Frans Guyana
FRANS GUYANA
ALGEMENE INFO
Reisperiode
Van 3 december 2003 tot 13 januari 2004. Het is dan de kleine regentijd, soms een uur regen in de namiddag, soms niet, maar daarna schijnt de zon terug. De drukkende hitte is dan verzacht.
Kaarten
Ik had drie kaarten en enkele copies mee.
- Brasil, schaal 1/4.000. 000 van ITMB, nr. 049 : ISBN 0 921463 04 9
- Amazon Basin, schaal 1/4.000.000 van ITMB, nr. 421 : ISBN 921463 42 1
- De lijst met aangeboden kaarten vindt je op itmb.com en op shop.itmb.com
- Südamerika, schaal 1/7.000.000 van Hallwag – hallwag.com
- Andere kaartjes vond ik in onderstaande reisgidsen.
Reisgidsen
- South America van Lonely Planet. Is wel algemeen maar voldeed voor de gebieden die wij door trokken.
- Van Frans Guyana bestaat een gids in de reeks “Le Petit Futé” petitfute.com
Vliegticket
ONS TICKET :
Daar wij een groot gebied zouden bereizen, hebben wij na veel wikken en wegen het volgende besloten.
Met Martinair zijn wij gevlogen op Fortaleza en een open jaw genomen op Isla Margarita met dezelfde maatschappij. Eerst dachten wij nog aan een combinatie Rio-Caracas, maar dat is een helse afstand, alhoewel het de twee goedkoopste bestemmingen zijn in Zuid-Amerika. Deze chartervluchten boekten wij bij Q-International, kostprijs 780 €
Wij vertrokken op 3 december 2003 in Amsterdam om 14.50 uur en kwamen aan in Fortaleza om 20.10 uur. Een deftig uur dus. Ons hotel was al vooraf geboekt via e-mail, geen probleem dus.
De terugvlucht vertrok om 18.05 en kwam aan om 08.20 ’s morgens, dus ook goed. In feite had de vlucht uit Isla Margarita anderhalf uur vertraging. Niemand van Martinair noch van Q-International kwam daarvan melding doen in de wachtzaal en evenmin verscheen er een bericht op een bord. Achteraf heb ik een man van Q-International gesproken en die vond de vertraging normaal en hij zei mij dat ik geen reden van klagen had. Dat noem ik Hollandse onbekwaamheid en arrogantie. Bij Martinair wisten ze geen raad op mijn opmerking.
Op de luchthaven van Porlamar (Isla Margarita) moest iedereen bij het inchecken een taks betalen van 15$ waarvan niemand een bewijs kreeg en het stond nergens aangegeven en niemand wist waarom. Bovendien moesten wij nog eens een vertrektaks van 25$ betalen. Niettegenstaande onze handbagage reeds was gescand en iedereen persoonlijk werd gefouilleerd werd bij het verlaten van de wachtzaal, buiten nogmaals ieders handbagage overhoop gehaald door een dozijn militairen. Spijtig dat men bij het boeken van de vluchten daar geen informatie over krijgt. Ik vlieg dus niet meer met een chartermaatschappij en zeker niet meer met Martinair.
Globetrotters, Victor Hugostraat 179, 1030 Brussel, tel. 02/732.90.70 heeft soms aanbiedingen op Cayenne.
Bij Afat Voyages in Cayenne (8 Rue de Remire, tel. 594-289555) kun je een ticket bestellen bij alle maatschappijen.
INTERNATIONAAL :
- AOM, Franse chartermij., tel. 597-424070, vosairpbm@cq-link.sr
- Sky Liners in Zaandam biedt goedkope vluchten naar Paramaribo aan, tel. 00-31-75-353702, fax 00-31-75-312896
NATIONAAL :
- Frans Guyana
- Air Guyane , tel. 0594-293630 in Cayenne, fax 0594-305437, airgyane.com
- Zij vliegen van Cayenne naar St Georges, Saul en Maripasoula in het binnenland.
Visum
Voor zover mij bekend is geen enkel visum vereist van Mexico tot Vuurland.
