Tanzania
TANZANIA 2014
VOORBEREIDING
Planning
Het plan is om een combinatiereis te maken in Oost Afrika. We zouden starten in Kenia en over land met openbaar vervoer naar Oeganda trekken. Van daaruit zouden we afzakken naar Rwanda en met een transitvisum kort Burundi bezoeken. Vervolgens zouden we langs het Kivumeer afzakken naar Kigoma, Tanzania. We zouden dit land van west naar oost doorkruisen om te eindigen in Zanzibar. We zouden terugvliegen uit Dar es Salaam.
Visum
Wij kwamen uit Bujumbura, Burundi met openbaar vervoer en in Mabara stempelden wij uit. Makkelijk en vlot visum aan landsgrens Manyovu gekregen voor 50 $.
| Address |
Tanzanian Embassy in Brussels, BelgiumF. D. Rooseveltlaan 72 |
| Telephone | (+32) 2 640 65 00 |
| Telefax | (+32) 2 646 80 26 |
| tanzania@skynet.be | |
| Website | www.tanzaniaembassy.be |
De gele inentingskaart met verplichte inenting tegen gele koorts werd niet gevraagd.
Ik moest een document invullen dat ik een maand vooraf niet in ebola-landen was geweest en werd gemeten of ik koorts had.
Geldzaken
De euro is nog niet goed ingeburgerd in Oost Afrika maar men kan die wel vlot omwisselen in de banken. Bijgevolg nam ik meer cash US dollars mee in verscheidene coupures. Ik kon daarmee overal vlot betalen, onontbeerlijk voor betaling visa ter plaatse en soms in hotels. De betere hotels stellen hun prijzen in $ maar men kan ook in lokale munt betalen. Aan de grensposten wisselde ik aan wisselaars of bij forex $ in lokale munt. Ik had ook een visa kaart mee en nog twee kredietkaarten van Maestro van twee andere banken. Een bankkaart was lichtjes geplooid in mijn zak en deed het na een tijdje niet.
Vlucht
Na wat zoekwerk op internet kwam ik er achter dat KLM een actie aanbood. Voor een vlucht heen op Nairobi en terug uit Dar es Salaam betaalde ik 557 € alles inbegrepen. Het was wel starten en terugkomen in Amsterdam maar mijn reismaatje woont in Amsterdam, dus geen probleem. De vertrekuren voor beide vluchten zijn ideaal.
Reisweg
We vliegen op Nairobi en rijden met openbaar vervoer door Kenia, Oeganda en Burundi. Van de grens gaan wij met openbaar vervoer naar Kigoma, bezoeken Ujiji. Vervolgens gaan wij richting Tabora, Nzega, Singida, Babati, Kolo, Babati, Arusha, Moshi, Tanga, Dar es Salaam, Zanzibar, Dar es Salaam en vlucht naar Amsterdam.
Informatie
www.tanzaniaparks.com : peperdure nationale parken
www.nogongoro-crater-africa.org
www.newafrica.com/tanzaniawildlife
REISVERSLAG
Maandag – 10/11/2014
Reisweg: Bujumbura (Burundi), grens Mugina (BU) – Manyovu (TZ), Kigoma, Ujiji.
