KAMEROEN 2006

 

 

 

 

ALGEMENE INFORMATIE

 

 

Klimaat

In het droge seizoen, van november tot en met maart is het rond de dertig graden overdag.  Niet echt stikkend heet want er is geen al te hoge luchtvochtigheid.  In de bergen is het goed vertoeven.  

 

 

Hoogtepunten

Wat wij misten bij gebrek aan tijd was :Bezoek aan het N.P. Korup.

Het N.P. van Waza leek ons wat overgewaardeerd en ik heb trouwens meer wild gezien in het Krugerpark in Z.A.

De Botanical Gardens in Limbe zou ik eens willen bezoeken.   

Ngondo festival eerste week van december gemist.

Het belangrijkste hoogtepunt was Kribi en meer bijzonder de lekkere rivierkreeftjes die wij aten bij Lobé-watervallen. Overheerlijke grote garnalen voor een zacht prijsje.

De beklimming van de Mount Cameroon was moeilijk maar blijft een aangename herinnering.

Ons verblijf en de trekking in Rhumsiki.

 

 

VOORBEREIDING

 

 

Reisplan

Douala, Limbe, Buea (Mt Cameroon), Douala, Bamgem, Bafang, Baham, Bandjoun, Bafoussam, Foumban, Foumbot, Bafoussam, Bamenda, Ringroad West tot Wum, Ringroad Oost tot Kumbo, Bamanda, Yaoundé, nachttrein > Ngaoundéré, Garoua, Maroua, Mokolo, Tourou, Rhumsiki, Maroua, Kousséri, Blangoua, Kousséri, Maroua, Ngaounddéré, nachtrein > Yaoundé, Douala, Kribi, Campo, Guinea Ecuatorial, Amban, Ebolowa, Yaoundé, Edea, Kribi, Douala.

 

 

Reisperiode

Van 13 november 2006 tot 21 december 2006.  Het is droog seizoen en twee keer heeft het ’s nachts een beetje geregend.  Van een  drukkende hitte kan men niet spreken alhoewel de tropische zon haar werk doet.  

 

 

Kaarten

• Freytag & Berndt : kopie hiervan
• Detailkaarten uit Lonely Planet.
• Een kaart van IGN meegenomen – schaal 1/500.000 : 1 cm = 15 km.  Een goed werkbare kaart met inkleuring van Nationale Parken en bos en aanduiding van afstanden.  Zie website ign.fr

 

Reisgidsen

 

• Cameroon – Bradt Travel Guide.  Een goed bruikbare gids met vermelding van logies.  Een van de enige gidsen exclusief over Kameroen.  Teveel praktische info en te weinig detailinfo.  Een goed alternatief op LP.  Hun site : bradt-travelguides.com
• Een zeer goede exclusieve gids is deze uit de reeks van Reise Know How in het Duits.  reise-know-how.deGoede beschrijving van de plaatsen en bezienswaardigheden en uitgebreide vermelding van logies.
• Copies van LP, vooral de logies en plannetjes zijn goed.  Spijtig dat LP geen exclusieve gids heeft over Kameroen.  
• Het reisverslag van Thierry Vanheerswynghels – CAM 13
• Ter plaatse nog gekocht : Cameroon, tourism guide, een uitgave van Wala Edition wala.ctic.comctic2000@hotmail.com  Het is een uitgave van januari 2002

 

Vliegticket

Ons ticket :

Na wat zoekwerk op internet vind ik een goedkope vlucht bij Royal Air Maroc, R.A.M., met tussen stop in Casablanca voor de som van 660 € inclusief annulatieverzekering.  Vertrek op 13/11 en terug op 21/12.  Er is een actie bezig bij Connections en ik boek die dus nog vlug.  De heenvlucht gaat vlot zonder vertraging.  Op de terugvlucht hadden wij twee uren vertraging want het toestel had al vertraging uit Brazzaville.  Gelukkig staat het een uur achter in Marokko t.o.v. België zodat wij nog net onze aansluiting hebben vanuit Casablanca naar Brussel.  Wij moesten lang in de rij wachten bij Transit in Casablanca maar gelukkig konden wij nog tijdig opstappen.

 

Visum

 

De ambassade van Kameroen in Brussel staat niet bekend als klantvriendelijk.

Ik moest eerst erheen gaan om de aanvraag in te dienen met twee pasfoto’s.

Het geel gezondheidsboekje met vermelding inenting gele koorts is een must.

Op mijn verzoek dat ik van ver kwam en of ik dezelfde dag mijn visum kon meekrijgen kreeg ik een kort “nee”.

Bij aanvraag moest ik direct 70 € betalen en kreeg op mijn vraag geen ontvangstbewijs mee.  Maar hopen dat het goed zou komen.  Twee dagen later moest ik nog eens naar Brussel om mijn visum af te halen.  Enige toeristische documentatie of een kaart kon men mij niet meegeven.  Noemt men dat het toerisme bevorderen?

Een geldig reispas die nog negentig dagen geldig is bij het verlaten van het land is een must.    

 

Ambassades

Adressen van vreemde ambassades in België kun je steeds vinden op www.diplomatie.be  Ook adressen van Belgische ambassades in het buitenland kun je op deze website vinden.

Ambassade van Kameroen : Brugmannlaan 131 – 1190 Vorst (tel. 02/3451870)

E-mail : ambassade.cameroun@skynet.be

Op www.diplobel.org staan eveneens alle adressen van Belgische ambassades in het buitenland.

Het Belgisch Consulaat in Kameroen is gevestigd in Douala en toen ik de consul nodig had en hem opbelde, tel. 342.93.91 was hij niet hulpvaardig.

Adres : 1038 Independance Avenue, Bonapriso Area, Douala

 

 

Informatie

Als je informatie van thuis uit wil bekomen, neem dan contact op met :

www.camnet.cm/mintour/tourisme of www.mintour.gov.cm of www.cameroun-infotourisme.com is het toerismebureau

Eveneens goede info op www.landenweb.com en kiezen voor het land.

Homestay is mogelijk met Bederup www.bederup.org waarbij je dagdagelijks je gastgezin helpt en leeft met hen.

www.ded.de is een Duitse ontwikkelingsdienst en in hun projecten mag je deelnemen o.a. in Kameroen tot 28 jaar.

Een attestation d’hébergement zoals ik er een kreeg van ons agentschap is niet nodig en werd mij nooit gevraagd.  Het is een duur fantasietje.

 

 

Websites

www.cameroon-plus.com

www.souvenirsducameroun.com

www.camnet.cm

www.afromix.org

 

 

Geldzaken

Meenemen : Ik heb  cash € meegenomen en nog creditcards.

Visakaart : een Visakaart heeft men nodig om een borg te geven bij het huren van een auto. In grote hotels kan men ermee betalen maar beter is cash.

ATM vond ik nergens. Dus € meenemen !!!  

Wisselen : In alle banken kan men vlot euro wisselen.  Men vraagt wel je reispas.  Vroeger was de CAF gebonden aan de FRF maar sedert de invoering van de euro is het aan de euro verbonden.  

 

De vaste koers is  1 € = 655,957 CFA

 

Ik werd niet benaderd om zwart te wisselen en ik zou daar trouwens nooit op ingaan zelfs al is de koers heel voordelig.  Je bent gegarandeerd bedrogen  Wel kon ik in Kribi wisselen in een winkel of hotel aan 1 € = 650 CFA.  

Met Western Union kun je geld laten overboeken van België naar alle landen; het is wel duur.  Maar in geval van nood (voorbeeld na diefstal, verlies) is het wel een middel om snel geld te hebben, open 7/7, 24/24.  De internationale website is www.westernunion.com  Ook wordt veel publiciteit gemaakt voor MSN geldtransfer.

Een zeer goede website om allerhande geldsoorten om te zetten is www.oanda.com

Geld kan worden overgemaakt (voorbeeld  na diefstal) in ieder dorp van betekenis in gans Kameroen

Via www.expressunion.com 

 

 

 

REISVERSLAG

 

 

Dag 1 – maandag 13/11/2006

Thuis > Douala

Vandaag is het vertrekdag.  Met de bus naar het treinstation Brugge.  

Tip : Indien je de uurregeling van om het even welke buslijn in Vlaanderen zoekt, kijk dan op de website van De Lijn www.delijn.be

Om 07.47 uur heb ik een trein uit Brugge naar Dendermonde waar ik mijn reismaat ophaal.  Dan gaat het met een boemeltreintje via  een overstap in Brussel-Zuid naar Zaventem.  Deze trein heeft vertraging en aankomst strookt niet met de info op b-rail.  Gelukkig ben ik tijdig vertrokken.

Tip : Om vertrekuren te kennen van een trein is het nuttig de website van de NMBS te bezoeken op www.b-rail.be

Ik kom aan op Zaventem om 10.30 uur en mijn vliegtuig vertrekt om 13.05 uur.  Als je met de trein aankomt in Zaventem ben je via de lift meteen in de aankomsthal. Bij het inchecken staat Mohammed Mourit, de bekende Marokkaanse loper naast ons.  Wij denken dat wij nog veel tijd over hebben en zitten in de bar onder het scherm. Maar op het scherm staat geen “boarding” en wij denken dat de vlucht vertraging heeft.  Veel te laat beslis ik toch maar door te gaan.  De talrijke controles gaan tergend traag en ik maak bij boos op die ambtenaren.. Wij komen nog net op tijd in het vliegtuig ; het had gelukkig 20 minuten vertraging.  Naar Casablanca is het drie uren vliegen, 2.177 km ver.  De verbindingsvlucht uit Casablanca vertrekt om 17.40 uur i.p.v. 16.45 uur.  Na 4.30 uur vliegen komen wij aan in Douala om 23.50 uur.  Het is broeierig heet in de luchthaven want er is geen airco of ventilatie.  Rond  één uur komen wij aan in ons hotel, waar ik gelukkig gereserveerd had.  Doordat de bediende (Minerva) de naam van één van de medereizigers verkeerd had opgeschreven diende ik lange tijd te discussiëren om de bewakers te overtuigen. Eindelijk om 02.00 uur in bed.

Tip : aan boord had ik voor mij een boek van R.A.M. en daaruit had ik het telefoonnummer van die maatschappij in Douala genoteerd : om te kunnen herbevestigen.  Dat was achteraf gezien heel nuttig.

Overnachting 

Via e-mail had ik de eerste twee nachten gereserveerd bij de Duitse Seemannsmission, Rue Gallieni, Akwa – ( B.P. 5194) Douala – tel. en fax  (237)342 27 94

e-mail : seemansmissiond@yahoo.fr  of douala@seemannsmission.org 

Een dubbelkamer kost 20.000 CFA (30 €) zonder ontbijt wat vrij duur is.  Een ontbijt kost 2.000-3.000 CFA  De kamers met badkamer zijn netjes.  Er is een terras buiten in een mooie tuin waar men kan eten/drinken.  Het kleine zwembad was leeg wegens onderhoudswerken.   Er zitten nogal wat zeelieden en het is een trefpunt voor globetrotters.   Ik vond ze niet zo vriendelijk op de receptie.

 

 

Dag 2 – dinsdag 14/11/2006

Douala

Wissel

Wij voelen ons niet op ons gemak zonder CFA op zak.  Na het ontbijt gaan wij de nabije Rue de la Liberté op waar veel winkels, restaurants en banken zijn.  Wij stappen de CEC Cameroun binnen (gebouw van Western Union) en vermits de koers van de CFA vast staat t.o.v. onze € hoeven wij geen voordelen te zoeken elders.  Wij mogen bij de directeur gaan want op zijn bureel is het veiliger veel geld te wisselen dan aan het loket.  

Voor 500 € krijg ik 328.000 CFA : dus iets meer dan de officiële koers van 655.957, zonder kosten, afgerond 1 € = 656 CFA

Actie

Omdat wij Guinea Ecuatorial willen bezoeken begeven wij ons per taxi (1.500 CFA) naar het consulaat op Ave. Indépendance, Bonapriso district (tel. 342.93.91) Omdat wij Belgen zijn en het land een ambassade heeft in Brussel dienden wij ons visum aan te vragen in Brussel.  Ik toon de man een e-mail bericht van zijn minister van toerisme maar hij blijft volharden in zijn weigering.  

 

Omdat ik mijn GSM mee had en ik soms een hotelletje wou reserveren uit de reisgids kocht ik bij in een winkel van MSN een Kameroenese telefoonkaart, 12.500 CFA (19€).  Daarvan heb ik nu nog een tegoed van 7.200 CFA voor het geval ik er nog eens heen ga (misschien spoedig ?).  

 

Een uurtje internet in de Foyer des Marins kost 800 CFA.  Fran wou haar reisweblog bijwerken: www.tangatanga/Kameroen/fran 

Eten

Na een verkenning van de belangrijke Avenue de la Liberté bemerken wij op nummer 511 in het district Bali “Chez Mich la Mbamoise”.  Wij eten voor 1.500 CFA een visschotel onder een strodak onder een grote boom in een tuinterras. Hier is het beslist gezellig ’s avonds.  Een biertje kost 700 CFA voor een 0.65 l.

’s Avonds gingen wij eten in Saga Africa op Bd. De la Liberté in het Akwa District (tel. 600 18 32).  Het is er netjes en er zitten nogal wat Europese werknemers.  Het eten is lekker; niet echt goedkoop maar naar onze normen goed doenbaar.  Voor de veiligheid namen wij een taxi heen, spraken met hem af maar hij daagde niet op zodat wij een andere namen terug.  Enkele dagen later liepen wij ’s avonds te voet op de Liberté (niet in de kleine zijstraatjes) zonder problemen. 

Overnachting

In het Foyer des Marins zoals gisteren.

