Zanzibar
ZANZIBAR 2014
VOORBEREIDING
Planning
Het plan is om een combinatiereis te maken in Oost Afrika. We zouden starten in Kenia en over land met openbaar vervoer naar Oeganda trekken. Van daaruit zouden we afzakken naar Rwanda en met een transitvisum kort Burundi bezoeken. Vervolgens zouden we langs het Kivumeer afzakken naar Kigoma, Tanzania. We zouden dit land van west naar oost doorkruisen om te eindigen in Zanzibar. We zouden terugvliegen uit Dar es Salaam.
Visum
Wij kwamen uit Bujumbura, Burundi met openbaar vervoer en in Mabara stempelden wij uit. We hebben makkelijk en vlot ons visum aan de landsgrens in Manyovu gekregen voor 50 $.
Address |
Tanzanian Embassy in Brussels, BelgiumF. D. Rooseveltlaan 72 |
Telephone | (+32) 2 640 65 00 |
Telefax | (+32) 2 646 80 26 |
tanzania@skynet.be | |
Website | www.tanzaniaembassy.be |
De gele inentingskaart met verplichte inenting tegen gele koorts werd niet gevraagd.
Ik moest een document invullen dat ik een maand vooraf niet in ebola-landen was geweest en werd gemeten of ik koorts had.
Geldzaken
De euro is nog niet goed ingeburgerd in Oost Afrika maar men kan die wel vlot omwisselen in de banken. Bijgevolg nam ik meer cash US dollars mee in verscheidene coupures. Ik kon daarmee overal vlot betalen, onontbeerlijk voor betaling visa ter plaatse en soms in hotels. De betere hotels stellen hun prijzen in $ maar men kan ook in lokale munt betalen. Aan de grensposten wisselde ik aan wisselaars of bij forex $ in lokale munt. Ik had ook een visa kaart mee en nog twee kredietkaarten van Maestro van twee andere banken. Een bankkaart was lichtjes geplooid in mijn zak en deed het na een tijdje niet.
Informatie
REISVERSLAG
Maandag – 17/11/2014
Reisweg: Dar es Salaam en ferry naar Zanzibar
Het is een beetje hectisch bij het busstation van Dar es Salaam maar na een half uurtje wachten en proberen kan ik toch een gedeelde taxi op de kop tikken naar de haven waar we om 12 uur aankomen. Er zijn verscheidene kantoortjes van ticketverkopers bij de ferryterminal, rechtover de St Joseph’s Cathedral. We worden door een tout (klantenlokker) van de taxi begeleid naar het kantoortje van Balack nog zonder dat we kunnen overleggen. We vragen om een ticket economy class ( winderig afdak op bovendek ) maar mogen ook in de VIP ruimte zitten met airco en tv. Ik betaal 45 $ voor een ticket enkel “Business Class Adult Foreign”, zijnde 35 $ dat op het ticket staat afgedrukt + 2 X 5$ “haventaksen”. Maar of die haventaksen terecht zijn weet ik niet gezien ik er geen bewijs van krijg. Beter rechtstreeks boeken bij Azammarine : www.azammarine.com info@azammarine.com Azammarine heeft een kantoor bij de ingang van de ferryhaven.
