Nieuw Zeeland
Kia ora New Zealand
VOORBEREIDING
Reisperiode:
08 februari1 – 22 maart 2010
Kaarten
New Zealand Tourist Map. Hierop kon ik goed mijn reisroute uitstippelen. Kaart wordt uitgegeven door toeristische dienst en is gratis.
Ter plaatse een atlasboek van Hema gekocht, zeer handig in huurwagen en meer in detail.
Reisgidsen
Lonely Planet, uitgave 2006 was wat achterhaald maar toch nog nuttig. Vooral de prijzen waren reeds veel hoger.
Als toemaatje Rough Guide meegenomen. Vermelden geen prijzen, wel prijsklassen. Gaat meer in detail dan LP en betere detailkaartjes.
Ter plaatse in boekenwinkels groot aanbod van reisgidsen en prentenboeken.
Websites
www.newzealand.com de nationale toeristensite.
www.aatravel.co.nz geven ter plaatse gratis informatieve streekgidsen uit, NZ Automobile Association.
www.i-site.org de plaatselijke toeristenkantoren
Overnachten
www.jasons.com een goede gids met 419 campings
www.bbh.co.nz site met goedkope overnachtingsmogelijkheden
Toeristenkantoren
In alle grotere plaatsen is er een I-site waar men alle mogelijke informatie van de streek kan bekomen. De toeristische diensten zijn heel goed georganiseerd, behulpzaam en hebben veel info.
ER GERAKEN
Vliegen
Na enig zoekwerk heb ik volgend vliegplan kunnen boeken.
08/02/2010 : vlucht met British Airways naar London.
08/02/2010 : vlucht met Qantas vanuit London met stop in Hongkong naar Melbourne en ’s anderendaags tweede vlucht naar Auckland.
22/03/2010 : Met Qantas naar Sydney.
30/03/2010 : met Qantas naar Hobart (Tasmanië)
13/03/2010 : vlucht vanuit Hobart naar Sydney en vervolgens via een stop in Singapore naar London.
14/03/2010 : verbinding naar Brussel met BA. Vanaf 15/03/2010 waren alle luchthavens in Europa gesloten wegens de as van de vulkaanuitbarsting in IJsland. Wat een geluk !
Het hele vliegplan kostte mij 1.068 €.
Autohuur
Om ons te kunnen verplaatsen in NZ met vier heb ik van hieruit een wagen geboekt bij Apex in Auckland. Het was een Toyota Camry, comfortabel voor vier en grote bagageruimte. Ik betaalde voor 35 dagen 2.513 NZD en ter plaatse nog eens acht dollar zero waiver, dus totaal 2.789 NZD, betaald met visa en afgerekend aan 1.394 euro. Toen wij op hun kantoor waren konden ze ons nog geen koffie aanbieden en moesten wij naar een warenhuis iets verderop. Na inlevering konden wij met een shuttle naar de luchthaven, gratis.
Op Tasmanië zou ik alleen rondreizen en opteerde voor een klein wagentje. Dit boekte ik voor afreis online bij Budget, www.budget.com.au Ik nam geen zero schadelimiet en betaalde totaal 585 AUD of 416 € na afrekening met Visa.
REISVERSLAG
Dag 1 – 09/02/2010
Actie
Om 05.15 uur opgestaan en om 06.30 met busje naar de luchthaven. Om tien uur zitten we al in een veel te krap vliegtuigje van British Airways naar London. Gelukkig duurt de vlucht maar een uurtje. Met onze bagage door lange gangen en met een bus naar terminal 3 international. Na enkele controles vertrekken wij om 12.30 met Qantas voor een vlucht van elf uren naar Hongkong. Gedurende deze technische stop worden wij als vee door een gang gedreven en krijgen een controle te verwerken, in transit! Voor een drankje wilden ze geen € aanvaarden, wel USD! Na een uur stappen we terug in hetzelfde vliegtuig.
Dag 2 – 10/02/2010
Actie
Ik had tamelijk goed geslapen en na nog eens negen uur vliegen kwamen wij aan in Melbourne om 21.50 uur van dag 1. In België is het 12.50 uur van dag 2 en twee uur vroeger dan in Hongkong. We drinken nog een Stella en daarna sluiten de bars. De ganse nacht dolen we rond in de bijna verlaten luchthavengebouwen van Melbourne. Waarom plaatsen ze geen bedden of matrassen in een zaal ?
Deze morgen vertrekken wij om 6.00 uur (AUS) met Qantas voor een vlucht van drie uren naar Auckland waar wij om 11.30 uur NZ tijd aankomen, tijdsverschil twee uren met AUS en twaalf uren met België. Controles op luchthavens gaan veel vlotter in AUS en NZ. Ze zijn wel streng op invoer van voeding: net op tijd realiseerde ik mij dat ik nog een appel in mijn rugzak zitten had anders had mij dat 200 NZD gekost.
Met een shuttlebusje rijden wij naar ons geboekt verblijf, kost 13 NZD pp. Hij stopt regelmatig want iedereen wordt afgezet aan zijn hotelletje. Wij komen aan om 13 uur NZ tijd, 1 uur in de morgen in België. Onze reistijd bedraagt 36 uren door to door. Dan gaan we een Speights drinken en lekker eten op de hoek bij een Hollander. We zijn moe en nemen een lange siësta. Daarna maken we een kleine wandeling naar het centrum en bezoeken onderweg een Belgian Beer Cafe, “The Ponsonby” op de hoek van St Mary’s Road, het voormalig postkantoor van Ponsonby. De manager Bart Muylle is er niet : www.theponsonby.co.nz Er bevinden zich vier Belgian Beer Cafes in Auckland : www.frenzigroup.co.nz In Victoria Park staan een groepje muzikanten doedelzak te oefenen. Iets verderop bevindt zich het houten St Mary’s Convent.
Eten
We lopen verder naar het centrum en met behulp van mijn gids komen wij terecht in “The Occidental”, een tweede Belgian Beer Cafe maar nu uitgebaat door een Indonesiër: www.occidentalbar.co.nz Ik geniet van een pot grote groene mosselen met frietjes en een halve liter Stella, 30 NZD of 15 €. Deze mosselen zijn wel drie keer zo groot dan de onze.
Wissel
Ik pin geld met bankkaart KBC in de luchthaven en er komen 10.50 NZD kosten bovenop, ongeveer 5 euro. Koers is 1 NZD = 0.5242 EUR of 1 € = 1,9076 NZD
Overnachten
Van thuis uit had ik een logeeradres gezocht in Ponsonby omdat het dicht bij het centrum ligt. Na enkele mailtjes kon ik boeken bij The Brown Kiwi in Prosford Street, een rustige straat. Voor 54 NZD voor vier personen in een shuttlebusje gestapt en ons aan de deur afgezet. Mijn contactpersoon werkte er niet meer maar ik had zijn mail uitgeprint en getoond en alles was in orde. Het zat er vol met jonge rugzaktoeristen en was wat wanordelijk. De Duitser aan de receptie deed wat uit de hoogte, niet zo vriendelijk
Dag 3 – 11/02/2010
Actie
We hebben lang uitgeslapen en nemen een brunch ( 30 NZD) op de hoek bij den Hollander. Dan mijn mail bekeken en plots was er die chauffeur van de shuttle van gisteren; we hadden een prijs naar de luchthaven kunnen bedingen voor 40 NZD i.p.v. 54 die wij gisteren betaalden. Hij was er wel om elf uur i.p.v. om twaalf uur. In 45 minuten gaat het in ijltempo naar de luchthaven.
Er was vooraf per mail overeengekomen dat ik om 13 uur de huurwagen kon ophalen maar die was nog niet gereed. In de ruime kantoren van Apex konden ze ons zelfs geen koffie aanbieden. We kregen een wagen in bruikleen en konden in een nabijgelegen warenhuis een koffie gaan drinken op onze kosten. We kochten spijs en drank, vooral NZ wijn. Na een uur was de wagen dan gereed en we namen een nul schadefranchise voor 8 NZD per dag. Ik betaalde 2.789 NZD voor 35 dagen voor een ruime Toyota Camry bij Apex Car Rentals www.apexrentals.co.nz
Eindelijk op weg in zuidelijke richting op de SH 1, weinig te zien. Teneinde het drukke Hamilton te vermijden gaan wij in Ngaruawahia op de SH 39 en via Pironglia komen wij in Otorohanga terecht maar om 17 uur was het net gesloten. Wij wilden hier het Kiwi House en vogelpark bezoeken : www.kiwihouse.org.nz Vandaag stonden er 205 km op de teller.
Overnachten
Doorgereden tot Te Kuiti en kamer gevonden in Casara Mesa Backpackers (Mangarino Rd 6) voor 68 NZD/dubbel, gemeenschappelijke badkamer. Het is een boerderij op een heuvel gelegen met uitzicht op stad van op het terras. Er is ook barbecue indien je vlees bij hebt. Wij maakten gebruik van de gemeenschappelijke keuken. Mailadres : casara@xtra.co.nz De vriendelijke eigenaar verwees ons naar een restaurant die echt tegenviel.
Eten
In het centrum van Te Kuiti hebben we in het slechtste restaurant ooit gegeten, Kai = afrader. Ik kreeg er verbrande, verkoolde steak voorgeschoteld. Nota : steeds “rare” vragen als bereidingswijze. Dat is voor ons “rauw” maar hier licht gebakken.
Dag 4 – 12/02/2010
Actie
Na het ontbijt op het terras van Casara Mesa rijden wij 16 km terug naar het Kiwi House in Otorohanga. Ingang is 16 $ en wij bekijken behalve twee slapende kiwi’s nog vele andere bedreigde vogels, vooral van op de ver afgelegen NZ eilanden. Er staan verscheidene bomen met naamplaatsjes erbij. Wij zijn een beetje ontgoocheld dat wij geen kiwi’s in hun doen hebben gezien.
