Libanon
Libanon – 2015
Voorbereiding
Ik was van plan om een IML-wandeling te maken in Israël. Ik wou eveneens Jordanië en Libanon bereizen gezien ik toch in de regio was. Maar gezien de restricties bij grensovergangen in het Midden Oosten is een uitgekiende planning nodig.
Informatie
Reisverslag
10/03/2015
Ik was reeds om 05.30 uur opgestaan en mijn eerste bus zag ik net voor mijn neus wegrijden. De site van de treinen www.railtime.be klopt en om 07.08 vertrekt een trein van Brugge naar de luchthaven waar ik om 08.45 uur aankom. Een half uurtje later ben ik aan gate A55 voor mijn vlucht naar Frankfurt. Als ik in Frankfurt aankwam zat ik nog geen uur later al op een vlucht van Lufthansa naar Beiroet waar ik aankom tegen 18 uur. Het is hier twee uren vroeger dan in België. Libanese ponden LBP uit een ATM gehaald. Geen problemen bij immigratie. Eenmaal buiten de luchthaven bots ik op de taxi-maffia die 40-50 $ vragen voor een rit naar het centrum. Ik ga rechtdoor naar de parking waar een zwartrijder 25.000 LBP vraagt ( 1 € = 1.700 LBP). Hij beweerde dat hij het door mij gereserveerd hotelletje kende maar hij wou mij afzetten bij een hotel waar hij commissie krijgt, een gekende truck. Ik drong aan en toonde hem mijn reservatie, hij reed wat verloren, belde het hotel op en reed dan goed maar na de rit vroeg hij een dubbel tarief omdat hij verder moest rijden. Ik trap daar niet meer in en gaf hem het afgesproken bedrag. Ik had gereserveerd bij Pension Al-Nazih www.pensionalnazih.com Receptie scande mijn paspoort in en vroeg 25.500 LBP en ik betaalde 17 $ voor een bed in een slaapzaal van zes bedden waar ik alleen was. Ik drong direct aan op een ontvangstbewijs. Ontbijt is niet inbegrepen, badkamer en wc op de gang rechtover, propere kamer, er is wifi. Ik zocht in de aanpalende straatjes een snack waar ik iets kon eten en drinken. In Beiroet kan men een biertje drinken.
11/03/2015
Beetje uitgeslapen en toen er een Japanner in mijn kamer kwam die wou slapen ben ik Beiroet gaan verkennen. Ik heb meteen een dag verblijf verlengd bij Al-Nazih, vooraf te betalen. In een broodjeszaak een panini en koffie genomen. In de regeringswijk is de zone zwaar militair bewaakt en mag ik geen foto’s nemen. In zone 2 bezoek ik de Armeense kathedraal St Georges – St Elie waar ik de crypte en het museum bezoek, interessant. Van de Romeinse baden blijft niet veel meer over. Er zijn nog een paar kapotgeschoten gebouwen te zien maar bijna alles is netjes heropgebouwd, veel nieuwe hoogbouw. Er is een moderne soek met veel dure luxewinkels van klederen en juwelen. Naast de Armeense kerk staat een moskee, dat kan hier. Ik loop door de regeringswijk naar de Corniche. Beiroet heeft een nieuwe jachthaven waar grote jachten liggen te pronken. Ik loop lang op de corniche, links worden moderne hoge gebouwen opgetrokken en rechts ligt vredig de Middellandse zee. In het sjieke Möwenpick dat door de Saoedi’s is opgetrokken ga ik naar het toilet maar de spoeling deed het toch niet. Ik heb er nog enkele nuttige folders meegedaan. Ik ga op een terrasje bij de Pigeon’s Rock zitten en bewonder de Duivenrotsen. ‘s Avonds loop ik door de verlichte stad, mooi is dat. Ik neem mijn avondmaal bij Makhlouf dat mijn vaste stek zal worden. Ik ontmoet er mijn Japanse kamergenoot.
