CANADA – NEWFOUNDLAND – 2014

Onbekende Canadese provincie

VOORBEREIDING

Vlucht:

09/05/2014 : met KLM naar Montreal, Canada : vertrek 15.25, aankomst 16.50 uur, plaatselijke tijd.

09/05/2014 : met Air Canada : van Montreal naar St Johns, NL (YYT): 19.45 – 23.47

18/05/2014 : met Westjet : van St Johns YYT via Halifax naar Toronto: 13.30 – 16.44

18/05/2014 : met KLM van Toronto naar Amsterdam: 17.35 – 06.45 volgende dag

Prijs : 690 €.

Behalve Newfoundland bezoeken wij ook het Franse overzeese departement Saint-Pierre-et-Miquelon

REISVERSLAG

Vrijdag 09/05/2014

Aangekomen op Schiphol MOET ik inchecken via een automaat, er is geen balie meer. Er is wel nog een hostess aanwezig die je doorverwijst naar de automatische bagageafgifte. Eigenlijk wijst het zichzelf uit. Van GS Security wordt ik mijn tandpasta en douchezeep die in een doorzichtige zak werden aangeboden afgenomen. Het vertrek met KLM is zacht en voelt prettig aan. Het was een goede vlucht en ik kon wat slapen. In Montreal aangekomen in transit bestel ik een “groot” bier, verwacht een 33 cl maar krijg een reuzen pot van één liter, kost wel 16 CAD. Op de luchthaven kon ik maximaal 400 CAD pinnen met mijn Mastercard. Maestro doet het niet, waardeloos in Canada! Verbindingsvlucht met Air Canada verliep vlot. Met een taxi van de luchthaven naar het centrum van Sint John’s berekent men het vast tarief van 25 CAD. Aangekomen bij mijn logement stel ik vast dat de deurcode is veranderd, had mijn bed besteld op 17/2 en ze hebben pas een dag voor mijn vertrek mij een andere code gemaild maar ik was toen al onderweg. Het is al na middernacht en ik kan gelukkig nog iets te eten krijgen uit de keuken.

Overnachting

HI City Hostel, 18 Gower Street, St. John’s : cityhostel@gmail.com tel. 1-709-754 4789 www.hihostels.ca of www.hihostels.ca/stjohns

34 CAD betaald voor bed in gedeelde kamer.

Zaterdag 10/05/2014

In ons hostel vragen wij naar de mogelijkheden om naar Fortune te gaan. Men bestelt voor ons een busje, Foote’s Taxi, tel. (709)832 0491 komt ons om 13.00 uur ophalen bij het hostel. Wij nemen ons ontbijt in Quality Hotel Harbourview, 2 Hill O’Chips wat dicht bij ons hostel ligt. Het eten is lekker, vlotte bediening en niet duur. Nadien ga ik alleen de stad verkennen, mijn reismaat die gisteren aankwam heeft dat al gedaan. Veel kleurige houten huizen. Meer info op : www.downtownstjohns.com Ik loop Water Street en Duckworth af. Na de middag vertrekken wij met het klein busje van Foote met acht medepassagiers naar Fortune, 45 CAD betaald. Onderweg is er niets te zien. ’s Avonds klettert de regen hard tegen het raam. De vader van de eigenaar brengt ons naar een nabijgelegen restaurant want er zijn er niet zoveel in Fortune. Op de deur staat “gesloten wegens Moederdag morgen” maar we mogen binnen en krijgen lekkers te eten voor 34 CAD/pp.

Overnachten

Om 18 uur komen we aan in Fortune maar er is niemand in het besteld hotel www.fortuneharbourview.com in 74 Eldon street of www.hotelfortune.ca Onze taxichauffeur belt (709)832 0947 wat op een bord bij de ingang staat. Weldra komt de vader van de eigenaar aangereden en wat later komt de jonge eigenaar met wie mijn Nederlandse reismaat in discussie gaat omtrent de prijs over twee kamers i.p.v. een kamer te delen. Wat een Nederlander “goedkoop” noemt kost 173 CAD of 121 euro !!! Het bed is heel goed en de flat is zeer ruim met zitplaats en keuken.

