Saoedie Arabië
SAOEDI ARABIA EEN OPENBARING
VOORBEREIDING
Planning
We wilden eigenlijk een reis maken naar Malawi en ook de Victoria Falls bezoeken maar de waterstand op de watervallen was historisch laag zodat we een andere bestemming kozen uit onze bucketlist en de keuze viel op Saudi Arabië dat onlangs op 27/09/2019 zijn grenzen had opengezet voor toerisme.
Visum
Eind september had ik een mail ontvangen van een vriend globetrotter dat Saoedi Arabië – KSA – Zijn grenzen had opengesteld voor toeristen. Dit was het laatste land ter wereld waar men geen toeristenvisum kon bekomen. Sedert 27/09/2019 kan men een visum online aanvragen. We vinden een goedkope vlucht via Koeweit en beginnen onze reis te organiseren. Via de site www.saudiarabianvisa.com kan ik onze visa makkelijk online aanvragen en een paar minuten na mijn betaling krijg ik reeds onze visa. Maar die kost 189 USD pp. Bij afrekening is dat 172.73 EUR. De prijs staat nergens vermeld op de site. Ik mail hen op info@saudiarabianvisa.com en ze leggen mij uit dat er een verzekering is inbegrepen. Als ik hen dan terugmail dat ik reeds een mondiale reisverzekering heb laten ze mij weten dat de verzekering verplicht is en dat ik geen teruggave kan krijgen. De regering van KSA verstrekt zelf geen visa maar besteden dat uit aan een privé bedrijf zoals dit hogervermeld. Wij hadden nooit een probleem met ons visum. TIP : enkele kopies meedoen want je moet er soms een afgeven.
Geldzaken
Er zijn voldoende ATM aanwezig ook op de luchthaven en zelfs een loket waar men euro kan wisselen in SAR. De koers voor één euro is 4 SAR. In de stad zijn verder voldoende banken. Meestal kan men in hotels betalen met een Mastercard of Visa. In de goedkopere hotelletjes met buitenlandse directie moet men cash in SAR betalen. De betere winkels aanvaarden betaling met bankkaart.
Vlucht
Na wat opzoekwerk kwamen wij er achter dat een vlucht naar Koeweit de goedkoopste oplossing was. Ik boekte rechtstreeks op www.flypgs.com en betaalde 512 euro voor ons twee, heen en terug. Pegasus is een Turkse lage kosten maatschappij en er is geen eten of drankjes inbegrepen maar het is wel beschikbaar aan boord. We vertrokken op 11/11/2019 en kwamen terug op 09/12/2019. We vlogen van uit Charleroi met een stop van enkele uren in Istanbul om dan verder te vliegen met Pegasus naar Koeweit. We mochten op iedere vlucht 20 kg bagage meenemen. We namen de Flibco bus vanuit Berchem naar de vertrekhal in Charleroi, kost 17 euro pp. Via booking.com boekte ik een overnachting bij Ruoof Apartments in Damman.
Reisweg
Charleroi vlucht via Istanbul naar Koeweit, bezoek Kuwait city, naar de landgrens van KSA verder naar Damman en met taxi naar Ryadh. Vlucht met www.flyadeal.com naar Abha, met de ferry naar Farasan Island, Saptco bus naar Jizan, bus terug naar Abha. Bus naar Taif en vervolgens naar Jeddah. Vlucht met www.flyadeal.com naar Tabuk, autostop naar Al Ula, terug naar Tabuk met de bus. Vlucht naar Ryadh. Vlucht met www.flynas naar Kuwait. Vlucht Kuwait – Istanbul – Charleroi met Pegasus.
Informatie
www.flyadeal.com voor goedkope binnenlandse vluchten
www.flynas.com voor goedkope regionale vluchten
www.flypgs.com voor goedkope intercontinentale vluchten via Istanbul
www.oyorooms.com/sa is een hotelketen met goedkope kamerprijzen maar toen wij er waren werden deze kamers beheerd door overnemers en was de keten waarschijnlijk failliet.
www.booking.com : men kan dezelfde kamers ook hier boeken wat ik deed.
Ter plaatse kost een ruime kamer 100-150 SAR, onderhandelbaar.
www.visitsaudi.com het nationaal toeristenbureau heeft geen folders noch kaarten. In Jeddah en Ryadh was er een stand op de luchthaven maar ze hadden niet eens een stadplan ter beschikking. Ze verwijzen naar googlemaps. Ondermaats beheer.
www.saudiarabiatourismguide.com
www.sharek.sa : richt evenementen in, voorheen had je die nodig voor je uitnodiging.
beemb@mofa.gov.sa : de ambassade van KSA in Brussel
www.sayha.org.sa jeugdherbergen
www.hihostels.com idem
www.blueabaya.com een interessante en heel informatieve site van een Europese die in KSA woonde.
www.againsthecompass.com : interessante site van Joan met reisverhaal en info.
www.saudiseasons.sa evenementenorganisatie, ook www.ryadhseason.sa bestellen van tickets
www.rcu.gov.sa rcuinfo@rcu.gov.sa : de commissie van de Al Ula site waar we onder geen beding binnen mochten omdat de site nog “under construction” is terwijl een groep rijke chinezen er wel in mocht. Bij de ingang van de oude stad stond er politie die de toegangsweg barricadeerde en we mochten er absoluut niet in.
www.saptco.sa : de nationale busmaatschappij. Vliegen kost amper iets meer en gaat zoveel vlugger.
REISVERSLAG
Woensdag 13/11/2019
Rakan, een goede vriend in Koeweit had gevraagd aan een Saoedische vriend of we mee konden rijden naar Damman. Nayef, een Saoediër reed sowieso iedere week naar huis. We reden zuidwaarts tot aan de grens Koeweit-Saoedi Arabië. In Salmi (KWT) geen problemen. Aan de andere kant in Ras al Khafji (KSA) was het wat ingewikkelder maar gelukkig kon Nayef ons helpen. Het was voor hem de eerste keer dat hij toeristen meebracht en de grensbewakers waren het nog niet gewoon. Hij diende iets te betalen maar we hoefden het hem niet terug te betalen. Hij trakteerde ons op een drankje en een hapje uit een winkel en dan reden we door. Wat een gevoel in KSA te zijn aangekomen, een land dat voordien totaal gesloten was voor toeristen. Het is hier nogal een kaal landschap.
Overnachten
In Damman reed Nayef op Google maps en bracht ons naar ons geboekt Ruoof Furnished Units Apartments tel. 966 13 831 5650, Waqidi Street, Al Salam. We waren een dag te vroeg aangekomen en ik had twee dagen gereserveerd maar na veel gepalaver kregen we een kamer voor 170 SAT i.p.v. 150 voor één nacht van de Soedanese uitbater. Hij wou direct geld en zodoende moesten wij ergens geld gaan wisselen. Maar hij kon niet teruggeven en wou geen ontvangstbewijs schrijven.
