Rwanda
RWANDA, LAND VAN DUIZEND HEUVELS
VOORBEREIDING
Planning
Het plan is om een combinatiereis te maken in Oost Afrika. We zouden starten in Kenia en over land met openbaar vervoer naar Oeganda trekken. Van daaruit zouden we afzakken naar Rwanda en met een transitvisum kort Burundi bezoeken. Vervolgens zouden we langs het Kivumeer afzakken naar Kigoma, Tanzania. We zouden dit land van west naar Oost doorkruisen om te eindigen in Zanzibar. We zouden terugvliegen uit Dar es Salaam.
Visum
Ik had iets gelezen over het Oost Afrika visum op het forum van Wegwijzer dat dit visum in voege trad per 1 januari 2014 maar vond geen bruikbare reisverslagen noch enige andere duidelijke informatie op internet. Het visum is geldig voor Kenia, Oeganda en Rwanda voor 90 dagen en men mag meermaals de respectievelijke grenzen oversteken. Dit visum moet worden aangevraagd op het consulaat van het eerste land dat men bezoekt en kost 80 €. Ik heb het aangevraagd op de luchthaven van Nairobi en kreeg het meteen mits betaling van 100 $. Ik heb vooraf getelefoneerd naar de drie betrokken ambassades omtrent dit visa en waar ik de grens kon oversteken.
Ambassade van de republiek Rwanda,
Bloemenlaan 1 – 1150 Sint-Pieters-Woluwe
Tel. 02/761 94 20
De gele inentingskaart met verplichte inenting tegen gele koorts werd niet gevraagd.
Met een soort pistool tegen mijn hoofd werd gemeten of ik koorts had om eventueel ebola te detecteren.
Geldzaken
De euro is nog niet goed ingeburgerd in Oost Afrika maar men kan die wel vlot omwisselen in de banken. Bijgevolg nam ik meer cash US dollars mee in verscheidene coupures. Ik kon daarmee overal vlot betalen, onontbeerlijk voor betaling visa ter plaatse en soms in hotels. De betere hotels stellen hun prijzen in $ maar men kan ook in lokale munt betalen. Aan de grensposten wisselde ik bij wisselaars of bij Forex $ voor lokale munt. Ik had ook een visa kaart mee en nog twee kredietkaarten van Maestro van twee andere banken. Een bankkaart was lichtjes geplooid in mijn zak en deed het na een tijdje niet.
Het overschot aan UGX kon ik omwisselen aan een koers van 0,26 naar RWF. Bij wat er aan de grens in Rwanda de beste wissel uitzag wou de man mij 35.000 RWF geven maar ik zei hem dat het niet klopte waarop de wisselaar zei dat ik niet goed kon rekenen waarna ik op mijn rekenmachientje toonde dat het 177.350 moest zijn. Hij had zich “vergist”. Ik reken steeds vooraleer ik wissel uit hoeveel ik moet ontvangen, zo heb ik geen verassingen want die wisselaars rekenen er op dat je niet voorbereid bent en dat ze je kunnen bedotten. Zo kreeg ik voor 682.000 UGX X 0,26 = 177.350 RWF. Alle wisselaars aan Rwandese kant boden dezelfde koers aan. Aan Oegandese kant was de koers ongunstiger. 1 euro = 850 RWF.
Vlucht
Na wat zoekwerk op internet kwam ik er achter dat KLM een actie aanbood. Voor een vlucht heen op Nairobi en terug uit Dar es Salaam betaalde ik 557 € alles inbegrepen. Het was wel starten en terugkomen in Amsterdam maar mijn reismaatje woont in Amsterdam, dus geen probleem. De vertrekuren voor beide vluchten zijn ideaal.
Reisweg
We vliegen op Nairobi en rijden met openbaar vervoer naar de grenspost Mabara. Van hier nemen wij het openbaar vervoer verder in Oeganda dat we bij de grenspost van Cyanika verlaten. In Rwanda bezoeken wij achtereenvolgens Musanze, het vroegere Ruhengera, Gisenyi, Kibuye, Lake Kivu, Cyangugu, Nyungwe N.P. en Huye (Butare).