 

 

Dag 3 – woensdag 15/11/2006

Douala > Limbe en terug

Actie

Wij maken een halve daguitstap naar Limbé.  Buiten de poort van het Foyer staan altijd taxichauffeurs en met Festus (GSM 7358928) komen wij overeen om ons voor 25.000 CFA (38€) er heen te brengen en ons af te zetten in Buea.  De weg N3 naar Limbe, 75 km, is behoorlijk goed en loopt door plantages van oliepalmen en hevea (rubber) en veel groen.  Limbé, tot 1993 nog Victoria genoemd, ligt in het Engelstalig  deel van Kameroen.  Wij wilden de zwarte stranden zien van Limbe en bezoeken vijf km voorbij Limbe, richting Idanau het Seme New Beach Hotel.  Wij moeten per persoon 1.000 CFA betalen als ingangsgeld (geen gasten) en daarvoor krijgen wij nog een softdrink.  Dit is een driesterren luxehotel met mooi aangelegde tuin en bewaking.  Het zwarte strand met zitbanken en ligstoelen   is netjes opgeruimd en is werkelijk prachtig met palmbomen omzoomd. Wij maken talrijke foto’s ook van de mooie bloemen in de tuin.

Bij gebrek aan tijd bezoeken wij niet de Limbe Botanic Gardens, tel. 33.26.20 e-mail mcplb@iccnet.cm Er is een restaurant en uitgezette wandelpaden.  Volgende keer bezoek ik het zeker.    

Daarna voert Festus ons naar het schilderachtig vissershaventje van Limbe : links de kleurrijke vissersboten waar druk de vangst wordt verkocht en gelost en rechts een kapotte pier, spelende kinderen op het strand met de Mount Cameroon op de achtergrond ( in de wolken).  Aan verschillende stalletjes wordt druk verse vis gerookt en voor 1.500 CFA krijg ik de lekkerste vis die ik ooit heb gegeten.

Dan heeft Festus ons gevoerd naar het ecotoerisme trekkingsbureau in Buea waar wij onze trekking voor de Mount Cameroon nog willen regelen zodat wij morgenvroeg eraan kunnen beginnen.  De mensen waren er heel vriendelijk en lichtten ons in van hun activiteiten.  Voor 22.000 CFA pp (33.50 €) konden wij voor twee dagen de Guiness route wandelen.  Dat is wel de moeilijkste, recht toe recht aan naar de top.  Daarvoor hadden wij een ervaren gids (Charles) en ieder één drager.  Wij betaalden nog eens 10.000 CFA samen voor het eten voor ons.  Men beweerde dat de dragers zelf eten zouden meebrengen maar dat was niet waar : dus er rekening mee houden bij de bevoorrading.  Gelukkig had ik ruimschoots besteld.  

Wij vragen op het bureau waar wij kunnen slapen en worden verwezen naar Katherine, privé.

Trekkingsbureau :

Mount Cameroon Inter-Communal Ecotourism Board (Gwendoline = office assistant)

PO Box 66, Buea, South-West Province, Cameroon

Tel. 3-32.20.38  GSM 758 45 93

e-mail : mountceo@yahoo.co.uk

web : www.mountcameroon.org

    

Overnachting

Katherine, privéwoning (tel. 332 30 33) in Buea.  Wij worden er hartelijk ontvangen in het Engels.  Het zijn geen hotelkamers maar Katherine is heel vriendelijk en vertelt honderduit over haar bezoek aan Duitsland en toont ons uitvoerig haar foto’s.

Ander voorstel maar er niet geweest : Presbyterian Office Guest House, POB 19, Buea, tel. 3322487  e-mail : poc_modoffice19@yahoo.com De prijs is 4.000 CFA voor een dubbelkamer.  

Er niet geslapen maar wel bezocht :

Seme New Beach Hotel, Mile 11 Limbe-Idenau Road – PO Box 130, Limbe Tel. (237)7934546/49/52-7749416, fax (237)7991230

e-mail : hotelsemebeach@yahoo.fr 

web : www.cameroun-voyage.com 

 

Eten

Wij eten iets op straat en ik drink nog een Whisky Black voor 400 CFA.    

 

   

Dag 4 – donderdag 16/11/2006

Trekking Mount Cameroon

Actie

Na een slapeloze nacht wegens een hond die onophoudelijk blaft en de kerkklok die al om 5 uur luidt zijn wij opgestaan om 6 uur.  Na het ontbijt gaan wij naar het trekkingsbureau enkele honderden meters verder.  Om 8 uur zouden wij vertrekken maar het bureau was pas om 08.30 uur open.  Nog een slaapmatje gehuurd op het bureau (slaapzak, dekens, … kun je er ook huren) De gids moet nog eten kopen en de dragers pakken in.  Maar eindelijk om 9 uur vertrekken wij… met een taxi.. slechts 300 meter verder.  De Mount Cameroon is 4.095 meter hoog en van vulkanische oorsprong.  Men moet 3.000 meter stijgen tot de top; goede conditie en tredvastheid nodig.  Dan beginnen wij te wandelen en na een kwart uur komen wij aan de Upper Farm, een staatsgevangenis.  De politie controleert onze reispassen (meedoen !) De gevangenen werken op de velden en zwaaien naar ons.  Beneden ons ligt inmiddels het koloniale Duitse Gouverneurspaleis.  Dan gaan wij tamelijk steil omhoog van 1.100 tot 1.900 meter hoogte langs een pad door een prachtig bergoerwoud.  Wij fotograferen onophoudelijk want het is werkelijk prachtig die uitbundige tropische plantengroei. Wij wandelen als in een documentaire van National Geographic met echte dierengeluiden .  Na een drietal uren, rond de middag,  komen wij aan bij hut 1 op 1.870 meter.  Er ligt een kleine zuivere bron in de nabijheid.  Wij drinken en eten wat (brood, sardines, appelsien) en rusten een uur.  Na een half uur komen wij uit het bos en even verderop komt een zone met hoog olifantengras en dan gaat het steil omhoog door savanne en op 2.800 meter bevindt zich hut 2. Dit is een nieuwe hut omdat de afstand van hut 1 naar 3 te ver was.  Iedere hut is eigenlijk een kot onder golfplaten.  Maar het regent er niet in.  Ver beneden ons ligt de stad Buea.    Na een rustpauze gaat het steil, trapsgewijs,  op met scherpe lavasteen bezaaid pad omhoog door de savanne.  Soms moeten we op handen en voeten kruipen op rollende lavastenen. Dan komen wij eindelijk aan de legendarische boom, een door de wind scheefgegroeide eenzame boom.  Het uitzicht is fantastisch! Na drie uren komen wij aan in hut 3 op 2.780 meter.   Het is hier tamelijk koud en het waait hard: wij zitten boven het wolkendek en boven ons, nog 1.300 meter hoger ligt de top.  De dragers zoeken brandhout; er groeit een soort brem.  Het duurt urenlang voor het eten gereed is in hun “rookkot”.  In afwachting rusten wij uit op de verhoogde britsen in de hut ernaast.  De berghut is ingedeeld in drie kamers met deur maar onder de golfplaten en zonder verwarming.   Na lange tijd gaan wij kijken of het eten klaar is maar de dragers hebben eerst zelf gegeten (ons eten – wij betaald) en wij krijgen het overschot. Gelukkig is er nog genoeg.  ’s Nachts hoor ik muizen die mijn koekjes opeten en ik neem ze binnen in mijn slaapzak(de koekjes hé).  Het is tamelijk koud en wij houden al onze kleren aan + een dikke trui.

 

 

Dag 5 – vrijdag 17/11/2006

Mount Cameroon, Buea

Actie

Om 07.30 uur ontbijten wij, d.w.z. de overschot van gisterenavond : rijst, sardines, saus en meegekookte groenten. Dan hebben wij een grot, een gat in de grond, bezocht op vijf minuten van hut 3,  door een bosje van hoge taaie struiken.  Dan zijn wij om 08.20 uur vertrokken naar de 400 meter lager gelegen hut 2 waar wij om 09.40 uur aankomen.  De weg erheen is moeilijk: wij moeten ons vasthouden aan graspollen want regelmatig rollen de scherpe lavastenen op het pad weg onder onze voeten  en oppassen is de boodschap.  Na een korte rust dalen wij af naar hut 1. Onderweg komt een jonge loper de berg opgelopen.  Hij is aan het oefenen voor de Guiness Race die hier ieder jaar plaats vindt.  Drieduizend meter in rechte lijn de berg oplopen en terug : het record staat op minder dan vier uren. Tegen de middag komen wij aan in hut 1  De steile afdaling is best vermoeiend.  Rond 17 uur komen wij aan in het trekkingsbureau maar ons diploma kan niet worden uitgeprint (er is een elektriciteitspanne) : morgen om zeven uur. De gids en dragers krijgen hun drinkgeld. Op een terras drink ik een verdiende grote Guiness (700 CFA) en daar geniet ik van.

Overnachten

Wij overnachten terug bij Katherine, in een privéhuis.  Zij biedt ons een stevig avondmaal aan, gratis en het is héél lekker met bakbanaantjes.  Voor de kamer betalen wij 7.000 CFA (10.70 €) en 800 CFA voor een rijk ontbijt.  Dit is een aanrader.  

Adres : Katherine N. Likenye, P.O. Box 480, Buea – tel. 3323033, GSM 7537289

e-mail : catnamoLike@yahoo.com 

 

       

Dag 6 – zaterdag 18/11/2006

Buea > Douala

Actie

Gisteren werd ik opgebeld door Chas, een taxichauffeur, om ons te melden dat hij volgens afspraak ons deze morgen om 07.30 uur zou ophalen.  Hij was er om 08.30 uur nog niet.  Ondertussen is ons kleurig diploma uitgeprint.  Als lid van een wandelclub bied ik de dragers aan om warme kleren en stapschoenen op te sturen want die jongens gaan zwaar geladen de berg op in slippers.  Als je kunt helpen, mail dan mountceo@yahoo.co.uk 

Dan nemen wij een taxi naar mile 13 waar wij een minibus (2.300 CFA + 1.000 voor bagage) kunnen nemen naar Douala. Voor een klein supplement voert de chauffeur ons door tot Akwa.

Wij waren om 11.40 uur aangekomen in Foyer des Marins en hadden daar een afspraak met een reisbureau om 10.00 uur.  Maar er was nog niemand.  Tweemaal opgebeld naar Yaounde en plots kreeg ik de manager aan de lijn die zei dat ze in Douala was maar een half uur later  was ze nog niet verschenen. Wij checken uit in de Foyer, gaan nog eens op internet, drinken wat in de tuin en nemen vervolgens een laat middagmaal.  Wij wachten tot vier uur en dan verhuizen wij naar de Procure 

Overnachten

Procure des Missions, BP 5280, Rue Franqueville (zijstraat Bd de la Liberté), Akwa, tel. 342.27.97, GSM 707 12 83 fax 342.73.37 e-mail : douala@camnet.cm  of progemis.douala@globalnet.cm   Aanrader

Voor een propere dubbelkamer met douche maar zonder wc vragen ze 14.000 CFA (21.30 €) en voor het ontbijt 1.000 CFA/pp.  Er zijn zeer ruime douches op de gang met onbeperkt water dat het steeds doet – een luxe.  Op het dakterras (galerij 1° verdiep) staan stoelen en tafels en is het aangenaam vertoeven. 

Wij mogen onze overtollige ballast in bewaring geven.  Het gaat achter slot en bij de paters is het veilig.

Eten

Het avondmaal hebben wij genomen in restaurant Mediterrannee, (tel. 998.09.50) op Liberté-laan Het is Grieks of Libanees en heeft een groot terras waar veel Europese (olie)werkers en lokale hoertjes komen.  Er is ruime keuze op de kaart.  Het is lekker, aan te raden.  

         

 

Dag 7 – zondag 19/11/2006

Douala

Aktie

Wij ontbijten in de Procure.  

Om tien uur hadden wij nogmaals een afspraak met Kathryn.  

Een woordje uitleg.  Ik had in de zoekertjes van Wegwijzer een vraag gelezen van iemand die reisgezelschap zocht voor Kameroen.  Ik was daarop ingegaan en wij waren met zes.  Bij een tweede ontmoeting hebben mijn vriend en ik beslist om mee te gaan en ons ticket te boeken.  Twee dagen later mailde de dame mij dat ze niet met ons wou meegaan.  Dan had ik tenslotte zelf nog twee medereizigers gevonden maar die waren niet verschenen in Douala op 19/11.  Dan maar onderhandeld met Kathryn, de manager van Intertour40.  Ik had met haar vooraf per mail een reisprogramma afgesproken maar door het beperkte aantal deelnemers was het bedrag per man hoger.  Na lange discussie zijn wij overeengekomen.  Toen gaven wij haar elk  400 € voorschot en plots gaf ze aan een  medereiziger 50 € terug en zei dat ze de rest hield als “kosten” voor de vele moeite vooraf.  Zij wou weglopen maar ik kon nog net het geld uit haar handen rukken in een strubbeling.  Haar kokkin had intussen vliegensvlug mijn dagrugzakje mee gegrist dat Fran kon terug grabbelen.  Ik had om hulp geroepen en de Nederlandse pater had inmiddels het hek gesloten zodat de dieveggen niet konden ontsnappen.  Dan hebben wij onze waardevolle bezittingen aan de pater afgegeven die ze veilig opborg want de politie zou komen en het misschien allemaal afnemen.  Wij hadden ons intussen opgesloten in een kamer.   De dievegge had de politie geroepen, loog constant en kreeg na lange discussie gelijk van de politiemannen. De dikke corrupte politiecommissaris was er intussen ook bijgekomen.  De dievegge betichtte mij van diefstal, oneerlijk zijn en slagen terwijl het andersom was.  Ik moest eerst 350.000 CFA (533 €) en dan 350 € afgeven als “schadevergoeding” of ik kon meegaan naar het politiebureau en de gevangenis ingaan (ik was nog steeds veilig op de missie met de pater naast mij). Op een gegeven moment moesten wij mee naar het politiebureel (gevang?)  Na drie uren raadde de pater mij aan de 350 € te betalen omdat wij op het politiebureel er nog slechter van af zouden komen. Wij hebben toen de pater nog een gift gedaan voor zijn missie en wij kregen een biertje om te kalmeren.  

Na vele jaren werken in Afrika en talrijke reizen in het continent kan ik wel stellen dat ook Kameroen corrupt is.