Zondag 11/05/2014

We hebben lang geslapen en zelf ons ontbijt klaargemaakt. Tegen elf uur kwam de vader van de eigenaar ons oppikken en voer ons naar het kantoor van zijn zoon die tickets voor de boot verkoopt. We betaalden 52 CAD cash. Op dit groene kantoortje www.saintpierreferry.ca deed geen enkele bankkaart het, ook niet Visa. Daarna kregen we een lift naar Seaman’s Grand Bank Museum met prachtig beschilderde gevel, interessant: www.townofgrandbank.com . Hij haalde ons nadien op om ons naar de veerboot te brengen. In de haven met vuurtoren lagen enkele vissersschepen aan de kade en stond een standbeeld van wereldoorlog I. In een houten schuurtje toonden ze ons een paar kreeften die net gevangen waren. Om 14.45 uur afgevaren in Fortune en een uur later aangekomen in Saint Pierre. We verblijven drie dagen op Saint-Pierre-et-Miquelon.

Woensdag 14/05/2014

Josette had onze vlucht www.airsaintpierre.com naar Saint John’s telefonisch gereserveerd. We nemen een taxi naar de luchthaven met een stop bij Savoyard, mooi uitzicht. Om 8.30 uur hebben we onze vlucht met Air Sint-Pierre naar Sint John’s, Canada. Men moet links zitten om een goed zicht op de eilanden te hebben. In de luchthaven van Sint John’s zijn vijf bedrijven die auto’s verhuren. Na vergelijking valt de keuze van mijn reismaat op www.enterprice.ca want een kleine wagen kost slechts 368 CAD staat op de affiche. Bij navraag hebben ze geen kleine wagen meer maar wel een Toyota Corolla, een grote dus. Bij berekening van verzekering, 13% btw en 14% luchthaventaks komt dat op 561 CAD, het “gratis” navigatiesysteem wordt mee doorgerekend. Hier afficheren ze geen totaalprijs zoals bij ons en de taksen daar spreken ze niet over tijdens het verhuur maar rekenen ze wel aan zonder woorden. Ze verhuren hier enkel automatisch geschakelde wagens en ik moet wennen en meteen door de stad rijden waar bovendien geen enkele richtingaanwijzer bord staat. Gelukkig is een dame zo vriendelijk mij voor te rijden en mij op de goede weg te zetten naar Cape Spear. Alles was gesloten, ook het museum en het was er zeer koud, bijna vriespunt. Cape Spear ligt op een heuvel en is het dichtste punt bij Europa, er staat een vuurtoren (1835) en het oude gebouw (winkel) waar destijds de telefoonkabel aankwam uit Europa, Ierland. Er is ook een kolossale bunker die in W.O. II dienst deed als verdediging. Na een paar foto’s vlug terug in auto en naar Signal Hill gereden voorbij de kleurrijke vissershaven. Hier staat ook al een hele batterij kanonnen op een heuvel om de haven te verdedigen. Grote parking maar bezoekerscentrum was nog gesloten, wel enkele mooie wandelwegen langs de grillige kust. Beetje gewandeld op de paden: mooi zicht op stad, vissershaven, kust en vuurtoren. In de Cabot Toren bevindt zich een tentoonstelling over Marconi en amateur radio en een winkel. Info : www.pc.gc.ca Verder naar Pouch Cove gereden en mooie ijsberg gezien bij bosjes aan de kust. Verder gereden naar Portugal Cove waar men de autoferry kan nemen naar Bell Island. Terug gereden naar Sint John’s en gegeten in ons bekend Quality Hotel.

