Bolivië

BOLIVIA – 2015

 

 

 

A –  VOORBEREIDING

 

 

  1. Planning

 

Ik had al heel wat gereisd maar was nog niet in de Andes geweest.  Dus maakte ik een plan om Ecuador, Peru en Bolivia te bereizen.  Ik zou ook de Galapagos eilanden bezoeken.  Er zijn voldoende reisboeken over die landen en het internet staat vol met bijkomende informatie.  Ik las reisgidsen over de drie landen en stelde een reisplan op.  Ik zou beginnen in Ecuador en eindigen in Bolivia.   

 

 

  1. Visum

 

Er zijn geen visa vereist voor de drie landen, een geldig reispaspoort is voldoende.  Voor zover mij bekend is in heel Latijns Amerika geen visum vereist behalve voor Suriname.  

 

 

  1. Geldzaken

 

Ik had cash dollars bij mij om ter plaatse om te wisselen of om desnoods een hotelletje te betalen.  Euro worden niet aanvaard in hotels, men kan ze wel omwisselen op wisselkantoren en banken.  Bovendien zijn er in de steden voldoende ATM om geld af te halen.      

 

 

  1. Vluchtplan

 

Men kan niet rechtstreeks van Brussel naar Ecuador vliegen.  Ik geef er de voorkeur aan om uit Brussel te vertrekken want dat is makkelijker en spaart tijd.  Veel vluchten vertrekken in Madrid.  Mijn keuze viel op een vlucht met KLM omdat ze rechtstreeks naar Quito vliegen. Van Quito vloog ik naar de Galapagos en terug in Quito vloog ik door naar Lima.  Van Santa Cruz, Bolivia kan ik mits een tussenstop in Sao Paulo rechtstreeks naar Amsterdam vliegen.  Dit is de goedkoopste mogelijkheid.  Het hele vluchtplan kost 1.512 euro.   

 

 

  1. Reisweg

 

Reisweg in Bolivia : Copacabana Titicaca, La Paz, Salar Uyuni, Potosi, Sucre, La Paz.

 

 

Informatie

 

Reisgidsen Lonely Planet, Footprint en Rough Guides.

 

 

 

B –  REISVERSLAG

 

    

 

Zondag 01/11/2015

Reisweg:  Titicaca en Copacabana (Bolivia).

Na twintig minuten wachten aan de grens Peru-Bolivia kreeg ik mijn stempel IN.  Copacabana is maar tien km van de grens en het is al zes uur als ik hier aankom.  Ik kan bij mijn vierde poging bolivares uit een ATM halen: 1 euro = 7.66 BOB.  De meeste hostals waren volzet maar eindelijk vond ik een kamer bij Residencial Paris.    

Overnachten:

Residencial Paris, Avenida 6 de Agosto, Copacabana, tel. 2382105 of 752-91590 Ik betaalde 50 BOB badkamer op de gang, geen wc papier of handdoek, geen ontbijt, nette kamer.  

 

 

Maandag 02/11/2015

Reisweg:  Naar La Paz  

Ik ben wakker om zeven uur en ontbijt op straat, 32 BOB.  Barbara, de Braziliaanse dokter met wie ik gisteren samen reisde komt bij mij en samen informeren we ons om een tocht op het Titicaca Meer te maken. Onze keuze valt bij Intekala www.ecotiticaca.com en we betalen elk 30 BOB.  De boot zou om 8.30 vertrekken maar het werd twintig minuten later.  De boot vaart anderhalf uur langs de oever en de vele eilandjes, prachtig is dat.  Aangekomen op Isla del Sol gaf ik mijn rugzak in bewaring bij een verkoopster.  We bleven maar een half uur op het prachtig groen Isla del Sol en konden niet de drie attracties bezoeken die de booteigenaar ons had beloofd.  Ik kon enkel vlug de Incatrappen, de Incabron en het terras bezoeken maar daar boven had ik een prachtig zicht op het meer en de aangelegde bootjes.  Ik zat op de terugweg op het bovendek in T-shirt maar het was wat fris, beter beneden zitten uit zon en wind.  Terug in Copacabana een  biertje gedronken op een terras met zicht op het meer en het haventje. Mijn bus naar La Paz vertrekt om 13.30 uur en aanvankelijk reden we door een mooi landschap langs het meer.  In Estrecho de Tiquina neemt het busje de ferry over het meer, de bus op een ponton, wij er af en in een ander bootje.  Verder gaat het over stofferige wegen. De voorstad van La Paz oogt armzalig.  Aan de busterminal neem ik voor 15 BOB een taxi naar Hostal Sagarnaya maar hier kost een kamer 100 of 150 BOB, single en ontbijt inbegrepen.  Ik neem mijn avondeten in een warm café, Luna rest. & Coffee Pub, een aanrader.  Een driedaagse tocht naar Salar Uyuni met een jeep kost duizend BOB verneem ik.           