Informatie
www.access-rwanda-safaris.com is een Nederlandse touroperator voor Rwanda, Oeganda, Burundi en DRC.
REISVERSLAG
Vrijdag – 31/10/2014
Reisweg: Van de grenspost Cyanika naar Musanze (Ruhengera).
We vertrekken vandaag van het Lake Bunyonyi (Oeganda) met een gedeelde taxi naar Kabale, 6.000 UGX/pp. In Kabale stappen we over op een busje, 75 km over een asfaltweg naar Kisoro, 10.000 UGX/pp. Vooraan in het busje zitten twee gewapende soldaten. Van Kisoro is het nog eens tien kilometer met een bodaboda, 5.000 UGX/pp. De grensformaliteiten met ons Oost-Afrikaans visa verliepen vlot en in een half uurtje was alles geregeld. We wisselden onze Oegandese shilling in Rwanda omdat ze er een betere koers aanbieden. De bergen zijn hoger in Oeganda dan in Rwanda waar er wel duizend heuvels zijn maar geen echte bergen. Ik mocht een foto nemen van de grensborden. De welkomstborden vermelden eerst Engels en dan Frans; men is aan het overschakelen van Frans naar Engels die de eerste taal is geworden. Gisteren vertelde een Ierse toerist ons dat in Oeganda onze plastiekzakken zouden worden afgenomen, klopt niet. Wel is het zo dat men in de winkels alles verpakt in papieren zakken. Op straat ziet men geen blikjes liggen, noch andere rommel en geen sigarettenpeuken want weinigen roken in Oost-Afrika. Dat we daar in België maar een voorbeeld aan nemen: waar is het ontwikkelingsland ??? Voor het busje van de grens naar Musanze, 25 km, betalen we 400 RWF/pp. Aangekomen in het busstation in Musanze regent het hevig en terwijl we wachten onder een afdak wil een reisagent ons een tour naar de gorilla’s verkopen wat we weigerden omdat het belachelijk duur is. Hij raadt ons hotel Bambou aan maar laten ons aan het Tourist Resthouse afzetten. De afzetter rekent ons 2.000 RWF aan wat veel te veel is voor een ritje rond de blok. Na het inchecken in ons hotel wilden we Musanze verkennen maar weldra begon het te regenen en vluchtten we naar Green Garden Restaurant waar we onder een afdak van een lekker biertje, een 700 cl Primus 800 RWF , genoten terwijl de regen hevig op het dak plensde. De mensen zijn vrolijker, uitbundiger in Rwanda dan in Oeganda. Daarna hebben we heel lekker gegeten in een Italiaans restaurant, Mambo, een echte aanrader.
Overnachten: Tourist Rest House in Musanze, tel. +252 546635 Badkamer, bar en goedkoop restaurant. We betaalden 10.000 RWF voor de dubbelkamer zonder ontbijt.
Zaterdag 01/11/2014
Reisweg: Naar Gisenyi
Te voet is het tien minuten lopen van ons hotel naar het busstation. We nemen het busje naar Gisenyi, een ritje van 45 minuten. Het tarief hangt uit in het busje en is voor iedereen, ook voor de blanken, dezelfde prijs, 1.100 RWF. De weg is heel mooi: de Virunga bergen bij de grens met Kongo zitten in de mist. De hoge vulkaanberg Nyiragongo die Goma tweemaal verwoestte onthult zijn top niet. We rijden door kleine wegdorpjes met stenen huisjes met Provençaalse dakpannen, veel veldjes met aardappelen, groenten en uitgestrekte theeplantages. Onderweg zien we de restanten van een vluchtelingenkamp van de UNO. Aangekomen in Gisenyi zijn we de verkeerde kant opgelopen, weg van het Centre d’Acceuil Prébytérienne. Na een half uur lopen in de zon met onze rugzak belandden we in Peace Corner waar we incheckten. Daarna maakten we een wandeling naar het centrum en bij navraag was het Centre d’Accueil, het klooster, volgeboekt. Langs de geasfalteerde brede lanen van het Kivu meer staan veel koloniale grote villa’s die nu zijn omgevormd in hotels. Op het strand spelen de kinderen in het water en duiken vanaf een aanlegsteiger in het meer. Bij het strand ligt een mooi aangelegd park. Als we hier door lopen worden we benadert door een jonge knaap die