ROEMENIË, KOM ALS EEN TOERIST, GA ALS EEN VRIEND

Maandag, 10/07/2000

De meeste landen in Europa heb ik reeds uitvoerig bereisd en dit jaar viel mijn keuze op Roemenië, een onbekend land voor ons westerlingen. Het zou een lange rit worden maar de stemming en het weer waren zonnig. Ik had voldoende tijd en kon het mij permitteren om op maandag, na het drukke weekeinde te vertrekken. Na nog eens alles grondig te hebben nagekeken, ben ik dan met de auto “in mijn ukkie” vertrokken om 10 uur. Via Antwerpen, Aken, Keulen, Frankfurt, Würzburg, Nürnberg, Regensburg en Passau tot aan de grens D/A. Aan het laatste tankstation in Duitsland nog eens bijgetankt en voor 10.50 DEM een zelfklevend week-autowegenvignet voor Oostenrijk gekocht. Met mijn GSM een plaats in de jeugdherberg van Wels besteld. Alles ok, ik moest er zijn voor 21.30 uur. In Wels nergens een bordje met aanduiding van een JH en bij verscheidene navragen kon mij niemand helpen. Uiteindelijk om 21.36 uur aangekomen en alles potdicht. Niemand kwam opendoen. Dan maar in mijn slaapzak in de wagen geslapen.

Dinsdag 11/07/2000

Als een vroege vogel vertrokken richting Wenen en verder naar de grens A/H (Nickelsdorf/Hegyeshalom) op de autostrade A4. Forinten gewisseld (1 DEM= 127 HUF) en voor 1.300 HUF een week-autowegenvignet voor personenwagen, cat. D1, geldig voor de autowegen M1 en M3 gekocht. In Tata (H) getankt : diesel kostte er 215 HUF/l., een blikje Fanta 120 HUF. Van de grens tot Boedapest, 170 km, was het verkeer vlot en niet druk en geen bouwwerkzaamheden zoals er zovele zijn in Duitsland. Boedapest is wel moeilijk om te doorkruisen. Ongeveer bij Eger stopt de snelweg en dan gaat het verder over goede provinciebanen. Rond 18 uur was ik in Csenger en met een kilometercumul van 1.820 km aan de grens H/RO aangekomen. Met 52 DEM (of 23 USD) vlot mijn visum aan de grens bekomen. Deze grenspost is niet druk en op een half uurtje was ik al in Roemenië, na een wissel bij een benzinestation van 1 DEM = 9.800 ROL. Enkele kilometers na de grens even op een terrasje gezeten en een halve liter Stella gedronken voor 20 Bef. 10 kilometer verder, in het gezellige stadje Satu Mare naar een hotel gezocht op de Piata Libertatii, het centrale plein. In het pompeuze Dacia was het 107 DEM . Dan maar Hotel Aurora genomen voor 46 DEM, niet echt goedkoop, maar meer keuze was er niet en ik was moe en had geen zin om verder te zoeken. Douche op de kamer en ontbijt inclusief. Het sobere avondmaal, aan 74.000 ROL met koude soep viel tegen.

Hotel Aurora, Piata Libertatii 11, Satu Mare – tel. 40-61-715600.

Woensdag 12 juli 2000

Na een goede nachtrust, een heerlijke douche en het ontbijt kon de rondreis beginnen. Het was een regenachtige dag, maar de zon zou wel doorbreken. Na Livada ging het nog verder noordwaarts, langs de rivier Tisa, die de grens vormt met Oekraïne, een dunbevolkte streek met veel groen. Ongeveer 17 km voor Sapinta stop ik bij de Cabana Simbra Oilor (tel. 095/800034): 450.000 ROL voor een kamer met drie bedden, incl. ontbijt: te duur. In Sapinta werd er gestopt voor een kijkje op het kerkhof! Voor de ingang betaal je 10 BEF en voor het fototoestel 20 BEF. Op het Vrolijke Kerkhof treft je veel rijk beschilderde kruisen aan met humoristische afbeelding van de overledene met een schalks rijmpje van zijn of haar kwaliteiten of gebreken, zoals een boer op een tractor met als leuze hij werkte hard, was rijk, maar leefde gierig, tot groot genoegen van zijn kinderen. Schuin tegenover het kerkhof kun je overnachten bij Statca Maria Ileana, tel. 062-372137 voor 250.000 ROL/2 personen, incl. ontbijt, een knus boerderijtje. In Sighetu Marmatiei heb ik eerst het centrum bezocht en het Volksmuseum, het Muzeul Satului, en dan het eigenlijke openluchtmuseum, Bogdan Voda, met oude huizen uit Maramures. Diesel kost hier 9.100 ROL/liter, ongeveer 18 BEF. Na een korte lunch gaat het door de wondermooie streek tussen Sighet en Baia Mare. De tijd is er blijven stilstaan en iedere boerderij heeft een versierde houten poort, zeer mooi bewerkt en typisch : je raakt er niet op uitgekeken. Op een bankje voor de poort zitten regelmatig vrouwen in typische klederdracht wol te spinnen of een praatje te maken. Niemand is gehaast. Op de weg scharrelen de kippen nog vrolijk rond en loopt een jongetje achter een groep eenden aan. En overal paard en kar, soms overladen met heerlijk geurend hooi van de bergweiden met erbovenop de boerin met haar alaam. En af en toe een verdwaalde toerist met de auto (ik) die het tafereel komt verstoren. De dorpskerkjes zijn eveneens in hout en soms kunstig beschilderd binnenin, soms ook aan de buitenmuur. Melkkannen en potten en pannen hangen op de boerderij aan een boom, die als kapstok werd bewerkt. Vooral de slechte weg tussen Calinesti en Budesti is een cultuurtopper met oude houten boerderijen en vriendelijke mensen. Men is ergens op een boerderij een watermolen aan het afbreken voor een museum. Ik stop en mag er overnachten. Er volgt een verbroedering met de arbeiders, de boerin zet onophoudelijk schotels met lekkere gerechten voor en de boer schenkt rijkelijk tuica in. Dit is een dubbel gedistilleerde pruimenbrandewijn van soms wel 53°. In de mooiste kamer van het huis wordt voor mij een slaapbed opengelegd waarin je goed kunt slapen. Aan de muren en het plafond hangt het vol huisvlijt : geborduurde doeken met veel gekleurde bloemen en heiligen. Het adres is :

Opris Laurentiu, Budesti, Sat. Sirbi, Fundatia Casau – tel. 062-373898 of GSM 094-390416 (de zoon spreekt een beetje Engels). Het is een klein dorpje waar iedereen Opris kent.