12/03/2015
Met Toyo, mijn kamergenoot, ga ik ontbijten bij Makhlouf waar ik twee Polen ontmoet die mij ergens een waterval aanraden. Ik begeef mij naar het Charles Helou busstation waar ik een bus neem naar Byblos, een uur rijden, 4.000 LBP. Ik ga meteen de kruisvaarders citadel uit de 12° eeuw bezoeken, 5.000 LBP. Het is wat koud en regenachtig en er zijn geen bezoekers te bespeuren, alle tafeltjes zijn leeg op de toegangsweg. Van op het kasteel zie ik een klein haventje in een baai. De citadel is niet erg groot. In een sjiek Libanees restaurant Feniqia ga ik lekker lunchen. Er zaten veel Libanezen met een waterpijp. Ik krijg meteen nootjes en zeven kleine broodjes met kaas en paté die ik niet moet betalen, enkel het hoofdgerecht moet ik betalen: ik krijg veel vlees en het was lekker en ik betaal omgerekend nog geen tien euro. Het goot water in Byblos en ik neem de bus naar Tripoli, 2.000 LBP, bijna een uurtje rijden. De chauffeur zet mij af op Tell Square. Ik neem mijn intrek in het Haddad Hotel, een bed in een slaapzaal kost 15.000 LBP of 10 $. De oude dame Lodi is vriendelijk. Het is een oud huis en ik ben de enige bezoeker en heb de kamer voor mij alleen op de tweede verdieping. Ik ben dan naar de citadel gelopen in een kwartiertje. Helaas was de citadel gesloten maar ik mocht er toch in van de soldaten, gratis want het ticketkantoor is gesloten. Het is een grote citadel, veel groter dan in Byblos. Overal staan soldaten en er zijn zelfs tanks aanwezig in de straten. Geen bier in Tripoli omdat het een “moslimstad” is. Ik heb dan nog wat rondgelopen in de soeks en van Libanese zoete baklava genoten. In het centrum staat een clocktower. Na mijn avondmaal ben ik terug gegaan naar mijn hotel waar intussen nog enkele Libanezen in het salon zaten, ook gasten. Lodi heeft voor mij getelefoneerd naar Tiger House in Bcharré.
13/03/2015
Om 9.15 uur vertrekt de eerste bus naar Bcharré. Helaas heb ik te lang geslapen, het lijkt wel een bejaardenhuis bij Lodi. Tripoli is tamelijk druk en er rijden nogal wat aftandse Mercedessen. Na mijn ontbijt neem ik een uur later de volgende bus, 5.000 LBP, anderhalf uur rijden. Ik kom er aan tegen de middag en ga inchecken in het Tiger House waar Tony niet al te vriendelijk is. Ik betaal 15.000 LBP voor een bed in een slaapzaal. Ik heb dan meteen autostop gedaan naar de Cedars en verder nog een lift naar de eigenlijke skipiste waar ik gratis op mag om te kijken want ik ski niet. Heel raar dat men hier in het Missen Oosten skiet en niet enkel Libanezen maar evenzeer rijke Saoedi’s. Het is hier mooi in de besneeuwde bergen. Normaal kost het 45.000 LBP om te mogen skieën. Ik lunch bij het cafetaria van de skipiste en ga dan liften naar de ceders drie km verderop. De Cedars is gesloten maar ik kan toch wel enkele bomen zien staan van op een balkon. Er zijn niet veel Libanese ceders meer te zien. De ceder is het nationaal symbool en staat in hun vlag. Daarna lift ik terug naar het dorp dat ik ga verkennen. Ik bezoek het huis van dichter Gibran en het kerkje. Ik ontmoet hier Toyo en de twee Polen en we gaan samen avondmalen en een fles Libanese wijn drinken. Morgen gaan we met ons vier naar de Qadisha vallei en charteren een taxi.
14/03/2015
We nemen ons ontbijt in het dorp, Toyo en Martin en Stan de Polen. In het dorp charteren we een taxi voor 10 $, vertrek om tien uur en terug tegen 14-15 uur. We rijden eerst naar de skipiste die ik gisteren al zag en daarna nog verscheidene locaties in de prachtige Qadisha vallei maar de chauffeur reed enkel naar het Elisha klooster dat trouwens heel mooi gelegen is op een rots met zicht op de vallei, geen ingang te betalen. Het klooster binnen in een grot is sober. We genieten van het subliem uitzicht over de vallei en rijden dan nog verder door deze prachtige omgeving. De chauffeur, een bedrieger, zette ons na twee uren , dus reeds om 12.15 uur terug af in het centrum en eiste zelfs 50 $ niettegenstaande hij twee uren te weinig onderweg was. Mijn onervaren reismaten gaven die bedrieger van een moslim dan ieder 10 $ extra. Ons middagmaal namen we in dezelfde zaak als gisterenavond met een fles halfzoete wijn erbij. Wat rondgelopen en een akkoord gemaakt met een tweede chauffeur om morgen naar de waterval Batata en Tanourine te rijden voor 70 $ samen.
