Oekraïne 2007
OEKRAINE 2007 + STALINGRAD (RUS)
ALGEMENE INFO
Reisperiode
Van 6 tot 21 juni 2007. Het is dan prachtig voorjaarsweer en de zon is iedere dag van de partij, geen druppel regen gezien.
Kaarten
Ik had twee kaarten van mijn vriend Johan De Smet.
- Ukrajina, schaal 1/1.100.000, en algemene kaart van het land door een Hongaarse uitgever.
- Krim, wegenkaart op schaal 1/300.000 van ukrmap.com.uaISBN 966-631-468-1
- Krim toeristische kaart op schaal 1/300.000 van ukrmap.com.ua die ik meest gebruikte en heel goed voldeed met detailkaart van Jalta en omgeving..
Reisgidsen
- Ukraine een Engelstalige reisgids van de uitgever Bradt : een van de weinige gidsen over het land en heel informatief met detailkaartjes en veel praktische informatie. bradt-travelguides.com
- Ukraine van de Petit Futé vond ik te beknopt : petitfute.com
- Van Lonely Planet heb ik “Russia, Ukraine & Belarus en ik vindt het deel Oekraïne te beknopt.
Vliegticket
Ons ticket :
Mijn vriend Dick heeft tickets besteld bij Eurocult in Antwerpen, Sudermanstraat 2A, tel. 03/231 59 94, e-mail antwerpen@eurocult.be, website : www.eurocult.be Wij vlogen met Air Ukraine en waren daar heel tevreden over : de vlucht heen en terug zat amper halfvol. Er vertrekken twee vluchten op hetzelfde uur, nl. SN Brussels Airlines en Air Ukraine elk met een ander vluchtnummer. Bij nader inzien betreft het hetzelfde vliegtuig maar onze vluchtprijzen waren wel een stuk goedkoper.
Tevens hebben wij daar treintickets besteld voor het traject Kiev-Volgograd en Volgograd-Simferopol.
Daar wij geen risico wilden nemen om niet tijdig een treinticket te kunnen reserveren of kopen ter plaatse hebben wij dit geregeld vanuit België.
Eurocult heeft tevens ons visum voor Rusland verzorgd. Voor Oekraïne is geen visum vereist. Zowel van de diensten van Eurocult Antwerpen als in Kiev zijn wij heel tevreden.
Visum
Er is GEEN visum nodig voor Oekraïne. Op de vlucht krijg je een documentje in dubbel in te vullen met uw gegevens. Op de luchthaven nemen ze één luik voor zich, stempelen het tweede luik af die je bewaart tot je het land verlaat. Je krijgt vlot een stempel in je reispas, geen kosten.
Ambassades
Adressen van vreemde ambassades in België kun je steeds vinden op www.diplomatie.be Ook adressen van Belgische ambassades in het buitenland kun je op deze website vinden.
Op www.diplobel.org staan eveneens alle adressen van Belgische ambassades in het buitenland.
Geldzaken
Ik heb cash € meegenomen en nog creditcards en een Visakaart. Je kan vlot overal in de steden geld innen met ATM, veel posten aanwezig.
Met Western Union kun je geld laten overboeken van België naar alle landen; het is wel duur. Maar in geval van nood (voorbeeld na diefstal, verlies) is het wel een middel om snel geld te hebben.
De internationale website is www.westernunion.com
Gedurende onze reisperiode was 1€ = 34.50 UAH
Een zeer goede website om allerhande geldsoorten om te zetten is www.oanda.com
REISVERSLAG
Dag 1 – woensdag 06/06/2007
Thuis > Kiev
Vandaag is het vertrekdag. Ik ben al vroeg uit de veren want de bus die mij naar het treinstation brengt vertrekt om 05.57 uur.