 

INTERTOUR40@HOTMAIL.COM (Kathryn Essomba) vermijden = BEDRIEGER + DIEVEGGE

 

Overnachten

In de Procure in Douala.  Pater Denis is door zijn gewaardeerde hulp onze vriend geworden.      

Eten

Wij namen ons avondmaal op het terras de Méditerrannee zoals gisterenavond.

 

   

Dag 8 – maandag 20/11/2006

Douala  > Bangem

Aktie

Noodgedwongen nemen wij het programma van Intertour over en doen het in eigen beheer.  Wij hadden gisteren Fanny en Peter ontmoet en die vertelden ons dat het te doen was met openbaar vervoer.  Dus namen wij de taxi naar Gare Bonabéri en na lang wachten  vertrokken wij met het minibusje noordwaarts tot Melon, 120 km (2.500 CFA/pp). Dan naar de lokale Gare Routière waar wij voor 2.000 CFA/pp achterop een pick-up Toyota mochten zitten bovenop goederen naar Bangem.  Voor de 33 km erheen duurt het twee uren over een bar slechte weg vol met putten en kuilen. Het gaat door kleine dorpen met schamele houten hutten en zicht op de bergen en langs talrijke koffieplantages en weelderig groene tropische plantengroei.  Een héél avontuurlijke tocht want inmiddels was het donker geworden bij onze aankomst in Bangem.

Wissel

In Ecobank op Boulevard de la Liberté gaan wij wisselen aan de vaste koers van 655.99 CAF per €.  Paspoortgegevens worden genoteerd en geen probleem.

Eten

Wij konden gelukkig nog eten in Prestige Inn.  De rijst met kip en saus was voortreffelijk en kostte maar 2.500 CFA. Ik kocht een liter Spaanse tafelwijn Baron de la Vallée, gevuld in een karton door Enbasa, Bata, Rep. Guinea Ecuatorial. En bedoeld om verkocht te worden in de CEMAC, een soort EU maar kleiner.  Meer info : www.izf.net 

Overnachten

Prestige Inn in Bangem, tel. 6101931 Bangem is een klein dorp en iedereen kent het.  Er staan enkele boukarous in een mooie tuin met veel bloemen en een grasperk.  Er staat ook een boukarou als rusthuisje om er iets in te drinken/ontbijten.  Wij zijn er de enige gasten.  Er is een snack-bar-restaurant bij en het geheel is netjes.  De kamer (boukarou) is proper met badkamer.  Ik kan het enkel maar aanraden.  Wij betaalden 10.000 CFA voor een dubbel (15 €), een enkel kost het 8.000 CFA.  Voor een ontbijt met omelet betaalden wij 1.300 CFA maar met Nescafé terwijl wij midden in de koffieplantages zaten. Aangezien er weinig openbaar vervoer is vanuit Bangem bestelden wij in het hotelletje meteen vervoer voor morgen na de middag.   

 

 

Dag 9 – dinsdag 21/11/2006

Bangem > Bafang

Aktie

Een taxichauffeur wil ons voor 25.000 CFA naar de nabijgelegen meren Man & Vrouw brengen in het hart van het Manengoubo massief.  Beide kratermeren liggen naast elkaar.  Na afdingen doet hij het in een aftandse bak voor 15.000 CFA (23 €) voor 6 km rijden.  Dat is niet zo heel ver weg maar de weg erheen is erg slecht, zo slecht dat hij op één plaats met moeite en plankgas bergop geraakt.  Bij de registratie is er niemand, we moeten nogal lang wachten.  Na de middag vertrekken wij met openbaar vervoer (taxi) voor 2.000 CFA terug naar Melong waar wij om drie uur aankomen.  In Melong nemen wij een taxi voor elk 2.000 CFA naar de Ekom waterval.  De weg erheen is nauwelijks die naam waardig maar loopt door een prachtig tropisch woud.  Na een uur komen wij aan bij de parking (park, bloemen, kiosk, winkel) van de waterval en er staan een resem jongeren die beweren dat een gids verplicht is om vijf minuten langs een pad te wandelen tot de waterval. De Ekom waterval is zeer mooi gelegen en van op het balkon bewondert men twee stromen die ongeveer 80 meter lager beneden storten in een immens groen tropisch decor : ENIG MOOI!  Wij betalen elk 3.000 CFA voor de ingang + 1.000 om te mogen fotograferen.  In de bar/souvernirwinkel op de parking is het nogal prijzig: Complex The Millenium in Ekom-Nkam.  Het gastenboek staat vol vermeldingen van “te duur”.  Mooie foto’s onderweg genomen.

Eenmaal wij terug op de hoofdweg N5 terug zijn nemen wij een busje naar Bafang voor 1.300 CFA.  

Eten

Middagmaal in Prestige Inn, Bangem genomen.  

Het avondmaal in Bafang nemen wij in hotel Falaise.  Wij zitten er alleen.  

Overnachting

Medereizigers in het busje raden ons aan : hotel Falaise of Grand Lux.  In de Falaise kost een dubbelkamer 12.000 CFA.  Iets verderop in Grand Lux vragen ze 10.000 maar na discussie krijgen wij de kamer voor 8.000 CFA met badkamer en balkon, proper. Ontbijt kost 1.500 CFA  .Hotel Grand Lux, Michelle Pategou directrice, BP 396, Bafang, tel. (237)778 93 75

 

 

Dag 10 – woensdag 22/11/2006

Bafang > Foumban

Aktie

Na het ontbijt nemen wij een minibus via de 1.380 meter hoge Col de Batié naar Baham waar wij voor 9.000 CFA een taxi huren om de lokale chefferie te bezoeken ( baham@museumcom.org  of murobah@yahoo.fr ; in het museum zijn wij niet binnen geweest; er stonden wel mooie beelden in, 2.000 CFA ingangsgeld,  niets betaald om binnenkoer en foto’s te nemen) en vervolgens deze van Bandjoun 15 km verderop die veel indrukwekkender is in typische Bamiléké-stijl met prachtig Fonpaleis.  Er voert een laan met langs weerskanten de met stro bedekte vrouwenhuizen naar het Verzamelhuis.  In 2005 is  het afgebrand maar de vele uit hout gesneden pilaren waren reeds hersteld.  Zeer decoratieve afbeeldingen in iedere houten pilaar, echt de moeite. Fotograferen kost 1.000 CFA.  

In het museum ( ingang 2.000 CFA) staan prachtige oude beelden.  De gids kon ons minder vertellen dan de uitleg op de infoborden naast de beelden.  Toch de moeite waard.

Adres : Musee de Bandjoun, BP 141 – tel. 907 48 34/920 86 60/731 17 77

e-mail : mussebandjoun@yahoo.fr   Web : www.museumcam.org 

Daarna nemen wij voor 1.000 CFA een minibus naar Foumban om vervolgens een taxi te nemen naar de chefferie, een hoogtepunt in iedere Kameroenreis.  De chefferie is een in 1917 gebouwd paleis van sultan Njoya.  De Duitse koloniale stijl valt op.  In het paleis mogen wij niet binnen, wel in het achterliggend interessant museum (2.000 CFA).  Buiten staan een groepje studenten die ons vragen of ze een typische dans met muziek mochten opvoeren in verkleed kostuum.  Wij betalen 4.000 CFA voor tien minuten muziek en ze houden de maskers voor zich en zijn niet verkleed.  Afrader, niet doen !      

Eten

Foumban – Les Délices : goed gegeten – aanrader.  GSM (237)986.81.11

De eigenaar wil graag Kameroense koffie uitvoeren en ik had een goed gesprek met hem daarover.

Hij vertelt mij ook over het NGOUON festival in Foumban waarvan de voornaamste dag 9 december is.  Dit zou de beste dag zijn met veel dans en folklore.

Overnachten

Hotel Zenith is een afrader.  Eerst vragen ze 12.000 en heb afgedongen tot 8.000 CFA.  Ontvangst is vriendelijk maar de kamers stellen niet veel voor : geen water (douche, lavabo, wc) Er zitten veel insecten en muggen en we kunnen geen muskietennet ophangen.

  

 

Dag 11 – donderdag 23/11//2006

Foumban > Bamenda

Aktie

Van het hotelletje Zenith gaan wij te voet tot de grote baan waar wij de minibus naar Bafoussam doen stoppen, 72 km verder.  Van daaruit kost het busje naar Bamenda 1.200 CFA.  In Bamenda huren wij voor 5.000 CFA een taxi om de mooie, kleine chefferie met terras van Bali te bezoeken, ingang 1.500 CFA.  Er staan prachtige kunstwerken.  In een atelier ernaast waren houtsnijders beelden en tamtams aan het maken en wij mochten een kijkje nemen en ook konden wij er iets kopen.  Mooi heuvelland rond Bamenda.

Eten

Ons avondeten nemen wij in ons hotel Ideal Park Hotel in Bamenda.  Goed en betaalbaar.

Overnachten

Ideal Park Hotel, PO Box 5, Bamenda, tel. 336.11.66 Wij betaalden 6.500 CFA voor een dubbelkamer met bad.  Wij zouden hier drie dagen blijven en uitstappen maken op de Ring Road

 

       

Dag 12 – vrijdag 24/11//2006

Ringroad tot Wum en terug naar Bafoussam

Actie

Al om zes uur wakker en om zeven uur ontbijt met Kameroenese koffie, heerlijk.  Onze taxichauffeur die we gisteren hadden gecharterd was er stipt om acht uur. Met Oliver vertrekken wij voor een dag, 20.000 CFA en rijden de Ringroad op, richting Wum, 60 km van Bamenda maar door de vele fotostops en de slechte toestand van de weg een dagreis.  In Bafut bezoeken wij het Paleis van de Fon, ingang 2.500, foto’s buiten 1.500 en 500 binnen (drinkgeld). Een “koningin” begeleidt ons rond, geeft heel wat uitleg en dat duurt wel even.  Van de koningin (één van de vele vrouwen van de chef) mag Fran binnen naar hartenlust fotograferen wat ze ook gretig doet.  Achteraf krijgt de “koningin” een uitbrander omdat ze ons liet fotograferen binnen.  Door een groen heuvelachtig landschap gaat het verder langs kleine dorpjes met vriendelijk wuivende mensen onderweg.  In de tuintjes staat fruit en met palmbomen omzoomde rijstvelden.  Dan rijden wij door het bos van Bafut.  Tweemaal rijden wij over een krakkemikkige houten brug met enkele hutjes ernaast.  De oevers van het riviertje met zijn weelderige plantengroei ademen rust uit.  Dit zou een ideale filmlokatie kunnen zijn – prachtig !  

20 km voor Wum liggen naast de weg (niet aangeduid) de Metchum waterval, 50 meter hoog. Wel mooi maar niet zo spectaculair.   Een mannetje vraagt ons aanvankelijk 2.000 CFA ingang/pp maar wij geven hem 1.000 CFA drinkgeld en dat is ook goed.

Rond de middag komen wij aan in Wum en van al het rode stof onderweg hebben wij dorst gekregen.  Wij gaan op het terras van “the Good Shepherd Inn” zitten (kruispunt weg naar Weh) Een lekkere grote Castel doet goed.  Er is geen eten vandaag want de kok is er niet.  Dan rijden wij 2 km verderop door olifantengras en smalle wegen naar het Lake Wum, een kratermeer.  Er staan een paar banken en vissers proberen hun geluk.  In de bomen aan de oever zitten massa’s witte zilverreigers.  Dan zijn wij om 13.30 uur vlug terug richting Bafut gereden . Onderweg hebben wij 1.5 kg riviervis gekocht aan inlanders voor 1.000 CFA.

Eten

Wij nemen ons ontbijt in ons hotel, Ideal Park Hotel in Bamenda en hadden de dag ervoor een ananas gekocht en die laten versnijden als toetje bovenop ons ontbijt, een heel grote schaal vol.! Ananassen in Kameroen zijn de sappigste en zoetste ter wereld.  Nergens anders zijn ze zo lekker, om van te watertanden!

De verse riviervis die wij een paar uren geleden onderweg hadden gekocht wordt in ons hotel bereid.  In de bar drink ik een Guiness smooth voor 650 CFA en bij het eten een whisky black voor 650 CFA.  .  

 

Overnachten

Nog eens Ideal Park Hotel in Bamenda.  Het is er goed, waarom veranderen?

 

 

Dag 13 – zaterdag 25/11/2006

Ringroad tot Kumbo en teru naar Bamenda

Actie

Om 08.00 uur was onze chauffeur Oliver er niet en nog steeds niet om 08.30 uur.  Hij was gisteren goed betaald en hoefde vandaag niet meer te werken, typisch Kameroenees.  Dan maar met een ander taxichauffeur via Sagba, Jakiri naar Kumbo.  Tot Ngop loopt er een goede asfaltweg; er staan talrijke weelderige huizen, vandaar.  Aanvankelijk rijden wij door een savannegebied en dan wordt het heuvelachtig tot bergachtig bij Sagba.  Vanaf Ngop tot Jakiri is het piste rijden en eten wij kilo’s rood stof. In Jakiri spoelen wij het stof weg maar de slechte stofweg houdt niet op tot Kumbo.  In Kumbo is het zaterdags marktdag; het ziet er allemaal wat rommelig uit, precies een cowboy-stadje.  Om 13.00 uur komen wij aan in het stadje en eten iets in Pacific Home Resto, geen restaurant zoals in België.

Onderweg fotograferen wij in een typisch dorpje hutjes met strooien daken.  Deze wijze van bouwen verdwijnt zeer snel en wordt vervangen door de verfoeilijke metalen golfplaten.  Een strooien dak is milieuvriendelijk en de materialen zijn ter plaatse aanwezig en onuitputtelijk.  Het bauxiet wordt gewonnen in Guinée (Conakry) en vervoerd naar Kameroen waar energieverslindende en milieugevaarlijke smelterijen staan die het aluminium in golfplaten walsen.

Onderweg in een dorpje is iemand overleden en veel familieleden en buurtbewoners krijgen gratis palmwijn. Het volk stroomt letterlijk en figuurlijk toe. Het graf bevindt zich naast de voordeur.