Om 8.30 uur vertrokken we in Bujumbura met een klein busje. Langs het Kivumeer gereden door dorpjes en oliepalmplantages. Na vier uur rijden kwamen wij aan in Mugina waar we onze stempel uit Burundi krijgen. De rit kost 7.000 TZS/pp. of 3,50 €. In Mugina worden wij in een personenwagen geloodst die ons naar de eigenlijke grens brengt, 25 km verderop door een soort niemandsland over een slechte zandpiste, kost 4.000 TZS. Manyovu is de eigenlijke grenspost aan Tanzaniaanse kant. Ik betaal 50 $, enkel USD ! voor mijn visum en krijg netjes een officieel ontvangstbewijs. Het is niet druk en de formaliteiten verlopen vlot. Ik kon aan de grens mijn overschot Burundese franken omwisselen voor Tanzaniaanse shillings aan een pari koers, dus geen rekenwerk. We nemen nu een shared taxi naar Kigoma, 6.000 TZS/pp en rijden steeds over een perfecte asfaltweg naar Kigoma waar we na een uur aankomen. Verbazend dat de wegen soms beter zijn dan in Europa ook omdat er overal hard aan de wegen wordt gewerkt. De heuvels in Tanzania zijn minder bebost, minder groen enkel struiken, dun bevolkt. We komen de stad binnen langs een lange afdaling. Ik kon makkelijk geld uit de ATM halen in de stad. We bezoeken het oude Duitse treinstation uit het voormalig Deutsch Ost-Afrika. Het degelijk gebouw straalt klasse uit maar is nagenoeg verlaten; het moet toen een statussymbool zijn geweest. Ik vraag na of we een trein naar Dar es Salaam kunnen nemen maar dat kan morgen niet. We kiezen een verblijf en nemen daarna een taxi naar Ujiji in het dorp langs de grote weg. We moeten nog meer dan een kilometer over een kasseibaantje lopen en zoeken het standbeeld van Stanley maar kunnen het niet vinden, het staat niet aangegeven. Op het eind van de weg komen we bij een veerboot aan het Tanganyika-meer. Hier zou Livingstone Stanley hebben ontmoet maar we vinden er geen spoor van. Het is immens ver van Bagamoyo aan de kust waar beiden hun binnenlandse tocht ondernamen. We nemen vlug een paar foto’s van de vissers aan het meer en wandelen terug want het wordt donker. Terug in Kigoma drinken we een biertje in het Lake View Hotel. Een goedgeklede Tanzaniaan trakteert ons tweemaal; hij wil tonen dat zwarten ook geld hebben.
Overnachting :
We checken in in Zanzibar Lodge, Kigoma: badkamer met gietpan en Franse wc, niets bijzonders maar kost ook maar 10.000 TZS voor twee. Er is een binnenplaats.
Dinsdag – 11/11/2014
Reisweg: Kigoma, Uvinza, Malagarasi, Usinga.
De discotheek naast ons hotelletje had lawaai gemaakt tot drie uur vannacht en om vijf uur deze morgen was er luid geroep uit de moskee en een hele reeks ochtendgebeden via de luidspreker, zeer storend. De matras was goed. W hadden geen stromend water, dus geen douche; er stond een ton water in de badkamer met een gietkan, Franse hurk wc. Met een busje kwamen we aan het busstation. Verscheidene personen vertelden ons dat er pas morgen een bus was naar Tabora en dat we het ticket op voorhand moesten kopen maar daar trapte ik niet in. Plots vertelde een eerlijke zwarte ons dat we een bus naar Usinge konden nemen die straks zou vertrekken: 15.000 TZS/pp. We vertrokken om 8.00 uur en zouden stipt om 16.00 uur aankomen. Usinge is een wat groter dorp in de regio, 130 km van Kigoma en acht uur rijden met veel haltes onderweg. Niemand spreekt Engels op het platteland van West Tanzania, enkel onze chauffeur kon het wat spreken. Aanvankelijk reden we van uit Kigoma ongeveer twee uren over een perfecte asfaltweg en daarna drie of vier uren over een vervelende vlakke rechte wasbordweg in dunbevolkt gebied. Af en toe zien we