Irak
Arabisch Irak en Kurdistan 2022
VOORBEREIDING
Reisperiode: 07 – 25/03/2022
Inreisdocumenten : Vaccinatiebewijs + PLF + bewijs van negatieve Covid-19.
Op de luchthaven in Brussel moeten we onze covid vaccinaties aantonen op onze gsm. Twee dagen voor ons vertrek moeten we een PCR test laten nemen en ik print het resultaat voor alle zekerheid maar uit om in Baghdad te kunnen tonen. Verder moeten we online een PLF invullen en tonen bij terugkomst in Brussel. Bij aankomst in Baghdad kunnen we een VOA bekomen mits we 77 USD cash betalen.
Geld
Veel cash $ + Visakaart van twee verschillende banken meegedaan. Bij voorkeur nieuwe briefjes van 100 USD meedoen, dat wisselen ze graag. Kleinere coupures willen ze soms niet wisselen, is wel goed om hotelletjes te betalen. Bij het wisselen krijgen we 146.000 IQD voor 100$ en dat was een stabiele koers.
Kaarten
Ik had een kaart Reise Know How van Irak mee maar ter plaatse bleek die waardeloos te zijn omdat er niet alles op stond. Dus verder gewerkt met kleine kaartjes uit onze reisgids.
Reisgidsen
Reisgids van Bradt derde editie 2022 meegedaan maar die is net hetzelfde als editie twee.
Ik heb dat gemaild aan Bradt maar kreeg er geen reden voor opgegeven. Ik dacht dat er
nu met de nieuwe visumregeling van 21/03/2021 een totaal andere gids met veel meer
informatie zou worden uitgegeven. De gids is daarom wat verouderd maar de
bezienswaardigheden zijn er nog steeds.
Websites Arabisch Irak
Op Facebook vond ik Iraqi Travelers Café waar ik lid van werd en het is een heel goede groep uit Baghdad waar je alles kunt vragen, vb logementen, prijzen, meet up Iraqis enz.
www.quitandgotravel.com : ik vond deze informatieve site heel nuttig.
www.againstthecompass.com: van de Spaanse globetrotter Joan
www.theglobetrottingdetective.com : een Duitse blogster, heel informatief
https://www.joaoleitao.com/travel/iraq/
https://onestep4ward.com/category/middle-east/iraq/
https://www.joaoleitao.com/travel/iraq/
https://onestep4ward.com/category/middle-east/iraq/
https://www.soviettours.com/southern-iraq
Websites Kurdistan
https://www.unchartedbackpacker.com/category/the-middle-east/iraq-the-middle-east/
http://dontstopliving.net/category/central-asia-middle-east/iraq/
http://www.traveladventures.org/continents/asia/iraq.html
https://onestep4ward.com/category/middle-east/iraqi-kurdistan/
https://againstthecompass.com/category/iraq-2/
https://www.unusualtraveler.com/category/destinations/middle-east/iraq/
https://www.svenlucaworld.com/nl/reisebericht-irak/
https://www.globespots.com/country/iraqi-kurdistan/
https://guide.arrivalguides.com/vanuatu_en_20210311T103254Z.pdf
https://www.soviettours.com/iraq
https://www.theglobetrottingdetective.com/iraqi-kurdistan-travel-tips/#4
https://www.thetravelcamel.com/kurdistan-sights/ informatie over Kurdistan
https://www.traveltomtom.net/destinations/middle-east/iraq/travel-to-kurdistan-iraq
REISPLAN
We vliegen heen naar Baghdad, bezoeken Arabisch Irak, gaan over land over de grens met Kurdistan en vliegen terug naar Brussel uit Erbil. In het zuiden gaan we verscheidene historische sites bezoeken. We verplaatsen ons telkens met gedeelde taxi’s want bussen bestaan hier niet. Basra word ons verste punt en van hieruit nemen we de trein naar Baghdad. Daarna gaan we naar Samara met zijn spiraalvormige toren en verder naar Mosul. De grens overgaan van zuidelijk Irak naar Kurdistan was geen probleem. Kurdistan is heel mooi van natuur.
ER GERAKEN
Vliegen
Met Turkish Airlines met stop in Istanbul, raakt men makkelijk in Erbil waar men op de luchthaven een VOA kan bekomen voor een maand. Met www.chamwings.com een Syrische luchtvaartmaatschappij kan men van Erbil naar Damascus vliegen. Hun adres in Damascus : cs@chamwings.com en in Erbil chamwings@zozik-air.net
Na enige vergelijking lijkt Pegasus de beste keuze. We vliegen vanuit Charleroi met een tussenstop in Istanbul naar Baghdad. We vliegen terug uit Koerdisch Erbil via Istanbul naar Charleroi. De vluchten samen kosten net geen 400 €. We mogen 20 kg ruimbagage meedoen maar daar beginnen we niet aan. We deden wel warme kledij mee.
REISVERSLAG
Dag 1 – maandag 7 maart 2022
Met de trein van Antwerpen naar Charleroi Sud gespoord, 7,20 € als senior. Meteen ook mijn ticket voor de bus van de TEC van station Charleroi naar de luchthaven gekocht, 6 €. Om 15.30 vertrekt onze vlucht naar Istanbul met een kwartier vertraging. Op de luchthaven van Istanbul iets gegeten en om 22.15 doorgevlogen naar Baghdad waar we om 1.40 op dinsdagmorgen aankomen. Bij het kantoor van Immigratie hebben we ongeveer een uur gewacht op ons visum (VOA) waar we 77 $ moeten voor betalen, gepast geld geven. Buiten de luchthaven staan hordes taxi’s en busjes, nogal duur lijkt ons en we lopen wat verloren in een overdekte parkeergarage te zoeken naar een goedkopere mogelijkheid. Dan voer ons een taxi buiten de groene zone naar Firnas (plein?), een soort niemandsland waar niets te zien is. Verscheidene mannen kwamen op ons af en discuteerden over de prijs en met de minst agressieve man reden we voor 12 $ naar ons geboekt Oscar Hotel bij booking.com. Maar het was volgeboekt zei men ons. Want 7 maart is reeds voorbij en dus hadden ze onze kamer reeds verhuurd en ons niet meer verwacht alhoewel ik dat had aangegevan op voorhand. We waren intussen behoorlijk moe zo midden in de nacht. We vroegen raad aan onze taxichauffeur en vroegen om een budgetkamer. Hij voer ons ergens ver weg waar men 100 $ vroeg. Dat is teveel en ik vroeg hem terug naar Sadoun Street te rijden waar er meerdere hotelletjes zijn. Het derde hotel was ook vol. Uiteindelijk ingecheckt in ons vierde hotel waar we eindelijk om 3.40 uur kunnen gaan slapen. Het ligt naast ons oorspronkelijk hotel, dus veel tijdverlies.
Overnachting : Op voorhand via booking.com besteld : Oscar Hotel, Sadoun Street Gezien onze slechte ervaring (zie hierboven) zou ik dit hotel afraden. Net er naast geslapen in Funduq Dar Aldiyafa voor 35$ ontbijt inbegrepen. Bij de receptie waren ze nogal nors en het is een kot met vuil tapijt.