Donderdag 14/11/2019
Deze morgen was er een andere bediende aan de balie en van die kon ik wel met mijn bankkaart betalen. We zouden met de www.saptco.sa bus naar Ryadh gaan en ik ging informeren naar de vertrekuren; het busstation was op tweehonderd meter afstand en in functie daarvan had ik dit hotel gekozen. Op de hoek van de straat stond Khalid die vroeg “can I help you”. Ja zei ik, we willen naar Ryadh. Hij vertrok meteen naar Ryadh, 420 km verder. We reden ongeveer vijf uren door een monotone woestijn met veel elektrische hoogspanningspijlers. In de omgeving van Ryadh zagen we soms kamelen verdwaasd op een truck staan. Soms staan er kamelen in een omheinde droge zand-weide. Op het eind van de rit zei onze Indische medereiziger dat we ieder 200 moesten betalen, had hij ook betaald zei hij. Khalid zocht voor ons een betaalbaar hotelletje en nadien bracht hij ons naar een wisselkantoor en zochten we een ticketkantoor waar we informatie vroegen voor een vlucht naar Jizan. Een ticket met Saudi Airlines zou 550 kosten en met Flyadeal 148 maar duurder tijdens het weekend.
Overnachten
Onze chauffeur bracht ons naar Nafnafa Furnished Apartments waar hij ook goedkoop sliep, gsm 0528892449 of 0563134312 gelegen in Rawdah, King Faisal – Prince Amer Bin Saud Alkabeer Street. Een kamer kost 150 per dag of 600 voor vijf dagen. Wij konden afdingen naar 550 SAR voor zes nachten.
Vrijdag 15/11/2019
Onze chauffeur sliep lang uit want op straat was het stil en alle winkels zijn dicht. We gingen ontbijten in het nabijgelegen www.mamanoura.com.sa in Al Rowda, tel. 0112787444 en het was het enige wat open was. Het is er goedkoop en het is steeds druk en de fruitsappen en het eten zijn heel lekker. Het zal ons favoriet restaurant worden. Daarna namen wij een taxi naar de luchthaven, 50 SAR. We kopen bij www.flyadeal.com twee tickets voor onze vlucht naar Jizan en betalen samen 396 SAR, ongeveer 96 euro. De vlucht duurt twee uren en we overbruggen bijna duizend km. Met de bus kost de rit nauwelijks iets minder en hij doet er 20 uren over. Daarna een taxi gezocht naar Diriyah maar die zou 80 kosten. Wij lopen verder door en vinden een taxi die het voor 50 wil doen. Onze chauffeur zoekt de ingang maar die is overal geblokkeerd want men is bezig aan de voorbereiding van het festival www.diriyahseason.sa/en dat door de kroonprins zondag zal worden geopend. At Turaif is een prachtige oude stad met leemhuizen en een oogverblindend fort maar we komen er niet in. Na tien minuten de omgeving te hebben verkend vallen onze ogen op een prachtig lemen buitenverblijf in Arabische/Saudische stijl met zijn opvallende houten erkers. We gluren binnen en nemen enkele foto’s en we werden verwelkomd door een Saudische familie die ons uitnodigen op koffie en dadels. We leren er de zoon van de sjeik kennen die gemoedelijk op hun terras zitten. Nura, de dochter toont ons het oude huis dat smaakvol is ingericht. Er is een grote prachtige eetplaats en het salon is heel mooi aangekleed, plafonds met stammen van palmbonen. Moeder en dochter lopen ongesluierd rond. Nura die vlot Engels spreekt heeft met ons gemeen dat ze graag wandelt en reist. Daarna zijn we vertrokken en hebben enkele foto’s van over de omheining genomen van de prachtige oude stad, bakermat van KSA. In het park zitten veel families te picknicken, de dames in zwarte abaya volledig gesluierd met nikab , mannen in hun witte toba. Met een taxi, 50 SAR, gaan we terug naar Ryadh. Bij Mama Nura is het restaurant gesloten om 18.30 uur wegens avondgebed en een half uur later gaat alles weer open. We slapen onze tweede nacht in Nafnafa.
Zaterdag 16/11/2019
We genieten weer eens van een lekker ontbijt bij Mama Noura. We deden dan autostop naar het Nationaal Museum maar een chauffeur vroeg 60 en ging dan naar 35 maar ik vond hem niet eerlijk en liet hem doorrijden. Plots stopte er een oudere dame, Fauza, met haar chauffeur en ze brachten ons naar het museum. Haar broer die in Amman zat wou ons helpen en belde ons via Whatsapp. We lopen lang in het nationaal museum dat heel groot is met afdelingen archeologie, etnografie, geschiedenis, islam enz. Ingang is slechts 10 SAR. Terug op straat krijgen we een gratis lift naar het Masmak paleis van een koppel dat tien jaar in het Verenigd Koninkrijk heeft gewoond en uit Najran afkomstig is waar we nog heen willen. Inkom is gratis: het interieur is smaakvol ingericht en we genieten er van. We bewonderen de mooi bewerkte oude houten Arabische deuren. Enkel de eerste verdieping is open. Buiten het paleis op het plein staat een podium en komt er straks een optreden. Prachtige terrassen en tuinen met mooie verlichting op het kasteel en het plein. We genieten van een thee in deze omgeving en daarna nemen we een taxi naar Sky Bridge met wisselend verlichte toren. Ingang is een stevige 60 SAR maar het is daar boven op de 99 verdieping schitterend om alles te kunnen overzien. Het is alsof we in een vliegtuig zitten en aanstalten maken om te landen. Met een taxi begeven we ons naar Mama Nura waar een Ier die hier al dertig jaar werkt op ons afkomt en ons vraagt of we wel echt toeristen zijn. Volgens hem zijn we de eersten en een dame is hier nog nooit binnen geweest. Iedereen is vriendelijk en we krijgen zelfs een lekker fruitsap aangeboden. Onze derde nacht in Ryadh.