ons wil bestelen; ik jaag hem weg. Een Rwandese volwassene die het ziet verwittigt een bewaker waarop de knapen afdruipen. Het begint terug te regenen en we gaan op het overdekt luxe terras van Le Serepta zitten met zicht op het Kivu meer. Dit is beslist ooit een koloniale villa geweest. Een orkestje is zich aan het inrichten voor een feestje deze avond. Na een tijdje zijn we doorgelopen langs het Dian Fossey Hotel en nog enkele oude koloniale villa’s. Weldra komen wij aan bij het douanekantoor van Gisenyi Corniche, de grens met Kongo. Goma ligt aan de andere kant van de grens. Het is niet erg druk, er komen enkele toeristen die het Virunga nationaal park in Kongo hebben bezocht te voet de grens over. Ik heb nagevraagd en het is niet mogelijk hier aan de grens een visum voor Kongo te bekomen, enkel op het consulaat in Kigali is dat mogelijk. Daarna lopen we verder maar het begint opnieuw te regenen en plots stopt er een jeep en de man biedt ons een lift aan. Hij is de manager van Honest Inn, tel. +250 788627522 en hij toont ons de nette kamers die slechts 10.000 RWF kosten voor een dubbel, ontbijt inclusief. Daarna biedt hij ons een paar biertjes aan en brochettes. Aan de bar zitten heel wat mensen TV te bekijken, Engels voetbal. In de tuin staan tuinmeubelen waar men iets kan eten of drinken. Alhoewel ik er niet gelogeerd heb kan ik het aanraden. De man voert ons nadien terug naar Peace Corner waar we ons avondeten nemen; er is veel volk en de tuinmeubelen zijn allemaal bezet. Het is er gezellig en ik eet een schotel geitenvlees.
Overnachting:
Peace Corner, bar restaurant en logement in Gisenyi. Tel. +250 – 788522570
kayirangavianney@yhoo.fr Ze vragen 10.000 RWF voor een kamer maar één persoon krijgt ontbijt of 8.000 RWF zonder ontbijt. Ze hebben een binnenplaats met veel tafels en stoelen, een biertuin en er was muziek tot middernacht.
Ik kan ten zeerste Honest Inn aanraden : ze vragen 10.000 RWF voor een dubbel en ontbijt voor twee inbegrepen. Er is een grote tuin met tuinmeubelen en er is een bar en restaurant erbij. Vriendelijke uitbater en personeel. Tel. +250 – 788627522 Je kunt de directeur Dieudonné mailen op Mabniyod@yahoo.fr
Zondag 02/11/2014
Reisweg: Langs het Kivumeer tot … een missiepost in Kandahura
Het is vijfhonderd meter lopen langs de Rue de l’Hôspital naar het busstation waar er maar één middelgrote bus naar Kibuye rijdt. Er zitten al enkele passagiers op de bus als we hier om 10.30 uur aankomen. Het wachten duurt een eeuwigheid en eindelijk tegen 13 uur vertrekt de bus maar voor niet lang want aan een kruispunt stopt hij terug voor een half uur. Het is nu 14.00 uur. De bus begeleidster had niet veel zin om op zondag te werken en liet ons allemaal urenlang wachten en ze bood niet eens haar verontschuldigingen aan en was nog arrogant ook. De rit van de staatsmaatschappij Onatracom kost 1.800 RWF/pp. Plots begon het te regenen en ik zat links aan het venster maar die was kapot, er zat geen glas in en ik werd nat en moest mijn regenjas aandoen want het regende binnen en de man voor mij trok zijn regenscherm open – op de bus ! De weg is hobbelig, glibberig en zeer slecht met veel gaten en putten en uitspoelingen. Water stroomt van de hellingen op de weg en soms zijn er echte landverschuivingen. Er zijn de eerste twee uren bijna geen dorpen onderweg en we kruisen één voertuig, de bus uit de andere richting. Het is de Congo-Nile Trail van 110 km van Gisenyi tot Kibuye waarmee Rwanda zo groots uitpakt. We moeten twee gammele houten brugjes over maar het kwam goed, de bus bleef op de weg. Onderweg zagen we heel veel velden met bonen en enkele grote theeplantages. Mooie dorpjes met rechthoekige lemen huisjes met Provençaalse dakpannen. Af