Sint Pierre en Miquelon

 

 

SAINT-PIERRE-ET-MIQUELON

 Onbekende Franse overzese archipel

 

 

 

VOORBEREIDING

 

Vlucht: 

09/05/2014 : met KLM naar Montreal, Canada : vertrek 15.25, aankomst 16.50 uur, plaatselijke tijd.

09/05/2014 : met Air Canada : van Montreal naar St Johns, NL (YYT): 19.45 – 23.47

18/05/2014 : met Westjet : van St Johns YYT via Halifax naar Toronto: 13.30 – 16.44

18/05/2014 : met KLM van Toronto naar Amsterdam: 17.35 – 06.45 volgende dag

Prijs : 690 €.

 

 

INFORMATIE

 

www.tourisme-saint-pierre-et-miquelon.com :  Toeristische dienst in Saint Pierre

www.airsaintpierre.com : De lokale kleine luchtvaartmaatschappij

www.cg975.fr : site over de Cabestan, boottocht Fortuna naar Saint Pierre

www.saintpierreferry.ca : kantoor in Fortune die tickets verkoopt voor de boot

www.marine-atlantic.ca : overtocht boot van Sydney naar Argentia of Port aux Basques

www.spmexpress.net : Veerboot Fortune-SPM

www.miquelon-langlade.fr : info over Miquelon

www.lepharespm.com : vereniging toerisme SPM

www.musee-heritage.fr Lokaal museum in Saint Pierre

www.lecailloublanc.fr : stadsbezoek solo

www.maisonnature-spm.com : natuurhuis SPM

www.chezjanot.fr : vervoer op Miquelon

www.tourismespm.fr

www.voilespm.org : zeilen

www.horizonspm.com : reisagent ter plaatse

www.saint-pierre-et-miquelon.info : logement  enz. 

 

 

REISVERSLAG

 

NEWFOUNDLAND

 

Vrijdag 09/05/2014

Aangekomen op Schiphol MOET ik inchecken via een automaat, er is geen balie meer.  Er is wel nog een hostess aanwezig die je doorverwijst naar de automatische bagageafgifte.  Eigenlijk wijst het zichzelf uit.  Van GS Security wordt ik mijn tandpasta en douchezeep die in een doorzichtige zak werden aangeboden afgenomen.    Het vertrek met KLM is zacht en voelt prettig aan.  Het was een goede vlucht en ik kon wat slapen.  In Montreal aangekomen in transit bestel ik een “groot” bier, verwacht een 33 cl maar krijg een reuzenpot van één liter, kost wel 16 CAD.  Op de luchthaven kon ik maximaal 400 CAD pinnen met mijn Mastercard.  Maestro doet het niet, waardeloos in Canada!  Verbindingsvlucht met Air Canada verliep vlot.  Met een taxi van de luchthaven naar het centrum van Sint John’s berekent men het vast tarief van 25 CAD.  Aangekomen bij mijn logement stel ik vast dat de deurcode is veranderd, had mijn bed besteld op 17/2 en ze hebben pas een dag voor mijn vertrek mij een andere code gemaild maar ik was toen al onderweg.  Het is al na middernacht en ik kan gelukkig nog iets te eten krijgen uit de keuken. 

 

Overnachting

HI City Hostel, 18 Gower Street, St. John’s : cityhostel@gmail.com tel. 1-709-754 4789  www.hihostels.ca of www.hihostels.ca/stjohns

34 CAD betaald voor bed in gedeelde kamer. 

 

 

Zaterdag 10/05/2014

In ons hostel vragen wij naar de mogelijkheden om naar Fortune te gaan.  Men bestelt voor ons een busje, Foote’s Taxi, tel. (709)832 0491 komt ons om 13.00 uur ophalen bij het hostel. Wij nemen ons ontbijt in Quality Hotel Harbourview, 2 Hill O’Chips wat dicht bij ons hostel ligt.  Het eten is lekker, vlotte bediening en niet duur.  Nadien ga ik alleen de stad verkennen, mijn reismaat die gisteren aankwam heeft dat al gedaan.  Veel kleurige houten huizen.  Meer info op : www.downtownstjohns.com  Ik loop Water Street en Duckworth af.  Na de middag vertrekken wij met het klein busje van Foote met acht medepassagiers naar Fortune, 45 CAD betaald.  Onderweg is er niets te zien.  ’s Avonds klettert de regen hard tegen het raam.  De vader van de eigenaar brengt ons naar een nabijgelegen restaurant want er zijn er niet zoveel in Fortune.  Op de deur staat “gesloten wegens Moederdag morgen” maar we mogen binnen en krijgen lekkers te eten voor 34 CAD/pp. 