Ik betaalde er 100.000 ROL voor avondmaal en ontbijt. De man is bezig een hotelletje/guesthouse aan het bouwen.

Donderdag 13 juli 2000

Het sanitair is povertjes, maar het is hier geen Hilton. Iedereen is vriendelijk en blijft maar eten van allerlei en jawel… er wordt weer tuica gedronken. Het is een regenachtige dag en ik besluit de stad Baia Mare te bezoeken. Na het bezoek aan de houten kerk van Budesti en Calinesti, kom ik aan in Ocna Sugatag en ik neem lifters mee (een oude vrouw, haar dochter en kleindochter) die de markt bezocht hadden. Ik geef een lift tot het nabijgelegen Hoteni met een vervallen mooi houten kerkje. Wij gaan in het gezellig tuinhuisje zitten, er wordt vuur aangemaakt en ik krijg een kop warme thee. Intussen is het hard gaan regenen. Het middagmaal wordt bereid en natuurlijk met een paar glaasjes tuica. De jonge vrouw vertelt mij dat ze in Boekarest woont en op verlof is bij haar moeder. Zij spreekt vlot Frans en was reeds door Franse toeristen uitgenodigd bij onze zuiderburen. Ze geeft mij haar adres en telefoonnummer en ik moet haar zeker bezoeken in Boekarest. Ik zal wel zien. Het blijft somber weer en zij stelt voor mij te gidsen in Baia Mare. We bezoeken samen met haar dochter het Muzuel de Mineralogie, mooie bergkristallen en mineralen : het is immers de streek van de mineralen. Ik trakteer nog op een ijsje en een drankje. Op de heenweg ging het over de Gutaipas en nu komen we terug via de groene omgeving van Cavnic. We bezoeken nog het schitterend houten kerkje met zijn hoge toren van Surdesti. Ik wordt aangeboden te blijven overnachten en een divanbed wordt open geplooid. Men vraagt geen vergoeding, maar ik geef spontaan 100.000 ROL

Vrijdag 14 juli 2000

Na het ontbijt ben ik al vroeg op de baan. Bij Vadu Izei stop ik voor een typisch huis die kan gehuurd worden ( van 16-23/07/2000 is er een muziek- en volksdansfeest , info op E-mail ovri@win.be of maramuzical@netcourier.com)

Men vraagt 250.000 ROL voor een typisch huis voor mij alleen, incl. avondmaal en ontbijt. Een goed adres voor een volgende reis : Teleptean Mihai, 4926 Vadu Izei nr. 320 (tel. 062-330341). Ik stop even voor een bezoek aan het klooster van Barsana, modern maar het worst in traditionele stijl gerestaureerd : hier is veel geld aanwezig. Ik geniet van een mooi uitzicht op de bergen eromheen. In Rozavlea betaal ik 15.000 ROL om het binnenin mooi beschilderd kerkje (verplaatst uit ander dorp) uit 1717 te bezoeken. Het heeft dringend een restauratiebeurt nodig, zoals zoveel moois in Roemenië. Het houten kerkje van Leud uit 1324 is door de Unesco beschermd (beloftes, niets van te zien). Het is beter bewaard dan dit van Rozavlea. In Dragomiresti staat een nieuwe houten kerk en in Bogdan Voda staat een vervallen en een nieuwe, stenen kerk ernaast. Kerken worden opgeknapt en er worden zelfs nieuwe bijgebouwd. Hier ben ik volledig in de Isa-vallei en er staan vele houten huizen. Ergens in een wegrestaurant neem ik een middagmaal voor 58.000 ROL, eenvoudig en goed. Na Borsa slingert de weg naar de Prislop-pas in een Alpenlandschap door de Rodnabergen. Bijna geen mensen op een paar herders na. Vijftien kilometer verderop wil ik volgens mijn planning weg nr. 170 nemen naar Nasaud, doch geen wegwijzer en de weg verkeert in slechte toestand. Ik vraag na, twijfel en zie af en toe een personenwagen de weg opgaan. Gezien ik anders ver moet omrijden, besluit ik het toch maar te wagen. Na enkele kilometers verslechtert de zandweg ; grote putten vol modder, zware stenen, en uitgewaaide bomen. Ik ben alleen met mijn personenwagen, het is in de vooravond en als ik kom vast te zitten is er niemand om mij te helpen. Ik moet voorkomen dat ik niet de nacht in mijn wagen in de bossen moet doorbrengen. Dit traject, in feite louter bestemd voor een jeep, is verder dan gedacht en het blijft maar duren. Het is bijna donker als ik het eerste dorpje Popta nader na 25 km. hel. Nergens accommodatie te vinden, ook niet in het grotere Nasaud. Liftende tieners brengen mij naar een hotel in Bistrita. Ik ben doodmoe en het is reeds pikdonker. Er staan twee bussen voor met Duitse toeristen. Er is nog een kamer vrij aan 20 USD met bad en ontbijt (betaald met Visa). Dit is wel duur voor Roemenië, maar het is een noodgeval. Ik neem een heerlijk warme douche en ga eten in het nabijgelegen restaurant Ana, goede stemming en veel jonge mensen. Voor 60.000 ROL heb ik een degelijk avondmaal en drank.

Accommodatie : Hotel Corona de Aur, Piata Petru Rares 4, Bistrita (tel. 063-212627).