Dag 2– dinsdag 8 maart 2022
Traject : Bezoek Ctesiphon en verkenning Baghdad.
Na ons ontbijt hebben we uitgekeken naar een ander hotel rechtover maar ze vroegen 100 $, te duur.
Daarna zijn we met twee busjes naar Ctesiphon gereden, moesten ergens overstappen, kost 2.000 IQD. We konden er niet vlakbij komen want de toegangsstraat was geblokkeerd dus namen we een tuktuk die 5.000 IQD kost en vroeg om een klein rondje te toeren. Een “gids” die een deal had met de tuktuk ging met ons mee. Achteraf bleek dat dit maximum 500 mag kosten. Het Ctesiphon dat ooit een prachtige troonzaal is geweest is de grootste overspannen gemetste boog op de wereld en is 29 meter hoog en 25 meter breed en ligt 31 km ten zuidoosten van Baghdad in Salman Pak. Er was een museum bij dat geplunderd werd en van de mooie tuinen blijft er niets meer over na het regime van Saddam Hussein. We zijn in euforie als we naderbij komen maar het is omheind, ommuurd en in herstel en we mogen er niet in van de militairen. Ik vertelde de bewaker dat ik in de negentiger jaren de haven van Umn Quasr mede heb helpen bouwen toen ik in een baggerbedrijf werkte en we mochten er meteen gratis in. Alhoewel het volledig in de steigers stond was het toch indrukwekkend. De bewaker deed de jongen van de tuktuk het teveel betaalde teruggeven en sprak een eerlijke taxichauffeur aan. We betaalden in totaal 6.000 IQD voor ons twee om terug in Baghdad te raken met drie verschillende busjes. We lieten ons bij het Tahrirplein afzetten en liepen over het heel zwaar bewaakte plein naar ons hotel. Op het plein is een groot munument met de geschiedenis van Irak te zien.
Op sadoun Street bestellen we een sap van pommegranate en krijgen het kado.
In ons hotel ontmoeten we Daniel uit Iran die goed engels spreekt en ons hielp bij de receptie waar ze geen engels begrijpen. Hij nodigde ons uit op het avondeten in een goed restaurant in Mansour Mall en het was lekker en teveel zodat we het overschot meenamen. Hij betaalde ons avondeten en nog eens de taxi ook. Als dat geen gastvrijheid is van de moslims.
Overnachten : Toen we terug kwamen van Ctesiphon liepen we in Sadoun Street naar ons hotelletje en liepen langs het hotel Diljat Al Khare waar een Oostenrijker, Ali voor de deur stond en ons dit hotel aanraadde. We gingen een kamer bekijken en beslisten om te verhuizen naar dit adres. We zijn te laat uitgecheckt uit dat vorig kot en we zijn vlug voorbij de receptie naar buiten geglipt. Ze riepen ons nog agressief na “money”. We hebben hier meteen twee nachten met ontbijt geboekt en betaalden 70$. Daniel hielp ons bij de receptie. Ons Hotel : Diljat Al-Khare, Sadoun Street near Sadoun statue, Baghdad. Tel. 07817253721 of 077119956520 dijlakare@yahoo.com Vrienelijke mensen, netjes en een aanrader.
Dag 3 – woensdag 9 maart 2022
Ons ontbijt is goed. Voor 3.000 IQD nemen we een tuktuk naar het Iraq National Museum www.theiraqmuseum.com dat open is van 9.00 tot 13.30 uur. We betalen 25.000 IQD per persoon. In april 2003 zijn 15.000 voorwerpen gestolen uit dit museum. Er zijn verscheidene zalen uit iedere periode van de geschiedenis van Mesopotamië. In de Assyrische zaal zien we prachtige bas-reliëfs met ossen met een koningskop, indrukwekkend. Er zijn geen buitenlandse toeristen te bespeuren en van de aanwezige Irakezen moeten we wel honderd keren op de foto op hun gsm. Ze vragen ons steeds van waar we zijn en als Belgen zijn we gewaardeerd. Er is wel wat volk in het museum want het is de eerste week na corona dat het open is. Niemand draagt een masker. We zijn hier enkele uren geweest en ik kan iedereen aanraden dit museum te bezoeken.
Na ons museumbezoek hebben we lang gewandeld naar Al Muntanaba Street. Bij de Tigris rivier is men grote vissen aan het roken. Er is een bazaar, veel winkels, souvenirswinkels maar we moesten lang zoeken naar een restaurant waar we samen voor ons midagmaal 3.000 IQD betalen. Het is een wijk van boeken, papier, kalenders en schrijfgerief. Het is de enige plaats in Irak waar we toevallig magneten konden kopen.
In de eens verwoeste Muntanabi Street waar schrijvers en dichters elkaar vonden gaan we thee drinken in het bekende Shahbandar Coffee House. Het is een juweeltje van Oosterse gezelligheid, tapijten aan de muur, mannen die thee drinken en waterpijpen roken. Aan de muur hangen veel oude zwart-wit foto’s. De theejongen loopt rond met grote theeketels en schenkt bij en geeft ons zoete dadels en olijven.
Met twee opeenvolgende busjes raakten we terug in ons hotel. Vera voelde zich niet goed en we eten de rest van gisterenavond op in onze kamer.
Overnachten : Nogmaals in het Dijla Al-Khare Hotel in Baghdad voor 35$ per nacht.
Dag 4 – donderdag 10 maart 2022
We mogen ontbijten vanaf zeven uur. Daarna nemen we een busje naar Al-Hilla 85 km ten zuiden van Baghdad. Vervolgens namen we een taxi naar ons hotel Al Esraa en we laten de chauffeur wachten om hem daarna te vragen naar Babylon te gaan maar hij wil niet wachten en verdween. Een Irakees die met ons meereisde betaalde onze taxi : “julie zijn onze gasten”.
Nadat we zijn ingecheckt en onze bagage in onze kamer hebben gezet gaan we met een taxi naar de Unesco site van Babylon, 5.000 IQD, dichtbij. Enkele km voor de ingang moesten we stopen bij een controlepost en de man van dienst belde zijn chef die na tien minuten kwam aangereden, hij nam onze paspoorten en reed voor naar de ingang en passeerde zonder stoppen nog verscheidene controleposten tot aan de Ishtar Gate, de bekende ingangspoort van de site. Het is een blauwe copie geschilderde poort met twee torentjes. De originele poort staat in een museum in Berlijn. De ingang kost 25.000 IQD pp maar we zeiden dat we reisagenten waren en een prospectiereis maakten en mits wat aandringen mochten we plots gratis er in van de verantwoordelijke en een gids in maatpak begeleidde ons en gaf langdradige uitleg. Daarna kregen we een andere gids, Makki die veel jovialer en makkelijker was. De binenkoeren zijn indrukwekkend met originele bas-reliëfs, muurfresco’s en goede akoestiek in de gangen. De site was reeds om 13 uur gesloten maar met Makki die goed engels spreekt gingen we gewoon door. We bekijken het monument, de leeuw van Babylon, die wat afzijdig van de site staat. Daarna bewonderen we de prachtig versierde muren en gangen waarvan de aloude tekeningen imposant zijn. We lopen langs het zomerpaleis, het paleis van Nebuchednazzar waar Alexander de Grote overleed in 323 VC. Verderop langs de Processieweg komen we terug bij de Ishtar Gate. Inmiddels is iedereen vertrokken uit de site. Het was prachtig en leerzaam.