 

Overnachten

Om 18 uur komen we aan in Fortune maar er is niemand in het besteld hotel  www.fortuneharbourview.com in 74 Eldon street of www.hotelfortune.ca  Onze taxichauffeur belt (709)832 0947 wat op een bord bij de ingang staat.  Weldra komt de vader van de eigenaar aangereden en wat later komt de jonge eigenaar met wie mijn Nederlandse reismaat in discussie gaat omtrent de prijs over twee kamers i.p.v. een kamer te delen.  Wat een Nederlander  “goedkoop” noemt kost 173 CAD of 121 euro !!!   Het bed is heel goed en de flat is zeer ruim met zitplaats en keuken.              

 

SAINT-PIERRE&MIQUELON 

Zondag 11/05/2014

We hebben lang geslapen en zelf ons ontbijt klaargemaakt.  Tegen elf uur kwam de vader van de eigenaar ons oppikken en voer ons naar het kantoor van zijn zoon die tickets voor de boot verkoopt.  We betaalden 52 CAD cash.  Op dit groene kantoortje www.saintpierreferry.ca deed geen enkele bankkaart het, ook niet Visa.  Daarna kregen we een lift naar Seaman’s Grand Bank Museum met prachtig beschilderde gevel, interessant: www.townofgrandbank.com .  Hij haalde ons nadien op om ons naar de veerboot te brengen.   In de haven met vuurtoren lagen enkele vissersschepen aan de kade en stond een standbeeld van wereldoorlog I.  In een houten schuurtje toonden ze ons een paar kreeften die net gevangen waren.  Om 14.45 uur afgevaren in Fortune en een uur later aangekomen in Saint Pierre.  Onderweg waren er soms golven en sommigen waren zeeziek want we zaten binnen achter glas omdat het te koud was  op dek.  We moesten door het douanegebouw voor een vlugge scan.  Papieren is geen probleem vermits we nu in de Europese Unie zijn.   Een taxi in Saint Pierre kost 3 € over dag en 5 € na 21 uur.

 

Overnachten

Mijn reismaat heeft een kamer gereserveerd in Saint Pierre want er zijn niet zoveel overnachtingsmogelijkheden.  Hij doet een uitleg omtrent het begrip “dubbelkamer” die hij besteld heeft op www.hotel.com  Naar onze normen zijn dat twee bedden, maar in Canada en USA is dat één groot bed.  Gelukkig komt een gezin uit Albanië met twee kinderen niet opdagen.  Zij hadden geboekt via de site en het leek mij onwaarschijnlijk.  Dus konden we beiden in één bed op twee verschillende kamers. 

 

We logeerden drie nachten bij B&B Bernard Dodeman, 15 Rue Paul Bert, BP 544, 97500 Saint-Pierre, tel. en fax 0(508) 41 30 60,

jdodeman@cheznoo.net  www.pensiondodeman.com

Josette is een vriendelijke en gastvrije dame en geeft veel uitleg bij onze vragen, ze belt voor uurregeling  en prijs boot naar Miquelon en vervoer op het eiland voor morgen.  Ze belt voor ons ook naar Air Saint Pierre voor onze terugvlucht naar Sint John’s.         

 

