Ghana
GHANA 2019
VOORBEREIDING
Planning
Ik plan om te starten in Ivoorkust en via openbaar vervoer te reizen door Ghana, Togo, Benin en terug te vliegen uit Burkina Faso.
Ghana is toeristisch meest bekend bij ons. Ik wou vooral de kustzone en de slavenkastelen bezoeken.
Visum
Men moet persoonlijk een visum aanvragen bij het consulaat, kan niet online of als VOA. Het “Application for entry permit/visa” kan men ophalen op hun site.
Consulaat van Ghana
Generaal Wahislaan 7
1030 Brussel (Schaarbeek)
Tel. 02/705 82 20
www.ghanaembassy.be ghanaemb@chello.be of consular@embassyofghana.be
Aanvragen indienen van maandag tot donderdag 10 – 12 uur. Gesloten op vrijdag. Nodig: 1 aanvraagformulier met foto, kopie van vliegticket, hotelboeking en kopie paspoort. Mijn aanvraagformulier was niet helemaal perfect ingevuld en ik moest een andere aanvraag invullen, dus moest ik naar een printing shop op nr. 278 gaan om het daar opnieuw online in te vullen en door te zenden. Toen ik terugging naar het consulaat hadden ze het reeds ontvangen, alles in orde dus. Ik moest vijf werkdagen later terugkomen om mijn visum op te halen. Het paspoort moet nog zes maanden geldig zijn en het visum moet worden gebruikt binnen drie maanden na uitgifte.
Reisperiode: 6 – 12/05/2019
REISVERSLAG
Maandag 06/05/2019
Ben vandaag uit Ivoorkust aangekomen en naast mij zat een Ghanees die mij vlot door de immigratieposten loodste. Hij hielp mij en in een winkel waar ik Ghanese Cedi voor euro’s wisselde. Daarna heb ik een bus genomen van de grens naar Elmina: de bus vertrok tegen 13.30 uur en kwam na een lange rit aan in Elmina tegen 20 uur en het was al donker. De hoofdweg langs de kust is een drukke tweevaks asfaltweg met veel trucks uit Nigeria, Togo en Benin, zelfs een busje uit Liberia. In ieder dorp moesten we stoppen, politiecontrole en de chauffeur gaf telkens geld aan de corrupte politiemannen. Soms moest hij wegentol betalen. Er zijn veel hoge verkeersdrempels onderweg waardoor we maar traag vorderen.
Met een taxi reed ik naar naar Guesthouse Ohlala. De chauffeur vroeg 20 maar ik gaf 10. Mijn kamer kost 60 GHC, geen ontbijt, geen avondeten of biertje en geen toeristen. De man ging ergens een bakje eten halen. Proper kamertje, goed bed, koelkast, weinig water in de douche. Geen internet.
Dinsdag 07/05/2019
Deze morgen neem ik een taxi naar het kasteel en er tegenover ligt het Coconut Grove Bridge House waar ik op het terras met zicht op het kasteel St George en het haventje mijn ontbijt neem. Ik betaal 40 GHC ingang in het kasteel. Het wit slavenkasteel is groot en hoog en is aan het strand gelegen tussen palmbomen en het vissershaventje. Het kasteel en de stad is verbonden met een oude kapotte voetgangersbrug met veel gaten er in. Er is ook een nieuwe brug voor voertuigen. In het kasteel zelf staan geen meubels, er zijn veel kamers op drie verdiepingen. Op de binnenkoer staat de oude Portugese kerk dat nu dienst doet als museum. Op de kantelen staan nog veel verroeste kanonnen dreigend naar buiten te wijzen, mooi zicht op de stad en de scheepswerven beneden bij het strand. Er worden nog traditionele vissersboten gebouwd. Ook aan het strand staan nog enkele kanonnen tussen de palmbomen. Op de binnenkoer lees ik nog Nederlandse psalmteksten wat schijnheilig lijkt met de eeuwenlange slavenhandel en slechte behandeling van de slaven in kleine cellen door de Hollanders. Daarna wandel ik door het stadje langs oude koloniale huizen naar het Hollands kerkhof en de vissershaven. Daarna loop ik naar het Portugees fort Jaco (Sao Joao) dat niet kan worden bezocht doch de poort staat open en ik kijk vlug eens rond. Met een taxi terug naar mijn guesthouse en na een siësta vertrek ik om twee uur naar Cape Coast, 10 GHC, een uurtje rijden langs een mooie kust. Ik ga logeren in Prospect Lodge, tel. 204 346 355, www.prospectlodge.webnode.com In mijn gids staat dat er een bar en restaurant is maar dat klopt niet. De dame van de receptie liep met mij mee naar een bar rechtover de moskee. Er vlakbij was er een internetcafé waar ik mijn mails kon lezen en waar ik kon skypen met België (de jongen van het internetcafé zei mij dat dit niet zou lukken). Dan wandelde ik in twintig minuten naar het slavenkasteel en liep wat op het strand langs een rasta restaurantje waar ik een babbel had met een paar toeristen. Ik liep wat op het strand waar de lucht er wel mooi maar bijzonder dreigend en pikzwart uitzag. Ik zat in een restaurant op mijn spaghetti te wachten toen plots een deel van het dak wegwoei door de hevige rukwinden, een ware orkaan. Ik was een beetje ongerust dat het ganse houten restaurant zou ineen storten.