Ergens in het bergland bij Ndop staan langs de weg fruitverkopers en wij stoppen.  Ze zijn vriendelijke en niet opdringerig en wij mogen hen fotograferen, geen probleem. Ze  verkopen bananen, mango’s, ananas en appelsienen. Wij kopen voor 200 CFA (0.30 €) drie kilo appelsienen en zullen er nog dagenlang van smullen  vooraleer ze op zijn.

Bij een drenkplaats stoppen wij om bultige zeboes te fotograferen, statige dieren die met weinig dor gras in tropische temperaturen kunnen leven.

Bij Sagba bewonderen wij de mooie panorama’s bij Sagba Hill, lavagebergte.  

Om 18.00 uur wemelt het nog op de markt, rechtover ons hotel.  Men verkoopt er zelfs levende sprinkhanen en ook geroosterde.  Een verkoopster wil ze ons laten proeven maar wij bedanken.  Verderop is een grote kleurige fruit- en groentemarkt. Om 18.30 wordt het snel donker en even later zijn de straten leeg.  

Na terugkomst zitten wij totaal onder het rode stof; niet alleen zijn onze klederen volledig rood maar het venijnige stof zit in ons haar, oren, neus.  We zien eruit als marsmannetjes en Fran gaat in de douche met al haar kleren aan.  

Overnachten

Wij overnachten nogmaals in Ideal Park Hotel in Bamenda

Eten

In het restaurant van ons hotel eten wij zeboesteak met frietjes en of het smaakt na de stofpiste van vandaag.  Een Castel of twee gaat er gemakkelijk in.

  

 

Dag 14 – zondag 26/11/2006         

Bamenda – trein Ngaoundéré

Actie

West Kameroen en zijn chefferies hebben wij zowat gezien en besluiten naar Yaoundé te gaan en hopen nog de nachttrein te halen richting noorden.  Voor 5.000 CFA/pp gaat het met een overvol busje van “Vatican” naar Yaoundé.  In Kameroen is het niet “vier op een rij” maar vijf op een rij, spannend.  De N4 is een hoofdbaan en het busje rijdt behoorlijk vlug maar het is een lang traject en door de vele wegcontroles loopt het aanzienlijke vertraging op. Aan de controles worden ons door zwermen “handelaars” met allerlei op hun hoofd fruit en eten aangeboden – heel goedkoop. Op de middagstop in Makene eten wij enkele platte brochettes zoals er zoveel worden aangeboden aan reizigers. Er zit veel wild in het nabije oerwoud en een Fransman organiseert er jachten, een dure aangelegenheid.  Tot in Douala rijden wij lange tijd door een immens groot oerwoud.  In het busje vertellen wij onze medereizigers dat wij de trein willen halen want het is al laat in de namiddag.  Iemand is zo vriendelijk om de chauffeur op de juiste plaats te doen stoppen in Yaoundé en ons een taxi te bestellen.  Dat was maar goed ook want aan het treinstation zijn wij nog net op tijd om mee te kunnen; helaas geen ligbedden meer beschikbaar.  Dan maar in eerste klas een zetel besteld.  Je kunt het best vergelijken met een wat versleten vliegtuigzitje. Een zetel eerste klas kost 17.000 CFA (26 €). De trein vertrekt STIPT om 18.10 uur.  

Ter info : een couchette voor 2 personen kost 28.000/pp, een couchette voor 4 pers. 25.000/pp en een zetel tweede klas (niet aangeraden) 10.000 CFA.

www.trainweb.org/railphot : op deze site lees ik dat ik geen foto had mogen nemen van de trein.  Wat is er verkeerd met een foto van een trein ?

Op www.comazar.com verneem ik dat het Belgisch kapitaal is.   

Eten

Aan het treinstation van Yaoundé eten en drinken wij wat voor vertrek en nemen nog wat te eten mee.  Op de trein is een restauratiewagen maar veel zaaks is het niet.

Overnachten

De helft van de reizigers bestaat uit militairen die huiswaarts keren en luidop discussiëren met burgers die hun mening durven zeggen over het bewind.  Totdat dezen zich in de overloop en in de wandelgangen leggen te slapen

 

 

Dag 15 – maandag 27/11/2006

Ngaoundéré > Garoua

Actie

Een Nescafé op de trein kost 500 CFA en 5-6 bananen 100 CFA en voor twee belegde Franse broodjes betalen wij 1.000 CFA.  Overal lopen ze ermee te koop; je hoeft niet te zoeken.  

Op de trein ontmoeten wij twee fransen die in Foumbot wonen en zij nodigen ons uit voor het NGOUN festival in Bamoun op 8,9 en 10 december.  Het festival heeft om de twee jaar plaats en is voor toeristen het meest interessant op zaterdag.  Meer uitleg op www.royaumebamoun.com 

Het is bijna middag als wij eindelijk van de trein stappen en zijn blij dat we even kunnen de benen strekken Buiten het station staat een grote bus van Touristique Express met genummerde zitplaatsen.  Voor 4.000 CFA/pp  (6 €) worden wij over een vlotte maar smalle asfaltbaan zonder gaten naar Garoua gebracht.  Onderweg zien wij talrijke geaccidenteerde auto’s en vrachtwagens die in de gracht zitten.  Plots begint de bus gevaarlijk te slingeren en voor wij het beseffen zijn wij zelf op het nippertje ontsnapt aan een ongeval.  Links op de baan stond een vrachtwagen geparkeerd en een andere vrachtwagen die voorbijstak en ons te traag kruiste had ons op een haar na gemist want onze chauffeur bleef op zijn rechterrijvak rijden en was in orde : hij moest uitwijken en links voorbijsteken.  Het had een frontale botsing kunnen worden met doden en talrijke gekwetsten.  

Wij rijden door savannegebied en bemerken een andere bouwstijl, die uit het noorden met ronde hutten rond een erf. Van op een brug zien wij nijlpaarden in een riviertje.

Overnachten

Uit de gids van Bradt kies ik Hotel Centrale, tel. 557.06.95 of 687.11.37 receptie Zij hebben twee types van kamers : zonder airco aan 5.000 en met airco, badkamer (zonder water), wc aan 8.000 CFA.  Ze willen er niets afdoen en het is teveel voor wat geboden wordt.  Afrader.

In de gang ontmoeten wij een Frans meisje uit Grenoble, helemaal onder de drugs die ze krijgt van een zwarte apotheker uit de straat.   Enkele boys blijven in haar buurt als wij tegen haar praten en wij voelen dat ze onder dwang zit.  Hier is iets niet in orde; ze is vermoedelijk al haar geld en papieren afgenomen.  Wij overwegen even om het de politie te melden maar ze is alweer verdwenen en de zwarten krijgen toch altijd gelijk van de corrupte politie.  Op straat zaten enkele bedelaars en de buurt van het hotel leek ons niet veilig.  

Eten:

Na een korte verkenning van de buurt eten wij iets in Le Pélican er vlakbij.  De vis Mbongo capitaine, specialiteit, met bakbananen voor 1.500 CFA is lekker en ook de fruitsappen (gember is nogal pittig).   Wij zitten er alleen.

 

   

Dag 16 – dinsdag 28/11/2006

Garoua > Mokolo

Actie :

Na het ontbijt op het proper terras van Le Pélican vroegen we de rekening : 7.000, bij natellen werd het 6.100 en toen ik het nog eens controleerde werd het 5.100.  De eigenaar had zich “vergist” zei de dienster.

Een man geeft ons zijn visitekaart : Extrême Nord Safari, tel. 646.16.21, e-mail : zraremi@yahoo.fr .  Jean Zra Teri is gids en chauffeur.   

Ons ticket voor de minibus naar Maroua, 173 km met Touristique Express kost 2.500 CFA ( 3.80 €).   In Maroua eet ik een lekkere gegrilde vis en drink ik een biertje.

Met een busje van Tsanaga dat stipt op tijd vertrekt staan wij een uur later in Mokolo, een mooi plaatsje in de Mandara bergen.

De Mecheme bar is gesloten en ziet er helemaal niet netjes uit zoals vermeld in Bradt.

Overnachten:

Le Flamboyant is zonder twijfel de beste keuze in Mokolo, tel. 632.65.56, GSM 971.29.32

Voor één dag vragen ze 14.000 voor een dubbel maar omdat wij drie dagen blijven en na afbieden is het 8.000 CFA (12.20 €) voor een halve boukarous met badkamer en het is er proper.  De consumpties zijn wat duur.  

 

 

Dag 17 – Woensdag – 29/11/2006

Uitstap naar Djinglya

Actie

Woensdag is marktdag in Mokolo en ik had er onze uitstap aangepast.  Het is kleurrijk en er worden veel groenten aangeboden en wij lopen er de ganse voormiddag rond.  Voor 500 CFA laat ik mijn haar knippen maar na afloop is het “coupe Africaine” geworden : alles eraf want iets anders kennen ze niet.  In Cyber CCM gaan wij voor 500 CFA en uur op internet en werken onze reisweblog  www.tangatanga/Kameroen/fran  bij.  

Terug in Le Flamboyant bestellen wij ons middagmaal maar wij moeten twee uren er op wachten omdat wij het niet besteld hadden en geen voorschot hadden gegeven.  

Daardoor zijn wij pas om 14.40 kunnen vertrekken naar Koza.  Om achterop een brommertje te mogen zitten betalen wij elk 4.000 CFA.  De weg is erbarmelijk en wij vragen de chauffeurs zachtjes te rijden wat ze ook doen.  Onderweg zagen wij veel mooie typische strooien hutten in een ring gebouwd met het erf centraal gelegen en toegang langs één poortje.  Deze hutten zijn werkelijk fotogeniek en deze  trip kan ik dan ook sterk aanraden.  Ook de natuur is zeer de moeite waard.   

In Djingliya stoppen wij bij het Centre Artisanale, iets voor de ingang van het dorp gelegen.  Er staan enkele propere boukarous aan 4.000 CFA per kamer, fan, lavabo, wc, geen muskietennet.  Prijs/kwaliteit is heel goed.  Aanrader want ik heb ze gezien.  Bovendien is de ligging heel mooi en had ik er een beetje spijt van dat wij hier niet logeerden.  Op een terras met fotogeniek uitzicht genieten wij van een drankje.  Kinderen leiden ons rond in een typische woning en erf van de Mafa-stam.  Het centrum heeft een winkeltje met souvenirs en houtsnijwerk.  Een maaltijd kost 1.500 CFA.

Adres : SOCOOPARD (Société Coopérative Artisanale de Djingliya, GSM 556.79.31    

Wij rijden nog door tot Koza en onderweg fotograferen wij regelmatig de typische boukarous, ronde hutten met strooien dak en de typische ronde grote rotsblokken.  

In Koza is volgens ons niet veel bijzonders te zien.  Er staat een kerk bij een katholieke missie aan een groot plein waar zeboes op hun gemak rondslenteren.  

Overnachten

Nogmaals in Le Famboyant.  Maar we eten dit keer geroosterd vlees in het centrum.

 

 

Dag 18 – Donderdag –  30/11/2006

Uitstap naar Tourou

Actie

Reeds om acht uur waren wij vertrokken aan de Flamboyant in Mokolo naar Tourou met elk een brommer-chauffeur onder leiding van Sali (GSM 916.20.02); ze waren stipt, hebben rustig gereden en geen gezaag achteraf om meer centen.  Ik kan ze aanraden.  Een half uur voor ons was er een 4X4 vertrokken met Fransen en kort erna nog een personenwagen met Italianen.  Ongeveer halfweg de 30-35 km naar Tourou zijn wij hen voorbijgereden. De tocht duurt ongeveer anderhalf uur.   Het landschap is hier zeer mooi in het Mandaragebergte maar de weg nogmaals erbarmelijk slecht en de beste optie om er te geraken is achterop een brommertje.  Steeds kwamen kinderen ons uit de huizen en van de velden toegelopen en wuifden ons vriendelijk na en riepen “galè” (blanke) of “bonjour” of soms “kado” zonder opdringerig te zijn.   Overal zien wij arme gierstveldjes, katoenvelden, aanplant van aardnoten of zoete aardappelen.   Omdat we niets wilden missen op de markt zijn wij erheen gereden zonder fotostops; dat deden wij op de terugweg.  Wij vroegen onze chauffeurs ons te vergezellen bij ons marktbezoek en dank zij hen mochten wij overal en iedereen fotograferen; zij vroegen toestemming wat ons niet steeds zou lukken.  Wij hebben dan ook vele mooie foto’s genomen op de markt van Tourou, vooral van de vrouwen van de Magastam met hun roodbruin beschilderd halve kalebassen op het hoofd die op helmen lijken.  Behalve enkele granaatappels en pompelmoezen hebben wij geen fruit gezien.  Wij eten gebakken beignets en mager geroosterd rundvlees wat heerlijk smaakt.  Want bij de slagers in openlucht  met hun kromme messen zitten veel vliegen en liggen de ingewanden ernaast.  Het is af te raden reeds klaargemaakte brochettes te kopen want die zitten in paneermeel en het zijn ingewanden of vet : dus zelf het mager vlees aanduiden op de barbecue rooster.  Ongelooflijk want zij snijden het dan in stukjes door hun vingers zonder in hun eigen vingers te snijden!.

Wij zien ook verscheidene verkopers die T-shirts, training, vesten aanbieden uit … België.  In heel Kameroen zien wij T-shirts van Belgische sportclubs, voetbalclubs, aannemers enz.  Héél veel zelfs.  Dat is wat wij in een zak aan de deur zetten “voor de arme mensen” Deze ophaalbedrijven verkopen dat dan in het buitenland.  Dus diegenen die het zouden moeten krijgen komen niet in aanmerking want het zijn enkel de betere zwarten die kleding kunnen kopen.

Er rijden ook heel veel ingevoerde auto’s uit België rond: Anderlecht is daarvoor de draaischijf : steeds Toyota Corolla (taxi’s).   

De grens met Nigeria is amper 6 km weg en men kan hier gerust in Naira betalen.  

Wij bieden onze chauffeurs een drankje aan maar ze verkiezen Cola want het zijn moslims.  Nochtans is het hier Kirdi-gebied.  Kirdi zijn heidenen.  

