IML Walking Higashimatsuyami – JAPAN 2016

 

 

 

Voorbereiding

 

In de periode van 18/10 tot 22/11/2016 heb ik een uitgebreide reis gemaakt naar het Verre Oosten.  Ik ben een wandelaar en neem soms deel aan een internationaal georganiseerde wandeling van IML www.imlwalking.org  Door omstandigheden had ik aan de combinatie van de wandelingen in Korea, Japan en Taiwan al jarenlang niet kunnen deelnemen.  Maar dit jaar wel.  Het was een hele onderneming om tussen die evenementen door nog een paar trips in te lassen.  Met een Excel bestand was het meten en aanpassen: op alle evenementen had ik voordien ingetekend, alle hostels geboekt zodat ik ter plaatse niets meer moest zoeken en daartussen heb ik de uitstapjes geplaatst.  Omdat mijn eerste bestemming Korea was en ik toch in de regio was heb ik eerst Peking bezocht en ben dan doorgevlogen naar Hongkong en heb ook een dagje Macau meegepikt. Omdat deze wandelingen niet passen in een reisrapport sla ik deze details over.

 

 

Woensdag 02/11/2016

Om elf uur ben ik uit Seoul vertrokken met een vlucht van Air Asiana en aangekomen in Narita om één uur met een uur vertraging.  Bij immigratie krijg ik een zegel in mijn reispas gekleefd en ik mag 90 dagen blijven.  Bij de informatiedesk konden ze mij niet goed helpen, ik kreeg een kaart van Tokio met metrolijnen en dat was het. Alhoewel het in principe niet moeilijk is ziet het er toch ingewikkeld uit.  In de luchthaven wissel ik mijn Koreaanse KRW om naar JPY en haal nog JPY uit de ATM.  Omdat ik veel moest overstappen op de metro koos ik voor de bus naar Saitama, 3.600 JPY of 31euro, een dure rit van vier uren.  Tokio is heel groot en uitgestrekt en er komt geen einde aan.   Dan nam ik een bus voor een korte rit 200 JPY naar Higashimatsuyama en dan nog een half uur bus 570 JPY naar Kumagaya en dan nog de trein twee stations verder naar Fukaya.  Het was reeds donker als ik hier aankwam, gelukkig was mijn hotelkamer gereserveerd.  Ik moest overal navragen, geen enkele westerling en alles in het Japans maar ik werd steeds geholpen.    

  

Overnachten

Ik was heel moe van de lange en vermoeiende reis.  Het duurde lang aan de receptie en ik moest vooraf betalen. Het onthaal en de stad bevielen mij niet.  Mijn hotel geboekt via booking.com : Chisun Inn Fukaya, 366-0824 Saitam, Nishijimacho: www.solarehotels.com tel. 048 571 7311

 

 

Donderdag 03/11/2016

Ik had te lang geslapen en het ontbijt was voorbij.  Vertrokken uit mijn hotel en vijf minuten te voet naar het station Fukaya en twee haltes verder een ticket uit een automaat gekocht mits hulp van een voorbijganger. Trein naar Kumagaya en daarna bus naar Higashimatsuyama.  Alles samen duurt de verplaatsing bijna twee uren maar ik kon geen hotel boeken dichter bij mijn bestemming.  Er waren veel grote verkoopstenten geplaatst bij de startplaats.  Er waren enkel buitenlanders om zich te registreren.  Ik zei bij de registratie dat ik ver af gelogeerd was en ze konden het omboeken maar dat was heel duur, dus bleef ik.  Toba Tours verzorgt de logementen en de inschrijvingen van de wandelingen.  De dame van dienst bij Toba begreep mij niet goed en ik ging terug naar mijn ver hotel.      

  

Overnachten

Tweede nacht in Chisun Inn, Fukaya.  Omdat ze achterdochtig zijn moet ik terug één nacht betalen, 4.140 JPY, ongeveer 36 euro.  Het is geen leuk hotel en het is hier saai en ver van Higashimatsuyama.   