Daarna liepen we naar het voormalig megalomaan paleis van Saddam Hussein op een heuvel met mooi zicht op een rivier. Het gebouw is er nog wel maar werd volledig leeg geplunderd en op de muren staat grafitti. De dure vloeren zijn ooit eens mooi geweest. Het was hier zeker wel goed vertoeven maar men weet niet of Saddam er wel ooit is geweest. We lopen te voet terug naar de Ishtar Gate en nemen een taxi terug voor 5.000 IQD. Terug in Al-Hilla laat ik mijn haar knippen, ik moet enkele keren op de foto maar ze knippen het goed en gratis.
Overnachten : Hotel Al-Esraa in Al-Hilla
Tel. 07801680022 of 07715773313 mohendmm@yahoo.com Ze vroegen eerst 40$ en ik kon het op 30 brengen. Men spreekt hier uitsluitend arabisch, geen woord engels.
Dag 5 – vrijdag 11 maart 2022
Ons ontbijt was maar karig. Daarna namen we een busje van Al-Hilla naar Kerbala voor 2.000 IQD/pp; de rit duurde iets meer dan een uur. In Kerbala informeerden we of er een hotel was maar niemand spreekt hier engels. Na een tijdje vonden we er toch nog een.
Kerbala is Iraans gezind Shia gebied en we bezoeken het schrijn en de moskee van Hussain dat heel groot is. Op het groot plein voor de moskee lopen er veel pelgrims zelfs uit Iran en India maar geen toeristen, we zijn de enigen. De moskee is prachtig versierd, de klokkentoren bij de hoofdingang is sierlijk betegeld en op de minaretten schitteren vergulde ajuintorens. We mogen er in maar mannen en vrouwen ieder aan een aparte ingang. We moeten onze schoenen en onze pas afgeven bij een man die alles in bewaring neemt. We krijgen een sleutel om onze rugzak in een kastje te kunnen steken. Iedereen is bezig met bidden en niemand neemt notie van mij of vraagt wat ik hier kom doen. Ik kan overal foto’s van nemen met mijn gsm en andere aanwezigen doen dat ook alhoewel niet veel; het wordt oogluikend toegestaan. Wat ik hier zie is fantastisch: de muren en plafonds zijn vol met kristal en goud, ongelooflijk schitterend. Het eigenlijk schrijn is in goud en iedereen verdringt zich om het aan te raken en ik kan er zelfs een foto van nemen. Op de grond liggen overal zachte sierlijke tapijten. De grote luchters zijn van puur kristal. Er is overal heel veel volk aanwezig, hier geven ze nog om hun geloof.
Een taximan kwam naar ons toe en kon ons naar het paleis-fort van Ukhaider brengen voor 40.000 IQD na afdingen. Ergens halfweg in de woestijn kwamen we bij een controle waar men ons zei dat we niet door mochten zonder permit (khitab) maar na lang palaveren op een burootje mochten we toch door. We stelden zelfs zelf voor om onze paspoorten achter te laten op dat burootje. Onze chauffeur wist niet waar het fort was maar plots dook uit het niets hoge massieve muren op. Het kasteel leek op een reeks graansilo’s. We moesten 25.000 IQD pp ingang betalen. Het is een van de best bewaarde sites in Irak maar nogal kaal, geen versieringen of tekeningen op de muren en het is groot. Op onze terugweg driemaal controle gekregen en onze pas getoond. Onze chauffeur weigerde het afgesproken bedrag en gaf het ons terug; hij had er teveel tijd in gestoken. Ik duwde het toch terug in zijn handen.
Overnachting : Dicht bij het schrijn van Hussain vonden we een hotelletje: Jenal. We betaalden 20 $ voor een kamer zonder ontbijt, twee aparte bedden en een badkamer met Europese wc. De man aan de receptie is vriendelijk en we mogen later na bezoek aan de moskee betalen. Jenalatneem.hotel@hotmail.com tel. 07808039008 of 07815311521
Dag 6 – zaterdag 12 maart 2022
We hebben ons ontbijt buiten ons hotel genomen, 4.000 IQD samen. We zijn dan naar het busje voor Najaf gestapt, 7.000 IQD samen, ongeveer een uur rijden op een goede weg. We hebben onze bagage in bewaring gegeven bij een politiecontrolepost in Najaf en zijn nadien te voet naar de moskee van Iman Ali gelopen een km verderop. De ingang van de soek is eerder onopvallend op een plein. Plots staat voor ons de gouden koepel en twee minaretten met elk 40.000 gouden tegels voor de moskee te pronken. We zijn de enige toeristen maar niemand stoort zich aan ons. Er is veel volk en er is een aparte ingang voor mannen en vrouwen. We mogen niet binnen met camera en rugzak die we bij de bewaardienst afgeven. De façade van de moskee is indrukwekkend. Binnen overal miljoenen spiegeltjes en blinkende luchters. Het gouden schrijn is prachtig en ook de zaal. Er werden twee lijkkisten binnen gebracht gevolgd door een stoet. Overal zaten mensen op de tapijten te bidden en ik mocht er tussen lopen. Ik heb stiekem foto’s van het schrijn genomen want mijn gsm mocht wel mee binnen; verscheidene Irakezen deden dat ook. Ik kon een foto nemen van jongeren die les kregen van een geleerde. Iemand nam foto’s van een iman samen met mij. Eenmaal terug buiten wachtte ik Vera op die in abaya was gekleed en ik had ze niet herkend tussen de honderden andere vrouwen allemaal in zwarte abaya.
Wij konden ergens 100 € wisselen en kregen er 147.000 IQD voor.
Busje één voer ons buiten Najaf naar het busstation voor Diwanyah 1.500 IQD samen. Busje twee bracht ons naar Diwanyah voor 3.000 IQD pp. De chauffeur dacht dat we niet konden betalen in IQD maar we toonden hem ons geld en het was ok. Toen we het busje hadden verlaten namen we een taxi naar een hotel: 120 $, te duur en we namen een tweede taxi naar een budgethotelletje.
Overnachting : We bleven in Hotel 22 in Diwanyah. De man vroeg aanvankelijk 30.000 maar ik kon een deal maken voor 20.000 IQD. Er is wifi, het bed is proper maar de matras van 3 cm mousse is keihard, geen handdoeken en de wc is een put waarboven de douche hangt. Slecht hotelletje, afrader.