Woensdag 08/05/2019
Ik moest tien minuten lopen naar het busje die mij naar Kakum N.P. kon brengen en lang gewacht in het busje totdat het eindelijk vertrok, 7 GHC, 30 km verder noordwaarts. Aan de ingang moest ik 2 GHC betalen en tweehonderd meter verder kan men kiezen uit enkele activiteiten. Ikzelf en nog vier andere bezoekers kozen voor de canopy walk, 60 GHC met gids. De wandeling over de hangbruggen boven het bladerdak duurden een uurtje op de stabiele loopplanken, regelmatige planken stevig verankerd en met een degelijk vangnet en stalen kabels. We zagen geen dieren in de bomen over de 650 meter lange boomwandelpad. Op het terrein bevinden zich enkele souvenierwinkeltjes en een restaurant/cafetaria. Aan de uitgang kon ik direct in een busje stappen richting Cape Coast. Onderweg enkele dorpjes maar niets bijzonders. Om het kasteel te bezoeken was het al te laat, dus dan maar een rust ingelast en iets gedronken op een terrasje. Ik nam mijn avondmaal in een restaurant waar ik met een menigte op een groot scherm voetbal kon kijken, Ajax verloor tegen Tottenham.
Donderdag 09/05/2019
In mijn hotel kon ik niet betalen in euro, dus ging de eigenaar met mij mee naar een winkelier die kon wisselen. Ik nam mijn ontbijt bij Baobab House waar men tevens een kamer kan huren voor 7 GHC zonder ontbijt. Er waren nog een aantal toeristen aanwezig en het is vlakbij het kasteel gelegen. Daarna ging ik het slavenkasteel bezoeken, steeds 40 GHC ingang in Ghana. Het is een groot wit imposant slavenkasteel met veel kanonnen bovenop. Ik voel mij triestig als ik de enge plaatsen zie, de onderaardse gangen waar grote aantallen slaven dicht op elkaar gepakt zaten die een beetje eten kregen door een donker doorgeefluik wachtend op hun verscheping naar een onbekende wereld. De toiletten waren open greppels die recht in zee stroomden, beschimmelde muren en vooral heet. De Hollanders hebben de Portugese forten veroverd in Ghana en verdienden gedurende 265 jaar veel aan goud en slavenhandel en toen het niet meer rendabel was lieten ze het over aan de Engelsen. Er was een groep zwarte Amerikanen aanwezig die later een lezing over de slavernij bijwoonden. In die lezing hadden ze het over de “blanken” en niet over Portugezen, Hollanders en Britten die heel veel slaven uit Afrika verscheepten. Ik maakte de opmerking dat niet alle blanken daaraan meewerkten. Tegen de middag verliet ik het hotel en begaf mij met een taxi naar het Ford bus Station waar ik voor 18 GHC een grote bus nam naar Accra, duurt vier uren. Een medepassagierster hielp mij bij Manon Junction een taxi te vinden naar Dokua Hotel. Ik was nog maar tien minuten bij de receptie toen plots een jongeman met rugzak aankwam in de gietende regen, een jongeman van 24 uit Charleroi. Hij had net als ik geboekt bij booking.com
Het adres is : Dokua Royal Hotel, tel. 0243 3727389, Pokuase Kwabenya Road, behind ICGC High Tension. Ik was er tevreden over.
Vrijdag 10/05/2019
Het ontbijt was in orde. Nadien zijn we naar de grote weg gelopen en hebben voor 4 GHC een taxi genomen naar Jamestown Lighthouse waar direct opdringerige “gidsen” ons verdrongen. We mochten geen foto’s nemen enz. We negeerden hen want dat scenario ken ik al. Er lag vooral veel rommel op het strand en er stonden armzalige hutjes in plastic en karton van de vissers. Er werd geen vis te koop aangeboden en er waren al evenmin visrestaurants. Op het strand werden houten vissersboten ambachtelijk opgebouwd, mooi houtsnijwerk. Mannen repareren netten, liggen te slapen of spelen spelletjes. Het is hier bijlange niet zo pittoresk als beschreven in mijn reisgids Petit Futé. We hebben te lang in de hete zon gelopen en ik ben flink bruin geworden. Niet ingesmeerd, de lucht was betrokken maar toch is er een hoge UV-straling. Uiteindelijk konden we ergens een gerookte vis kopen die we opaten bij een winkeltje met een biertje. De gerookte vis was groot, goedkoop en lekker en we zaten vol, geen avondmaal meer genomen. Er is een drukke weekendfile en we deden er lang over om terug in ons hotel buiten het centrum te komen.
Zaterdag 11/05/2019
Ik had een laat ontbijt en wou vertrekken naar Lomé, Togo. Ik mocht mijn hotelrekening betalen in euro. Ik kreeg een email dat er een ontvoering was van toeristen in het noorden van Benin en deels in Burkina Faso waar ik nog heen wou. Ik was een beetje van streek. Ik zit wat voor op schema en in Accra is verder niets meer te zien. Het is al na de middag toen ik een mail kreeg uit Lomé dat ik toch een dag vroeger dan gepland mag komen maar gezien het zaterdag is en misschien druk besluit ik nog maar een dagje in Accra te blijven. Na de middagrust ontmoette ik Albert die mij morgen naar de bus voor Lomé zou brengen. Ik heb dan nog mijn reisgids over Togo gelezen want het regende toch. Ik heb een klein avondmaal en biertje besteld in het hotel. Ik betaal mijn rekening zodat ik morgen vroeg kan vertrekken.
Zondag 12/05/2019
Om acht uur had ik reeds mijn ontbijt en daarna had ik een babbel met een vriendelijke dame met kind op de rug bij de receptie. In Afrika neem je je baby mee naar het werk, geen kinderopvang. Met Albert en een andere gast gaan we naar de hoofdweg en nemen een taxi naar het busstation van STC en voor 33 GHC neem ik het busje naar Aklao, de grens met Togo. De rit duurt vier uren zonder stop. De grensformaliteiten duren slechts een half uur. Lomé ligt aan de grens en mijn hotel daar is slechts drie km. Van de grens.