Tip : Indien je de uurregeling van om het even welke buslijn in Vlaanderen zoekt, kijk dan op de website van De Lijn www.delijn.be
Om 06.35 uur heb ik een trein uit Brugge
Tip : Om vertrekuren te kennen van een trein is het nuttig de website van de NMBS te bezoeken op www.b-rail.be
Ik kom aan in Zaventem om 07.56 uur en om 08.30 uur ontmoet ik mijn reismaat Dick. Om 10.40 uur vertrekt onze vlucht tijdig met Ukraine Airlines. Het vliegtuig zit amper halfvol en de bediening is vriendelijk en wij krijgen vlot Franse wijn en wodka gratis. Amper vier uren later landen wij op Borispol. Aan een loket moeten wij een half uur wachten omdat enkele mensen hun landingsfiche die ze op het vliegtuig kregen niet hadden ingevuld en het door de loketbediende laten invullen zonder zich te bekommeren om de wachtenden achter zich. Inmiddels konden wij vlot onze bagage van de band nemen. Nog een douaneverklaring in het Duits invullen. Wij kregen geen controle van de douane. Nog op de luchthaven € gewisseld aan 6.3 UAH. Wij mijden de taxi’s aan de uitgang en nemen een bus naar het Zuidstation, 35 km, ongeveer anderhalf uur over goede asfaltweg voor 22 UAH pp. Dan te voet onder spoorweg gegaan en busje genomen naar Lvivska Square waar het kantoor van Eurocult is gelegen ( tel. 044-461-9059, fax 044-272-0076, e-mail : general@eurocultjv.ua De jonge en sympathieke Anna Deylyk spreekt als enige vlot Engels. Wij kregen er onze vooraf bestelde en betaalde treintickets. Wij kregen er ook het adres van een bemiddelaar die flats verhuurt. Een jongeman vergezelt ons naar de bemiddelaar die ons de sleutels en het adres van onze flat zal geven. Onze jongeman gaat mee naar de metro; de twee roltrappen gaan heel diep en bijna loodrecht naar beneden. Het is er heel druk, een wirwar van mensen. Ik zei nog tegen Dick dat we moesten oppassen van zakkenrollers. Met onze rugzak vallen wij op als toeristen. Op de trein is het drummen en het gaat moeilijk met onze rugzak op. Een vrouw stoot tegen ons en maakt zich kwaad omdat onze rugzakken teveel plaats innemen. Een minuut later merkt Dick mij op dat mijn buikzakje open staat : ik wordt lijkbleek want mijn portefeuille, GSM, en fotokaartje zijn gestolen. Naast mij staat een agent (nep?) maar hij doet niets om mij te helpen en niemand doet iets. Intussen was de dame uitgestapt. Woest loop ik de trein uit en verwijt alle Oekraïners dat het dieven zijn. Dick was ook bestolen. Ik was een paar bankkaarten, identiteitskaart en enkele abonnementskaarten trein-bus kwijt, geen geld. Aangifte doen bij de politie heeft geen zin : het duurt enorm lang, ellenlange discussies in het Russisch en uiteindelijk krijg je een attest in het Russisch waar de verzekering in België niets mee kan aanvangen. Achteraf kreeg ik mijn claim niet terug van mijn reisverzekering VAB omdat ik hen niet had opgebeld vanuit Kiev (GSM kwijt) : geen telefooncabines beschikbaar.
Overnachten
Via Eurocult sliepen wij op het Polytechnisch Instituut op Pobedy Avenue voor 35 € per nacht. Zitkamer, keuken, badkamer, slaapkamer, ontbijt zelf klaar te maken. Spotgoedkoop voor Kiev. Het is een troosteloze fat op een even troosteloze laan.
Andere diensten waar je een privaat appartement kunt regelen : www.aptservice.kiev.ua en www.kievaccomodation.com
Eten
Geen restaurant was open in de buurt : onze resterende proviand opgegeten zonder drank en moe ingeslapen onzeker over de schade van de diefstal.
Dag 2 – donderdag 07/06/2007
Kiev
’s Morgens naar het consulaat gebeld, tel. 44-238 26 00 maar de consul, de vriendelijke Mr. Jaxsens kon ons niet helpen. Op het postkantoor van Pobedy Prospekt konden wij niet telefoneren en wij vonden al evenmin internet en nergens een mogelijkheid om te bellen. Dan maar met bus 181 naar Eurocult en daar gevraagd of we mochten bellen naar België om mijn kaarten en GSM te blokkeren. Met marschroetka 275 reden wij dan naar het Petsjerska Lavra, het alom bekende Holenklooster, ingang 10 UAH. Het is een heel groot kooosterkomplex met gouden koepels en op een heuvel gelegen met zicht op de Dnepr. In de smalle gangen liepen de Oekraïners met een brandende kaars en wij dachten dat het uit vroomheid was maar al vlug begrepen wij waarom : smalle donkere ondergrondse gangen met beenderkisten en dergelijke. Er is veel remont aan de gebouwen (remont = Russisch = Poperings dialect = herstelwerkzaamheden). Dit klooster is een unicum en een aanrader.
