Ceuta & Melilla
Ceuta en Melilla 2022
VOORBEREIDING
Reisperiode: 06 – 13/04/2022
Inreisdocumenten : Belgische ID kaart
Op de luchthaven moeten we onze covid vaccinaties kunnen aantonen op onze gsm en ook het Spaans Controledocument met QR-code in te vullen op de site van Spain Travel Health www.spth.gob.es Ik had dit document zowel op mijn gsm als uitgeprint bij mij. Aangekomen op de luchthaven van Malaga stonden controlemensen in witte kledij ons op te wachten maar ze deden slechts steekproefsgewijs effectief controle; ik mocht door.
Geld: cash € meegedaan + bankkaarten en visa.
Kaarten :
Stadsplannen van Ceuta en Melilla kon ik ter plaatse op de toeristische diensten krijgen.
In Gibraltar haalde ik voor één euro een kaart uit een automaat.
Websites
REISPLAN
Na wat zoekwerk kom ik er achter dat ik best met TUI kan vliegen. Ik betaal 209 € voor mijn vlucht heen en terug naar Malaga. De tijd dat we dat nog voor 50 € konden doen is voorbij. Met Ryanair wil ik niet vliegen want hun diensten zijn barslecht en het personeel wordt slecht en te laat betaald. Ik vertrek voor een weekje op woensdag. Ik moet vertrekken in Charleroi en het vertrekuur is gunstig alsook het uur van terugkomst.
Gezien de korte tijd moet ik een strak reisplan handhaven dat er als volgt uitziet :
06/04/2022 : vlucht om 16.35 uit Charleroi. Aankomst in Malaga om 19.35 en dan heb ik nog ruim de tijd voor een avondmaal en inscheping om 23.59 uur.
07/04/2022 : Ik overnacht op de veerboot naar Melilla die ik reeds online had besteld, afgerekend aan 140,00 euro. Ik kom er aan om zes uur in de morgen. Inchecken in mijn hotelletje, gereserveerd op booking.com Nadat ik ben opgefrist ga ik die prachtige stad verkennen.
08/04/2022 : Ik ga uitgebreid de stad en omgeving verkennen. Om middernacht vertrekt de veerboot naar Malaga en ik slaap in een softzetel.
09/04/2022 : Nadat ik om 06.00 uur ben aangekomen in Malaga neem ik de bus naar Algeciras en daarna de veerboot naar Ceuta waar ik ‘s avonds vermoeid aankom. De veerboot werd afgerekend aan 75 euro.
10/04/2022 : Vandaag verkenning van Ceuta dat niet zo goed bevalt als Melilla. Om 19.15 neem ik de veerboot en kom een uur later aan in Algeciras waar ik twee dagen verblijf in een gezellig familiehotelletje.
11/04/2022 : Daguitstap naar Gibraltar.
12/04/2022 : In de voormiddag verken ik Ageciras waar ik nog gewerkt heb. Tegen de middag neem ik de bus naar Malaga en drie uren later kom ik daar aan. Ik verken het centrum van Malaga waar het erg druk is vanwege de Semana Santa.
13/04/2022 : Ik moet al vroeg opstaan en ga met de bus naar de luchthaven, vertrek om 9.45 uur voor een vlucht van twee en een half uur naar Zaventem.
REISVERSLAG
Dag 1 – woensdag 6 april 2022
Ik vertrek met mijn auto naar Brugge waar ik een week op de parking bij het station ga staan. Ik had reeds voordien de vertrektijden van de treinen naar Charleroi uitgezocht en ga nooit met de laatst mogelijke trein, gelukkig. Bij de automaat een seniorenticket van 7.20 en een TEC-ticket van station Charleroi naar de luchthaven 6.00 euro gekocht. Ik verneem dat er op de lijn Brussel-Charleroi werken zijn en dat ik een omweg via La Louvière moet maken en tijd ga verliezen.