Overnachting in La Paz : 

Hostal Posada, La Paz.  Vriendelijk, nette kamer, badkamer met wc papier en handdoek, ontbijt en wifi.  

 

 

Dinsdag 03/11/2015

Reisweg:   Verkennen La Paz en nachtbus naar Salar Uyuni.

Na mijn ontbijt heb ik een uitstap met jeep van 3 dagen/2 nachten geboekt naar Salar Uyuni en heb daarvoor 850 BOB betaald.  Tevens mijn vlucht van Sucre naar Santa Cruz geregeld: 1.200, slaapbus vanavond naar Uyuni 250 en bus Uyuni-Potosi 180. Ter plaatse in Salar Uyuni moet ik nog 180 BOB ingangsgelden betalen.  Alles geregeld bij www.incalandtours.com Daarna verken ik La Paz maar het is moeilijk lopen, zeker bergop, ik heb ademnood en er zit lood in mijn schoenen op deze hoogte.  Ik koop nog handschoenen en een sjaal want het is koud in de hostals in de Salar en ze zijn niet verwarmd.  Ginder kan ik wel een slaapzak huren.  Deze voormiddag was het fris maar in de namiddag is er een flauwe zon aanwezig.  Ik heb goed gegeten in Angelo Colonial.  Ik bezoek de kathedraal en dan de heksenmarkt – Mercado de Brujas ( niet Brugge maar heksen).  Om vijf uur komt men mij afhalen in mijn hotel, ze geven mij mijn documenten en om 18.30 uur vertrekt een luxebus van Omar naar Uyuni.       

Overnachting:

Op de nachtbus van Omar op weg van La Paz naar Salar Uyuni.

 

 

Woensdag 04/11/2015

Reisweg:    Naar Uyuni, Palacio de Sal, Isla Inkahuasi.     

Goed geslapen op de bus, goede slaapzetels op de dubbeldekker van Omar.  Aangekomen in Salar Uyuni tegen zeven uur in de morgen.  In het dorp naar de reisagent Sol de Mañana gegaan waar ik mijn vouchers van Inka Land Tours moest afgeven maar er vooraf toch een foto van nam.  Ik eet iets in een overdekte markt en koop water voor onderweg. Ondertussen is men bezig de jeep te laden.  Ik zou om negen uur vertrekken maar het werd 10.45 uur.  Ik ontmoet mijn twee Franse medereizigers in de jeep, we zullen drie dagen samen reizen.  Bij vertrek stappen er nog eens drie Bolivianen mee plus de chauffeur en we zijn nu met zeven inzittenden maar het gaat wel.  Bij boeking vertelt men niets over deze verrassingen en vertragingen.  Iets buiten het dorp stoppen we bij een treinenkerkhof waar we enkele mooie foto’s nemen bijna midden in een woestijn.  25 km verder in Colchani stoppen we bij het www.palaciodesal.com.bo Het is een sjiek hotel gebouwd in zout en we mogen er een kijkje nemen.  Daarna rijden we door een zoutwoestijn die bestaat uit ruitvormige witte zoutplaten zo ver het oog reikt.  We picknicken bij Playa Blanca op de middag en daarna maken we gekke foto’s in de onmetelijke zoutwoestijn.  Mijn twee Franse vrienden zijn fotografen en ze leren mij de kneepjes om mooie en grappige foto’s te maken.  Na de middag bezoeken wij Isla Incahuasi, ingang 30 BOB.  Het is een eiland midden de zoutwoestijn met hoge cactussen, heel mooi hier bovenop met prachtig panorama op de witte woestijn. Er rijden veel jeeps op hetzelfde traject.  Na een rondwandeling rijden we verder.  Tegen zonsondergang maken we nog gekke foto’s over de witte vlakte.