Maandag 12/05/2014

Na het ontbijt nemen we een taxi naar het centrum die we gaan verkennen.  Aan de kade liggen enkele vissersbootjes, vroeger was het hier drukker toen er nog vis in overvloed zat. Er staan enkele monumenten over de oorlog en enkele grote kanonnen, picknicktafels en een vuurtoren.  Het groene Musée de l’Héritage is nog gesloten.  Saint Pierre is eigenlijk maar een dorp. Het kerkje is sober.   Het weer is zonnig en dat is lang niet normaal hier.  Onze terugvlucht bij kantoor Air Saint Pierre geboekt, 112 €/pp voor de vlucht naar Saint John’s.  Dan zijn we naar het postkantoor gestapt op de Place Gen. De Gaulle.  Daarna naar het toeristenkantoor geweest waar wij de nodige informatie kregen.  Dan zijn we naar het kantoor van de Regie des Transport Maritimes geweest  www.cg975.fr waar ik voor 13 € h/t een ticket voor de veerboot naar Miquelon kocht.  Bij hotel Robert (l’Hotel du Vieux Port) geluncht.  Vervolgens heb ik 19,50 € betaald op het toeristenkantoor voor een excursie naar Ile aux Marins  in zodiac met gids jean-pierre@tourismesmp.com   Hij gaf een interessante uitleg over het eiland, zijn vroegere bewoners en de gouden eeuw van de kabeljauwvangst. Op enkele rotsen liggen zeehonden in de zon. Het naderen van het eilandje is wel mooi met zijn verspreide huisjes en houten kerkje.  Het eiland werd tenslotte in 1964 verlaten wegens overbevissing en verval. Er staat nog een oud klein prachtig gemeentehuis/museum,  met oude foto’s en meubilair die we bezocht hebben, een gerestaureerd kerkje (bezocht) en de pastoorswoning die in herstel zit. Achter het kerkje ligt een kalvarieweg en een vervallen kerkhof. Jean Le Bris was de laatste pastoor tot 1977.  Er is nog een stratenpatroon maar de wegen zijn verdwenen.  Her en der staan nog enkele vervallen vissershuisjes.  Daarna nog souvenirs gekocht, T-shirt enz.  ’s Avonds goed gegeten in Le Feu de Braise, aanrader, vriendelijk en gratis vervoer naar logement.  Bij Ré-Créations een T-shirt en aandenken gekocht. 

 

Overnachten

B&B Dodeman

 

 

Dinsdag 13/05/2014

Josette voert ons naar de veerboot.  Joël, een andere gast en Fransman gaat met zijn fiets.  Om 7.50 uur op de boot gegaan en stipt om acht uur vertrekt onze veerboot naar Miquelon waar we na een uurtje varen aankomen met de Cabestan.   Het is zonnig weer, beetje wind, geen mist en kalme zee.  Aan boord links gezeten: lang goed zicht op St Pierre en later op Langlade.  Gesprek gehad met man van Saint-Pierre die buitenverblijf heeft op Miquelon.  Er staat een druk visbedrijf in het haventje.    Op de kade in Miquelon stond Vincent Gaspard ons op te wachten, had Josette voor ons besproken.  Eerst voerde hij ons rond in het dorp Miquelon en gaf wat uitleg.  Foto’s van het gemeentehuis en het  kerkje genomen.  Het blauwe kerkje is mooi aan de buitenkant maar eveneens erbinnen met aandenken aan de op zee vergane vissers.  Het heeft enkele mooie glasramen.  Daarna het kleine toeristenkantoor bezocht.  Na de middag zouden ze het ernaast gelegen museum voor ons openen.   We zijn dan naar Cap Miquelon gereden waar ik naar de uitzichttoren van 105 meter hoogte ben gewandeld en beloond werd met een prachtig uitzicht over de zee tot Langlade en Newfoundland.  Er liggen wat sparrenbosjes rond een waterreservoir en een planken wandelpad.  Via de vuurtoren en de luchthaven terug naar het centrum gereden waar we hebben geluncht in het druk restaurant Barachoix.  Er is bijna geen andere keuze.  Daarna het monument van de Grote Acadische Vlucht uit ( Engels) Canada.  Voorheen was Oost-Canada Frans, het werd verkocht aan de Engelsen en nadien werden de Fransen verjaagd tot… SPM.    Souvenirtje gekocht en naar het postkantoor geweest waar ik een paar kaartjes kocht en speciale stempels in mijn pas kreeg.  Na de lunch was Vincent er weer en zijn we naar Langlade gereden, 27 km ver, het verste punt op het eiland.  Onderweg foto’s van de smalle landengte genomen, het stille landschap, kreken, zee en duinen.  Ferme Olivier is nu verlaten en was voorheen een schapenboerderij.  Wij moeten op het strand rijden en verder staan opmerkelijk veel grote buitenverblijven van inwoners van Saint-Pierre die hier komen ontspannen.  We hebben er een wandeling over een houten pad gemaakt tot het laatste huisje, heel mooi door de sparrenbosjes in de zon.  Bij de zee, rechtover de huisjes, liggen plezierbootjes.  Daarna reden wij naar een camping en een verlaten boerderij en kerkje  Het café van Janot is nog gesloten en er rechtover staat een telefooncabine, voor wie?  Na terugkomst in Miquelon was het kleine museum open maar er was niemand, dus niet betaald maar het was zijn 2 € ingangsgeld niet waard.  In het dorp was alles gesloten en eindelijk konden wij iets drinken bij Le Petit Indien, tevens cybercafé.  De chauffeur bracht ons om 18.30 uur naar de kade van Miquelon.  We betaalden elk de 35 € die was afgesproken.  Avondeten genomen in Hotel Restaurant Robert. 

