India 2012
INDIA uitgenodigd op een bruiloft
VOORBEREIDING
Reisperiode: 27/01 – 12/02/2012
Hoe het begon
In 2004 leerde ik via internet een man kennen die toen bij de UNO werkte in Oost-Timor. Hij zond mij zichtkaartjes op van dit nieuw land, een aanwinst in mijn verzameling. Wij hielden contact maar dat beperkte zich in latere jaren tot de obligate uitwisseling van de jaarlijkse kerstwensen. Eind 2011 kreeg ik zijn wensen gemaild vanuit Zuid-Afrika waar hij nu is gestationeerd. Ik antwoordde hem dat ik in 2012 naar India wilde reizen en ik kreeg prompt een uitnodiging om hem te bezoeken in Rajahstan waar hij woont. In een volgende mail nodigde Rajendra mij uit op een traditioneel bruiloftsfeest van een neef in Bhopal. Hij regelde mijn treinreizen van Delhi naar Bhopal, van Bhopal naar Jaipur waar hij woont en van Jaipur naar Udaipur waar zijn broer woont en van Udaipur naar Delhi. Hij betaalde al mijn treintickets. Bovendien kreeg ik veel nuttige info over India van hem.
Visum
Ik dacht aanvankelijk dat ik mijn visum op de luchthaven van Delhi bij aankomst kon krijgen gezien er zoveel toeristen naar India vliegen. Bij Airstop hadden ze de gegevensfiche van de ambassade van India in Brussel voor mij uitgeprint. Ik op 09 januari erheen, op de Vleurgatsesteenweg 217 : www.indembassy.be . Maar aan de deur hing een bericht dat de visumaanvragen moeten worden aangevraagd op de Louizalaan 350. Goed naar het huisnummer kijken want het is nauwelijks aangeduid. Ik kon geen papieren aanvraagdocument krijgen. Er stond slechts één pc om die aanvraag ter plaatse in te vullen, zelfs vragen over mijn reeds overleden ouders… Een oudere dame zat naast de pc maar wist niet hoe haar gegevens in te vullen. Ik mocht voor en zij keek hoe ik het deed maar mijn eerste poging mislukte en een jonge knaap deed de aanvraag voor haar maar het duurde wel een uur en tenslotte mislukte het ook bij hem. Dan nog maar eens proberen en het lukte ditmaal wel, uitprinten bij de desk, een foto kleven en bijlage tekenen en afgeven. Ik moest de status van mijn visumaanvraag nakijken op mijn pc: paspoortnummer en vervaldag ingeven. Ik diende aan een dikke norse Indische 75,80 € te betalen, CASH zonder verdere uitleg. Via mijn bankkaart kon het niet en het toestel stond naast mij. Ik vertrouwde haar niet en vroeg een ontvangstbewijs wat ze tegen haar zin schreef. Een toeristisch visum kost 50 €, 5 € om mijn aanvraag ter plaatse uit te printen en 20,80 € voor de diensten van IVAC, Int. Visa Application Centre op de Louizalaan 350. Afhalen is in de namiddag van 14 tot 16 uur.
Adres : IVAC, Louizalaan 350, 1050 Brussel – tel. 02/627 08 12
Van het Zuidstation, neem de metro nr 2 richting Delacroix en stop drie haltes bij Louiza, neem dan tram 94 naar halte Vleurgat.
TIP : beter vooraf visumaanvraag thuis invullen, foto er op en er mee naar de Louizalaan 350 gaan. Invullen via www.in.vfsglobal.be
In Doha, Katar, kan ik gratis een visum krijgen op de luchthaven. Dat is toch stukken beter dan India.
Vlucht
Op internet stond de goedkoopste vlucht aangegeven bij Air France: TGV naar Parijs en rechtstreekse vlucht, 428 €. De TGV vertrekt al om 07.10 in Brussel en dat is nogal vroeg en bovendien wou ik een tussenstop in Katar want ik kijk regelmatig naar Al Jazeera uit Katar, vandaar. Ik heb geboekt bij Airstop in Brugge en betaalde voor mijn vlucht met tussenstop in Katar 565 € en nog eens 66 € voor mijn hotel bij de stop op de terugweg. Dit is een gunstige prijs voor Katar. Ik vertrek op 27.01.2012 om 15.10 wat een gunstige tijd is, 6.30 uur vliegen, korte stop in Doha en nog eens 3.30 uur doorvliegen naar Delhi waar ik om 08.00 uur volgende morgen aankom. Op 11/02 vertrek ik om 09.20 en kom aan in Doha om 11.20 uur. Dan heb ik de ganse namiddag om Doha te verkennen. Op 12.02 vertrek in Doha om 07.35 en kom aan in Brussel om 12.45 uur. Gunstige tijden en daarvoor moet iets extra worden betaald.
Trein
Trein # 2280 Taj Expres van Delhi NDLS Railway Station, vertrek 07.10 uur, aankomst in Agra om 10.07 uur waar men kan inpikken op een dagtrip naar Agra. Ik blijf twee dagen in Agra.
Trein # 2279 van Agra naar Delhi, vertrek 06.55 uur pm en aankomst drie uren later in Delhi Nizamuddin Station. Info en boekingen op www.yatra.com Op voorhand boeken is een must want treinen raken vlug volzet.
Trein # 12622 van Delhi (NDLS) naar Bhopal Jn (BPL) met de Tamil Nadu, 701 km, een nachttrein, vertrek om 22.30 uur en aankomst volgende morgen om 08.00 uur. Rajendra heeft die voor mij geboekt, kost 1048 INR of ongeveer 17 €. De boekingssite van de Indian Railway Catering and Tourism Corporation Ltd is www.irctc.co.in
Kaarten
Geen kaart meegenomen, detailkaartjes staan in LP.