en toe reden we voorbij een steenbakkerij of een houtskooloven. Onderweg heel veel groen, bonenvelden, bananen- en eucalyptusbomen. Alle bomen die de steile weghelling beschermen waren gerooid, om een nieuwe weg aan te leggen en er planken van te zagen of te verstoken in houtskool. Het is een prachtige weg met veel panorama’s duizend heuvels en soms zicht op het Kivu meer rechts. Deze weg is een must-see en is werkelijk prachtig. Op het tweede deel van het traject is het drukker bewoond in de wegdorpen, veel voetgangers met van alles op hun hoofd, van brandhout tot kookpotten, bidons water, manden enz. Om 18.15 uur eindelijk aangekomen op onze eindbestemming : neen niet Kibuye maar ergens in het dorp Kandahura. De duisternis viel in en het was bovendien mistig en we waren moe en wisten niet waarheen. Onatracom is de zieltogende staatsbusmaatschappij, te mijden !!! We werden bovendien onmiddellijk opdringerig omringd door boada-boda brommertjes die ons bijna beletten om van de bus af te stappen. Ik duwde hen opzij en zei dat ik hen niet nodig had. Ik zag een groepje beter geklede dorpelingen staan en vroeg hen waar wij konden overnachten. In het klooster zeiden ze en dus gingen we erheen met een brommertje.
Overnachting:
In het dorp Kandahura ligt een Mission Catholique in de parochie Crete Congo-Nil. Ze vroegen 15.000 RWF voor een grote dubbelkamer, 1.500 voor een overvloedig avondmaal met fruit en 1.000 voor een stevig ontbijt. Bij nader inzien stond er een grote plas in de badkamer: de wc-spoeling lekte en de afloop van de lavabo liep direct op de vloer van de badkamer. Er was bovendien geen warm water en geen muskietennet. Het venster boven kon niet sluiten waardoor het op deze hoogte tochtte en een beetje koud was. Niettegenstaande de hoogte waren er toch muggen op de kamer waardoor we de ganse nacht ons hoofd onder de lakens moesten houden. Daarna begon het hevig te regenen en werd het nog kouder op de kamer. Dus niet goed geslapen. Als compensatie betaalde ik maar 10.000 RWF voor de kamer, waarmee ze akkoord gingen.
Maandag 03/11/2014
Reisweg: Kibuye
Het klooster ligt op een hoge heuveltop met mooi zicht op het Kivu meer en een heuvellandschap er omheen doorspekt met kleine huisjes. Het moderne gebouw laat aan de binnenkant niet vermoeden dat er echt geen loodgieters aan het werk zijn geweest. In de kerk zitten veel gekleurde glasramen. Na het ontbijt nemen we elk een brommertje naar het Rubengere kruispunt om vervolgens een busje te nemen naar Kibuye, 2.500 RWF en slechts 45 minuten verder. We zijn eigenwijs en rijden met de bus naar de eindbestemming terwijl we daarnet zijn voorbij gereden bij de parochie St Pierre en met een brommertje moeten terugkomen. Nadat we ons hotelletje betrokken hebben in Kibuye gaan we op verkenning in de omgeving. De genocide kerk staat vlakbij: als ik in de kerk ben kan ik niet bevatten dat hier vierduizend Tutsi’s zijn vermoord. Het zicht op het Kivu meer net naast de kerk is gewoon prachtig. We wandelen voorbij de visserijschool met enkele nog originele houten kano’s maar er liggen vooral de typische vissersbootjes met stabilisators. Netten worden hersteld voor volgende visvangst. We liepen rechtdoor door een wat vervallen tuinpark en voorbij een kapotte duikplank aan het meer en verder langs de oever op een wat verwaarloosd stenen pad. Na een tijdje wandelen langs het lieflijk Kivu meer door weelderig groen kwamen wij aan in het luxe Moriah Hill Resort met terras aan het meer. Tijd voor een verfrissing. We liepen terug langs de andere kant van het schiereiland. Op het terras van Home St Jean hebben we ons avondmaal genomen: heel mooi uitzicht op het Kivumeer en ze hebben een uitgebreide menukaart.