Na het middagmaal een lange wandeling gemaakt door het park en op Ulitsa Park nr. 4 werd het gloednieuwe restaurant Kurina geopend midden in het groen en met leuke tuinprieeltjes om in te eten. Aan de kaai aangekomen maken wij een mooie boottocht op de Dnepr voor 25 UAH. Alhoewel er een bar is aan boord nemen sommigen flessen wodka mee. Op het dek gezeten wordt het een ontspannen en gezellige tocht van een uurtje. Doordat wij Russisch spreken komen wij al gauw in gesprek met onze tochtgenoten en de obligate wodka hoort er ook bij.
Er liggen verscheidene boten gereed aan de kade te wachten op toeristen. Wij kozen voor www.riverest.kiev.ua tel. (044) 428-71-41
Na de luie boottocht zijn we naar de wijk Podila gewandeld op een heuvel in de Ulitsa Andriyvsky op een kasseistraatje met vele standjes van rommel, toeristenprullaria en kunstenaars die hun doeken willen verkopen. Het is een prachtige straat vol statige huizen bij de bekende Andreevski kerk. Na ons avondmaal wandelen wij even verder en drinken nog een glas uitstekende Georgische wijn, Kindzmaruli in het restaurant Za Dvoma Zaytsamy waar wij een Franse dame ontmoeten die helemaal alleen uit Parijs is gekomen met haar auto en een groot stuk van het land wil bereizen zonder kennis van het Russisch en (bijna) niemand spreekt hier Engels. Dan met de taxi voor 30 UAH naar onze flat gereden.
Eten
Wij nemen een lichte lunch in het trendy restaurant CCCP aan de Janvarskaya straat, www.cccp.kiev.ua Het plat brood wordt ter plaatse gebakken in dit typisch Oekraïens restaurant. Ik betaal 47 UAH (7.50 €) voor en karige maaltijd; het decor was wel mooi.
In Podila aan de Andrevski kerk ons avondmaal genomen in rest. Vernissage en een typisch Oekrains gerecht genomen : gebakken haring met aardappelen en zure room (smetana) met een halve liter Moldova wijn in een gezellige tuin. Kostprijs pp : 60 UAH of ongeveer 10 €.
Overnachten
Nogmaals in onze flat in Kiev.
Dag 3 – vrijdag 08/06/2007
Op de trein naar Volgograd
Bij Eurocult hadden wij een taxi besteld en vroegen om een betrouwbare chauffeur want wij wilden om 05.00 uur worden opgepikt om naar het Centraal Station te worden gebracht. Driver Valera (tel. 8066-571 88 29) was stipt op post. In de Mc Donald, bij het station dronken wij twee zwarte koffie om te bekomen en met trein nr. 31 zijn wij om 06.20 uur stipt vertrokken naar Stalingrad, het huidige Volgograd, een tocht van ruim 36 uren. De trein is van de Azerbeidjaanse Spoorwegen en verse lakens huren is een must. Van de provodnik – wagonverantwoordelijke – kopen wij thee uit de grote samovar op de gang. Iedereen heeft eten en drinken mee. Sommigen willen gul met ons drinken maar het gezelschap is niet altijd wenselijk en toch dringen ze zich op. Gelukkig zit er een medereiziger bij ons die het de persoon in kwestie duidelijk maakt. Het landschap is uitgestrekt, steppe, reuzengrote velden, af en toe een dorpje, een rivier en een groepje eenzame bomen.: er komt geen eind aan en het wordt monotoon. Soms lees ik in mijn reisgids en soms slaap ik of we praten wat met onze medereizigers. Regelmatig stopt de trein in een groot dorp of stad en kunnen wij even op het perron om iets te kopen van de lokale bevolking; dat brengt wat afleiding. Iets na middernacht stopt de trein voor een uur grensformaliteiten bij het verlaten van Oekraïne met vele controles van militairen en daarna treinen wij nog een half uur naar de grens van Rusland. Hier blijven wij staan tot 03.00 uur en de militairen en politie die constant op en af lopen kijken tot viermaal toe onder de bedden en eindelijk krijgen wij ons stempeltje. Nu gaat de trein vol gas richting Volgograd
Dag 4 – zaterdag 09/06/2007
Stalingrad
Iedereen slaapt lang. Het enige toilet per wagon is oubollig en niet echt netjes. Buiten is de steppe eindeloos en wij vragen ons af wat de Duitsers hier in de tweede wereldoorlog kwamen veroveren. Wij hangen uit het raam en in een stationnetje zitten enkele oude mensen op een bank en wij roepen “”Wir fahren nach Stalingrad” Ze kijken maar raar op. Eindelijk om 13.30 uur komen wij aan in Stalingrad zoals gepland. Dick had contact gelegd met lokale mensen. Luda en André en de eigenares van ons appartement stonden ons op het perron op te wachten.