Reisgidsen
Lonely Planet Rajasthan, Delhi & Agra is volgens mij de meest complete reisgids, heel informatief met kaartjes.
REISVERSLAG
Dag 1 – 27/01/2012
Actie
Reeds vroeg opgestaan, rustig ontbijt, douche en te voet naar station Aalter. In Gent overgestapt op de trein naar Landen die stopt op de luchthaven. Op de middag was ik al op de luchthaven: beter te vroeg dan te laat. Mijn vlucht met Qatar Airways vertrekt om 15.10 uur. De vlucht naar Doha, Katar duurt zes uren. Om 23.10 kwam ik aan in Doha, twee uren verschil met België. Het valt op dat de vele luxegebouwen en wegen overdadig verlicht zijn, zelfs de ongebruikte reuzengrote paardenrenbaan, sportpleinen en aardolieleidingen. Als doortochtpassagier krijgt men reeds in Brussel een gele kaart om in Doha met de bus af te stappen in het transfer gebouw.
Dag 2 – 28/01/2012
Actie
Om 1.55 a.m. vertrokken naar New Delhi, een vlucht van 4.30 uur, weinig geslapen. Om 8 uur in de morgen kwam ik aan in Delhi. Bagage ophalen ging vlug, geen controle bij verlaten van de luchthaven zodat ik vlug aan de uitgang stond voor een horde taxichauffeurs. Voor 600 INR werd ik opgehaald door een chauffeur van het www.namaskarhotel.com , dat vind ik makkelijk voor de eerste dag . Het was nog vroeg maar het was al tamelijk druk. Wat een verassing, het was slechts 7° C, dus behoorlijk fris. Na een half uurtje stond ik aan de receptie van het hotelletje die ik per email had gereserveerd. Ik heb meteen een paar uurtjes geslapen. Daarna verkende ik wat de straatjes van Pahar Ganj waar veel goedkope hotelletjes voor budgetreizigers zijn. Ik kocht meteen een Indische simkaart (150INR) en liet die opladen voor 100 INR. Ook een gepaste stekker gekocht. Ik ging ook eens ee kijkje nemen aan het nabije treinstation NDLS waar ik morgen zou vertrekken richting Agra. Aan de ingang staan een paar mannen in uniform en ik vraag hen of de treinen tijdig vertrekken. Ze zeiden mij dat de trein wel zes uren vertraging kon hebben wegens mist in het noorden. Ze raadden mij aan dat na te vragen bij de Toeristische dienst van India op het Connaught Plein. Er stond al aan autorikshaw gereed die mij erheen bracht. Volgens de belettering op de venster was dit de officiële toeristische dienst van India, die mij geen toeristenkaart van India noch van Delhi konden geven. De man bevestigde het bericht en raadde mij aan een taxi te nemen naar Agra voor 6.000 INR. Ik zei hem dat ik erover zou nadenken want dat is duidelijk een toeristenval en daar trap ik niet in. Tenslotte was mijn trein reeds gereserveerd en betaald en kost het maar 400 INR, ongeveer zeven euro.
’s Avonds goed gegeten in een Nepalees restaurantje, Everest Bakery Café in het Dal Mandi steegje, rechtover Reebok showroom: www.everestbakerycafe.com
Geldwissel
Op de luchthaven kon ik geld uit de automaat halen, 4000 INR voor 62,04 € (koers 64,47) en 5,28 € kosten bovenop, dus koers = 59,41 INR/€.
Accommodatie
Hotel Namaskar had ik uit de LP gehaald en had goede recensies. Het is dicht bij het station NDLS waar ik morgen zou vertrekken. Dat heb ik uitgezocht op het kaartje van LP en bovendien is het een drukke toeristische wijk in Delhi waar zich veel restaurantjes, goedkope hotelletjes en winkels bevinden.
Adres : www.namaskarhotel.com namaskarhotel@gmail.com
917, Chandiwalan, Main Bazar
Pahar Ganj, New Delhi 110055
Tel. 011-2358 3456
Er logeren heel wat budgetreizigers in dit hotelletje. Ze zijn wel vriendelijk aan de receptie maar het is een zootje, niet zo proper, hier en daar is er wat stuk. Ik moest een rolletje wc papier kopen en een handdoek was ook niet beschikbaar. Bovendien is er geen douche maar een badkamertje met een emmer en een kannetje die je over je hoofd kunt gieten, typisch Indisch. Ik heb dan ook rondgekeken naar een beter hotelletje en gevonden. Ik betaalde hier slechts 400 INR.