Zaterdag 15 juli 2000

Na het ontbijt Belgische vrienden op een hulpproject in Dumbravioara opgebeld. Dit dorp ligt tussen Reghin en Targu Mures. Op de weg Bistrita-Reghin, na 50 km, even buiten de splitsing in Saratel, staat in het dorpje Herina een mooie 13°-eeuwse witgekalkte romaanse kerk op een heuvel. Bij aankomst staan Belgen en Roemenen gereed om een uitstap te maken, maar er is een auto tekort. Ik was welkom en “van God gezonden”. We stoppen in Targu Mures en wandelen over het centrale plein waar het prachtige Jugendstil Cultuurpaleis opvalt. Wij rijden verder naar Sighisoara, een middeleeuwse stad gesticht door de toenmalige Duitse kolonisten. Het centrum doet mij denken aan de prenten van Anton Pieck. De trappen en smalle straatjes leiden naar het historisch centrum waarvan de oude 64 meter hoge klokkentoren het symbool is (ingang Roemenen 10.000 ROL en toeristen 25.000 ROL). Ik wissel DEM aan een koers van 10.200 ROL. Een kort middagmaal in het geboortehuis van Dracula, op het plein, kost mij amper 30.000 ROL. Ik koop enkele zichtkaarten aan 3.000 ROL per stuk. De stad is ommuurd en er zijn nog negen wachttorens die je in een korte wandeling kunt bezoeken. We bezoeken nog de 14°-eeuwse Duitse gotische Bergkerk, maar eerst moeten wij via een overdekte lange trap uit 1656 de heuvel op. Op het kerkhof ernaast bemerk je enkel Duitse namen. Studenten leggen enkele skeletten bloot. Een mooi uitzicht over de stad. Deze stad is zeker een must als je Roemenië bezoekt. Beneden nuttig ik nog een koffie en taartje voor 10.000 ROL. Wij vervolgen onze weg naar Biertan waar een Duitse evangelische weerkerk staat. Alle huizen zijn opgetrokken in typische oude Saksische stijl. Via een houten overdekte trap komen wij bij de oude kerk , beschermd door drie muren. Binnen de muren is een toren met bisschopsgraven en nog een toren waar je een schitterend zicht hebt op het rustig dorp. We rijden verder naar Medias en bewonderen de middeleeuwse huizen, de verdedigingstorens en de indrukwekkende burchtkerk. Ik koop in de kerk een kaart “Kirchenburgen und Dorfkirchen” in de hoop dit gebied nog eens nader te bezoeken. In een boekenwinkel koop ik voor 55.000 ROL de Engels-Roemeense conversatiegids, die ik later op de dag door jonge lifters zou gestolen worden. Na een tankbeurt diesel (8.500 ROL/liter) rijden wij terug naar Dumbravioara. Na een gezellig avondmaal gaat iedereen naar een zangfestival in het dorp met vooral veel aangrijpend zigeunermuziek en kleurrijke klederdrachten. Het ganse dorp zit hier aan lange houten tafels met halve liters bier voor zich. Onze gastvrouw, Anna, spreekt een beetje Nederlands en is zeer humoristisch. Haar adres :

Deak Anna, Strada Principale 43, RO 4293 Dumbravioara, Jud. Mures, Romania (tel. 065-127349)

Zondag 16 juli 2000

Vandaag wou ik terug naar het noorden, naar Vadu Izei, waar de folkloreweek zou beginnen. Ik moet een flink eind rijden en het regent de ganse dag. Onderweg een middagmaal aan 35.000 ROL genomen. Ik kom aan in Vadu Izei en kon nog net 10 minuten van het festival bekijken in een te klein zaaltje, propvol mensen. Ik ga terug slapen bij Opris in Budesti.

Maandag 17 juli 2000

Het is voor de derde dag na elkaar flink aan het regenen zodat ik besluit nog maar eens Baia Mare te bezoeken. Onderweg ontmoet ik Leontina die boodschappen in de stad wil doen. Ik koop nogmaals de Engels-Roemeense conversatiegids voor 65.000 ROL, een nuttig taalboek. Een koffie kost 3.000 ROL Via het groene Cavnic en het pittoreske Breb rijden wij terug. In Giurdescu bezoeken wij de houten kerk. Om vijf uur gaan wij terug naar het festival, die wordt afgeschaft wegens de regen. Ik mag blijven eten bij Leontina en mag blijven slapen in de “mooie kamer” op de boerderij.

Dinsdag 18 juli 2000

Buiten is het regenachtig en ik besluit lang te slapen en een rustdag te nemen. Het middagmaal is sober maar lekker en er volgt tuica. In de namiddag wordt mijn auto gewassen in een beekje door de buren. Ik mag niet meehelpen. Deze mensen zijn arm en ik deel een heel pakket klederen uit die ik had meegenomen. Na het avondmaal gaan wij nogmaals informeren bij het festival. Het wordt definitief gestopt omdat de buitenactiviteiten door de regen niet kunnen doorgaan. Ik mag bij Leontina logeren en alhoewel zij niets vraagt, betaal ik toch mijn twee overnachtingen. Haar man werkt als bouwvakker ver weg en zijzelf moet de eindjes aan elkaar knopen door te koken voor een bouwteam aan de plaatselijke kerk.

Woensdag 19 juli 2000

Vandaag wil ik verder. In het postkantoor bel ik Rodica in Hoteni om haar te bedanken voor haar gastvrijheid en om haar te melden dat ik haar zou ontmoeten bij haar thuis in Boekarest. Zij vraagt mij om langs te komen en ik ontmoet er haar man en een bevriend koppel. Met zijn allen zouden wij gaan lunchen aan een meer, bij Complex turistic CAPRIOARA, Firiza 1, Baia Mare (tel. 094-782068). Voor 300.000 ROL kun je er ook slapen met twee, incl. bad met warm water en ontbijt: netjes. Ik eet forel, frietjes, dessert en goede wijn voor 100.000 ROL, een feestelijke maaltijd voor 200 BEF. Onderweg koop ik in een winkel een goede fles Roemeense wijn voor 58.000 ROL. In Dej staat een mooi kleurig gemeentehuis met beelden er op. In Cluj-Napoca heb ik een stadswandeling gemaakt. Het is een grote barokke universiteitsstad met op de centrale plaats de Sint Michiel kathedraal. Twintig kilometer verder, richting Turda, ben ik gestopt in Tureni, aan een wegrestaurant op de drukke hoofdweg naar Boekarest, Griekenland, Turkije,… Ik heb een degelijk avondmaal genomen voor 53.000 ROL. Er kwam een buslading Amerikaanse jongelui voor een sanitaire stop. De toiletten waren vuil, je kon niet doorspoelen. Voor een klein kamertje vroeg men mij 150.000 ROL. Voor één nacht was het wel in orde. Na het ontbijt vroeg men mij 350.000. Ik heb geprotesteerd, 150.000 op tafel gelegd en ben vertrokken.

Donderdag 20 juli 2000

Om het wat vrolijker te maken heb ik een muziekcassette gekocht voor 25.000 ROL en ben via Aiud naar Alba Iulia gereden op een vlotte hoofdweg. Ik heb de oude stad en de vesting bezocht. Via de vestingpoort bezichtigt men de katholieke kathedraal, het bisschoppelijk paleis, het museum en de orthodoxe kerk. Toch een imposant complex. Op een terras een halve liter Bergenbier van het vat gedronken voor 8.000 RO en vier gratar (gebraden worstjes) gegeten voor 16.000 ROL en nog een ijsje voor 3.000. Verder gereden naar Sibiu, samen met Sighisoara en Brasov de hoogtepunten van stedelijk schoon in Roemenië. Centraal ligt de Piata Mare, het Grote Plein, met eromheen de oude Duitse in velerlei pasteltinten gekleurde woningen met hun typische “ossenogen”, luchtgaten in de daken die je schijnen te bespieden. Er zijn veel winkels, terrasjes, reisagentschappen en restaurants in de wandelstraten (vb. Nicolae Balcescu). Het Brukenthal Museum in barokstijl herbergt veel schilderijen en is een bezoek waard. De Turnul Sfatului (Raadstoren) is eveneens een bezoek waard. En vergeet niet het mooie plein Piata Gravita. Een interessant hotelletje en steeds volgeboekt is LEU, Str. Mos Ion Roata 6 te RO 2400 Sibiu (tel. 069-218392. Ik heb dan gekozen voor

Hotel Emigratul, Calea Cisnadiei 8, RO 2400 Sibiu, tel. 069-443752 voor 150.000 ROL voor een kleine éénpersoonskamer met bad op de gang. In de kelder is een nightclub zonder ingangsgeld en een fles Murfatlarwijn kost 60.000 ROL, een halve liter Stella 20.000 aanvaardbaar dus.