kinderen met een ossenkar rijden met de opbrengst van het schrale land. In een dorp maken we pauze, een dikke boom staat al een eeuw midden op straat maar iedereen loopt er omheen. We kruisen regelmatig de spoorlijn Kigoma – Dar es Salaam die ongeveer evenwijdig loopt met de weg. De snelle tegenliggers maken veel stof en houden niet in bij het kruisen. Dan hadden we ongeveer twee uren asfalt en vervolgens terug wasbordweg tot Usinga. In Uvinza liggen er zoutpannen waar het zout nog ambachtelijk wordt samen gerakeld. Bij aankomst in Usinge ging onze bus conducteur mee om ons de weg te tonen naar het guesthouse. Een gast spreekt Engels en doet het vertaalwerk want niemand spreekt hier Engels, enkel Swahili. De vorige president Nyerere, een communist, keerde de oud-kolonialen de rug toe en eveneens hun taal en liet enkel Swahili onderwijzen op school. Bij veel hutjes wappert een groene vlag met hamer en sikkel, de eenheidspartij. We betalen 10.000 TZS/pp voor onze bus voor morgen en de conducteur zal ons om 05.45 afhalen. Daarna toont hij ons een soort verborgen (voor de moslims) café in het dorp waar wij een fris biertje kunnen drinken. Er staan wel enkele theehuisjes in het overwegend moslimdorp. We lopen twee blokken rond en hebben het hele dorp gezien; hier zitten we ver van het mondaine toerisme. Een oud vrouwtje verkoopt pindanootjes die in hoopjes van honderd gram op een gammel tafeltje liggen. Voor een huis staat een bed buiten; een meubelwinkel zo blijkt. In de hoofdstraat loopt een kind met een fietshoepel te spelen.
Overnachten:
Guesthouse Mungura, Usinge: 10.000 TZS voor een eenvoudig kamertje met badkamer maar zonder douche, ton en gietpan. De eigenaar is vriendelijk.
Woensdag – 12/11/2014
Reisweg: Usinga, Kaliua, Tabora, Nzega, Babati, Singida.
Reeds om 4.45 uur opgestaan, douche genomen maar er is geen ontbijt. De ticketagent kwam ons halen en bracht ons naar de bus. Om 5.30 uur bij dageraad stipt vertrok de bus. Aan de horizon tussen de palmbomen ontwaarde zich de roze gloed van het ochtendgloren. De dorpen liggen verscholen in een mystieke wazige film. Het leven komt langzaam op gang. Onze gammele bus scheert razendsnel over de zandige wegen wat heel wat stof doet opwaaien. De Chinezen leggen een asfaltweg aan. In Kaliua stoppen we voor een pauze, ons ontbijt. Om 9.30 uur komen we aan in Tabora en worden we door bus jongens naar onze bus geleid die naar Nzega gaat. Die bus jongens die alomtegenwoordig zijn verdienen wat zakgeld van de busmaatschappij. We betalen 8.000 TZS/pp en van Nzega zouden we een verbinding hebben met Singida, aankomst daar om 16.00 uur werd ons gezegd. Die jongens hadden ons voorgelogen: we moeste maar 40 minuten wachten maar het werd uiteindelijk meer dan twee uren. Haarkapsalons zijn er in overvloed en winkeltjes allerhande ook, hier is niemand werkloos want niet werken of niets verkopen is geen inkomen. De spoorweg loopt evenwijdig met onze weg en soms kruisen we die. De helse tocht gaat door kurkdroog savannelandschap, droge akkers, veel stof over wasbordwegen, een rit van schudden en veel beven. Het enige groen onderweg was soms een eenzame statige mangoboom. We kwamen om 14.00 uur aan in Nzega en onmiddellijk werden we omringd door een horde ticketverkopers. Er zou een bus naar Singida vertrekken om 14.45 uur, 15.000 TZS/pp., aankomst tegen 18.00 uur. De weg erheen was nog maar eens stoffig en vuil. In de dorpen verkoopt men mobiel geld, airtel money, een soort pinnen. De Tanzaniaanse politie is leuk om aan te zien: ze zitten in een wit uniform en de dames hebben een zwart rokje.