Dag 3 – 29/01/2012
Actie
Ik had mij om 05.00 uur laten wekken en ook nog eens mijn gsm op wekdienst gezet zodat ik niet te laat zou aankomen in het station. Om 05.40 was ik al in het station, op loopafstand van het hotelletje. Mijn zware bagage heb ik in bewaring gegeven, 400 INR waarvoor ik een bonnetje kreeg die ik achteraf kon inruilen voor een gratis overnachting bij terugkomst. Mijn klein rugzakje moest onder een scanner maar ik werd persoonlijk niet gecontroleerd; nogal laks. Opgelet: in India kan men geen treinticket in het station aan een loket kopen, het moet steeds op voorhand gekocht worden. In de toeristische plaatsen zijn er voldoende kantoortjes waar dat kan mits een extra kost voor de dienst. Gelukkig had Rahul, mijn Indische vriend, alles op voorhand gereserveerd want hij heeft een account bij www.irctc.co.in De trein stopt netjes op de plaats waar hij hoort te stoppen: je kijkt naar het bord waar het wagonnummer op staat en wacht daar: de betreffende wagon stopt precies op die plaats, je stapt in en gaat op jou genummerde zetel zitten. In India hebben de treinreizen een naam, deze van Delhi naar Agra noemt de Taj Express en hij vertrok stipt op tijd. Daar kunnen ze bij de NMBS wat van leren. De tocht van Delhi naar Agra is slechts 195 km en duurt zowat twee uren. Ik kreeg een licht ontbijt, inbegrepen in het ticket: beter zelf eten en drinken meebrengen. Er is wel een cateringdienst op de treinen met dranken en eten. Van op de trein had het vlakke nevelige landschap met velden en af en toe een boerderijtje iets romantisch in zich. Hier en daar staat een eenzame boom tussen de rijstvelden.
In het station van Agra was het druk en buiten staan taxiloketten met vaste prijzen. Ik was niet voorbereid en een horde taxichauffeurs stond voor mij met te hoge prijzen. Samen met een Peruaans meisje een taxi gedeeld voor de dag: 1.250 INR, vaste prijs voor de tocht naar de Taj Mahal, Fatehpur Sikri en het Rode Fort.
Eerst reden wij naar de TAJ MAHAL, inkom voor toeristen 800 INR en voor Indiërs slechts 20 INR. Het is nog vroeg in de morgen en dan is het op zijn mooist en minder druk. Aan de ingang biedt een gids zijn diensten aan ( 200 INR ) mits wij hem ons ticket geven. Wij waren er niet mee akkoord en hij ging weg. Hij zou ons ticket doorverkocht hebben en wij zouden het later niet meer kunnen tonen. Onze dagrugzak moeten wij aan de ingang in bewaring geven: geen voeding, rookgerief, gsm. En fototoestel mag wel. De ingang langs de Zuidpoort is schitterend en voor ons ligt het marmeren mausoleum in al zijn glorie weerspiegelend in het water. Het is onmogelijk dit spektakel te beschrijven; men moet het beleven want het is een wereldwonder zonder weerga, supermooi. Het marmer is kunstzinnig bewerkt met goden en dansende meisjes. Wij kijken onze ogen uit. Iedereen is onder de indruk en fotografeert voortdurend. Na een kleine drie uren gaan wij onze wachtende taxichauffeur opzoeken.
Nu gaat het richting FATEHPUR SIKRI, 40 km van Agra verwijderd. Het is een heiligdom en we mogen er gratis in mits we onze schoenen uitdoen. Wij gaan binnen langs de 54 meter hoge indrukwekkende poort Buland Darwaza. De moskee, Jama Masjid, is prachtig en met reden werelderfgoed. Op de binnenkoer bevindt zich een prachtig met kleurige inleg in marmer bewerkt graf van Salim Christi en men kan er een wens doen.
Daarna rijden wij terug naar Agra waar wij het RED FORT bezoeken, ingang 300 INR. Het fort is heel groot en biedt prachtige zichten van op de paleiskamers op de Taj Mahal en de Jamuna rivier. Dit fort moet je zien. Onze chauffeur Sanjay (09/536405079) heeft een extra uur gewacht en vroeg 250 INR. Dan loodste hij ons nog langs een dure winkel www.cieworld.com waar wij hem zijn commissie gunden. Dan gingen wij iets eten in Dasaprakash, een duur Zuid-Indisch restaurant waar hij ook een commissie kreeg. Hier werd bovenop de tarieven nog eens 12.50 % btw aangerekend.
Het is druk in Chowk Kagiyan en ik ga lekker eten op het dakrestaurant van Shanti Lodge met een heel goed zicht op de Taj Mahal, het beste zicht in Agra maar het is ’s avonds niet verlicht om het marmer te sparen op negatieve reacties. Een fietsriksha in de stad kost 30 INR. Het is het trouwseizoen en op straat loopt een bonte stoet dansende kleurrijk geklede mensen in begeleiding van een fanfare. De bruidegom zit op een wit paard alles gade te slaan. Enkele mensen dragen elektrisch aangedreven kandelaars op hun schouders.
Accommodatie
Het was al valavond en ik moest een hotelletje vinden. In hotel Kamal hadden ze nog één dure kamer voor 1550, niets bijzonders, en met een optie ging ik weg. Een paar andere hotels waren vol. In een zijstraatje vond ik wel een nette kamer en dat voor 600 INR. De eigenaar was heel vriendelijk en sprak zelfs wat Nederlands. Propere kamer met badkamer, emmer water en kannetje. Ik verblijf er twee nachten: AANRADER.
Hotel Sidharta
Western Gate Taj Mahal
Tel. 91-562-2230901 of 3215067 of 097 19456998
Email : siddhartahotel2007@yahoo.co.in info@hotedlsidharta.com
Geld
In Fatehpur Sikri aan een automaat van State Bank of India 5.000 INR afgehaald aan een koers van 64,51 + 5,77 € kosten = 83,27 € of een koers van 60 INR per €.
Dag 4 – 30/01/2012
Actie
Ik neem mijn brunch op het dak van Shanti Lodge en geniet van de omgeving. Ik had gisteren bijna alles gezien, dus geen haast. Ik ontmoet er een Nederlandse reizigster en ik vraag haar of ze mij wil vergezellen naar Sikandra, Akbars Mausoleum en Baby Taj. We charteren een autorikshaw voor de trip, 350 INR. Het is heel hectisch in Agra. 10 km verderop in Sikandra betaal ik 100 + 10 milieutaks voor de ingang van Akbar’s Mausoleum. Indiërs betalen slechts 5 INR. Het is een groot rustig park waar herten vrij rondlopen, apen in de bomen slingeren en kleurige vogels zitten te zingen. De ingangspoort is heel mooi maar het geheel is niet erg groot. Het mausoleum heeft prachtig inlegwerk in marmer en mooi uitgewerkte figuren. Op iedere hoek staat een minaret.