Zondag 17/11/2019
We nemen traditiegetrouw ons ontbijt bij Mama Nura. Met Khalid, de taxichauffeur die ook in ons hotel logeert vertrekken wij naar Al Muzahimiyah buiten Ryadh waar we autostop doen naar Ushaiger Heritage Village. Een van onze weldoeners is Ahmed uit India. Het is een verlaten oud typisch dorp met enkel maar lemen huizen. Het is nog niet officieel geopend maar we zijn er alleen en kunnen rustig verdwalen in de smalle steegjes en genieten van de unieke Saudische bouwstijl. We vermaken ons best en verkennen ruim twee uren lang de merkwaardige huizen en maken heel veel mooie foto’s. We lopen door een sprookje. Het is onze uitstap van tweehonderd km waard. Twee mannen brengen ons gratis naar Shaqra waar eveneens veel lemen huizen staan, geen toeristen en weinig volk op straat. Plots stopt er een jongeman die ons enthoesist welkom heet. Ik vraag of we ergens koffie kunnen drinken en hij nodigt ons spontaan uit bij hem thuis. Hij bood ons koffie en dadels aan, typisch Saudisch. Er kwamen steeds maar meer vrienden aan en enkelen begonnen te dansen, namen foto’s van ons en van ons samen want toeristen is iets nieuws in KSA. We vertelden onze vrienden dat we verder moesten maar ze hadden intussen contact opgenomen met Ahmed en deze moest twee collega’s naar een hotel in Sharqa brengen en hij wou ons terug meenemen naar Ryadh. Wat een geluk want het was nog een lange weg te gaan. Onderweg hadden we een goede babbel met Ahmed die al vele jaren hier werkzaam is als ingenieur. Aangekomen in Ryadh leverde hij zijn huurwagen in en trakteerde ons in een Afghaans restaurant en bracht ons nadien met zijn eigen wagen terug naar ons hotel, alles gratis. Wij hebben hem uitgenodigd in België. Goed avondmaal bij Mama Noura. Vierde nacht in Ryadh.
Maandag 18/11/2019
We hadden gisterenavond te laat gezocht om vervoer met 4X4 te vinden naar Edge of the World. Er zaten enkele waanzinnige bedragen bij. Het goedkoopste was 300 SAR (75 €) per persoon maar die man liet ons weten dat hij geen tijd had, jammer. Na ons ontbijt namen we een taxi naar het sterk bewaakt Diplomatic Quarter waar we met veel moeite de Belgische ambassade vonden op rondpunt 11. We moesten onze rugzak, gsm en camera afgeven aan de receptie. Bij de receptie zat een dame die enkel frans en Engels sprak. De Vlaamse medewerkster die ons te woord stond wist weinig over toerisme in KSA en maande ons aan tot voorzichtigheid en zeker in regio bij Jemen te vermijden. We kregen geen koffie of water aangeboden en vroegen zelf om water. Spijtig dat we daarvoor belastingen moeten betalen en zij in luxe leven en te gierig zijn. Er werkte een Frantalige man op de ambassade die voor investmentinwallonia.be werkt en niemand die voor Vlaanderen werkt ! Daarna hebben we een taxi genomen naar een wisselkantoor en dan begaven we ons naar het Deera Plein waar nog niet zo lang geleden vreselijke terechtstellingen plaats vonden. We mochten niet op het plein want ze waren www.saudiseasons.sa aan het voorbereiden. Daarna zijn we met een taxi naar ons favoriet restaurant gereden en te voet naar ons nabijgelegen hotel gewandeld. Enkele klanten wilden selfies met ons want wij liepen in de kijker. Vijfde en laatste nacht in Ryadh.
Dinsdag 19/11/2019
We zijn al vroeg opgestaan en na ons ontbijt bij Mama Nura namen we een taxi naar de luchthaven, 50 SAR. We kopen meteen een ticket om op 7/12 terug te vliegen naar Kuwait aan 78 € pp voor een vlucht van een uurtje met Flynas. Bij Saudi Airlines koste dezelfde vlucht meer dan het dubbele. Het inchecken voor een binnenlandse vlucht gaat vlot, er gaat zelfs een flesje water door de scanner. We hebben een uur vertraging maar gelukkig zijn er veel shops op de luchthaven zodat wij ons niet hoeven te vervelen. Geen gratis eten/drinken op deze goedkope vlucht van flyadeal.com, is wel te koop. Geen toeristen of expats aan boord want in het zuidwesten zit geen aardolie. Geen controle bij aankomst in Jizan. Op de luchthaven stonden veel taxichauffeurs allemaal bedriegers. Zo een bedrieger vroeg 50 SAR voor slechts 3 km naar ons hotel, hij kende geen Engels en het misverstand is steeds ten laste van de klant. Dus nooit een taxichauffeur nemen die geen Engels spreekt ! Zelfs met een vertaalprogramma op hun gsm weigeren ! Na onze incheck in het hotel zijn we te voet naar het vertrekpunt van de ferry naar Farasan eiland gelopen. Toen wij er aankwamen gaf een Filipijnse die hier reeds acht jaar woont ons een lift naar het kantoor van de veerbootmaatschappij. Maar het kantoor was verhuisd en we namen een taxi naar het goede adres : tel. 0552056705 Laat uw chauffeur eerst bellen zodat hij je afzet bij het correctie adres. In het kantoor van MACNA wordt je geregistreerd en krijg je zelfs een gratis ticket. Vertrek morgen om 07.00 uur in de voormiddag en terug daar vertrekken om 15.30 uur. Het is hier veel warmer dan in Ryadh; het had daar vandaag geregend. We hebben gegeten bij ons hotel, 85 SAR. Nog wat rond gekeken naar prijzen van hotels in Jizan: Rfaya Hotel 327 pp, OYO Mabeet Jazan Hotel 150 voor een kamer.
Overnachten
Grand Hotel in Jizan: 162 SAR. Ze spreken geen Engels en het moet met gebaren. De ruime kamer is wel in orde.
Woensdag 20/11/2019
We stonden al heel vroeg op en namen een taxi naar de ferryterminal (Abara Farasan). We moesten onze pas tonen en onze free booking van Macna afgeven. De veerboot vertrok om 07.20 met twintig minuten vertraging. Het is een grote ferry, netjes en er kunnen ook auto’s mee naar het eiland. Mannen en vrouwen (met families) moeten apart zitten. De tocht duurde een uur. Aangekomen op het eiland stonden een meute taxi’s (haaien) hun diensten aan te bieden. Eentje vroeg 250 voor een excursie op het eiland, een ander vroeg 80 of 50 naar het centrum. Wij liepen door tot een kontrolehokje waar we met een busje voor 10 naar het centrum konden gaan. In het centrum is niets te zien. In Rahaf Hotel nam Youssef ons mee met zijn wagen naar het Ottomaans fort dat tamelijk klein is. Daarna toonde hij ons Rafai’ai Turks House dat wel de moeite waard was, een prachtig gebouw in Turks-Saudische bouwstijl met Jemenitische bas-reliëfs en versieringen. Daarna bracht hij ons naar het Farasan Park waar de Tunesische kok/eigenaar ons meenam naar Al Quessar Heritage Village waar een verzameling typische Farasan huizen staan gebouwd in koraal en leem. Plots was de student en de kok verdwenen. Intussen was het winkeltje ook gesloten. We zijn noodgedwongen lang in Al Quessar gebleven waar Osman, een journalist een getuigenis op video afnam van een oude eilandbewoner en hoe toen het parelvissen verliep hier aan de Rode Zee. Dan kregen we een lift van Osman die ons het Turks huis toonde en nadien een klein museum van schelpen, koraal en aanverwante kunstwerken. Aangezien we niets kochten wees de eigenaar naar een gift box. Osman die geen Engels sprak belde zijn vrouw op die onderwijzeres is en zij vertelde ons iets over het eiland. Bijna niemand kent hier Engels op dit nochtans bekend duikersparadijs. We hebben iets gegeten bij een klein Turks restaurant en zijn dan doorgereden naar het strand, een klein vissershaventje en mangroven. We kwamen net op tijd aan bij de veerboot, gelukkig vertrok hij met een half uur vertraging. De taxi van de ferryterminal naar ons hotel vroeg 50 maar wij gaven hem 10 wat ok is. Tweede nacht op Grand Hotel in Jizan.