Iets verderop liggen de Waitomo Caves en de ingang bedraagt 39 $, ongeveer 20 euro voor een boottochtje van 45 minuten en een blik op de gloeiwormen grot. Het is wel heel mooi maar toch te duur voor wat geboden wordt. www.waitomo.com
Nadien rijden wij westwaarts door een dunbevolkte streek naar Marokopa, geen benzinestations op deze scenic route. Onderweg stoppen wij bij de Mangapohue Natural Bridge en maken een korte wandeling op houten vlonders tussen rotsen. Iets verderop liggen de Piripiri grotten, een diepe put, niet veel de moeite. De Marokopa Falls rijden wij voorbij en ook de leuk uitziende Te Anga Tavern. We strekken onze benen aan het strand van Marokopa, een onooglijk dorp ver weg van alles. Op de eenzame weg van Marokopa naar Awakino, 80% asfalt en de rest in steenslag, ontmoetten we slechts twee tegenliggers gedurende 55 km. De weg is bochtig en heuvelig met veel groen en bossen met reuzenvarens en af en toe rijden wij voorbij een eenzame schapenboerderij. In deze regio grazen heel veel schapen. In Mokau stoppen wij om te overnachten. Vandaag 320 km gereden.
Wissel
In Te kuiti ATM bij Westpac : 1 € = 1,8616 NZD met bankkaart KBC
Overnachten
We drinken een pint in een bar, type Far West Saloon, de enige plaats waar wat leven in zit en informeren waar we kunnen overnachten. We nemen een dubbelkamer voor 50 NZD in The Whitebait Inn. Er is ook keuze om te kamperen en er is een take-away. Er tegenover kan men een vissersbootje huren en whitebait vangen. De herberg is in orde voor een nacht.
Eten
Het restaurant in Whitebait is gesloten maar de eigenaar belt de bar op en deze man komt ons ophalen met zijn pick-up en wij eten daar een grote steak, heel lekker. Het is er gezellig zitten. Nadien brengt hij ons terug naar ons logement. Dat is nogal dienstverlening hé ? Zouden ze bij ons ook mogen doen.
Dag 5 – 13/02/2010
Actie
Na het ontbijt in the Whitebait Inn rijden wij zuidwaarts. Bij Urenui stoppen wij bij de ambachtelijk White Cliffs Brewery en mogen proeven maar we kopen ook een voorraadje. www.organicbeer.co.nz
Langzaamaan komt de 2518 m besneeuwde top van de Mount Taranaki in zicht. De berg ligt in het Egmont National Park. Na New Plymouth stoppen wij bij Mangamahoe Lake waarin de bergtop in het meer zou weerkaatsen. Maar het is bewolkt die dag en wij zien er niets van maar rijden toch even rond het park. Wij maken enkele mooie foto’s. Een wandeling van twee uren rond het meer wordt niet in overweging genomen.
Dan nemen wij in Egmont village 16 km de weg naar het North Visitors Centre vanwaar men verscheidene bewegwijzerde wandelingen kan aanvatten. Wij opteren voor de 40’ Conelly Walk en lopen door bosjes met krom gewaaide bomen waarop Spaans mos groeit, tussen reuzenvarens, we lopen soms over trapjes. Vanaf het centrum is het vijf minuten naar een platform met panorama naar de vlakte en de top in de mist. In het bezoekerscentrum kan men wandelkaarten kopen. Ik heb een kop Engels Devonshire thee gedronken met citroen, honing en gember, heel lekker.
Wij hebben dan onze weg vervolgd via Inglewood naar Stratford vanwaar wij de weg SH 43 hebben gekozen, zijnde “The Forgotten World Highway”. Deze heel eenzame weg slingert 150 km lang ( geen tankstations) naar Taumarunui en de rit zou twee en een half uur duren. Onderweg kruisten ons slechts vijf tegenliggers. Het is een eenzame streek met af en toe een schapenboerderij en op de met gras begroeide steile vulkanische kegels grazen heel veel schapen. Bijna de ganse streek is reservaat.
Wij passeren voorbij het piepkleine Whangamomona die zich als republiek heeft uitgeroepen. Het pittoreske hotel is een stop waard om iets te drinken en van het interieur te genieten.
De Moki Road Tunnel is een eenrichtingsgat en we moesten lang wachten op een doortocht wegens werkzaamheden. Vandaag 275 km gereden.
Overnachting
In Taumarunui vroeg ik eerst informatie in het Alexander Spa Motel en ze vroegen 85 NZD en er rechtover ligt het Taumarunui Hotel, 4 Marea Street en ik betaalde 55 NZD voor een dubbel. Er is nooit ontbijt inbegrepen in NZ. We hadden een nette kamer, alles in tapijt, incl. handdoek. WC en badkamer op de gang. Het is een betere backpacker en zeker een aanrader.
Eten
We konden tevens ons avondmaal in dit hotel nemen. Soep, twee lamsbouten en een biertje en het was veel en lekker.
Dag 6 – 14/02/2010
Actie
Veel zon vandaag. Na 43 km staan wij in Whakapapa Village. We volgen de 6 km, twee uren, Taranaki track met mooie zichten op de besneeuwde Mt. Ruapehu, 2797 m. Aan het eind kunnen we slechts een klein watervalletje van twintig meter hoog bekijken. Dit is een van de beste nationale parken van NZ en een echt wandelparadijs. In de winter kan men hier skiën. In de zomer is het hier betrekkelijk druk. Een van mijn reisgenoten heeft zo hard gewandeld dat de zolen er zijn afgevlogen J.
Wij rijden door naar de zuidrand van het N.P. om te overnachten in Ohakune. Vandaag, zondag ongeveer 60 km gereden.
Overnachten
Mountain View Motel & Lodge, 2 Moore Street, Ohakune 4625
Tel. 06 385 8675, fax 06 385 8124
www.mountain-viewmotel.co.nz stay@mountain-viewmotel.co.nz
Wij betaalden 130 NZD voor een unit van twee kamers. Het is hier heel netjes met douche en wc op de kamer en het is amper iets duurder dan een backpacker met veel lawaai en een smerige keuken. Er rechtover was er een Top 10 Holiday Park waar ze 85 $ vroegen voor een tweepersoonshut.
Eten
Avondmaal in The Bearing Point, iets sjiek voor Valentijn met alles er op en er aan.
Dag 7 – 15/02/2010
Actie
Ontbeten op onze kamer want er is kookfaciliteit. Gisteren was het de ganse dag heel zonnig en vandaag begint de dag met hevige regen. Na de middag zou het opklaren. We hebben een lange rit voor de boeg want we willen naar Wellington. We rijden een lange tijd op de SH 1 en er is onderweg maar weinig te zien. In Levin nemen we een lichte lunch.
In Otaki was het mooie Maori-kerkje helaas dicht: maandag. Het kerkhof was goed verzorgd maar verder niets te zien.
In Paraparaumu zijn we gestopt om onze benen te strekken en hebben we op het strand gelopen. Een eind in zee lagen de fameuze Kapiti eilanden. Een overvaart kost 55 $ en de permit nog eens 15 $. 285 km vandaag.
Overnachten
Een van onze medereizigers kende vrienden, Belgen die wonen in de omgeving van Wellington en we mochten daar gratis overnachten. We hadden een geschenk meegebracht en we waren hartelijk welkom.
Eten
Allen samen iets gaan eten in restaurant Pura… in de omgeving. Traktatie van ons.
Dag 8 – 16/02/2010
Actie
Na het ontbijt zijn wij naar Wellington gereden voor een stadbezoek. Wij zijn eerst naar de 196 meter hoge Mount Victoria gereden en vanuit de hoogte de stad bewonderd. Er staat een gedenkteken van Byrd, een ontdekkingsreiziger aan de Zuidpool.
Dan hebben wij het Te Papa museum bezocht, interessant en gratis. Het bevat vijf verdiepingen met Maori kunstartikelen en gebruiksvoorwerpen, hutten van de Zuidzeebevolking. Reuzeninktvis en andere opgezette dieren en veel autovisueel materiaal, vulkanisme , natuur. www.tepapa.govt.nz
Daarna zijn wij met de kabelbaan omhoog gegaan vanaf het station op 280 Lambton Quay. Opgelet, je loopt er zo voorbij; het ligt in een gang. www.wellingtonnz.com/cablecar Daarboven hebben wij het Cablecar Museum bezocht www.cablecarmuseum.co.nz en zijn dan door de Wellington Botanical Gardens naar beneden gewandeld. Zowel het museum als de tuinen zijn gratis. www.wbg.co.nz De tuinen zijn echt prachtig en goed verzorgd.
Wij als goede Belgen hebben nogmaals een Belgisch café bezocht, ditmaal “Leuven Coffee” zo staat er op hun visitekaartje, Featherstone Street 135. Voor een 33 cl Stella betaalden wij 12 $ of 6 € en voor een blauwe Chimay zelfs 16,50 $ (ongeveer 8 €) en wij krijgen geen borrelhapjes erbij. Ik had mij een sandwich van de winkel ernaast gekocht en ik mocht die niet opeten op hun terras want hebben zelf een restaurant. Niemand van het personeel spreekt Vlaams of weet waar Leuven ligt. AFRADER. De parking vlakbij kostte 4 $ per uur, nogmaals SCHANDALIG. Vandaag slechts 40 km gereden.
Overnachten
Terug bij onze Vlaamse kennissen.
Eten
Ten huize van onze Vlaamse kennissen. Alles is ruimschoots vergoed.
Dag 9 – 17/02/2010
Actie
Om 5.45 uur opgestaan, gedoucht en ontbeten want om 7.30 uur moeten wij aan de kade staan om de veerboot van Interislander naar het Zuid Eiland te nemen. www.interislander.co.nz De afvaart is om 8.30 uur en de overtocht duurt drie uren. Tip : op dek 5 vooraan staan luxezetels waarin men wat kan slapen. De Sounds, fjorden een uur voor het binnenvaren van Picton zijn fantastisch. Het in- en uitschepen duurt telkens ongeveer 30-45 minuten. In Picton gaan we vlot van boord.
Eenmaal van de boot zijn wij direct richting Havelock gereden en hebben de sublieme Queen Charlotte Drive genomen, 30 km tot Nelson. Op een heuvel bewonderen wij een mooi zicht op Picton. En de tocht gaat verder door prachtig groen berglandschap.
In Nelson, een middelgroot net stadje met veel winkels hebben wij wat rond gekuierd.