Dick wou een Russische simkaart kopen om goedkoper te kunnen telefoneren in Rusland maar dat kon niet omdat hij geen rus is. Ik vertelde hen dat dit echt onzin was en dat zij in ons land wel een simkaart konden kopen. Dan er maar een gekocht op naam van André.
Registratie hebben wij geregeld in het Joesnij Hotel (wij sliepen er niet, maar geen probleem). Het duurde tien minuten en kost 600 roebel per persoon. www.stoliya.ru e-mail : info@hotel-ug-ru
In de late namiddag heeft Alex ons opgehaald voor een boottochtje op de Volga. Het was erg interessant om Volgograd te zien van op de rivier. Iedereen had zijn wodka bij de hand. Wie Engels kon sprak ons aan en het was een leuke verbroedering.
Aan de kade liggen brede trappen en staan diverse monumenten en op het plein was er een fanfare die het beste van zich gaf. Op de vele terrasjes zagen wij zowaar zonneschermen van onze Stella-Artois. Je weet… je thuis is waar je Stella staat.
Eten
Dan nodigden Joeri en André ons uit op een etentje in de “Retroclub Stalingrad”, in de voormalige kelders waar generaal Von Paulus zijn hoofdkwartier had. Het is een mooie zaak. Talrijke kleine bordjes worden ons opgediend en intussen vloeit de wijn rijkelijk. Grote tafels met families en vrienden vieren feest. Wij dansen tot laat in de nacht.
Wissel
In een bank rechtover het station hadden wij gewisseld : 1 € = 34.47 RUB
Overnachten
Dan zijn wij met de auto van de verhuurster naar onze flat gereden. De flat was in orde, badkamer, keuken met apparaten, zithoek en slaapkamer. Wij betaalden 700 roebel per dag en namen het voor drie dagen.
Dag 5 – zondag – 10/06/2007
Volgograd
Aangezien er niets in onze koelkast zat konden wij niet ontbijten en op straat vonden wij aan de stalletjes al evenmin een koffie. Iedereen drinkt bier van ’s morgens vroeg.
Met een marshrutka rijden wij naar het Komsomolskaya station en vandaar met de tram naar het Heldenplein. Wij waren met André afgesproken aan het Hotel Volgograd aan het Heldenplein (Plosjatj Geroi). Daar dan eerst een ontbijt genomen op het terras van Grand Café op Ulitsa Mira (Vredestraat) www.stoliya.ru De blinki (pannenkoeken) en capucino vielen ons in de smaak.
Met André en zijn beide kinderen en ons beiden rijden wij met de bus naar het Panoramamuseum, de ruïne van de graanmolen en huis Pavlov. Er staan hier allerhande modellen van tanks en vliegtuigen zowel Russische als Duitse. Dick is in zijn nopjes en neemt talrijke foto’s. Het oorlogsmuseum is indrukwekkend : boven hebben wij een panoramisch zicht van 360° , een gevechtsscène uitgebeeld op de Kurgan heuvel. De vele foto’s en voorwerpen spreken tot de verbeelding : Stalingrad moet een hel zijn geweest.
Daarna gaan wij naar Mamaev Kurgan, voorheen heuvel 102 waar zo zwaar werd gevochten in WWII. Er staat een reuzengroot standbeeld van “Moeder Rusland” met getrokken zwaard, hoogte 72 meter. Alles is netjes verzorgd en overal staan monumenten: voor Russen is dit een heilige plaats. Onder de heuvel is een aula met duizenden namen van gesneuvelden in de wand gegraveerd. Om het uur wordt de wacht afgelost, dag en nacht.
Daarna drinken wij op een terras elk een halve liter bier voor 50 roebel (1.45 €) en nemen afscheid van André.
Dan hebben wij in een warenhuis proviand gekocht.