 

 

Vrijdag 04/11/2016

Om 5.45 opgestaan en verder zonder ontbijt.  Bij station Fukaya stonden veel mannen buiten in de rij: de trein is stuk. Dan maar een taxi genomen die ik kon delen, maar toch nog 2.000 JPY, 17 euro.  Dan nog de trein naar Higashi, 240 JPY waar ik om acht uur aankwam.  Beetje rondgekeken en iets gegeten en mijn wandeling gestart om 08.30 uur.  We liepen een heel eind door de stad en na zeven km hadden we een rustpost. Ik ontmoet een Japanse dame, Midori, die mij 2/3 van haar lunch geeft.  Daarna liep ik met haar op het platteland , kleine wegen, geen veldwegen, geen bos. Met Midori wandel ik tot het eindpunt want ze wil informatie van mij: over enkele dagen vliegt ze naar België als toerist en ze gaat Brugge bezoeken. Onderweg waren wel enkele mooie landelijke tempels, het Yakumo Shrine, een vijver en we hadden pauze bij een schooltje waar kleuters ons een tekening aanboden. We lopen door landelijk gebied met veel groentevelden.  Soms staan er mooie auto’s op de opritten, voorbeeld een  Witte BMW.  Regelmatig lopen we voorbij een typisch oud huis.  We lopen door bamboebosjes en nog lang langs een riviertje en verder voorbij mooie villa’s met prachtige tuinen en de mooie Danjuro Shrine. Veel hulp van politie bij het oversteken op zebrapaden.  Dikke rijen jongeren moedigen ons aan en klappen in de handen bij aankomst.  Bij aankomst veel tentjes, verkoop van eten en drinken, sportkledij en souvenirs.        

 

Overnachten

Derde nacht in Chisun Inn, Fukaya.  Ik betaal die zeurpiet de overige twee nachten.   

 

 

Zaterdag 05/11/2016

Om zes uur opgestaan, geen ontbijt.  In Kumagaya stapte Yamada op de bus; ik had hem gisteren al ontmoet.  We gaan samen naar de startplaats en onderweg praten we frans want Yamada is een bekend artist die al veertig keren in de Provence was om er te schilderen. Hij verkoopt zijn werken online maar ook soms in prestigieuze galerijen in Tokio. Zijn vrouw en haar vriendin wandelen vlugger dan hij.  Vlug een koffie en een koek en we stappen de hele dag samen. Bij de start staat een zanger op het podium om ons aan te moedigen.   Onze eerste rustpost is er na 10 km wandelen, onze tweede post op 17 km en dan resten nog 5 km naar het einde. Ik had Yamada als teken van onze vriendschap een eenvoudige medaille van België gegeven dat hij steeds droeg.  We rusten telkens vijf minuten en stappen dan goed door.  De Japanners lopen voorop met vlaggen.  We lopen op paden waar Japanse dennen staan, langs groentevelden en dan komt het prachtig Akiba Jinja Shrine op onze weg.  We hebben pauze in de gebouwen van een golfclub en lopen vervolgens door mooi landschap in het Shinrin Park www.shinrinkoen.jp  Na de wandeling is er een ceremonie op een groot podium en ik ontvang van de president van de Japanse IML mijn golden international walker medal onder luid handgeklap. Yamada had foto’s ervan genomen.   Hij trakteerde met een biertje en liet een foto van ons twee maken, een cadeau.  Anette Walker zoekt ook een T-shirt van Johny Walker, ook de naam van haar vader. De dansen op het terrein laten lang op zich wachten.   Twee Zwitsers zeggen mij dat de dansen plaats vinden in de straten van het stadje.  Veel groepen in mooie klederdrachten en het duurt lang tot het donker wordt. Ik ontmoet nog Mariko de mij op 21/11 een rondleiding gaat geven in Tokio, ik moet haar dan maar contacteren.            