Wij rijden nu over Jamuna Bridge richting centrum en bezoeken de Baby Taj. Dit mausoleum is ouder dan de Taj Mahal en zeker een bezoek waard. In het gebeeldhouwde marmer zijn halfedelstenen ingelegd in bloemenmotieven. Mooie tuin met prieeltjes uitziend op de rivier. Dan neemt de chauffeur ons nog ongewild mee naar twee te dure winkels (commissie voor hem) waardoor wij te laat op het dakterras terug aankomen. Ik geniet van een lekker vegetarisch maal en een donker Kingfisher bier die mij aan een Belgisch bier doet denken.
Dag 5 – 31/01/2012
Actie
Ik reken af in het Sidharta Hotel in Agra en geef mijn bagage in bewaring. Voor de afwisseling neem ik mijn ontbijt op het dak van Hotel Kamal maar een hoge boom belemmert het zicht op de Taj Mahal. In LP staat het anders vermeld. Het beste zicht was volgens mij van op Shanti Lodge. Daarna laat ik mij met een autorikshaw naar de Kinari Bazar en Jami Masjid voeren waar ik urenlang rondstruin. Druk, veel kramen met groenten en vooral textiel, ambachtswerkplaatsen in de nauwe straatjes. Oppassen op gauwdieven werd mij gezegd. Hier ben ik de enige vreemdeling maar ik voel mij in mijn nopjes. Ik hou van de plaatselijke couleur locale. Daarna heb ik naar het Red Fort gewandeld want ik had toch tijd over. Ik heb een flinke wandeling gemaakt rondom de vestingmuren van het fort die wel drie km lang is. Ik ontmoette er geen toeristen, wel aan de ingangspoort, waar geen restaurant of drank te koop was. Hier staan schooiers, souvenirverkopers en gidsen. Ik heb dan maar doorgewandeld naar het centrum waar ik wel een maaltijd kon nemen. Het is vandaag 25°C en bij het vragen van de weg blijkt dat Indiërs geen benul hebben van afstand zodat ik meer gewandeld heb dan voorzien. Ik beschouw dat als mijn conditie onderhouden. Een schoenpoetser herstelde mijn schoenen maar vroeg 500 roepies. Ik gaf hem er 100 wat ruimschoots voldoende was. Een Italiaanse die bij mij was gaf hem een sinaasappel maar dat interesseerde hem niet.
Er is maar één treinstation in Agra, nl. Agra Cantt. Om 18.55 stipt vertrekt mijn trein, de Taj Express, naar New Delhi. Bij aankomst in Delhi om omstreeks 22 uur ben ik in de war en dacht dat ik aankwam in NDLS maar ik was in het station Nizamuddin. Aan een loket een autorikshaw besteld voor de vaste prijs van 85 INR, half uurtje rijden.
Ik had ondertussen veel berichtjes en mails ontvangen op mijn smartphone. Ik vermoed dat ze in de winkel waar ik mijn simkaart kocht mijn gegevens hebben doorgegeven. Dus nooit telefoonnummer of mailadres doorgeven, ook niet op een hotelfiche. Ik schrap al deze nutteloze berichten.
Accommodatie
Namaskar Hotel, Pahar Ganj. Ik heb mijn vooraf betaalde bon ‘bewaring bagage” omgeruild voor een gratis overnachting.
Dag 6 – 01/02/2012
Actie
Aangezien ik morgen naar het trouwfeest ga stap ik een kapperssalon binnen, laat mijn baard fatsoeneren, haar wassen en een gezichtsverzorging doen maar dat kost mij nadien 1250 INR wat veel te veel is.
In de wijk Pahar Ganj nam ik de metro in het station Rama Krishna Ashram Marg naar Connaught waar ik overstapte op lijn 2 naar Chandri Chowk van waar ik te voet naar het Rode Fort stapte. Het is niet heel imposant maar zowat het voornaamste attractiepunt in Delhi. Voor 12 roepies kan men in Delhi de metro nemen om het even waarheen. Er zijn verscheidene metrolijnen en ze hebben elk een kleur. Er staan goede infoborden. Ik vraag aan een bureeltje een metroplan maar krijg er een in hindoe. Aan medereizigers vraag ik waar ik moet overstappen want ik moet met de blauwe lijn naar Rajiv, overstappen en drie haltes verder op de gele lijn in Chandni Chowk moet ik uitstappen. In het Rode Fort betaal ik 650 INR ingang. Na de Taj Mahal valt dit in het niets, goed om een namiddag te vullen. Terug op de metrolijn zijn de Indiërs heel vriendelijk en behulpzaam om mij de weg te wijzen.
In het restaurant, Beerbar White Heart in Main Bazar, Pahar Ganj onder hotel Star View drink ik een lekkere Kingfisher extra strong (8°) en dat smaakt naar Belgisch bier.