Op de terugweg hebben wij veel mooie foto’s genomen van de typische hutten en van de mensen, mits toelating vragen.  

Tip : de trip naar Tourou op een brommertje is een aanrader !

Overnachten:

Nogmaals in Le Famboyant in Mokolo omdat het centraal gelegen is om uitstappen te doen.

 

 

Dag 19 – vrijdag – 01/12/2006

Mokolo > Rhumsiki

Actie

Om 05.30 uur opgestaan en te voet vlug met rugzak naar het minibusje van Tsanaga Voyages want er is niet veel vervoer naar Rhumsiki.  Er is enkel een busje naar/van Rhumsiki op ma-wo-vr-zondag om ongeveer 06.00 uur, prijs 2.000 CFA, 66 km.  Enkele mannen doen een vergeefse poging een heel zwaar motorblok van het dak van het ene busje naar een ander te versjouwen tot ik hen aanraad een zware plank die daar lag ervoor aan te wenden.   Niemand kon mij vertellen wanneer het busje precies zou vertrekken.  Om 06.30 uur vertrekt dan toch het busje en in Mogodé wordt het motorblok van het dak geladen tot ieders tevredenheid want het gewicht had al een deuk gegeven in het dak op enkele centimeter boven ons hoofd.  Onderweg stappen nog reizigers in en wij zitten als sardines in een blikje.  Wij hebben totaal twee uren gereden om 50 km af te leggen.  Onderweg was het landschap prachtig, grote ronde rotsblokken, precies een maanlandschap die mij aan Lesotho deed denken.  

Nadat wij ons hotel hadden gekozen gingen wij op verkenning en reeds bij de poort werden wij onophoudelijk aangeklampt door kinderen die als gids wilden werken, echt vervelend.  

Eten :

Bij verkennen van het dorp komen wij terecht in “Le Baobab” en wij vonden de Kameroense eigenaar ‘Jules Caesar’ tof.  Hij vertelt ons over de gebruiken van de streek en over de Kirdi.  Hij is jong en ondernemend en is bezig kamers bij te bouwen.  Aan de eigenaar, Jules, bestellen wij een menu, maar aangezien hij aan het verbouwen is en zijn keuken niet beschikbaar is laat hij onze maaltijden bereiden door een buurvrouw en dat duurt een tijdje.  In heel Kameroen wordt steeds op houtvuur gestookt en dat gaat niet zo vlug als bij ons het elektrisch vuur aanzetten.  Ik geniet ondertussen van een Whisky-Black (cola-whisky)

Overnachten

Aangezien uit reisverslagen bleek dat het Campement het beste logement is was onze keuze vlug gemaakt.  Het tarief is 16.000 CFA maar omdat wij drie dagen zouden blijven en na onderhandelen kregen wij de halve propere boukarous met badkamer voor 10.000 CF voor een dubbel (15.20 €).  Een bediende zet twee stoelen buiten voor onze hut : wat een enig uitzicht !!!  AANRADER !!!  Aan het terras bij het zwembad is het zalig zitten met een drankje.  De prijzen liggen iets hoger dan elders maar het uitzicht op de bergen is onvergetelijk en voor altijd in mijn geheugen gegrift.

Adres : Campement de Rhumsiki, BP 508, Maroua, tel. 759.71.06 (eigenaar de Zwitser Markus Fassler)

e-mail : markus@extreme-nord.info 

web : www.extreme-nord.info

In het Maison de l’Amitié is men appartementen aan het bijbouwen en de prijs ligt op 15.000 maar zonder mooi uitzicht.  

 

 

Dag 20 – zaterdag – 02/12/2006

Trekking in Rhumsiki

Actie

Nadat wij een fles water Tangui gekocht hadden gingen wij met Jean-Gabin als gids op stap in het prachtig decor. Vanaf het Kampement gingen wij langs een bergflank en de “vrouwelijke berg” in het dal.  Aan een eenzaam verwaaide scheve boom bleven wij zalig genieten van het majestueuze landschap met de hoge scherpe basaltpiek vlak voor ons.  Onvruchtbare vrouwen moesten er rond lopen en dat zou helpen volgens de traditie.  Nadat wij een dikke baobab zijn voorbij gelopen en enkele poelen en een riviertje komen wij in een dorpje van enkele hutten terecht.  De grens met Nigeria is amper 3 km verder.  Bij een armzalige hut waar beeldhouwers aan het werk waren kochten wij enkele souvenirs die niet goedkoper waren dan in ons hotel.  De opbrengst gaat naar sigaretten en drank. Een kind lag in de zon in het zand te  slapen, massa’s vliegen in de ogen en wij vrezen voor vlooien en maken ons vlug uit de voeten. Dan gingen wij iets bergop naar de mannelijke rots door een enig mooi landschap.  Aangekomen in het dorp drinken wij iets bij Jules.  Wij betalen de gids die wij later dronken zouden tegenkomen, niettegenstaande zijn handicap.  

Wij nemen een frisse duik in het zwembad met hemels uitzicht en genieten van de ondergaande zon tussen de bergen.

Eten

Wij bestellen ons avondmaal in Auberge Le Petit Paris en proberen de specialiteit : gegrilde kip in aardnotensaus met rijst.  Maar de kip is mager en taai en zijn geld niet waard : afrader.

Een tweepersoonskamer kost er 8.500, en single 7.500 maar misschien is het ook ondermaats.

Overnachten

Nogmaals en zonder spijt in onze boukarous van het Kampement.

 

 

Dag 21 – zondag 03/12/2006

Rhumsiki

Actie

Wij nemen ons ontbijt aan de zwemkom van het Kampement en genieten van het mooie landschap en de eigenaardige basaltrots Zivi  die voor ons in de morgenzon ligt. Een ontbijt in Kameroen is niets bijzonders : niet teveel brood (bijvragen), één blokje boter, koffie, één hoekje kaas “La Vache qui Rit” en heel weinig confituur.  In een winkeltje ter aanvulling choco van slechte kwaliteit gekocht – in een land waar cacao groeit onvoorstelbaar!  

Zondag is marktdag in Rhumsiki.  In de voormiddag hebben wij wat op het lokale marktje gelopen, een kleine markt zonder fruit maar met aanbod van grote zakken ontbolsterde aardnoten, gedroogde vis, slagers in open lucht en veel coupons kleurrijke Afrikaans stoffen uit Nigeria, Ivoorkust en … China.  

Dan zijn wij nog eens tot de uitkijktoren gewandeld en het voorstel van ‘kok’  “Julius Cesar” (zo noemde hij zichzelf) om te koken voor ons en ons de typische maaltijd op te dienen in een traditionele hut bij kaarslicht.  Wij aanvaarden zijn voorstel aan 2.500 CFA/pp maar vragen hem het op te dienen in de “Tour d’Argent” waar wij comfortabel in tuinstoelen bij de bar kunnen zitten.  

Dan hebben wij iets gedronken in de Kirdi-bar, leuke plek en vegetarisch restaurant.

De Casserole, rechtover Le Petit Paris, is centraal gelegen en men kan er iets eten of drinken. Er zit altijd veel lokaal volk.

In de regio wonen 10% moslims en 70% animisten.  Nog slechts 30% van die animisten neemt nog deel aan de initiatie, een traditie die snel verdwijnt.  Het feest duurt een week.  

Wij zijn nog een extra dag in het dorp gebleven omdat vandaag de voornaamste dag is van het inwijdingsfeest van de 18 jarigen in de mannengemeenschap.  De betrokken jongelui lopen met een rode kerstmuts rond in het dorp en ze drinken nogal wat af.  In de late namiddag begint de inwijding bij de grot waar de inwoners zich ooit wegstaken tegen de Arabische slavenhandelaars.  Onder leiding van meesters begint een rondedans met tromgeroffel en toeters.  De jongemannen dragen belletjes rond de enkels en blazen op hoorns.  Dat duurt zo wel twee uren tot ze naar het centrum trekken.   Het is een kleurrijk tafereel en wij mogen foto’s naar believen nemen, wat wij vooraf hadden gevraagd.  Oliver toont ons een plaats waar wij wondermooie foto’s kunnen nemen van de zonsondergang.  

Eten

Het typisch maal dat wij besteld hadden laat wel twee uren op zich wachten maar gelukkig zitten wij op het terras van de “Tour d’Argent” en kunnen wij een drankje bestellen.  Zij bereiden het ergens in een hut; er komt niemand opdagen en toen wij wilden weggaan kwamen de “kok” “Julius Cesar” plots tevoorschijn met zijn potten.  Het heeft gesmaakt.  

 

 

Dag 22 – maandag  04/12/2006

Rhumsiki > Maroua

Actie

Slecht geslapen omdat er muggen zaten op de kamer.  Men had ons vergeten een spray te geven en bovendien was er geen airco/fan noch muskietennet op kamer 8a.  Onze medereiziger had bijna al de koffie  alleen opgedronken maar van de bediende moesten wij wel ons aandeel betalen wat ik weigerde.  

Ik had de minibus besteld en die kwam ons netjes ophalen in het Kampement, 3.000 CFA/pp tot Maroua.  Om 06.00 uur vertrokken en om 11.00 uur aangekomen in Maroua.  Dan wilden wij nog naar het afgelegen Maga en er was enkel een heel aftandse blauwe camionette Peugeot die het traject aflegde.  Vanzelfsprekend zaten wij als sardientjes op elkaar gepakt  en in de bodem zat een gat.  Na vijf kilometer wordt gestopt aan een politiekantoor en worden er talrijke zware zakken maïs, volumineuze lege tonnen torenhoog bijgeladen.  Het busje stopt aan iedere dikke boom om te lossen/laden, mensen er op/af.    Rond Maga wordt het landschap bijzonder droog, soms bemerken wij arme katoenveldjes tussen stoffige hutjes in kleine dorpen.   Wij rijden een hele tijd langs de dijk van het waterreservoir die de rijst- en katoenvelden moet irrigeren.  Het reservoir wordt gevoed door de nabijgelegen Ogone rivier die men naar het reservoir heeft afgeleid ten nadele van het opdrogende Tsjaadmeer.   Na een bidpauze voor de mede reizende moslims komen wij aan in Maga, één brede stoffige straat vol kuilen.  

Overnachten

Hier zijn slechts twee mogelijkheden.

Wij gaan eerst naar de Auberge du Lac maar de verantwoordelijke is er niet, de koelkast is leeg en er is geen drank.  Een kamer kost 6.000 zonder airco en 7.000/8.000 met airco.  Terug buiten zie ik geen verkeer en wij staan daar met onze zware rugzak.  Ik doe een toevallig voorbijrijdende legercamion stoppen en zij voeren ons naar :

Safari Danay.  Zij hebben geen adreskaartje want de baas, een Fransman,  is er niet.  Het is hier luxe : uitzonderlijk veel groen en vogels in de tuin; sierlijke kraanvogels eten er uit onze hand en er zijn hertjes naar de omheining gekomen op zoek naar voedsel.  Ik heb heerlijk gezwommen in de zwemkom.  Er zit o.a. een grote visarend in een kooi en nog andere soorten.  De boukarou is heel proper en ruim met badkamer.  De prijs voor een drie persoonskamer is 21.000 CFA  De afrekening is niet mals; er is geen wisselgeld.  

Eten

Het dagmenu in Danay is nogal prijzig : 6.500 CFA maar het is lekker.  

 

 

Dag 23 – dinsdag  05/12/2006

Maga > Maroua

Actie

Na een goede nachtrust nemen wij een gewoon ontbijt voor 2.500 CFA, brood en boter uit de diepvries.  Wij bestellen elk een brommer voor 3.500 CFA h/t en zitten achterop op weg naar Pouss want het is vandaag dinsdag en er is daar marktdag.   Na 12 km komen wij aan de Logone rivier aan, rechts rijstvelden en veel vogels en links de rivier met Tsjaad aan de andere kant.  Er liggen enkele lange rivierschuiten en kleinere kano’s varen constant naar de overkant : TSJAAD.  Ik kon vrij foto’s nemen aan deze grensrivier.  Dan rijden  wij naar de Obus hutten omdat ze in die vorm zijn gebouwd in klei, arbeidsintensief vertelt men mij en er zijn er niet veel meer. Maar één ommuurd complex is gerestaureerd en kan men bezoeken, 2.000 CFA ingang.  Het complex bevat een hut voor vrouw één en voor vrouw twee, een hut voor de man en één voor het vee. De “sultan” doet een deskundige uitleg over de bouw en de gebruiken van de Mousgoun.     Via een stofweg met palmbomen begroeid rijden wij naar de kleurrijke grote markt waar verschillende volksgroepen op af komen.  De mousgoun-stam hebben strepen in het gezicht gekerfd en ze dragen soms neusringen.   Er liggen vooral veel stoffen uit omringende landen, gebruikte klederen (veel uit België), mille, aardnoten, groenten en medicamenten.   In Pouss bij het meer koop ik bij vissers zes mooie verse vissen voor 2.000 CFA, vooral de captainvis is heel lekker.   

Een van de brommertjes loopt voortdurend lek en moet vervangen worden.  

Na de middag willen wij vertrekken naar Maroua en moeten bijna een uur wachten op een  gammel minibusje,   1.500 CFA/pp, duur drie uren want het ding stopt aan iedere dikke boom of de moslims moeten weer eens bidden.  

Overnachten

Fety Hotel, Bd de Diarenga, tel. 229.29.13, GSM 942.67.27/986.18.12

Een kamer met fan kost 5.000, een enkel met airco 7.000 en een dubbel met airco 10.000 CFA

De kamers zijn alle beneden op een erf, niet te groot maar proper en met badkamer en airco.  Bovendien zijn ze constant bezet zodat je best op voorhand reserveert.  Er komen vooral veel expatriates, ontwikkelingswerkers en overlanders en soms een backpacker.  Een goede plaats om andere reizigers te ontmoeten.  Aanrader Op het terras is het gezellig zitten met een biertje, spijtig dat er teveel souvenirverkopers rondhangen.  