Dag 7 – zondag 13 maart 2022
We betaalden 2.000 IQD voor een taxi naar de “garage” = busstation. We betaalden elk 3.000 IQD voor een deeltaxi naar Samawah maar twintig km voor dat stadje hadden we nog maar eens politiecontrole. We moesten onze pas afgeven en mochten enkel verder onder politiebegeleiding. Er kwam een taxi aan met een Nederlands koppel en een gids. Die Hollanders weigerden ons in HUN taxi niettegenstaande dat we aanboden om te delen in de kosten. Dus zijn we na een uur verder gereden in de politiewagen.
Uruk is een site van zevenduizend jaar oud en overal liggen potscherven alsof die van gisteren waren. Duitse archeologen waren naarstig aan het werk. Er ligt een kleine spoorweg die wagonnetjes met schatten moest afvoeren, verder naar Duitsland ? Een plaatselijke archeoloog spreekt enkel arabisch en de gids die bij die Hollanders hoort vertaalt het dan. De ziggurat is verweerd door de tijd en er liggen een paar ruïnes van de Parthen. Hier werden de eerste woorden geschreven staat er op een bord. We betaalden achteraf onze ingang zoals steeds en overal in Irak 25.000 IQD/pp. We reden met twee auto’s naar Samawah en op een gegeven moment was het nog 25 km naar de garage van Nasiryah. Maar die Hollanders wilden er niet heen “tijdverlies voor ons” zeiden ze. De politie wou naar huis en we namen een dure taxi aan een prijs die de Hollanders hadden bedongen op een erg arrogante manier. Bij de stadsgrens van Nasiryah hadden we 40 minuten oponthoud door politiecontrole en ondertussen waren die Hollanders gelukkig verdwenen.
In Nasiriyah zijn in de hoofdstraat mooie winkels. We nemen er ons avondmaal op een terrasje en Raid kwam bij ons zitten en we kwamen aan de praat en toonden foto’s. Het is een vriendelijke man die zowaar ons avondmaal betaalde. Hij zou voortaan bij ons blijven.
Overnachten : UR Hotel in Nasiriyah, tel. 07800025052 of 077069555558. We betaalden 45 $ cash inclusief ontbijt. Goede warme douche maar het tapijt op onze kamer was vuil. We kregen een goed ontbijtbuffet.
Dag 8 – maandag 14 maart 2022
Om negen uur was onze vriend Raid er en we reden met een taxi naar het Nasiriyah
Museum maar het leek ons niets en we reden door naar de bekende site van UR en
onderweg moesten we tweemaal onze pas aan de politie tonen.
Bij de grote ingangspoort moeten we onze pas afgeven. De ziggurat (fort) dat we
betreden op een houten vlonderpad is nog heel intact en groot. We nemen de trappen
naar boven en genieten van een panorama over het dorre landschap.
Geen versieringen op de site. Boven op de ziggurat stonden een groep
studenten met hun prof. Bijna niemand van de studenten sprak engels maar de prof
wel. De prof raadde hen aan goed engels te leren. Uiteraard wou iedereen een foto van
ons op hun gsm en ze wilden onze whatsapp of instagram kennen om de foto’s uit te
wisselen. Er werden echt heel veel foto’s van ons genomen. Terug bij de ingang kregen
we onze pas terug nadat we onze ingang van 25.000 IQD pp hadden betaald.
Daarna reden we met Raid naar het park waar we de groep studenten en hun prof terug
ontmoetten die ons uitnodigden op de gezamelijke lunch op een grote mat in het gras.
Er was grote keuze en er was veel te veel en het was nog lekker ook.
We checkten uit in ons Hotel Ur en we reden naar het huis van zijn familie waar we
kennis maakten met de bewoners en thee aangeboden kregen. Hij had zijn bagage gemaakt
en zou met ons meegaan naar Chabayesh, de plaats waar men in het moeras kan varen
en de moerasarabieren kan ontmoeten. Zijn broer voer ons naar de garage voor
Chabayesh. We betaalden 20.000 IQD voor de rit.
Een vriend van Raid kwam ons ophalen. We wilden het museum van de Marshes bezoeken maar het was gesloten; veel muggen hier. Hij onderhandelde met een booteigenaar en we maakten een tochtje van een half uurtje. Koeien zwommen van de ene “weide” naar het andere papyrus platform. Het was prachtig bij zonsondergang. Het was heel bijzonder de mudhifs te zien die van riet zijn gebouwd en we bezochten zo een mudhif binnen en het is best aangenaam en knus hier te zitten. Het was prachtig in het moerasgebied.
Abdul, een vriend van Raid heeft ons uitgenodigd voor het avondeten in zijn groot salon en het was lekker. Vera heeft bij ons, de mannen, gegeten en daarna is ze bij de vrouwen gaan zitten, de vrouwen eten in een andere kamer. Zijn oude vader zit erbij. De mannen zijn heel vriendelijk en gastvrij.
Overnachten : Bij een vriend van Raid in Chabayesh, gratis. We mogen in de grote zitkamer overnachten.
Dag 9 – dinsdag 15 maart 2022
We genieten van een lekker ontbijt bij de familie Abdul in Chibayish.
Daarna nemen we een private taxi naar Basra, gaat vlugger en non-stop, kost 45.000 IQD.
In Basra stoppen we bij het treinstation en daar staat vermeld dat er treinen naar Baghdad gaan op zaterdag, zondag en maandag en niet iedere dag zoals vermeld staat in onze Bradt gids.
Daarna maken we een boottocht op de Umn Quasr rivier, een half uurtje. We varen tot aan een van de vele paleizen van Saddam Hussein dat er vervallen bij ligt. We varen onder een lange brug over de rivier. Verder is er niet zoveel te zien. Ik heb ooit aan een project op de Umn Qasr gewerkt en ben blij dat ik er nog eens was. Er zit nog een Iraakse familie op onze boot.
We gaan iets lekkers eten voor lunch in het bekend Al-Tazaj Restaurant, 6.000 IQD/pp.
Daarna gaan we naar de garage en nemen een gedeelde taxi naar Baghdad, vertrek om 15 uur en aankomst om 21 uur. Ik heb de prijs niet genoteerd.
Overnachten : In hetzelfde hotel als voorheen : Dijla Alkare dijlaalkare@yahoo.com 07711956520 of 07817253721 in Baghdad. We betalen 35 $ inclusief ontbijt. Goed hotelletje en netjes.
Dag 10 – woensdag 16 maart 2022
Na ons ontbijt nemen we een taxi met een Duitser die ons enkele dagen vergezelt naar de garage voor 5.000 IQD en zien op het Tahrir Plein zwaar bewapende militairen met kogelvrije vesten die amper op twee meter van elkaar staan.
Voor een deeltaxi naar Samarra betalen we 15.000 IQD/pp voor een rit van 130 km.