Enkel in Suriname is een visum nodig. Ik dacht eerst dat dit enkel voor Nederlanders gold, maar het is voor iedereen van toepassing. Het paspoort moet voor alle landen nog wel zes maanden geldig zijn na het uitreizen. Wij vroegen ons visum aan op de Ambassade van Suriname in Cayenne, 3 Av. Héder, tel. 594-30.04.61 Aanvraagdocument invullen en twee pasfoto’s afgeven en ’s anderendaags konden wij het reeds afhalen, heel vriendelijke dame. Opgelet : je krijgt in Suriname een visum voor slechts één week; je kunt het wel verlengen bij de Vreemdelingenpolitie, Nieuwe Haven, tel. 403101/403609. Neem je paspoort en ticket mee.
Als je Frans Guyana doorkruist , EEG-gebied dus, moet je instempelen bij de lokale Gendarmerie en ook uitstempelen. Ik heb mij niet de vraag gesteld waarom maar het was wel aangewezen.
Ambassades
Adressen van vreemde ambassades in België kun je steeds vinden op www.diplomatie.be Ook adressen van Belgische ambassades in het buitenland kun je op deze website vinden.
Op www.diplobel.org staan eveneens alle adressen van Belgische ambassades in het buitenland. Frans Guyana is Frans overzees gebied, dus ben je hier in Frankrijk.
Informatie
Als je informatie van thuis uit wil bekomen, neem dan contact op met :
Frans Guyana : In Parijs : Bureau du Tourisme de la Guyane,
1, Rue Clapeyron – 75008 Paris
tel. 01-42941516, email : guyanaparis@wanadoo.fr
In Cayenne : 12, Rue Lalouette – BP 801 – 97338 Cayenne Cedex
tel. 0594-296500, email : ctginfo@tourismeguyane.com
Geldzaken
Ik heb cash $ en € meegenomen en nog creditcards en een Visakaart. Mijn Visakaart was beschadigd in Cayenne waar ik dacht nog € cash op te nemen. .
Gelukkig kon ik met mijn creditcards pinnen in St-Georges (enkel aan verdeler postkantoor), Cayenne, Kourou en St-Laurent. In Guyana kon ik nergens pinnen.
Met Western Union kun je geld laten overboeken van België naar alle landen; het is wel duur. Maar in geval van nood (voorbeeld na diefstal, verlies) is het wel een middel om snel geld te hebben. De internationale website is www.westernunion.com
In Frans Guyana is de euro van toepassing – geen dollars.
Een zeer goede website om allerhande geldsoorten om te zetten is www.oanda.com
Reisschema
Zie bijlage
Reisagenten en plaatselijke toeristenkantoren
Frans Guyana :
La Guyane en Liberté : www.couleursamazone.fr
Croisières Brava organiseert zeiltochten naar iles du Salut : croisieres.brava@wanadoo.fr
Tropic Alizés doet dit ook : tropic.alizes@wanadoo.fr De prijzen zijn 42-46€ voor een dag.
Saint Georges aan de Braziliaanse grens : http://www.tourisme.fr/office-de-tourisme/saint-georges-de-l-oyapock.htm
Saint-Laurent aan de Surinaamse grens : www.97320.com , E-mail: dir@nplus.gf
Atmosphère Amazonie op www.atmosphere-amazonie.fr maakt excursies per boot, organiseert vistochten en wandeltochten.
Jal Voyages op www.jal-voyages.com maakt vooral boottochten in de omgeving van Kaw waar je ook in de moerassen op hun woonboot kunt logeren.