Ik ga vroeg in de vooravond eten op een dakrestaurant en ontmoet er een Duitse reiziger en nadien een Amerikaanse en de gesprekken zijn zo boeiend dat ik mij moet haasten naar het NDLS station voor mijn nachttrein, de Tamil Nadu Express naar Bhopal. Gelukkig staat mijn bagage gereed in het hotelletje Namaskar en is het maar tien minuten stappen naar het station. Ik bel mijn vrienden in Bhopal dat ik reeds op de trein zit. Ik heb een bovenbed en het is nogal frisjes zelfs met verse lakens en een deken. Maar stilaan word ik in slaap geschommeld en een trein is rustgevend.
Geld
Bij het Rama Krishna metrostation is er een betaalautomaat van Axis bank en ik haal 10.000 INR op aan een koers van 64,66 + 8,18 € kosten = 162,82 € of een koers van 61,41 INR/€.
Dag 7 – 02/02/2012
Actie
Ik heb goed geslapen op de nachttrein en als ik wakker wordt gemaakt ben ik bijna in Bhopal. Vlug een boterham met ei verorberd en langzaamaan komt de trein aan zijn eindpunt. Ik krijg een telefoontje van Rajendra dat hij iets later zal aankomen. Ik loop wat ongeduldig op het perron heen en weer en kijk eens in de wachtzaal waar ik afgesproken heb maar ik zie nog niemand. Nu is mijn vriend Rajendra rechtstreeks met een vlucht uit Zuid-Afrika geland net voor ik aankwam in het station. Rahul, zijn zoon, is hem gaan afhalen, dus even geduld. Maar plots roept iemand mijn naam. Het is Rajendra en Rahul die ik voor het eerst ontmoet. Rahul voert ons direct naar de feestzaal waar de beide families voor de gelegenheid logeren : www.hotelkailash.org Het is een feestzaal en geen toeristenhotel. Een prachtig hotel, overal marmer en ruime kamers met badkamer. De gasten van de bruidegom verblijven op de eerste verdieping. Ik maak kennis met de families en er worden dankbaar foto’s genomen met deze vreemdeling; ik wordt als vriend opgenomen in hun midden. Geen vervelende vragen of lange discussies, iedereen is vrolijk en blij familieleden terug te zien die van overal uit India komen. Na een verkwikkende douche is er middagmaal in buffet op de koer. Nadien zit iedereen op elkaars kamer gezellig te praten. De bruid is van Delhi en de bruidegom van Bhopal. Normaal moet dan het huwelijk plaatsvinden in Delhi maar er was daar geen feestzaal beschikbaar. Normaal gaat de bruid de bruidegom halen in diens huis maar nu doen we dat fictief en lopen in bonte stoet rondom het hotel. De dames in kleurrijke klederen dansen en ook de uitgedoste mannen. Ik kreeg een Indische tulband op mijn hoofd als teken dat ik bij de familie van de bruid hoor. De bruidegom zit op zijn paard en slaat alles gade: paard en bruidegom worden gewijd en nog een paar rituelen. Lampions worden op het hoofd gedragen van medewerkers en alles hangt krakkemikkig samen met een elektrische kabel aangedreven door een rijdende generator op een kar. Een leuke Indische fanfare begeleid ons. Het hotel is heel sprookjesachtig verlicht. Dan komen er nog veel genodigden aan en begint het officiële feest; een zeer ruim banket met snacks. Rajendra stelt mij aan voor aan zijn vrienden en familie en het worden aangename gesprekken. Nu schuift iedereen aan voor het hoofdbuffet : enkel sterk gekruide vegetarische schotels want ik ben te gast bij Brahmanen, de hoogste klasse in India. Maar het is lekker en voldoende. Enkel water als drank. Op het feest zelf werd niet gedanst. Rond 23 uur ging iedereen slapen. Ergens vannacht gaat het officieel huwelijk door: een geestelijke vraagt aan het koppel driemaal rond een vuur te lopen als teken van verbondenheid en dan zijn ze getrouwd, geen ondertekening van een akte zoals bij ons. Tot mijn verwondering sliep Rajendra op mijn kamer: de dames slapen allen samen in een zaal op vloermatten. Wc-papier is niet voorradig en in de badkamer bevindt zich enkel een emmer en een kannetje maar men kan ook douchen als men wil.
Dag 8 – 03/02/2012
Actie
Iedereen liep al vroeg door de gang en was druk in de weer met praten met familieleden die soms duizenden kilometers aan de andere kant van India wonen. Ik maak kennis met de hele familie en word uitgenodigd in Jodhpur en Jaisalmer. Rajendra wil naar België komen en er met mijn zwerfwagen op uit trekken en Europa verkennen. Hij is net als ik een bereisd man. Hij werkt bij de UNO.
Met Rajendra en zijn gezin vertrekken wij om 16.50 uur met de nachttrein naar Jaipur waar Rajendra woont. Hij ontmoet er toevallig een ex-collega en goede vriend. Van het gekruid eten had ik darmproblemen, ik was moe en ging vroeg slapen.
Dag 9 – 04/02/2012
Actie
Om tien uur ’s morgens aangekomen in Jaipur. Er wordt een autoriksha afgehuurd die alle bagage vervoert. Met vier nemen wij en taxi naar de woning van Rajandra. Het is een mooi en groot huis en binnen is alles in marmer uitgevoerd. In de namiddag rijden wij naar het roze sprookjesachtig bijenkorfachtig Paleis der Winden, Hawa Mahal. Het is een indrukwekkend gebouw met veel verdiepingen en heel veel piepkleine venstertjes waardoor de hofdames het stadsgebeuren konden gadeslaan. De ingang is langs de achterzijde en kost 300 INR.
We rijden voorbij enkele stadpoorten en bezoeken twee rijke broers, vrienden van Rajendra, die een heel groot huis (paleis) aan het bouwen zijn : marmer uit India en Italië en tegels uit Portugal, tientallen kamers en badkamers en in pure luxe uitgevoerd. De broers handelen in halfedelstenen zoals velen in Jaipur.