In Havelock zochten wij naar het restaurant Mussel Boy zoals vermeld in Lonely Planet. Ondertussen heet het “The Mussel Pot”. Ik nam een bord gemarineerde en gerookte mosselen en een lokaal biertje, 38 $ voor een nogal kleine portie.
In Richmond hebben we weg # 60 genomen naar Motueka. Vandaag hadden wij 174 km.
Overnachten
Hat Trick Lodge, 25 Wallace Street, in centrum Motueka waar veel backpackers verbleven. We betaalden 70 $ voor een dubbel, een kleine kamer met bad en wc erbij. Het is in orde, proper, grote ordentelijke keuken, goed georganiseerd. Aanrader.
Eten
Gegeten in Indisch restaurant in het centrum.
Dag 10 – 18/02/2010
Actie
Pas om tien uur vertrokken want waren nog moe vanwege vroege ferry gisterenmorgen. Wij rijden in de regen naar het Abel Tasman N.P. Bij Kaiteriteri kan men de Abel Tasman Sea Shuttle nemen en hogerop langs het N.P. varen en zich op verscheidene plaatsen laten afzetten, er verblijven, een eind wandelen en overnachten in een hut en terug de shuttle op naar het startpunt, zeer populair hier. D. wou niet varen. www.abeltasmanseashuttles.co.nz Er wordt ook veel op zee met kajak gevaren. Ik wou graag een wandeling maken in het N.P. vertrekkend bij de hoofdingang van het Abel Tasman N.P. bij Marahau maar wegens de regen zagen wij ervan af. Voor meer info omtrent het Abel Tasman N.P. : www.abeltasman.co.nz Wij rijden langs SH 60 omheen het N.P., mooie panorama’s maar keren rechtsom wegens te slechte weg bij regen. Er vlakbij liggen de Wainui Falls met hangbrug maar wegens de regen wou niemand erheen. Het monument van Abel Tasman is niet mooi maar het uitzicht over zee van op de rots wel. Een publiek toilet is mooi beschilderd met een mannelijk en een vrouwelijk vrolijk geklede penguïn. In Pohara drinken wij iets warms in de Penguïn Café. We bezoeken de Waikoropupu Springs, een klein meertje op tien minuten wandelen van de parking. Een vulkanische druk maakt kringen op het wateroppervlak, mooie natuur in de omgeving.
Op de terugweg gestopt aan een scenic lookout met subliem zicht op Motueka. Het heeft hard geregend tot 16 uur. Ik wou overnachten in Nelson, een grotere plaats waar de Mac’s Brewery is gelegen, met meer logiesmogelijkheden maar
A. wou kost wat kost doorrijden naar Murchison en dat is nog ver en een eenzame weg. Wij maken een omweg naar Nelson Lakes N.P.
bij St Arnaud maar er hing mist en motregen over het meer die anders prachtig is met enkele uitgestippelde wandelwegen. Bij de oever zwemmen enkele zwarte zwanen en bij de steiger zwemmen dikke palingen. Van op deze steiger zijn al duizenden sublieme foto’s gemaakt en het is een typische folder van NZ.
Het was inmiddels 18 uur en ik stelde voor om hier te overnachten maar A. wou nog een uur vlug doorrijden naar Murchison. Ter plaatse hebben wij zes logies bezocht die alle volzet waren en A. reageerde geprikkeld na 341 km want hij wou niet afgelost worden als chauffeur omdat hij van oordeel was dat enkel hij capabel was om links te rijden terwijl hij niet eens een goed chauffeur was.
Overnachten
Riverview Holiday Park, Murchison. We betaalden 53 $ voor een houten chalet (kot) incl. lakens. Veel te duur voor wat wordt geboden. Het sanitair is niet netjes. Het was een noodoplossing. Afrader !
Eten
Rivers Café, 51 Fairfax Street. Hier hebben wij goed gegeten.
Dag 11 – 19/02/2010
Actie
We ontbijten in Rivers Café, 51 Fairfax Street, Murchison, open om negen uur, 18 $ en lekker. Daarna rijden wij richting Westport op de SH 6 en volgen de Buller River.
Na een tijdje komen wij aan de Buller Swing Bridge, de langste hangbrug van NZ in staalkabel, 110 meter. We wandelen twintig minuten in een lus om de oude gouddelverskampen te zien. Beneden op de rivier wordt aan jetboating en rafting gedaan. www.bullergorge.co.nz
In Westport bezoeken wij dan the Coaltown Museum en bewonderen het hard labeur van vroeger. Er staat ook een oude emmerbagger op stoom om de haven te verdiepen: www.coaltown.co.nz
Iets verderop in de stad bezoeken wij de Greenfern Brewery waar biologisch bier wordt gebrouwen en we mogen de zeven soorten proeven. We doen een voorraadje mee. www.greenfern.co.nz
Ongeveer zestien km verderop rijden wij naar Tauranga Bay om daar de Seal Colony te bezoeken. De weg erheen is goed aangeduid en de parking is vlakbij. Er gaat een goed aangelegd pad naar het uitkijkplatform van waar heel wat toeristen naar de talrijke robben staan te kijken. Het is een mooi schouwspel en ze zitten tamelijk dicht zodat men ze makkelijk kan fotograferen. Iets hogerop loopt een wandelpad naar Cape Foulwind en tussen het Nieuw Zeeland vlas staat een wegwijzerpaal die ons eraan herinnert dat wij heel ver van huis zijn.
Verderop stopten we aan Mitchell’s Gully Goldmine, liepen er rond te kijken naar de oude mijnuitrusting omdat het ons verlaten leek maar toen we ons bezoek hadden beëindigt kwam er plots een mannetje tevoorschijn die zijn centen opeiste.
Verder op onze weg bezochten we de Punakaiki of Pannenkoekenrotsen. Door vulkanische uitbarstingen liggen lagen stenen als pannenkoeken op elkaar gestapeld. Van de parking leidde ons een goed aangelegd luswandelpad naar de eigenaardig gevormde rotsen, blowholes en een kolonie nestelende stormvogels. www.punakaiki.co.nz
Tussen Westport en Greymouth rijden we langs slingerwegen door een schilderachtig mooi landschap langs de zee, rotsen in de zee, baaien, verlaten stranden, veel groen en af en toe een prachtige uitkijkpost van waar men kilometers ver deze unieke kustweg kan bewonderen. Het weer is zonnig en dat maakt alles nog eens zo mooi. Na 223 km komen wij aan in Greymouth.
Overnachten
Na wat zoekwerk kwamen we terecht bij het verouderd Gilmore Hotel. Het is nu omgevormd naar Neptunus Backpackers maar blijft verouderd. We betalen 60 $ voor een dubbelkamer met TV. Er is een gemeenschappelijke keuken beneden en ook een grote zitkamer. Alle voorzieningen zijn aanwezig. Receptie is vriendelijk. www.neptunusbackpackers.co.nz
Eten
Iets verderop gaan we eten in The Coalface in Boundary Street. Specialisatie steengrill en heel lekker, aan te raden.
Dag 12 – 20/02/2010
Actie
Bij de bakker vlakbij ontbijtkoeken gehaald en ontbijt genomen in de keuken van ons logement. Na acht km. is er een zijweg naar Shantytown, een replica van een goudstadje uit de 19° eeuw.
Aan het Kumara kruispunt volgen wij de kustweg naar Hokitika, bekend om zijn groene jadesteen (pounamu) en zijn siervoorwerpen in de souvenirswinkels.
In Ross stoppen we aan het toeristeninformatie kantoor en er rechtover bezoeken wij het Miner’s Cottage Museum waar enkele oude mijnwerkershuisjes staan.
Bij het Ianthe meer strekken wij onze benen en maken enkele mooie foto’s en ook bij een volgend meer, Mapourika. In de verte ontwaren wij de besneeuwde Franz Jozef Glacier.
Bij het Maourika meer wordt op forel gevist en er liggen een paar vissersbootjes want Kiwi’s nemen graag hun vissersbootje mee op vakantie.
Daarna vervolgen wij onze weg naar Fox Glacier. Het is hier een enig mooie streek, de NZ Alpen. www.glaciercountry.co.nz Aangekomen aan de drukke Fox Glacier maken wij een korte wandeling naar de voet van de gletsjer. Met twee boeken wij een gletsjerwandeling.
Info : www.foxguides.co.nz De gegidste excursie kost 95 $, ruim 50 €. Activiteiten zijn niet goedkoop in NZ.
NZ 210 Km vandaag.
Overnachten
Ivory Towers, Fox Glacier, tel. 64 3 751 0838 www.ivorytowerslodge.co.nz
Wij betalen 80 $ voor een dubbelkamer. Heel mooi met prachtig uitzicht op de Fox berg. Netjes, ruime kamer, keuken, badkamer, gratis was.
Eten
Veel keuze in restaurants is er niet zodat wij terecht komen in The Plateau waar een etentje ons ieder 35 € kost. Het is hier wat duurder en chiquer maar we genieten ervan.
Dag 13 – 21/02/2010
Actie
We zouden om 8.30 uur vertrekken maar eerst gaf de gids nog uitgebreid uitleg over wandelschoenen en de tocht. Bijna niemand had aangepaste wandelschoenen aan om de beugels aan te binden maar ik wel. Bij gevolg kreeg de ganse groep aangepaste schoenen en het was een heel gedoe met maten en uitdelen van schoenen en winddichte vesten. Met ongeveer dertig deelnemers reden wij met een busje vijf km verder tot aan de voet van de gletsjer om dan achthonderd treden te beklimmen. Ik moest regelmatig stoppen om te rusten, het was heel zwaar en ik was behoorlijk moe. Vervolgens moeten wij stijgbeugels aandoen en krijgen wij een stok met pin. De gids geeft een deskundige uitleg over gletsjers. Op de gletsjer waren trapjes uitgehouwen en veiligheidstouwen uitgezet want er waren soms rotsspleten waarin je zo kon verdwijnen. Het uitzicht is uniek en we maken allemaal behoorlijk wat foto’s. Om 13 uur waren wij al terug van de trip. In een bar die op een Far West Saloon leek nog een biertje gedronken en ons verhaal gedaan. Plots kwamen ons Belgische vrienden vervoegen die een mobilhome hadden gehuurd.