In Brussel Zuid vragen mij Oekraïnse vluchtelingen hoe zij op de luchthaven van Charleroi kunnen raken. Ik zeg hen in mijn beste russisch dat ik er ook heen ga en een dame van het Rood Kruis vraagt mij of ik hen wil begeleiden. Het traject is wat moeilijk en ik moet veel navragen, de vier Oekraïners volgen mij. Ze hadden hun ganse vluchtweg van het platgegooide Kharkiv niets hoeven te betalen behalve nu op de bus van de TEC waar geen ontkomen aan was, geen medelijden. Ze vertellen mij dat ze doorvliegen naar een kennis in Dublin met Ryanair. Ze tonen hun ducumenten die in orde zijn maar ze hebben twee katten mee in reismandjes en die mogen NIET aan boord bij Ryanair. Ik probeer alles uit, ga bij de infobalie, de medewerkers enz. maar niets of niemand helpt. Ik vraag bij info of ze geen veearts kennen of een dierenasiel die de katten kan opnemen want als ze aan boord gaan zouden de katten worden gedood en dat willen ze niet, ze hebben trouwens die dieren helemaal uit het verre Kharkiv meegebracht. Ik had een vlucht naar Malaga en zou ze met TUI mogen meenemen maar dat lijkt mij geen goede oplossing. Ik moet dringend aan boord en op het allerlaatste moment ontmoet ik twee dames die de katten bij hen willen opnemen en ze moeten er zelfs hun ticket voor de Flixbus voor laten vallen en een duurder ticket ergens anders kopen, ze denken er over na. De Oekraïners blijven op de luchthaven en ik weet niet wat er verder gaat gebeuren. Twee dagen later verneem ik van de dames dat de katten bij hen in Gent zitten en de Oekraïners verblijven bij een Oekraïnse hulporganisatie in België in afwachting op een betere vlucht naar Dublin.
Na een vlucht van anderhalf uur kom ik aan in Malaga. De bagage lag al vlug op de band en ik kan door de medische covid-controle lopen waar ze slechts steekpreofsgewijs personen controleren. Voor vier euro neem ik de bus, lijn A, naar het Estacion Maritima en heb nog ruimschoots de tijd voor een avondmaal in de omgeving waar ik van een Nederlands stel uitgenodigd word om bij hen aan te zitten en ze trakteren mij zowaar op een Chouffe. Een stevig avondmaal smaakt best na zo een hektische dag. Het was een gezellige babbel met mijn noorderburen. Nadien ga ik naar de wachtzaal van de veerboot die om 23.59 vertrekt naar Melilla. Ik had die veerboot heen/terug online geboekt bij Balearia op de site directferries.be en kost 140 euro. Vaartijd is zes uren en ik heb een makkelijke luxe slaapzetel besteld. Er gaan naar schatting honderd mensen aan boord.
Dag 2– donderdag 07/04/2022
Aan boord neem ik een vroeg ontbijt. Tegen zes uur in de morgen kom ik aan in Melilla en sta wat verdwaasd bij de uitgang te kijken waarheen ik moet. Er is geen infodienst waar ik een stadsplan kan vragen en er zijn bijna geen mensen op straat om de weg naar mijn hotelletje te vragen. Na een kwartiertje lopen kom ik om zeven uur aan in mijn bij booking.com geboekt Hotel Nacional, Calle Conde del Serrallo 10 in Melilla, tel. 952684540 hotel_nacional@hotmail.com Bij de receptie betaalde ik 80 € voor twee nachten en tot mijn verbazing mocht ik meteen op mijn kamer want ik was heel moe. Mijn kamer was heel netjes en de commentaren op booking.com waren onterecht. Het hotel is netjes en er is wifi. Ik kan ergens een ontbijt nemen op straat en vervolgens ga ik de stad verkennen tot aan de siëstatijd. Melilla heeft een oppervlakte van 12,3 km2 en 87.000 inwoners waarvan 44% moslims. In Melilla staan ongeveer tweehonderd prachtige hoge art-deco en modernista-stijl gebouwen die mij doen denken aan Algiers. Het is een speciale mix Spaans en artdeco en is op Barcelona na de mooiste stad van Spanje. Ik heb de oude stad bezocht en de vuurtoren waar ik gratis op mocht. Het Parque Hernandez is bijzonder mooi en half tropisch met zijn slanke palmbomen. Bij de Plaza de España staan enkele hoge statige regeringsgebouwen. Het Bastion de la Concepcion is een oud verdedigingswerk bij de Plaza de Armas en enkele forten zoals dat van San Carlos, San Miguel gesitueerd in Oud Melilla, een verademing om hier rond te kuieren. Bij het fort Conception mag ik gratis het klein Historisch Museum bezoeken en heb een mooi zicht op de haven en de omgeving. Ik dwaal door Melilla la Vieja en kom op de stemmige Plaza Pedro de Estopinian en verderop bij de Capilla de Santiago en Mantelete. De Casa de los Cristales is een prachtig gebouw. Ik eindig mijn dag in het prachtig bebloemd Parque Hernandez. Nergens heb ik toeristen gezien op enkele Spanjaarden na. Overal zijn er typische Spaanse bars waar men tapas kan eten. Dat het niet toeristisch is bewijzen de prijzen: een sangria op een terrasje kost slechts twee euro. Het was nu 25° en ik werd moe omdat ik vorige nacht niet zo goed had geslapen, ik neem mijn siësta. Daarna loop ik wat rond in de Marokkaanse wijk bij de moskee en enkele theehuizen en drink een heerlijke munthee. Tegen acht uur gaan de tapasbars open, ik ontdek dicht bij mijn hotelletje Lacerveceria op Calle O’Donnell 23 waar ik voor twee biertjes en twee tapas slechts 6,40 betaal en er is wifi. Het is hier typisch Spaans, druk en gezellig.