Daarna bezoeken wij het Nahargarh Fort op een heuvel gelegen en uitziend op de hele vallei. Het is heel groot en prachtig, veel kamers en binnenpleinen, alles in marmer. Mooie zonsondergang over de stad en omgeving van op het paleis. Om 18.30 uur is er een goed uitgevoerd licht- en klankspel in het Engels op het immens sprookjesachtig fort, 200 INR.
Dag 10 – 05/02/2012
Actie
Ik zit met een hardnekkige verkoudheid en ik slaap wat langer want het is fris ’s nachts en er is nergens verwarming. Bij het ontbijt ontmoet ik Chikki, de dochter van Rajendra en ze is heel vriendelijk. Ze is vannacht uit Kathmandu gekomen en is daar verantwoordelijk voor regionale hulpprojecten van de UNO. Bhutan valt onder haar bevoegdheden en ik vertel haar dat ik dit mysterieus land wel graag zou bezoeken zonder echter de obligate 250 $ per dag te moeten betalen. Ze gaat het voor mij uitzoeken. Rajendra is druk bezig en een vriend gidst mij in de stad Jaipur. Ik bezoek eerst het Hawa Mahal en betaal slechts 50 INR. De Hawa Mahal is het roze paleis der Winden in bijenkorf formaat. Door de vele kleine venstertjes konden de vrouwen van de maharadja het stadsgebeuren gadeslaan. In het gebouw is het een wirwar van gangen en trapjes, vijf verdiepingen hoog. Alles is in wit Indisch marmer en met halfedelstenen in figuren ingelegd.
Daarna bezoek ik het City Palace, 300 INR die ik ruim twee uren verken. Mooie poorten en binnenkoeren met marmer en inlegwerk in halfedelstenen, prachtige zuilen en kantelen en verscheidene paleizen met mooie kamers met eeuwenoude voorwerpen en wapens in alle vormen en grootte. Oude documenten en portretten ontbreken evenmin.
Er rechtover bevindt zich Jantar Mantar, 100 INR. Het is een ruime tuin met allerhande astronomische meetapparaten en sterrenkundige installaties. Hier is het aangewezen een gids te nemen anders begrijpt men het doel van de apparaten niet. Er staan ook een paar moderne hedendaagse constructies. In de verte bemerk ik het Amber Fort. Daarna bracht mijn chauffeur mij naar Birla Mandir, een tempel die beslist een bezoekje waard is en in een park ligt op een heuvel, gratis ingang maar schoenen uit bij het betreden van de tempel. Tenslotte heb ik het prestigieuze Rambagh Palace bezocht: www.tajhotels.com Aan de ingang wordt onze wagen gecontroleerd met spiegels en ik wordt ook gecontroleerd. Ze vragen mij wat ik in het hotel wil doen: “iets eten en drinken” en ik mag door. De tuinen zijn tot in de puntjes verzorgd en het park is heel groot, een polobaan en golfterrein ontbreken evenmin. Er lopen pauwen rond. Er is een prachtig maar duur terras bij de polobaan waar men kan genieten van de omgeving en een lekkere thee. Een dubbelkamer kost van 41.250 tot 231.000 INR. Het hotel in onovertrefbare luxe behoort tot de absolute topklasse in de wereld.
Dag 11 – 06/02/2012
Actie
Ik heb goed geslapen maar heb nog steeds een hardnekkige hoest en een beetje koorts. Met Rajendra rijden wij naar een typische Indische tempel Govind waar een dienst plaats heeft met massa’s biddende Hindoes, heel bijzonder, geen toeristen. Wij krijgen een stukje gezegende cake. Daarna rijden wij naar het Jaigarh Fort waar ik door toedoen van mijn vriend slechts 45 INR betaal, normaal is het 200. Bovendien mogen wij met de auto het fort binnen rijden. Met een gids bezoeken wij het fort, de vele binnenplaatsen en kronkelende gangen. Prachtig zicht over de stad. Het is een heel groot fort met het grootste kanon op wielen ter wereld: de loop weegt 50 ton en het geheel 250 ton. Voor het eerst maak ik een kort ritje op een kameel. Wij bezoeken een collega-politiechef die ons trakteert op thee. Rajendra is brigade-generaal van de politie in Jaipur en had destijds veel collega’s onder zijn bevel.
Rajendra wil een salon kopen maar die kan men in India niet zomaar meenemen, drie maanden wachten op de bestelling is de norm. Geen grote meubelketens te zien.
In de exclusieve winkel Monte Carlo (16 City Pulse Mall, Narain Singh Circle, Tonk Road) koop ik enkele pasjmina sjaaltjes van goede kwaliteit. De echte pasjmina wol komt uit de Himalaya en is duur, zeer fijn en licht en toch warm.
Na een lekker avondmaal neem ik afscheid van mijn Vriend Rajendra, zijn echtgenote Priti, zijn zoon Rahul en diens echtgenote Shreya en zoontje Kutu en Rajendra’s dochter Chitti. Het is een heel vriendelijke familie. Ik wordt later dit jaar uitgenodigd op het huwelijksfeest van Chitti.
Rahul brengt mij naar het station waar ik om 22.30 uur de trein neem naar Udaipur, 436 km; 894 INR last minute. Dit traject zou 594 kosten indien langer op voorhand geboekt zou zijn. Ik ben Rahul heel dankbaar dat hij al mijn treinreizen vooraf online heeft besteld en vooraf betaald.