Dan reden we naar Lake Matheson om de weerspiegeling van de Mount Cook in het meer te bewonderen. Van de parking maakten wij de wandeling, aanvankelijk door bosjes over plankenvloer en toen wij er bijna waren besloot A. om terug te keren omdat wij in tijdnood zaten om nog in Wanaka te geraken; wat spijtig want dat is een topper in NZ en zo schilderachtig dat het een uithangbord is voor toerisme in NZ.
De uitkijktoren, 10 km buiten Fox, hebben wij niet gezien wegens tijdsgebrek, spijtig want er is een enig mooi uitzicht op Mount Cook en de hele NZ Alpen. Vervolgens hadden wij een stuk tamelijk rechte baan naar Haast want we hebben haast. Tussen Fox en Haast geen benzinestation op 120 km ! Salmon Farm vlug voorbij en tevens Monro Beach waar penguins vertoeven.
Even gestopt bij Lake Paringa. Bij de uitkijktoren van het wondermooie Knights Point liggen enkele rotsen in zee; wij hebben er prachtige foto’s van gemaakt. Het zit er vol van de vervelende en bijtende zandvliegjes.
Wij stoppen in Haast om er te overnachten, 158 km gereden vandaag.
Overnachten
In Haast in Wilderness Accomodation geslapen en met ons vier zoals gewoonlijk gekozen voor motelformule. We betaalden 170 $ voor vier, een dubbelkamer en een klein kamertje met vier stapelbedden, keuken, grote gezamenlijke badkamer, alles netjes. Duur , bijna honderd euro, maar toch te doen voor vier.
Eten
Op Marks Road bij Hard Antler vleesribben gegeten, mijn reisgenoten namen buffet.
Dag 14 – 22/02/2010
Actie
Wij zijn niet gestopt op de Haast Pass want wilden doorrijden naar Queenstown.
Aan het grote Hawea meer maken wij een paar fotostops. Verder rijden wij door een mooi bos.
Even voor Wanaka stoppen wij voor een prachtig uitzicht over de stad in de verte en dan dalen we af. In Fox geen benzinestation gezien en daardoor moesten wij van Greymouth tot Wanaka 300 km wachten om te tanken. Hier rond de middag een chowder van seafood gegeten en een lokaal Brewski biertje. Geen blikjes, kauwgom of sigarettenpeukjes op straat, alles kraaknet. Nergens in NZ zie je afval op straat liggen, een superproper land. Wanaka is een leuk stadje en we kuieren wat rond.
We nemen de Crown Range Road naar Queenstown en dat zou een goede keuze blijken. Het is wel een bochtige bergweg maar het biedt veel natuurschoon onderweg en het is bovendien korter dan over Cromwell. Onderweg vinden wij de omheining waaraan honderden bh’s hangen, heel grappig.
Ongeveer halfweg stoppen wij bij het Cardrona hotel uit 1863. Van buiten ziet het er uit als een Far West hotelletje. Binnen is het smaakvol ingericht met antieke spulletjes en achteraan is een leuk tuinterras. De bar en restaurant zijn smaakvol en gezellig ingericht.
Arrowtown is een gezellig “cowboystadje” uit de 19° eeuwse goldrush met veel winkels. We lopen wat rond en ik eet een veel te groot ijspunt.
Logement gezocht in Queenstown en het is hier heel druk want in de regio worden veel buitensporten georganiseerd zoals bungyspringen en nog veel andere kicking activities.
Overnachten
Wij hebben verscheidene overnachtingsmogelijkheden bezocht maar telkens waren ze bezet, ook de jeugdherberg waar ze ons verwezen naar het toeristenkantoor. Daar belden ze wel vijf keer voor ons en uiteindelijk hadden ze iets gevonden. We hadden een plaatsje bij Nomads in 5-11 Church Street, tel. 64 (0) 212 463 350 www.nomadsworld.com
We betaalden 130 $ voor een dubbelkamer waar het luidruchtig was door de jeugdige toeristen tot in de vroege uurtjes.
Eten
Heel veel keuze in restaurants en bars op de pleintjes van Queenstown. Veel jong volk die uitsluitend naar hier komen om bungy te springen en andere avontuurlijke buitensporten, je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt wel aangeboden aan dure tarieven. En als er geldgebrek is dan is er nog veel aanbod van jobs, vooral in de horeca; ze doen daar niet zo moeilijk als bij ons qua sociale controle. Uiteindelijk valt onze keuze op Brittannia Restaurant en ik probeer hertenmedaillon, het was fijn. Er worden nogal wat herten gekweekt voor vleesproductie.
Wissel
In Wanaka geld uit muur gehaald met mijn gewone Maestro bankkaart van KBC.
Koers is 1 € = 0,53 NZD of 1 NZD = 1,87 €.
Dag 15 – 23/02/2010
Actie
In het centrum aan het Lake Wakatipu had ik een mooi zicht op de kade waar het stoomschip TSS Earnslaw lag en de omringende omgeving; het deed mij denken aan een typisch stadje aan de oostkust van de USA.
In Te Anau zijn wij op mijn aanraden gestopt bij een toeristenkantoor om een kamer bij een backpacker te boeken in Milford Sound waar wij deze avond wilden eindigen. Er is maar één backpacker in Milford Sound en het zou er druk zijn, dus vooraf boeken is een goed idee.
In de late namiddag zagen wij vele bussen terugrijden uit Milford Sound richting Queenstown om er te overnachten. In Milford Sound is een boottocht op het meer midden de dag heel druk en we boekten in het infokantoor in Te Anau een boottocht in de late namiddag (73 $) en een stapelbed in de backpackers in Milford. Onderweg naar Milford Sound verscheidene keren gestopt om foto’s te nemen want dit is één van de mooiste ritten van NZ. Bij de Mirror Lakes konden wij de weerspiegeling van de bergen in het water zien. Bij de parking aan het eind van de Routeburn Track vond ik het spijtig dat ik dit superprachtig pad niet kon lopen. Er waren werkzaamheden aan de Homer tunnel en wij moesten daar wel een half uur wachten om de smalle tunnel door te kunnen rijden. Wij kwamen gelukkig nog tijdig aan in Milford Sound en konden meteen aan onze twee en een half uur durende boottocht op het meer beginnen. Dit is een absolute topper en een must. Als je dit niet hebt gedaan ben je niet in NZ geweest. Deze boottocht is dan ook een sterke aanrader en superprachtig want je vaart tussen fjorden en je kijkt voortdurend je ogen uit op deze natuurtocht. We hebben robben en pelsrobben gezien en zijn tweemaal op een halve meter van de heel hoge rotswand gevaren om de waterval aan den lijve te ondervinden. De hoge rotsen zijn groen begroeid en in de verte ontwaarden wij besneeuwde toppen. Er voeren nog andere toeristenboten op het meer maar het was niet te druk. Op onze boot ontmoetten wij vier andere Belgen die ook reeds drie weken in NZ rondreisden. www.southerndiscoveries.co.nz Vandaag 281 km gereden. Discussie over het maandenlang oud reisplan die niemand vooraf wou bekijken.
Overnachten
Milford Sound Lodge www.milfordlodge.com is een beetje eenvoudig maar er is anders niets in de budget klasse. Het zijn kamers van zes personen met drie stapelbedden.
Eten
Gegeten in de Blue Duck.
Dag 16 – 24/02/2010
Actie
We ontbijten in de gemeenschappelijke keuken. In Te Anau bellen we naar de veerbootmaatschappij om te vragen of we onze overtocht naar Noord eiland kunnen uitstellen, en ja hoor mits we zo vroeg mogelijk herboeken als we het weten wanneer.
We informeren in een boekingskantoor naar een verblijf op Stewart Island en bijna alles is bezet behalve in het Kaka Lodge www.kakacottages.co.nz waar een kamer voor vier 335 $ kost, teveel besluiten we. Bovendien kost een overtocht met vier en wagen 63 $ pp. en per vaart. Bij de koffiestop en ontmoeten we enkele West-Vlamingen.
In Manapouri eten wij een chowder ( dikke soep) van groenten met mooi uitzicht op het meer.
We stoppen aan de Redcliff – Rakatu Wetlands en wandelen een uurtje in het moerassig natuurgebied en bemerken enkele vogels.
In Clifden is de oude hangbrug uit 1899 buiten gebruik maar voetgangers kunnen er nog op wandelen.
In Tuatapere aankopen gedaan in warenhuis. Bij Mc Crackens Rest hadden we een mooi zicht op de Waewae Bay.
Monkey Island is een rots in zee die enkel toegankelijk is bij laagtij, veel schelpen en ik vond er een ruwe jade steen.
Riverton is een klein landbouwstadje, Far West stijl. Deze kust met scheefgewaaide bomen doet aan Bretagne denken. Vandaag heb ik eens gereden, 320 km.
Overnachten
Tuatara Backpackers, Dee Street 30/32 in Invercargill office@tuataralodge.co.nz
Propere kamer, keuken op 2° verdiep, zaal op 1° verdiep, wirwar van gangen, geen handdoeken, wc en douche in de gang. Onthaal rommelig. Kleine parking achter het hotel, moesten wriemelen om te parkeren. 70 $ voor twee.
Eten
The Ale House, 38 Dee Street, Invercargill 9810 Ene Steph Bekhuis is manager.
speightsalehouse@ilt.co.nz Er was veel volk in het café en het was er gezellig. De bediening was heel vlot en het eten was heel lekker. Eerst een seafood chowder gegeten en dan 12 reuzengarnalen met friet en salade en een pint. Ik kon de grote porties niet opkrijgen. Aanrader, vlak naast ons hotelletje.
Dag 17 – 25/02/2010
Actie
Het regent deze morgen en er waait een hevige wind maar dat is waarschijnlijk normaal voor deze streek want dit is het einde van Nieuw Zeeland en de wind komt rechtstreeks van over zee uit Antarctica. Wij rijden naar Bluff, ons verste punt op deze reis. Ik verzamel wat informatie over Stewart Island in het informatiekantoor want van hier vertrekt de boot naar het verste eiland. Op het Bluff Hill Reserve staat een zendmast en het waait er ongelooflijk hard. De weinige lage bomen zijn werkelijk scheef gewaaid. De koude maant ons aan te vertrekken.
