Sark , wandeleiland – 2010

 

 

 

VOORBEREIDING

 

Geld

Op alle Kanaaleilanden kan men betalen met Engelse ponden.  Bovendien kan men ook betalen met Jersey en Guernsey ponden maar met deze biljetten kan men niet in het Verenigd Koninkrijk betalen.  Heb je er nog over na de reis dan zijn het souvenirs.  Zowel op Sark als op Herm heb ik geen betaalautomaten gezien.  

  

 

Reisplan

Met mijn personenwagen ben ik naar Saint Malo gereden, 640 km van Maldegem en 124 € dieselverbruik heen en terug.  Door omstandigheden kon ik te laat vertrekken waardoor ik de tolwegen moest nemen, 23 € totaal.  Ik had de reisweg ingezet op mijn GPS : Oostende, Calais, Boulogne, Abbeville, Rouen, Caen, Mont Saint Michel, Saint Malo.  

 

 

Er geraken

Varen

Vanuit St Malo kan men varen naar Jersey en verder door naar Guernsey.  Van Guernsey kan men een ferry nemen voor een daguitstap naar Sark of Herm.

Ik heb online mijn boot besteld bij www.condorferries.com Bevestiging uitprinten en meedoen want men vraagt je steeds het referentienummer.  

Vervoer ter plaatse

Sark en Herm zijn autovrije eilanden.    

 

   

REISVERSLAG

        

 

Dag 3 – 23/06/2010

Uitstap naar Sark

Info : www.sark.info 

 

Te voet naar de bushalte op hoek van Candie en St Andrews Road.  Net zoals gisteren kwam vandaag de bus niet tijdig opdagen en ik moest dringend naar de ferry.  Dan maar autostop gedaan en een vriendelijke jongeman pikte mij op en bracht mij zelfs tot aan het ticketkantoor van Isle of Sark Shipping Co., White Rock, St Peter Port, Guernsey, GY1 2LN, tel. 01481 724059  info@sarkshippingcompany.com .  Ik betaalde 21 £ met Visa voor de boottocht heen en terug omdat ik vertrok om 8 uur ‘s morgens als “early bird saver day return”.  Bij later vertrek kost het 25.50 £.  Moest ook meteen opgeven met welke boot ik wou terugvaren.  Het is ook mogelijk online te boeken op www.sarkshippingcompany.com 

Sark is het kleinste zelfbesturend Kanaaleiland en is vijf km. lang en 2.5 km breed.  Het is geen deel van het Verenigd Koninkrijk maar wel een Crown Dependency en evenmin behoort het tot de EU.  Er wonen zeshonderd permanente inwoners en er rijden geen auto’s, wel landbouwtractoren die alles vervoeren.  Bij aankomst in het haventje gaat iedereen door een stenen boog naar een klein pleintje vanwaar men voor één pond zich per tractor kan laten vervoeren naar het enige dorp hogerop, een flinke klim van ongeveer een halve kilometer. Aangekomen op het dorpspleintje ligt recht voor mij een bar en ernaast een kerkje.  Ik loop door de hoofdstraat, “the Avenue” met enkele winkeltjes.  Enkel hier kon in drank en voedsel kopen; dus mijn voorraad gekocht voor de wandeltocht.  In het postkantoortje en winkel kocht ik enkele postkaartjes maar ze hebben al lang geen eigen postzegels meer van Sark. Er moeten zegels van Guernsey worden gekleefd. De meesten huren hier een fiets om het eiland te verkennen. Dit kan bij www.avenuecyclessark.com of bij A to B cycles.  Na een kwartiertje heb ik de “Avenue” verkend, een twintigtal winkels.  Even buiten het “dorp” bevindt zich het toeristisch informatiekantoor waar ik een gids en kaart van het eiland  meeneem.   Langs de typische zandwegen en voorbij kleine korenveldjes wandel ik richting Little Sark.  Onderweg nodigt het terras van Sue’s Tea Garden uit en nog meer www.caraghchocolates.sark.net Na twintig minuutjes wandelen kom ik bij La Coupée, een smalle wegverbinding met Little Sark.  Groepen toeristen zijn naar hier gekomen met een typische koets en staan op een rots het brugje en de prachtige baai te bewonderen.  Langs hagen en verhoogde groene wegbermen kom ik plots bij een typisch groot landhuis die is omgebouwd tot hotel, nl. www.lasablonnerie.com   Ik ga even binnen in de bar om het antiek meubilair en de knusse inrichting te bekijken en vraag informatief naar prijzen voor logement maar dat is nogal fors en toch logeren hier veel mensen vanwege de totale rust en gezelligheid.  Dan wandel ik verder naar de Venus Pools, enkele sublieme rotsen in zee die te bereiken zijn via een smal paadje geflankeerd met bloeiende brem.  Ernaast staat het restant van de oude zilvermijn naar de zee te staren.  Op een smalle landweg loop ik terug naar La Sablonnerie Tea Gardens & Garden Bar, rechtover het hotel.  Ik geniet van een heerlijk biertje Randalls of Guernsey in deze romantische tuinen en wordt zowaar betrapt door de verkopers van de brouwerij die ik deze morgen ontmoette op de boot.  Dit is echt een paradijs om tot rust te komen.  Geen auto’s en vliegtuigen op Sark !