Dag 12 – 07/02/2012
Actie
Iets voor zes uur ’s morgens wordt ik gewekt door de treinbegeleider. De trein kwam 15 minuten te vroeg aan en daardoor was de eigenaar van Lal Ghat Haveli Guesthouse die mij zou ophalen nog niet op het perron tot ik plots een oproep kreeg op mijn gsm; de man stond naast mij. De dikke hoteleigenaar mankte en de rit in de kille morgenlucht ging bovendien op zijn brommer, mijn grote bagage tussen ons. Ik kreeg kamer 1 op het derde verdiep, mooi uitzicht op het Pichola meer en de stad. Ik ging meteen nog een paar uren slapen. Bij het late ontbijt op het dakterras kwam een vriend van Rajandra mij feliciteren voor mijn verjaardag en ik kreeg een kleurige verjaardagskaart. Hij zou zich ontfermen over mij in Udaipur maar ik heb hem verder niet meer gezien. Ik heb dan de nauwe en drukke straatjes verkend en bij Hauman Ghat is het heel mooi; wasvrouwen aan de rivier, een tempel en een luxehotel, Amet Haveli (amethaveli@sify.com), a heritage hotel op een mooie locatie. Een dubbelkamer kost 5.500 INR. Ik drink een masala thee op het terras en geniet van het uitzicht op het eilandje Jagniwas met exclusief Lake Palace Hotel waar ooit een deel van Octopussy van James Bond werd opgenomen. Ik begin een gesprek met een Vlaams koppel die hier logeert. Verderop bij een leuk terrasje aan de boorden van de rivier praat ik met een Braziliaanse reiziger. Dan wandel ik over een voetgangersbrugje met prachtig zicht op de rivier en verderop ga ik door een poort en kom ik aan een kade waar wasvrouwen hun werk verrichten, koeien mij aanstaren terwijl ik in hun shit trap. Maar het zicht over het Pichola meer en zijn twee eilandjes is hier heel mooi en fotogeniek.
Ik bezoek het City Palace en betaal 75 INR ingang en 200 voor mijn fototoestel. Het paleis is indrukwekkend groot en telt veel kamers; ik heb er twee uren rond gelopen. Het is een must als men in Udaipur vertoeft. In het museum zijn veel wapens en oude voorwerpen tentoongesteld. De kamers zijn heel mooi versierd met muurschilderijen met jachttaferelen van een tijgerjacht per olifant door de rijke maharadja’s. Van op de hogere verdiepingen heb ik een mooi uitzicht over de stad en het meer. Nadien heb ik naar de Tibetaanse markt gewandeld maar het stelt niet veel voor. Ik bemerk enkele winkeltjes die pasjmina sjaaltjes verkopen tot 9.000 INR voor de beste kwaliteit. Ik ga een reiskantoortje binnen en boek een taxi h/t naar Chittor voor 2.400. Ik ontmoet een Franse toerist die mij vertelt dat de gangbare prijs 1.500 INR is en ik boek op een ander kantoor voor die prijs voor de ganse dag, heen en terug. Bij Be Positive Tours vragen ze 1.000 per dag in de stad + 6 INR/km buiten de stad voor een taxi. Ik kan bij het City Palace geld ophalen bij een automaat. Ik zit op mijn eentje mijn avondmaal te nuttigen op het dak van het restaurant en de bazin biedt mij een gratis biertje aan voor mijn verjaardag.
Accommodatie
Lal Ghat Haveli
4, Lal Ghat, Udaipur tel. 91-0294-2413666
Vriendelijke uitbater, mooi dakterras, propere kamer.
Het staat niet in LP, dus weinig gasten.
Dag 13 – 08/02/2012
Actie
Vandaag plan ik een dagtrip naar Chittorgarh. Ik had gisterenavond een taxi op een reisbureau besteld om voor 2.400 INR een dagexcursie te maken naar Chittor maar dat is veel te duur en van die bedrieger kreeg ik deze morgen wel twintig telefoontjes. In een ander kantoor Laxmi boden ze mij de normale prijs van 1.500 INR aan en ik ben vertrokken met een aangename chauffeur naar Chittor, twee uren rijden. Eenmaal buiten de stad rijden wij op een tweevaksbaan en iedereen steekt links of rechts voorbij en regelmatig kruisen wij een spookrijder. Fietsers en karren rijden eveneens op de ‘highway’. Tolwegen en brandstof is inbegrepen in de prijs. Ik betaal 500 voorschot aan de chauffeur, de rest is commissie voor de winkel. Chittor is het grootste fort in Rajasthan en met niets anders te vergelijken; het is uitgestrekt en het is nodig om een taxi bij de hand te hebben die je op de verscheidene plaatsen brengt. Aan de westelijke ingang Rampol bij de Rana Kumbha Palace betaal ik 100 INR. Hier is meest te zien. Eerst wandel ik door de vervallen stad; apen zitten op de muurtjes mij gade te slaan. Er staan enkele mooie wat vervallen tempels. Iets verderop staat de hoge prachtige toren van de Overwinning waar men kan op klimmen via vele trappen. De auto stopt bij verscheidene plaatsen, o.a. bij Padmini’s Palace met heel mooie tuinen. Op een eilandje in het meer staat een paviljoen. Dan stoppen we bij het hertenpark om de groene vallei te bewonderen. Iets verderop stoppen wij bij de Tower of Fame, een oude stadspoort waar ik enkele leuke foto’s neem met Indische jongeren. Een bezoek aan Chittor is zeker de moeite. Op de terugweg stopt de chauffeur aan een restaurant van zijn keuze; hij krijgt er een fooi en gratis eten.