Info over nationale parken in Canada : www.parkscanada.gc.ca

Lokale brouwerij in het historisch vissersdorpje : www.quidividibrewery.ca

Treinmuseum : www.railwaycoastalmuseum.ca

Overnachten

HI City Hostel, 18 Gower Street, St. John’s : cityhostel@gmail.com

Donderdag 15/05/2014

Na een goed ontbijt in Quality Harbour View rijden wij de stad uit op weg nr. 1 op de Transcanadian Highway naar Clarenville, maximum 100 km/uur. Ons hostel ligt niet ver van een uitvalsweg en dadelijk zijn we uit de stad. Er is weinig verkeer, het wegdek in soms kapot en onze onmisbare navigatie deed het uitstekend. In de stad is een navigatiesysteem zeker onmisbaar want nergens staan richtingsborden. Ergens onderweg bij een zeldzaam tankstation staat een levensgroot beeld van een eland, ik ben maar een klein ventje als ik voor de foto onder zijn kop ga staan. In het binnenland niets te zien, eentonig landschap, lage stenen heuvels, lage bosjes en struiken en soms een meertje, geen huizen, geen restaurants, winkels of motels en weinig tankstations. Pas bij Clarenville zijn er winkels en veel meer. We nemen weg 230 N en rijden dwars door Bonavista Peninsula en vervolgens langs de East Coast waar wij de afslag naar Trinity nemen. Het is een historisch plaatsje met oude houten gebouwen, een vuurtoren, 3 houten kerkjes en kleurige huisjes. Bij the Church of the Most Holy Trinity op de hoek van Ash’s Lane en Pie Corner staat een de oudste houten kerk van Newfoundland, gebouwd in 1833 en de ernaast staat apart de kerkklok uit 1880. IJsbergen voor de kust. Bij Skipper Robert, een gezellig houten restaurantje naast de kerk, goed geluncht, eland gebraad gegeten: www.trinityeco-tours.com Meer info over dit pittoresk dorp op : www.trinityhistoricalsociety.com en www.seethesites.ca het online toeristenkantoor. In Bonavista zagen wij massa’s pakijs die nog in de baai dreef en in de verte kleine ijsbergen. Bij het naderen van de vuurtoren op Cape Bonavista staat langs de weg een bord “puffins, whales and icebergs ahead”. Hier zien we veel grotere ijsbergen die in zee drijven. In 1497 landde hier John Cabot met de Mathew voor de Engelse kroon, sindsdien zou Noord Amerika opgeëist worden door het Verenigd Koninkrijk. Zijn standbeeld staat er als getuige van de eerste Engelse landing in dit continent. Het is hier mooi langs die ruwe kust, pakijs en ijsbergen in de verte. De vuurtoren is niet toegankelijk. De winkeltjes zijn nog gesloten, pas open na 17/5. Iets verderop ligt Dungeon Provincial Park met zijn uitgeholde bogen bij de zee wardoor het water zich onafgebroken doorheen wringt. Daarna hebben we het historisch centrum van Bonavista verkend; enkele kerkjes en de kleurrijke vissershaven. Gegeten in the Harbor Quarters waar we logeerden.

Overnachten

The Harbour Quarters, 42 Campbellstreet, Bonavista, tel. (709)468 7982 www.harbourquarters.com

Het is een rustiek oud houten hotel uit 1920. Het ziet er chique uit aan de buitenkant en we betaalden maar 110 CAD voor een kamer met twee grote bedden, badkamer en ontbijt. Heel mooie kamer. Aanrader.

Vrijdag 16/05/2014

Na het ontbijt met uitzicht over het nog leeg terras (zon maar te koud) en de haven zijn we over weg 235 naar Clarenville gereden, geen richtingswijzers. Mooie kustweg maar geen historische stadjes te bespeuren. Onderweg zagen we nog regelmatig ijsbergen in zee maar na Summerville was het gedaan. In Clarenville zijn er veel warenhuizen, tankstations, bedrijven enz. Het toeristenkantoor is nog gesloten; het seizoen moet nog beginnen. Tijdje over de Transcanadian Highway gereden en afslag 27 richting Placentia genomen. Het landschap werd wat heuvelachtiger en iets mooier met prachtige rustige dorpjes. In de buurt bezochten we langs een slechte gravelweg van 2,3 km de site van de Atlantic Charter waar in 1942 Roosevelt en Churchill elkaar ontmoetten voor geheime besprekingen en waar de beginprincipes van de UNO werden opgesteld. Bij Castle Hill zagen we de bewakers net buiten rijden bij het gesloten hek maar we mochten er toch binnen want het is maar vanaf 1/6 open. We hadden een mooi zicht van op de heuvel bij de ruïnes van het fort met zicht op de haven die ooit eens heel bloeiend was toen er nog kabeljauw in overvloed was. De visvangst is nu in verval. Daarna nog wat rond gekeken in het stadje Placentia waar ik een 4X4 zag met een zware sneeuwschuiver vooraan gemonteerd. Iedereen rijdt met een zware 4X4, geen fietsers of voetgangers. Het was vandaag 15° C. en ’s nachts 6° C.