 

Overnachten

B&B Dodeman

 

NEWFOUNDLAND

 

 

Woensdag 14/05/2014

Na nog maar eens een rijkelijk en vroeg ontbijt betalen we Josette voor drie nachten, elk 90 € voor een aparte kamer.  Josette had onze vlucht www.airsaintpierre.com naar Saint John’s telefonisch gereserveerd.    We nemen een taxi naar de luchthaven met een stop bij Savoyard, mooi uitzicht.  Om 8.30 uur hebben we onze vlucht met Air Sint-Pierre naar Sint John’s, Canada.  Men moet links zitten om een goed zicht op de eilanden te hebben.  In de luchthaven van Sint John’s zijn vijf bedrijven die auto’s verhuren.  Na vergelijking valt de keuze van mijn reismaat op www.enterprice.ca want een kleine wagen kost slechts 368 CAD staat op de affiche.  Bij navraag hebben ze geen kleine wagen meer maar wel een Toyota Corolla, een grote dus.  Bij berekening van verzekering, 13% btw en 14% luchthaventaks komt dat op 561 CAD, het “gratis”  navigatiesysteem wordt mee doorgerekend.  Hier afficheren ze geen totaalprijs zoals bij ons en de taksen daar spreken ze niet over tijdens het verhuur maar rekenen ze wel aan zonder woorden.    Ze verhuren hier enkel automatisch geschakelde wagens en ik moet wennen en meteen door de stad rijden waar bovendien geen enkele richtingaanwijzer bord staat.  Gelukkig is een dame zo vriendelijk mij voor te rijden en mij op de goede weg te zetten naar Cape Spear.  Alles was gesloten, ook het museum  en het was er zeer koud, bijna vriespunt.  Cape Spear ligt op een heuvel en is het dichtste punt bij Europa, er staat een vuurtoren (1835) en het oude gebouw (winkel)  waar destijds de telefoonkabel aankwam uit Europa, Ierland. Er is ook een kolossale bunker die in W.O. II dienst deed als verdediging.  Na een paar foto’s vlug terug in auto en naar Signal Hill gereden voorbij de kleurrijke vissershaven. Hier staat ook al een hele batterij kanonnen op een heuvel om de haven te verdedigen.  Grote parking maar bezoekerscentrum was nog gesloten, wel enkele mooie wandelwegen langs de grillige kust.  Beetje gewandeld op de paden: mooi zicht op stad, vissershaven, kust en vuurtoren.  In de Cabot Toren bevindt zich een tentoonstelling over Marconi en  amateur radio en een winkel. Info : www.pc.gc.ca  Verder naar Pouch Cove gereden en mooie ijsberg gezien bij bosjes aan de kust.  Verder gereden naar Portugal Cove waar men de autoferry kan nemen naar Bell Island.  Terug gereden naar Sint John’s en gegeten in ons bekend  Quality Hotel. 

Info over nationale parken in Canada : www.parkscanada.gc.ca

Lokale brouwerij in het historisch vissersdorpje : www.quidividibrewery.ca

Treinmuseum : www.railwaycoastalmuseum.ca

  

Overnachten

HI City Hostel, 18 Gower Street, St. John’s : cityhostel@gmail.com        

 

 