Eten

Fety.  Waarom elders gaan met ruime keuze op de kaart en niet duur.  Maar ik laat de vissen bereiden van de kok mits 2.500 CFA bereidingskost.  Met een grote rijstschotel, salade en een aangepaste saus is de vis overheerlijk.   Een Castel kost hier maar 800 CFA.  Aanrader.  

 

 

Dag 24 – woensdag  06/12/2006

Maroua > Kousséri

Wissel

In het kantoor van Crédit Lyonnais in Maroua wisselen wij euro’s voor CFA.

Aangezien de koers vaststaat op 1€ = 655.957 CFA is omwisselen eenvoudig : paspoort wordt telkens gekopieerd en geld afgeven en een half uur wachten. Er gaan geen kosten af.  

Actie

Na een goed ontbijt in Fety (1.200 CFA) en de wissel nemen wij elk een brommertje naar de Gare Routière.  Wij kopen enkele bananen voor 100 CFA en een grote fles fruitsap Djino voor 1.500 CFA.  Dan vertrekken wij om tien uur met een Toyota busje van Touristique Express naar Kousséri voor 3.500 CFA/pp.   De rit van 160 km duurt vijf uren over redelijk goede weg maar met veel stops bij de corrupte politie.  In de streek zijn veel vluchtelinge uit Tsjaad en Nigeria.  In Ndjamena wordt ’s nachts geschoten en is het niet pluis.  Wiens papieren niet in orde zijn betaalt een boete, zonder betalingsbewijs.  Wij rijden door vlak Sahellandschap met kleine drenkplaatsen voor het doortrekkend vee.  Grote kudden zeboes met drijvers komen dagelijks de grens over en trekken door Kameroen naar de slachthuizen in Nigeria, wel 5.000 stuks per dag want Tsjaad heeft een enorm grote veestapel.   Wij rijden door het vlakke en weidse Waza Nationaal Park en zien slechts twee bokken in de verte.  Het kampement ziet er sjiek (en duur) uit.  Af en toe ligt een klein arm slaperig dorpje langs de weg.  Bij aankomst in Kousséri worden wij omringd door brommertjes die ons willen vervoeren.

Nadat we ons hotel hebben gevonden maken wij nog een ritje achterop een brommertje naar de grensbrug + grensrivier Logone.  Aan de andere kant ligt Ndjamena, hoofdstad van Tsjaad.  Natuurlijk mag men daar niet fotograferen want de grens is top secret !

Op een parking staan veel tankwagens  met kenteken TCH.  Tsjaad moet alles, ook brandstof  aanvoeren uit het verre Douala, Kameroen.  

Onderweg zie ik regelmatig grote publiciteitsborden van de grootwarenhuisketting Fokou.  Groot is mijn verbazing als ik er binnen ga want heel veel rekken zijn leeg en het aanbod is minimaal.  Ik koop een fles Spaanse wijn die wij straks bij het eten zullen uitdrinken.  

In Kousséri ligt heel veel vuil op de straten en vooral in de zijstraatjes, wel een miljoen plastiekzakken en hopen afval.  

In een café staat de TV luid aan en de ontvangst is slecht en wij zien groene negers op het scherm.  

Overnachten 

Auberge Le Confort, tel. 229.46.36  Voor een dubbelkamer met bad en airco betalen wij 8.500 CFA.  Het is geen grote luxe maar het is in orde.  De moslim uitbaters willen geen korting geven voor twee nachten.  

Eten

Doen wij in Colombe; het uithangbord belooft maar het resultaat is pover.  Het eten wordt in een ander restaurantje gereed gemaakt en voor een portie extra friet moeten wij 1.500 CFA bijbetalen.  Er ligt geen menukaart en de prijs achteraf is fors maar van een moslim kun je niet anders verwachten. – Afrader !

 

 

Dag 25 – donderdag 07/12/2006

Trip > Blangoua en terug

Actie

Aan een taxistand zoeken wij vervoer per taxi naar Blangoua.  Wij worden door iedereen overrompeld.  De eerste vraagprijs is 66.000 CFA h/t , dus voor een dagtrip.  Voor een minibusje is het 4.000 enkel maar de weg is erg slecht en de staat van het busje idem.  Uiteindelijk kan ik een prijs afdingen voor 45.000 CFA.  Tot Maltam rijden wij op asfalt daarna aanvankelijk op een  goede piste, dan op wasbord tot kruispunt met Makari, 27 km weg.  Naast de weg lopen duizenden zeboes met drijvers uit Tsjaad.  Enkel stieren, voor de slacht en in Maiduguri, Nigeria worden ze op transport gezet naar Lagos.   De drijvers, Choa Arabieren met stok en tulband, laten zich gewillig fotograferen.  Zij lopen naast de rijbaan op de “veeweg”.    Het landschap met hier en daar een eenzame boom is mager en dor, af en toe een arm gierstveldje met zielige ronde hutten in de zeldzame dorpjes die leven van de vee trek.  Bij Makari is het wat groener en bemerken wij rijstvelden dankzij een rivier.   Af en toe kruist ons een fietser of iemand met een Chinees brommertje.  Na Makari ploeteren wij door een zandpiste; het is hier bijna woestijn.  Aan ieder dorpje controle en papieren tonen.  Een paar keer rijden wij over een slechte brug over de weinige riviertjes die het Tsjaadmeer bereiken.    

Eten

Jet Set, langs de hoofdweg, tel. 654.73.48 of 646.08.76 = aanrader !!!

Ze hebben een mooi proper interieur met tafeldoeken en nappen en een vriendelijke kelner.  Er is grote keuze op de menukaart en het is heel lekker.  Voor een goedverzorgd ontbijt betaalden wij 2.500 CFA/pp.

 

 

Dag 26 –  vrijdag 08/12/2006

Kousséri > Maroua

Actie

Deze morgen nemen wij een minibusje naar Maroua, 3.500 CFA ; wij vertrekken om 10.40 uur en komen er aan om 15.10 uur non-stop, geen break.  Onderweg viermaal reispas getoond en aan iedere dikke boom gestopt voor politiecontrole, wegentol, douane (in het binnenland), veiligheid, rijkswacht, militairen : controle aan iedere ingang en uitgang van een dorp – zoals bij ons in de middeleeuwen.  

Na aankomst kopen wij  bij een straathandelaar een dikke ananas, 800 CFA, en laten die versnijden door de kok : een lekker dessert !  

Dan gaan wij internetten en onze zitplaatsen reserveren voor onze grote bus naar Ngaoundéré want de bus van Touristique Express vertrekt op honderd meter van ons hotel, ideaal.   

Overnachten

Doordat wij er goede ervaringen mee hebben kiezen wij terug resoluut voor Fety Hotel, tel. 229.29.13, GSM 942.67.27/986.18.12

Wij betalen 10.000 CFA voor een dubbelkamer.

Eten

Het avondmaal in Fety is heel lekker en een aanrader.

 

 

Dag 27 – zaterdag 09/12/2006

Maroua > Ngaoundéré > nachtrein Yaoundé

Actie

Om 05.00 uur opgestaan, ingepakt en om 05.45 uur naar het busstation van Touristique Express gegaan, 200 meter van het Fety Hotel.  Ik had de avond voordien gereserveerd maar nog niet betaald,  wat dus geen zekerheid geeft om een plaats te hebben. Wij zijn er vroeg bij en staan vooraan de lijst.   Het systeem zit zo : wie eerst betaalt staat eerst op de passagierslijst en wordt eerst afgeroepen om zijn ticket in ontvangst te nemen en mag dus eerst opstappen en heeft dus de eerste keus van zitplaats want de tickets geven geen recht op een genummerde zitplaats.  Aan ieder busstation kan men drank en eten kopen : ik kocht een heel Frans brood met omelet voor slechts 400 CFA. als ontbijt. Het ticket kost 6.500 CFA (10 €).  Om 07.00 uur vertrokken, een uur later dan voorzien maar ja er moet zoveel op het dak geladen worden dat je eraan twijfelt of het zich zou begeven of niet.  De ganse weg is er geen muziek en rijdt de bus heel vlug.  In feite is er weinig muziek in Kameroen wat niet zo is in andere Afrikaanse landen waar het steeds en overal vrolijk swingt.  Onderweg nog eens talrijke controles en vier maal paspoort moeten tonen. De medereizigers zijn ook niet tevreden met zoveel controles.   De Tsjadiens zijn niet steeds in orde met hun vrijgeleide  en betalen regelmatig een “boete” aan de corrupte politie.  Zij moeten ook veel betalen als ze goederen vervoeren waarvan ze geen factuur kunnen voorleggen (als je koopt op een markt krijg je voorbeeld geen factuur).  Er is veel smokkel uit Tsjaad en Nigeria.   Nochtans zou er vrij verkeer van goederen en personen moeten zijn.  Zoals bij ons in de EU bestaat er in Kameroen en omliggende staten iets dergelijks, nl CEMAG.  Info op www.izf.net met zetel in Bangui maar het systeem werkt niet goed.  

Op de bus maak ik kennis met een dokter uit Tsjaad die in het oosten van het land bij de grens met Soedan verantwoordelijk is voor een kamp van 7.000 vluchtelingen uit Darfoer – Soedan.  Hij vertelt mij hartverscheurende verhalen.  Hij mag ter verademing op stage in Benin.    Dan raak ik aan de praat met een dame die T-shirts bij heeft en die wil laten bedrukken met logo’s van het Rode Kruis en een hulporganisatie.  Zelfs voor het goede doel moet ze behoedzaam omspringen met de douane en bij de zoveelste controle moet haar vriendin uitstappen omdat zij de taks op haar goederen niet kan betalen.  Zij vertelt mij over haar opdrachtgeefster, voorzitster van het Rode Kruis in Ndjamena die veel projecten lopen heeft in Tsjaad en vooral in het noodlijdende oosten.  

Rond 15 uur zijn wij aangekomen in het treinstation van Ngaoundéré.  Wij zijn direct naar het loket voor eerste klas gegaan maar alle slaapbedden waren reeds volzet, waarschijnlijk lang op voorhand.  

Tip : Je kunt een bed reserveren bij Camrail in Ngaoundéré bij de chef van de loketten, Josué Yetna, tel. 225.12.71 of 225.12.30, GSM 792.81.56/654.59.21

Dan maar een zitplaats eerste klas genomen : 17.000 CFA (26 €).  Om 18.40 uur vertrokken, slechts 10’ vertraging.  De opklaptafeltjes zijn kapot.  Er zitten veel militairen in de gang en na lange luide discussies leggen ze zich overal te slapen tot op onze voeten.  Iedereen doet zijn raam ’s nachts dicht en het onze kan niet open zodat er bijna geen ventilatie is en het wordt drukkend warm: Fran wordt ziek.  Veel hebben wij niet geslapen die nacht.

 

 

Dag 28 – zondag 10/12/2006

Trein > Yaoundé

Actie

De trein stopt aan ieder stationnetje, zelfs midden in de nacht zodat je niet echt kunt inslapen.  Bij die gelegenheid komen er zwermen verkopers op de trein af en bieden allerhande aan :trosje bananen 100, zakje met acht mandarijntjes 200, stuk sappig opgesneden ananas 100, geroosterd geitenvlees 1.000, koffie op trein 300, enz.  De verkopers op het perron roepen steevast beignet, ananas, batons (maniok), lolo (zelf gevulde ?  flessen water).

Elise, de Tsjaadse met de T-shirts voor het Rood Kruis, zit ook op de trein; wij praten wat en ze geeft mij haar adres en dat van de verantwoordelijke voor Tsjaad.  Het is in de morgen en ik krijg honger.  Op het perron staat een verkoopster van Frans brood + beleg.  Ik had daar wel zin in maar de verkoopster kwam niet tot aan het raam van de trein.  Elise zei mij dat ik haar moest roepen maar ze had geen tijd.  Daarop ging Elise, met toestemming van de treinwachter van de trein om een broodje voor mij af te halen.  Plots , zonder verwittiging of fluitsignaal, kwam er met schokken beweging in de trein en die ging steeds sneller vooruit.   Elise kwam toegelopen, greep met moeite het handvat en wierp de twee Franse broden op de trein.  Maar ze had de opstaptrede gemist en hing met één hand te bengelen aan het handvat van de trein met haar benen tussen trein en kade.  Ik kon nog net op tijd haar tweede arm grijpen maar mijn hand is bezweet en mede door de tegendruk van de steeds maar sneller rijdende trein wordt zij loodzwaar en vrees ik er even voor dat ik haar zou moeten lossen en dan was ze zeker dood.  In de inkom naast mij staan verscheidene mannen en één helpt mij haar op de trein binnen te trekken.  Intussen had een militair aan de noodrem getrokken.  Veel tumult over het voorval.  Ik vreesde dat ik urenlang verklaringen zou moeten afleggen op een politiekantoor. Elise heeft geen schrik gehad zei ze achteraf.  Maar gelukkig reed de trein gewoon door en gebeurde er niets.  Er werd nog lang over nagepraat en ik was de held van de dag.  

Vanaf zes uur rijden wij tot tegen Yaoundé door dicht tropisch oerwoud – urenlang: machtig !  Rond de middag komen wij half gebroken met twee uren vertraging aan in Yaoundé.  

Wij nemen een taxi naar ons gepland hotel waar wij uitgeput op ons bed vallen.  

In de namiddag nemen wij een taxi (1.500 CFA) naar Mont Fébé, een bochtige weg slingert omhoog: er staat een sjiek hotel. Wij bezoeken het Musée des Arts in het Benedictijnen klooster.  Vanuit de bloemrijke tuin hebben wij een mooi zicht over de stad. Ingang is vrij maar er staat een bus om een gift te doen.   Aan de ingang van het klein maar interessant museum ligt een tweetalige gids met veel uitleg over de prachtige indrukwekkende originele kunstwerken in hout en brons, maskers, beelden van stamhoofden, gebruiksvoorwerpen, vooral uit het westen  van het land. Aanrader.