Overnachting:
Home Saint Jean, Kibuye
Mob. : 07 – 84 72 51 07
Email: homesaintjean@ymail.com
Ze boden een kamer aan van 15000 maar we namen er een van 10.000 RWF, iets kleiner maar voldeed voor twee personen. We hadden een badkamer en mooi zicht op het Kivumeer en de eilandjes in de omgeving. Er is een ruim terras en men kan er eten en iets drinken met prachtig zicht bij zonsondergang.
Dinsdag 04/11/2014
Reisweg: Geen, zijn nog een dagje gebleven. We hadden goed geïnformeerd bij de receptie en zij hadden voor ons gebeld : morgen gaat de boot naar Cyangugu.
Ik bemerkte een jongeman in zijn eentje aan de ontbijttafel. Hij had ons Vlaams horen praten en startte een gesprek en hij bleek van Tielt afkomstig te zijn en stond op het punt het Kongo Nijl Wandelpad af te lopen. Op de markt hadden wij gisteren een lekkere reuzenananas gekocht en het smaakte voortreffelijk bij het ontbijt. We startten een late wandeling maar aan de andere kant van de baai, het stuk waar we van op ons terras zaten op aan te kijken. We liepen op een landelijke weg richting Holiday Inn, een prachtige villa in aanbouw. Er wordt momenteel methaangas onttrokken uit het vulkanisch Kivumeer : www.lakekivu.org In de verte liggen een paar plezierbootjes werkloos aan de oever. We volgen een rustig wandelpad tot op een heuvel waar een mooi huis voor een buitenlander wordt gebouwd en deze keer opmerkelijk met echte vakmannen en het resultaat mag gezien zijn. Boven staat een eenzame antennemast die bewaakt wordt. Mooie panorama’s in de afdaling. In het centrum lopen een groepje gevangenen in roze plunje – met bewakers. In het centrum een biertje, Primus van 750 cl gedronken, kost 750 RWF is nog geen euro. Op de markt fruit en groente gekocht en in onze kamer gegeten, het regende en waaide buiten.
Woensdag 05/11/2014
Reisweg: Naar Cyangugu, Rusizi
Na het ontbijt mijn rekening vier maal gevraagd, ze onthouden niet goed in Afrika en kunnen ook niet goed rekenen. Daarna te voet naar Hotel Eden Golf; er rechtover op een pleintje in het gras in de schaduw gewacht tot onze boot aankwam uit Gisenyi. Om tien uur komt een kleurige boot met Rwandese vlag aan en een half uur later vertrekken we reeds. We komen aan boord via een loopplank. We betalen 3.500 RWF/pp. Aan boord geen drank of eten te koop. We kunnen binnen zitten of buiten rechtop aan dek staan waar het zicht zoveel mooier is maar we staan pal in de zon. We varen zuidwaarts, rechts ligt Kongo en links Rwanda. Eerst varen wij voorbij enkele luxe hotels in Kibuye. We varen vlak voorbij een Congolees eiland, Idjwi en zien enkele dorpjes aan de oever. Verderop glijden enkele groene grillige eilandjes in het meer aan ons voorbij. Naarmate we Cyangugu naderen worden de heuvels lager en bemerken wij een stuk oerwoud en verder zien wij veel kano’s bij de oever. Na twee uren varen leggen wij aan in een vissersdorp waar heel wat wordt af- en opgeladen. Een uur later komen wij aan in een ander dorpje als uit de boekjes: heel de bevolking staat aan de oever. Een oud vrouwtje wordt aan de oever gedragen. Veel fruit en groenten komen aan boord. De omgeving is sprookjesachtig mooi. Veel spelende kinderen op de oever en enkelen houden stoer de trossen vast alsof ze het schip aan land willen houden. Bij het naderen van Cyngugu, (Rusizi) zien we scheepswerven waar verscheidene schepen in aanbouw zijn. We nemen een hotelletje pal bij de Congolese grens en daarna verkennen wij het centrum. We bezoeken het terras van de Carrefour bar naast de grensrivier, de Rusizi, en eten en drinken wat.