Bij Waipapa Point waar vroeger schepen zijn vergaan staat nu een vuurtoren uit 1884 in een ruige omgeving met scheef gewaaide lage bomen. Iets verderop zijn de sporen van een Petrified Forest te zien bij laagtij.
Bij weg 604 Niagara, Waikawa staat een oud kerkje en bezoeken wij een streekmuseum, Waikawa District Museum.
Wij stoppen bij de Florence Hill Lookout met prachtig zicht over een verlaten strand. Wij eten noodgedwongen fish and chips aan een kraam.
Dan bezoeken wij de Mc Leans Falls die in drie verdiepingen breed naar beneden stroomt, mooie wandeling erheen door varensbos.
Wij nemen een zijweg, 13 km naar Nuggets Point en bezoeken een oude vuurtoren die heel fotogeniek op een kaap staat met erom heen vele eilandjes. Beneden zie ik penguïns en zeeleeuwen op de rotsen liggen zonnebaden. Onderweg bewonderen wij een mooie regenboog. In Dunedin aangekomen hadden wij 371 km vandaag.
Overnachten
Central Backpackers was volzet. www.nextstop.co.nz Next Stop in 2 View Street, Dunedin was nog vrij. Het is gelegen in een heel steile straat. De steilste straat ter wereld ligt iets verderop. We betaalden 27 $ pp., wc en douche en keuken in de gang. Alles ok en netjes en de eigenaar was heel vriendelijk.
Eten
In een chinees restaurant konden wij voorgerecht en hoofdschotel met vier eten en twee flessen wijn voor 120 $, heel goedkoop. Het was op in 43 Moray Street op de buitenste achthoekring.
Dag 18 – 26/02/2010
Actie
Na ons ontbijt in ons verblijf zijn wij langs de oever van de inham gereden en Otago schiereiland bezocht. www.otago-peninsula.co.nz Al vlug waren wij bij het schitterende Larnack Castle beland, een Schots kasteel. Wij hebben de tuinen bezocht en enkele mooie foto’s genomen. De ligging is gewoon prachtig, hoog boven de baai met zijn vele eilandjes en de tuinen mogen er ook zijn. www.larnachcastle.co.nz In het restaurant nog een koffie gedronken en verder op weg.
Aan het eind van het schiereiland tot Royal Albatros Centre gereden. Er was een mooie winkel met souvenirs en een voorstelling van opgezette vogels maar wij konden er buiten geen zien vliegen, wel sterns gezien. De vuurtoren was enkel met een begeleide betalende wandeling te zien. Waarschijnlijk een toeristenval. Nog hogerop stond een café, Natures Wonders en op het terras met wijds uitzicht over het hele schiereiland iets gedronken. Perry, de eigenaar, kon ons overtuigen een trip met een squad in de omgeving te maken. Wat hij beloofde hebben wij gezien, nl. geeloogpenguïns, zeeleeuwen en penguins met kuikens. Voor 138 $ konden wij met vier op een squad die hij bestuurde, maar eerst een winddichte stofjas aangedaan want dat was nodig. Hij reed een beetje stoer maar het was gecontroleerd. Hij gidste ons overal waar dieren waren en hij had een hut gebouwd om de dieren rustig te kunnen gade slaan. Op de hoogste top konden wij werkelijk het ganse schiereiland bewonderen, enig. Alhoewel ik aanvankelijk wat sceptisch was kan ik het aanraden. www.natureswondersnaturally.com
Dan zijn we doorgereden naar de Moeraki Boulders, grote ronde stenen bollen die aan de kust liggen. Bussen met Chinese toeristen. We maken enkele foto’s en vervolgen onze weg. Om 20 uur aangekomen in Oamaru, 192 km.
Overnachten
Swaggers Backpackers was niet open of zat vol? Onze intrek in Empire Hotel Backpackers genomen, 28 $ pp. Vriendelijk onthaal, parking achteraan. Heel eng kamertje, douche en wc op de gang.
Eten
Rechtover het hotel ligt The Last Post, korting op vertoon sleutel. Wel gezellig interieur maar het eten was niet overtuigend.
Dag 19 – 27/02/2010
Actie
Vandaag rijden wij op SH 83 door de Waitaki vallei naar Omarama en vervolgens op de SH 8 naar de Mount Cook.
Bij Duntroon stoppen wij voor Takiroa Rock Art, eeuwenoude Maori tekeningen in de rotswand maar het is onduidelijk geworden in de zandsteen.
Gedurende de 105 km tot Omarama was er niet veel te zien.
Drie km voor Twizel zijn wij gestopt aan de High Country Salmon, een zalmkwekerij, en hebben daar lekkere verse zalm gekocht om deze avond zelf te bereiden. In Twizel hebben wij proviand gekocht, rondgelopen in een winkelcentrum en iets gedronken. Onderweg fruit gekocht en de eigenaar liet ons bellen naar het Hermitage op Mount Cook en ik reserveerde voor ons vier.
Eenmaal aangekomen in ons verblijf hebben mijn reisgenoten een boottocht gemaakt op het meer en heb ik een prachtige wandeltocht gemaakt en het Kea Point Track. Aanvankelijk door bosjes en langzaam stijgend met sublieme zichten op het gebergte om te eindigen op een platform die uitzicht geeft op de Mt. Sefton, Mueller Glacier en Hooker Valley. Vanaf het bezoekerscentrum vertrekken verscheidene bewegwijzerde wandelingen. 217 km vandaag.
Overnachten
Het beroemde Hermitage op Mount Cook. We betaalden voor ons vier 325 $, twee tweepersoonskamers, badkamer, terras, keuken met koelkast, alles met kraaknet en met een heel mooi uitzicht op de besneeuwde Mt. Cook. Pure verwennerij en een aanrader.
Eten
We hadden als voorgerecht gerookte zalm, kaas, hapjes en een biertje. Dan hebben wij onze verse zalm gekookt met groentjes, alles weggespoeld met twee flessen heerlijke NZ wijn op ons terras.
Dag 20 – 28/02/2010
Actie
Deze morgen kregen wij buffetontbijt in het Alpine Restaurant, inbegrepen in onze overnachting. Het buffet is rijkelijk en we verwennen onszelf. Vanuit de eetzaal kunnen we de Mount Cook bewonderen. D. wou een wandeling van vier uren maken, wij wilden een iets kortere versie. Dan maar allen samen de Hooker Valley Track bewandeld. Wandelkaarten en wandelbeschrijvingen te koop in het bezoekerscentrum. Het was een lange verre wandeling en L. was al moe halfweg. Gezien ik een geoefend wandelaar ben heb ik de auto aan de parking van het hotel gaan halen en stonden de anderen te wachten aan Hooker Valley Resthouse, zodat zij een kortere versie konden bewandelen. Ik was vervolgens chauffeur van dienst die dag. Aan de zuidkant van het Pukaki Meer bewonderen wij nog eens de schitterende Mt Cook vanuit een uitkijkpost. Aan het Tekapo Meer stoppen wij om een foto te nemen van het kerkje van de Goede Schaapherder. Hier staat een standbeeld van een hond, een hulde aan de trouwe collie die de schaapherders zoveel helpen bij hun werk. Op het informatiekantoor laten wij een logement vastleggen (en betalen met Visa) in Christchurch zodat we zonder zorgen verder kunnen rijden. Wij hebben zoveel moois gezien bij de Mount Cook zodat de rest van de weg ons weinig kan bekoren en rijden door. In Fairlie volgen wij de SH 79 en voorbij Geraldine volgen wij de SH 1 om rechtdoor naar Christchurch te rijden. Vandaag 325 km gereden.
Overnachten
Stonehurst, 241 Gloucester Street, Latimer Square, Christchurch, tel. 64 3 379 4620, www.stonehurst.co.nz accom@stonehurst.co.nz We betaalden 150 $ voor vier, 19 € pp. Voor een tweekamer unit met badkamer, handdoeken. Het is een drukke backpacker dicht bij Botanic Gardens gelegen.
Eten
Gegeten in Little India in de omgeving. Heel lang gewacht op Belgaalse vis en heel kleine portie. Had nadien nog honger maar ik mocht nog mee eten van mijn reismaten.
Dag 21 – 01/03/2010
Actie
Deze morgen hebben we lang in het centrum bij de kathedraal rondgelopen en de dames lang winkels bekeken. Op het plein staan een groep studenten, Maori’s, te dansen en te zingen voor wat drinkgeld. Er rijdt een ouderwetse tram in het centrum. Op 88 Armagh Street bemerken wij het “Torenhof”, een Belgian Beer Café www.belgianbeercafe.net.nz De uitbaatster is geen Belgische en een kriek kost 7,5 en een trappist 15. In het informatiekantoor heb ik tickets gekocht voor het Antarctic Museum en voor de deur vertrekt een shuttlebus naar het museum. Eerst nemen wij buiten een ritje met een speciale terreinwagen die ze aan de Zuidpool gebruiken. Het rammelt en schudt en rijdt voor de sensatie over een paar heuvels en putten. Voila we zijn wakker. Spijtig dat de cabine waar we de poolstorm aan – 20° C kunnen ervaren stuk is. De audiovisuele tentoonstelling is niet heel uitgebreid. Het is niet wat wij ervan verwacht hadden en zijn teleurgesteld, temeer daar het te duur was voor zijn 46 $, bijna 25 euro. Ze maken nochtans veel publiciteit, een toeristenval. In 2006 kostte de ingang 25 (LP) en nu reeds 46 ! Bij een Chinees soep gegeten. Vlot uit het centrum kunnen wegrijden en doorgereden tot Hanmer Springs, 144 km vandaag. Bij een Hollander die een backpackers uitbaatte hadden ze enkel nog een kamer voor zes personen met stapelbedden maar die beviel ons niet zo en hij belde driemaal naar de concurrentie om daar een reservatie vast te leggen. Het dorp is een thermaal oord en we gaan zwemmen in de Hanmer Springs Thermal Reserve: warme baden van verscheidene temperaturen, zwavelbad, sauna- en stoombaden. Het heeft deugd gedaan. www.hanmersprings;co.nz
Overnachten
Kakapo Lodge, 14 Amuri Avenue. Het dorp is niet groot, je merkt het zeker op. www.kakapolodge.co.nz Als lid van de JH krijg ik een kleine korting. Kost : 39,5 $ pp in dubbelkamer.