Vrijdag 21 juli

Na het ontbijt nogmaals in het centrum gewandeld en met mijn bankkaart vlot geld uit de muur gehaald. Een pakje sigaretten, vb. Marlboro kost 20.000 ROL. Een grote koffie kost 10.000 ROL en twee koeken 7.000, dat als ontbijt. Nu gaat het zuidwaarts, door de prachtige Karpaten. Alles is nog rustig, nog geen overbevolking door toeristen. Met zo een mooie natuur komt dat wel. Cisnadie heb ik niet bezocht. Bij Talmaciu, rechts de weg naar Brasov genomen en dan wou ik rechts richting Lacu Vidraru, maar op het bordje stond Lacu Bailea. Bij navraag bleek dat hetzelfde. Ik Rijd langs zigzaggende wegen door het hoge Fagaras-gebergte, stop bij het Baila-meer op 2044 meter hoogte (een bergmeertje). In het berghotel neem ik een middagmaal met vleessoep, een steak, salade, voor 53.000 ROL en daal dan af naar Curtea de Arges waar zich de imposante Vorstenkerk en de bisschoppelijke kerk bevindt. Van hieruit rij ik richting Campulung. Vanaf het dorpje Musatesti krijg ik adembenemende mooie panorama’s van de Karpaten voorgeschoteld en bovendien is de weg in goede staat. Enkele kilometers voor Bran, in het dorpje Moieciu leg ik er de riem af. Er staan bordjes langs de weg “cazare” en al vlug vind ik een kamer. Een Franse gast vertelt mij honderduit over Roemenië en hij spreekt vlot Roemeens. Een koppel uit de republiek Moldavië, die hier eveneens als toerist logeren, laat mij kennis maken met hun land en hebben veel interesse voor westerse toeristen. Zij geven mij hun adres op en ik mag hen later op mijn reis bezoeken. Het huis is netjes, een gezellig familieverblijf. Per koppel kost het 300.000 en ik betaald er netjes de helft van. Een eindje verderop was een goed restaurantje waar ik een avondmaal nam voor 55.000 ROL. Het adres van mijn verblijf was :

Marcela Posedaru, Str. Principala 323, Moieciu de Jos, tel. 068-236469 of 095-045537

Zaterdag 22 juli 2000

Na het ontbijt en afscheid van de vriendelijke gastvrouw en de gasten belandde ik al vlug in Bran waar zich het kasteel van Dracula bevindt. Na negen uur komen de massa’s auto’s en bussen met toeristen van overal aan. De ingang bedraagt 50.000 ROL voor het kasteel met gidsbeurt in een wirwar van kamers en een mooie binnenplaats en het openluchtmuseum erbij. De moeite waard. In de toeristenwinkel heb ik een kaart van Roemenië gekocht met aanduiding en beschrijving van alle kloosters voor 30.000 . Voor 28.000 ROL als middagmaal 5 worstjes, 2 broodjes en een halve liter bier genomen. In Brasov heb ik de Zwarte Kerk bezocht, die door een brand in 1689 zwartgeblakerd was, vandaar de naam. Het is een imposante, zeer grote kerk. Ik flaneerde er door mooie straatjes met oude huizen tot de Scheipoort, waar de oude stad stopt. Op de oude marktplaats, de Piata Sfantului, staan mooie pastelkleurige herenhuizen naast het geelkleurige raadshuis. Brasov is eveneens een stad die je moet gezien hebben. Poiana Brasov is een skioord en wat mondain in de zomer, niks bijzonders te zien. Ik rij dan maar door naar Sinaia waar ik het Peles-paleis wil bezoeken, een majestueuze jachtresidentie waar Koning Carol woonde. In 160 kamers bevindt zich een schat aan schilderijen, wapens, zilverwerk, meubelen en er is een Moorse kamer, een Chinese, een Perzische, enz… Ik raakte niet uitgekeken en heb er van genoten. Buitenlanders betalen 75.000 ROL, Roemenen 35.000. Op de parking betaal je 20.000 ROL, tenzij je bij het klooster gratis parkeert en naar het paleis wandelt door een park. In Sinaia bevindt zich een ommuurd klooster die ook een bezoek waard is. Er is ook en casino, een sjiek Palace Hotel en vele belle-epoque villa’s. De hele streek zit overvol met Roemeense toeristen en ik moet lang zoeken naar een logement. Eindelijk vind ik er een voor 200.000 ROL, bij

Jaga Dan, Prundului 7, Zamora, tel. 323197 Een deel van zijn boerderij bouwt hij om tot kamers voor toeristen.

Zondag 23 juli 2000

Mijn auto heeft en wasbeurt nodig en dat kost slechts 20.000 ROL. Ik maak nog een kleine bergwandeling in Predeal en ga dan terug naar Brasov. Ik rij vervolgens naar Sfantu Gheorghe en langs de Olt naar Miercurea Ciuc. Ergens op een van de vele wegmarkten koop ik na afbieden een schapenvel voor 100.000 ROL. Voor 30.000 ROL neem ik een kort middagmaal. Dicht bij Gheorgheni, in het dorpje Izvorul neem ik een propere hotelkamer voor 200.000 ROL, met badkamer. En er schuin tegenover ga ik in restaurant lekker eten voor 90.000 ROL. In deze streek wonen veel Hongaren; de naam van het hotel is :