Overnachten
Mashanjara Guesthouse in Singida, tel. 0782 052573 lawimashanjara@yahoo.com
De man vroeg eerst 20.000 maar ik kon afbieden naar 15.000 TZS voor een kleine kamer met groot bed, badkamer met koud water, Franse wc, muskietennet. Proper.
Donderdag – 13/11/2014
Reisweg: Singida, Babati, Kolo NP
Om 5 uur opgestaan en naar het nabijgelegen busstation gestapt. Vertrek om 06.00 uur stipt, 10.000 TZS/pp naar Babati en om 08.30 uur kwamen we er aan. We konden bij het busstation in Singida ontbijten. Koffie is een zakje en warm water in een land waar men koffie teelt. We stappen in Babati op een middelgroot busje van Bam Bam Safari (safari betekent in het Swahili reizen) rijden door een heuvelachtig groen landschap maar na een half uur krijgen we panne ergens in een bosje. Er komt rook uit het linker voorwiel, de wielen staan scheef. De kogellagers zijn versleten en worden vervangen. Het wiel gaat er af maar ik zie geen bevestigingsbouten. Een uurtje wachten buiten de bus want er is een wiel afgedraaid en enkele mannen zitten te knutselen. Uiteindelijk komen we om 13.30 uur aan in Kolo over een slechte weg en we mogen afstappen aan de ingang van het Kolo N.P. In een kantoortje moeten we 27.000 TZS/pp ingang betalen. Voor de camping moesten we 20 $ betalen maar nadien bleek het dat dit per persoon was, staat niet ofwel twijfelachtig aangegeven. Met elk een boda boda zijn we naar de camping gereden. Met gids Agaton zijn we steil omhoog en langs veldwegen naar de rotstekeningen gelopen. Het is een uitstekende jonge gids die ons goed uitleg gaf van de oeroude tekeningen op drie sites. Spijtig waren er weinig rotstekeningen of waren ze versleten door erosie. Ergens midden het nationaal park stond een houtskooloven en waren mannen illegaal houtskool aan het branden : onze gids was erbij, zei iets tegen de mannen (kreeg een fooi ?) en dan gingen wij verder en werkten de mannen rustig door. Door corruptie worden op die manier vruchtbare bossen tot woestijnen herschapen. De zonsondergang in de verte over de bergen was heel mooi. In de bomen hingen ouderwetse bijenkasten als een soort trommels. Bij terugkomst werd ons avondmaal bereid. In plaats van een tent kregen wij een leuke bungalow van de eigenaresse. Deze bungalow is zeer gezellig ingericht door de Canadese kunstenares. Douche en wc in een ander gebouw verderop. De kampuitbater had een paar biertjes in het dorp gehaald en had een lekker avondmaal bereid. 20.000 TZS + fooi betaald aan de gids die het uitstekend deed en 30.000 TZS voor de brommertjes, eigenlijk teveel.
Overnachting
Voorzien in een opgezette tent in Amarula camping maar kregen een leuke bungalow.