Wissel
In het Joesnij Hotel, tel. (8442) 90 11 11 www.stoliya.ru wisselen wij geld :
1 € = 34.55 roebel – RUB
Dan in dit hotel nog een uurtje gebruik gemaakt van e-mail voor 100 roebel
Eten
Op de Ulitsa Rabotsa Krjestjanskaya 15, in de omgeving van onze flat, bemerken wij een Kazachstan restaurant, typische Kazakse keuken en mooi ingericht interieur. Ik probeer de soedak (snoek) en een typische borrel. Ik betaal 427 RUB of 12 €.
Dag 6 – maandag 11/06/2007
Kiev
Vandaag lang geslapen en goed uitgerust. Ontbeten in de keuken van onze flat.
Met een marschrutka (minibus van 10 plaatsen) naar het centrum gereden en op het Heldenplein (Plosjats Geroi) het museum, hoofdkwartier generaal Von Paulus bezocht. Uit ontroerende brieven blijkt dat de Duitse soldaten daar niet zo gelukkig waren.
Nog wat op de kaai langs de Volga gewandeld en op het terras van het Georgische restaurant “Na Allee” op het Plosjatj Geroi een biertje gedronken en het schoon volk bekeken want het moet gezegd de meisjes hier zijn bijzonder mooi en dat tonen ze ook – allemaal – met uitdagende décolletés. Zij lopen op heel hoge hakken, de nagels gelakt, een modern GSM in de sjieke handtas en soms met een dure wagen aankomend.
In het Joesnij Hotel nogmaals gebruik gemaakt van internet ; van de twee toestellen werkt er maar één.
In een warenhuis proviand gekocht voor onze treinreis morgenvroeg
Eten
In een tuinrestaurant vlak bij onze flat ons avondmaal genomen en genoten van het Russische bier, 70 RUB voor een halve liter. De sjaslik of brochettes zijn voortreffelijk
Dag 7 – dinsdag 12/06/2007
Met de trein naar Simferopol
Om 06.30 uur opgestaan en ontbeten in onze flat. Een uurtje later was de eigenares er al om de sleutels in ontvangst te nemen en te controleren of er geen schade was. Doch zij bracht ons niet naar het station zoals ze aanvankelijk had beloofd. Dan maar met de taxi voor 100 RUB. Aan het station dronken we elk nog een koffie ( 10 RUB x 2) onder een zonneluifel van Stella Artois. Met trein nr. 141 – wagon nr. 18 – vertrokken wij stipt om 08.53 uur richting Simferopol, Krim, Oekraïne. In onze coupé zat een jonge militair van amper dertig jaar oud en hij kwam met de trein helemaal uit het verre noorden, Moermansk. Hij toonde ons zijn papieren waaruit bleek dat hij kapitein is in de nucleaire onderzeebootbasis. Hij zal precies een week op de trein zijn als hij thuis komt in Sebastopol, in het uiterste zuiden van Oekraïne
Dag 8 – woensdag 13/06/2007
Naar Aloesjta, Krim
Wissel
In het station van Simferopol gewisseld : 1 € = 6.70 UAH
Tevens wisselen wij onze resterende roebels uit aan 1 RUB = 0.19 UAH
Actie
Midden in de nacht drie uren oponthoud aan de grens : één uur aan de Russische zijde en twee uren aan de Oekraïense zijde. Het toilet blijft al die tijd gesloten. Geen controle van onze bagage ditmaal. Na 27 uren op de trein eindelijk aangekomen in Simferopol om 09.10 uur. Buiten het station worden daguitstappen aangeboden aan toeristen voor 120 UAH voor een hele dag of 80 UAH voor een halve dag. Een biertje van een halve liter kost hier slechts 4 UAH of 0.60 €, de helft in vergelijking met Rusland.
Het busje naar Aloesjta kost slechts 11 UAH, een uur rijden en 73 km ver.
Overnachten
Wij waren nauwelijks het busje uitgestapt in Aloesjta of een horde dames die kamers verhuren viel ons aan. Wij kozen een budgetkamer in een achtertuintje in een huisje-met-tuintje rechtover het station en betaalden 45 € voor zes nachten zonder ontbijt. Dat is echt heel goedkoop. Het voldeed naar onze normen, badkamer tien meter van onze kamer.