Hotel Grüftfenhö, Str. Principale, RO 4203 Izvorul Muresului, tel. 066-172659

Maandag 24 juli 2000

Met een Nederlandse reisvriend die ik zou afhalen op de luchthaven van Suceava, zou ik een week rondtrekken in Moldavië. Enkele dagen voordien kreeg ik een oproep op mijn GSM dat die een zwaar ongeval had in Mongolië. Gelukkig bleek het achteraf nog mee te vallen. Vandaag begint het hoofdstuk Moldavië met zijn prachtig beschilderde kloosters. In Gheorgheni probeer ik mijn fototoestel ,dat geblokkeerd zit, te laten nakijken, maar de fotograaf krijgt het niet open en wegwerpcamera’s heeft hij niet. Van Gheorgheni tot Lacu Rosu is de weg in zeer slechte staat, nadien is het iets beter. Bij een souvenirstalletje bij het Roze Meer koop ik van Oekraïners een fototoestel voor 250.000 ROL en aan het schilderachtige meer probeer ik het meteen uit: goedgekeurd. Twee kilometers verderop wurmt de weg zich door de indrukwekkende Bicaz-kloof. Iedereen wil op de beperkte plaatsen parkeren bij de talrijke toeristenstalletjes zodat je er maar stapvoets door geraakt. Na de kloof volg ik de rechteroever van het meer Izvoru Mantelui, een goede, zeer mooie weg die maar blijft kronkelen boven het meer tot Hangu. Er zijn geen restaurants of campings te zien. In Hangu neem ik een korte middagpauze en eet enkele mici’s en een halve liter bier voor 40.000 ROL. Een tiental kilometers voor Targu Neamt bezoek ik het klooster Neamt die langs de buitenkant niet is beschilderd, doch wel binnenin; er zijn twee kerken. Een kloosterbezoek kost 10-15.000 ROL. Verderop heb ik het Agapia-nonnenklooster bezocht die wel goed bereikbaar is, doch de beschildering is zeer vettig door brandende kaarsen. Ik neem een verkeerde, slechte weg (er is ook een asfaltbaan) naar het Varatec klooster. De beschildering is hersteld en de binnentuin is prachtig bebloemd. Ik rij terug naar Agapia want daar zijn kamers te huur. Bij de toeristische bezienswaardigheden, kloosters zie je dikwijls bordjes “cazare” (= kamer te huur). Ik kom terecht bij Ana: zij spreekt een beetje frans. Ze vraagt mij wat ik wil eten en ik antwoord een typisch Roemeens gerecht. Haar man heeft twee koetjes en van de melk wordt boter, room en kaas gemaakt. Ana heeft naast haar woning nog een klein dorpswinkeltje, annex café. Terwijl ik mijn reisdocumenten nakijk bereidt Ana mij een feestelijk maal en in haar winkeltje koop ik een fles goede Roemeense wijn. Ik trakteer en in de voortuin, onder een luifel nemen wij het avondmaal, om nooit te vergeten. Er worden foto’s genomen, die ik later zal opsturen. Voor het rijke avondmaal, overnachting en ontbijt betaal ik samen 200.000 ROL of 400 BEF. Zij woont vlakbij het Agapia-klooster,

Vintu Gheorghe en Ana, Sat. Agapia, com. Agapia, Jud. Neamt, cod. 5682, tel. 033-244704

Dinsdag 25 juli 2000

Vandaag ben ik vroeg gestart want er staat heel veel te bezichtigen in het hart van Moldavië. Het eerste klooster is dat van Humor. De ingang is 10.000 ROL en voor mijn fototoestel 20.000 ROL. De voorzijde is goed bewaard gebleven, de andere zijden hebben dringend restauratie nodig. Binnen is alles perfect gerestaureerd ; overal alles beschilderd met heiligentaferelen en afbeeldingen uit de bijbel, alles in natuurlijke kleuren. Ik raak maar niet uitgekeken, zo prachtig. Het klooster van Voronet is eveneens ommuurd en de beschildering zowel buiten als binnen, veelal in het zg. Voronet-blauw, is goed bewaard gebleven. Let vooral op het tafereel van het laatste oordeel en de stamboon van Christus. De weg van Campulung naar Moldovita is prachtig omgeven met heuvels, bos en weiden

In Moldovita was de zuidkant in restauratie. Zowel binnen als buiten is het reeds goed hersteld en de binnenkoer is subliem. De ikonostase is buitengewoon kunstig evenals het Laatste Oordeel in het portaal. Dan naar het Sucevita-klooster die je veel op kalenders ziet afgebeeld vanop de achterop liggende beboste heuvel. Het is een ommuurd nonnenklooster uit 1586 en in een bijgebouw is er een kostbare middeleeuwse verzameling voorwerpen tentoongesteld. Het is zowel buiten als binnen perfect gerestaureerd. Op de parking bemerk ik een bestelwagen met de vermelding Belgian Club. Het is een druk bezet zakenman die bepaalde Belgische producten verdeelt in zijn land. Hij biedt mij een logement aan. Hij rijdt voor en wij belanden bij zijn vriend die een prachtig toeristisch complex uitbaat, een hotel, feestzaal, restaurant, speelweiden, skilift, en vele smaakvol ingerichte popas of hutten. Het adres is Popas Turistic Bocovina, in Sucevita, tel. 030-565389 of 094-600123, Mr. Chetraru. Helaas alles volzet. Ik beland in het minder mooie maar comfortabele Hanul Sucevita voor 300.000, betaald door mijn nieuwe vriend.

Woensdag 26 juli 2000

Na het ontbijt bezoek ik het klooster van Putna. Het klooster is binnen niet beschilderd, en de spierwitte buitenkant met de erbij horende prachtig aangelegde tuin vormen met de omringende bergen een uniek decor. Hier bevindt zich het graf van Stefan cel Mare, Stefaan de Grote, stichter van dit en vele andere kloosters, vorst en nationale held van Roemenië. Ik verlaat het dal en begeef mij naar Radauti, waar de buitenmuren niet zijn beschilderd en de beschildering binnen vet en zwart gerookt is door kaarsen. Ik wil de weg Radauti-Volvat-Arbore nemen, maar deze is in zeer slechte toestand, eigenlijk bestemd voor 4X4, maar ik kom er toch aan. Arbore is afgelegen en er komen geen toeristen. Aan de west- en noordzijde zijn de tekeningen uitgewist door weer en wind. Alweer treurig te moeten vaststellen dat de iconostase en de muren zijn zwartgeblakerd door brandende kaarsen en verwaarlozing. Na het middagmaal rij ik naar Dragomirna met zijn hoge toren waar op de buitenmuren geen fresco’s zijn aangebracht en ook geen beelden. Enkel de ruimte rond de iconostase is beschilderd met velerlei miniaturen. Er ligt een schilderachtige vijver vlakbij. Ik rij vervolgens naar Suceava en Falticeni en neem onderweg twee lifters mee. Deze beweren dat op de weg 28a bij Pascani werkzaamheden bezig zijn en dat ik verder moet rijden. De lifters stappen uit en ik neem de omweg via de weg 23 en ik stoot weldra op een heuse wegblokkade met agenten die mij vertellen dat ik moet terugrijden via de weg 28a. Ik vertel hen dat ik ben bedrogen door de lifters, maar niets aan te doen. Intussen rijdt iedere Roemeen door de wegblokkade. Ik maak mij behoorlijk kwaad en vraag de agenten waarom toeristen niet door mogen. Een omstaande Roemeen doet de agenten van mening veranderen en ik kan doorrijden tot Iasi. Hier mag ik bij een Roemeense cameraman overnachten die betrokken is bij een hulpprogramma uit onze gemeente. Ik ben zeer welkom, krijg een overvloedig avondmaal met uitstekende wijn. Wij praten over het verre Maldegem , de problemen in Roemenië en het project in Macaresti.