Donderdag 15/05/2014

Na een goed ontbijt in Quality Harbour View rijden wij de stad uit op weg nr. 1 op de Transcanadian Highway naar Clarenville, maximum 100 km/uur.  Ons hostel ligt niet ver van een uitvalsweg en dadelijk zijn we uit de stad.   Er is weinig verkeer, het wegdek in soms kapot en onze onmisbare navigatie deed het uitstekend.  In de stad is een navigatiesysteem zeker onmisbaar want nergens staan richtingsborden.  Ergens onderweg bij een zeldzaam tankstation staat een levensgroot beeld van een eland, ik ben maar een klein ventje als ik voor de foto onder zijn kop ga staan.  In het binnenland niets te zien, eentonig landschap, lage stenen heuvels, lage bosjes en struiken en soms een meertje, geen huizen, geen restaurants, winkels of motels en weinig tankstations.  Pas bij Clarenville zijn er winkels en veel meer.  We nemen weg 230 N en rijden dwars door Bonavista Peninsula en vervolgens langs de East Coast waar wij de afslag naar Trinity nemen.  Het is een historisch plaatsje met oude houten gebouwen, een vuurtoren, 3 houten kerkjes en kleurige huisjes. Bij the Church of the Most Holy Trinity op de hoek van Ash’s Lane en Pie Corner staat een de oudste houten kerk van Newfoundland, gebouwd in 1833 en de ernaast staat apart de  kerkklok uit 1880.  IJsbergen voor de kust.  Bij Skipper Robert, een gezellig houten restaurantje naast de kerk,  goed geluncht, eland gebraad gegeten: www.trinityeco-tours.com  Meer info over dit pittoresk dorp op : www.trinityhistoricalsociety.com   en www.seethesites.ca het online toeristenkantoor.   In Bonavista zagen wij massa’s pakijs die nog in de baai dreef en in de verte kleine ijsbergen.  Bij het naderen van de vuurtoren op Cape Bonavista staat langs de weg een bord “puffins, whales and icebergs ahead”.  Hier zien we veel grotere ijsbergen die in zee drijven.  In 1497 landde hier John Cabot met de Mathew voor de Engelse kroon, sindsdien zou Noord Amerika opgeëist worden door het Verenigd Koninkrijk.  Zijn standbeeld staat er als getuige van de eerste Engelse landing in dit continent.  Het is hier mooi langs die ruwe kust, pakijs en ijsbergen in de verte.  De vuurtoren is niet toegankelijk.  De winkeltjes zijn nog gesloten, pas open na 17/5.  Iets verderop ligt Dungeon Provincial Park met zijn uitgeholde bogen bij de zee wardoor het water zich onafgebroken doorheen wringt.  Daarna hebben we het historisch centrum van Bonavista verkend; enkele kerkjes en de kleurrijke vissershaven.  Gegeten in the Harbor Quarters waar we logeerden.

 

Overnachten

The Harbour Quarters, 42 Campbellstreet, Bonavista, tel. (709)468 7982   www.harbourquarters.com

Het is een rustiek oud houten hotel uit 1920.  Het ziet er chique uit aan de buitenkant en we betaalden maar 110 CAD voor een kamer met twee grote bedden, badkamer en ontbijt.  Heel mooie kamer.  Aanrader.

 

 

Vrijdag 16/05/2014

Na het ontbijt met uitzicht over het nog leeg terras (zon maar te koud) en  de haven zijn we over weg 235 naar Clarenville gereden, geen richtingswijzers.  Mooie kustweg maar geen historische stadjes te bespeuren.  Onderweg zagen we nog regelmatig ijsbergen in zee maar na Summerville was het gedaan.  In Clarenville zijn er veel warenhuizen, tankstations, bedrijven enz.   Het toeristenkantoor is nog gesloten; het seizoen moet nog beginnen.  Tijdje over de Transcanadian Highway gereden en afslag 27 richting Placentia genomen.  Het landschap werd wat heuvelachtiger en iets mooier met prachtige rustige dorpjes.  In de buurt bezochten we langs een slechte gravelweg van 2,3 km de site van de Atlantic Charter waar in 1942 Roosevelt en Churchill elkaar ontmoetten voor geheime besprekingen en waar de beginprincipes van de UNO werden opgesteld.   Bij Castle Hill zagen we de bewakers net buiten rijden bij het gesloten hek maar we mochten er toch binnen want het is maar vanaf 1/6 open.  We hadden een mooi zicht van op de heuvel bij de ruïnes van het fort met zicht op de haven die ooit eens heel bloeiend was toen er nog kabeljauw in overvloed was.  De visvangst is nu in verval.  Daarna nog wat rond gekeken in het stadje Placentia waar ik een 4X4 zag met een zware sneeuwschuiver vooraan gemonteerd.  Iedereen rijdt met een zware 4X4, geen fietsers of voetgangers.  Het was vandaag 15° C. en ’s nachts 6° C. 