Espace Amazonie in samenwerking met Tikari Tours www.takaritour.gf maken tochten in het ganse land. Hun bureel is in Korou, tel. 594-323430, www.espace-amazonie.comCouleurs Amazone is meer gespecializeert op kanotochten, tel. 594-287000, www.couleursamazone.fr
Wie graag met jetski vaart kan terecht in Macouria bij Tropic-Jets, tel. 594-389537, website www.trpoickarts@wanadoo.fr
Pirogue-Tours organiseert kanotochten en is te vinden in Cayenne, 2304 Route de Baduel, tel. 594-391911
Wie graag vist kan terecht bij Palika, tel. 321916, www.palika.org
Oyapock Evasion zit in Saint-Georges, in village Bambou, Crique Nozot , tel. 594-370259 en maakt o.a. trips naar de Saut Maripa, www.oyapock-evasion.gf
Tropic Cata maakt traditionele kanotochten op de Maroni en in de kreken. Zij zitten in St-Laurent, tel. 594-342518 of je mailt hen op trpopic.cata@wanadoo.fr
Voor tochten in het binnenland in de omgeving van Kourou kun je terecht bij Thomas Saunier van Cariacou, op 13 Rue Chopin in 97310 Kourou, tel. 594-324444, mail campcarioacou@wanadoo.fe
In Wayki village, bij Roura, kun je tochten maken op de Crique Gabriel voor drie uren maaltijd inbegrepen voor 32€. Tel. 594-280104, mail : sarl.crique.gabriel@wanadoo.fr
Met de Hulotte, 1 Rue Baudelaire in Kourou, tel. 594-323381, mail lahulotte@terresdeguyane.fr kun je per catamaran naar de Iles du Salut (Duivelseilanden)
REISVERSLAG
Dag 13 – maandag 15/12/2003
Oiapoque > Saint-Georges
Eten
Wij krijgen een karig ontbijt in een veel te klein zaaltje. Een inwoner uit Frans Guyana geeft ons bij het ontbijt nog wat nuttige tips.
Een eenvoudige maaltijd in het enige restaurant in Saint-Georges (Modestine) kost al vlug 15€. Er zitten veel Franse militairen en gendarmes die dik betaald zijn en zich niet storen aan Parijse prijzen. Trage bediening. Lekker eten, Franse keuken.
Rechtover Caz Calé is er een bar/restaurant, Alain Bruno. Heb er enkel een biertje gedronken.
Overnachten
Wij komen aan bij Modestine tijdens de drukke lunchpauze. Onze vraag naar een kamer wordt genegeerd en we moeten wel een uur wachten. Terwijl Pieter wacht ga ik informeren naar andere mogelijkheden in het kleine dorpje 97313 Saint-Georges de l’Oyapoque
Bij Caz Calé, tel/fax 0594-370054 is het gesloten van 12-16 uur. Hun prijzen: 47€ voor een dubbel met airco + 5€ pp voor ontbijt.
Bij Le Tamarin, tel. 0594-370884, is het gesloten. Er hangt een bericht aan de deur en je kunt hen bereiken op een bepaald nummer.
Eindelijk prijs gekregen van de eigenaar van “Chez Modestine” (tel. (0594)370013, fax (0594)370214. Wij moeten 45€ betalen voor een dubbelkamer met badkamer en airco. De eigenaar is een onbeschofte Fransman : hij heeft niet geantwoord op mijn e-mail voor vertrek en liet ons ter plaatse nog eens een uur wachten en hij is ook nog duur : Afrader.
Actie
Wij hebben na het ontbijt wat rondgewandeld in het stadje Oiapoque (Brazilië), vooral langs de kade en geïnformeerd naar de oversteek per motorboot naar Saint-Georges in Frans Guyana. Op de kade staat richting Frans Guyana een eigenaardig standbeeld met een pagina uit de bijbel in het Portugees en het Frans. Het blauwe kerkje is fotogeniek. Er vlakbij hebben wij uit gestempeld bij de Policia Federal, kost 5 BRL taks. Bij de toeristische dienst van de gemeente hebben wij geïnformeerd voor een trip naar de indianen in de omliggende dorpen. Het kost 80 BRL voor een trip van twee uren op 20 km afstand. Info : tel. (96)521-2553 bij Torumã, andrelinasebrae@hotmail.com Bovendien lopen die indianen rond in jeans en T-shirt en vragen zij voor iedere foto geld om te kunnen drinken. Gemeentesecretaris voor toerismezaken : tel. (96)521-2402.
In de nabijheid ligt het Nationaal Park Montanhas do Tumucumaque. Het lijkt mij op foto een ontoegankelijk uitgestrekt oerwoud. Misschien heeft Marripa-Tour wel uitstappen in die richting : E-mail marripa.tour@laposte.net Feit is dat er nogal wat fransen uit Guyana naar Oyapoque komen maar of het voor de natuur of de mooie dames is weet ik niet.
Rond de middag nemen wij plaats op een open motorbootje die ons over de rivier brengt; 10 BRL of 3.22 € pp. Het mooie tochtje op de Oyapoque met zijn groene oevers en hoge woudreuzen langs de Franse zijde duurt slechts 10 minuten.