Ik loop terug naar La Coupée waar verscheidene koetsen met toeristen zich staan te vervelen.  Bij Duck Pond wandel ik richting Pilcher Monument, een hulde aan de helden van WO II.  Overal langs de stille wegen staan veel kleurrijke wilde bloemen.  Ik neem enkele mooie foto’s van de Chapel met oud kerkhof eromheen.  De Island Hall, het gemeenschapshuis, doet tevens dienst als school.  Er vlakbij bevindt zich de Seigneurie, een kasteeltje van de eilandbaas waar men voor 3 £ de tuinen kan bezoeken www.laseigneuriegardens.com Er is ook een duur terras en café, www.hathawaysbrasserie.com .  Naast de Seigneurie ligt het dure hotel www.lamoinerie.net   Goedkoper is het kamperen op La Valette Farm voor 7 £ pp. www.sercq.com   De vuurtoren kon ik niet zien omdat het verscholen ligt achter een kaap die privé bezit is.  Verder nog het piepkleine gevang uit 1856 bezocht bij de toeristische dienst. Tenslotte nog een fris biertje gedronken in het eenvoudige Mermaid Tavern.    Ik wandel door bosjes naar het haventje want om 16 uur vaart de ferry terug naar Guernsey, een vaart van 45 minuten. Daar aangekomen in de haven van St Peter Port eet ik iets en daarna neem ik de bus naar Candie Road.  Een groep Franse toeristen met dezelfde bestemming is de weg kwijt en ik speel gids.  Zij hebben tenten gehuurd op de camping.  Op de camping geniet ik van een halve liter frisse cider van Rocquette, gebrouwen naast de camping: www.rocquettecider.com    

  

  

Dag 5 – 21/09/2022

Daguitstap naar Sark

Informatie zit op www.sark.co.uk Bij aankomst kan men in hun kantoor kaarten en informatie nemen.  Op Sark zijn er vier hotels, 9 guesthouses, 24 self caterings en 4 campings.  Men kan er met een koets rondrijden of een fiets huren bij vb. www.avenuecycles.com , direct rechts als men op the Avenue komt of bij www.atobcycles.com Men kan ook met een boot rondom het eiland varen met www.sarkboattrips.com  Sark is een autovrij eiland en een ideaal wandeleiland.   Tractors vervoeren goederen van de pier naar hotels en winkels en nemen ook passagiers mee. Het kleine Sark heeft geen luchthaven, Guernsey heeft er wel een met verbindingen met het vasteland.  De beste manier om op Sark te raken is met de ferry uit Guernsey die in de zomer verscheidene keren per dag vaart.  

We moeten reeds bus 95 nemen om 7.13 uur. Ik had gisteren bij de kleine maritieme terminal in Guernsey op het kantoor van Sark Shiping onze tickets gekocht, 27 £ pp.  Op maandag, woensdag en zaterdag vertrekt er een ferry om 08.30 uur en er gaat er ook iedere dag een om 10.15 uur.  Maar we wilden extra lang op Sark blijven en dus namen we de vroege boot.  Prijzen hangen af van seizoen, langer of kort verblijf. Alle informatie staat op www.sarkshipping.gg  