 

Overnachten

Harold Hotel, Main Street, Placentia: twee kamers met gemeenschappelijke badkamer  113 CAD betaald.  Netjes en met restaurant erbij. 

 

 

Zaterdag 17/05/2014

Deze morgen eerst nog het stadje bezocht: het oud houten kerkje en het oud kerkhof met graven uit de 18° eeuw.  Gooseberry Cove Provincial Park bezocht, een strand met aangespoeld wrakhout waar niets te zien was.  Verderop nog enkele verstilde kustdorpjes bij inhammen gezien.  Bij St Bride’s neem ik de afslag naar Cape St. Mary’s Ecological Reserve waar heel veel zeevogels op de rotsen bij de zee zitten, vooral papegaaiduikers, meeuwen en jan van genten.  We zien vogels op zee dobberen, in de rotsspleten naar hun nesten vliegen, hoog boven een rots staat een vuurtoren die niet toegankelijk is, heel mooi om dat te bewonderen.  Een bootje met toeristen kwam niet dicht bij de vogelrotsen om ze niet te verstoren; wij zagen meer van op de bovenkant.  Er lag een wandelpad naar een vogelrots waar duizenden vogels zaten en het seizoen moet nog beginnen, dan zijn er miljoenen vogels hier.  Het educatief centrum was nog maar drie dagen open. http://www.env.gov.nl.ca/env/parks/wer/r_csme

Dan hebben we in www.gannetsnest.com in St Bride’s een koffie gedronken en zijn dan verder langs het schiereiland richting Colinet gereden.   Van Cape St Mary tot Colinet stond er niet één huis, puur natuur en ruige kust.  Na Colinet reden we langs de Solomonier inham, hogere heuvels en heel mooie kustweg op weg 90 en 10.  Trepassey is een verspreid dorp zonder centrum, gelukkig konden we hier tanken en hebben we een lekkere vissoep gegeten.  Er was na St. Bride’s geen restaurant meer.  Fotostop gemaakt in Portugal Cove en  Cappahayden.  Tussen Portugal Cove South en Cape Race rijden wij door het desolaat maar mooi “edge of Avalon” voorbij kleine dorpjes:  www.edgeofavalon.ca  De vuurtoren van Cape Race bezocht en the Myrick Wireless Centre waar de noodoproep van de zinkende Titanic werd opgevangen.  Afslag Port Kirwan genomen , een oud koloniaal haventje uit 1621 en ruines bezocht, gelegen in de Irish Loop: www.colonyofavalon.ca    Het werd laat en nergens aan de oostkust van Avalon was er een hotelletje of restaurant, wel tussen Ferryland en Witless Bay waar veel hutten maar geen motels waren.  Bij een B&B bij Burnt Cove stond de deur open maar er was niemand, daar konden we niet in gaan.  Een buur belde dan een dame in Wittles Bay die nog een kamer vrij had voor 125 maar ik kon afbieden naar 100 CAD.  Het was al laat en we konden nog vlug iets eten in een tankstation.  ’s Anderendaags ontbeten bij www.irishloopcoffeehouse.com in de buurt. 

 

Overnachting

Witless Bay Suites, Gallows Cove Road, Witlesss Bay.  www.witlesssbaysuites.com  tel. 334-2893

Sheila is een vriendelijke dame.  Grote ruime kamer, twee bedden, keuken, geen ontbijt, ruim, netjes.  100 CAD.                                   

                          

 

Zondag 18/05/2014

Even in Witless Bay gestopt en verderop in Petty Harbour, het haventje bezocht, de houten kerk en de vele kleurige houten huizen in het centrum waren nu in een mysterieuze mist gehuld.  We hadden geluk, gedurende de ganse reis was het open zonnig weer geweest en nu hadden ze mist en regen voorspeld.  Nog voor de middag moesten we onze huurwagen inleveren, einde van de reis. 

Back-continent
album
back1
Je ben niet gemachtigd om van deze site content te kopieren.