Overnachten

Harold Hotel, Main Street, Placentia: twee kamers met gemeenschappelijke badkamer 113 CAD betaald. Netjes en met restaurant erbij.

Zaterdag 17/05/2014

Deze morgen eerst nog het stadje bezocht: het oud houten kerkje en het oud kerkhof met graven uit de 18° eeuw. Gooseberry Cove Provincial Park bezocht, een strand met aangespoeld wrakhout waar niets te zien was. Verderop nog enkele verstilde kustdorpjes bij inhammen gezien. Bij St Bride’s neem ik de afslag naar Cape St. Mary’s Ecological Reserve waar heel veel zeevogels op de rotsen bij de zee zitten, vooral papegaaiduikers, meeuwen en jan van genten. We zien vogels op zee dobberen, in de rotsspleten naar hun nesten vliegen, hoog boven een rots staat een vuurtoren die niet toegankelijk is, heel mooi om dat te bewonderen. Een bootje met toeristen kwam niet dicht bij de vogelrotsen om ze niet te verstoren; wij zagen meer van op de bovenkant. Er lag een wandelpad naar een vogelrots waar duizenden vogels zaten en het seizoen moet nog beginnen, dan zijn er miljoenen vogels hier. Het educatief centrum was nog maar drie dagen open. http://www.env.gov.nl.ca/env/parks/wer/r_csme

Dan hebben we in www.gannetsnest.com in St Bride’s een koffie gedronken en zijn dan verder langs het schiereiland richting Colinet gereden. Van Cape St Mary tot Colinet stond er niet één huis, puur natuur en ruige kust. Na Colinet reden we langs de Solomonier inham, hogere heuvels en heel mooie kustweg op weg 90 en 10. Trepassey is een verspreid dorp zonder centrum, gelukkig konden we hier tanken en hebben we een lekkere vissoep gegeten. Er was na St. Bride’s geen restaurant meer. Fotostop gemaakt in Portugal Cove en Cappahayden. Tussen Portugal Cove South en Cape Race rijden wij door het desolaat maar mooi “edge of Avalon” voorbij kleine dorpjes: www.edgeofavalon.ca De vuurtoren van Cape Race bezocht en the Myrick Wireless Centre waar de noodoproep van de zinkende Titanic werd opgevangen. Afslag Port Kirwan genomen , een oud koloniaal haventje uit 1621 en ruïnes bezocht, gelegen in de Irish Loop: www.colonyofavalon.ca Het werd laat en nergens aan de oostkust van Avalon was er een hotelletje of restaurant, wel tussen Ferryland en Witless Bay waar veel hutten maar geen motels waren. Bij een B&B bij Burnt Cove stond de deur open maar er was niemand, daar konden we niet in gaan. Een buur belde dan een dame in Wittles Bay die nog een kamer vrij had voor 125 maar ik kon afbieden naar 100 CAD. Het was al laat en we konden nog vlug iets eten in een tankstation. ’s Anderendaags ontbeten bij www.irishloopcoffeehouse.com in de buurt.

Overnachting

Witless Bay Suites, Gallows Cove Road, Witlesss Bay. www.witlesssbaysuites.com tel. 334-2893

Sheila is een vriendelijke dame. Grote ruime kamer, twee bedden, keuken, geen ontbijt, ruim, netjes. 100 CAD.

Zondag 18/05/2014

Even in Witless Bay gestopt en verderop in Petty Harbour, het haventje bezocht, de houten kerk en de vele kleurige houten huizen in het centrum waren nu in een mysterieuze mist gehuld. We hadden geluk, gedurende de ganse reis was het open zonnig weer geweest en nu hadden ze mist en regen voorspeld. Nog voor de middag moesten we onze huurwagen inleveren, einde van de reis.