Alhoewel wij hier in de Eurozone zitten vraag ik toch maar een stempel als souvenir in mijn paspoort wat de gendarme van dienst graag doet. Wat aanvankelijk stom lijkt zou later nog goed van pas komen. Baat het niet, het schaadt niet, weet je wel?
Rechtover Modestine, aan de andere kant van het pleintje staat het gemeentehuis en ertegenover staat Bazar Eric waar hele families originele indianen in T-shirt en jeans hun maandelijkse staatsvergoeding (het zijn Fransen) verdrinken: triest om zien.
Na de stortregen verkennen wij het dorp. Het kleine kerkje is mooi alsook de oever van de Oyapoque.
Het is mogelijk om per boot een tocht te maken naar de watervallen van Marisoula voor 20€ pp h/t in 20’ + 30’ wandelen naar de watervalletjes zelf. Maar het weer is niet zo mooi. Rêves d’Amazonie doet dit ook, tel. 263526.
Een vuile bus naar Regina kost 20€ en duurt 1 ½ uur, dan moet je de rivier oversteken voor 5€, dan nog eens een bus naar Cayenne voor 25€, duur 2 ½ uur. Alles samen duurt het 6 uren.
Op 20/12/2003 is een nieuwe brug in gebruik genomen bij Régina waardoor de reistijd aanzienlijk zal zijn ingekort.
Wisselen
Frans Guyana is peperduur en ik had € nodig. Maar er is in dat piepklein dorpje in het oerwoud geen bank. Gelukkig had ik bij mijn rondwandeling naast het postkantoor een ATM gezien waar ik kon pinnen met mijn gewone bankkaart.
Dag 14 – dinsdag 16/12/2003
Saint Georges > Cayenne
Het is ook mogelijk om te vliegen naar Cayenne met Air Guyane, 45€ en een retourtje kost 98€. Je kunt van maandag-zaterdag in Saint-Georges vertrekken om 09.00 of om 17.45 uur op ma, wo, do, vr, zo. Tel. airport in Saint-Georges : 370360 en in Cayenne (0594)293630 www.airguyane.com
Een jonge Braziliaanse kruier met een bakfiets brengt onze bagage naar het luchthaventje op 500 meter van het hotel. Pieter neemt een foto van mij en de piloot voor het vliegtuigje. Wij kopen ons ticket ter plaatse, net voor vertrek zoals wij een treinticket zouden kopen.
Met een kleine Twin Otter vliegen wij in 40’ naar Cayenne. Wij zitten voortdurend naar het onmetelijke oerwoud onder ons te kijken, soms afgewisseld met een kronkelende rivier of een indianendorpje. Bij Régina bemerken wij de nieuwe brug en wat meer bebouwing. Dan terug oerwoud tot vlak bij Cayenne.
Eten
In St Georges kopen wij enkele broodjes bij de enige bakker, 2.40€ voor drie koeken. In Bazar Eric kost een blikje 1€.
’s Middags een belegd broodje gegeten in “Les Palmistes” jawel op de Place des Palmistes.
Ons avondmaal hebben wij genomen in Rest. Dong Kong, 107 Av. De la Liberté, tel. 386202 voor 9€, chinees en drankje.
Overnachten
In La Bodega, 42 Av. Du Général de Gaulle, tel. (0594)302513, e-mail karlb@wanadoo.fr heeft men slechts een kamer met één bed voor 30€.
Wij opteren voor Ket-Tai, 72 Bd. Jubelin, tel. (0594)289777 en betalen 43€ voor een dubbel, badkamer, airco en TV. Het is niet heel netjes en wij moeten nog handdoeken vragen ook. Maar het zijn tenslotte Chinezen en ze zijn natuurlijk niet heel vriendelijk.
Op de Place des Amendiers staat een Hotel-Bar-Restaurant “Les Amendiers” , tel. 0594-313875, fax 0594-307484. Een kamer solo kost 54 € en een dubbel 60 €. Het zag er netjes uit.