Vrijdag – 14/11/2014
Reisweg: Kolo N.P., Babati, Arusha
Mijn reismaatje is deze morgen vroeg met een man met brommertje naar een andere site gereden maar vond het achteraf niet veel bijzonders. Ik ben blijven rusten en heb niets gemist. Na het ontbijt moest ik aan de campinguitbater 70 $ betalen, 40 $ voor de camping(bungalow) en 30 $ voor biertjes, avondmal en ontbijt. Ik zou op het kantoor een ontvangstbewijs krijgen van Agaton maar de administrateur was ziek, dus geen bewijs en waarschijnlijk een extraatje ? Info over de bezochte site : Kondoa Rock Art World Heritage Site : http://whc.unesco.org/en/list/1183
Daarna namen wij een busje voor een korte rit naar Babati, het ticket was overschreven van achtduizend naar negenduizend/pp, vermoedelijk duizend voor reservering? Spijtig dat we als blanke toerist keer op keer bedrogen worden. Onderweg vraag ik aan de medepassagiers hoeveel het kost van Babati naar Arusha, 6.500 TZS/pp zeiden ze. In Babati stapte ik uit het eerste busje en negeerde de ticketboys (oplichters) en betaalde direct aan de conducteur van het busje naar Arusha 6.500/pp voor een veel langere rit van 13 tot 17 uur. Ieder dorp heeft een Shule, een woord dat nog overbleef van de Duitse kolonisatie. De straten liggen vol afval en vuil, gooi maar weg. Het is bijna zo erg als in België (= ontwikkelingsland). Soms zien we in de wegdorpjes koffiebonen die liggen te drogen op grote doeken. In Arusha kon ik geld pinnen. Om de hoek zijn we in een pub gestapt en op het balkon gezeten en een paar biertjes gedronken en het avondmaal genomen. Ik kreeg de rekening voor de som van 40.000 TZS “all-in” zonder detail. Bij narekenen was het 24.900. De bediende erbij gehaald en hem de menukaart voorgelegd en samen uitgerekend; ik had gelijk en dan was het van maar … ( bier was 5.000 – duur – i.p.v. 2.300 enz.) Dan was die bedrieger plots akkoord met 35.000 TZS. Je moet toch steeds op je hoede zijn in Afrika.
Overnachting
Bij het busstation hebben we enkele hotelletjes bezocht maar ze waren alle nogal prijzig en in $ genoteerd. Bij www.hotelaquiline.com vragen ze 40 $ voor een dubbelkamer en hanteren ze aparte prijzen voor Tanzanianen en buitenlanders.
Tenslotte ingecheckt in Rich Hotel : www.richhoteltz.com in Arusha. Zij vroegen aanvankelijk 50 $ en kon afbieden tot 55.000 TZS inclusief beperkt ontbijtbuffet. Heel propere kamer en badkamer, aanrader. Prijzen zijn sedert vorige Lonely Planet verdubbeld.
Zaterdag – 15/11/2014
Reisweg: Arusha, Moshi, Mombo
Vandaag hebben we een busje genomen van Arusha naar Moshi, een ritje van twee uren, 2.500 TZS/pp. Geen ticket gekregen. Wij konden in Moshi de Kilimandjaro niet zien want die zat in de mist en we zijn dus maar doorgereden met een grote bus naar Mombo, vier uren rijden, 15.000 TZS/pp. en 10.000 voor de lokale bevolking. Onderweg zagen we de Pare bergketen links en rechts en veel grote sisalplantages, kuddes vee maar dun bevolkt. Om 17.30 uur aangekomen in Mombo, een klein wegdorp. ’s Avonds in een lokaal restaurant met luide tv geroosterde geit gegeten met een Safari biertje.
Overnachting
Niet zo veel keuze en enkele hotels waren vol, o.a. Bugatti. Dus noodgedwongen ingecheckt in MCO Hotel. Ze vroegen aanvankelijk 30.000 zoals de anderen in het dorp maar ik kon afdingen naar 25.000 TZS zonder ontbijt. In het gastenboek betalen ook Tanzanianen dit bedrag voor kamer 4. Aanvankelijk sprak de onvriendelijke dame van de receptie geen Engels na betaling ging dat beter. De ganse nacht was er muziek in de buurt en blaffende honden. Er zaten gaten in het muggennet. Onder de lavabo stond een papiermandje onder het lekkend lavabo en daardoor stond de hele vloer van de badkamer zeiknat. Bijna niet geslapen. AFRADER !!!!
Zondag – 16/11/2014
Reisweg: Mombo, Tanga, Dar es Salaam.