Alhoewel we een uur op voorhand er moeten zijn om aan boord te gaan mogen we meteen instappen want om 12.30 uur vertrekt onze ferry reeds, de Kilimandjaro IV. Alhoewel het reglement zegt dat een buitenlander in $ moet betalen kan ik ook in TZS betalen. Ik kan 180.000 TZS betalen voor een retour maar dan ligt onze vertrekdatum vast en daar willen we flexibel in zijn, tenslotte is het verschil maar 20.000 TZS/pp. Toch zijn we op het bovendek gaan staan bij vertrek en zagen genoegzaam toe hoe de sluiers van de moslima wegwaaiden. In de haven van Dar liggen veel kleurrijke vissersboten. De overtocht duurt drie uren en om 15.30 komen we aan bij de pier van Stone Town, Zanzibar. Van op het water ziet Zanzibar er uitnodigend uit. Er staat een groot bord “Karibu Zanzibar”, welkom. We worden vluchtig gescreend op ebola en mogen dan doorlopen. Na de zoektocht naar een kamer verkennen we de stad. We slenteren wat rond in het vissershaventjes, kleine vissersbootjes lossen allerlei soorten vis en inktvis en de grotere dhows, zeilboten, lossen kostbaar hout en andere goederen. Mooie beelden maar helaas kan men de stank niet zien. Iets verderop is het een drukte van jewelste in de vishal; op talrijke stenen tafels liggen allerlei soorten vis in aanbod. Daarna lopen we door de smalle steegjes voorbij talrijke mooie oude gebouwen met soms de typische in hout uitgesneden deuren. Overal zijn er kleine winkels die hun goederen aanprijzen aan de voorbijgangers. Niet enkel dagelijkse benodigdheden maar vooral zaken afgestemd op toeristen: souvenirwinkels, restaurantjes, hotels, enz. Het had geregend en er waren heel wat plassen. Bij de haven staat “Mercury”, een café met terras met zicht op zee, het huis van Freddy Mercury waar we een duur biertje konden drinken, het enige café in Zanzibar ? Op het strand spelen enkele mannen voetbal in de schemer van de ondergaande zon. Tenslotte zijn we naar Fodhani Park gewandeld waar tientallen eetkraampjes druk in de weer zijn op dit druk bezocht pleintje bij de zee. Er lopen veel toeristen rond, er is grote keuze uit allerlei soorten eten, vooral vis. Een aanrader: we hebben er iedere avond gegeten en het is er goedkoper dan in de restaurants en gezelliger. Daarna gaan we nog wat op ons eigen dakterras zitten en plots komt een Poolse reisvriend te voorschijn waarmee ik op Antarctica was. Een blij weerzien en een heel groot toeval.
Overnachting
Bij aankomst hebben we een paar hotelletjes bezocht en alle hanteren ze prijzen van rond de vijftig dollar, niet echt goedkoop. Maar bij Malindi Guesthouse is het sfeervol ingericht, kussens op de grond, mooi oud interieur, dakterras met waterpijpen. We krijgen de sfeervolle kamer 11 op het eerste verdiep: badkamer, inclusief ontbijt voor 40 $ samen. Beneden kost een single kamer 35 $. Van op het dakterras ligt de ambachtelijke vissershaven voor ons.
Dinsdag – 18/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town.
We verkennen het door Unesco erkend oud stadscentrum, Stone Town en lopen door een doolhof van smalle steegjes en straatjes waardoor zich voetgangers, fietsers, brommers en volgeladen steekkarren bewegen en vriendelijk slalommen om elkaar te ontwijken. We lopen voorbij het huis van de grootste slavendrijver, de Arabische Tippo Tip die tienduizenden slaven van uit Zanzibar verscheepte en daardoor schatrijk werd en verkennen de binnenkoer ervan. Verderop in Mkunazini is er nog de slavenmarkt te bezoeken, een museum van deze walgelijke praktijken. Ernaast staat een kerk, de kathedraal. Shangani is een typische wijk met smalle steegjes waarin we ons laten verdwalen. Hier vinden we the Old Dispansary een mooi oud koloniaal typisch victoriaans gebouw en wandelen over de houten overlopen naar hogere verdiepingen geflankeerd door mooie smeedijzeren afrasteringen. We lopen het oud Omaans fort binnen waar enkele schilders hun werken willen verkopen. Op het eind van de dag waren we moe maar voldaan van het vele slenteren en gingen we bij het strand op een terrasje zitten van Livingstone Café die leuk was verlicht. Mooi zicht op strand, voorbijvarende schepen en dhows en dat alles bij een goudkleurige ondergaande zon.
Overnachten
We blijven drie nachten in Malindi Guesthouse.