Eten
In Monteiths Brewery Bar getrakteerd omdat ik vandaag in pensioen ga.
Dag 22 – 02/03/2010
Actie
Via de SH 7 en 70 naar Kaikoura gereden. Het landschap is groen en bergachtig maar er zijn niet veel attracties te zien onderweg. Op de I-site, het informatiekantoor in Kaikoura konden we niet meer boeken voor een trip om 12.45 uur maar wel voor vertrek om 16 uur op de walvisboot. We boekten met vier aan 145 $ totaal, hetzij 19 € pp. www.whalewatch.co.nz Aan de kade in Kaikoura een biertje gedronken in de Craypot Cafe en logement gezocht. Vandaag 135 km gereden. Na onze afvaart , zeven mijl uit de kust, twee slapende walvissen gezien, veel rondgevaren om toch maar een glimp te kunnen opvangen maar de schipper wou het opgeven en beloofde ons 80% van de kostprijs terug te betalen want er was een garantie dat wij een walvis zouden zien. Dan plots toch een walvis gezien met zijn rug boven water en lang gewacht op zijn beweging. De schipper riep in versterker dat wij paraat moesten blijven voor een foto en plots riep hij “Photo now”. Ik klikte direct en had de staart van de walvis heel duidelijk toen hij het water indook. Nadien hebben wij heel veel dolfijnen zien zwemmen voor de boeg en ik heb wel dertig prachtige foto’s ervan kunnen nemen. Ze zwommen vlak onder de boeg op amper twee meter van mij in heldere zee. Nadien een zwemmende albatros gezien, de zigeuners van de zee. Wij waren zeer tevreden over de excursie per boot en kunnen het alleen maar aanraden.
Overnachten
Kaikoura Gateway Motor Lodge, 16 Churchill St. www.kaikouragateaway.co.nz
We betaalden 185 $ voor een ensuite voor vier. Twee slaapkamers, ruime badkamer, Kraaknet, TV, koelkast, keuken met microgolf en gratis koffie, kortom heel netjes en proper. Aanrader !
Eten
The Craypot, 70 Westend, Kaikoura. De crayfish platter (langoesten) kost 85 $, nogal duur voor zijn 45 €. Ik heb vis gegeten en het was ook lekker.
Dag 23 – 03/03/2010
Actie
Na ontbijt vertrokken op de SH 1 naar het noorden, richting Blenheim.
Bij Rakautara wordt in verscheidene kraampjes nins bin (langoesten) aangeboden.
Iets verderop bij Ohau Point zien we robben op de rotsen liggen zonnen.
Na een lange kustrit stopten we voor een koffie op het deck (terras) van The Store in Kekerengu. Wat een prachtig zicht op dit terras over de zee en het strand.
Aan het Lake Grassmere stoppen we om een zoutmeer te zien maar het is niet het idyllisch beeld van salt rakers die we ons voorstellen maar een groot complex van zoutpannen met een fabriek erbij en hoge bergen zout.
In Blenheim hebben we dan de wijnroute gevolgd. Eerst hebben wij Montana bezocht en verscheidene wijnen geproefd. Het is groot en netjes en ze hebben ook een restaurant. www.montana.co.nz
Dan hebben wij Wither Hills bezocht www.witherhills.co.nz Buiten stonden van iedere druivensoort een rij en we konden de rijpe druiven ook proeven, leerrijk. Er is een restaurant bij. Invoer door Intervinos in Brugge.
Daarna hebben wij Villa Maria bezocht, geen restaurant. Hun wijnen konden wij overal in NZ kopen. Verdeler in BE : Axbel in Kessel. www.villamaria.co.nz
Daarna Highfield bezocht www.highfield.co.nz Lunch en overnachten mogelijk. Ik heb ter gelegenheid van mijn verjaardag een traktatie aangeboden: een dikke soep,
eendenpastei en een fles wijn, heerlijk.
Huia, uitgebaat door een Duitse, was kleiner en wij moesten betalen voor een proeverij. www.huia.net.nz
Wairau River wines was het volgende bezoek. www.wairauriverwines.com
St Clair was al gesloten om 17 uur. www.saintclair.co.nz
Gelukkig was het chocoladefabriekje er rechtover nog open en konden wij het proces zien door glas en ook kopen. www.makana.co.nz
192 km vandaag.
Overnachten
193 Aorangi Manor Motor op 193 High Street, Blenheim www.193aorangimanor.co.nz
47,5 NZ$ of 24,32 € pp in een vierpersoons unit. Het was niet zo goed als gisteren.
Eten
In Cornerstone in Blenheim. Een Stella van het vat kost hier 9,20 NZD en in het Torenhof in Auckland 12,50. www.thecornerstone.co.nz
Dag 24 – 04/03/2010
Actie
Het was gepland om op 2/3 de overtocht te maken maar we hebben dat door een telefoontje kunnen verplaatsen naar vandaag. Picton is een mooi plaatsje : veel winkeltjes, bars met terras, kaai met bloemen en palmbomen langs de promenade en een mooie jachthaven. De overtocht duurt drie uren maar we vervelen ons geen minuut want het zicht op de fjorden is prachtig en overal liggen eilandjes en groene oevers. Als de boot aanmeert moeten we nog 30-40 minuten wachten om te kunnen ontschepen op NOORD EILAND.
We rijden meteen door op de drukke SH 1 + 2 en een eind door het centrum splitsen SH1 en SH 2 uit elkaar. Wij volgen de SH 2 en het is spitsuur maar naarmate wij verder uit de stad rijden wordt het rustiger.
In Masterton konden wij geen logement vinden. Alles was bezet wegens het de Golden Shears, een schapenscheerwedstrijd. Wij zijn de hal binnen geweest en een tijdje de wedstrijd bekeken. Bewonderenswaardig hoe vlug en handig die jongemannen de schapen scheren acht stuks in elf minuten. We hebben vandaag 181 op de teller.
Overnachten
Matador Motel in Carterton. We betaalden 170 $ voor vier en het was nog slechter dan gisteren; ik heb zelfs op een divan geslapen waar ik diep inzakte. Ik moest voortdurend veel hoesten door een bronchitis waar ik al dagenlang mee liep ten gevolge de airco vermoed ik. Bovendien had ik nog diaree en had ik slecht geslapen.
Eten
Buckhorn Bar & Grill, lijkt op een Far West Bar. Steak gegeten.
Dag 25 – 05/03/2010
Actie
In Carterton eerst de Paua winkel bezocht met allerhande souvenirs vervaardig uit de blinkende paua schelpen. Gratis koffie en videovoorstelling. www.pauaworld.com
Terug in Masterton gaan we in een grote hal de schaapscheerwedstrijd Golden Shears bekijken; er is veel volk in de hal aanwezig die komen supporteren. Iedere deelnemer moest acht schapen scheren en de beste deed het in elf minuten. Na een tijdje houden wij het voor bekeken en rijden verder naar Napier. Onderweg houden we een siësta in de wagen want we mankeren allen wel wat. Ik had weer eens slecht geslapen en moest nog veel hoesten uit de longen. In een doorgangsplaats koop ik een goede siroop waardoor het euvel snel verdwijnt.
Bij Pahiatua stoppen even bij de Tui Brewery Tower en drinken een biertje. www.tui.co.nz
Een beetje rondgelopen in Napier, de art deco stad bij uitstek. De winkels zijn gesloten om 17 uur. Vandaag 242 km.
Wissel
Met Maestro functie uit ATM. 1 $ = 0,5252 € + 28 $ kosten. 1 € = 1,866
Overnachten
Waterfront Lodge & Backpackers, 217 Marine Parade, Napier www.napierwaterfront.co.nz We betaalden 58 $ voor twee, klein kamertje.
Eten
www.oceansnapier.co.nz Vis van de dag.
Dag 26 – 06/03/2010
Actie
Wij rijden zuidwaarts naar Cape Kidnappers om er de gannets, jan van genten te bekijken maar het was hoogtij en er was geen excursie per tractor en daarbij we moesten reserveren. www.gannets.co.nz
We besluiten om de reisweg te wijzigen en rijden door de groene Esk Valley naar Taupo op de SH 5. Wij wilden accommodatie zoeken in Taupo maar de loopwedstrijd Iron Man was hier bezig en het was overal heel druk, veel toeschouwers langs de weg.
Dan maar de Huka Falls bezocht; een nauwe doorgang in de rotsen waardoor het water zich moet wringen en naar beneden valt met volle kracht. Enkele bootjes met sterke motoren varen met toeristen tegen stroom. www.hakafalls.com Onderweg naar Rotorua een paar keer gestopt om iets te bekijken. 286 km. Gratis bier in Pig & Whistle.
Overnachten
Rororua Planet Nomad Backpackers, 1193 Fenton Street. www.planetnomad.co.nz
Ze waren aan het verbouwen en het was dus nogal rommelig. Voor 60 $ voor twee kregen we geen handdoeken en een klein kamertje. Afrader.
Eten
Lewishams in het centrum. Ik heb eens NZ hert geprobeerd en dat viel mee.
Dag 27 – 07/03/2010
Actie
Wij zijn een eind terug gereden en Wai-O-Tapu thermisch park bezocht. Een grote groep toeristen verzamelt zich rond de Lady Knox geiser die precies om 10.15 uur zal uitbarsten maar dat uitbarsten wordt uitgelokt door zeep in het gat te gooien wat we zien doen door de gids. Dat is tegen de natuur en doodt de geiser na verloop van tijd. Na enkele minuten begint de geiser te spuiten voor een half uur en dan gaat iedereen weg. Er zijn verscheidene putten, blubberende modder en kleine geisers te zien in het park. Vooral de Champagne poel is heel mooi, blauw en okerkleurig met dampende wolken. Wordt heel veel gefotografeerd. www.waiotapu.co.nz
Verscheidene “bruine borden” (bezienswaardigheden) van weinig belang bezocht en kostbare tijd verloren.