Overnachting:
Eerst Hotel des Chutes bezocht maar ze vroegen 15.000 minimum tot 46.000 RWF. Het Home Saint François waarop wij het voorzien hadden was volzet. Kivu View Hotel, voorheen Hotel du Lac, 20.000 RWF ligt rechtover Home Saint François. Het ligt pal aan de Congolese grens, enkel gescheiden door de kleine Risizi rivier. Van uit de eetzaal zit men op de hoge oever met huizen erboven op DRC te kijken. Ik neem ’s avonds een warme douche maar ’s morgens is er geen elektriciteit en dus geen warm water. Er was blijkbaar een kortsluiting in onze vleugel. Wij kregen zoals zo dikwijls in Rwanda één ontbijt, het tweede moet men extra betalen. Geen fan, wel muggennet, wel onnodig TV op de kamer. Wifi deed het niet ’s morgens. Balkon met zicht op het nonnenklooster Home Saint François en het straatgebeuren beneden. Het is overdag een drukke straat maar als het donker is wordt het stil. ’s Morgens heb ik geklaagd dat er geen elektriciteit was en geen warm water en gaf 15.000 i.p.v. 20.000 RWF maar de gerant wou geen korting geven en ging voor de deur staan totdat ik toch nog de overige 5.000 op het bureel gooide. Ik zei hem dat ik dat bekend zou maken in de reiswereld maar het kon hem niet deren. Een klant en zakenman uit Kenia zei hem dat hij beter zijn excuses zou aanbieden en dat hij op die manier klanten zou verliezen. Het is zeker en vast een doder uit de tijd van de interhamwe, zij die massaal de Tutsi’s hebben vermoord. Dit hotel is eigendom van Chinezen en met die spleetogen is niets aan te vangen.
AFRADER !!!
Donderdag 06/11/2014
Reisweg: Naar Uwinka, ingang van het Nyungwe N.P.
Naast het Hotel du Lac is een forex en ik heb 100 $ gewisseld voor 69.500 RWF. Tweehonderd meter van het hotel ligt een nieuwe brug over de Rusizi op de grens, ze is nog niet in gebruik. Bukavu ligt aan de overkant. Het is niet al te druk. Ik maak een foto van de grens maar een douanier komt bij mij en vraagt mij die foto’s weg te vegen. Nadien heb ik dezelfde foto’s genomen vanaf de bushalte maar in close-up. Vlakbij staat een luxe bus van Trinity Express die naar Kigali rijdt. We vragen of hij ons wil afzetten aan de ingang van het Nuyngwe NP in Uwinka en betalen 5.000 RWF/pp. Deze bus rijdt van de grens bij Bukavu naar Kigali en verder naar Kampala in Oeganda. De bus stopt eerst boven in Kamembe, drie km verder, om nog passagiers bij te nemen. Merkwaardig kost diesel en benzine evenveel in Rwanda. De weg is zeer bochtig en we zien na een tijdje een vrachtwagen die op zijn zijkant in de berm ligt. Iets verderop terug een ongeval, één vrachtwagen zit in de berm en de andere hangt over de afgrond te bengelen met container erbij. De vrachtwagens op weg naar Kongo rijden roekeloos hard over de perfecte asfaltweg waar weinig verkeer op zit. Tegen de middag komen we aan bij het Nyungwe NP en een verantwoordelijke geeft uitleg over acht wandelingen in verscheidene kleuren op kaart waaruit we kunnen kiezen met een verplichte gids. Er is ook een boomtopwandeling, canopy walk. Ik heb 40 $/pp betaald voor de wandeling en moest geen ingang voor het NP extra betalen vermits ik een activiteit ondernam. Om 13.00 uur starten we de wandeling samen met een groep Fransen. De paden zijn goed aangeduid en zouden goed op eigen houtje te bewandelen zijn. Het is een financiële kwestie. Aanvankelijk gaat het steil omhoog, prachtige zichten op ongerept oerwoud, geen wilde dieren gezien, zelfs geen apen en weinig vogels. In 1969 liepen hier nog honderden olifanten rond maar de Tanzaniaanse troepen hebben vrachtwagens vol olifantenvlees meegenomen naar Tanzania toen er oorlog was met dat land. In 1969 is de laatste olifant afgeschoten door stropers. De gids liep voor en gaf weinig uitleg maar verwees naar de Latijnse namen. Nadien moesten wij een deel omhoog wandelen maar dat verliep beter dan verwacht. Van de menukaart was niet veel beschikbaar behalve spaghetti die lekker was bereid. ’s Avonds maakte een bewaker een open vuur aan voor ons, heel romantisch bij volle maan en lekker warm want het was fris in de bergen.
