SAHARA REPUBLIEK, EEN GESTOLEN LAND

 

 

 

ALGEMENE INFORMATIE

 

 

Reisperiode : 16/05/2003 > 17/05/2003.

 

 

Vlucht : Goedkope vlucht met Jetair naar Agadir. Wij betaalden 295 € per persoon, h/t.  taksen    Kijken op www.jetairfly.com  

 

 

Reisroute : Vlucht met Jetair naar Agadir, ontvangen van vooraf gehuurde wagen bij Europcar en volgende route : Agadir, Tiznit, Ifni (vm. Spaanse enclave), Goulemine, Tantan, Tarfaya, Laayoune (Westelijke Sahara), Smara (W. Sahara), Tantan, Tiznit, Tafraoute, Agadir en tweede lus  : > Taroudant, Tizi n Test, Imlil (Toubkal) en terug, Taddert, Ouarzazate, Vallée du Draa tot Zagora en terug, Vallée du Dades tot Kella Mgouna, Gorges du Dades, Gorges du Todra, Tinerhir, Erfoud, Vallée Tifalalt tot Merzouga, Erfoud, Er Rachidia, Midelt, Azrou, Ifrane, Fes, Moulay Idriss, Meknes, Rabat, Casablanca, El Jadida, Safi, Essaouira, Agadir   Dit is een heel mooi parcours met de hoogtepunten van Marokko en ik zou het opnieuw zo doen.

 

 

Plaatselijk vervoer : Met huurauto, gehuurd bij Europcar in Agadir voor een maand en vooraf geregeld bij Europcar, Brussel via website europcar.be Spijtig dat Europcar niet bij de luchthaven ligt (extra taxi) maar tegenover hotel Oasis.  Wij huurden een Fiat Uno voor 350 dirham/dag, verzekering inbegrepen, onbeperkte km, geen franchise bij het agentschap van Europcar, Pampa Voyages, tel. 00-212-44-431052 of 448730 .  

Op de luchthaven van Marakech verhuurt Comfort Plus dezelfde wagen voor 300 dirham/week = 300 dirham/dag, levering en teruggave in aan uw hotel. Maar hoe geraak je met een goedkope charter in Marakech? Agadir leek ons een betere uitvalsbasis.  Website : www.comfortplus.ma  e-mail : comfort@iam.ma

 

   

Kaarten : Op een wegenkaart van de Toeristische dienst in Brussel heb ik mijn reisweg uitgestippeld. Deze kaart is reeds behoorlijk maar niet in detail.  Daarom had ik nog een bijkomende kaart mee van Eurocart 1/800.000 en die in wel in detail, heel goed om te hanteren onderweg.

 

 

Reisgids : Trotter reisgids megenomen. Voldeed prima.

 

 

Visum : Als Belg of EU-burger heb je geen visum nodig, enkel een geldig paspoort. Aan de grens van Marokko moet je een fiche invullen en je krijgt prompt een stempel in je paspoort.

 

   

Info : Marokkaanse Dienst voor Toerisme, Louizalaan 402, 1050 Brussel. 02/6468540  www.morocco-tourism.ma

 

 

Geld :

Het is perfect mogelijk € mee te nemen en ter plaatse te wisselen in de banken in de grotere plaatsen.  In de steden kun je ATM gebruiken.  1 € = 10.67 DH

 

 

 

REISVERSLAG

 

 

Vrijdag 16/05/03

 

Vandaag hebben wij een lange rit voor de boeg, 526 km, want wij willen naar Laayoune, Westelijke Sahara.  En na een stevig en lekker ontbijt in Bir Nzaran en een tankbeurt (want deze worden zeldzamer meer zuidelijk) gaan wij op pad.  Bij het verlaten van Goulemine stoppen wij bij de beroemde veemarkt:  geiten schapen, dromedarissen.  Deze markt is niet erg groot, meer vergane glorie.  Van de “blauwe mannen” mogen wij geen foto’s nemen.  Onderweg zien wij de vangrails van de bergweg kapotgeslagen.  Ik was al voorbij gereden maar ben toch teruggekeerd ondanks het afraden van mijn reismakker omdat ik dacht dat het ongeval pas gebeurd was en hulp nodig kon zijn.  Een viscamion ligt in de ravijn 20-30 meter dieper en zijn lading vis ligt her en der verspreid.  De chauffeur was net uit zijn cabine gekropen en aanbad Allah en alle profeten; hij was in shocktoestand.  Ik was er eerst bij en heb hem weggenomen tot achter een rots want de brandstof lekte uit de tank.  Weldra kwamen er meer mensen bij en kwam er hulp.  

Tan Tan is een moderne nieuwe vissershaven zoals er hier wel meer zijn in Zuid Marokko.  Twintig jaar geleden stonden hier amper vijfentwintig huizen.  Hier bemerken wij helaas geen visrestaurants.  Even buiten de stad, op het kruispunt van de kustweg P 41 naar Laayoune en de weg P 44 naar Smara zien wij een bord van resp. 300 km en 220 km.      