We moesten onze pas afgeven aan de militaire controlepost bij de ingang van de stad. Een vriendelijke Irakees biedt ons een lift aan naar de Malwiyya Spiraal Toren waar we elk 25.000 IQD ingang betalen. Onderweg werden we driemaal gecontroleerd en werden we bij de ingang gefouilleerd en moesten er onze bagage in bewaring geven. Op het plein beneden is de toren indrukwekkend. Bij ons is deze toren bekend als de toren van Babel. We hebben hier geen toeristen gezien, enkel Irakezen die steevast een foto van ons willen nemen met hun gsm. Een gewapende miliair gaat met ons mee naar boven. De toren is 51 meter hoog en naar de spiraalvormige top namen we 422 treden, geen beveiliging rechts naar beneden, enkel links tegen de toren is er een leuning en de trappen zijn anderhalve meter breed, dus moesten we tegenliggers voorzichtig kruisen. Boven op het kleine platform dat niet beveiligd is hebben we een mooi uitzicht over de stad en de vele moskeeën.
Daarna biedt ons een advokaat een lift aan naar de Al-Askari of Al-Hadi Moskee die door de Unesco erkend is. We worden tweemaal gecontroleerd en krijgen mannen/vrouwen apart een fouillage en geven dan onze bagage in bewaring. Merkwaardig maar hier mogen we samen, mannen en vrouwen, in de moskee rondlopen zonder schoenen uiteraard maar op de dikke tapijten voelt het aangenaam aan. Het plein voor de moskee zit vol met gesluierde dames in abaya. Vera moet ook een abaya dragen die ze bij de ingang krijgt. De gouden koepels schitteren prachtig in de zon. Binnen ligt het schrijn van de shia imans Al Hadi en zijn zoon Al Askari. Het complex is enkele keren gebombardeerd geworden vermoedelijk door Sunni en ook door IS maar is hersteld in al zijn glorie. We hadden geen permits nodig zoals vermeld in onze Bradt gids. Binnen bewonderen we de schitterende betegelde wanden, de vergulde plafonds, de miljoenen glinsterende spiegeltjes en de kristallen luchters. Het is een streling voor het oog om zoveel moois te mogen zien.
Samen met de Duitser lopen we lang in de zon met al onze bagage naar de controlepost waar we onze pas hadden afgegeven. Onderweg lopen we langs een moerasgebied. Alexander onderhandelt een privé taxi naar Mosul: hij zou 40.000 en wij 60.000 betalen maar bij aankomst in Mosul is het plots elk 33.000 IQD geworden, advocatenstreken hé. Op mijn opmerking dat de rit nogal duur is antwoord de taxibestuurder mij dat het 300 km ver is en dat brandstof schaars en duur is in Irak, een land waar men olie oppompt. Ik vermoed dat de Duitser ons het volle bedrag van de rit doet betalen en hij gratis rijdt. Hij zit kort bij kas en wisselt met mij 20 € voor IQD. Wij hebben geen hotelreservatie in Mosul maar hij wel via zijn contact met Iraqi Travelers Café en hij vergenoegt zich daaraan. Maar bij de receptie blijkt dat er geen kamer meer vrij is en ook de zijne niet. Ik bel onze vriend Raid op maar plots is er toch een kamer vrij, de “suite” , een kleine kamer die we met ons drie delen.
Vera wil morgen de Unesco site van Hatra bezoeken. Ik bel onze vriend Raid op en hij geeft het door aan een “vriend”, een dokter in Mosul die mij opbelt dat de trip naar Hatra 150 $ kost. “Te veel” antwoord ik; hij “hoeveel wil je geven”, ik antwoord 65.000 IQD (44 $), “ok” zegt de man “geen permit nodig” antwoord hij. Een vriend van Alexander die hij leerde kennen bij ITC heeft een wagen en vraagt aan ons 50.000 IQD/pp (34$) maar Alexander moet niets betalen. Ik ben ontstemd.
Overnachten : Qasir Al_sultan Hotel in Mosul. We betalen samen met drie 60.000 IQD voor de “suite”, ongeveer 60 $.
Dag 11 – donderdag 17 maart 2022
Vera en Alexander werden om tien uur afgehaald bij het hotel met de afgesproken taxi naar Hatra. Uit principe en gesjoemel beslis ik niet mee te gaan en neem een dag rust. Bij terugkomst moet Vera 50 $ (73.500 IQD !) betalen aan de taxi als haar aandeel terwijl de Duitse advocaat niets moet betalen. Dat is echt een rotstreek van die Duitser, het is blijkbaar geen gentleman en getuigt niet van respect voor een oudere dame.
Ik heb een lange tijd mijn berichten beantwoord op mijn gsm en opzoekwerk gedaan over het verder verloop van onze reis. In de namiddag ga ik ergens koffie drinken die ik aangeboden krijg van een vriendelijke Irakees. Ik trakteer mijzelf op een taartje bij een bakker.
Ik kon Vera niet telefonisch bereiken en werd na enkele pogingen ongerust: zij was immers met twee mannen ergens in de woestijn en in die Duitser had ik niet veel vertrouwen. Ze bleven ruim na het afgesproken uur weg. Gelukkig had ik deze morgen een foto van de taxichauffeur en zijn nummerplaat genomen, wat hem niet beviel. Ik vroeg aan de receptie of ze de taximan kenden en ik kreeg een positief antwoord, oef. Tegen 16.30 uur kwamen ze eindelijk aan.
Overnachten :
Tweede nacht in het Qasir al Sultan Hotel in Mosul. Morgen bij het uitchecken legde ik 40 $ bij de receptie wat hem niet beviel maar uiteindelijk is de 65.000 IQD van gisteren precies 40$. Ik liep door en negeerde de man.
Dag 12 – vrijdag 18 maart 2022
In de omgeving van Mosul staan nogal wat kerken en de meeste hebben schade geleden tijdens het bewind van IS. Vandaag gaan we Mar Behnam bezoeken, 35 km ten zuidoosten van Mosul. Onderweg stoppen we in het dorp Al-Hamadanyah waar veschillende kerken staan en waar paus Franciscus nog vorig jaar op bezoek was. De Oosterse kerken zijn eerder sober binnenin. Na een lunch hier rijden we verder naar Mar Behnam en onze chauffeur moest regelmatig de weg vragen naar het klooster. Na 15 km en vier controles komen we plots op een controlepost waar we echt niet verder mochten. Terug in Al-Hamadanyah kwamen we bij een controlepost waarvan de chef zeven jaar in Duitsland had gewoond en we meldden hem ons probleem en ons ongenoegen. Hij belde ergens heen en na een kwartier gaf hij onze chauffeur instructies waar hij heen moest rijden en door mochten bij het dorp Khalid. De vriendelijke behulpzame chef regelde ook een eerlijke prijs met onze taxichauffeur. Mar Behnam is een sober klooster maar heel oud en het werd reeds vele malen beschadigd maar telkens weer hersteld. Toen wij en aankwamen waren maar een handvol mensen op de binnenkoer. Een man gidste ons rond en toonde ons de kelders en de kerk waarvan de eeuwenoude muurreliëfs en christelijke afbeeldingen werden beschadigd door kogels van IS. De kapel werd compleet vernield en is volledig opnieuw gebouwd.