Dag 3 – vrijdag 8 april 2022
Ik neem een ontbijt rechtover mijn hotelletje voor 4,70 €. Ik wandel naar de Plaza Menendez Pelayo waar een prachtig wit kerkje staat van Sagrado Corazon de Jesus. Het pleintje is geflankeerd met sinaasappelbomen met rijpe vruchten die naar het schijnt niet eetbaar en zuur zijn maar het oogt wel verleidelijk. Hier staat ook een beeld van Cervantes met zijn hoofdpersonage Don Quijote. Daarna ben ik te voet naar het statig fort Victoria gelopen voorbij het Parque Lobera. Ik kan er gratis in en een kijkje nemen in het klein museum. Van hier uit heb ik een mooi zicht op de haven, geen toeristen. Ik loop nogmaals door Melilla la Vieja, het fort Concepcion, de kerk Concepcion, Foso de Hornabecque en Santiago naar de Plaza de España waar voor de aanzet van de Semana Santa een orkest speelt met een herdenkingsceremonie. Op een terrasje neem ik mijn middagmaal: tweemaal een sangria en tapas, 6 €. Ik heb nu heel het centrum en de oude stad gezien met zijn versterkingen en forten en prachtge huizen.
Ik had wel al eens op tv gezien dat er Afrikaanse vluchtelingen illegaal over het hoge hekken kruipen zodat ze in EU komen en asiel kunnen aanvragen. Een taxi bracht mij erheen en ik heb enkele foto’s van die hoge hekken genomen: hoe ze daar over kunnen klauteren is mij een raadsel. Ergens achter een poort is er een officiële ingang maar die is leeg want sedert twee jaren blokkeert Marokko de grens met Spanje omdat dit laatste land zijn oud-kolonie, de Westelijke Sahara niet wil overdragen aan Marokko in ruil voor het Spaans behoud van de enclaves Ceuta en Melilla. Marokko had zelfs het lef tevens de Canarische eilanden op te eisen. Verderop op een strand hangen enkele jongens uit Guinee rond. Terug op de Plaza de España neem ik een tweede taxi naar een andere richting, naar het Fort van Rostrogordo dicht bij de grens. Ik mag er niet in maar mag wel een foto nemen aan de ingang. Er ligt ook een camping (of asielcentrum ?) binnen de omheining. Samen met mijn chauffeur wandel ik door bosjes van zomereiken naar het uitkijkpunt waar beneden bij het strand de grens tussen Melilla en Marokko is omheind met een hoog hekken en pinnetjesdraad. We worden in de gaten gehouden door de Marokkaanse grenswachten.
Terug in de stad geniet ik van een sangria op het terras van La Flaca waar ik later ook mijn avondmaal zal nemen. Op de Plaza de España loop ik langs het “Casino Militar”, vreemd. Het is vandaag 25° en ik neem mijn siësta, een douche en maak mij gereed om te vertrekken. Om middernacht vertrekt mijn veerboot naar Malaga.