Donderdag 21/11/2019
We lieten ons naar de bushalte brengen. De Saptco bus, tel. 0173237574 van Jizan naar Abha duurt 3 1/2 uur en kost 58 SAR pp. Vertrek is om 09.00 of 18.00 uur. De bus stopt onderweg regelmatig bij de bus depots om passagiers of pakjes mee te nemen. Ik moest naast het venster zitten want er zaten twee dames op de rij naast mij en zodoende zat Vera naast de dames. In de omgeving van Jizan zagen we regelmatig tanks op transport naar de grens met Jemen. We zagen op de luchthaven van Jizan raketten staan, gereed voor actie. En ‘s nachts hoorden we schieten in de verte. We stonden bij de afstap in Abha wel een uur te wachten en na te vragen naar ons hotel van de OYO-groep. Niemand vond het adres tot er een chauffeur met Google maps op zijn gsm er ons heen bracht maar bij een verkeerde Oyo. De keten blijkt failliet te zijn en ieder hotel werkt nu onder een andere naam. Een oude taxichauffeur sprak geen Engels en de tweede ook niet maar die bracht ons naar een vuil hotel. We zijn dan maar te voet verder gelopen en plots zag Vera het juiste OYO hotel. Rechtover konden we wisselen bij de bank en een bankbediende voerde ons gratis naar High City waar we in café Colombia een taartje en een koffie dronken voor de flinke prijs van 72 SAR. We zijn meteen naar het uitzichtpunt gegaan waar hordes jonge gesluierde dames en meisjes foto’s van ons wilden nemen. Wij voelen ons vereerd en genieten van zoveel aandacht: WIJ zijn de bezienswaardigheid en minder het prachtig panorama op de achtergrond. We ontmoeten Lulu, een fotografe die veel foto’s van ons neemt en ze biedt ons aan een toer te maken naar het Asir National Park en de berg Soudal. Abha ligt 2.200 meter hoog en het is er frisjes. Het had als bij wonder hard geregend en de straten stonden blank en het water stroomde in beken naar de lagere delen. Dat vonden de Saudi’s heel leuk en velen hadden zelfs een extra dag verlof genomen. Er stond een prachtige dubbele regenboog en dat vonden ze fantastisch. Twee vriendelijke mannen brengen ons terug naar ons hotel en geven ons hun kaartje mochten we hen nog nodig hebben.
Overnachten
We verblijven in het OYO hotel, Al Mawasem Furnished Apartments, tel. 0507527422 en hoeven slechts 100 SAR per nacht te betalen, heel goedkoop voor KSA. We hebben een ruime kamer, badkamer, geen salon maar dat hebben we niet nodig.
Vrijdag 22/11/2019
We waren afgesproken met Saad van de bank die ons een eind buiten de stad bracht in Ahad Rafidah. Daarna nam een bedouïene ons een eind mee en vervolgens stopte een taxi met reeds drie klanten aan boord. Hij vroeg voor ons twee 250 maar ik kon afbieden naar 100 SAR voor de resterende 200 km goede weg. Een eind voor Najran kwam er een Jemenitische soldaat bij ons in de taxi maar hij had goede papieren bij zich wat bleek na een lang oponthoud voordat we de stad binnen reden. In de verte horen we zwaar geschut in Jemen. Nadat we aangekomen waren in Najran sukkelden we wat met taxi’s omdat ze geen Engels spraken of de weg niet kenden. Dan stopte Ahmed die een verantwoordelijke job heeft op de luchthaven en goed Engels spreekt. Hij toonde ons een tijdje de stad met zijn prachtige lemen huizen. Wij werden uitgenodigd in het groot herenhuis van zijn moeder die ons koffie en dadels aanbood en een voortreffelijk maaltijd bereidde in een zitkamer groter dan de raadzaal van menige gemeente met bovendien prachtig interieur en tapijten. Dit is een gegoede familie en Ahmed nodigt ons uit om terug te komen, hij heeft een appartement te onzer beschikking. Na ons avondmaal reed hij ons rond in de verlichte straten en boulevards. Morgen gaat hij met ons verder de stad bezoeken met zijn zware SUV.
Overnachten
Ons eerste hotel die we bezochten, Grand Valley Hotel, kost 350 SAR. In het centrum ligt het Sahary Hotel waar we 150 SAR betaalden. Mooie kamer, zitkamer en badkamer.
Zaterdag 23/11/2019
We zijn reeds vroeg opgestaan en hebben ontbeten bij een Pakistaan. We rijden eerst naar het Amarah Historical Palace dat in al zijn pracht en praal staat te schitteren in de zon. Het is een oud paleis opgetrokken in Jemenitische stijl en bekleed met leem. We moeten geen inkom betalen. Een ambachtsman trakteert ons op muziek in zijn winkeltje. We verkennen uitgebreid dit paleis; er lopen geen toeristen rond. We lopen nog even in de soek en Vera mag van een verkoper een typisch streekoutfit aan doen, prachtige foto’s ! Daarna rijden we naar de oude site van Al Ukhdood waar ooit de joden de christelijke inwoners om brachten lang voor de islam. We worden rond gevoerd met een golfkarretje, een luxe. Er zijn enkele mooie tekeningen en opschriften in de rotsen gegraveerd. Het bezoekerscentrum is bijna af. Daarna bezoeken we de oude wijk buiten de stad en dwalen door de velden en de oude boerenhuizen met hoge lemen huizen als in een sprookje, buitengewoon: Al Minjim Village, Palace Aan, Ra’oum Castle, enz. Er is veel te zien in Najran. Ahmed pikt ons op in Hotel Gloria (dubbelkamer kost 2.000 SAR). Dan bezoeken wij een verlicht kamelenkamp, mogen een ritje maken en de beesten strelen in de kraal. Saudi’s zijn gek op kamelen. Verscheidene groepen komen aan bij de kraal van een tocht uit de woestijn. Het centrum is veelkleurig verlicht. We slapen nog een nachtje in Sahary Hotel in Najran.