Verderop hadden we de kerk van Karemi Ash gezien dat op een heuvel ligt en we vragen onze chauffeur of hij daar wou stoppen. Ook hier werd er geschoten op religieuze beelden, muren en het altaar door ongeschoolde brutale IS fanaten. Op een dak kunnen we de wijde vruchtbare omgeving zien.
Terug in Al-Hamadanyah nemen we afscheid van onze chauffeur en regelen met een andere onze trip naar Erbil op 80km afstand voor 35.000 IQD en een goed uur rijden. De weg is goed en er zijn geen controles meer onderweg. De eigenlijke grensovergang van Arabisch Irak met Kurdistan gaat vlot. Van deze grens is het nog 35 km tot Erbil. Onmiddelijk valt hier een heel andere sfeer op en krijgen een westers gevoel, hoge moderne gebouwen, mooie winkels en de wegen zijn uitstekend. Hier is alles netjes en totaal anders; het lijkt wel een ander land waar de prijzen een stuk hoger liggen. We nemen ons avondmaal in het Alreef Café in Gulan Street.
Overnachting : Op booking.com had ik een nacht in het Erbil Oscar Hotel geboekt voor 36$ maar inclusief kosten toch 45$ betaald. Bij de receptie zien we de tarieven staan, onze kamer kost normaal 140$ dus mogen we niet klagen. De lounge is heel ruim met makkelijke zetels en grote luchters. We krijgen een ruime nette luxe kamer met badkamer. Op de derde verdieping is er een kinderfeestje met luide muziek maar dat stopt tijdig. Naast onze kamer is er een generator aan het draaien maar na middernacht stopt die ook.
Dag 13 – zaterdag 19 maart 2022
Om 8.30 uur was het ontbijtbuffet bijna op maar bij de receptie hadden ze niet gezegd dat we ontbijt op onze kamer zouden krijgen en dat het buffet bestemd was voor een groep. Ik wissel bij de receptie 100 $ en krijg er 147.000 IQD voor.
Voor een taxi naar Shaqlawa betalen we 25.000 IQD. Iemand van ITC vroeg hiervoor 200 $, crazy. Onderweg rijden we door de vruchtbare Vlakte van Harir Batas. Veel Turkse vrachtwagen krijgen het nu moeilijk door het gebergte dat hier begint. We zien hier voor het eerst oude Koerden in hun wijde broeken; we mogen op de foto met hen. Uit een kleine truck wordt rechtstreeks op straat aan de klanten platte broden verkocht. Hier is niets te zien en we beslissen verder te gaan.
Een winkelier die engels sprak regelde voor ons een taxi naar Soran met een stop bij de waterval van Gali Ali Beg. We rijden nu door haarspeldbochten richting Iran, bergachtig prachtig landschap met besneeuwde bergen in de verte in Kurdistan. De asfaltweg is heel goed berijdbaar.
De waterval Gali Ali Beg is eerder klein en er is wat toerisme, theehuizen en restaurants, eromheen uitgebouwd. Aan de ingang betalen we een bescheiden 1.000 IQD ingang. Na een paar foto’s komen we bij een groepje jongeren die Koerdische dansen uitvoeren en ik wordt uitgenodigd om mee te doen in hun typische rondedans. De jongens zijn vriendelijk en blij dat een buitenlander met hen wil meedansen: ik moet veel met hen op de foto.
Iets verderop ligt een Engelse metalen brug op de Hamilton Road. Naast de nieuwe weg ligt de oude ezelsweg uit Iran die langs het riviertje uit de rotsen werd gehouwen. Het wordt nog een mooie rit op de Hamilton Road naar Soran die we na inchecken in ons hotelletje verkennen. Het is een typisch Koerdisch dorp. We nemen een late lunch in het Hawler Restaurant; moesten lang zoeken naar een restaurant. Bijna niemand spreekt hier engels. We lopen voorbij een heuse pannenkoekenfabriek, een ateliertje waar enkele vrouwen stapels grote pannenkoeken bakken. Ik mag met een Koerd in typische klederdracht op de foto. We eindigen onze dag in een gezellig typisch café waar we een thee drinken terwijl enkele mannen de houtkachel brandende houden; de muren zijn bekleed met kleurrijke tapijten. Een Koerd betaalt onze thees.
Overnachten : Hotel Sky, Soran, tel. 0750 232 4545. We betalen 30.000 IQD voor een eerder koude kamer waar het kacheltje leeg is gebrand na terugkomst uit het dorp. Veel hotels zijn hier niet en dus is onze keuze beperkt. Geen warm water en geen ontbijt.
Dag 14 – zondag 20 maart 2022
We ontbijten in het typisch Koerdisch café voor samen 8.000 IQD. We willen wisselen en een zeldzaam persoon die engels spreekt zegt ons dat we naar “seraf kirena” moeten vragen = wissel. Voor 100 $ krijgen we 147.500 IQD, een nogal vaste koers.
Daarna nemen we een taxi naar de garage/terminal waar we een deeltaxi naar Akre nemen voor 10.000 IQD/pp. Achter de moskee in Soran liggen hoge besneeuwde bergen waarvan we een glimp opvangen bij vertrek. We zijn op goed geluk naar Akre gereden zonder hotelreservatie. Iemand had ons Laween Hotel aangeraden. Intussen hebben we een late lunch bij Yusef naast dit hotel op de eerste verdieping: netjes, ruim en grote porties voor samen 10.000 IQD.
We nemen een taxi naar het Castel (kasteel) maar het is gesloten. Er loopt bijzonder veel volk in de steegjes naar de top van de berg want het is nu Koerdisch oudejaarsavond, Nowruz. Ik heb onze reis aangepast zodat we samen met de Koerden hun Nowruz konden vieren, een fantastisch ervaring. Een huiseigenaar nodigt ons uit om op zijn plat dak te komen staan waar we een fantastisch zicht hebben op de lagere stad en de bergflanken hogerop. Op de bergflanken liggen lange Kurdische vlaggen en wurmen massa’s mensen zich naar boven. In de achtertuin op een plat dak vermaaken zich een groep Koerden : iedere Koerd kan dansen verzekerde men mij. Overal staan mensen op de daken, een zee van mensen loopt in de smalle straatjes.
Op het dak was een filmploeg aan het werk. Een man die ik dacht te herkennen liep erbij. Ik sprak hem aan en het bleek inderdaad Michael Palin te zijn. Ze waren bezig een documentaire te maken over Kurdistan. Ik zei hem dat ik reeds heel wat documentaires van hem had bekeken op BBC.
Intussen is het bijna donker geworden en op de berg zijn overal vuren aangestoken. Koerdische vlaggen hangen overal en de mensen raken opgewonden. Intussen is er op verscheidene plaatsen op de flanken een schitterend groot vuurwerk aangestoken en het blijft maar doorgaan. Het vuurwerk aan de andere kant op een heuvel bij de radiozender was werkelijk spectaculair. Het is werkelijk fantastisch en een unieke ervaring.