 Overnachten

We overnachten in een zouthotel, een raar gevoel en ongewoon. Goed geslapen, behaaglijk en warm, bed van steenhard zout met zachte matras, veel dekens erbij.  Ik had het niet koud.  De vloer en muren zijn van zout.        

 

 

Donderdag 05/11/2015

Ontbijt om 06.30 uur en daarna verschillende sites bezocht. In het piepklein dorpje San Juan staat een schilderachtig maar arm kerkje midden de woestijn.  We bezoeken een drietal Laguna’s, meren en daarna kruisen we de ertsenspoorlijn naar Antofagasta, Chili.  Bij de Arbol de Piedra is het bijzonder mooi en we verkennen de omgeving.  Bij onze middagpauze in en zoutrestaurant staan enkele witbestofte vrachtwagens die de woestijn doorkruisen.  In het restaurant staan enkele zoutstandbeelden.  Bij de Laguna Colorada is het bijzonder mooi.  We zijn bij de ingang van het nationaal park en moeten 150 BOB betalen, Bolivianen betalen 30.  Bij de Laguna Colorada was het bijzonder mooi: honderden roze flamingo’s zitten in het meer mineralen op te nemen, op de achtergrond lage eenzame bergen en naast ons grote graspollen.  Het vredig zicht met de honderden roze flamingo’s in wondermooi.  Nadien komen we aan bij het N.P. Avaroa waar het uitgestrekt bergmeer met eilandjes er in bijzonder mooi is vanaf Puerto Flamenco.  We zien overal vreemde rotsformaties waar tussen in de rotsspleten marmotten zitten. We rijden nu vlug door naar het “hostal” van Sol de Manñna dat in feite een koude stal is. We drinken een fles wijn en verbroederen met andere reizigers, het was koud maar gezellig.  Het is zoeken en wisselen om ergens een ordentelijke slaapplaats te vinden.  Gelukkig had ik een slaapzak.  Toen we bijna sliepen hoorden we plots een heel harde knal tot tweemaal toe.  We keken half slapend naar buiten en realiseerden ons dat er in de muur van de kamer net naast ons een groot gat was en dat die muur op instorten stond.  Gelukkig was ons zes niets overkomen, we hadden dood kunnen zijn.  Wegens instortingsgevaar zijn we dan verhuisd naar een andere kamer. Een dronken chauffeur was ladderzat en hard op de muur van het hostal ingereden.  Ik was uitzinnig van woede en verweet die chauffeur in het Spaans dat het een moordenaar was en dat hij weg moest.  Nadien is de politie hem komen arresteren.  Iedereen heeft die nacht slecht geslapen omwille van de dronken “Victor Hugo”.     

Overnachting:

In de varkensstal van Sol de Mañana.  

 

 

Vrijdag 06/11/2015

Reisweg:  Laguna Verde, Aguas Minerales, grens Chili in Hito Cajon, Uyuni, Potosi.  