Donderdag 27 juli 2000

Na het ontbijt toont Mircea mij het Cetatui-klooster op een heuvel buiten het centrum. Een mooi panorama op de stad en omliggende en een prachtige tuin rondom het klooster. Het Cultuurpaleis is groot en in een aparte stijl opgetrokken. Mircea moet terug naar de studio en ik wandel wat in de stad en neem een middagmaal voor 56.000 ROL. Ik wil ons geadopteerd dorp, Macaresti, zien. De weg erheen is erbarmelijk slecht en loopt door kleine dorpjes. Dit is de armste streek van het toch al arme Roemenië. De hoofdweg in Prisacani, de hoofdgemeente, was ooit eens geasfalteerd en bestaat nu uit steenslag waar ik tussen enorme waterplassen moest slalommen. Er rijden geen wagens rond, of toch… ik wordt gevolgd. Ik stop aan een stenen gebouw die er wat beter dan de rest uitziet. De chauffeur die mij volgt stopt en vraagt mij in het Frans naar mijn doel. Het blijkt de burgemeester te zijn. Wij praten lang over het project en ik mag bij een schepen overnachten. Bijna het hele schepencollege toont mij het dorpsschooltje dat werd gerestaureerd. In Macaresti is geen kerk, het winkeltje staat op instorten. Wij bezoeken nog enkele zeer arme bewoners en ik vraag de burgemeester aan wie ik wat hulpgoederen kan afgeven. Ik tracht zoveel mogelijk mensen gelukkig te maken. Wij stoppen bij verscheidene families en drinken een kersenlikeur op een terras langs de rivier, bij een jager. De ene helft van het dorp ligt in de republiek Moldavië, de andere helft in Roemenië, gescheiden door de grensrivier, de Proet. Deze erbarmelijke omstandigheden lijken wel Afrikaans maar met blanke mensen.

Vrijdag 28 juli 2000

Na een goed ontbijt en afscheid van de hele dorpsraad rij ik zuidwaarts langs de grensrivier; eerst naar Husi , dan langs een troosteloos landschap op weg 24a naar Murgeni, vervolgens op de boomloze weg 26 naar Galati. De weg is iets beter maar er is niets bijzonders te zien behalve armoede. Aan de andere kant van de Proet, in de republiek Moldavië bemerk ik af en toe industriële activiteiten, maar het is de “industriële as” van deze voormalige Sovietstaat. In Albitsa vraag ik na of ik de grens over kan. Ik kan meteen een visum kopen voor 50 USD en als ik terugkom voor 36 USD voor een Roemeens visum van 30 dagen en 26 USD voor een transitvisum van vier dagen. Mijn vrienden uit Kishinev zijn nog niet thuis en ik besluit de grens niet over te steken. Op een waadbare plaats was ik mijn auto en kijk ongerust af en toe op of er geen militairen op mij afkomen. Op deze lange weg is nergens een winkel of eetgelegenheid te bemerken. In Galati kan ik op en overdekt terras een middagmaal nemen terwijl men in een heuse carwash uitgebreid mijn wagen poetst voor 50.000 ROL. Ik rij dan door naar de ferry (30.000 ROL/wagen en 3.000/persoon) ; het wachten in de hete zon valt nog mee. Alles wordt op de gammele veerboot gestouwd, een drukte van jewelste. Ik rij door Tulcea richting Donaudelta. In Nufaru bestel ik op een terras een goede fles Murfatlar voor 45.000 ROL en geniet ervan met zicht op de Donauvlakte en de oranjerode ondergaande zon. In Murighol is de camping leeg. Het bijhorend hotel is volzet met Belgische vakbondsleden die verwonderd staan te kijken van een Belgische toerist en dan nog met de wagen. In het dorp vind ik bij een arm vrouwtje logement voor 100.000 ROL

Zaterdag 29 juli 2000

The place to be voor een boottocht op de Donaudelta is Tulcea en nergens anders. Ik was nauwelijks gestopt voor het hotel Donau of er kwam een Franssprekend koppel naar mij toe of ik een boottocht wou maken. Het waren Walen die ook voor vier uren een schipper wilden charteren. Die kozen wij uit het grote aanbod voor één miljoen ROL bij Safca Ionel, tel. 094/43336 of 094143336, Nava Egreta Mich, Tulcea. De passagiers moesten drank meenemen, voor een heerlijke maaltijd moesten wij ieder nog eens 100.000 ROL betalen. Wij zaten onder een luifel op het dek en praatten honderduit over onze Roemenië-reis terwijl wij een Ardeens aperitief namen. Wij zagen eerst enkele strandjes en tenten van oevervissers, maar weldra gleed de boot in het groene oerwoud van de delta, puur natuur was dat. Overal, links en rechts vertakte de hoofdrivier in kleine zijriviertjes, die wij opvoeren. In inhammen en kleine kreken en op de overhangende bomen zagen wij immens vele allerhande soorten watervogels. Dit moet een aards paradijs zijn voor ornithologen. Maar je moet geen kenner zijn om vast te stellen dat dit één van de mooiste plaatsen van Europa is. Wij meerden aan bij een Oekraïense kolenbrander die in een gammele hut woonde. Terwijl Ionel en zijn zoon het middagmaal voorbereiden lopen wij wat op de oever bij de kolenbrander en drinken meegebracht bier. Eerst kregen wij een uitstekende vissoep met zeer veel grote stukken vis erin. Dan volgt een heel grote gekookte snoek met fijne groenten en saus erbij. Wij nemen er enkele flessen goede Roemeense wijn bij en genieten van deze pure luxe voor 200 BEF. Na het dessert varen wij langzaam terug naar Tulcea terwijl wij lui op het dek liggen. Zo een ervaring mag je niet missen als je naar Roemenië komt. Ik ben dan nog doorgereden naar Constanza, via Istria waar zich de resten van een antieke Griekse stad bevinden. In de populaire badplaats Mamaia kon ik op de vele campings met hutten en nog meer hotels nergens accommodatie vinden. Uiteindelijk kwam ik bij navraag terecht bij particulieren voor 200.000 ROL, zonder ontbijt.

