Rodrigues
RODRIGUES 2018
VOORBEREIDING
Planning
We zijn twee ervaren globetrotters en bedachten een combinatiereis te maken naar enkele eilanden in de Indische Oceaan : Réunion, Mayotte, Mauritius, Rodrigues en Comoren. Vera was reeds op Mauritius en Rodrigues geweest maar wou het nogmaals bezoeken met mij. Rodrigues ligt 560 km ten oosten van Mauritius. Het eiland is 18 km lang en 8 breed en is 200 km2 groot.
Visum
Voor Mauritius is er geen visum nodig. Men moet een fiche invullen en daarna krijgt men een stempel in de reispas. België heeft een consulaat op Mauritius. Rodrigues behoort tot Mauritius. Er is een return ticket nodig op Port Mathurin.
Geldzaken
ATM gebruikt op de luchthaven.
Vlucht
Ik was van uit Mauritius vertrokken naar Rodrigues met een vlucht van Air Mauritius op 26/03/2018 en vloog terug op 28/03/2018.
VLIEG NOOIT MET AIR AUSTRAL, HET ZIJN BEDRIEGERS.
Informatie
www.tourism-rodrigues.mu info.rodrigues@intnet.mu
Bezoek ook eens de botanische tuin “Le Jardin des 5 Sens” op Mont Bois Noir.
Niet ver af ligt Grande Montagne Nature Reserve, de unieke Rodrigues fauna en flora. Zij maken ook boottochten naar Iles des Egrets www.mauritian-wildlife.org
Vraag op het toeristenkantoor naar een bootsman die je naar Ile aux Cocos kan brengen
Alhoewel alle hotels op bovenstaande website van de toeristische dienst staan geef ik er nog enkele mee :
www.gitebellevue-rodrigues.com
www.chezronaldguesthouse.com in Saint François
cbmoneret@intnet.mu : Chez Claudine, table d’hôte in Saint François
REISVERSLAG
Maandag 26/03/2018
Reisweg: Vlucht van Mauritius naar Rodrigues.
Het is een korte vlucht van een uur en veertig minuten met Air Mauritius van Mauritius naar Rodrigues. Van uit de lucht schitteren de zandstranden van het Ile aux Cocos in de zon; het hart van het eiland is bebost. Het Iles aux Sables is even prachtig. Port Mathurin oogt groen. Op mijn vlucht kreeg ik een fiche die ik moest invullen en afgeven bij immigratie, reispas werd nagekeken, geen stempel. De formaliteiten op de kleine luchthaven van Plaine Corail zijn vlug afgehandeld. Alhoewel ik in Mauritius bleef moest ik toch voorbij de douane en immigratie. In Port Mathurin heb ik het dorp verkend. Op het toeristenkantoor, een typisch creools huis, heb ik enkele informatieve folders meegenomen. Rechtover het toeristenkantoor bevindt zich het postkantoor. In de Rue de la Solidarité staat een statige gouverneurswoning. Ik loop voorbij een veelkleurige oude Indische en Chinese winkel, alles in creoolse laagbouw stijl. Er staan enkele mooie riante huizen met tuin in het dorp. Iets buiten de dorpskern bevindt zich het goed georganiseerd busstation, voor iedere bestemming een veelkleurig hokje. De nummerplaten van de wagens beginnen met ROD. Terug naar het toeristenkantoor gegaan om mij te organiseren voor morgen. Morgenavond is er traditionele zang/dans/muziek in het luxeresort Cotton Bay www.cottonbayresortandspa.com maar ik zou geen vervoer terug kunnen vinden en ik logeer er evenmin. Om 16-17 uur zijn alle zaken dicht en gaan een half uur open van 18.00-18.30 uur. Ik kon net nog eten in “Les 2 Frères”
Overnachten
Buiten de luchthaven wachtte een chauffeur van mijn hotelletje mij op voor een rit van 17 km over het hoogste punt, de Mont Limon, naar Port Mathurin. Het duurt een half uurtje waarbij ik bijna het eiland in lengte had gezien. Ik had niet op voorhand de prijs gevraagd en bij afrekening zou Fateh mij 700 MUR aanrekenen, 18 euro. Ik had daar over gereclameerd en plots kreeg ik het gratis. Vervolgens schreef hij mij direct een rekening en moest ik betalen vooraleer de kamer te kunnen zien. Ik vroeg om eerst de kamer te mogen zien.