In Mombo namen we de bus om acht uur deze morgen en kwamen om elf uur aan in Tanga, 7.000 TZS/pp. Van het busstation in Tanga namen we een daladala naar de haven van Tanga om er te vernemen dat er geen ferry gaat naar Pemba, enkel vrachtvervoer. De dame van dienst zegt ons dat we helemaal naar Dar es Salaam moeten en van daar naar Zanzibar en dan doorvaren naar Pemba. We hebben niet meer zoveel reisdagen voor de boeg en ik beslis dan maar met een grote bus van Bambea te nemen van Tanga naar Dar es Salaam, 13.000 TZS/pp, vijf uren zou die er over doen. Het was een heel lange rit. Ongeveer vijftig km voor Dar es Salaam reden we het ene wegdorp na het andere voorbij en het werd steeds maar drukker, zelfs file in de stad. We waren doodmoe en het was al donker als we in Dar es Salaam aankwamen. De rit had zeven i.p.v. vijf uren geduurd, leugenaars die ticketverkopers. Bij het busstation zagen we een neonverlichting boven een hotel, zag er sjiek uit maar het kon ons niet meer schelen, we waren zeer moe.
Overnachting
We zijn doodmoe afgestapt van het busstation naar het nabijgelegen hotel:
Mic Hotel, O.P. Box 77995, Dar es Salaam
Tel. +255 22 2451869 , mob. +255 718 670064
info@mic-hotels.com michhotel190@yahoo.com
We betaalden voor een dubbel 50.000 TZS ontbijt inbegrepen. Airco, ruime nette kamer en badkamer, klein terras. Direct bij het busstation gelegen. We konden onze gsm niet opladen wegens stroompanne. Er is een restaurant beneden. Weinig variatie bij het ontbijt. Waardering : 4/5
Maandag – 17/11/2014
Reisweg: Dar es Salaam en ferry naar Zanzibar
Het is een beetje hectisch bij het busstation van Dar maar na een half uurtje wachten en proberen kan ik toch een gedeelde taxi op de kop tikken naar de haven waar we om 12 uur aankomen. Er zijn verscheidene kantoortjes van ticketverkopers bij de ferryterminal, rechtover de St Joseph’s Cathedral. We worden door een tout (klantenlokker) van de taxi begeleid naar het kantoortje van Balack nog zonder dat we kunnen overleggen. We vragen om een ticket economy class ( winderig afdak op bovendek ) maar mogen ook in de VIP ruimte zitten met airco en tv. Ik betaal 45 $ voor een ticket enkel “Business Class Adult Foreign”, zijnde 35 $ die op het ticket staat afgedrukt + 2 X 5$ haventaksen. Maar of die haventaksen terecht zijn weet ik niet gezien ik er geen bewijs van krijg. Beter rechtstreeks boeken bij Azammarine : www.azammarine.com info@azammarine.com Azammarine heeft een kantoor bij de ingang van de ferryhaven.
Alhoewel we een uur op voorhand er moeten zijn om aan boord te gaan mogen we meteen instappen want om 12.30 uur vertrekt reeds onze ferry, de Kilimandjaro IV. Alhoewel het reglement zegt dat een buitenlander in $ moet betalen kan ik ook in TZS betalen. Ik kan 180.000 TZS betalen voor een retour maar dan ligt onze vertrekdatum vast en daar willen we flexibel in zijn, tenslotte is het verschil maar 20.000 TZS/pp. Toch zijn we op het bovendek gaan staan bij vertrek en zagen genoegzaam toe hoe de sluiers van de moslima wegwaaiden. In de haven van Dar liggen veel kleurrijke vissersboten. De overtocht duurt drie uren en om 15.30 komen we aan bij de pier van Stone Town, Zanzibar. Van op het water ziet Zanzibar er uitnodigend uit. Er staat een groot bord “Karibu Zanzibar”, welkom. We worden vluchtig gescreend op ebola en mogen dan doorlopen. Na de