Overnachten

Aan hotels geen gebrek in Yaoundé zodat kiezen moeilijk is.  Uit mijn gids van Bradt lees ik goede commentaar over El Panaden, Okace de l’hôtel de ville, B.P. 8457, Yaoundé, tel. 222.27.65, fax 222.27.86, email : elpanaden@yahoo.fr 

Wij betalen 13.000 CAF (20 €) voor een dubbelkamer met bad en balkon : proper.  Er is roomservice en wasdienst en de receptie is vriendelijk.  Alles is in orde en ik kan het aanraden.

Eten

Het tuinrestaurant  La Terasse ernaast is een bouwwerf.   Maar daarnaast ligt crêperie-glacier Le Biniou met een aangename tuin om in te zitten bij klassiek muziek.  Het groen tuinterras is sjiek verlicht en wij kunnen er ook eten maar aan Europese prijzen.  Wijn kan ook besteld worden en enkel de betere klasse kan zich zo’n festijn veroorloven. Na de moeilijke treinreis verwennen wij ons ook eens en voor 24€ met twee valt het nog mee.  

 

 

Dag 29 – maandag 11/12/2006

Yaoundé > Douala

Actie

Na ons ontbijt nemen wij een taxi (600 CFA/rit) naar de ambassade van Guinea Ecuatorial in de elite wijk Bastos.  Het personeel is vriendelijk : fiche ingevuld, twee pasfoto’s en kopie van de eerste blz. van ons paspoort (heb ik altijd bij mij; een kopie op straat kost 25 CFA). Ons visum kost 37.000 CFA (56,40€)  Aanvankelijk moesten wij morgen terugkomen.  Maar dan sprak ik een andere mooi geklede man (secretaris, ambassadeur?) en toonde hem een e-mail van een vriendin die in de hoofdstad voor een oliemaatschappij werkt en ook een email van de minister van toerisme en plots mochten we nog wel ons visum dezelfde dag afhalen om 14.30 uur en kregen dit na een half uur wachten.

Adres : Ambassade de la Republica de Guinea Ecuatorial, 121 Rue 1851, Bastos, Yaoundé, tel. 20.05.19 of 21.17.68   

Dan met de taxi naar de Gare Routière Mvan van waar een minibus vertrekt naar Douala, 240 km ver.  De grote bus van Nasco Voyages zou om 15.30 uur vertrekken, “binnen vijf minuten”, “direct”.    De passagierslijst “stond al vol” en de “chauffeur” zat al achter het stuur (achteraf zou blijken dat dit niet de echte chauffeur is en dat de lijst bijlange niet vol was).  Wij betaalden elk 3.500 CFA (5.30 €) voor ons ticket.  

Tip : nooit betalen voor een busrit als de bus leeg is, wel meteen instappen op een bus die reeds overvol zit en waarvan je denkt ik kan er niet meer bij – “vol” is een rekbaar begrip in Kameroen.

Wij bleven urenlang wachten langs de kant van de weg op een wiebelend bankje.  Diegenen die klanten moesten ronselen voor de bus deden het niet goed en ik heb hen een tijdje vervangen en met succes want ik riep “on va partir en Europe” of  “le blanc cherche compagnie” : er kwamen veel klanten bij.   De meereizende militairen kregen het op hun heupen en de chauffeur moest vertrekken.  De nepchauffeur met cowboyhoed maakte zich uit de voeten en even was er helemaal geen chauffeur tot er na een half uur toch een opdook.  Enfin na vier uren wachten dan toch vertrokken met een bus met airco die niet werkte – alle ramen gesloten.  Wij als eersten hadden een goed plaatsje vooraan en de zwarte medemensen moesten het uitzweten.  Na een tankstop (had 4 uren geen tijd gehad) in het donker en als een gek naar Douala.

VOYAGES NASCO = FIASCO !!!    

Overnachten

Ik had al gereserveerd met mijn GSM (Kameroense kaart) in de Procure in Douala, gelukkig want wij zijn er maar na middernacht aangekomen.  

De Procure is een aanrader en het is er netjes, airco, deuren die goed sluiten, bad enz. En broeder Denis (NL) is heel behulpzaam.

 

 

Dag 31 – dinsdag 12/12/2006

Douala

Actie

De acties van ondergetekende zijn niet denderend vandaag want ik sta op met heel veel pijn in de onderbuik en het toilet is een marteling.  

Als een ouwe peet trap af naar de refter; het ontbijt is voortreffelijk maar ik heb niet zoveel zin.  Een zaag-Ier begint onophoudelijk vervelende onzin te vertellen terwijl ik op mijn tanden zit te bijten.  De ons bekende pater Denis raadt mij aan naar de privé kliniek Le Berceau te gaan.  Nadat ze eindelijk erachter zijn gekomen wie de blanke zal aanpakken wordt ik bloed getrokken, urinestalen en consultatie bij dokter Money.  Ik krijg een fikse rekening voorgeschoteld en voel mij plots genezen als die dokter mij voorstelt om mij op te nemen in zijn kliniek.  NOOIT DOEN : je raakt er slechter buiten dan uit de gevangenis.  Enkel mits een attest dat je volkomen genezen bent (als je geld op is).  Dan een halve dag geslapen en in de late namiddag de resultaten afgehaald en vooral het voorschrift. Dokter Money vraagt mij ter controle nog twee maal terug te komen wat ik natuurlijk beloof!  In de apotheek medicamenten gehaald + rekening en vroeg gaan slapen en niet meer teruggegaan.  

Tip : als je ziek wordt in het buitenland, vooral buiten EU, dan steeds facturen vragen voor medische verzorging en medicamenten en ze laten aftekenen voor voldaan.  Eenmaal terug thuis copies  ervan afgeven aan uw mutualiteit.  Na 2-3 weken krijg je alles terug betaald mits een franchise van 20€.  

 

 

Dag 32 – woensdag 13/12/2006

Douala > Kribi

Actie

Vandaag gaat het al iets beter.  Bij het ontbijt ontmoet ik nogmaals de Spaanse pater uit Bouar, CAR die in Douala goederen komt ophalen voor zijn missie.  Wij stockeren nog wat ballast in de opslagruimte van de missie.  Ik koop in de missie voor 2.500 CFA de “Cameroon Tourism Guide” van de uitgeverij Wala.

Nadat wij onze rekening hebben vereffend op de Procure gaan wij naar de Gare Routière per taxi.  De bus van Transcam  vertrekt op tijd ook al zit hij niet vol, vanaf Edea stappen er meer passagiers op en wordt het vijf op een rij. De rit van Douala naar Kribi, 175 km, kost 2.000 CFA of 3 €, vertrek 09.45 uur en aankomst om 13.15 uur.  Het is een goede baan, geen putten en veel groen onderweg.  Ongeveer drie kilometer van de stopplaats in Kribi bevindt zich het hotel dat ik op het oog heb en die goed staat aangeschreven in mijn reisgids.

Daarna wandelen wij langs het wit palmstrand naar de Lobé waterval, zo’n drie kwartier weg; langs de weg is het een uurtje wandelen.  Zowel in de gids van Lonely Planet als in die van Bradt staat dat het een gevaarlijke wandeling is en dat men het beter doet in groep.  Wij doen het op ons eentje en voelen ons nergens onveilig.  De weinige mensen die wij ontmoeten, vissers, verkopers zijn heel vriendelijk.  Sommigen vragen of wij “crevettes” willen eten bij hen thuis, een lokale specialiteit.   De wandeling langs het strand van Kribi tot de Lobé-watervallen is een AANRADER :   het is rustig, geen toeristen en absoluut prachtig.  Wij maken veel schitterende foto’s.  Aangekomen bij de Lobé watervallen vinden wij ze niet spectaculair groot maar de groene omgeving is dat wel en het decor is subliem : woud links van de dikke boom en kano’s en vissers rechts.  Met een kano is het mogelijk tot bijna onder de waterval te varen maar wij hebben het niet gedaan : van op een kleine afstand is het zoveel mooier.

Eten

Bij Carlos (tel. 617.21.50) aan de dikke boom, aan een strandje met zicht op de watervallen die direct in zee storten, is het mogelijk iets te drinken en een schotel overheerlijke reuzegarnalen met frietjes te eten = aanrader !!! en dat voor 6.000 CFA voor twee personen (9.10€); ik krijg een factuur op een bruin vodje inpakpapier. Dan hebben wij te voet via de hoofdbaan gewandeld , onverlicht en het werd donker.  Gevolg : mijn schoen kapot geschopt op en scherpe steen.  

Dan genoten van een drankje op het terras van ons hotel en schepen zien voorbijvaren die gas tankten bij de nabije  terminal uit Tsjaad.     In het hotel Manapani kost een dagmenu 6.500 CfA/pp.  

Overnachten

Hotel Manapani ,Kribi, tel. 346.17.79, GSM 932.49.31 (postadres : B.P. 5128 Douala)

Email : batfleurol@hotmail.com 

Wij krijgen kamer 119 op het eerste verdiep maar geen enkele kamer heeft zicht op zee omdat het haaks op de kustlijn is gebouwd.  Afgezien van een Engels koppel naast ons is geen enkele kamer bezet.  Het is rustig en toch zitten wij aan het strand op het terras van het hotel.  De kamer is niet al te groot maar is proper, badkamer is in orde.  ’s Nachts slaap ik slecht want airco + fan is niet voldoende om muggen te verdrijven en een muskietennet is niet voorzien.  Wij betalen voor onze kamer 15.000 CFA (22.90 €).               

Op onze wandeling zijn wij voorbij Hotel Ilomba gekomen, kraaknet en ordelijk met mooie tuin met heel veel tropische kleurrijke bloemen.  Een Zwitserse is de eigenares, tel. 991.29.23  Een kamer kost 30.000 CFA enkel of dubbel (45.70€).     

 

 

Dag 33 – donderdag 14/12/2006

Kribi > Campo

Actie

Het ontbijt op het terras van hotel Manapani aan het strand is voortreffelijk.  Inpakken en elk achter op een brommertje naar de Gare Routière van Kribi.  Daar ontmoetten wij Beaudelaire (GSM 905.39.15) die ons na afdingen naar Campo wil voeren mits de nodige fotostops voor 25.000 CFA (38€), gisteren vroeg hij nog 35.000 CFA.  Nog voor ons vertrek laat ik mijn schoen herstellen terwijl wij iets drinken op een terras.  Even later vraagt Beaudelaire ons een voorschot van 10.000 CFA om te kunnen tanken.  Om 09.45 uur vertrekken wij voor de rit van 76 km. Enkele kilometers buiten Kribi bij de brug over de Lobé bieden enkele mannen ons een kanotocht aan naar de pygmeeën voor 10.000 CFA; gisteren vroeg men ons daarvoor 35.000 CFA.   De erbarmelijke laterietweg slingert als een rood lint door het onophoudelijk groen majestueus tropisch woud die ons als een  muur aan weerszijden flankeert. Wij zien weinig dorpen onderweg.  Het tropisch oerwoud is op dit traject heel mooi.  Ineens komen wij aan een ingestorte brug : een overladen camion met bomen is de dieperik ingestort en men heeft simpelweg een brug ernaast gebouwd. De lading tropisch hout ligt op te rotten in het water; de camion is met een kraan weggehaald.

Bij Grand Batanga bevinden zich tientallen campings/restaurants direct aan de kust die vergeefs op klanten wachten. De omgeving van het vissersdorpje Eboundja is prachtig gelegen aan een kleine baai; er liggen talrijke visserskano’s en netten aan het witte palmenstrand  bij de kleine baai waar een riviertje uitmondt in zee.  Het is een slaperig en rustig vissersdorp op amper een kilometer van de hoofdbaan gelegen.  Het is hier echt prachtig!

Wij vragen aan Beaudelaire of wij ergens een pygmeeëndorp kunnen bezoeken en hij weet waar wij moeten zijn.  Wij moeten bij  dergelijk bezoek een geschenk geven en wij stoppen aan een hutje en kopen een fles gin (zelfgemaakt troebel straf spul) rijst, zeep en twee pakjes sigaretten.  Dan stoppen wij ergens op de weg, niets te zien.  Samen met onze chauffeur wandelen wij even het bos in en komen in en nederzetting van vier mouglou (hutjes van de pygmeeën). Het heeft meer weg van een kamp die ik bouwde in mijn jeugdjaren : enkele takken door mekaar geweven en zeker niet waterdicht.  Enkel het opperhoofd lijkt mij een pygmee, de anderen zijn bantoes.  Hij zegt mij, via onze chauffeur, dat de andere pygmeeën op jacht zijn.  Het is duidelijk een toeristenval.

Bij de Rocher du Loup beslissen wij door te rijden omdat wij nog een lange en slechte weg voor de boeg hebben.  

Ebodje is een idyllisch vissersdorpje en zeker een stop waard : hier nog vriendelijke mensen die nog niet zijn bedorven door het toerisme.

Omstreeks 15 uur komen wij aan in Campo en aangezien men zich direct na aankomst zich moet melden bij de Grenspolitie stopt onze chauffeur bij dit kantoor.  Wij moeten onze reispas tonen en zeggen hen dat wij morgen de grens over willen.  Alles wordt genoteerd in dikke registers en de politie is wat onwennig omdat zij hier zelden toeristen zien. Wij moeten elk 10.000 CFA betalen als uitgangsbelasting (geen betalingsbewijs) en onze pas wordt uit gestempeld op datum van morgen.  Wij mogen in het dorp blijven overnachten.

Overnachten

De politie had ons Auberge Bonne Course aangeraden, tel. 679.32.61 (B.P. 28, Campo).  Wij betalen slechts 3.500 CFA voor een basic kamer (5.30 €) met emmers water.  Wij gebruiken ons eigen  muskietennet.  In de annex dancing-bar is er lawaai tot middernacht.  Een politieman was dronken en praatte langdurig en luidop, liep dan heen en weer en trapte tenslotte een deur in waarna het stil werd.  Het regende veel.  Eindelijk in slaap gevallen.  Afrader !