Zondag 24/11/2019
We nemen een eenvoudig ontbijt dicht bij ons hotel : fuul en thee. Met een taxi gaan we naar het Saptco busstation. Een ticket van Najran naar Abha kost 58 SAR pp en de rit duurt 4 1/2 uur. We vertrekken om tien uur. Ik moet achteraan bij de mannen gaan zitten en Vera moet vooraan bij de dames. Ik zit wat verdwaasd om mij heen te kijken want voor mij is deze situatie ongewoon nochtans de mannen zijn vriendelijk tegen mij. Maar ik mag naast de chauffeur gaan zitten en ik heb een mooi zicht de ganse rit. De omgeving is bergachtig en links over de bergen ligt Jemen waar er oorlog is. Op een gegeven moment zijn we er nog 15 km van verwijderd maar de grens is gesloten. In de verte horen we soms geschut maar aan de Saoedische zijde is het rustig. Er is veel zwaar gevechtsmateriaal aanwezig in deze zuidelijke regio. Onderweg kale bergen en droge wadi’s. We gaan terug naar hetzelfde adres in Abha. Lulu komt ons morgen ophalen voor een tocht naar Mount Soudal en het Asir National Park.
Maandag 25/11/2019
Om acht uur komen Lulu en haar zuster Busha ons halen met een oude zwarte zware wagen uit 2001 want Busha rijdt nog niet lang maar doet het toch uitstekend. Beide dames zijn ongesluierd en hebben een moderne gekleurde abaya aan waaronder ze een jeansbroek dragen en moderne kledij. Busha rijdt nog maar één jaar; haar progressieve vader leerde het haar in de woestijn. Lulu reist graag en deelt haar Facebook met mij. Zij is een fotografe en fotografeert ons heel veel met haar dure camera tijdens de uitstap. We rijden aanvankelijk naar de Mount Soudal maar die zit in de mist en het is heel koud. Er is geen enkel restaurant open en we moeten helemaal terug naar Abha waar de dames ons trakteren op een lekker ontbijt. Daarna trekken we terug de bergen in naar Habala. Dit is een verhaal en foto’s van een mooie blospot :
http://www.beyondmyfrontdoor.com/wp/the-mountains-and-villages-of-habala-saudi-arabia/
De zon is er nu en het landschap is dus zoveel mooier. Onderweg begroeten ons massa’s apen, baboons en allen denken ze een hapje te kunnen smullen. De bergen en de omgeving zijn prachtig, mooie plaatjes geeft dat. Er zijn wat bosjes met struiken en in de verte het dal en the hanging village Habala waar men met een lift heen kan. Het groot terras op de top is gesloten; het moet wel aangenaam zitten zijn daar met zo een panoramisch zicht op de berg en de diepe kloof in de vallei. Maar onze gastdames hebben een picknick meegebracht: een mooi kleedje op de grond, Arabische koffie, thee, dadels, pralines uit Libanon. Busha is verpleegster en heeft een dag vrijaf genomen. Van Lulu krijgen we een prachtig aandenken: een mooie foto van ons twee in Abha. We zijn zeer vereerd en gelukkig met dit uniek geschenk. Daarna zijn we terug gereden naar Abha maar het kunstmuseum was gesloten tot 16 uur en High City ook. Green Mountain was ook gesloten en zal pas in 2020 open gaan. We werden getrakteerd op een lekker fruitsap in de soek. Pas om 16 uur als de siësta en het bidden voorbij is kunnen we gratis binnen in het kunstenaarsdorp MISK. Het Almeftaha Village toont mooi gekleurde huizen kunstzinnig geschilderd. Er is een klein museum dat we ook bezoeken, vooral bankbiljetten, munten en postzegels. Daarna werden we terug naar ons hotel gevoerd. In een klein Indisch restaurant had een man ons eten reeds betaald. Lulu had op haar gsm gezien dat we morgen om 7.24 uur een Saptco bus hebben naar Taif voor 126 SAR/pp.
Dinsdag 26/11/2019
We zijn reeds vroeg bij het Saptco busstation van Abha voor een rit naar Taif. Het zal een rit worden van 9 uur rijden door bergen en op een goede highway. Onderweg hadden we drie controleposten van de politie. De chauffeur nam telkens onze reispassen en ging er mee naar een kantoortje. Ergens stoppen we bij een wegrestaurant voor een late lunch. Op 150 km voor Taif kregen we panne en is een andere bus ons komen halen. De slechte bussen zijn van Chinese makelij. Onze degelijke Belgische bussen van Van Hool heb ik hier niet gezien. We reden door bergen en dorpen, soms door een stad. Dor landschap, huizen in Jemenitische stijl tot halfweg. Soms loopt een schaapsherder met zijn kudde langs de weg. Ik heb veel geslapen op de bus want gisterenavond was er veel lawaai op ons hotel, dichtklappende deuren, spelende kinderen in de gang en luid geroep tot laat in de nacht. Tegen 17 uur kwamen we aan in Taif.
Overnachten
www.awalivsuites.com tel. 966 127319999, of 127318888. We betaalden 220 SAR voor een ruime kamer, zitkamer en badkamer inclusief gratis ontbijt. Het was hier rustig slapen.
Woensdag 27/11/2019
We kregen ons lekker ontbijt op de kamer. We stappen naar het Subra Palace langs een Pakistaanse school en kregen spontaan een lift van een Egyptenaar. Het museum is nog in renovatie en niet toegankelijk. Van een verantwoordelijke krijgen we toch een korte rondleiding. Twee Poolse mannen doen opmetingen in 3D om het ideaal te kunnen inrichten. Zij gaan ons foto’s van Madain Saleh doorsturen. Het paleis is nog leeg maar het zal wel mooi worden. De buitenkant is alleszins een juweeltje van plaatselijk bouwkunst, witgekalkt met majestueuze houten Arabische erkers, heel apart. Toen wij buiten kwamen ontmoetten we per toeval een Belgische toerist uit onze regio. Het is eveneens een ervaren reiziger off the beaten track en we hebben veel gemeenschappelijke raakpunten. We vernemen dat de Saoedi’s in Neom bij de Rode Zee een reuze toeristenproject willen ontwikkelen, een soort Dubai rechtover Sharm-al-Sheikh en niet ver van Aqaba. Langs de kusten van de Rode Zee is het heel mooi; hij had een auto gehuurd en er rond gereden. We zijn dan uitgecheckt en de bus genomen naar Jeddad, 47 SAR pp, vertrek om 13.00 en aankomst om 16.30 uur. Onderweg kale bergen, wadi’s en wat opviel groenteteelt dankzij bevloeiïng. De grond is best vruchtbaar indien het water krijgt. Bij het busstation in Jeddah vroeg men 100 voor een taxi naar ons hotel maar we konden afbieden naar 25 SAR bij een Jemeniet. We hebben dan nog wat in een modern winkelcentrum rondgelopen
Overnachten
We hadden gisterenavond drie nachten gereserveerd via booking.com bij Taj Alroos. We konden niet betalen met onze bankkaart en ook niet in euro maar we mogen morgen betalen. Dus geld gaan wisselen. We hebben 276 SAR betaald voor drie nachten, 67 EUR.