In Tarfaya, de laatste plaats voor de Westelijke Sahara, eigenlijk een gat, niets te zien, vinden wij met moeite iets te eten : kiek.  Enkele km buiten de plaatsje rijden wij de Westelijke Sahara binnen maar dat staat nergens aangeduid want het is hier allemaal Marokko.  De republiek Sahara werd geannexeerd zonder inspraak en de UN doet er niets aan. 

 

 

WESTELIJKE SAHARA

Overnachten

Ongeveer veertig km voor Laayoune bemerken wij langs de weg een publiciteistsbord : Camping Le Roi Baudouin op 4.5 km van de hoofdbaan verwijderd.  De uitbaters zijn ene Luc en Martine, B.P. 830 Laayoune,   le_roi_bedouin@hotmail.com
http://www.geocities.com/le_roi_bedouin.

 

Het hotel aan de Spaanse kerk is gesloten en het Franse restaurant ook.  De informatie in de Routard is verouderd stellen wij vast.  Het visrestaurant “Marseille” is ook failliet.  Het hotel Mekka, Avenue Mekka 205 (tel. 048-993996) vraagt 285 DH voor een dubbel.  En Hotel Lakouma, Av. Hassan II (tel. 048-893378) vraagt 400/dbl. Het Hotel Parador (tel. 048-894500) is ook te duur.   Wij rijden dan door 25 km verderop naar de haven van Laayoune.  Onderweg liggen de duinen half op de weg gewaaid.  De vishaven is tamelijk modern.  Hier bevinden zich twee hotels die naam waardig.  Ten eerste hebben wij Hotel Josefina, tel. 048-998478, fax 048-908089.  De eigenaar is nog één van de weinige Spanjaarden die hier is achtergebleven en de keuken is Spaans.  Het is hier heel netjes, restaurant en lekker ijs.  Voor een dubbelkamer vroeg hij 400 DH en na onderhandelen kwam het op 310 DH.  Ten tweede is er het Hotel El Marsa, tel/fax. 048-998047, Avenue Hassan II, naast Bank P.  Geen restaurant, wel café.  Het tarief voor een dubbel is 287 maar wij krijgen 25% korting = 215 DH. 

Eten

Een aanrader is het moderne en net café-restaurant Manzah Laayoune Afrah bij het dienstenstation Petrom du Sahara, Route Laayoune Plage, tel. 061-387692 

 

 

Zaterdag 17/05/03

 

Ons ontbijt nemen wij op de kleine luchthaven naast het Manzah Laayoune Afrah.  Dan rijden wij richting Smara door de woestijn maar op asfalt.  Na 25 km zien wij rechts van de oase van Lemsid in een droge rivierbedding liggen.  Wij verkennen het even : klein maar heel pittoresk.  Op het kruispunt van de P 43 naar Boucra en de P 42 naar Smara staan enkele legerjeeps en we moeten onze papieren tonen want dit is hier een gevoelig gebied omwille van de Polisario en vooral om de rijke fosfaatmijnen van Boucra die de Marokkanen sedert 1975 leegroven in de gaten te houden.  Er staat een kazerne en een gendarmerie.   Er loopt een ertsspoorweg van Boucra naar de haven van Laayoune, enig inkomen van het land.  Wij rijden nu ruim honderd kilometers door onbewoond woestijngebied tot wij plots dertig km voor Smara een tankstation zien waar wij natuurlijk gebruik van maken.  Omdat de Sahara een speciaal (bezet) gebied is kost de benzine hier veel minder dan in Marokko zelf.  In Smara kopen wij dromedarisvlees dat wij ergens laten grillen.  Het is nogal taai, of ligt het aan het beestje ?  Smara is een groezelig stadje met nogal wat dure jeeps van de UNO en veel Marokkaanse kazernes.  Er is een postkantoor, enkele banken en een paar onfrisse hotelletjes zodat wij besluiten 250 km door te rijden naar Tan Tan.  Onderweg bemerken wij een soort spookdorp; het staat niet op onze kaart en wij vragen ons af wat het is.  Er staan in typische stijl enkele halfboog huizen en gebouwen zonder deuren of vensters (geplunderd).  Een bedoeïen vertelt ons dat dit Abtih heet en dat deze ruïne een oude kazerne is van de  infanterie is en verlaten is sedert 1982.

150 km voor Tan Tan staat nog een groot benzinestation en nog één op de “grens” met Marokko waar wij nog eens voldoen aan 50% minder dan in Marokko.  Na en vijfde politiecontrole aan de “grens” krijgen wij er nog één op het einde van de weg P 44, bijna in Tan Tan. De weg naar Tan Tan gaat door een monotoon woestijnlandschap.  Het gebied wordt dus heel goed gecontroleerd door de bezetters.  Je ziet het maar de Marokkanen die de Fransen bezetters verafschuwden zijn nu zelf bezetters geworden en hoe !     

 

Erik Trenson