Actie
Aangekomen in Cayenne nemen wij voor 18 km naar het centrum een taxi voor 25€. Na het inchecken in het hotel gaan wij de stad verkennen. De Place des Palmistes met een woud van palmbomen en bloemen bekoort ons meteen. Op het terras van “Les Palmistes” heb ik een Stella van het vat gedronken aan 2.75€, een Leffe kost 3.80€. Op hetzelfde plein staat het toeristenbureau waar de dames zeer vriendelijk en behulpzaam zijn. Zij bespreken voor ons twee reservaties voor bezoek aan de raketbasis in Kourou (moet twee dagen op voorhand aangevraagd worden). Wij kopen enkele mooie zichtkaarten. Vervolgens bezoeken wij Fort Cépérou op een heuvel: zicht over Cayenne. De préfecture is een statig wit koloniaal gebouw met mooie beplanting er voor. Daarna nog langs Place des Amandiers aan zee gewandeld. Wij gaan de ambassade van Suriname binnen om een visum aan te vragen; wij mogen morgen reeds terugkomen. Av. Héder 3, tel. 300461
Ik kon op het internet bij Elita op 29 Rue Félix Eboué aan 3€/uur
Wisselen
Bij alle banken kun je pinnen met je bankkaart maar met maximum van 600€ per week, als je daarmee kunt toekomen want alles is hier peperduur. Ik heb gepind bij BNP op de Place Soelcher.
Dag 15 – woensdag 17/12/2003
Cayenne > Kourou
Per vergissing betalen wij bijna nogmaals het hotel in Cayenne. De vorige bediende had het niet doorgegeven aan zijn collega. In Frans Guyana moet je steeds je hotel op voorhand betalen, ze zijn erg achterdochtig. Na de middag nemen wij een taxi collectif, een busje van tien personen van Vayaboury, tel. 321336, naar Kourou – 61 km – 10 € pp. De weg N1, de voornaamste weg in Guyane langs de kust, is volledig en goed geasfalteerd. Iedere passagier wordt aan huis afgezet en wij worden aan de deur van ons hotel gebracht.
Eten
Ontbijt bij een Chinese bakker half zo duur als in het hotel.
Middagmaal in Cayenne bij Chinese take-away 4€ + 1.50 € voor drankje.
’s Avonds delen wij een grote pizza van 9.50 € in het restaurant van het hotel, niet veel bijzonders en er zit geen volk. Het goedkoopste bier, Heineken, kost 2 €. In het Chinees winkeltje om de hoek kost hetzelfde Heineken 0.85 €
Overnachten
Wij nemen het goedkoopste van Kourou, Hotel Ballahou, 1 Rue Marial, 97310 Kourou, tel. 0594-220022, fax 0594-329778, e-mail ballahou@wanadoo.fr , internet : http://perso.wanadoo.fr/ballahou Het onthaal is typisch Frans : koel en onvriendelijk. De eerste nacht betalen wij 35 € + 5 € voor extra bed (= matras op de grond) en de volgende twee nachten voor een andere kamer 40 € + 5 € voor een matras op de grond, kleine kamer met badkamer, airco, koelkast en klein terras. De Spaanse eigenaars zijn eveneens onvriendelijk.
Actie
In Cayenne koop ik enkele mooie zichtkaarten voor 0.40 €/stuk. Daarna wandelen wij naar de Surinaamse ambassade en krijgen bij voorrang ons visum van een vriendelijke dame. Dan gaan wij naar de Place des Amendiers waar rotsblokken in zee liggen en er zitten veel witte en blauwe reigers. Het is hier gezellig vertoeven met zitbanken, bloemen en de zee. Dan gaan wij nog eens naar de Place des Palmiers : een ruim plein met honderden palmen, groen gras, mooie koloniale Franse huizen in vele kleuren en het standbeeld van de man die de slavernij heeft afgeschaft in Frans Guyana. Er is een “Cybercafé des Palmistes” op 12 Av. Gal. De Gaulle, tel. 0594-300050, e-mail cyber.dvd@caramail.com Dan gaan wij verder naar de Place de Grenoble waar wij het stadhuis zo mooi vinden, typisch oud-Frans. Via de Place Soelcher waar ik kan pinnen bij BNP, gaan wij naar de Place du Coq waar een markt is van fruit en groenten, ideaal voor een mooie foto.