Toen het helemaal donker was kwamen honderden mensen in lange slierten met brandende fakkels van op de bergtop naar beneden gelopen, spectaculair. Het ganse bergstadje was feestelijk verlicht alsook de moskee en het kasteel. Oh my God wat was dit prachtig; het staat in mijn geheugen geprent. Er waren nog reizigers op dit evenement en ik kan het van harte aanraden om er ook heen te komen. In de mensenzee leerden we Kasm en zijn vrienden kennen die ons naar beneden begeleidden. Hij had voor ons zijn broer opgebeld die ons terug naar ons hotel bracht in een file van veel auto’s uit o.a. Erbil. We hebben dan nog een laat avondmaal genomen rechtover ons hotel waar we in gesprek kwamen met een Duitse dame die voor een NGO werkt.
Overnachten : Toen wij aankwamen in Akre wisten we dat het druk zou zijn ter gelegenheid van Nowruz, Koerdisch nieuwjaar. Iemand had ons Laween Hotel aangeraden. Toen we er aankwamen zat het vol zei men ons aan de receptie maar we mochten twee uren later nog terugkomen en zien of er intussen een kamer zou vrij zijn. Intussen gingen we lunchen. Ik ging even terug naar het hotel om mijn rugzak bij onze bagage te plaatsen en kreeg het verlossend antwoord dat er een kamer vrij was maar we moesten een uur wachten op de poetsbeurt maar dat vonden we niet erg.
Laween Hotel, tel. 0750 603 0909 of 0770 479 8000. Iedereen in Akre weet waar het is. We betaalden 90.000 IQD zonder ontbijt. Netjes, verwarming ok, douchekraan moeilijk te regelen dus heet water. Het is nogal duur maar het is morgen Nowruz, nieuwjaar.
Dag 15 – maandag 21 maart 2022
Bij een winkelier krijgen we gratis een brood en twee bananen. We nemen ons ontbijt rechtover ons hotel.
Er is bijzonder weinig verkeer en het is erg rustig op straat want het is nieuwjaarsdag. We willen naar Amadi maar er zijn weinig taxi’s die werken en die zouden duur zijn. We deden autostop en een man bracht ons naar de garage. Daar vroeg een taxi 70 en zelfs 80.000 IQD, nogal fors overdreven. Dan deden we terug autostop en eindelijk stopte een vriendelijke man die ons een heel eind naar het kruispunt van de wegen naar Mosul en Erbil bracht. Dan namen we een taxi die ons ergens afzette waar we het niet hadden gevraagd. We moesten over vangrails kruipen onder toeziend oog van de politie om op de goede weg naar Dohuk te raken. We kregen een derde lift van Mohammed, een vriendelijke man met zijn kinderen. Hij vroeg ons of we het niet erg vonden om via een werkopdracht te stoppen bij een bouwproject van een hotel met zicht over Dohuk. Hij toonde ons tevens het vervallen olympisch zwembad uit de tijd van Saddam Husein.
De omgeving ligt in een mooi berglandschap en Amadi wenkt in de verte. Zoals veel Kurdische dorpen ligt ook Amadi idyllisch op een heuvel genesteld. We zijn niet ver van de Turkse grens. Mohammed stopt bij een mooi punt waar we van een prachtig panorama genieten over de stad; beneden een bergweg die naar boven slingert. Het centrum op de heuvel lijkt ons niet zo oud. Mohammed trakteert ons en zijn kinderen op een zoetigheid en we lopen een eindje langs een riviertje waar veel kramen staan. We informeren of we ergens kunnen logeren: een hotel vraagt 40$ voor een kamer maar er is echter geen plaats, een groep toeristen wordt verwacht (Dunya Hotel, tel. 0751 480 9002). We zien af van ons plan om te overnachten in Amedi en vragen of we mee mogen naar Dohuk, geen probleem. Morgen zou het vervoer moeilijk verlopen naar Dohuk. Het is nu winderig en koud op het bergplateau in Amadi. De amandelbomen staan reeds in bloei.
Aangekomen bij het huis van Mohammed in Dohuk wachten we even op zijn vrouw die ons vergezelt naar een restaurant in de stad. Mohammed trakteert ons. Ik geef hem mijn gegevens en mijn website adres. Hij had ons aangeboden om in zijn huis te overnachten maar hij moet morgen werken en we willen hem niet tot last zijn. Hij gaat dan voor ons op zoek naar een hotel en onderhandelt ter plaatse de prijs.
Overnachten : In Rasan Hotel in Dohuk. Ze vragen 30$ maar we verkiezen in IQD te betalen: 50.000, iets nadeliger. Geen ontbijt maar nette kamer.
Dag 16 – dinsdag 22 maart 2022
Vandaag brengt ons een oude taximan naar Al Quosh naar het bergklooster van Rabban Hormizd dat in een prachtig keteldal ligt. Dit is een must-see in Kurdistan en een aanrader. Hij mag niet verder dan de toegangspoort en we lopen nog een paar honderd meter steil bergop naar het klooster toe. Overal waar we rond ons heen kijken liggen grotten in de hoge rotsen en hoog boven ons torent het klooster uit. Er zijn geen moniken aanwezig en een politieman opent voor ons de grottenkerk met enge gangen en trappen en kleurige muurschilderijen van heiligen. Vanop het terras van het klooster zien we de bergweg naar het dal meanderen. Het lijkt meer op een versterkte burcht dan op een klooster. Nadien wandelen we naar beneden door deze prachtige omgeving. Een groepje jongeren stopt en geeft ons een lift naar Dohuk.
Onderweg stoppen we bij het Virgin Mary Monastery, een modern gebouw eigenlijk of overgerestaureerd ? Mooie toegangspoort en zuilengalerij. Voor het klooster ligt een relaxtuin met veel zitbanken, tafels en een bbq dat zeker druk bezocht wordt tijdens de weekends.
We laten ons afzetten in Dohuk bij de Mar Ith Alaha kerk, vermeld in Bradt maar die ons niet kan bekoren, te modern en mist een ziel.
We nemen een taxi naar de Chwarstin Cave, slechts 1.000 IQD ingang. We moeten via trappen wat klauterwerk verrichten en worden beloond met een panorama op Dohuk van 150 meter hoog. Er is een oeroude grotwoning te zien. Een familie Syriërs neemt foto’s van ons. Ze zijn pro-russisch en daar ben ik niet zo blij mee alhoewel ze vriendelijke waren.
Na de kleine afdaling komen we in Lekkerbekkenstraat terecht en in een ijssalon genieten we van een ijs en pannenkoek aan en zeer democratisch prijsje: dondrma.gali noemt de zaak en het is er druk.
We lopen ongeveer zevenhonderd meter terug naar ons hotel. Vera had de richting naar ons hotel goed erkend, ik iets minder. We hebben dan nog onze berichten bekeken maar de stroom in het hotel viel regelmatig uit zodat we aangewezen waren om wat vroeger te gaan slapen.