Dag 9 – donderdag 14/06/2007
Uitstap naar Jalta
Met een klein busje rijden wij naar Jalta, 8 UAH, een uurtje rijden. Vanuit dit station nemen wij een ander busje naar het Livadia paleis, 45 minuten ver. Dat zegt misschien niets maar het is een zeer belangrijke plaats want hier ondertekenden aan de ronde tafel in februari 1945 Stalin, Churchill en Roosevelt de verdeling van bevrijd Europa met als gevolg het westelijke “kapitalisme” en het oostelijke “communisme” waardoor later de koude oorlog zou ontstaan. Van op het terras van het witte paleis heb je een prachtig zicht op de Zwarte Zee en de tuinen nodigen uit tot een wandeling. Ingang is 20 UAH maar een must.
Dan 7 km verder gereden met een busje naar Gaspra waar het Zwaluwnest als een kunstwerkje aan de overhangende rots hangt. Vanaf de bushalte met vele souvenierwinkeltjes is het een half uurtje wandelen via vele trappen maar met veel zichten over de zee en het Zwaluwnest. Plots springen enkele jongelingen brutaal voor ons en ik denk aan een overval maar we moeten 3 UAH ingang betalen. Er wordt gretig gefotografeerd en er lopen een massa mensen. Wij ontmoetten geen westerse toeristen. Van op het balkon van het Zwaluwnest staan wij loodrecht hoog boven de zee en bewonderen enkele rotseilandjes en stranden voor de kust.
Wij gaan eten bij een private keuken in een binnenkoer in Alusjta.
In het postkantoor kon ik na lang wachten een uur e-mailen voor 2.89 UAH/uur.
Bij de apotheek koop ik bronchitissiroop want ik heb het goed zitten en ga vroeg slapen.
Wissel
In de bank krijgen wij voor 1 € = 6.65 UAH
Dag 10 – vrijdag 15/06/2007
Uitstap naar Sebastopol
Vanaf het station van Alusjta, rechtover ons logeeradres, namen wij een busje naar Simferopol, 13 UAH. En van daaruit dan direct een busje genomen naar de Avtovaksal (busstation) van Sebastopol, 20 UAH. Dan nog een busje genomen naar het centrum, 1 km verder.
Intussen was het middag en hebben wij bij het park en dicht bij de zee in een chique hotel iets gegeten op een terras, een slaatje en een grote pint bier voor 60 UAH. Ik dacht dat het in het Tartaarse Kazan was.
Dan zijn wij in het Zeevlootmuseum geweest, oude foto’s van admiraals, scheepslantaarns, allerhande spullen allemaal uit de gloriedagen toen Sebastopol nog een geheime marinehaven van de Sovjetunie was. Pas in 1998 werd deze marinehaven vrijgegeven voor toerisme.
Dan hebben wij de ferry naar de noordelijke zijde van de baai genomen.
Een verkoper bood ons een boottochtje aan van een halfuur in de marinehaven, 20 UAH. Hier liggen nog steeds heel veel marineschepen en onderzeeërs waarvan ik er enkele heb gefotografeerd : ik weet niet of dat mocht. Maar de Russisch sprekende gids maakte daar schijnbaar geen groot probleem van, trouwens waarom zouden ze dan toeristen toelaten?
Te voet naar het busstation hadden wij onderweg een mooi zicht op de hele vloot in de baai.
Een halve liter uitstekend Tsjernigivsjij blond bier kost 5 UAH ( 0.75 €) want het was terug heel warm geworden. Ik was wat vermoeid en lag even met mijn hoofd op mijn armen op een tafeltje en plots kwam een drinkebroer mij twee verdachte wodka’s aanbieden. Ik weigerde want ik dacht aan een list om mij te bedwelmen en mijn geld af te nemen. De man zag er een beetje afgeleefd uit.
Ondertussen waren al verscheidene busjes vertrokken en de beste oplossing was eerst naar Jalta rijden en van daaruit overstappen naar Aloesjta. Een ticket naar Jalta koste 45 UAH en wij moesten dan nog eens 45’ wachten. Wij hadden beter eerst een ticket gekocht en dan gewacht op het terras en niet andersom. Aangekomen in Jalta mochten wij betalen aan de chauffeur i.p.v. in het busstation voor vertrek, 17 UAH.
Wissel
In een bank in Sebastopol konden wij wisselen aan 1 € = 6.70 UAH Iets verderop zagen wij een koers van 6.76, de hoogste die wij in UA gezien hebben.