In Kourou maken wij een eerste verkenning langs het strand (niet veel te zien, geen restaurants of bars) en eten een ijsje bij Mac Donald aan het Rond Punt van Monnerville; het is er heerlijk zitten in een gekoelde ruimte als het buiten 38° c is. Voor toeristen is er in Kourou niets te zien. Wat je vooral ziet zijn veel ambtenaren, militairen, personeel van de raketbasis en appartementsblokken en moderne woningen. Kourou is een jonge woonplaats gegroeid uit de behoeften van de raketbasis die met 1.300 personeelsleden de grootste werkgever is in Frans Guyana. Pieter wandelt terug naar het hotel om wat te rusten. Ik maak een lange wandeling in de hitte, eerst naar het centrum en dan naar de kade om te zien waar de boten vertrekken naar de Duivelseilanden. In het nabije toeristenkantoor heeft men geen interesse in toeristen en ik bedien mij van enkele folders en kaartmateriaal. In het centrum beland ik in de Bar des Sports waar veel Fransen zitten. Ik zie reclameborden van enkele bekende Belgische bieren en van het vat is er Stella, Kriek, Leffe en Hoegaarden. Hoe kan ik als Vlaming daaraan weerstaan? Ik neem een Kriek van ’t vat, maar aan 3.90 € ! Frans Guyana is schandalig duur en dat is niet de plaats om dronken te worden.
Wisselen
Ik kan gemakkelijk nog eens € pinnen in Cayenne.
Dag 16 – donderdag 18/12/2003
Kourou
Overnachten
Nog voor wij goed wakker zijn worden wij brutaal aangemaand onze volgende overnachting vooruit te betalen want vertrouwen in hun klanten hebben ze hier niet. Omdat hotel Ballahou een goedkope oplossing is blijven wij hier ondanks de onvriendelijke Franse receptioniste die er ons op wijst dat zij het goedkoopste hotelletje uit Kourou hebben en dat veranderen duurder zal uitvallen; Leuk hé?
Eten
Uit onvrede met ons hotel nemen wij ons ontbijt in de Chinese winkel om de hoek waar ze een stuk vriendelijker zijn en nog goedkoper ook. Wij nemen er ook ons lunchpakket mee die wij gisteren besteld hadden, alles samen 5.80 €. Gelukkig zijn er de Chinezen in Frans Guyana die onder het niveau van het peperdure overzeese gebied liggen.
In restaurant “Délice” hebben wij één uur gewacht op ons eten en zijn dan weggegaan.
Dan maar van armoede een grote pizza besteld in ons hotel.
Actie
Om 12.30 uur voor 8 € per taxi naar het Centre Spatial Guyanais, C.S.G., gebracht. Wij moeten een formulier invullen en krijgen een badge. Er zijn twee gratis bezoeken per dag maar je moet jou bezoek twee dagen op voorhand melden bij CSG, tel. 0594-326123 of per e-mail op visites.csg@wanadoo.fr Je moet je aanmelden met uw identiteitskaart en na de formaliteiten stap je op de bus met twee gidsen. Het terrein is reuzegroot zodat het bezoek wordt geleid met een mooie luchtgekoelde bus. Wij hebben de bouwhangaars gezien op afstand, de gewezen lanceerbasissen en de huidige lanceerbasis van heel dichtbij. Wij zijn uit de bus gestapt en mochten overal onbeperkt foto’s nemen. Eén liter brandstof voor een raket kost 12.000 €; het is wel gecondenseerd. Er zijn 1.450 werknemers op CSG + onderaannemers, samen goed voor 25% van de tewerkstelling in dit overzees departement. 40% zijn Fransen, 40% zijn Duitsers, 10% Italianen en 10% diversen. Ik vroeg hoeveel Belgen er waren en dat is slechts 2%! Alles ééntalig Frans in het enig Europees ruimtevaartprogramma. Dan bezochten wij de kontrolezaal met de computers waar alles wordt geleid en bestuurd. En daarna een film over de activiteiten met uitleg. In februari 2004 gaat Ariane 5 in de lucht. De liefhebbers kunnen dit gratis bijwonen. Aan het eind bezoeken wij het Ruimtevaartmuseum. De geleide bustocht heeft drie uren geduurd en was leerrijk. Wij nemen een taxi terug tot bij Mac Donald, eten een ijsje en gaan te voet terug naar ons hotel.