Bij Te Puia op Hemo Road wordt er gezongen en gedanst volgens de Maori cultuur en worden er ceremonies en houtsnijwerk getoond. Ingang 30 $ maar A. heeft geen interesse. Ergens modderpoelen bezocht, gratis. Bij Whakarewarewa worden er Maori culturele voorstellingen gegeven, kan men Hangi eten of een gidsbeurt volgen in het thermale park. www.whakarewarewa.com Het was al 17 uur en konden niet meer binnen. Een Belgisch koppel op weg met een motorhome was de ruiten ingeslagen en al hun bezittingen gestolen, bankkaart en computer. We gaven ze een adapter zodat ze ten minste hun GSM konden opladen. Ze hadden reeds de politie verwittigd maar die kwam maar niet opdagen.
D. wou naar het Maori dorp Ohinemutu maar wou geen 2 $ geven om foto’s te mogen nemen maar nam er wel enkele. Tegen de kassier zei ze “ik ken die man niet” ik) , begon Nederlands te spreken en liep weg. A. wou niet meer overnachten in Rotorua (was al laat) maar toch nog doorrijden en veranderde het plan om naar Whakatane te rijden maar reed rechtstreeks naar Tauranga. Ongeveer 200 km gereden.
Overnachten
Summit Motor Lodge, 213 Waihi Road, Judea, Tauranga www.summitmotorlodge.co.nz
We betaalden 175 $ voor vier voor een ensuite. Proper motel.
Eten
Was weerom doodziek en heb een kleinigheid in takeaway gegeten. Zij zijn in het centrum gaan eten en waren laat terug.
Dag 28 – 08/03/2010
Actie
Heb lang geslapen en voel mij veel beter. Na karig ontbijt (A. wou doorrijden en geen inkopen doen), naar Mount Manganui. Zij naar de steile bergtop gewandeld, 262 meter hoog. Ik heb rond het eiland gewandeld langs de zee en had zeer mooie doorkijkjes tussen de bomen op eilandjes en rotspartijen; het pad was goed aangelegd. En nog een uur gewacht op de afspraakplaats en plots kwamen zij terug met vrienden die wij al eerder hadden ontmoet. De man gaf mij een gratis staal antibioticum en ik werd aangemaand te trakteren. Nog een paar pinten gedronken en tijd verloren en dan vlug doorgereden 70 km naar Waihi en verder over een bochtige bosrijke kustweg door Coromandel Forest Park. Wij namen een zijweg SH 25 naar Cathedral Cove en vervolgens 26 km naar Whitianga. A. was moe maar wou het stuur niet afgeven. Ongeveer 200 km.
Overnachten
Mana Nui Motel op 20 Albert Street in Whitianga. 170 $ voor vier, proper. Eigenaar wou dat we onze schoenen uitdeden. www.mananui.co.nz
Eten
Bij Uncle Harry op 2 Mill Road, Whitianga www.uncleharrys.co.nz
Fijne Europese keuken. Heb een Belgisch bier gedronken, Tempest.
Dag 29 – 09/03/2010
Actie
Deze morgen rijden wij 26 km terug naar Hot Pools. Bij laagtij een put gegraven en onze voeten in het zand gestoken maar konden het weldra niet meer uithouden van de hitte… het is vulkanisch zand.
Dan zijn we doorgereden naar Cathedral Cove, een natuurlijke stenen boog uitgespoeld door de zee. We wandelen 45’ langs een goed bewegwijzerd pad tussen bosjes van twee meter hoge reuzenvarens naar de boog. We krijgen een subliem uitzicht over de kust en omliggende eilanden. Echt heel mooi. Zonnig weer. Aanrader. Spijtig dat ik mijn fototoestel vergeten ben.
Daarna Cook Memorial bezocht, klein standbeeld op een heuvel. Onderweg bij een biologische wijnmaker Purangi, Mercury Bay likeur op basis van fruit geproefd en enkele flesjes meegedaan.
Bij Ferry Landing was de ijskoffie lekker. Wij zijn hier gekomen met de ferry, 5 minuten van Whitianga en met wagen 20’ omrijden. Proviand in New World gekocht. 109 km vandaag.
Overnachten
Terug in Mana Nui in Whitianga.
Eten
Zelf gereed gedaan in ons logement.
Dag 30 – 10/03/2010
Actie
Om tien uur op het gemak vertrokken en langs SH 25, deels door bossen en deels langs prachtige kust, bochtig parcours, inhammen en baaitjes, vissershuisjes op palen waarop aalscholvers zitten. Af en toe een vissersbootje op de golven. Op de heuvels staan mooie houten chalets.
In Coromandel het smalspoortreintje Driving Creek genomen, een uur door een bos zigzag tot aan paviljoen op heuvel gereden en daar genoten van een heerlijk vergezicht over de wijde omgeving en het stadje. Coromandel is maar één hoofdstraat en enkele zijstraatjes groot.
Na een korte lunch zijn wij doorgereden en hebben de lus naar Colville gemaakt, de scenic drive. Het is een eenzame omgeving hier in het noordelijkste deel van Coromandel maar puur natuur, echt genieten. Bochtige smalle wegen maar heel mooi van uitzicht. In Colville staan maar tien huizen, een algemene winkel, een café zonder bier en twee hotelletjes. 93 km vandaag.
Overnachting
Coromandel Hotel, tel. 07 866 8760. de eigenaar vroeg eerst 90$/2 maar toen hij hoorde dat we er ook wilden eten verlaagde hij naar 80 $. Badkamer en wc in de gang.
Eten
Onverwacht toch goed gegeten.
Dag 31 – 11/03/2010
Actie
Langs de westkust van het prachtig schiereiland rijden wij van Coromandel naar Thames. In Thames bezoeken wij de Gold Mine Experience www.goldmine-experience.co.nz Wij lopen door oude mijnschachten met goudaders en krijgen een goede uitleg van hoe het er vroeger aan toe ging. In een schuurtje staan enkele oude sorteermachines en in een zaaltje foto’s en een videovoorstelling.
Na een poosje komen we op de SH 1 en we volgen die nauwlettend en komen dus vlot in een uur door het centrum van Auckland en zitten nu op het noordelijk deel van Noord Eiland.
In Puhoi, een mooi en vredig klein dorpje www.puhoinz.com staat een authentiek oud koloniaal houten kerkje. Maar we bezoeken er het kaasfabriekje, Art of Cheese Café www.artofcheese.co.nz
Met drie wilden wij Kawau Island bezoeken maar D. zou teveel last hebben van de deining en we zagen ervan af. 290 km vandaag.
In Leigh volgen we de scenic Matakana Road langs kustplaatsjes en baaien.
Overnachten
In Leigh was het 125 $/2 in the Sawmill en 110 $/2 in Leigh Motel. We vonden dat te duur en redden door naar Warkworth. We vonden een ensuite in Warkworth Lodge op 8 Falls Street voor 80 $/2 www.warkworhtours.co.nz Ook hier, zoals meestal in NZ, gaven ze de sleutel mee na betaling en toonden ons niet eens de kamer. Handdoeken nadien gevraagd. Het was heel netjes en ’s morgens hebben we gezwommen in hun zwemkom. Op www.accomodationnz.co.nz vindt men veel mogelijkheden.
Eten
Goed gegeten in Bridge House Lodge, 16 Elisabeth Street www.bridgehouse.co.nz
Het is een oude herberg uit 1854 gelegen naast de rivier. Ze hebben ook kamers. Ze konden niet innen met hun bankcontact.
Wissel
Met ATM geld opgehaald met mijn Maestro kaart. 1 € = 1,84 NZD en 1 $ = 0,54 €
Dag 32 – 12/03/2010
Actie
We verlaten de mooie Matakana Kust en rijden noordwaarts. We rijden op de SH 1 voorbij Wellsford en in Kaiwaka wisselen wij de hoofdweg voor de scenic Coastway naar Waipu. In Waipu bezoeken wij het museum van de Schotse emigranten op zoek naar een beter leven aan het andere eind van de wereld.
In Whangarei bezoeken wij de Kauri Clock Factory www.kauri.net Er zijn juweeltjes van klokjes te koop uit meer dan duizend jaar oud kaurihout. Vervolgens bezoeken wij de Claphams Clocks, allerlei eigenaardige horloges www.claphamsclocks.com Vlakbij op het plein in het centrum staan mooie oude huizen.
In Marsden Point bezoeken wij gratis de olieraffinaderij, uitleg productieproces en alle producten op een scherm. Op de middag gebruiken wij een goedkope lunch in de bedrijfskantine. Wij rijden verder naar Paihia, Bay of Islands. Vandaag 194 km.
Overnachten
In Paihi opteren we voor Abel Tasman Motel, 160 $/4, en we blijven drie nachten want in de Bay of Islands is wel wat te zien en een rustpauze is wel nodig. We boeken meteen twee uitstappen, een daglange busuitstap naar Cape Reinga en een bootocht van een halve dag in the Bay of Islands, samen 190 $. Het motel is netjes met alles er op en er aan en ook terras vooraan.
Eten
In het centrum aan de kaai ligt een restaurant die over het water is gebouwd : 35° www.35south.co.nz
Dag 33 – 13/03/2010
Actie
Na ons ontbijt in ons motel rijden wij naar Waitangi, een must voor ieder bezoeker aan NZ. www.waitangi.net.nz We betalen ieder 45 $ voor de ingang (Kiwi’s gratis), een culturele dansvoorstelling, een deskundige uitleg van een gids, bezoek van het gemeenschapshuis en Treaty House waar de soevereiniteit van de stamhoofden van NZ werd overgedragen aan koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk. We lopen eerst door een mooi aangelegde tuin en park over een loopbrug. Onder een afdak staat een kunstig uitgesneden houten Maori oorlogsschip te pronken. Op een groot grasplein met vlaggenmast en zicht op de baai krijgen wij uitleg over de geschiedenis van het verdrag van Waitangi. Dan bezoeken wij het gemeenschapshuis met prachtig houtsnijwerk van alle stammen van NZ. Dan bezoeken wij het Treaty House, gebouwd in 1832. Tenslotte krijgen wij een videovoorstelling en Maoridansen te zien. D. wou aanvankelijk niet mee maar was achteraf tevreden.