Dag 4 – zaterdag 9 april 2022
Ik had weinig geslapen vanwege spelende kinderen in de slaapzaal en een hard snurkende man. Tegen zes uur in de morgen komt de veerboot aan in Malaga. Ik heb lang gezocht naar de bus voor Algeciras en werd haaldelijk in de verkeerde richting geleid. Het busstation is ver weg van de Terminal Fluvial wat niet erg handig is. Mijn ticket bij Avanza kost 20 € en de rit duurt twee uren. De bus gaat naar La linea vlak bij Gibraltar om dan door te rijden naar Algeciras. Veel toeristen stappen af bij La Linea om Gibraltar te bezoeken. Er was markt in Ageciras en ik neem er een kijkje waarna ik een middagmaal nuttig.
Bij het loket van Balearia kreeg ik enkel een ticket one way naar Ceuta. Waarom ? Moest het maar navragen waar ik het online geboekt heb, nl in Griekenland bleek. De dame aan het loket was niet hulpvaardig en ik vroeg bij de informatebalie wat meer uitleg en van deze dame kreeg ik te horen dat mijn terugvaart bij een andere veerdienst was geboekt, had ik niet gezien en ook niet zo geboekt/besteld. Het stond op mijn boeking die niet bevestigd was. Een hulpvaardige man bij Transmediteranea aan het loket hielp mij bij mijn bevestiging van de terugvaart. Ik heb mijn tickets online besteld bij Omio. Mijn veerboot vertrekt om 14 uur in Algeciras en zal aankomen in Ceuta om 15.30 uur. Op het achterdek zie ik de kaaimuren en de straddle-carriers van Maersk waarvoor ik lang geleden heb gewerkt. Aangekomen in Ceuta is het een half uurtje lopen tot aan mijn hotel : Hercules Boutique Hotel, www.herculesboutiquehotel.com Mijn kamertje is erg klein maar wel netjes, geen ontbijt voor de 50 € die het kost. Ik moest niet betalen, zal wel van mijn rekening afgenomen worden via mijn Viasakaart die ik bij boeking doorgaf. Ik zou er niet meer heen gaan. Al meteen zegt de eigenaar mij dat ik morgen absoluut om twaalf uur buiten moet zijn want dat het nadien gesloten is en dus kan ik geen bagage in bewaring geven voor een halve dag morgen. Ik ben nogal moe en ga een uurtje rusten vooraleer ik het kleine centrum van Ceuta ga verkennen.
Meteen valt de ingangspoort en de imposante versterking op. Op de Plaza de Africa staat een prachtig gemeentehuis, er tegenover de Iglesia de Santa Maria de Africa, de “catedral” en de Comandancia Militar. Het zijn heel mooie gebouwen op een prachtig bloemrijk plein. Ik loop op de mooi betegelde hoofdstraat omzoomd met statige palmbomen, de Gran Via en de Paseo de Revellin tot de Plaza de los Reyes. Het Casa de los Dragones, het Drakenhuis is een juweeltje van art deco en moorse stijl met draken op het dak van de lokale artist Antonio Romero Vallejo. Ceuta is kleiner dan Melilla, minder art deco en modernismo huizen waardoor je het centrum al vlug hebt verkend. Op een heuvel staat een fort.
De eigenaar stuurt mij op mijn vraag in de richting van enkele fastfood eettentjes waar het goedkoper is. Er is ook luid muziek op een binnenkoer en het bevalt mij niet. Ik ga toch tegen zijn advies in naar het El Muelle Restaurant waar ik een voorgerecht, “verse vis” (diepgevroren kabeljauw uit Noorwegen) en een sangria bestel, mooi zicht op de jachthaven maar niet echt goedkoop. Het Casa Trujillo op de Plaza de Constutucion is prachtig verlicht.