Zondag 30 juli 2000

Vandaag, zondag, zal een rustdag worden. Ik ga in de voormiddag wat luieren op het strand. Wat opvalt zijn de knappe Roemeense vrouwen, zonder uitzondering. Mamaia is zowat het Blankenberge van Roemenië en er is een zeer grote keuze in terrasjes en restaurants. De campings zijn overvol, evenals de kustwandeling. ’s Avonds heeft er een bierfestival plaats met een nooit geziene mensenmassa. Onze nationale Stella en aanverwant Bergenbier doen het goed. Ik blijf op mijn vorige verblijfplaats in het nabije Constanza, familie Siru Ilie, tel. 041-640875

Maandag 31 augustus 2000

Ik blijf in de voormiddag rondhangen in Mamaia, neem een middagmaal voor 115.000 ROL (duurder aan de kust) en bel mijn vrienden in Boekarest op en vertel ze dat ik mij wat verveel. Zij vragen mij langs te komen. Op een goede weg gaat het door een eindeloze vlakte, niets bijzonders te zien. Ik rij naar het centrum, stop bij een bekend hotel en bel mijn gastheer die spoedig met te tram aankomt en mij naar het appartement loodst. Mijn nieuwe auto wordt bij buren in een gesloten garage geparkeerd. Een vriendin van de gastvrouw komt erbij. Zij heeft vanaf morgen een week verlof en wil wel mee met de auto. Ik trakteer in een restaurant, wat mij voor vier personen 350.000 ROL of 700 BEF kost. Mijn gastgevers hebben een klein appartement en slapen normaal op een divanbed. Zij verlaten hun eigen appartement en gaan elders slapen, gratis. Dat is Roemeense gastvrijheid.

Dinsdag 1 september 2000

Vandaag gaat het met Rodica richting Sibiu. We praten veel over de toestand in Roemenië en doen het rustig aan. Op de autostrade tot Pitesti moet er worden betaald. Even voor Ramnicu Valcea stoppen wij bij een pension. Het is er zeer proper. Voor twee personen, badkamer, avondmaal en ontbijt vraagt de eigenaar 300.000 ROL. Het ligt in de gemeente Budesti op de DN 81. Het adres is : Fam. Tanasie Ion, Ramnicu Valcea, tel. 050-747834 of 093-404425 of E-mail anouk78@hotmail.com

Dinsdag 2 augustus 2000

Na een goed ontbijt in de woonkamer van Ion, vertrekken wij voor een toer in de omgeving. In Ramnicu Valcea koop ik een telefoonkaart van 50.000 ROL; dat is goedkoper dan de GSM. Achteraf heb ik dat ook kunnen vaststellen op mijn rekening. Wij rijden westwaarts naar Horezu, rechts van ons liggen de hoge Karpaten. Boven de witte ingangspoort staat een klokkentorentje. Links op de binnenplaats staan twee verdiepingen met overdekte overloop de woningen van de kloosterlingen; op de kunstige leuningen staan veel bloemen. De witte ommuurde gebouwen en de mooie tuin vormen een mooi geheel. Binnen is de kerk prachtig beschilderd met fresco’s. Daarna rijden wij door naar Polovragi. Eerst bezoeken wij de grotten die tien kilometer lang zijn, maar slechts 500 meter kunnen worden bezocht. Op een halve kilometer daar vandaan ligt het nonnenklooster van Polovragi. Het is terug geheel ommuurd met witte gebouwen met pilarengalerij en overloop in sierlijk houtwerk met veel bloemen, alles omgeven door een nauw dal met rotsen. De beschildering binnen is door roet aangeslagen en is aan restauratie toe. Wij komen de zelfde weg terug naar Ramnicu Valcea. Eventueel konden wij terug via Lacul Vidra en Brezoi, door de bergen.

Donderdag 3 augustus 2000

Na het ontbijt rijden wij door de schilderachtige Olt-vallei en stoppen in Calimanesti, bij het Cozia-klooster. Het is een prachtig ommuurd monnikenklooster met mooi bebloemde binnenkoer. Het kerkportaal is beschilderd en ook binnen is het volledig en vakkundig gerestaureerd. Dit is een topper. Tot Sibiu rijden wij langs het rustig bergriviertje, de Olt; de groene vallei midden in de Karpaten is een lust voor het oog. Ergens voor Sibiu, bij de Cabana “Valea Oltului” stoppen wij om op een terras met mooi uitzicht op de Olt een klein middagmaal te nemen voor 100.000 ROL, inclusief een fles wijn. Op de parking staat een wagen met Belgische nummerplaat. Bij navraag gaat het om een Roemeense familie die ons een traktatie aanbiedt. Joan woont in Verviers en is op vakantie en hij en zijn familie bouwen een hotel-restaurant. Zijn adres in Roemenië is Buchendro Joan, Loc. Cristian (enkele km ten westen van Sibiu), tel. 069-211653 In België : Rue Jardin 21, Verviers, tel. 0475-341713 . In Sibiu verkennen wij de prachtige binnenstad, die ik al eerder had bezocht. Het is zalig om op een terras op de Piata Mare te zitten en het mooie plein te bekijken. Al vlug ben je in gesprek met de vriendelijke Roemenen naast je. We bezoeken het beroemde Brukenthal kunstmuseum (tel. 069-217691) of e-mail brukenthal@verena.ro

Het Gasthof Clara, Str. Raului 24 (tel. 069-222914) vraagt 600.000 voor een dubbelkamer met ontbijt. Dan maar terug naar Hotel Emigratul, Calea Cisnadiei 8 (tel. 069-443752) voor 150.000 single kamer, 220 of 250 voor een dubbel en 300.000 voor een tripel. In de kelder is een (striptease)bar aan normale prijzen, geen ingangsgeld. Het pension LEU, Str. Mos Ion Roata 6 (tel. 069/218392) is een betere keuze, doch steeds volgeboekt.