Overnachting:
Met de bus uit Rusizi (Cyanugu) stappen we uit aan de ingang van Uwinka. Daarna wandelen we naar de receptie waar we uitleg krijgen. We betalen 30 $ voor huur van een perfecte ruime nieuwe tent met toebehoren. Na onze wandeling stond ze reeds opgesteld.
Vrijdag 07/11/2014
Reisweg: Naar Huye (Butare)
Gisteren hadden we warm water besteld om deze morgen een douche te nemen. Hij had een grote ketel water op een houtskoolvuur verwarmd en met een potje moesten wij het water over ons hoofd gieten in een klein vuil hok. Er is geen ontbijt in Nyungwe en dus aten we elk een banaan die we in voorraad hadden maar een kop gemberthee was er wel, dat was ons ontbijt. Daarna hebben we een uur aan de weg gestaan; er kwam maar weinig verkeer langs. Drie busjes reden voorbij maar ze waren reeds volzet. Plots stopte een jeep met een Engelse zwijgzame dame die ons een lift aanbood tot Huye. Onderweg waren wegenwerkzaamheden bezig van een tijdelijke vereniging China-Madagascar en we zagen mensen rotsblokken stuk kloppen met een voorhamer om ze vervolgens op te vullen in schanskorven en op een andere plaats klopten ze gravel klein met een hamertje. Na de keuze van ons hotel zijn we op verkenning in de stad gegaan. We hebben het National Museum of Rwanda bezocht, 6.000 RWF/pp maar na een half uur hadden wij alles gezien. Toch was het interessant, ook de koningshut met uitleg. We hebben dan lang naar een video met dansen gekeken omdat het buiten bleef regenen. De dansgroep in het echt zien dansen kost 50.000 RWF voor een groep van 1-5 personen. Daarna hebben wij de grote kathedraal bezocht, heel groot maar sober. Ernaast liggen nog enkele graven van Belgische paters. Er is een school en een klooster ernaast op een heel groot domein; we spraken met een Italiaanse non. Avondmaal ergens in een restaurant uit schepbakken genomen.
Overnachten:
In Hotel Faucon vroegen ze 20.000, duur koloniaal gebouw. Twee andere hotels waren te basic. Ingecheckt in Africana Motel in Huye, tel. (250) 67 88 57 27 67 badkamer met koud water maar o.k., andere matras gevraagd. Er zijn veel kamers in dit hotel. 8.000 RWF betaald zonder ontbijt.
Zaterdag 08/11/2014
Reisweg: Van Huye via grens naar Bujumbura.
Ontbijt bij busstation in Huye genomen rechtover Volcano Express. Rwandezen zijn verzot op warme melk of veel melk met een beetje koffie. Volcano vroeg 8.000 naar Bujumbura. Zouden ze wachten aan de grens? We nemen echter een klein Toyota busje tot aan de grens en betalen slechts 1.000 RWF/pp voor ongeveer twee uren rijden en 60 km ver. Net buiten Huye rijden we voorbij het monument van de genocide. In ieder dorp van Rwanda staat wel ergens een gedenkteken ter nagedachtenis aan de genocide. Van Huye tot aan Bujumbura ligt er een goede asfaltweg met lagere ronde heuvels tot aan de grens. Af en toe rijden we door een dorpje. Aan de grens van Akanya Haut krijgen we vlot een stempel uit. Weinig verkeer aan de grens Rwanda-Burundi, geen toeristen behalve wij.