Donderdag 28/11/2019
Met een taxi zijn we naar de luchthaven gereden en hebben er twee tickets gekocht bij www.flyadeal.com Onze eerste vlucht op 30/11 van Jeddah naar Tabuk en de tweede van Tabuk naar Ryadh en we betaalden samen voor beide vluchten 1215 SAR. Iets gegeten op de luchthaven. Er is een stand voor Toerisme maar ze hebben niets aan te bieden, hebben zelfs geen stadsplan en verwijzen ons naar Google maps. Bij de buitendeur vroeg een taxi 100 naar het centrum. We liepen door en deden autostop en een Egyptenaar bracht ons naar het Al Tayibat Museum. De inkom is gratis en het is een groot oud paleis met prachtig in hout gesneden erkers. Er zijn 365 kamers en prachtige binnenkoeren en houten erkers. Helaas konden we het nog maar 15 minuten bezoeken, tot 12 uur want dan gaat alles dicht tot 16 uur. Maar we komen beslist terug. Het Tayebat is werkelijk een juweeltje, niet te missen. We nemen dan maar een taxi naar het oud stadsgedeelte, Al Balad met veel oude hoge typische lemen huizen met houten erkers. We zagen er ongeveer zes toeristen. We ontmoetten er Abdullah uit Afghanistan die ons trakteerde op thee bij het Cultural Heritage Café Magad: prachtig oud en gezellig interieur. Daarna hebben we rondgekeken in Al Balad en heel veel oude typische huizen gezien zoals vb. Matbouli en Naseef en veel andere. Het is hier veel kijken en indrukken opdoen in dat pareltje van Unesco. Bij een modern (toeristisch) café betalen we 12 voor twee thee en bij een lokaal café slechts 2. We gaan terug naar Tayebat Museum en lopen er nog lang rond om de vele voorwerpen, de typische woonkamers en klederen per regio te bewonderen; we hebben ogen te kort. Dit is een echte aanrader ! We blijven voor onze tweede nacht in Taj Alroos in Jeddah.
Vrijdag 29/11/2019
We hebben lang geslapen vandaag want op vrijdag is toch alles dicht. Via booking.com hebben wij twee overnachtingen geboekt in Tabuk. In de namiddag zijn we gaan wandelen op de Corniche. De chauffeur begreep ons niet en zette ons 16 km te ver af. De Corniche is prachtig om langs te lopen. We lopen voorbij een witte moskee tussen palmbomen die langs de kustweg als in zee ligt, de golven slaan er om heen. Veel families picknicken op de kustpromenade. Er was een lichte bries en het was 25 °C. Daarna nemen wij een taxi naar het oud stadgedeelte, Al Balad en starten onze verkenning aan de North Gate waar we meteen het uniek Sharbatly House bezoeken: witgekalkt groot huis met houten erkers in Saudische stijl. Het huis is nog bijna intact. De Makkah Poort is er niet meer maar in de omgeving hebben wij in de Alawi soek gelopen, een drukke avondmarkt nu na het avondgebed. Alle winkels zijn nu open en iedereen is druk bezig. In een klein winkeltje drinken we een heerlijk fruitsap. Daarna bezoeken wij nogmaals Café Magad Cultural & Heritage Café en we bestellen een pot groene thee met gember en citroen maar bij de afrekening kost die de heftige 25 SAR. Er ligt geen tarievenlijst op tafel en hier komen reeds wat toeristen, dus eerst prijs vragen of je bent bedrogen. Een koppel liep met ons mee om ons een restaurant te tonen maar tijdens de bid tijd is het gesloten en dus moeten we wachten. Een kleine pizza kost 10 en een klein flesje water 1 en een fruitsap 7 SAR. Een taxi in de stad kost 25 SAR. We verblijven onze derde nacht in Taj Al Roos Hotel in Jeddah.
Zaterdag 30/11/2019
We waren reeds om 06.15 uur wakker en gingen met onze bagage direct naar de grote weg. Onze eerste chauffeur sprak geen Engels dus weigerden we die. De tweede begreep ons wel en voor 30 SAR bracht hij ons naar de luchthaven. Inchecken ging vlot bij Flyadeal, er zat zelfs nog een flesje water in onze bagage. Onze vlucht vertrok tijdig en aan boord waren slechts een paar buitenlanders. De vlucht naar Tabuk duurde slechts anderhalf uur. Met de bus zou dat 14 uren duren en amper iets minder kosten. In het begin vlogen we langs de kust, onbewoonde eilandjes, zandbanken en eindeloos verlaten stranden met azuurblauw water. Het was hier heel mooi vanuit de lucht, links zitten. Buiten de luchthaven vroeg een taxi, 100, 70 en konden we nog afdingen op 40. Het is een tochtje van maar 4 km en in het hotel vertelde men ons dat 20 genoeg was. Waarom willen taxichauffeurs steeds toeristen bedriegen ? Na het inchecken begeven we ons naar een restaurant en daarna gaan we het Saptco busstation om te informeren over ons vervoer morgen naar Al Ula. De bus vertrekt iedere dag om 15.30 uur en doet er drie en een half uur over, 450 km en kost 58 SAR/pp. Het late vertrekuur zint ons niet. Buiten staan taxichauffeurs die ons van Tabuk naar Al Ula willen brengen voor 1.000, 500 en 400/taxi. Een chauffeur beweert dat hij 4 passagiers heeft en dat de rit half zo lang duurt dan met de bus. Na veel discussie blijkt die bewering niet te kloppen en zou het ons 400 kosten. Iemand brengt ons gratis naar het Ottomaans fort maar dat is gesloten, bid tijd. We krijgen een lift naar het Hejaz Railway Museum maar dat is nog niet geopend en de manager heeft de sleutel en die is er niet. Alles is gesloten van 12 tot 16 uur. Om 17 uur belt de bewaker en kunnen we er toch in. Het is groot en modern maar de trein zien we niet. Voor 10 nemen we een taxi terug naar ons hotel. We hebben alles gezien in Tabuk en kunnen morgen naar Al Ula op de bonnefooi want al de hotels zijn volgeboekt wegens een festival. Onze hoteleigenaar doet enige moeite om ons daar een kamer te zoeken, heel hulpvaardig die Saudi’s.
Overnachten
Ingecheckt in ons hotel en direct 200 SAR betaald voor twee nachten. Geboekt via booking.com. Slaapkamer met groot bed en ruime zitplaats en badkamer. Steeds heel veel ruimte in een appartement in KSA. Het was naast een apotheek.