Eten
Na een warme douche zijn wij iets gaan eten in “Hasj Dvor”, Ulitsa Jaltinskaya 1b. Het is een mooi Armeens restaurant met gezellige tuinprieeltjes om in te eten, netjes en in aangenaam decor. Het is ook mogelijk om er te slapen vertelde ons een jongeman in gebroken Nederlands; hij had een tijdje in Vlaanderen gewoond. De kelner van dienst sprak vlot Engels, een zeldzaamheid in UA. Tel. 8-0673-3858778
Dag 11 – zaterdag 16/06/2007
Uitstap naat Bachsjisarai
Gisterenavond hadden wij een bus uitstap geboekt met één van de vele verkopers in de hoofdstraat. Er is grote keuze uit verscheidene bestemmingen en het is een goede manier om alles op een comfortabele manier te zien. Vertrek om 10 uur en terug om 18 uur, prijs 95 UAH incl. inkomgelden. Bestemming : Bachsjisarai,
Eerst gingen wij het grottenklooster bezoeken. De bus stopte bij een restaurant en we moesten ons menu bestellen, dan wandelden wij een half uur bergop tot het klooster die werkelijk in de rots is gebouwd en spectaculair aan de rotswand hangt. Het klooster is wit geschilderd en doet oosters aan. Binnen bevindt zich een kleine lage kerk in de rots; iedereen kust de icoon terwijl de priesters voortdurend bidden en zingen en met hun wierrookvat slingeren. Op het balkon bewonderen wij de kloosterboerderij eveneens in een grot gebouwd aan de andere kant van het diepe dal. Hoe kunnen ze op die steile helling een boerderij in stand houden ? Dan verder gewandeld door een bos steil omhoog naar Chufut-Kale, de ruïne van het middeleeuwse joodse fort. Hier liggen diepe versteende karrensporen zoals ik die zag in Malta. Er staat nog een bijna intacte tempel aan de rand van de afgrond waar een wijds panorama zich openbaart. In het dorp staan enkele moskees en restanten van joodse tempels.
Dan zijn wij met de bus tot aan het Khan’s Paleis gereden. Het hele dorpje er rond doet oosters aan; het doet mij denken aan dorpjes in Bulgarije. Op de binnenkoer bevindt zich een hoge minaret en een mooie fontein met rozentuin en in dit prachtig decor wordt een bruidspaar gefotografeerd. Van een typische communistische dikke gids krijgen wij een interessante rondleiding door de talrijke kamers van het paleis en in het Engels. Dit is een hoogtepunt van de Krim en het paleis staat op iedere toeristische poster van Oekraïne. Om 18 uur terug met de bus.
Eten
Deze avond goed gegeten op de dijk aan zee. Hier wandelen iedere avond heel veel mensen; het lijkt wel iedere dag kermis met zijn vele attracties, artiesten en zangers. Net zoals bij ons is het duurder aan de kust.
Dag 12 – 17/06/2007
Korte trip naar Soedak
Het is terug een zeer warme dag en wij besluiten het wat rustiger aan te doen. Met een busje naar Soedak gereden, 23 UAH en daar het Genuese fort bezocht. Daarna het zandstrand bezocht dat omgeven is van rotswanden en bosjes met sierlijke juniperus, smalle hoge coniferen. Aan het strand is het tamelijk druk, zetels worden verhuurd. Het was leuk zwemmen in de warme water van de Zwarte Zee.
Bij Massandra bezoeken wij de tuinen en het paleis maar wij hebben meer oog voor een wijndegustatie van Massandra wijn. Maar de bodega is gesloten.
Eten
Lekker gegeten in restaurant “Starij Gorod”, Oude Stad. Netjes en goed ingericht. Er is zelfs een pianospeler in de bar. Er zijn ook kamers te huur: gelegen in Aloesjta, Ulitse Gorkovo 15 a, tel. 8(06560)03322 e-mail : alushtta-vita@mal.ru Er is trouwens heel veel aanbod van kamers voor toeristen op de ganse Ulitsa Gorkova, geen probleem.
Dag 13 – maandag – 18/06/2007
Uitstap naar Aloepka
Het busje naar Jalta, 40’ kost 10 UAH en dan overgestapt op een ander busje naar Aloepka, één uur rijden : 9 UAH. Dan hebben wij de kabellift naar Ai-Petri genomen (20 UAH enkel), hoog boven Alupka. Het panoramisch uitzicht is subliem en boven maken wij een korte wandeling door de bosjes maar plots begint het te regenen en moeten wij schuilen in een drankgelegenheid en drinken een halve liter Chernigivtsi (bier) voor 5 UAH (0.75€). De top is ook over de schilderachtige weg te bereiken langs de andere kant. Vandaar dat er souvenirwinkeltjes en eet/drinkgelegenheden zijn. Aloepka is mooi om er rond te kuieren; het is druk maar relax door het vele groen.