Daarna wou ik de Haruru waterval bezoeken maar het was 2 X anderhalf uur wandelen en dat was teveel, dus met auto terug naar motel en hem daar geparkeerd.
We zijn dan te voet naar de ferry gestapt en voor 10 $ konden we heen en terug naar Rusell, een korte vaart naar de andere kant van de baai. Op de Maori kermis heb ik een hangi gekocht, gestoomd eten als lunch. Dan in Fletcher Christian Bar iets gedronken. De eigenaar was de zesde generatie afstammeling van Fletcher Christian, een muiter van de Bounty en stichter van de kolonie op Pitcairn eiland. Er hing een Pitcairn vlag aan de ingang. Er werd met kleine kanonnen geschoten, een soort wedstrijd. We konden terug met om het even welk schip, overvaart duurt maar twaalf minuten. In de Moka Bar hadden ze Guiness van het vat en was het happy hour van 5-7 pm en A. had daar wel interesse in, dus allen daarheen. Om 17 uur waren reeds drie internetcafés gesloten want ze werken hier niet graag. Tenslotte bij Kings Backpackers kon ik wel mijn mail nakijken.
Overnachten
Tweede nacht in Abel Tasman Motel, Paihia.
Eten
In Kingsgate Hotel, op een boogscheut van ons logement, een heel lekker en uitgebreid buffet genomen voor 33,50 $ zonder drank. Aanrader !
Dag 34 – 14/03/2010
Actie
Vandaag maken wij een lange busrit ( 240 km enkel) met de Dune Rider www.explorenz.co.nz naar Kaap Reinga. www.topofnz.co.nz Na een tijdje stoppen we in het kleine haventje van Mangonui waar wij ons ontbijt nemen en nog een laatste kans krijgen om iets aan te kopen want verder zijn geen winkels of dorpen. Na nog eens een goed half uur rijden stoppen we bij www.gumdiggerspark.co.nz 25 km ten noorden van Kaitaia waar ooit duizenden sukkelaars in erbarmelijke omstandigheden schachten en holen hebben gegraven om de versteende hars van de kauribomen (barnsteen) op te graven voor de vernisproductie. Dan gaat het in één lange rit naar Cape Reinga, het noordelijkste puntje van NZ maar we zijn daar slechts een half uurtje gebleven. We trotseren de sterke wind en wandelen langs het pad naar de vuurtoren die er idyllisch bij ligt. Hier bij Kaap Maria Van Diemen botsen twee oceanen : de Tasman zee en de Pacific oceaan. Het is een eenzame plaats maar er lopen nog busladingen vol toeristen. Verderop stopt de bus en wie het wil krijgt een boogie board om van de zandduinen af te glijden, hier 45’ tijd. Daarna rijden wij een lang eind langs de 90-mile Beach en stoppen en paar keer aan een eilandje in zee. Dan vervolgen wij terug de SH 1 en stoppen nadien in Awanui om The Ancient Kauri Kingdom te bezoeken. Hier staan dure kauri voorwerpen en meubelen. www.ancientkauri.co.nz Om zes uur deze morgen opgestaan en om 18 uur terug, 480 km.
Overnachten
Derde nacht in Abel Tasman Motel, Paihia.
Eten
Goed gegeten in het Swiss Chalet.
Dag 35 – 15/03/2010
Actie
Deze voormiddag de boottocht die we besteld hadden gemaakt van 9-13 uur. De knappe Maori kapitein Annie is van dienst. De boottocht doorheen de vele eilandjes van de Bay of Islands in een meevaller. In Russell stapt een Maori Chief mee aan boord om soms wat uitleg te geven. We hebben verscheidene eilandjes bezocht en een paar keer onder een rotsboog gevaren. We zijn op het eilandje Otehei geland en hebben een korte leerrijke wandeling gemaakt. Op sommige eilandjes staan riante buitenverblijven met eigen steiger en er varen enkele catamarans en plezierbootjes en toeristenboten in de baai. De kleinere eilandjes zijn enkel door vogels bewoond.
We rijden nu op de SH 11 zuidwaarts naar Kawakawa en bezoeken de merkwaardige kunstige Hundertwasser’s Toilets Via Kaikohe in het binnenland naar Opononi aan de Kauri Coast. In Omapere neem ik het stuur over want A. is ziek, verkoudheid door airco. We hadden nog maar weinig gegeten vandaag.
We rijden langs een bochtige stille weg door een immens groot groen bos het Waipoua Forest en stoppen bij de Tane Mahuta, de hoogste Kauriboom van NZ. Verder stoppen wij bij het Waipoua Kauri Forest waar we een flinke wandeling door een eeuwenoud bos maken en de Four Sisters bewonderen, vier reuzenkauri’s die aan elkaar zijn gegroeid. De tweeduizend jaar oude Te Matua Ngahere is indrukwekkend met een stamomtrek van dertien meter. Veel reuzenkauri’s zijn omgewaaid en het kostbare hout ligt op te rotten in het bos, milieubeheer noemen ze dat. Door een communicatiefout rij ik driemaal hetzelfde traject, 3 X 15 km en daardoor laat zijn we in Dargaville aangekomen, 206 km.
Overnachten
Het was bijna deemster toen wij in Waipoua naar hun logement informeerden maar het was nogal duur. De bediende aan de balie boekte voor ons in Dargaville, 60 km verder, bij Motel Hobson’s Choice, 212 Victoria Street, Dargaville tel. 9 439 8551 en betaalden 175 $/4, vriendelijke uitbater. Alles netjes, tapijt, keuken met alles erbij, badkamer met jacuzzi en douche, salon en ventilator.
Eten
Aangezien het al laat was en de straten om 21 uur verlaten waren, vonden wij toch iets bij een chinees restaurant in buffet; het was niet denderend maar het kostte ook niet veel.
Dag 36 – 16/03/2010
Actie
Langs de SH 16 gestopt bij het Kauri Museum in Dargaville. Bezoek van twee uren, heel interessant te zien hoe ze de zware kauribomen behandelden, de hars en het materiaal. De producten uit dit eeuwenoude harde hout en de hars zijn prachtig; het hout heeft een mooie tekening. www.kaurimuseum.com
Ons programma was afgehandeld; in het begin hebben we wel te vlug gereden en op het einde hadden we tijd over, maar dat is allemaal moeilijk in te schatten bij de start.
In Helensville, een eind buiten Auckland, was er enkel één hotelletje met restaurant ernaast. Maar we besloten door te rijden naar Auckland. We zochten een bepaald motel maar vonden het niet. Vandaag 269 km gereden.
Overnachten
Skyway Lodge, Kirkbride Road, Mangere, Auckland tel. 0800 726880800, op vier km van de luchthaven. We betalen 129 $ voor een unit van vier personen. Het dubbelbed is in orde maar de twee bedden in het tweede piepklein kamertje staan slechts op twintig cm. van elkaar. De manager was wel vriendelijk. Het is een budget accommodatie en ze hebben ook slaapzalen. Goed voor één nacht bij aankomst/vertrek. Is niet in het centrum gelegen, geen winkels in omgeving.
Eten
We wandelden vijf minuten onze straat op en vonden er een Indisch restaurant op nr. 149 c. Er goed gegeten.
Dag 37 – 17/03/2010
Actie
Na het ontbijt om tien uur zijn we naar het centrum gereden. Ging deze keer vlotter dank zij mijn aanwijzingen. L. wou in het centrum logeren, maar dat is duur, en ik in Ponsonby waar veel mogelijkheden zijn. Een tijdje gezocht maar veel was bezet. Peter van Uekeunuh belde vier keer voor ons en vond eindelijk iets.
Na inchecken zijn we te voet naar het centrum gewandeld en lang, tot 15.30 in Ierse pub gezeten want A. is een Ierland-fan en lust graag Guiness. Het is vandaag St. Patrick’s Day en dat wordt uitbundig gevierd in NZ. Als goede klant kreeg ik een T-shirt en won er ook nog één bij. Dan liepen wij naar de haven waar we op een terrasje van een koffie genoten. Iedereen had wel zo een gekke hoed op of ander attribuut. D. was ondertussen haar films gaan halen op hotel en had ze ter ontwikkeling in shop afgegeven. Dan zijn we de Skytower gaan bezoeken, 25 $, en we waren in een paar seconden boven. Heel mooi zicht over de stad en de zee. We liepen op glasplaten en konden alles zien beneden. Voor NZ senioren kost het 15 $, niet voor andere senioren = discriminatie. Naar haven gewandeld waar een regatta van Louis Vuiton plaats vond. Het was erg druk in de bars en heel veel vrolijk volk.
Overnachten
Verandahs Backpackers Lodge, 6 Hopetoun Street, Auckland Central, tel. (09) 360 4180
www.verandahs.co.nz Kost 65 $ voor tweepersoonskamer. Verandahs is dicht bij het centrum, een half uurtje te voet. Netjes, aanrader.
Eten
Wildfire Restaurant, churrascaria, Princess Wharf, Quay Street, Downtown. Mijn reismaten wisten niet wat een churrasco is. Om te beginnen een caipirinha gedronken en veel vlees van de churrasco, verschillende spiesen gegrild vlees met telkens andere vleessoort die ze voortdurend aanbieden en waarvan ze enkele stukjes snijden. Voor de derde keer ontmoeten wij onze Belgische vrienden met hun mobilhome.
Wissel
Met Visa haal ik NZD op, koers bij afrekening : 1 € = 1,90 NZD en 1 NZD = 0,5263 €
Dag 38 – 18/03/2010
Actie
Mijn reismaten moeten inpakken vandaag want ze vliegen naar huis en ik blijf nog langer in NZ om te sporten maar dat is een ander verhaal. Op de middag onze huurwagen afgegeven bij Apex, geen probleem. Kregen gratis vervoer naar de luchthaven. Afscheid genomen en ik neem de bus naar Rotorua.
In totaal 6.961 km gereden op Noord en Zuid Eiland.
Erik Trenson