Woensdag – 19/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town
Onze bedoeling was met een busje naar de ruïnes van de Dimani moskee te gaan in het zuiden en het landelijk aspect van het eiland te verkennen. Maar het regende onophoudelijk en hevig en pas tegen de middag hield het op zodat het te laat was om er nog heen te gaan en vooral om tijdig terug te zijn voor donker. Nog maar eens rondgelopen in Stone Town waarvan we het meeste al gezien hadden. Onverwacht kwamen we terecht bij Baboo Café bij de zee en dicht bij het fort, een mooi terrasje met prachtig zicht en relaxed, de lemon-mint met ijs is er heel lekker. We hebben het luxe hotel www.emersonspice.com bezocht en tijdje rustig op het dakterras gezeten. Tot mijn verbazing stoot ik op een Belgisch restaurant, www.loulouzanzibar.com Verder lopen we nog voorbij talrijke leuke hotelletjes zoals het Tembo Hotel. We hebben het nu wel gezien in Stone Town en wandelen vier km noordwaarts van het centrum naar Maruhubi Palace langs een drukke weg. Bij de ingang vragen ze 5.000 TZS om de ruïnes te mogen bezichtigen. Er naast ligt de toegang tot een schilderachtig vissersdorp en dat vonden we veel leuker. Overal liggen een soort ansjovis op doeken op de grond te drogen. Vissersboten liggen aan wal van de lagune, netten worden hersteld en verderop wordt de vis gesorteerd, gekookt, gedroogd en nadien in hele grote zakken verpakt om in gans Tanzania te worden verkocht. Het levert een aantal mooie foto’s op. Nadien gingen wij naar Fodhani waar knapen spectaculaire duiken presenteerden vanaf het staketsel om een fooi van de toekijkende toeristen te bekomen. Verderop spelen enkele jongens voetbal op het strand bij een ondergaande zon. Tientallen excursiebootjes liggen op het strand. We gaan terug iets drinken op het terras van Livingstone Café en genieten van een zalige zonsondergang, onze laatste op Zanzibar.
Overnachting
Ik reken af bij ons hotelletje en betaal 100 $ voor drie nachten verblijf en ontbijt voor twee, een billijke prijs voor Zanzibar. Ik kan enkel het Malindi Guest House aanbevelen. Tel. +255 242230165, geen email. Te reserveren via booking.com
Donderdag – 20/11/2014
Reisweg: We blijven in Stone Town
Gisterenavond heb ik mijn afspraak met mijn Poolse vriend gemist en heb hem deze morgen niet meer gezien op het terras bij het ontbijt. Het ontbijt is trouwens heel goed en uitgebreid met vers fruit. We bezoeken nogmaals kort het fort en daarna gaan we vlug nog wat souvenirs kopen bij www.memories-zanzibar.com Nogmaals bij El Yabri lekkere samosas gegeten en verderop bij een Indiër verse yoghurt gegeten. Het weer is zonnig maar we kunnen niet veel meer ondernemen want om 15.30 uur vertrek onze boot naar Dar es Salaam. Tot mijn verbazing kan ik het ticket betalen in TZS en gezien ik er nog genoeg ervan heb betaal ik 130.000 TZS voor twee, enkele tocht naar Dar es Salaam. Het is normaal 35 $/pp en aan een koers van 2.000 TZS = 1 € doe ik een klein voordeel. De laatste boot naar Dar es Salaam vertrekt stipt om 15.30 uur. Voor toeristen is het ticket automatisch in Business class maar gezien het zonnig weer kunnen was de ganse overvaart van twee uren op het bovendek staan. Bij ontscheping in de haven van Dar zien wij nergens een bar of café om er iets te drinken en lopen we zoekend door tot ik plots een tuinterras met muziek en een biertuin zie, Breakpoint in Simu Street. We hebben uiteraard nog eens genoten van een lekkere Safari en er iets bij gegeten. Er zitten veel gezellige en vriendelijke mensen in groepjes te praten, goede sfeer. Sommigen kopen een plat klein flesje sterke drank, kloppen eerst op de onderkant vooraleer het te openen, bedienen zich en leggen het flesje vervolgens plat op tafel. Daarna wordt het tijd om ons naar de luchthaven te begeven en dat doen wij met een taxi die een serveerster voor ons had geregeld, 20 $. Onze vlucht van 9.15 uur vertrekt om middernacht met een tijdsverschil van twee uur. We komen ’s anderendaags aan in Amsterdam om 07.28