15/03/2015
Ontbijt bij Tony: grote flappen brood en twee soorten witte kaas. Daarna maken we onze daguitstap met Jamil, een officiële taxi van Cedar. We vertrekken stipt om negen uur en komen terug om 13 uur zoals afgesproken. We reden door een muur van een meter hoog sneeuw naar het dorp Chatine door een besneeuwd landschap. In de Betara kloof maken we een korte wandeling en kijken van op een platform op een waterval met drie natuurlijke bruggen. Mooie rit door de Qadisha vallei. Daarna rijden we naar de Tanourine Cedar Reserve waar we rondwandelen. Deze chauffeur stopt regelmatig zodat we mooie foto’s kunnen nemen. Onderweg in de vallei zien we dat auto’s zijn meegesleurd met een snelstromende rivier. Terug in Bcharré zijn we naar de Lourdes grot gelopen en het Gabril museum bezocht, 8.000 LBP ingang. Ik blijf een tweede nacht in het Tiger House. Morgen gaan we een rit maken naar de Chouf vallei en Bettadine. We kopen twee flessen wijn in de supermarkt. We gaan lekker eten in restaurant Makhlouf met de wijn want Polen lusten wel een borrel. In het restaurant ontkurkten ze zonder probleem onze meegebrachte wijnflessen. Het is er gezellig en er is veel volk.
16/03/2015
Na ons ontbijt nemen we de bus naar Beiroet, vertrek om negen uur en aankomst in busstation Hedou op de middag, 6.000 LBP pp. We gaan lunchen bij ons bekend Makhlouf. Ik en mijn reismaatjes checken in bij Al-Nazif, 25.000 LBP pp. Daarna nemen we de bus naar Beiteddine, 43 km van Beiroet. De rit bergop duurt anderhalf uur en na ons bezoek nemen we dezelfde bus terug. Het gaat traag omdat er veel militaire controle is op de weg. We bezoeken het sjieke www.miraminpalace.com De manager toont ons het hele complex dat niet voor rugzaktoeristen is bestemd. Mooi zicht van daarboven. Tegen 17 uur zijn we terug in Beiroet. We nemen ons avondmaal bij Makhlouf, lekker is dat.
17/03/2015
Om zeven uur opgestaan en een uurtje later zaten we bij Makhlouf George te ontbijten. Terug naar ons hotel gelopen en ingepakt. Samen naar Cola busstation gegaan waar ik voor 20 of 10 $ een taxi naar de luchthaven kon nemen maar een Palestijn deed het voor 5 $. Hij wou via Turkije naar Zweden vluchten. De normale prijs is 7.500 LBP (5$) maar ik gaf hem 10.000 LBP omdat hij eerlijk was. Ik heb straks een vlucht naar Amman, twee uren vliegen met MEA, de Libanese luchtvaartmaatschappij. Ik kreeg een volledige maaltijd aan boord.
Een paar dagen Libanon 2022
VOORBEREIDING
Reisperiode: 26 – 30 juni 2022
Ik was al eens in Libanon geweest in 2015 maar kon toen de Bekaa Vallei niet bezoeken omdat en gevochten werd. Ik had een reisplan opgemaakt : tien dagen fly en drive op Cyprus en dan doorvliegen naar Libanon waar ik vier dagen doorbracht alvorens een groepje reismakkers te ontmoeten in Beiroet om met hen een week Syrië te gaan verkennen.
Inreisdocumenten : Heel eenvoudig, op de luchthaven krijgt men een stempel en mag men dertig dagen blijven.
Geld: Taxi van luchthaven naar de stad in $ betaald (15). In mijn hotel wisselde ik tegen een betere koers : 1$ = 27.400 LP
Kaarten
Toeristische kaart die ik ooit van een vakantiebeurs had meegedaan.