Dag 5 – zondag 10 april 2022
Ik was gisteren erg moe en heb wat langer geslapen. Ik neem een klein ontbijt op een terras voor 2,80 €. Daarna maak ik een korte wandeling in het centrum maar loop nu langs de zeeweg; eerst langs het standbeeld van Hercules die twee Griekse zuilen uit elkaar duwt. Ik loop langs het casino en het mooi Parque Maritimo bijna tot buiten het centrum bij de haven tot het Parque de San Amaro maar dan moet ik teruglopen langs de hoofdstraat die ik reeds deels ken. Ik heb nu de indruk dat ik het compacte centrum gezien heb: op twee uren heb je het gezien. Tegen de middag moet ik uitchecken maar mag iets verderop bij Café Plaza mijn koffer in bewaring geven. Ik verwen er mezelf op een lekkere lunch. De Semana Santa is begonnen en overal staan de tribunes reeds opgesteld. Alle winkels behalve bakkers en café’s zijn dicht. Ik neem een taxi naar het fort Monte Hacho en de weg slingert langs aangename wegen naar boven. Ik laat mij afzetten bij de ingang van het fort waar ik zonder permit niet binnen mag. Ik loop omheen de hoge imposante muren naast een bloemenbed en beneden ligt Ceuta en de haven, de Straat van Gibraltar en het Rifgebergte. Het is hier prachtig en ik wandel verder naar de vuurtoren waar ik bij het uitkijkpunt bij een parking een man ontmoet met wie ik een babbel heb terwijl ik uitkijk over natuur en het dorp beneden. Er gaat geen bus terug naar het centrum maar de man biedt mij een lift aan. Op een Marokkaans terras drink ik een frisse munthee en bij Café Plaza drink ik nog een biertje voor 2 €. Er is wifi en ik neem rustig de tijd om mijn berichten na te zien. Ik ben tijdig op de terminal van de veerboot en mijn ticket bij Transmediterraneo is in orde. De boot vertrekt stipt om 19.15 bij betrokken hemel.
Dag 6 – maandag 11 april 2022
Vandaag staat een daguitstap naar Gibraltar gepland. Ik had gisterenavond reeds navraag gedaan waar de bus zou vertrekken en was al eens tot het Estacion de Buses van Comes gelopen. Bus M120 vertrekt om het half uur naar La linea, terminal bij de grens van Gibraltar. Het is een rit van 30 km, duurt 45 minuten en kost 2,50 € voor een senior. Ik neem een ontbijt bij het busstation in La Linea, 2,80 euro.
Alhoewel Gibraltar Brits gebied is kon ik met mijn Belgische ID die ik toonde vlot doorgaan bij de grens. De Spanjaarden die er werken liepen eveneens vlot door op vertoon van hun ID. Ik had gevreesd dat ik mijn reispas moest tonen want had die niet bij.
Iedereen loopt op het voetpad over het vliegveld; als een vliegtuig moet landen gaat een rood licht aan.
Na een tijdje lopen naar het centrum zag ik plots een bus die naar Punto Europa ging, ik stapte op en betaalde 2 euro. Ik liet mij afzetten op het kruispunt van Europa Road en Engineer Road en liep door tot aan Jew’s Gate waar een mooi uitzicht is op de haven en Algeciras in de achtergrond bij het Pillars of Hercules Viewpoint en monument. Hier staan busjes die een dagtour maken uit het centrum voor 25-35 € naar de door Unesco erkende Gorham’s Caves. 16 € koste de ingang van het natuurpark. Ik heb een eindje langs de Mediteranean Steps gelopen langs de hellingen door bosjes en prachtige panorama’s en het pad is gratis. https://gibraltarinfo.gi/nature-reserve/
Ik heb dan terug gewandeld naar Jew’s Gate en verder langs Europa Road naar Europa Point waar echter geen apen zitten. Hier staat pertinent een moskee gebouwd door de Saudi’s alsof Europa een moslim-continent zou zijn. Ik loop wat langs het Trinity Lighthouse dat het uiterste zuidpunt van Europa is https://gibraltarinfo.gi/other-attractions/#europa-point Er is ook een monument van de Poolse militairen, het Sikoski monument.
Ik vraag een dame hoe ik vlug terug naar het centrum kan en liefst naar de kabelbaan en ik neem van Europa Point een bus terug naar Trafalgar Square dat dichtbij de kabelbaan ligt. Ik bekijk Trafalgar Square en het kanon, the Bank of Gibraltar, het kerkhof Trafalgar en het South Bastion.
Ik koop een ticket voor 16.5 £ die ik met mijn bankkaart betaal. Ik moet echter een uur in de rij wachten tot ik aan de beurt ben. Wie online koopt krijgt voorrang : https://gibraltarinfo.gi/cable-car-2/ Als men ook het natuurpark wil bezoeken kost het 34 £. Intussen had ik honger gekregen en ik kan in Mons Cape Suite een tafeltje bemachtigen met een uitstekend zicht om er te lunchen. Daarna heb ik wat rond gekeken en foto’s genomen van de apen.