Eten

Bij navraag naar een goed restaurant verwees men ons naar de Auberge Communale, GSM 685.72.90, bij juffrouw Marlette.  (B.P. 11 – Campo)  Het is mooi gelegen op een rots met zicht op de oceaan en een kamer kost 3.000 CFA met kuipen water (water van 18-20 uur).  Marlette heeft geen vis in huis en gaat spontaan vis kopen aan het strand terwijl wij bij een biertje de ondergaande zon bewonderen.  Wij krijgen een veel te grote schotel rijst en lekkere verse vis met  pindasaus  + drie biertjes aan 500, samen 3.500 CFA betaald voor ons twee (5.30€).  AANRADER, hotel + restaurant.

 

 

Dag 34 – vrijdag 15/12/2006

Campo > grens Guinea Ecuatorial

Actie

Ontbijt in een onbekend ontbijtrest. achter de hoek.  Dan voor elk 500 CFA achteraan op een brommertje gezeten en naar de grensrivier Ntem gereden, een half uurtje rijden.  Bij de douane wilden zij onze bagage niet zien.  Bij de Kameroense havenadministratie elk een taks van 2.000 CFA betaald en met een motorboot naar de andere kant : GUINEA ECUATORIAL

Hiervan een apart reisverslag.

 

 

Dag  36 – zondag 17/12/2006

Kye-Ossi > Kribi

Actie

Wij waren in Ebebiyin, Guinea Ecuatorial, al vroeg opgestaan en waren dankzij lokale mensen vlot over de grens geraakt en met dezelfde mensen vlot door de grensadministratie van Kameroen. Een traktatie aan politie en militairen deed wonderen en zij waren al bier aan het drinken om negen uur.  Het is hier druk aan dit drielandenpunt : Kameroen, Gabon en Guinea Ecuatorial.  Gabon is maar drie km verder maar bij navraag mag ik zelfs het bord Gabon niet fotograferen.  Staatsgeheim !!!  Ik koop nog vlug twee CD’s van de typische Fang muziek.  De Fang is de stam in Guinea Ecuatorial en het zijn goede houtbewerkers.  Voor ons ontbijt kocht ik een heel Frans brood en liet het beleggen met zes gekookte eieren : 850 CFA.

Onze bus van Bucavoyages van de grenspost Kye-Ossi naar Ebolowa kostte 1.500 CFA./pp, vertrek om tien uur. Tijdens die rit leren wij een kunstopkoper kennen; hij reist alle Afrikaanse landen af op zoek naar originele kunststukken.  Afrikanen reizen ook veel maar steeds in eigen land of binnen Afrika.   Ik heb e-mail contact met hem.

In Ebolowa hebben wij veel tijd verloren omdat ik geen gepaste taxi kon vinden om ons rechtstreeks naar Kribi te voeren, 171 km.  Eerst vroeg iemand 60.000, dan 35.000 en verder 30.000 maar de weg schijnt zeer slecht te zijn en uiteindelijk wou niemand het doen. Een gammel busje doet wel de rit, 5.000 CFA, maar men moet blijven overnachten in Ekom II en ’s anderendaags gaat de rit verder.   Een man raadde ons aan om naar Yaoundé te rijden en dan via Edea naar Kribi, een enorme omweg en een heel lange weg.  Er zat niets anders op.

Uiteindelijk konden wij in Ebolowa om 14.30 uur vertrekken naar Yaoundé, 1.700 CFA.  In Yaoundé konden wij om 18 uur terug vertrekken naar Kribi met een bus van La Kribienne voor 3.000 CFA.  Om 22 uur kwamen wij aan in het donker in Kribi. En onze vertrouwde taxichauffeur Beaudelaire was daar ook en bracht ons naar Tara Hotel.

Overnachten

Wij kozen uit onze reisgids voor Tara Plage, tel. 612.81.48 of 346.20.83  De prijs voor een dubbel is 15.000 CFA (23 €). Het is een aanrader.  

Eten

Wij hadden de ganse dag op de bus gezeten en bijna niets gegeten.  Het restaurant van het hotel was al gesloten maar een bewaker bracht ons naar een klein familierestaurant rechtover het hotel en daar konden wij nog vis en maniok eten.

Voor het ontbijt betaalden wij 3.000 CFA; het dubbele van elders in het land.  

 

 

Dag 37 – maandag 18/12/2006

Kribi

Actie

De bewakers hadden ons gisteren gevraagd of wij een tocht per kano wilden maken op de Lobé tot aan een pygmeeëndorp en ’s morgens stond ons een kanoroeier op te wachten.  Met André onderhandeld over de prijs van de tocht. Van zijn vraagprijs van 25.000 ging het naar 19.000 en uiteindelijk naar 10.000 CFA ( 15 € ) voor ons beiden. Nadat wij eten voor de pygmeeën gekocht hadden wandelden wij 30’ tot aan de brug van de Lobé, zaten een half uurtje op de kano, waren 20’ bij de pygmeeën, terug een half uurtje rustig op de Lobé tot aan de brug en te voet terug naar ons hotel.     

De tocht per kano op de Lobé is een aanrader : het is hier heel groen, hoge woudreuzen met lianen, aan de dichtbegroeide oever af en toe een kano vastgebonden aan een boom, geen stroming op de rivier, echt rustgevend, dicht oerwoud en puur natuur : da’s genieten.  Wij nemen talrijke mooie foto’s zo zou achteraf blijken.  Na een half uurtje peddelen aangelegd aan de oever en vijf minuten  te voet naar het pygmeeën dorpje, eigenlijk zes hutjes – de typische mouglou met palmtakken bedekt – in een open plek in het oerwoud.  De bewoners zijn aan de siësta.  André praat er tien minuten tegen, wij geven onze geschenken (zeep, zout, olie, sigaretten).  Ik heb vlug foto’s genomen en een vrouw vroeg er geld voor; ik zei dat ik al geschenken had gegeven maar de chef vroeg nog eens 500 CFA extra, enfin ze begonnen te zagen en wij weg.

Bij onze laatste wandeling op dit paradijselijke strand terug naar ons hotel bemerkten wij een heel groot schild van een pas geslachte schildpad op zijn rug in de vloedlijn.   Verderop waren vissers hun netten aan het binnentrekken met veel mankracht; hard labeur in de tropenzon.  Ik kan het weten want ik hielp mee tot groot genoegen van de vissers.  Als je dan een foto van hen neemt besef je dat hun arbeid  niet zo mooi is als het op afstand lijkt.

Eten

Na onze aangename kanotocht waren wij te voet langs het strand gegaan en gestopt aan de Lobé watervallen waar wij bij de dikke boom nogmaals een schotel heerlijk reuzengarnalen met 50/50 frietjes en bakbananen hebben gegeten voor 6.000 CFA (9.15€) samen.  Daarna nog lang nagenoten van de prachtige omgeving met een Castel.   

Wij hadden voor deze avond krokodil voor twee besteld maar er was maar één portie.  Het was lekker gereed gemaakt met een zoete saus en het vlees was zacht zowat tussen kip en vis.  Wij genieten nog lang na op het terras aan zee, het idyllische strand met tropische planten, de vogels en de schepen op zee.  Het is hier rustig, bijna geen toeristen en niemand valt je lastig.  Tara Plage = aanrader.   

Overnachten

Tara Plage zou ik iedereen aanraden (GSM 612.81.48).  Omdat wij twee nachten blijven krijgen wij de kamer voor 15.000 CFA, 22.90 € (ipv 17.000).  Ik mag in € betalen.  Op de propere kamer hebben wij douche, wc, lavabo en airco. Wij waren er heel tevreden mee en het is maar een kleine strandwandeling tot de watervallen.            

 

 

Dag 38 – dinsdag 19/12/2006

Kribi > Douala

Actie

Ontbijt op het terras aan het strand en nog een uurtje gewandeld naar de andere kant dit keer.    Hier wil ik nog terugkomen.  Inpakken en met een taxi naar de Gare Routière in Kribi.  Een volle bus rijdt net weg als wij aankomen maar de taxichauffeur raadt ons  Centrale Voyages aan omdat ze rijden zonder te stoppen onderweg.  Een ticket kost 2.000 CFA ( 3 € ) en aangezien wij de eersten waren op het manifest (passagierslijst) konden wij eerst opstappen en de beste plaats innemen.  Nadeel: je moet lang wachten voor vertrek.  Maar wij drinken en eten nog wat rechtover bij Hot&Cold, propere tuinmeubelen.  Rond de middag vertrekt het busje voor een laatste aangename rit naar Douala. Wij genieten van de schitterende natuur onderweg.  Een taxi in de stad kost 1.000 CFA, voor een korte afstand 500. Vlakbij de Procure is de propere Libanese Glacerie Moderne waar je veel smaakkeuzes hebt in ijs en ik probeer het opnieuw.  Geen probleem hier.  Een fles Tangui (water)van 1.50 l. kost 600 CFA.          

Eten

Het avondeten op de Procure is lekker en er was zelfs preisoep.  De schotels worden in buffetvorm op een tafel gezet en er is ruimschoots voldoende met tafelwijn en fruitsap, kostprijs 7.000 CFA/pp (10.70€)/2personen.  Voor ons zit een Nederlands koppel die hun dochter die in een ontwikkelingsproject zit in Kumbo komen opzoeken.  Naast mij zitten paters uit de Centraal Afrikaanse Republiek en Gabon.  

Overnachten

Procure in Douala.  Propere kamer en je zit hier veilig.  Niemand gebruikt het zwembad want er loopt een grote bewakingshond binnen de omheining.    

 

 

Dag 39 – woensdag 20/12/2006

Douala

Actie

Het is vandaag onze laatste dag in Kameroen, dus nog wat souvenirs aangekocht op het Centre Artisanal op de Marché des Fleurs.  In een gebouwencomplex zitten tientallen verkopers van houtsnijwerk en textiel.  Ik koop een mooi koppel maskers  en een typisch Afrikaans hemd   Fran koopt een kleurrijk tafelkleed met Afrikaans motieven voor 10.000 CFA en nog wat andere spullen voor de thuisblijvers.

In de namiddag wandelen wij de Boulevard de la Liberté op en af tot aan de kathedraal.  Het Hotel Akwa Palace is een oud koloniaal gebouw en het is hier duur.   Zichtkaartjes kan ik niet kopen bij Afrique Papyrus want ze verhuizen.   Ik vind ze verder in een hotel.  Een postgebouw heb ik nooit gezien in Kameroen.   In het Frans Cultureel Centrum bevindt zich vooral een bibliotheek ter bevordering van de Franse taal.  Tenslotte werkt Fran haar reisweblog bij in een cybercafé en drinken wij nog iets op een terras.

Wij rekenen af met broeder Denis (NL) en hoeven maar een halve nacht te betalen omdat wij om 02.00 uur vertrekken naar de luchthaven.  Hij gaat met ons mee op de binnenkoer en vraagt een taxichauffeur om ons zeker en tijdig door te voeren.   Ik heb een fles sirop de café gekocht van het klooster in Koutouba, tel. 928.07.29  , e-mail : koutoubamonastere@yahoo.fr en hier kunt u het bestellen :

http://www.abbayes-nature.com/pages/complements_alim/cafekoutaba.htm 

Vervolgens halen wij onze opgeslagen bagage op uit de gesloten ruimte.  Wij mochten al die tijd gratis onze ballast opslaan in de Procure en achter slot en bij de paters is het veilig.  Zoveel inpakken is een moeilijke en langdurige zaak.       

Eten

Ons laatste avondmaal in de Procure.  Het is een vaste prijs van 7.000 CFA ( 10.70€ )/2 personen, eten in buffetvorm en dranken inbegrepen; iedereen eet hetzelfde aan dezelfde tafel.  

Overnachten

Aangezien wij op 02.00 uur vertrekken moesten wij maar een halve nacht betalen.  Maar van slapen komt niet veel in huis; we overlopen de gebeurtenissen van onze reis en rusten wat op bed met onze kleren aan in het geval wij in slaap zouden vallen en plots zouden moeten vertrekken.  Onze bagage staat gereed.

AANRADER : Procure Générale des Missions Catholiques, Rue Franqueville ( naast Axa Bank), B.P. 5280, Douala, tel. 342.27.97, fax 342.73.37  mail : progemis.douala@globalnet.com  

       

 

Dag 40 – donderdag 21/12/2006

Actie

Om 01.00  uur opgestaan en om 02.00 uur vertrokken.  Onze chauffeur lag in zijn taxi te slapen op de binnenkoer, hem wakker gemaakt.  De brede baan naar de luchthaven is goed verlicht en er staan veel wachters langs de weg anders zouden de inwoners de lampen stelen zegt ons de chauffeur.  Er is bijna geen verkeer.  Wij betalen onze chauffeur 5.000 CFA voor de nachtelijke rit.  Wij komen aan in een snikhete niet geventileerde hal en moeten er samen 3.000 CFA betalen voor de Veiligheid maar ik krijg een ontvangstbewijs als “certificat sanitaire véterinaire”. Dan komen wij in een hal met airco waar controles plaats vinden en iedereen moet 10.000 CFA (15.25€) vertrekbelasting betalen. Het zou ook in € kunnen had men mij gezegd maar ik zou er niet op hopen.  Vervolgens zitten wij in de snikhete en onverluchte wachtzaal gereed om op te stappen.  Ineens komt een man ons aankondigen dat de vlucht uit Brazzaville verlaat is (waarom en hoelang ?) en worden ons frisdranken ter beschikking gesteld waarvan het personeel er meer drinken dan de gedupeerde passagiers. Ik koop nog enkele souvenirs met het overschot van mijn CFA want die kan ik in België niet omwisselen   Naar Afrikaanse normen valt de vertraging nogal mee : maar twee uren.  We vertrekken om 07.45 in plaats van 05.40 en vrezen dat wij onze aansluitingsvlucht in Casablanca zullen missen.  In Casa moeten wij anderhalf uur in de rij staan wachten in de transitzone om onze boordkaart te krijgen.  Gelukkig is Marokko een uur achter op Kameroen en België en halen wij nog juist onze vlucht. Wij vertrekken om 15.30 uur in plaats van 15.10 en om 19.00 uur komen wij aan in Brussel bij winterse temperaturen. Het was een mooie reis en weer een ervaring rijker!!!

 

KAMEROEN IS GOED TE DOEN !!!             

 

   

     

MEER INFO?

 

Erik Trenson

erik.trenson50@gmail.com