Reisgidsen
Ik had een Lonely Planet mee over Libanen + Syrië.
Websites
ER GERAKEN
Vliegen
Mijn partner en ik waren samen tien dagen in Cyprus, fly and drive maar daarna moest ze terug om te werken. Ik had een toer in Syrië geboekt met start in Beiroet. Dus vloog ik met Cyprus Airways van Larnaka naar Beiroet enkel voor 79 euro. De korte vlucht duurt 25 minuten.
Mijn terugvlucht had ik online geboekt bij Flight Network. Op 9 juli vloog ik met Aegean Airlines met een stop in Athene naar Brussel voor 176 euro.
REISVERSLAG
Dag 1 – zondag 26/06/2022
Ik was op 26/06 uit Cyprus aangekomen in Beiroet en heb enkele dagen de Bekaa Vallei bezocht: Anjar en Baalbeck was heel mooi.
Toen ik de luchthaven in Beiroet verliet stond er een meute taxichauffeurs voor mij. Iemand vroeg 25 $ en bleef erbij maar hij bleef mij volgen zelfs als ik naar een bus zocht en hij verminderde zijn prijs naar 20 maar ik zei hem dat ik 15 bood wat hij aanvaardde.
Ik had via booking.com geboekt bij Mishmosh bij de Sint Paul’s Trappen en dicht bij Gouraud Street waar het uitgangsleven plaatsvindt. Michel, de eigenaar, was heel vriendelijk en bood mij een biertje aan. Ik betaalde 22 $ voor een bed in een slaapzaal. Ik kon er ook iets eten en drinken. Gezellige sfeer en mooi interieur.
Dag 2– maandag 27/06/2022
Er was een goed ontbijbuffet in Mishmosh. Ik kon er USD wisselen bij Michel en kreeg voor 1 $ = 27.400 LP, ik had meteen 2.700.000 LP op zak. Ik nam een taxi naar het Cola busstation waar ik een busje nam naar Anjar. De chauffeur zette mij op mijn verzoek af bij de ruïnes van Anjar en vroeg mij 300.000 wat overdreven is. Er zat nog een medeplichtige naast de chauffeur en ze lieten mij niet uitstappen, ik stopte ze 200.000 in hun handen en mocht uitstappen. Eigenlijk was 100.000 genoeg. Aan de ingang betaalde ik een bescheiden 6.000 aan een Armeense bewaker. Er zijn begin vorige eeuw veel Armeniërs naar hier gevlucht wegens de Turkse genocide. De site is vrij overzichtelijk en heeft geen oorlogsschade opgelopen. Anjar is werelderfgoed Unesco. Ik was er alleen, geen toeristen gezien. Ik had nog een aangename babbel met de bewaker en liep dan 500 meter naar het centrum. Ik had een lichte lunch in het Al Chams Restaurant dat heel groot is en uitgebaat wordt door Armeniërs. Als dessert kocht ik een ijsje, aangegeven prijs is 2.000 per bol maar dat is intussen 20.000 geworden, zo snel gaat de inflatie in Libanon. Onderweg zag ik lange rijen wachtenden bij de bakker; ze hebben een tekort aan tarwe uit Oekraïne. Vervolgens nam ik een busje van Anjar naar Chtaure 20.000 en dan naar Zahle 20.000 en vervolgens 40.000 naar Baalbeck. Een taxi naar mijn hotel kostte 30.000 Ik had via booking.com (er stond maar 1 hotel aangegeven in Baalbeck) bij www.kanaanhotel.com en betaalde cash 39 $, zonder ontbijt, nette kamer. Na wat rusten ging ik iets eten in het 500 meter verder gelegen Arida Restaurant. Ik kon hun menu lezen via een QR-code maar ze hadden geen wifi. Gelukkig hielpen mij twee vriendelijk Libanezen bij mijn keuze. Het restaurantpersoneel spreekt geen engels. Ik heb er heel lekker gegeten voor 270.000, tien euro. Mijn Visa-bankkaart doet het niet wegens de dagelijkse inflatie. In de lobby van het hotel heb ik dan nog een thee gedronken maar zag geen reizigers. Van op het dak van dit prachtig hotel had ik een mooi zicht over de stad: naast het hotel staat een kloktoren en ligt een vijver met eendjes waar de inwoners rondhangen.