Dag 17 – vrijdag 19/12/2003
Kourou
Eten
Ontbijt en bestelde lunch terug in Chinese winkel om de hoek voor iets meer dan 5 €.
Als wij van de boot afkomen lopen wij door de Avenue Gen. De Gaulle en nemen ons avondmaal op nr. 66, in een Braziliaans restaurant, Kizumba, tel. 326942 voor 10 €. Het is lekker.
Overnachten
Terug op matras op de grond in hotel Balahou.
Het is mogelijk op de Duivelseilanden te logeren, op Ile Royale. Het kan van een luxueuze kamer van 122€ tot een hangmat in een zaal voor 10€/pp. Het is de enige mogelijkheid om op de eilanden te overnachten. Info bij : Ste. Sothis, Ile Royale, B.P. 324, 97381 Kourou Cédex, tel. 0594-321100 of 334530, fax 0594-324223, e-mail : sothis2@wanadoo.fr www.ilesdusalut.com
Actie
Vandaag bezoeken wij de Duivelseilanden of Iles du Salut. De drie eilanden, Royale, Saint-Joseph en Diable zijn sedert 1971 bezit van het CSG en bevinden zich 13 km ten noorden van Kourou., samen 62 hectaren groot. Om 7.45 uur staat de bestelde taxi reeds voor ons hotel zoals afgesproken. Het ritje van amper 10’ naar de boot kost 6.60 €. Met de catamaran van Sotel, tel. 0594-320995, voor 35 € h/t, vertrokken om 8.15 uur, duur van de tocht 1.15 uur. Wij komen aan op Ile Royale, 28 hectaren groot. Wij maken de prachtige rondwandeling, een heel mooi voetpad langs de kust in de schaduw van veel palmbomen en oerwoud met een mooi doorkijkje naar Ile du Diable die niet toegankelijk is. Alle gebouwen zijn vervallen : werkateliers, logementen, varkenskwekerij, beenhouwerij, kabelbaan, kaai, bad in zee, enz. Verderop enkel nog puur natuur aan Pointe de Trinidad en Pointe de de Jamaïque terug naar het haventje; het is er zo mooi dat je op ieder ogenblik een postkaartfoto kunt nemen. Een tropisch paradijs met palmbomen, de kolkende zee naast het romantisch wandelpad en een zustereilandje op korte afstand. Ineens horen wij kleine aapjes en doordat wij ze wat eten geven komen ze heel dichtbij waardoor wij ze goed kunnen fotograferen. Wij bezoeken een kinderbegraafplaats en daarna een oud waterreservoir. Daarna drinken wij iets in het guesthouse/hotel/souvenirwinkeltje van Sothis. Een halve liter water kost 1.6€, een grote fles 3.10€, een glas fruitsap uit een doos 2€, enz. Bij het guesthouse zien wij tamme ara’s, toekans en tangara’s. Kolibrietjes vliegen af en aan om nectar op te zuigen uit orchideeën.
Er staat aangegeven dat er om 10.00 uur een navette vertrekt naar Ile St-Joseph en een om 14.00 uur. Maar om zich niet te veel te moeten vermoeien vertrekt er maar één, nl. om 14.00 uur en terug om 15.45 uur, prijs : 8€ h/t en het ligt werkelijk op een boogscheut afstand. Je moet wel vlug zijn om toch wat te zien van de 20 hectaren. De rondwandeling is hier niet zo mooi als op Royale. Het is 30° C en volop zon. Hier zijn de vervallen, door oerwoud overgroeide gevangenissen indrukwekkend en ik maak enthousiast veel foto’s. Er is geen mogelijkheid om te drinken op St Joseph maar in de kantine bij de militairen mogen wij iets komen drinken mits betaling, vb. 3€ voor een blikje fris !!! Om 16.45 uur vertrekken wij van Ile Royale en komen aan in Kourou om 18.00 uur. Na ons avondmaal een taxi genomen naar ons hotel voor 6.40 €.