Zondag 01/12/2019
We ontbijten bij een tankstation en van hieruit is er een militair die ons een lift aanbiedt tot buiten de stad. Een tweede lift brengt ons nog eens 20 km verder maar die is betalend. Daarna staan we ergens te lande te liften; er rijden veel landbouwers uit de omgeving op de weg en het duurt een hele tijd. Maar plots stoppen twee jongemannen op weg naar Medina. We mogen gratis mee. Voor we doorrijden trakteren ze met water, fruitsap, dadels, snoep en Arabische koffie. Na een uur gaan ze rechts een weg op die niet op onze kaart staat. Deze nieuwe weg gaat rechtdoor naar Al Ula langs de oude Ottomaanse Hejaz spoorweglijn. Langs de oude spoorwegbedding staat om de twintig km een versterkte Turkse vesting/magazijn/rustplaats. Soms zien we en bedoeïenentent met kamelen er bij. Bij het naderen van Al Ula wordt de omgeving echt prachtig: (tafel)bergen, grillige rotsformaties, mooie woestijn. In het dorp Al Ula werden we gedropt en al spoedig kwam er een vriendelijke Saudi-man, Naji, naar ons toe en trakteerde met eten en drinken en hij telefoneerde voortdurend naar de farmer waar Lulu voor ons overnachting had geboekt. Naji nam ons mee op excursie in de omgeving van prachtige bergen met grillige vormen. Bij de ingang van de Unesco site van Madain Saleh kon hij noch ik met de beste argumenten de bewakers overtuigen ons binnen te laten. Maar zonder permit lukt het echt niet. Een groepje Chinezen mocht er wel in. We zijn dan verder romd om de hoge en lange omheining gereden want nergens is er een gat waar we binnen kunnen sluipen en er staan camera’s. Verderop konden we bij de Olifantenrots lopen maar ook hier was men bezig een omheining te plaatsen.
Overnachten
Een chauffeur pikte ons op en we reden naar de afgesproken farm waar we alleen logeerden : waarom beweert men dat alles volzet is ? Om de prijzen te kunnen opdrijven ? De eigenaar wou niets afdoen van zijn prijs waarna we vertrokken met de chauffeur naar een goedkopere optie: 250 SAR maar niets bijzonders. Waarom is accommodatie dubbel zo duur dan in de rest van KSA? Wegens Madain Saleh? Dat is toch nog niet open, dus manipilatie en onnodig opdrijven van prijzen. De Toeristische Dienst van KSA speelt hier een kwalijke rol in : www.scht.gov.sa
Maandag 2/12/2019
Na ons ontbijt gaan wij de Egyptische Mansour opzoeken en samen met zijn vriend rijden wij naar het Al Ula Heritage Village en het hogerop gelegen Fort maar de politie staat dwars op de toegangsweg en weigert ons de toegang. We kunnen nauwelijks een foto van op de straat nemen alsof een oud lemen dorp een staatsgeheim zou verbergen. Het is nog in herstel heet het. Die politie spreekt geen woord Engels en communicatie verloopt via een vertaalprogramma op hun gsm. We moeten absoluut weg alsook een groep Chinezen met bus. Daarna rijden we naar een site met graftombes in de rotsen (Jebel Khuraibah) maar ook hier staat een metershoge omheining met een gesloten hek. Men komt het hek opmeten want het is te smal; het moet worden verbreed om er talrijke toeristenbussen te kunnen doorlaten. Onze chauffeur rijdt daarna nog naar het toeristenkantoor die verantwoordelijk is voor de gesloten sites maar ze beweren dat ze nog geen tickets kunnen printen terwijl er massa’s personeel niets zit te doen. Die toeristische dienst www.scht.gov.sa is niet in staat de toeristische sites te beheren en ze zijn liever lui dan moe. Ze zijn van plan dure combinatietickets voor alles in Al Ula uit te geven van 500-1.000 SAR (125-500 EUR) om op die manier toeristen buiten te houden. In Neom willen ze een tweede soort Dubai installeren , 33 maal zo groot als New York en het zou 500 miljard dollar kosten. Welke toerist heeft daarvoor interesse ? Men kan niet eens een klacht indienen bij scht (shit) want ze hebben geen email. Als je ze opbelt op 19988 kunnen ze plots geen Engels meer. Nochtans is KSA een prachtig land. Daarna zijn we naar het Viewpoint gereden door enkele haarspeldbochten. Hier een prachtig zicht op Al Ula en in de verte Madain Saleh en de palmoasa. Dit is momenteel het enige wat men kan bezichtigen in Al Ula en verantwoordt niet de hoge overnachtingskosten. Onze chauffeur rijdt nu naar ons hotel maar de prijs/kwaliteit zint ons niet en we vertrekken. Teveel rommel op het terrein en we zijn er alleen, dus niet “alles volgeboekt”. Er zitten veel vliegen.
Overnachten
We checken in in Aseel Alula, tel. 0597250093 op Medina Road en moeten meteen 600 SAR betalen voor twee nachten. Er is warm water, wifi en een salon en het hotel ligt in het centrum. Elders zou zo een kamer maar 150 kosten. Met Mahmoud bezoeken wij een terras achter omheiningen waar dames ongehinderd hun sluier kunnen uit doen : Special Cup Café.
Dinsdag 3/12/2019
Niettegenstaande onze frustraties van gisteren hebben we toch goed geslapen. In de buurt van ons hotel kunnen we niet ontbijten, dan maar naar het centrum. We begeven ons naar het museum wat we mogen bezoeken. Op het hoofdbureel zitten acht Saudi koffie te drinken en doen NIETS. Niemand kan/wil ons helpen om ons alsnog binnen te laten in Al Ula. We moeten online een ticket op voorhand boeken maken ze ons wijs. Permits om ergens toegang te verkrijgen moeten worden geboekt bij www.rcu.gov.sa maar er zijn nog geen toeristen permits beschikbaar. Bij uitzondering kan een “research” permit gegeven worden. Via www.experiencealula.com kan een package besteld worden aan minimum 6.500 SAR, belachelijk DUUR. Enkel Olifantrots en Viewpoint kunnen momenteel bezocht worden en al de rest is nog niet toegankelijk. Zwaar ontgoocheld dwalen we nog wat rond in het centrum van Al Ula. We hebben avondeten in een Libanees restaurant gegeten en daarna zitten we nog eens op het terras van Special Cup Café.