Dag 3 – dinsdag 28/06/2022
Ik ben tegen negen uur vertrokken en naar de site van Baalbeck ongeveer een km verder gegaan. Ik mocht om 13 uur uitchecken. De ingang voor de site kost een bescheiden 15.000 Onnodig te zeggen dat Baalbeck erkend is door Unesco https://whc.unesco.org/en/list/294/ Het geheel is werkelijk imposant, vooral de zware stenen waarmee het is opgebouwd; hoe ze de onderste lagen met stenen van 800 ton op zijn plaats hebben gekregen is een raadsel. Ik heb geen gids aan de ingang genomen omdat ik alles rustig op mijn tempo wil bekijken. Bovendien heb ik een beschrijving in mijn reisgids. Er staan opmerkelijk nog veel zuilen recht. Een leeuwenkop tussen het puin valt op, mooie foto’s van het hele complex genomen. Er lopen weinig echte toeristen rond alhoewel het een top attractie is. Ik zag een klein groepje Chinezen, een Engelse en Amerikaanse familie met Libanese verwanten. Ik heb lang deze wonderbaarlijk site verkend en ervan genoten. Mooie foto’s gemaakt met wilde bloemen en de tempels van Bacchus en Jupiter op de achtergrond. Buiten de omheining heb ik koffie gedronken in het ouwbollig hotel Palmyra waar ooit keizer Willem II uit Duitsland en de Gaulle hadden gelogeerd. Vlug een taxi genomen naar mijn hotel, de chauffeur vroeg mij of ik “rookte”. Ik heb dan nog mijn hotel in Beiroet geboekt. Twee vriendelijke jongeren brachten mij naar de busstop. De buschauffeur vroeg 120.000 voor mijn rit naar Beiroet maar ik bood hem twintig minder en het was ok, drie uren later kwam ik aan. In mijn hotel HUG betaalde ik 32 $ voor een bed op een slaapzaal waar ik mijn eerste medereiziger naar Syrië ontmoette. Ik vond het hier nogal onpersoonlijk, karakterloos en vuile handdoeken op mijn bed.
Dag 4 – woensdag 29/06//2022
Tegen lunchtijd was het druk op Rue Gouraud en vooral ‘s avonds. Geen ontbijt genomen en meteen een taxi genomen naar het veel betere Mishmosh. Een eerste taxi vroeg 200, de tweede 100 en de derde 50.000 Bij aankomst in Mishmosh kreeg ik nog een gratis ontbijt, restant, kost normaal 150.000. Ik kon betalen met mijn Visa-kaart: 23 $. Ik heb mijn was afgegeven die morgen gereed zal zijn. Tegen elf uur kon ik reeds naar mijn kamer waar ik gerust heb. Ik heb dan nog lang op het terras gezeten en mijn mails beantwoord en gesprekken gehad met andere gasten. Boven de trappenstraat staan tal van ambassades en onderaan ligt de drukke Gouraud Street met tal van restaurants en een druk uitgangsleven. Het was aangenaam en 25°. Ik heb mijn avondmaal in het hotel genomen.
Dag 5 – donderdag 30/06/2022
Ik heb vandaag lang geslapen want er lag een hevige snurker op mijn kamer. Na mijn ontbijt op het terras mijn mails nagekeken en het komend reisplan naar Syrië. Na de lunch ben ik dan verhuisd naar het Hamra Urban Gardens – HUG. Met de eigenaar, Michel, had ik een goede band omdat ik er frans tegen spreek. Gistenavond was het druk op Rue Gouraud, veel cocktailbars, restaurants en lichtgeklede dames die in de smaak vallen van de Libanezen. Tegen drie uur een taxi genomen met een vriendelijk Armeniër, 100.000 Ik kreeg dezelfde kamer als voorheen en Konstantin was er nog. Om 18.30 uur was er een kick-off meeting op het dakterras-bar. Ik maakte er kennis met mijn medereizigers voor de toer naar Syrië. We zijn dan samen naar een Libanees restaurant gegaan waar we uiteraard lekker hebben gegeten. Morgen vertrekken we om negen uur naar Syrië.