De tocht naar Sark duurt 45 minuten en zijn naar schatting 50 passagiers.  Het eerste wat we zien van op de ferry is het wit Point Robert Lighthouse dat hoog op een rots staat te pronken, niet toegankelijk https://lighthouseaccommodation.co.uk/directory/point-robert-lighthouse/  Kort erna komen we aan in Maseline Harbour.  Nu harbour is een groot woord, het is een kleine steiger met trapppen die bij hoog tij onder water staan. De meesten nemen de tractor naar de “tractor bus stop” want de weg gaat nogal steil omhoog, kost 1,50 £.  Wij zijn echter sportief aangelegd en wandelen in 15 minuten gemoedzaam omhoog langs een knap groen wandelpad.  Eenmaal boven staan we op een soort pleintje, links zicht op de zee en voor ons een smal straatje, the Avenue, de hoofdstraat.  Het is nogal druk met veel tractors die ijverig heen en weer rijden.  Er is een terras waar men iets kan eten/drinken, een fietsverhuurbedrijf en het toerisenkantoor https://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g186231-d199070-Reviews-The_Avenue-Sark_Channel_Islands.html

Bij de St. Peter’s Church loopt een prachtige overdekte boomdreef, heel idyllisch en landelijk  https://www.sark.co.uk/st-peters-church-14874/  

We lopen voorbij de Island Hall en the Dairy. Bij Le Seigneurie Gardens bedraagt de ingang 7 £ maar we verkiezen door te lopen.  Bij de richtingswijzer naar “Window in the Rock” zijn we benieuwd wat dat zou kunnen zijn.  Een wandelpad gaat op en neer door bosjes tot we bij een gat door een rots met zicht op zee aankomen.  We staan hoog boven een platform en bewonderen de grillige rotskust en de stille baaien beneden, fantastisch en rustig is dat.   

Ik bleef rusten op een bank met zicht op de zee terwijl Vera de Buddhist Rock Carving ging bekijken bij L’Eperquerie  https://www.sark.co.uk/buddhist-carving-17397/  Enkele fietsers en een paardenkoets kwamen er ook aan.  Op onze terugweg op de Rue de la Seigneurie nemen we een kijkje bij de Isle of Sark Dairy waar we de lichtbruine kleine Guernsey koeien zien grazen. We lunchen bij de Island Hall Café and Bar en drinken een op Guernsey gebrouwen Roquette cider.  Naast het terras is er een schooltje.        

Na onze lunch lopen we door naar het statig herenhuis The Manoir www.sark.co.uk/le-manoir-21498/ Hier nemen we een prachtig pad door de Meadows en weldra komen we langs het Stocks Hotel in Dixcart Lane : https://www.stockshotel.com/ We wandelen nu door de Rue de la Coupée, een enge landverbinding met Little Sark https://www.sark.co.uk/la-coupee-14897/  Het zicht op de Grande Greve Bay is fotogeniek. Het is hier nog rustiger dan op  “groot” Sark.  Een gezellig smal wegje leidt ons naar La Sablonniere Hotel: http://www.sablonneriesark.com/  We lopen nog een eindje door naar de torens van de Silver Mines waar het rustig en heel mooi is.  Iets verderop gaat Vera op zoek naar een neolithische dolmen die ze ergens in het struikgewas gevonden heeft.  We moeten terug en lopen over het brugje bij La Coupée.  We wilden nog iets drinken bij La Sablonniere en daarna bij Caragh Chocolates maar alhoewel ze nog open waren wou geen van beiden ons nog bedienen en we liepen door tot we in het “dorp” plots Beergarden zagen staan in de Rue du Moulin.  Mrs. Sally Hutchins was wel zo vriendelijk om ons een lekkere ale te serveren, kost wel 5 £ voor een pint.  De molen is een private woning geworden. Naast het toeristenkantoor staat een kleine gevangenis uit 1856 waar maar één gevangene in kan.  We lopen langs het postkantoor/souvenirshop waar buiten voor een keer niet een rode maar een goudkleurige postbox staat. We lopen nog een rondje dorp maar de meesten zijn reeds vertrokken met de boot van vier uur en het is nu wel veel rustiger en de meeste winkels sluiten dan ook meteen. In het Harbour Café is het druk; de tractordrivers hebben blijkbaar goed verdiend vandaag.  Als we aankomen bij de pier is onze verbazing groot als we plotseling een tractor zien die een caravan trekt die dienst doet als ambulance.  Twee lokale politiemensen en een ambulancier regelen de zaak.

Onze Nederlandse hoteleigenaar in Gernsey heeft voor ons avondmaal gereserveerd in het nabijgelegen Deerhound Restaurant waar we lekker konden dineren en het is er druk.