south-georgia
South Georgia, een paradijs – 2014
VOORBEREIDING
CRUISE
Ik heb de cruise PLA 32-14 Atlantic Odyssey geboekt bij de eigenaar van de boot, de Plancius bij http://www.oceanwide-expeditions.com/ in Vlissingen. De Plancius is gebouwd in 1975, vaart onder Nederlandse vlag en kan 114 passagiers logeren. Het vaarplan ziet er als volgt uit : 19/03/2014 inschepen in Ushuaia en landingen in Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena, Ascension en op 25/04/2014 ontschepen in Praia, Kaap Verdische eilanden. Ik kan een deal afsluiten voor 6.000 €. Het hele verhaal volgt hier :
www.oceanwide-expeditions.com/trips/trip/pla31-14-atlantic-odyssey/highlights/
Er zijn twee reisagenten waar je ook de reizen van oceanwide-expeditions kunt boeken :
en misschien bij
Ik had eerder dit jaar met de Ortelius van Oceanwide-expeditions een tocht meegemaakt van Vlissingen naar Spitsbergen.
Bij Oceanwide had ik een vlotte afwerking en boeking dank zij Majanda majanda@oceanwide-expeditions.com en er werd dadelijk op mijn vragen geantwoord wat bij de anderen niet het geval was.
SOUTH GEORGIA
Hoe er geraken
Van uit Ushuaia met een expeditieschip van vb. www.oceanwide-expeditions.com
Informatie
www.sgmuseum.gs sghtdirectors@sght.org
www.wildislands.sg een site met alle grafzerken in South Georgia
www.sght.org South Georgia Heritage Trust website
REISVERSLAG
Dag 38 – 28/03/2014
Twee lezingen bijgewoond, eentje over vogels en een andere meer info over South Georgië. We moeten onze kleren stofzuigen om mogelijke zaadjes te verwijderen. Een uurtje aan dek gestaan, de zee was kalm maar mistig. Enkele vogels vliegen tegen de ruiten van het schip omdat de lichten noodgedwongen aan moeten blijven; we verzorgen ze en laten ze later vrij. We naderen aan 11 knopen per uur South Georgië. 1 nautical mile = 1,8 km. Om 16 uur zijn we nog 85 mijlen verwijderd van onze bestemming zie ik op de scheepsapparatuur. Morgen wordt een drukke dag.
Dag 39 – 29/03/2014
Na het ontbijt kregen wij een briefing en zijn nadien geland in Whistle Cove, Fortuna Bay. Meteen werden wij verwelkomd door groepjes koningspinguïns en zeehonden met jongen op ons Shackleton pad. We liepen langs een klein riviertje landinwaarts richting König en Neumayer gletsjers door een kolonie zeehonden die soms “blaften” of agressief aanvielen en wilden bijten als we te dicht in hun zone liepen. We liepen door een blubberige gebied van modder, uitwerpselen en urine, de geur was soms penetrant. Overal liepen veel koningspinguïns van/naar zee. Plots zaten er duizenden ( 7.000) paren recht voor ons, sommigen liepen vrij rond en anderen zaten met een ei op hun poten en onder hun vacht om te broeden. Nog andere koppels zaten met een bruin donzig onbeholpen jong om het te voederen. Hier hebben wij enkel de felgekleurde wit-zwart-geel koningspinguïns gezien. Mooi besneeuwde bergen alom, gletsjers en de Plancius op de achtergrond in de baai geankerd. Ik raakte niet uitgekeken van zoveel moois, een hoogtepunt van de reis.
Intussen naderden we het haventje van Grytviken, mooi gelegen tegen de besneeuwde bergflanken aan. Aan boord werd er teveel tijd verloren door teveel blabla van de Plancius en de administratie van het eiland zodat wij vrij laat om 16.30 uur aan land konden gaan in Grytviken, de hoofdplaats van South Georgië waar slechts een handjevol mensen wonen, wetenschappers en administratieve mensen. De zon was al aan het kwijnen. Eerst gingen we aan het graf van Shackleton een heildronk uitbrengen. Er lagen op het kleine kerkhof nog een dertigtal andere graven, meestal van werkers in het voormalig walvisstation. Er lagen een groep imposante olifantszeehonden te pronken. Verderop foto’s genomen van de vervallen verroeste installaties van het walvisstation: motoren ,harpoenboten, werkplaatsen, opslagtanks. Ik heb ook het oud houten Noors kerkje uit 1913 bezocht. In het postkantoortje was het voor de gelegenheid druk door onze groep. Het museum was interessant met allerlei oude voorwerpen en foto’s uit de drukke periode van de walvisvangst. Er hangt een opgezette albatros met een vleugelspan van vier meter aan het plafond. Er is ook een souvenirwinkel. Intussen werd het donker en ben ik met de laatste zodiac naar de Plancius gevaren.
’s Avonds werd er een barbecue op het schip gegeven met zicht op Grytviken en er waren enkele medewerkers van de basis uitgenodigd. Het vlees was lekker en voldoende alsook de wijn. De sfeer was uitstekend maar fris, gedanst en mij goed geamuseerd.
Dag 40 – 30/03/2014
Vandaag zouden we nog twee mooie landingen maken op South Georgië. Na het ontbijt heb ik de briefing gemist maar vernam dat we koers zouden zetten naar de Falkland eilanden, een week varen over ruige zee en in de verkeerde richting. Iedereen was verrast, erg onder de indruk en depri. Een Amerikaanse passagier had haar arm gebroken doordat ze de reling niet had vast gehouden, wat ons voortdurend werd aangemaand. Allerlei geruchten deden de ronde of de reis niet zou worden stopgezet ergens in Zuid-Amerika. Niemand was blij en Rinus onze expeditieleider was nergens meer te bespeuren. Marleen en Paul, een Nederlands koppel, kwam naar mij toe en vroegen naar mijn ervaringen en info over de Falklands omdat zij daar wilden ontschepen en er enkele dagen wilden verblijven alvorens terug te keren naar Nederland. Iedereen krijgt gratis ruimte op de computer teneinde zijn/haar verdere reis te plannen, om te boeken, schikkingen te treffen…
Dag 41 – 31/03/2014
Na de middag komt er goed nieuws. Vanuit Vlissingen hadden ze beslist dat we de geplande route zouden aanhouden met vijf dagen verlenging maar met kortere bezoeken aan de eilanden dan gepland. Ze konden het niet maken dat we niet naar Tristan da Cunha zouden gaan. Bovendien varen we erg traag, 5 knopen per uur, omwille van de hoge golven van 6-10 meter hoog.
Dag 42 – 01/04/2014
Hoge golven op zee op weg naar de Falkland eilanden. Tweede herziening van onze reisroute en tien passagiers besluiten van de boot te gaan in Stanley, sommigen hebben er genoeg van. De rest vaart verder maar wanneer komen wij aan in Praia, Kaap Verdië en haal ik mijn vlucht ? Niets is duidelijk, twijfel alom.
BESLUIT :
Een heel mooie scheepsreis en veel gezien, vooral veel gevaren en weinig aan land geweest in tegenstelling van wat het programma beloofde. Het eten was superlekker en de leiding deed zijn best. Soms teveel blabla en tijdsverlies bij landingen. De kapitein was een treuzelaar en door zijn beslissingen konden we bepaalde bestemmingen niet zien; hij wou enkel vlug varen. Soms waren een paar leiders geprikkeld. Al bij al goede herinneringen.