zoektocht naar een kamer verkennen we de stad. We slenteren wat rond in het vissershaventje, kleine vissersbootjes lossen allerlei soorten vis en inktvis en de grotere dhows, zeilboten, lossen kostbaar hout en andere goederen. Mooie beelden maar helaas kan men de stank niet zien. Iets verderop is het een drukte van jewelste in de vishal; op talrijke stenen tafels ligt allerlei soorten vis in aanbod. Daarna lopen we door de smalle steegjes voorbij talrijke mooie oude gebouwen met soms de typische in hout uitgesneden deuren. Overal zijn er kleine winkels die hun goederen aanprijzen aan de voorbijgangers niet enkel dagelijkse benodigdheden maar vooral afgestemd op toeristen: souvenirwinkels, restaurantjes, hotels, enz. Het had geregend en er waren heel wat plassen. Bij de haven staat “Mercury”, een café met terras en zicht op de zee, het huis van Freddy Mercury waar we een duur biertje konden drinken, het enige café in Zanzibar ? Op het stand spelen enkele mannen voetbal in de schemer van de ondergaande zon. Tenslotte naar Fodhani Park gewandeld waar tientallen eetkraampjes druk in de weer zijn op dit druk bezocht pleintje aan zee. Er lopen veel toeristen rond, er is grote keuze uit allerlei soorten eten, vooral vis. Een aanrader: we hebben er iedere avond gegeten en het is er goedkoper dan in de restaurants en gezelliger. Daarna gaan we nog wat op ons eigen dakterras zitten en plots komt een Poolse reisvriend te voorschijn waarmee ik op Antarctica was. Een blij weerzien en een heel groot toeval.
Overnachting
Bij aankomst hebben we een paar hotelletjes bezocht en alle hanteren ze prijzen van rond de vijftig dollar, niet echt goedkoop. Maar bij Malindi Guesthouse is het sfeervol ingericht, kussens op de grond, mooi oud interieur, dakterras met waterpijpen. We krijgen de sfeervolle kamer 11 op de eerste verdieping: badkamer, inclusief ontbijt voor 40 $ samen. Beneden kost een single kamer 35 $. Van op het dakterras ligt de ambachtelijke vissershaven voor ons.
Dinsdag – 18/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town.
We verkennen het door Unesco erkend oud stadscentrum, Stone Town en lopen door een doolhof van smalle steegjes en straatjes waardoor zich voetgangers, fietsers, brommers en volgeladen steekkarren bewegen en vriendelijk slalommen om elkaar te ontwijken. We lopen voorbij het huis van de grootste slavendrijver, de Arabische Tippo Tip die tienduizenden slaven van uit Zanzibar verscheepte en daardoor schatrijk werd en verkennen de binnenkoer ervan. Verderop in Mkunazini is er nog de slavenmarkt te bezoeken, een museum van deze walgelijke praktijken. Ernaast staat een kerk, de kathedraal. Shangani is een typische wijk met smalle steegjes waarin we ons laten verdwalen. Hier vinden we the Old Dispansary een mooi oud koloniaal typisch victoriaans gebouw en wandelen over de houten overlopen naar hogere verdiepingen geflankeerd door mooie smeedijzeren afrasteringen. We lopen het oud Omaans fort binnen waar enkele schilders hun werken willen verkopen. Op het eind van de dag waren we moe maar voldaan van het vele slenteren en gingen we bij het strand op een terrasje zitten van Livingstone Café die leuk was verlicht. Mooi zicht op het strand, voorbijvarende schepen en dhows en dat alles bij een goudkleurige ondergaande zon.
Overnachten
We blijven drie nachten in Malindi Guesthouse.