Om 04.30 uur ging mijn wekker af en een half uur later kregen we een koud ontbijt.  Ik moest vannacht naar de wc maar er was geen papier en geen douche en het was er heel vuil.  Het is werkelijk een varkensstal hier.  Het was vannacht – 10° en er stond ijs op de plassen en het voelde ijzig koud aan. Onderweg stopten we bij fumeroles, geysers met rookpluimen die uit een gat kwamen.  Iets verderop kwamen we aan bij Termas de Polques, een soort Blue Lagoon.  Iedereen wou zich opwarmen en sprong er in.   Daarna reden we naar Laguna Verde, een prachtig wit zoutmeer met veel flamingo’s.  De grens met Chili is dicht bij en in Hito Cajon verlieten mijn Franse vrienden mij om verder te trekken naar San Pedro Atacama, 47 km verder in Chili. Daarna reden we vlug terug met een stop in Aguas Termales voor een koffie.  Dan ging het vlug tot een klein wegdorpje San Cristobal waar veel lama’s op een bergweide liepen.  Om 17.30 uur kom ik aan in Uyuni en een medewerkster van het reisbeau Sol de Mañana ging mee met mij naar de bus die om zes uur vertrekt.  Zij betaalde voor mij 40 BOB; ik had dat ticket aan het reisbureau Inca Land Tours in La Paz betaald aan 180 !  Hoe je als toerist voortdurend bedrogen wordt !!!

Om 22 uur kom ik aan in Potosi en met een taxi trek ik naar mijn hostal voor twee dagen.  

Overnachting :

La Casona Hostal, Calle Chuquisaca 460, Potosi.  Tel. 591 2 6230523 www.hotelpotosi.com  Ik betaal 40 BOB voor een bed in een slaapzaal met ontbijt. Ze organiseren ook een daguitstap naar de zilvermijnen.   Ik had nog een laat avondmaal om de hoek bij Cima de Plata en gezellige babbel met de uitbaters.

 

 

Zaterdag 07/11//2015

Reisweg:  Verkenning Potosi

Het hostal organiseert een daguitstap naar de zilvermijnen en iedereen in de slaapzaal was al vroeg wakker: ze kregen ieder een helm en laarzen mee. Ik was gisteren laat aangekomen en had niet geboekt voor de toer. Bij www.silvertours.8m.net kan men ook naar de zilvermijnen.  Rustig ontbijt, mijn dagboek ingevuld en info gelezen over de stad.  Er is veel te zien in Potosi dat op meer dan 4.000 meter hoogte ligt en dat voel ik als ik op straat loop  langs het Hostal 4060 verwijzend naar de hoogteligging.  Ik bezoek eerst de Casa Nacional de Moneda, National Mint House, www.casanacionaldemoneda.bo  waar de Spanjaarden al sedert 1545 zilvermunten sloegen van het zilver uit de mijnen in de bergen rondom Potosi. Ik betaalde 40 BOB en met een Engelstalige gids en in groep kon ik het interessante museum bezoeken.  De kathedraal was gesloten toen ik er voorbij liep.  Het museum-klooster van San Francisco is niet open tijdens het weekend.  De kloosters Santo Domingo en Santa Teresa waren wel open, mooie binnenkoer en prachtig interieur.  Daarna heb ik de mercado de vicuñas bezocht, veel aanbod van kleine foetusen die geluk zouden brengen.  Ik kan nergens geld uit de muur halen, heb het acht maal geprobeerd en ergens hielp mij een bewaker.  Voor toeristen is alles twee tot driemaal duurder dan voor de lokale bevolking.  Daarna door smalle straatjes gelopen en dan op de Plaza Mayor, de Grote Markt. Café de la Plata was gezellig, goede muziek. Op de binnenkoer van mijn hostal was het tof om te zitten en kennis te maken met andere reizigers.  ‘s Avonds lekker gegeten in restaurant 4040.          

Overnachting:

Tweede nacht in La Casona, Potosi.  

 

 

Zondag 08/11/2015 

Reisweg:  Bus naar Sucre.      