Woensdag 4/12/2019
Een man brengt ons gratis naar het Saptco busstation. Een ticket van Al Ula naar Tabuk kost 58 SAR. Ik moet achteraan bij de mannen zitten en Vera moet vooraan zitten bij de dames. Maar ik mag van de Egyptische chauffeur naast hem zitten en heb daardoor een magnifiek zicht op de weg. We vertrekken om 9.00 uur en zullen drie en een half uur later aankomen in Tabuk. Bij het wegrijden uit Al Ula is het landschap erg mooi, bergen en woestijn en langs de oude Hejaz spoorlijn staan nog restanten van Ottomaanse versterkingen. Ergens halfweg bij een break staat een camion van Aertssen uit Stabroek. Ik heb ooit een project uitgevoerd met hen als onderaannemer en ken de CEO. Ik maak er een foto van en spreek de Pakistaanse chauffeur aan. Hij is onderweg met een lading fourrage voor de kamelen. Nadat we zijn aangekomen in Tabuk bezoeken wij eerst het oud Ottomaans fort dat nu wel open is; het is niet groot maar wel interessant, veel kleine kamers. We kunnen gratis van het kasteel naar het museum dat nu ook open is en heel groot en goed en overzichtelijk is aangekleed. Het kasteel was betalend maar het museum mogen we gratis bezoeken met een gids. Wat opvalt is dat er meer kantoorruimte is dan opstelruimte voor Saudi die NIETS doen. Daarna rijden we met een chauffeur van Sri Lanka naar ons hotel. We blijven nog een nacht in ons bekend hotel in Tabuk.
Donderdag 5/12/2019
We hadden al vlug een taxi gecharterd naar de luchthaven, 10 SAR is voldoende voor nauwelijks 4 km. We hebben voldoende tijd om op de luchthaven te ontbijten. We vertrekken om 10.20 uur uit Tabuk en twee uren later komen we aan in Ryadh. Buiten de luchthaven vroegen de taxi-standjes 120, dan 70 en eindelijk 50. In het ons bekend hotel Nafnafa hotel vroeg de Egyptische uitbater meteen geld, 220 voor twee nachten. Hij is niet toeschietelijk maar het is goedkoop. We gingen meteen lunchen bij Mama Noura waar we heen konden wandelen. Daarna namen we een taxi naar Jarir bookshop, is een keten van boekenwinkels in KSA. Ook naar Jarir hadden we kunnen lopen maar de taxi reed wat rondjes zodat het verder leek. We kochten er een interessant fotoboek en enkele postkaarten. Daarna vonden we een taxi die ons voor 35 naar Old Diriyah wou brengen. Hij sprak geen Engels en wist helemaal niet waar hij heen moest. Hij had het al talrijke keren nagevraagd tot ik plots Saif zie die wel precies weet waar we heen willen. Die buitenlandse gasarbeiders hebben geen benul waar een toerist heen wil en kennen meestal niet goed de weg. Saif zet ons af bij de ingang waar we niet in mogen, de tweede keer al. We moeten een ticket bestellen aan 210 of reserveren op een restaurant. www.diriyahseason.sa We mogen er echt niet in en moeten online reserveren voor de event, verlichting. Van een man uit de Emiraten die ook bevoegd is voor de ingang mogen we er wel in en gratis. Er stonden wel dertig stewards aan de ingang. Waw, eindelijk. Alles was heel mooi verlicht maar wij zijn toeristen en kunnen genoegen nemen met enkel de site te bezoeken zonder het event maar dat begrijpen Saudi niet. De verlichting is echt wel mooi, sprookjesachtig. Iemand verzorgt voor ons de online reservering voor het geleid bezoek want wij hebben geen KSA simkaart. Bij de rondleiding zijn we de enige buitenlandsee engelstaligen en een gids loopt met ons mee die ons veel uitleg geeft over At Turaif www.dgda.gov.sa Vooraf krijgen we een drankje en lekkere opgevulde dadels. Het sprookjesachtig verlicht At Turaif is wonderbaarlijk mooi, de rondleiding duurt een uur. In een restaurant drinken we een warme choco en ontmoeten er familie van de ambassadeur in Brussel. Hier zit het sjiek volk van Ryadh en KSA. Bij de uitgang bestelde een Amerikaan een taxi van Uber maar gezien wij niet op de correcte plaats stonden zagen we die niet opdagen. Een tweede zou 38 kosten maar hij reed verkeerd en het zou uiteindelijk 57 kosten. Het was reeds 22.45 en we konden eindelijk Mesmer opbellen om af te spreken voor morgen want hij had ons beloofd om samen Edge of the World te bezoeken. We gingen dan nog laat iets eten bij Mama Noura en de manager was heel tevreden ons terug te zien, hij trakteerde ons. Wij waren intussen vaste klanten en iedereen kende er ons.
Overnachten
We zullen twee nachten in het ons bekend Nafnafa doorbrengen.
Vrijdag 6/12/2019
We waren al vroeg aan het ontbijten, gingen terug naar het hotel en gaven onze bagage in bewaring. Tegen tien uur haalde Mesfer ons op bij ons hotel voor een gratis tour naar Edge of the World, 60 km op beton en dan nog eens 20 km op een piste door een wadi. Onderweg in de wadi stonden overal tenten met mensen erbij die er kwamen voor een dag of voor een weekend; ze dronken thee of deden eten gereed. Ze zwaaiden naar ons maar wij wilden verder. De weg door de wadi was prachtig, knoestige oude bomen, struiken waartussen soms kamelen peuzelden. The Edge, een diepe ravijn met weids zicht op de omgeving, is sschitterend. Hier liepen op vrijdag groepjes Saudi, vrienden. Iedereen was vriendelijk met ons en wilde weten waar we vandaan kwamen. Aan de overkant langs een smal bergpaadje ligt een hoge berg, een beetje cool om er heen te gaan wat Vera best aankan. Het is een diepe kloof en steile hoge rots. Ik en Mesfer waagden ons niet op de puntrots. Het uitzicht is wonderbaarlijk hier. Na een half uur dat we al dat moois hadden aanschouwd liepen we terug naar de SUV en reden langs kamperende Saudi die naar ons wenkten en ons uitnodigden. Ze waren bezig met picknicken of braadden vlees of dronken Arabische koffie met dadels. Wij stopten bij een groepje, een familie en mochten meegenieten. Na de nodige informatie te hebben verstrekt en de obligate foto’s reden we terug naar Ryadh. Het was een prachtige uitstap en we waren echt tevreden dat we zoveel hadden kunnen zien. De meeste punten uit onze wensenlijst hadden we gezien. Bij de vriendelijke familie hadden we dadels en wierook gekregen. Wierook is ook hier uiterst duur en benadert bijna de prijs van goud. We gaan nog een laatste keer eten bij Mama Noura en gaan tevreden en vroeg slapen. Morgen vliegen we naar Koeweit. Wat ons bijblijft zijn de heel vriendelijke en behulpzame Saudi’s. We willen nog eens teruggaan vooraleer ons jaarvisum vervalt.