www.hebergement-fatehmamode.com mahmood@orange.mu Tel. (230)4992020
Huur wagen mogelijk alsook daguitstap naar Caverne Patate, Turtle Park en boottochtje naar Ile aux Cocos.
Dinsdag 27/03/2018
Reisweg: Bezoek François Leguat Giant Tortoise and Caverne Reserve.
Ik kon ontbijten boven onder een overdekt terras. Om 8.45 uur was het souvenirwinkeltje Titi la Mer nog dicht. Bij het busstation nam ik bus 12 naar La Ferme, 31 MUR en dan nog een andere bus naar Petite Butte en dan heb ik nog één km gelopen naar Anse Quitor waar de ingang van Caverne Patate zich bevindt. www.tortoisescavereserve-rodrigues.com Het is open 7/7 van 9 tot 17 uur, enkel gegidste bezoeken in groep, ingang kost 470 MUR. Eerst bezoeken wij talrijke oude en jongere schildpadden en maken er foto’s van en daarna lopen we door een soort dal naar een interessante grot die niet zo heel groot is. De Franstalige gidsbeurt duurt ongeveer anderhalf uur. Er zitten kleine kweekschildpadden, gekwetste en oude. Het was tamelijk warm, er moesten veel trappen worden genomen maar in het restaurant kon ik eten en drinken. Daarna moest ik ongeveer twee km naar een bushalte lopen en die bus bracht mij naar de grote weg bij Cascade Jean Louis waar een bus mij naar Saint Gabriël bracht en na een half uur kon ik overstappen op een bus naar Cotton Bay. De oude bus reed tergend traag op de hellingen. Toen ik er aankwam had ik maar een half uur tijd om de laatste bus terug naar Port Mathurin te halen. Ik heb dus heel vlug het chique hotel Cotton Bay bezocht en het bijhorend prachtig zandstrand en lagune. Vlug een cola gedronken en vlug vlug enkele foto’s genomen van dit luxe resort. In de buurt lag ook het Merlin Guesthouse. De laatste bus zat overvol met werkvolk uit het resort. In Port Mathurin achter het busstation bij de zee enkele mooie foto’s van de zonsondergang genomen. En dan mijn avondmaal genomen in “Aux 2 Frères”, lekkere zeevruchten. Meer volk nu in het restaurant en rustig.
Overnachten
Mijn tweede nacht bij Fatehmamode.
Woensdag 28/03/2018
Het had veel geregend vroeg deze morgen tot negen uur. Ondertussen had ik al ontbeten op het overdekt terras bij Fatehmamode. Ik heb nog wat het kleine centrum verkend. Op het postkantoor kon ik zichtkaarten kopen en verzenden met een stempel van Rodrigues. Veel magneten te koop maar geen CD met de typische creoolse accordeonmuziek van het eiland. In de markthal werden er veel potjes confituur aangeboden maar ook souvenirs en groenten en fruit. Tegen één uur vertrek ik met de bus naar de luchthaven maar die stopt om de tweehonderd meter zodat de rit wel een uur duurt. Het inchecken op de kleine luchthaven van Plaine Corail is op vijftien minuten al gedaan. In de vertrekhal is er een “grote” duty free winkel (rdpf@orange.mu) nog een kleintje en een toog met drankjes. Er is maar één wachtzaaltje en we moeten naar het vliegtuig wandelen.