Vrijdag 4 augustus 2000

Via Bancontact is het overal mogelijk geld op te nemen, er komt wel zo’n 5-7% kosten bovenop. Ik koop enkele flessen wijn voor thuis aan 50.000 ROL. Rodica die voor een grote bank in Boekarest werkt wil het bankhotel in Paltinis bezoeken. Wij kunnen er niet overnachten, maar haar collega’s helpen ons een plaats te vinden vlakbij voor 100.000 ROL. Voor het gunsttarief van 350.000 ROL krijgen wij voor twee uitstekend ontbijt, middag- en avondmaal samen met bankdirecteurs en zelfs een minister op verlof. Het is een luxehotel in een bergkuuroord. Wij maken een prachtige wandeling door bossen en met vergezichten op de majestueuze Karpaten. Voor de minder sportieve mensen is er een stoeltjeslift die in de winter skiërs meeneemt. Dertig procent van de Roemenen behoort tot de betere klasse en kan zich luxe veroorloven.

Zaterdag 5 augustus 2000

Wij rijden via Rasinari terug naar Sibiu over een fraaie bergweg met prachtige uitzichten. Wij stoppen voor de stad Sibiu aan het openluchtmuseum (Calea Rasinari, tel. 069-420515) en nemen een zeer goed middagmaal voor 160.000 ROL in Hanul Rustic (tel. 069-242177), de antieke herberg met typische Roemeense gerechten die bij het museum hoort (een aanrader). Daarna bezoeken wij het openluchtmuseum, een Roemeens Bokrijk, zeker de moeite. Voor meer info, e-mail astra@sbx.logicnet.ro Via Agnita en enkele mooie dorpen rijden wij door landelijk gebied naar Sighisoara. Wij bezoeken het historisch centrum en raken maar niet uitgekeken. We nemen onze intrek in het goed onderhouden en proper Hotel-restaurant Rex, Str. Dumbravei nr 18, RO-3050 Sighisoara, tel. 065-777431 of e-mail hotelrex@netsoft.ro of website http://www.netsoft.ro/hotelrex

‘s Avonds hebben wij lekker gegeten in het marmeren restaurant met automatisch dichtschuivend dak en weelderige beplanting voor 250.000 ROL. De hotelschool is nog ver weg : we kregen een fles warme witte wijn en een tweede kwam geopend op onze tafel. De badkamer is netjes en er is TV en een ijskast. Deze luxe-accommodatie kost 420.000 ROL voor een dubbel, 850 BF.

Zondag 6 augustus 2000

Vandaag doen wij het rustig aan. We slenteren rond in de straatjes van Sighisoara en krijgen er niet genoeg van. Het is zeer warm vandaag en de ijsjes smaken heerlijk. Ook een biertje of een gas wijn op een terras doet deugd. Na de middag rijden wij door naar Sibiu, nemen er nog een kijkje en rijden dan 10 km door naar het zuiden, naar Rasinari, waar we eergisteren bij en hotelletje leuke hutten gezien hadden op de DN Sibiu-Paltinis, Km 16, tel. 069-557310 voor 150.000 ROL. Overal in het dal, langs het riviertje, in de schaduw zitten dagjesmensen te genieten. Wij kopen een fles wijn en doen hetzelfde. In het restaurant bij de cabanes nemen wij een goed avondmaal voor 206.000 ROL. Wij zitten nog wat voor ons huisje van de natuur te genieten; in de verte zien wij een scoutsgroep die een kampvuur heeft aangestoken. Het is een prachtige avond, de sterren staan aan de hemel.

Maandag 7 augustus 2000

Na het ontbijt rijden wij terug naar Sibiu. Wij nemen ergens een middagmaal. Ik moet afscheid nemen van Rodica; zij heeft mij goed gegidst en geholpen. Ik betaal haar treinkaartje en neem afscheid. Ik ben terug alleen en besluit, na een maand rondreizen in Roemenië, naar huis te rijden. Ik tank vol en rij naar de Hongaarse grens. Ik rij de ganse namiddag door op de “autostrade” E68. Dit is in feite een redelijk goede hoofdweg met slechts heel af en toe gaten in het wegdek. Zolang je op de hoofdbanen blijft is het nog wel te doen in Roemenië, maar de zijwegen zijn er slechter aan toe, van slecht tot 4X4-wegen. Ik rij naar Sebes en Deva. Bij Ilia neem ik de 68a naar Lugoj en verder de E70 tot Timisoara waar ik een plaatselijke markt bezoek en lekkere honig koop. Ik maak een ommetje via de E671 naar Arad. Het wordt donker en ik stop bij en wegrestaurant in Vinga waar ik voor 110.000 ROL een gevuld avondmaal neem. Ik overnacht in het oubollige en onvriendelijke “Han Turistic” in Vinga voor 150.000 ROL.

Dinsdag 8 augustus 2000

Arad rij ik voorbij en op weg naar de grens koop ik in een dorpje nog een tiental flessen wijn, wodka en pruimenlikeur. Ik tank nog eens helemaal vol, want brandstof kost hier half zoveel als in de andere landen (H,A,D,B). Aan de grens staat voor mij een bestelwagen met een groepje Roemenen; hun papieren zijn niet in orde en ik moet lang wachten. De Belgische chauffeur naast mij kan vlugger door. Mijn visum wordt afgestempeld en ik mag meteen verder, geen lastige vragen of onderzoek. Het is middag. De Hongaren zijn lastiger en begrijpen niet dat ik op doortocht ben voor zes uren. Andere mensen hebben ook de pest aan de Hongaarse douane. Ik koop aan de Hongaarse grens een autowegenvignet en rij door. In het dorp Palmonostora, vlak bij Kiskunfelegyhaza neem ik in het wegrestaurant Kiss Tanya een maaltijdsoep en nog eens vlees en wijn voor 1400 HUF. Even verderop begint de echte autostrade die ik niet meer zal verlaten. Het gaat richting Boedapest en dan naar de grens met Oostenrijk in Hegyshalom (18 uur). Geen grensprobleem en ik koop een auto wegenvignet van een week voor de Oostenrijkse autowegen. Ik rij rondom Wenen naar Linz en de Duitse grens bij Passau. Ik eet wat in en wegrestaurant en tank vol. Het is 21 uur en ik besluit door te rijden.

Woensdag 9 augustus 2000

Om 02.00 uur word ik moe en slaap enkele uren in mijn wagen. De rest van de nacht rij ik door Duitsland en om 8 uur ‘s morgens ben ik aan de Belgische grens. Twee uren later ben ik terug thuis, moe maar voldaan over deze mooie reis. Roemenië is een heel mooi en gevarieerd land en verdient meer waardering van ons. De situatie gaat erop vooruit en overal is men aan het herstellen. Men kan eten en slapen voor weinig geld en bovendien zijn de mensen zeer vriendelijk. Goede reis ! Een zeer goede website : http://www.rotravel.ro