Woensdag – 19/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town
Onze bedoeling was met een busje naar de ruïnes van de Dimani moskee te gaan in het zuiden en het landelijk aspect van het eiland te verkennen. Maar het regende onophoudelijk en hevig en pas tegen de middag hield het op zodat het te laat was om er nog heen te gaan en vooral om tijdig terug te zijn voor donker. Nog maar eens rondgelopen in Stone Town waarvan we het meeste al gezien hadden. Onverwacht kwamen we terecht bij Baboo Café bij de zee en dicht bij het fort, een mooi terrasje met prachtig zicht en relaxed, de lemon-mint met ijs is er heel lekker. Het luxe hotel www.emersonspice.com bezocht en tijdje rustig op het dakterras gezeten. Tot mijn verbazing stoot ik op een Belgisch restaurant, www.loulouzanzibar.com Verder lopen we nog voorbij talrijke leuke hotelletjes zoals het Tembo Hotel. We hebben het nu wel gezien in Stone Town en wandelen vier km noordwaarts van het centrum naar Maruhubi Palace langs een drukke weg. Bij de ingang vragen ze 5.000 TZS om de ruïnes te mogen bezichtigen. Er naast ligt de toegang tot een schilderachtig vissersdorp en dat vonden we veel leuker. Overal liggen een soort ansjovis op doeken op de grond te drogen. Vissersboten liggen aan wal van de lagune, netten worden hersteld en verderop wordt de vis gesorteerd, gekookt, gedroogd en nadien in hele grote zakken verpakt om in gans Tanzania te worden verkocht. Het levert een aantal mooie foto’s op. Nadien gingen wij naar Fodhani waar knapen spectaculaire duiken deden vanaf het staketsel om een fooi van de toekijkende toeristen te bekomen. Verderop spelen enkele jongens voetbal op het strand bij een ondergaande zon. Tientallen excursiebootjes liggen op het strand. We gaan terug iets drinken op het terras van Livingstone Café en genieten van een zalige zonsondergang, onze laatste op Zanzibar.
Overnachting
Ik reken af bij ons hotelletje en betaal 100 $ voor drie nachten verblijf en ontbijt voor twee, een billijke prijs voor Zanzibar. Ik kan enkel het Malindi Guest House aanbevelen. Tel. +255 242230165, geen email. Te reserveren via booking.com
Donderdag – 20/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town
Gisterenavond heb ik mijn afspraak met mijn Poolse vriend gemist en heb hem deze morgen niet meer gezien op het terras bij het ontbijt. Het ontbijt is trouwens heel goed en uitgebreid met vers fruit. We bezoeken nogmaals kort het fort en daarna gaan we vlug nog wat souvenirs kopen bij www.memories-zanzibar.com Nogmaals bij El Yabri lekkere samosas gegeten en verderop bij een Indiër verse yoghurt gegeten. Het weer is zonnig maar we kunnen niet veel meer ondernemen want om 15.30 uur vertrekt onze boot voor Dar es Salaam. Tot mijn verbazing kan ik het ticket betalen in TZS en gezien ik nog genoeg ervan heb betaal ik 130.000 TZS voor twee, enkele tocht naar Dar. Het is normaal 35 $/pp en aan een koers van 2.000 TZS = 1 € doe ik een klein voordeel. De laatste boot naar Dar vertrekt stipt om 15.30 uur. Voor toeristen is het ticket automatisch in Business class maar gezien het zonnig weer kunnen we de ganse overvaart van twee uren op het bovendek staan. Bij ontscheping in de haven van Dar zien wij nergens een bar of café om er iets te drinken en lopen we zoekend door tot ik plots een tuinterras met muziek en een biertuin zie, Breakpoint in Simu Street. We hebben uiteraard nog eens genoten van een lekkere Safari en er iets bij gegeten. Er zitten veel gezellige en vriendelijke mensen in groepjes te praten, goede sfeer. Sommigen kopen een plat klein flesje sterke drank, kloppen eerst op de onderkant vooraleer het te openen, bedienen zich en leggen het flesje vervolgens plat op tafel. Daarna wordt het tijd om ons naar de luchthaven te begeven en dat doen wij met een taxi die een serveerster voor ons had geregeld, 20 $. Onze vlucht van 9;15 uur vertrekt om middernacht met een tijdsverschil van twee uur. We komen ’s anderendaags aan in Amsterdam om 07.20 u