Rustig ontbeten.  De mercado artesanal is gesloten op zondag.  Nog een tijdje het stadscentrum bezocht en na de middag organiseerde het hostal een deeltaxi naar het busstation.  Vertrokken in Potosi om 13.30 en in Sucre aangekomen om 16.30 uur.  Aangekomen in Sucre deelde ik met een Duitse en een stel Libanezen een deeltaxi naar Hostal Kultur Berlin.  Na het inchecken nog een beetje het centrum van Sucre verkend en in een park gezeten; er is veel gesloten op zondag.  Er was een avondmis in de kathedraal en buiten stond een kinderkoor te zingen op de plaza.  Ik heb mijn avondmaal in het hostal genomen.  Andere mogelijkheid : Café gourmet Mirador.        

Overnachting:

www.kulturberlin.com Het Duits cultuurcentrum in Sucre.  Het is hostel, café-bar, restaurant,  Spaanse school.  Tel. (+591)64-66854 Er is een grote gezellige patio en er zijn  veel gasten.  Ik heb een kleine kamer, badkamer in de tuin, inclusief ontbijt en ik betaal 75 BOB.  Er is natuurlijk Duits bier van de tap.     

www.sucreturismo.go.bo 

www.casadeturismo.com.bo 

 

 

Maandag 09/11/2015

Reisweg:   Verkenning Sucre en dan vlucht via Cochabamba naar Santa Cruz.    

Na mijn ontbijt ga ik te voet naar het Museo Textil Indigena www.bolivianet.com/azur of www.asur.org.bo Het is een interessante kennismaking met de inheemse weefpatronen.  Ik ontmoet een Belgische reizigster en samen gaan we iets eten. Daarna bezoeken wij het nabij gelegen Museo de la Recoleta en zijn charmante binnenkoer en de prachtig mirador over de stad.  Daarna loop ik verder naar de markt en het centrum.  Vlug terug naar mijn hostal en een taxi genomen naar de kleine luchthaven van Sucre.  Ik was er twee uren voor vertrek maar één uur ervoor is ook goed.  Met BOA, Boliviana de Aviacion, met een uur vertraging om 18 uur vertrokken over het kaal berglandschap met weinig bewoning en een tussenstop in Cochabamba naar Santa Cruz. Van op de luchthaven neem ik de bus naar mijn hostal Loro Loco. Ik neem mijn avondmaal in Los Lomitos, groot en goed restaurant.        

Overnachten:

www.lorolocohostel.com Avenida Suarez Arana 134, Santa Cruz. Tel. (+591) 766 13284.  Ik betaal 60 BOB maar kan in $ betalen.  In een slaapzaal geslapen, kreeg lakens maar geen handdoek.  ‘s Morgens zelf ontbijt maken.     

 

 

Dinsdag 10/11/2015

Reisweg:  Vlucht van Santa Cruz, Bolivia naar Sao Paulo, Brazilie. Tweede vlucht met KLM naar Amsterdam.  

In mijn hotel bestellen ze een taxi naar de luchthaven, 60 BOB is het vast tarief. Het is een half uur rijden van uit het centrum.  Mijn rugzak werd onderzocht in beide luchthavens.  De federale politie in Brazilië is niet vriendelijk, zijn zelfs brutale macho’s.  Ik kom er aan tegen 17.30 uur.     

 Overnachting: soles extra voor een boottochtje op een echt rietbootje naar een ander eiland.  Er is een klein restaurant waar men iets kan eten of drinken.  Er staan overal kleine rieten huisjes en de bewoners lopen er in traditionele klederdracht ten behoeve van de toeristen.  Alhoewel het heel toeristisch is ervoer ik het toch als een mooie belevenis.  In zo een rieten huisje is het heel behaaglijk en het isoleert goed de koude.  Na wat dans en muziek gaan we terug aan boord van de motorboot die ons naar de kade in Puno brengt door de rieten “straat”.  Na een middagmaal in Puno vertrok mijn bus om twee uur en reed langs het mooie Titicaca Meer met bergen in de verte.  De grens is niet ver af en Bolivia lonkt.  Ik kon mijn strookje “stempel IN Peru” niet vinden, paniek maar mits een kleine boete kon ik toch Peru verlaten.      

 

Back-continent
album
back1
Je ben niet gemachtigd om van deze site content te kopieren.