     

Overnachten

 

Laatste overnachting in Chisun Inn en inpakken.  

 

 

Zondag 06/11/2016

Ik ben om 05.45 uur opgestaan, naar Fukaya treinstation, met de bus naar Kumagaya waar ik terug mijn vriend Yamada zag en we hebben de ganse dag samen gewandeld.  De officials moedigden ons aan bij de start en van kinderen kregen we een high five.  

Op km 6 liepen we langs een prachtige tempel, Iwadono Kannon.  Onderweg ontdekten we dat wij maar één week verschil hebben in leeftijd.  Bij de lunch was er een lange wachtrij maar het ging toch vlot.  Op een volgende rustpost werd er op grote drums geslagen.  We liepen door de velden en er was agricultural art for a better harvest.  Daarna ging het een beetje bergop in het “gebergte” en na een half uurtje liepen we terug naar beneden.  We liepen voorbij een schooltje en een vredesmuseum.  Yamada trakteerde met een biertje.  Er was maar weinig plaats want het was de laatste dag en sommige Japanners deelden een fles van 1,8 liter suchi van 40 °.  Na een uurtje heb ik mijn bagage opgenomen en Yamada maakte mij wegwijs hoe ik op mijn adres in Tokio kon geraken.  Ik had een lange treinrit naar Ikebukuro en dan nog een tweede treinrit naar Ueno, Tokio.  Op een derde trein toonde mij een Japanner waar ik moest afstappen.  Daarna was er een gratis shuttle naar mijn hotel.   

 

Overnachten

Ingecheckt bij Narita Gateway Hotel, dicht bij de luchthaven.  www.gateway-hotel.co.jp 

Een goede kamer kost 4.800 JPY, 41 euro.  Ik was heel moe, vlug een douche genomen en slapen, morgen moet ik er weer vroeg uit want ik vlieg naar Naha op de RyuKyu eilanden.  

  

 

Maandag 14/11/2016

Na mijn wandelingen in Japan heb ik de Ryukyu eilanden bezocht waarvan een apart verslag.  Daarop volgend was ik enkele dagen in Taiwan waarvan ook een apart verslag.  Ik had een vlucht uit Taipei naar Tokio met Japan Airlines en kwam aan om 14.00 uur. Ik kon mijn TWD omwisselen voor yen.  Vanaf de luchthaven had ik een super vlugge Skyline Train naar Oeno Station, 1.290 JPY. Moest veel navragen. Dan de metro naar Akusa Station 290 JPY.  Dan een metro naar Asakusabashi Station en toen ik bovengronds op straat kwam ging een agent mee tot aan het hostel.  De totale verplaatsing van luchthaven tot mijn hostel duurde twee uren.   Bij een winkel van 7/11 kon ik geld pinnen en iets eten.  Bij twee andere banken kon ik geen geld afhalen.  Het regent vanavond.     

 

Overnachten

Bij booking.com had ik 1 nacht gereserveerd voor deze avond en twee nachten van 20-21/11.  Toen ik er aankwam eisten ze dat ik meteen drie nachten zou betalen.  Ik was niet akkoord en betaalde één nacht, 3.000 JPY in een vierpersoon mannelijke slaapzaal.  Ik logeerde bij Anne Hostel 111-0052 Tokyo Prefectuur, adres : Taito-ku Yanagibashi 2-21-14, tel. (81) 3 5829 9090  Er is wifi.  Ik kan geen ballast achter slot achterlaten als ik morgen met de boot vertrek naar de verre Ogasawara eilanden en later terugkom.  Ze hebben nu een website mocht je direct willen boeken : www.j-hostel.com   

 

 