Dag 14 – dinsdag 19/06/2007
Aloesjta
Onze laatste dag in de Krim. Ontbeten aan een tafel buiten in de tuin. Dan geld gewissel aan een kot met een madammeke : 1€ = 6.65 UAH. Ik wou internetten maar het net werkte niet en gisteren ook al niet. Normaal staan de schermen op het Russisch klavier en om over te schakelen in het Engels druk je op ALT+SHIFT. Wij moesten onze terugvlucht herbevestigen maar konden niet telefoneren op het postkantoor en in andere shops. Eindelijk een kantoor van een luchtvaartmaatschappij maar daar konden/wilden ze Air Ukraine niet opbellen. Wij hadden niet het nummer van Air Ukraine in Kiev, vandaar. Dan heeft iemand ons geholpen en gebeld voor ons naar Kiev. Ik heb in een drankwinkel een fles Massandra wijn gekocht om thuis na te genieten. Dan zijn wij naar het strand geweest en gezwommen in de zee en gerelaxt. In de namiddag onze kamer opgeruimd en ingepakt en het busje naar Simferopol genomen voor 11 UAH, een uurtje rijden. Om 19.20 uur is onze trein stipt vertrokken naar Kiev.
Dag 15 – woensdag 20/06/2007
Trein nar Kiev
Gisteren vlot vertrokken uit Simferopol met trein nr. 146. Iedere wagon heeft een treinwachter die onze plaatsen aanduidt en lakens en thee geeft, onze reispassen bijhoudt en zorgt voor orde. Deze morgen onze proviand van gisteren aangesproken als ontbijt : steeds eten en drinken meedoen op de trein ! In een compartiment heb je twee bedden boven en twee onderaan; best zijn die onderaan want je kan dan slapen op je bagage die onder je bed in een bak zit. De sporen liggen niet zo egaal zoals bij ons en de trein hobbelt gezellig door zodat je als een baby in slaap dommelt. Het landschap is hier veel groener en meer afwisselend dan in Rusland. Eindelijk na 16 uren op de trein komen wij aan in Kiev die een modern station heeft.
Overnachten
Met een busje en dezelfde chauffeur als twee weken geleden rijden wij naar de luchthaven van Borispil, 23 UAH en 35 km verwijderd van het busstation in Kiev. Wij moeten pas morgen vertrekken maar vanaf dit hotel kunnen wij te voet naar de luchthaven indien nodig.
Zij wilden ons eerst een dure kamer voor 125$ verkopen maar ik wou deze van 450 UAH (57€) uit de tarieflijst. Onze UAH zijn bijna op en ze willen geen € aannemen, wel Visa kaart. Dan maar naar de luchthaven gewandeld en gewisseld zodat ze toch hun UAH konden ontvangen. Communistische bureaucraten ! Omdat er nergens een restaurant valt te bespeuren moeten wij in dit onaangename hotel eten; er zit niemand anders in het restaurant. Nadien zijn wij nogmaals tot aan de luchthaven gewandeld en enkel op terminal 3 is een restaurant waar het beter toeven is en goedkoper. Op terminal 2 bevindt zich een selfservice. De naam van het hotel :
Hotel Airport
UA-08307 Boryspil
Tel. (380-44)2817376 of 2817105
Fax (380-44)2817679
Dag 16 – donderdag 21/06/2007
Wij hebben ons om 05.00 uur laten wekken door de gangbewaakster. Het ontbijt was heel karig en de diensters stonden erbij te slapen. Met de shuttlebus van het hotel 500 meter verder naar de luchthaven gebracht. Het inchecken gaat stukken vlotter dan in Brussel en ik kan zelfs een cola meenemen in mijn handbagage. Dus heel vlotte controle, beter dan die zever in Brussel. Wij vertrekken tijdig. Eindelijk een echt ontbijt van Air Ukraine. Wij krijgen gratis wijn en whisky van een goed merk. Na vier uren vliegen landen wij in Brussel.
Erik Trenson
GSM 0499/19.53.54