Terug in het kantoor van vertrek betaal ik de resterende duizend roepies. Ik kijk mijn mail na en intussen heeft Rahul mijn treinticket naar Delhi geregeld, ik print het uit. In de German Bakery geniet ik van een koffie en gebakje. Na het avondeten ga ik naar het Bagore-Ki-Haveli om er een voorstelling van typische Indische dansen bij te wonen. Het was kleurrijk en heel mooi met muziek erbij. Een danseres danste perfect met acht potten op haar hoofd. Best op de eerste rij gaan zitten want het poppenspel voeren ze op de grond uit. De voorstelling duurt ongeveer een uur. Toen ik terugkwam wachtte de hoteleigenaar mij op om samen met zijn familie hun 25 jaar huwelijk te vieren; veel te veel eten werd mij aangeboden en een Indische whisky.
Dag 14 – 09/02/2012
Actie
Na het ontbijt bezoek ik de Jagdish tempel die vlak naast mijn hotelletje ligt. Er is een dienst en op de grond zitten biddende mensen. De tempel is buiten heel mooi versierd met typisch Hindoe beeldhouwwerk in marmer, olifanten, danseressen, goden. Het is druk en op de hoge trappen zitten heilige mannen op een fooi te wachten van de fotograaf.
Daarna rij ik met een autorikshaw naar het Vintage Car Museum waar ik o.a. een Rolls Royce uit de film met James Bond zie staan en de wagen waarmee koningin Elisabeth werd vervoerd en een oude Ford uit 1930 en vele andere. Op twintig minuutjes hou ik het voor bekeken en de ingang van 150 INR lijkt mij wat teveel. Toch de moeite.
Daarna met een riksha naar Mandi Bazaar getrokken waar ik voor een kennis masala thee koop. Allerhande kruiden worden op stapels gepresenteerd, alsook groenten en fruit. Kraampjes met olie en grote zakken graan en stapels bruine blokken rietsuiker staan in de zon te wachten op een klant. Karretjes met stapels look, ajuin, curry, pepers en groenten staan overal. In een zijstraatje bewonder ik een ambachtsman aan het werk, dit is het kwartier van de timmerlieden. Verderop mandenvlechters, huidenverwerkers enz. Hier geen toeristen gezien maar ik heb wel vele mooie kleurrijke typische foto’s genomen. Ook al is er geen plaats toch wringen koeien zich een weg doorheen de massa en ze krijgen regelmatig te eten. Met een autoriksha rij ik door de heel nauwe schilderachtige straatjes terug naar mijn hotel. De man wringt zich een weg tussen mensen en koopwaren; het lijkt onmogelijk en toch lukt het hem.
Met een autorikshaw laat ik mij naar het treinstation voeren waar ik Kristy ontmoet, een Amerikaanse toerist met twee te grote valiezen. We delen hetzelfde compartiment op de Mewar Express en ze vertelt mij over Marokko waar ze Amerikaanse toeristen begeleidt. Om 18.15 stipt vertrekt onze trein naar New Delhi. Kristy had lang op voorhand deze trein geboekt en 361 INR betaald en ik had zeer laat besteld en 1.393 INR betaald. Dus vroeg boeken online loont.
Dag 15 – 10/02/2012
Actie
Om 08.30 uur aangekomen in New Delhi. Ik neem voor 150 INR een autorikshaw naar Pahar Gang waar ik wil inchecken in Star Palace. Ik had dit hotel al tijdens mijn vorig verblijf bekeken en het beviel mij. Nog geen kamer vrij, dus mijn bagage hier gelaten en in afwachting ontbeten op een dakterras. Intussen was de kamer gepoetst en vrij en doe ik een dutje. Tenslotte heb ik het hier in Pahar Ganj al uitgebreid gezien. Ik loop wat rond te kijken en bemerk dat toeristen gretig de valse pasjmina sjaaltjes kopen, made in China. Een vriendelijke man van Marokkaanse oorsprong bood mij een biertje aan en vroeg mijn zijn winkel te bezoeken. Toen hij mij drugs aanbood en vertelde dat hij zaken deed met Rusland verloor ik mijn vertrouwen; hij liep mij nadien achterna in de straat. Ik ging in een ander restaurant mijn avondmaal nemen, op het dakterras van Mount Everest Rooftop een Nepalees restaurant rechtover mijn favoriet Satyup restaurant. Mijn hoofdmenu van 220 kon ik niet op krijgen. Mijn laatste Kingfisher strong smaakte goed. Ik kocht er enkele cardamon rolls en een flesje water voor onderweg.
Overnachting
Hotel Star Palace
4590 Gali Gal Mandi, Main Bazaar,
Pahar Ganj, tel. 23584849
500 INR betaald voor een kraaknette kamer met verse witte lakens en een zachte matras. Badkamer met warme douche. Vriendelijke receptie. Het zat vol met toeristen. Ze hebben mij tijdig gewekt. AANRADER. Als ik nogmaals naar Delhi kom neem ik hier beslist terug een kamer. Er zit aan de receptie een reisagent : www.northindiatravel.in
Dag 16 – 11/02/2012
Actie
Om 05.30 uur wordt ik gewekt en een halfuur later staat de bestelde taxi (350 INR) van het hotel al klaar. Vijfenveertig minuten later ben ik al op de luchthaven; het is nog vroeg en dus weinig verkeer. Ik ben er al twee uur voor vertrek van mijn vlucht naar Doha, Katar, wat ruimschoots voldoende is want de controle gaat vlotter dan in Europa.
Erik Trenson
