotskam uit het zicht van de moslimwereld dat over de top ligt; het is een mooi kloostercomplex.  De taxi brengt ons vlot terug naar Sagarejo en van daar nemen we een busje naar Tbilisi. Een taxi brengt ons naar ons hostel.  

Overnachten

Rocknroll Hostel zoals voordien.  50 GEL betaald en 10 GEL vervoer naar luchthaven morgenvroeg om drie uur.  Ons laatste avondmaal in het centrum genomen en lekker gegeten.  De huiswijn is veel goedkoper dan de flessenwijn, 57 GEL betaald.  

 

     

 

Back-continent
album
back1
Je ben niet gemachtigd om van deze site content te kopieren.