Dag 18 – zaterdag 20/12/2003
Kourou > Saint-Laurent
Sommige taxichauffeurs vertellen ons dat er een bus vertrekt naar Saint-Laurent om 03.00 uur, een andere om 04.00 uur en nog andere zegt ons om 08.00 uur. Om 07.00 uur bracht ons een medewerker van het hotel privé voor 5 € naar het “busstation”. Met veel navraag van de man die in Kourou woont vernemen wij dat het busje reeds om 03.00 uur is vertrokken. Waarom zo vroeg ??? er is geen bus om 08.00 uur en ook niet later op de dag. We zien ons genoodzaakt een busje terug naar Cayenne te nemen voor 10 €; de verkeerde richting dus. Vanuit Cayenne nemen wij dan een busje voor 30.50 € naar Saint-Laurent en vanaf 01/01/2004 zou dat 40 € kosten. Saint Laurent is 260 km van Cayenne verwijderd. In Iracoubo stopt de chauffeur even om in het houten kerkje binnen een foto te nemen van de mooie beschilderingen door een gevangene. Om 12.30 uur komen wij aan in Saint Laurent, een gemeente van 19.416 inwoners op 4.282 km2 !
Eten
Ontbijt en meegenomen lunch in Kourou bij de chinees om de hoek voor 3.50 €. In een chinees restaurant, Hing Long eten wij rijst cantonnais spécial met een biertje voor 8.40 €.
Overnachten
Wij overnachten in het Hotel Star, 26 bis Rue Thiers in 97320 Saint Laurent du Moroni, tel. 0594-341084, fax 0594-342519. De uitbater (of uitbuiter?) vraagt aanvankelijk 58 €, maar na wat aandringen betalen wij 45 € voor een dubbel met badkamer en WC achter een gordijn en goedwerkende airco. Ontbijt kost 6 € extra/pp. Dit hotelletje is maximum 10 € waard. Schandalig duur – Afrader !
Actie
Wij lopen wat rond in het dorp en bezoeken het bagno waar alle gevangenen aankwamen uit Frankrijk en vandaar verder hun dagen konden slijten op de Duivelseilanden. Oude foto’s in museum tonen onmenselijke toestanden aan. In het gastenboek schrijf ik dat de Fransen geen haar beter zijn dan de nazi’s. Hier kwamen 70.000 gevangenen aan en slechts 5.000 overleefden. Naast het strafkamp of bagno bevindt zich de toeristische dienst, zeer vriendelijk. Wij kopen enkele zichtkaartjes. Office de Tourisme, 1 Esplanade Laurent Baudin, B.P. 240, 97393 Saint Laurent, tel. 0594-342398, fax 0594-342883, e-mail dir@nplus.gf http://www.97320.com Wij bezoeken nog het gemeentehuis en andere typische officiële Franse gebouwen en het kerkje. In de bar Chez Titi neem ik een Stella en Pieter als Nederlander een Heineken: iedere biertje kost 2.60 €! In een Chinese winkel kost een blikje bier slechts 1€. In een volkse bar waar veel Fransen drinken kost een biertje slechts 1.10 € !
Dag 19 – zondag 21/12/2003
Saint Laurent > Paramaribo
Een hoteljongen/taxi brengt ons voor 2 € naar de kade. Bij de politie stempelen wij uit. De gendarme van dienst zegt ons dat het nodig is en dat wij er goed aan deden in te stempelen in Saint Georges. Als Europeaan begrijp ik het niet want Frans Guyana = Frankrijk = Europa. Per open korjaal varen wij voor 5 €/pp in 10’ op de Marowijne naar de overkant, Suriname. Eindelijk verlost van dat peperduur gebied. Met nog twee andere Fransen charteren wij een taxi aan 10 €/pp van Albina naar Paramaribo. Maar eerst rijden wij langs een militaire post om ons visum te laten stempelen. Een formuliertje invullen en vlot weg. Tussen Albina en Paramaribo is er weinig bewoning. De weg is slechter dan in Frans Guyana, soms gaten. Onderweg stoppen wij bij een café en drinken een frisdrank voor 0.50 €, dus heel wat goedkoper dan voorheen. Om 13.30 uur komen wij aan in Paramaribo.
Eten
Bij een Chinese winkel nemen wij ontbijt voor 3 €. In het hotel kost het tweemaal zoveel en dan nog voor een sober ontbijt.
Copyright ã Erik Trenson 2004-2010