Dinsdag 15/11/2016

Om zes uur opgestaan en na mijn ontbijt de trein naar Shimbashi genomen 220 JPY, dan een beetje zoeken en navragen en met de Metro Yurikamome Line naar Takeshiba Terminal gegaan 180 JPY.  De vertrekhal voor mijn boot is op honderd meter.  Ik kan mijn gereserveerd ticket niet om 08.30 maar om 09.30 uur ophalen.  Er waren maar een handjevol reizigers aanwezig.  Tegen tien uur komen zwermen Japanners aan met hun reservatiebrief.  Er is een informatiekantoor over de Tokyo Islands die ik straks onderweg zal voorbij varen.  Op het schip Kaiun Maru geslapen www.ogasawaramura.com/en 

 

 

Zondag 20/11/2016

Ik kwam aan van de Ogasawara eilanden met het schip Kaiun Maru.  De 11 Tokyo Islands waren heel mooi in de ochtendzon: www.tokyo-islands.com  Het schip kon net onder de Tokyo Bridge varen.  Druk scheepvaartverkeer in de haven van Tokyo.  Na ontscheping nog een groepsfoto met mijn Japanse vrienden van Ogasawara genomen.  Dan met de metro naar Akusabashi Station en tegen vijf uur was ik terug in Anne Hostel.  Avondeten in de buurt.  Wat in de zitkamer gezeten en Hanaoka belde mij op om af te spreken voor mijn dagtrip van morgen.

 

Overnachten

Terug in Anne Hostel.  Meteen 6.000 JPY betaald voor twee nachten.   Niet vriendelijk op receptie.   

 

 

Maandag 21/11/2016

Om tien uur komt Hanaoka met wie ik gewandeld heb in Higashimatsuyama mij ophalen voor een citytrip.  Met de metro gaan we naar Oeno Onshi Park maar het National Museum of Japan was gesloten op maandag.  Dan hebben we een tijdje het park verkend, heel mooi met prieeltjes en typische Japanse gebouwen.  De shopping mall bezocht en daarna naar Akihabara met enkele prachtige tempels met lampions en een souvenirmarkt. Ik moet op de foto met een groepje geisha’s. Veel restaurants in de zijstraten.   Akihabara is een toeristenzone maar toch de moeite.  Terug met de trein naar mijn hostel en in de woonkamer met een Canadees en een Belgische uit Ath gebabbeld.  

 

 

Dinsdag 22/11/2016

Om 05.55 precies ben ik hevig wakker geschud, ik dacht eerst dat mijn bovenligger zich omkeerde in zijn bed maar het was veel heviger.  Ik voelde aan de muur naast mij en die trilde hevig.  Ik begreep direct dat het een aardbeving was, het gebouw daverde hevig  alsof een orkaan het omver wou blazen.   Ik dacht bij mijzelf “als het maar niet instort”. Het duurde alles samen maar een halve minuut.  Mijn gsm zou om 06.30 uur aflopen maar ik was al meteen klaar wakker.  In de gang stond een Japanner met zijn gsm op radio te luisteren die mij in gebrekkig Engels vroeg of ik de aardbeving/tsunami gevoeld had. Het was een hevige schok want men besteedde er veel aandacht aan op de media, indien het een kleine schok was geweest zou men daar nauwelijks aandacht aan besteden, ze zijn hier wel wat gewoon.  Het epicentrum ligt in Fukujima maar de luchthaven van Narita werkt normaal verzekerde hij mij.  Ik dacht even aan naschokken maar de hoge gebouwen op straat konden instorten en dan was ik daar ook niet veilig.  Er is geen schade of gekwetsten in Tokyo, alles normaal.  Daarna ben ik naar de luchthaven Narita vertrokken: in station Akasabashi naar volgend station Kurimae op de Asakushi Line gespoord.  Daar een ticket gekocht voor de Toei Express naar Narita, 1.290 JPY, een rit van ruim een uur.  Ik had een lunch op de luchthaven en daarna wisselde ik het restant van mijn JPY om in euro’s.