Overnachten : Tweede nacht in Rasan Hotel, Dohuk.
Dag 16 – woensdag 23 maart 2022
Na een karig ontbijt namen we een taxi naar het Yezidi dorp Lalish, 20.000 IQD en moesten onze schoenen uitdoen om in het dorp rond te mogen lopen. We gaven onze bagage in bewaring bij de politie. Het kleine dorp staat vol met pyramidevorige tempels en er rijden geen auto’s, het is een compleet voetgangersdorp. Er staan enkele tempels van de zoroasters lijkt mij. Er zijn al heel veel Yezidis uitgemoord in de loop der tijden, laatst nog zijn er 5.000 gedood door IS in 2014. Het is een mooi dorp, er heerst een aparte sfeer, geen restaurants of winkels te zien. We kregen driemaal thee aangeboden. In de hoofdtempel liggen veel zwartgeblakerde kruiken met vet en roet van de vele kaarsen door de tijd heen. Ook de vloer is pikzwart, onze sokken mogen we straks wel weggooien denk ik. Een groep Duitse toeristen staat op het pleintje voor de tempel bij de hoofdpriester die ons ook een hand geeft en we mogen met hem op de foto. Twee oude vrouwtjes zitten te spinnen in een tempel. Boven de ingang van de waterputten zijn mooie gegraveerde stenen aangebracht. Het is een zonnige dag en we genieten van dit speciaal dorp. We gaan terug naar de politiepost waar nu geen taxi’s staan en ik vraag aan een jongeman of hij ons ergens op de hoofdweg wil brengen wat hij doet. Het is een heel eind rijden en alhoewel hij niets vraagt geven we hem een fooi. Hier neemt een taxi het over die we 35.000 IQD betalen om ons naar ons hotel in Erbil te brengen. We nemen een avondmaal bij Alreef Café in Erbil Gulan Street.
Overnachten : In Erbil Oscar Hotel dat ik geboekt had voor twee nachten via booking.com. Ik betaal bij aankomst 89.000 IDQ voor een mooie nette kamer met badkamer en gratis koffie/thee en waterkoker op de kamer. www.erbiloscar.com info@erbiloscar.com Tel. 964 750 445 9818
Dag 17 – donderdag 24 maart 2022
Onze goede vriend Raid zat ons reeds op te wachten bij de receptie. We liepen eerst naar het reisbureau schuin tegenover ons hotel om ons te informeren. We moeten drie uur voor vertrek op de luchthaven zijn met een negatieve covid test. Raid vraagt de man waar we die kunnen bekomen en samen gaan we naar die plaats. De test kost 25.000 IQD (17€) en we nemen een foto van het infobord bij de kliniek. Zes uren later zouden we het resultaat reeds kunnen zien op onze gsm.
Daarna rijden we met een taxi naar de UNESCO erkende citadel bij het Shar Garden Square en het Qalan Derin Café. Boven de trappen hebben we een mooi panorama op het Shar Garden Square. Het citadelcomplex is groot en indrukwekkend. We bezoeken er eerst het edelstenen museum waar Vera een edelsteen kon kopen en daarna het textielmuseum waar we een foto zien van onze premier Alexander De Croo. Beide musea liggen in het citadel complex. Vooral het textiel museum is interessant, veel verscheidene types van tapijten uit Kurdistan alsook klederdrachten. Vanaf de Noordpoort hebben we een panorama op de stad.
We lopen in de doolhof van de bazaar waar alles te koop is. Veel kruiden, textiel en goudwinkels maar het is niet allemaal goud wat blinkt. Ook verkopers van zoetigheden en geldwisselaars met stapes bankbiefjes in hun kraam. Buiten de bazaar op straat staat een kar met aardbeien en moerbeien.
Tenslotte gaan we op het bekend en druk terras van het Qalay Derin Café zitten. We slaan alles beneden op straat gade waaronder een heuse dubbeldekker die een stadsrondrit maakt met toeristen. We genieten van de zon en het uitzicht en zitten rechtover de ingang van de bazaar en het plein. Raid belt zijn moeder op en we zeggen vaarwel aan haar. Iedereen op het terras was vriendelijk tegen ons en we moesten regelmatig op de foto. Raid heeft wel duizend foto’s van ons genomen. Nadien lopen we op het Shar Garden Plein en ik kan een bankbiljet kopen met Saddam er op. Er loopt een Turkse koffieverkoper en andere verkopers bieden van alles en nog wat. De fontein valt op en de vele duiven worden goed gevoederd.
Het is nu tijd om terug naar ons hotel te gaan. We eten nog een shoarma beneden in ons hotel waar veel mannen domino spelen. Raid komt straks terug naar ons hotel om met ons mee te gaan naar de luchthaven. Maar eerst douchen en een paar uren rusten.
Dag 18 – vrijdag 25 maart 2022
We zijn om middernacht opgestaan. Onze bagage was al gereed. Om 00.30 was Raid al aan het wachten bij de receptie en had reeds een taxi besproken die op ons stond te wachten. Het is zeven km naar de luchthaven. We nemen emotioneel afscheid van een heel goede vriend die echt heel veel gedaan heeft voor ons. Hij woont in Basra het verre zuiden en komt helemaal naar het noorden om onbaatzuchtig afscheid van ons te nemen. Integendeel hij heeft als gastheer regelmatig kosten op zich genomen. We hebben nog heel wat IQD over en willen het hem schenken vermits we het in België niet kunnen wisselen. Maar hij weigert het vriendelijk want zijn moeder zou kwaad zijn op hem moest hij geld van vreemdelingen aanvaarden. Zo zit de islam in elkaar, zo gastvrij en hulpvaardig. Ik moet mijn uiterste best doen om hem te overtuigen het geld aan te nemen en als ik uiteindelijk hem vraag om er een kado mee te kopen voor zijn moeder aanvaard hij het wel.
De luchthaven in Erbil is niet heel groot, modern en netjes. Onze bagage moet driemaal door de scanner. Er zijn drie vluchten rond 4.25 uur met weinig bestemmingen op het bord, enkel Doha, Beirut en Istanbul. De vlucht met Pegasus naar Istanbul vertrekt netjes op tijd. Er is echt veel volk op transit in Istanbul en we vrezen dat we onze aansluitende vlucht naar Charleroi gaan missen maar er is gelukkig een uur verschil in Turkije en alles komt goed. Ahoewel we in transit zijn moet toch nog eens alle bagage door de scanner, wat een gedoe. In Istanbul wil Pegasus onze PCR test zien voor we aan boord mogen, zit op onze gsm. Mondmasker is verplicht tijdens de vlucht alhoewel sommigen dat negeren. In Charleroi zijn er werkzaamheden bij de luchthaven en het station en we kunnen geen ticket uit de automaat van TEC halen, dus dan maar gratis naar het treinstation. We moeten bovendien lang wachten want er is maar om het half uur een bus. Door werkzaamheden bij het treinstation moeten we door het stof en het zand lopen. In de late namiddag komen we aan in Antwerpen.