Eenmaal beneden heb ik door de voetgangersstraat Main Street gelopen. Uiteraard een drukke straat met veel winkels, bars, restaurantjes en souvenirswinkels. Ik loop langs het kleine King’s Chapel, Gibralter Court, Catholic Cathedral. Bij the Royal Calpe kan ik zowaar een Belgische Stella drinken in de tuin achterin. Na het plein bij de Casemates kom ik bij het vliegved terecht, loop er over en kan vlot langs de douane lopen, mijn ID getoond en ik mag door.
Met de bus terug naar Algeciras, kost 2,50 €. Ik heb nogmaals gelogeerd in www.pensionlisboa.com Hospedaje Lisboa in Algeciras. Lisboa.algeciras@gmail.com Ik heb geboekt via booking.com en betaalde 60 € voor twee nachten zonder ontbijt. Ik had een ruime kamer en badkamer, alles netjes en vriendelijk familiehotelletje. Een sterke aanrader en goedkoper dan overnachten in Gibraltar.
Dag 7 – dinsdag 12 april 2022
Ik had ergens een ontbijt en nadien ben ik naar het busstation gelopen waar ik een ticket voor Malaga had gekocht, 20 €. Het werd mij aangeraden in mijn hotel op voorhand een ticket te kopen en het loket is reeds open om 9.15 uur. Ik heb dan nadien wat in het centrum van Algeciras gelopen maar het regende nogal veel. Ben toch tot de Plaza Alta gelopen, mooi plein.
Een groep Italiaanse motorijders wou naar Marokko maar die hebben de grens met Spanje reeds twee jaar gesloten met de eis naar Spanje om Ceuta en Melilla en de Canarische eilanden af te staan als ze niet officieel de Westelijke Sahara, een Spaanse kolonie tot 1976 zouden krijgen. Spanje zou hebben ingestemd op 7/4/2022 met de Marokkaanse eis. Eindelijk mogen goederen, en personen terug naar Marokko. Volgede week mogen de motards doorrijden.
Mijn bus vertrekt stipt om twaalf uur en zal er drie uur over doen om in Malaga aan te komen. Het regent de ganse dag zodat ik het niet erg vind dat het vandaag een reisdag is. In La Linea stappen vier Vlamingen op de bus. Zij waren vanuit Marbella gekomen om een dagje Gibraltar te bezoeken maar ze konden enkel een copie van hun Belgische ID tonen en werden prompt terug gestuurd aan de grens met Gibraltar.
Aangekomen in Malaga zie ik geen toeristische informatiedienst in het groot busstation, geen stadplannen en mijn Google Maps doet het niet. Ik moet het wel navragen maar de ene stuurt mij rechts en de andere links tot ik eindelijk mijn adres goed aangewezen krijg.
Eindelijk aangekomen op mijn adres geboekt bij booking.com op het tweede verdiep van een oud gebouw en het staat nauwelijks aangegeven bij de deur. Het is een oud versleten kot waarvoor ik bovendien direct nog 49 € moet betalen voor nog eens een slecht bed op mijn laatste dag. De badkamer is gemeenschappelijk. Ik vind het hier niet aangenaam.
Het was de Semana Santa en in de straten kon men op de koppen lopen, overal muziekkorpsen tot ‘s avonds laat, veel tribunes om de processie’s te volgen en massa’s mensen en overal superdruk. Ik trakteerde mijzelf op een koffie en taartje. Het was koud en het regende voortdurend. ‘s Avonds ergens in een stil zijstraatje Indisch gegeten en vroeg gaan slapen.
Dag 8 – woensdag 13 april 2022
Ik was reeds om zes uur wakker en ging op zoek naar een bushalte wat nogal lang duurde omdat de haltes waren verlegd doordat straten waren afgezet door tribunes, kortom het gedoe van de Semana Santa had alles overhoop gegooid. Dankzij straatvegers toch terecht gekomen en nog een kwartiertje gewacht op de bus naar de luchthaven die 4 € kost. Een taxi kost 20 €. Een half uur later kom ik aan de luchthaven. Ik moet hier twee uren voor vertrek aanwezig zijn. Alles gaat vlot en ik kan nog ontbijten op de luchthaven. Mijn vlucht heeft een half uurtje vertraging en na twee en een half uur land ik in Brussel/Zaventem.
Voor 12,80 € heb ik een trein naar Brugge. Ik heb mijn auto geparkeerd op de parking van het station: ik steek mijn kaartje in de automaat en moet 44 € betalen.
